Ανδρέα Ζείς!

Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να υπηρετεί το λαό και την πατρίδα!

Παραμένουμε προσηλωμένοι στο όραμα του ηγέτη μας Ανδρέα Παπανδρέου για μια Ελλάδα κυρίαρχη, ανεξάρτητη, ισχυρή, δημοκρατική.

ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ - ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Θανάση Μαυρίδη: Ο λαϊκισμός δεν ηττήθηκε. Μία μάχη έχασε.

Αναδημοσίευση αποσπάσματος από την ιστοσελίδα Liberal.

Το πρωτότυπο είναι εδώ: Ο λαικισμός δεν ηττήθηκε. Μια μάχη έχασε

..................Πολλοί πιστέψαμε ότι το πέρασμα του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία έκλεισε τις πληγές του παρελθόντος. Ότι αποκατέστησε τις ισορροπίες στην κοινωνία, όπως αυτές είχαν διαταραχτεί στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Κάναμε λάθος! Το μίσος έχει επιστρέψει και μάλιστα δριμύτερο … 

Μα καλά, τι σχέση έχουν οι σημερινοί πενηντάρηδες με τον Εμφύλιο; Κάτι άκουσαν από τους πατεράδες και τους παππούδες τους. Και είναι αυτό το «κάτι» αρκετό για να κρατήσει άσβεστη την φλόγα του μίσους;  

Αυτό είναι ή πρόκειται για κάτι άλλο; Να είναι άραγε τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε σε ξένους ηγέτες με άσχημα αγγλικά και ένα μεγάλο κομμάτι του κοινού τον αποθέωνε γι αυτόν ακριβώς τον λόγο; Ότι έβρισκε αποδοχή η κήρυξη πολέμου στην αριστεία και στην πρόοδο; Μας τρομάζει η ιδέα ότι ο Αλέξης ακολουθούσε μια πολιτική που ακουμπούσε τα ένστικτα αυτών των ανθρώπων! Του κόσμου που μισεί την πρόοδο και την αριστεία. Έναν κόσμο που δεν θέλει να διαβάσει, να δουλέψει, να εξελιχτεί. Μας τρομάζει επειδή τελικά αυτό φαίνεται να είναι πιο κοντά στην αλήθεια απ’ οτιδήποτε άλλο! Το 31% που πήρε ο κ. Τσίπρας έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία. 

Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας δεν έχει σχέση με τον Εμφύλιο και την αριστερά. Είναι παιδί του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Στο όνομα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» σαρώθηκαν όλες οι αξίες, όπως ένας μεθυσμένος οδηγός μπουλντόζας αποφασίζει να εισέλθει σε μια συνοικία για να βάλει «τάξη». Η «αποκατάσταση της αδικίας» μεταβλήθηκε γρήγορα σε κάτι άλλο! Στο κτίσιμο μιας Ελλάδας που θα προτιμούσε να κόψει τα πόδια της για να εξασφαλίσει ένα κοινωνικό βοήθημα από την Ευρώπη, από το να προσπαθήσει να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της. 

Σήμερα συγκρούονται δύο  διαφορετικοί κόσμοι. Ο ένας κόσμος θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ «γιάπις», πολύ «διαφορετικός» από αυτό που έχει συνηθίσει στην καθημερινότητά της. Ο Αλέξης του είναι πιο οικείος. Είναι ο δικός του άνθρωπος. Η άλλη Ελλάδα, νιώθει βαθιά διχασμένη. Επειδή ένα κομμάτι της έχει ήδη φύγει στο εξωτερικό. Η μισή της καρδιά βρίσκεται στην Ευρώπη και στην Αμερική. Η άλλη μισή κτυπάει ακόμη στην Αθήνα, με τον φόβο μην τυχόν και αποτύχει ο Κυριάκος. Επειδή δεν ξέρει αν θα έχει το κουράγιο να πάει να βρει το άλλο της μισό…

Να είμαστε ειλικρινείς! Οι πιθανότητες είναι υπέρ της Ελλάδας της ήσσονος προσπάθειας. Υπήρχαν και κάποιοι που πίστευαν μέχρι πρόσφατα ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έκανε την μεγάλη υπέρβαση. Ότι θα άφηνε πίσω του τον λαϊκισμό. Κάνανε λάθος. Επειδή δεν εκτίμησαν σωστά πόσο μεγάλο είναι το ακροατήριο του λαϊκισμού στην Ελλάδα. Ο λαϊκισμός δεν ηττήθηκε. Μία μάχη έχασε. Όχι τον πόλεμο!

Ελλάδα, μια ξένη χώρα

Τα αποτελέσματα των χτεσινών εκλογών είναι απογοητευτικά, καταστροφικά.

Είχα μια τελευταία ελπίδα ότι στο τέλος, κάτι θα αλλάξει - πάει, πέταξε και η ελπίδα αυτή.

Όταν η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων 40 ετών, όχοντας προκαλέσει ανήκεστο βλάβη σε εθνικά θέματα, έχοντας -κυριολεκτικά- κάψει ανθρώπους, έχοντας οδηγήσει στη βίαιη προλεταριοποίηση της μέσης τάξης, λαβαίνει σχεδόν 32% των ψήφων, η Ελλάδα έχει ηττηθεί οριστικά.

Ο Βαρουφάκης, που έριξε την οικονομία στα βράχια ζημιώνοντας τη χώρα με τουλάχιστον 80δις, αυτός που έφερε τα capital controls, αυτός που εκπονούσε σχέδια για ρεσάλτο στο νομισματοκοπείο και IOU's για πληρωμές, έλαβε 10 έδρες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

Ο Βελόπουλος που μέσω τηλεόρασης διαφήμιζε ότι έχει επιστολές του Ιησού Χριστου (!!) έλαβε 9 έδρες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

Στέκονται όλοι στη Χρυσή Αυγή, ότι δε μπήκε στη βουλή, λες και ασχολείτω κανείς με τη Χρυσή Αυγή. Αυτή είναι η δημοκρατία? Να μη μπαίνει στη βουλή η Χρυσή Αυγή, αλλά να μπαίνει ο Βαρουφάκης με το Βελόπουλο?

Για ποιά νίκη πανηγυρίζει η ΝΔ και ο Μητσοτάκης?

Νομίζω ότι ο Μητσοτάκης δεν πανηγυρίζει γιατί κατάλαβε πολύ καλά ότι ο χρόνος είναι εναντίον του.

Κακές, πολύ κακές μέρες έρχονται για την Ελλάδα μας. Με ένα καινούργιο αντάρτικο πόλεων απο το ΣΥΡΙΖΑ που σε αυτό το ρόλο είναι πρωταγωνιστής εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα.

Αναρχία, ανυπακοή, δολιοφθορά, αριστερισμός για βιτρίνα και στην πραγματικότητα εντολές των πιο διεφθαρμένων ελίτ της Ελλάδας. Των πραγματικών μαυραγοριτών που λυμαίνονται την επιχειρηματικότητα παριστάνοντας τους καπιταλιστές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τη ΝΔ στα σημεία, γιατί στηρίζεται από το νεώτερο και πιο δραστήριο κομμάτι της Ελληνικής νεολαίας. Ότι και να κάνει ο Κυριάκος να διορθώσει τα κακώς κείμενα, είναι σχεδόν νομοτελειακή η επάνοδος του Τσίπρα στην εξουσία σε δύο χρόνια το πολύ.

Ο Μητσοτάκης, όπως και να κινηθεί είναι χαμένος. Είναι τόσο μεγάλο και πονηρά μελετημένο το ναρκοπέδιο που έχει αφήσει πίσω του ο Τσίπρας, που μόνο για να αντιμετωπίσει τα χάλια και την καμμένη γη που έχει πραγματικά παραλάβει, θα ξοδέψει το πολιτικό του κεφάλαιο.

Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, η Ελλάδα για να ανακάμψει χρειάζεται χρόνο και ευνοϊκές συνθήκες, κυρίως όμως χρειάζεται συναίνεση, όχι διχασμό. Συναίνεση σε μια πολιτική ανάπτυξης για να εξηγούμαι. Όχι συναίνεση να κάνει γαργάρα τα εγκλήματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν η Ελληνική κοινωνία ψηφίζει το διχασμό, το μίσος, την αντιπαλότητα, το "η εμείς ή αυτοί", τον Πολάκη (!!), τον Φίλη, τους τρελούς, παλαβούς, τους εγκληματίες και τα λαμόγια που ρήμαξαν τον τόπο, όσο ποσοστό και να έλαβε ο Μητσοτάκης, στην πράξη καθίσταται αδρανές για την υλοποίηση τομών που τόσο έχουμε ανάγκη για να πάμε μπροστά.

Αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας έχει μπετώσει 32% στη θέση του άλλοτε ΠΑΣΟΚ.

Μαζί με τη Φώφη Γεννηματά, που θα προδώσει το Μητσοτάκη εν ευθέτω χρόνω μιας και το Βενιζέλο τον πέταξε στα αζήτητα για αυτόν ακριβώς το λόγο, θα φτιάξουν το αντι-ΝΔ μέτωπο και θα διαλύσουν τη χώρα.

Εγώ αυτά τα βλέπω καθαρά.

Είχα μια ελπίδα ότι η χώρα θα άλλαζε. Ότι ο κόσμος θα αποδεχόταν ότι είχε λάθος που πίστεψε τον Τσίπρα. Όμως όχι μόνο δεν αποδοκιμάστηκε ο Τσίπρας, αλλά το αντίθετο, επιβραβεύτηκε για την καταστροφή.

Δεν με ενδιέφερε ποτέ να κερδίσει ο Μητσοτάκης και η ΝΔ. Δεν είμαι ΝΔ.

Με ενδιέφερε να χάσει ο Τσίπρας και ο παραλογισμός στην Ελλάδα.

Δεν έχασαν αυτοί. Έχασα εγώ.

Είμαι ενάντια στη συναίνεση

Κάθετα δηλώνω και διατρανώνω προς κάθε κατεύθυνση.

ΌΧΙ στη συναίνεση με το ΣΥΡΙΖΑ και τη συγχώρεση και το "δεν πειράζει".

Αυτά τα καθάρματα, οι απατεώνες, τα λαμόγια, οι αλήτες, τα υποκείμενα του αστικού και ποινικού δικαίου, οι διαπλεκόμενοι με κάθε κατακάθι και περιθώριο της κοινωνίας, οι τρομοκράτες, πρέπει να εξαφανιστούν.

Να εξαφανιστεί και να καεί στο πυρ το εξώτερο και κάθε αριστερό κόμμα στην Ελλάδα, που δε σέβεται και δεν δηλώνει πίστη στη Δημοκρατία και το Ελληνικό Κράτος.

Αρκετά με τα λάθη του παρελθόντος.

Υπάρχει το σωστό και το λάθος, σε όλα τα πράγματα.

Επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα και εχθές. Δεν είμαι Μητσοτάκης. Δεν είμαι ΝΔ.

Είμαι ΠΑΣΟΚ, ιδεολογικά και πολιτικά άστεγος δυστυχώς, καθώς το κατάντημα του κινήματος και της προέδρου του με θλίβουν απεριόριστα και δε με καλύπτουν σαν σκεπτόμενο πολίτη.

Το ΠΑΣΟΚ δεν φτιάχτηκε για να υπηρετήσει τα λαμόγια. Φτιάχτηκε για να υπηρετήσει τον Ελληνικό λαό. Τα λαμόγια είναι όσα πήγανε στο ΣΥΡΙΖΑ. Φανερώθηκαν.

Αντί η Φώφη να συσπειρώσει το υγιές ΠΑΣΟΚ γύρω από τις αρχές της 3ης Σεπτέμβρη με την αναγκαία επικαιροποίηση, επέλεξε να γίνει δεκανίκι του κάθε πρόθυμου.

Δε με απασχολεί. Δεν ψηφίζω Φώφη. Δεν ψηφίζω Μητσοτάκη.

Υπάρχει το σωστό και το λάθος σε όλα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άθλιοι περιθωριακοί υπανάκτυκτοι και αμόρφωτοι Έλληνες. Είναι περιτρίμματα και κατσαπλιάδες που θα πουλούσαν τη μάνα τους για ένα κομμάτι ψωμί.

Αυτό ΔΕΝ είναι Αριστερά. Η Αριστερά δεν έχει αυτοσκοπό να κυβερνήσει. Η Αριστερά αναφέρεται στον άνθρωπο ως πολιτικό όν και τον εξοπλίζει με κοινωνικοπολιτικούς προβληματισμούς που αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωής του.

Εγώ λοιπόν ως σκεπτόμενος δημοκράτης πολίτης, δεν ανέχομαι να ακούω το Μητσοτάκη να μου ζητά να συμβιβαστώ και να αποδεχτώ αυτούς που μου έκαναν κακό.

Έκαναν κακό στην Ελλάδα, έκαναν κακό στην κοινωνία, έκαναν κακό στους φτωχούς ανθρώπους, είναι κλέφτες, απατεώνες και γελοία πρόσωπα δίχως ίχνος παιδείας και ικανότητας να διαχειριστούν τις περίπλοκες και απαιτητικές υποθέσεις του κράτους.

Εγώ δεν θα ξεχάσω, ούτε θα συγχωρέσω. Πρέπει όλοι αυτοί να πάνε φυλακή, εφόσον αποδειχτεί ότι υπεξαίρεσαν χρήματα και ξεπούλησαν την πατρίδα.

Ο Μητσοτάκης φυσικά δεν πρόκειται να κουνήσει το δαχτυλάκι του. Δεν τον ενδιαφέρει. Εκμεταλλεύεται την οργή του κόσμου και καλά κάνει. Είναι επαγγελματίας πολιτικός άλλωστε.

Εγώ σαν άνθρωπος ωστόσο, ούτε τη Βάρκιζα ξεχνάω, ούτε το Πολυτεχνείο, ούτε το καπέλωμα των υγιών ενστίκτων του Ελληνισμού από το ΚΚΕ και την "αριστερά" για να πουλάνε διαχρονικά το "Αγωνιστικό τους Φρόνημα" και το "ηθικό τους δικαίωμα" στις πλάτες και με τις πράξεις όλων των υπολοίπων.

Τομάρια, ψεύτες, καθίκια, ελεεινοί κάπηλοι και προδότες είστε, εκτός από ανήθικοι και αδαείς.

Να πάτε στα κομμάτια.

Καμία συναίνεση, καμία ανοχή, καμία συγχώρεση.

Ήρθε η ώρα του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ούτε Νέα Δημοκρατία είμαι, ούτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη υποστηρίζω.

Όμως ήρθε η ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να έρθει στην εξουσία και να κλείσει δια παντός την οδυνηρή εμπειρία της διακυβέρνησης της χώρας μας από το τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ.

Έχουν ειπωθεί τα πάντα σχεδόν για αυτούς τους τυχάρπαστους πολιτικάντηδες, κατάλοιπα του αμαρτωλού παρελθόντος της μεταπολίτευσης.

Σαλταδόροι ένος συστήματος διαπλοκής που διέβρωσε όσο γινόταν το δημόσιο τομέα απαξιώνοντας τα ψήγματα σοβαρότητας και αξιοπιστίας που κάποτε αυτός διέθετε.

Δεν ευθύνεται μόνο το ΠΑΣΟΚ για τη διάβρωση του δημόσιου τομέα.

Ευθύνεται η δομή της εξουσίας στην Ελλάδα, τα συγκοινωνούντα στοιχεία κυβερνήσεων και κομματικών μηχανισμών, η έμφαση στο κράτος και όχι στον ιδιωτικό τομέα και η ατελής διάκριση των εξουσιών.

Η αδιαφάνεια και η παρωχημένη οργάνωση στις μικρές και τις μεγάλες υποθέσεις που πρέπει το κράτος να διαχειριστεί. Κάτι που σήμερα φαντάζει απαράδεκτο και αδιανόητο σε μια εποχή ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και προχωρημένων μεθόδων διοίκησης.

Αν το δημόσιο δε γίνει εντελώς ανεξάρτητο και αυτόνομο, πλήρως απαλλαγμένο από τον εναγκαλισμό των εκάστοτε κυβερνήσεων, καμία πρόοδος δεν θα υπάρξει. Αυτό εύκολο ακούγεται όμως δύσκολα γίνεται. Διότι το εύκολο είναι οι κυβερνήσεις να διορίζουν κάθε φορά ένα στρατό υπαλλήλων. Ενώ δύσκολο είναι να δημιουργούν θέσεις εργασίας.

Πάντως έχει ωριμάσει στην κοινωνία η πεποίθηση ότι το να επιμένουμε στους παλιούς τρόπους, αποτέλεσμα δε φέρνει -ούτως ή άλλως.

Δοκίμασε η κοινωνία τις μεταρρυθμίσεις του Γιώργου Παπανδρέου και τις αποδέχτηκε επί της αρχής ώς αναγκαίες έστω κρατώντας μικρό καλάθι. Τις αποδέχτηκε διότι ήταν απαιτητές και αναμενόμενες αλλά και απόλυτα στοχευμένες. Η ίδια κοινωνία όμως απέρριψε το κόστος προσαρμογής.

Στη συνέχεια η κοινωνία πίστεψε τον Αντώνη Σαμαρά. Ο οποίος υποχρεωτικά πορεύτηκε με τον ίδιο τρόπο. Ξανά η κοινωνία απέρριψε το κόστος και επέλεξε τους λαοπλάνους. Που με ένα νόμο-μια διάταξη θα έσκιζαν τα μνημόνια.

Η κοινωνία προσπαθεί συνεχώς να αναβάλλει ή να αποφύγει το κόστος προσαρμογής στην πραγματικότητα. Αυτό απεδείχθη μάταιη ελπίδα. Ακόμα και με τους επαναστάτες του ΣΥΡΙΖΑ. Ότι και να κάνει η οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση, το ποτήρι θα το πιούμε μέχρι τέλους.

Όμως υπάρχει μια ποιοτική διαφορά.

ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ως μεγάλοι πολυσυλλεκτικοί πολιτικοί χώροι με τεράστια παράδοση και ρίζες στην ελληνική κοινωνία, έχουν την αίγλη ή έστω τη ματαιοδοξία να μπορούν να συγκεντρώσουν εκτός από τενεκέδες και επαγγελματίες αερολόγους και κάποια σοβαρά με γνώσεις και προυποθέσεις στελέχη.

Δηλαδή για να το κάνω απλό η διαπραγμάτευση στις Βρυξέλες περνάει και από τη γραβάτα που θα φορέσεις αλλά και από την αξιοπιστία σου ως άτομο και ως κυβέρνηση και ως κοινωνία γενικά.

Είμαστε που είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο, δε βοηθά σίγουρα να εμφανίζεται ένας υπουργός οικονομικών ντυμένος σαν μανάβης με πλήρη άγνοια της πραγματικότητας που διαχειρίζεται και να κάνει δηλώσεις που προκαλούν τη θυμηδία, στολισμένες με ιδεολογικές εκφράσεις 40-50 ετών πίσω.

Δε βοηθά τη συνολική εικόνα αλλά δε βοηθά και το γεγονός ότι το επίπεδο των ανθρώπων αυτών είναι τελείως διαφορετικό από τη σοβαρότητα των καταστάσεων που καλούνται να διαχειριστούν.

Γι αυτό θεωρώ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μια λύση, στα ίδια κυβικά με τον Γιώργο Παπανδρέου (τουλάχιστον ένα επίπεδο υπάρχει, ώστε να μην γινόμαστε συνέχεια ρεζίλι πια...) που μπορεί σε ένα βαθμό να αποκαταστήσει μια δημόσια εικόνα και να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με μια ευρύτατη πλειοψηφία ή κάποια διευρυμένη συμμαχία φιλοευρωπαικών δυνάμεων και να θέσει επί τάπητος τις επιλογές μας.

Εντός Ευρώ, εντός μνημονίων αναγκαστικά, αλλά -επιτέλους- με ένα χρονοδιάγραμμα ώστε κάποια στιγμή να δούμε ένα απτό αποτέλεσμα. Όχι αυτές τις αρλούμπες περί 3% πλεονασμάτων που χρονολογούνται από το 1999. Ας είμαστε λίγο σοβαροί κι εμείς για να γίνουν και αυτοί σοβαροί.

3% ανάπτυξη και πλεονάσματα είναι αστειότητες. Όπως επίσης και η έξοδος από το Ευρώ- όσο και αν αυτό μας αρέσει ή δε μας αρέσει...

Να φύγει ο Τσίπρας άμεσα

Φίλες, φίλοι,

Αυτή τη στιγμή δεν έχει νόημα να διυλίζουμε τον κώνωπα περί των ευθυνών, των λαθών, του τι προηγήθηκε και τι θα επακολουθήσει.

Αυτή τη στιγμή το μόνο σημαντικό, αυτό που προέχει και επείγει από κάθε άποψη είναι να φύγει ο Τσίπρας και η χούντα του.

Διότι περί χούντας πρόκειται. Περί αχρείων.

Η κυβέρνηση αυτή αποτελείται από ληστές, απατεώνες, τεμπέληδες και αλήτες.

Εκφράζει και εκπροσωπεί τη νοσηρή μειοψηφία των Ελλήνων που έχουν επιλέξει να είναι φασίστες εξ αριστερών, ομοιάζοντας σε αίσχη με τους ομοίους τους εκ δεξιών. Σε κάθε περίπτωση περιθώριο και υπόκοσμος. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Φίλες, φίλοι,

Για να προχωρήσει κάποτε η Ελλάδα πρέπει δια της βίας ή δια της κωμωδίας, να απαλλαγούμε από τον αριστερο και δεξιό ιδεοληπτικό φασισμό των λούμπεν στοιχείων της κοινωνίας μας.

Αν δεν ξεριζωθούν οι μειοψηφούντες χουντικοί και ολοκληρωτικοί παράφρονες που λυμαίνονται το δημόσιο βίο σε κάθε επίπεδο, οριζοντίως και καθέτως, θα παραμένουμε εσαεί στην Τουρκοκρατία.

Δεν γίνεται δημοκρατία με τόσα πολλά παράσιτα, δίχως δηλαδή επιτέλους να μπορεί να ανθίσει η γνώμη και η κουλτούρα του κυρίαρχου λαού.

Υποκατεστάθη ο ενιαίος και ανοιχτός κοινωνικός χώρος, η πλατεία, η αγορά, η κοινή γνώμη, η εκκλησία, από τις προπαγανδιστικές και οπισθοδρομικές καμπάνιες ελέγχου του λαϊκού αισθήματος, των κάθε μικρο δικτατορίσκων που τυχαία και από σπόντα βρέθηκαν να κρατούν την εξουσία.

Φίλες, φίλοι,

Ο Τσίπρας και η συμμορία του δεν εκπροσωπούν τα ιδεώδη της Αριστεράς και τη δημοκρατίας. Δεν έχουν ιστορικές και πολιτιστικές αναφορές σε αγώνες και ιδεολογίες. Δεν έχουν προέλευση από λόγιους, από σοφούς, από σώφρωνες, από πολιτικούς, από ηθικούς ανθρώπους που να θέλουν να υπηρετήσουν το χώρο του σοσιαλισμού με εντιμότητα και ενάργεια.

Ο Τσίπρας και η συμμορία του είναι κατσαπλιάδες, κλέφτες και αρματωλοί, εντεταλμένοι και δοσίλογοι, αρπακτικά και γλίτσες της κοινωνίας. Εκπροσωπούν τον απόπατο και τα χειρότερα ένστικτα που η κρίση ανέδειξε.

Εκπροσωπούν το μίσος και τον ολοκληρωτισμό. Είναι μαύρες τρύπες.

Φίλες, φίλοι,

Δεν έχει σημασία από που προέρχεται πολιτικά ο καθένας από εμάς. Από το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ, τον άλλοτε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ κλπ.

Αυτό που πρέπει και επιβάλλεται να γίνει είναι να φύγει άμεσα ο προδότης Τσίπρας και να δικαστεί μαζί με τους συνενόχους του για έσχατη προδοσία, για ένα σωρό πράξεις, μεθοδεύσεις και παραλείψεις που ώς αποτέλεσμα έχουν την έκπτωση της χώρας, την απαξίωση της και κυρίως την υπονόμευση κάθε μελλοντικής δυνατότητας επανάκαμψης της.

Ένοχος και στο εκτελεστικό απόσπασμα ή την κρεμάλα κατά προτίμηση στο Σύνταγμα, εκεί που πρωτο αγανάκτησε αυτός και τα κουρέλια των οπαδών του.

Φίλες, φίλοι,

Η μόνη λύση σήμερα για να βρεθεί μια διέξοδος και να μπορέσει ο κόσμος να ανασάνει λιγάκι είναι εκλογές άμεσα. Δίχως καμία καθυστέρηση. Δίχως καμία χρονοτριβή.

Έχω επανειλημμένως γράψει για τον Γιώργο Παπανδρέου. Δυστυχώς ο Παπανδρέου ξεμωράθηκε, τελείωσε, πάει πια ο άνθρωπος μας έχει χαιρετήσει.

Κρίμα που τον πίστεψα και τον πιστέψαμε, ωστόσο η ζωή πάει μπροστά.

Ψηφίστε Μητσοτάκη. Ψηφίστε Φώφη. Ψηφίστε Κουτσούμπα. Ψηφίστε Λεβέντη.

Ψηφίστε ότι νομίζετε (όχι Λαφαζάνη και Κωνσταντοπούλου για όνομα θεού) ώστε να σηκωθεί να φύγει το τέρας του Τσίπρα.

Καλή ανάσταση

Ποιό είναι το νέο ΠΑΣΟΚ?

Όλοι ψάχνουμε με αγωνία τον νέο Ανδρέα Παπανδρέου, το νέο ΠΑΣΟΚ
Τον ηγέτη ή το σχήμα εκείνο που θα σημάνει την απαρχή της νέας Αλλαγής, το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για την Ελλάδα

Όλοι ψάχνουμε και όλα τα ψάχνουμε, συνήθως μέσα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, εκεί που θάβεται η σαβούρα αλλά και τα πολυτιμότερα μας κειμήλια.

Κειμήλια που δυστυχώς ανασύρονται μονάχα τις δύσκολες ώρες, τις ώρες της απελπισίας-όταν όλοι οι πόροι έχουν στερέψει και άλλα δανεικά δεν υπάρχουν να δανειστούμε

Στήριξα τον Γιώργο Παπανδρέου από την αρχή: Αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά, πρόκειται για τον μοναδικό πολιτικό που είχε και έχει όραμα πολιτικής για μια Ελλάδα αντάξια του ιστορικού της υποβάθρου. Για μια Ελλάδα της Ευρώπης, σοσιαλιστική, ανθρώπινη και ανοιχτόμυαλη. Για μια Ελλάδα της προόδου και των μεταρρυθμίσεων, της δημοκρατίας

Ο Γιώργος Παπανδρέου απέτυχε και μαζί του απέτυχε και η Αριστερά στη χώρα μας. Απέτυχε γιατί ο ίδιος δεν είχε τις ιδιαίτερες ικανότητες να διαχειριστεί μια τέτοιου πρωτοφανούς μεγέθους κρίση σε χώρα και κόμμα. Απέτυχε γιατί την ώρα αυτής της κρίσης, έπεσε η σκιά του Ανδρέα πάνω στους ώμους του και τον συνέτριψε στα μάτια των Ελλήνων. Πόσο άδικο γι' αυτόν. Πόσο τραγικό.

Απέτυχε όμως πρώτα και κύρια το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής, που έγινε συνώνυμο των μεγάλων τομών στα δημόσια πράγματα, με ρηξικέλευθες θέσεις και πολιτικές, με νέα πρόσωπα, με ισχυρό και διατρητικό δημόσιο λόγο, με θέσεις και με προοπτική. Απέτυχε γιατί μεταμορφώθηκε το ίδιο στο κατεστημένο που έπρεπε να ανατρέψει, και βούλιαξε στα θολά νερά της επιτυχίας του.

Το ΠΑΣΟΚ στηρίχθηκε σε δύο βασικούς άξονες. Στην προσωπικότητα και τις ικανότητες του Ανδρέα Παπανδρέου ως ηγεσία και στις αρχές της 3ης Σεπτεμβρίου ως όραμα πολιτικής και δράσης του κομματικού του σχηματισμού. Αυτά είναι γνωστά σε όλους. Και έχουν αξιολογηθεί από την ιστορία επίσης

Γιατί όμως επανέρχομαι σε αυτά και γράφω για αυτά, ενώ σήμερα ζούμε και βιώνουμε δραματικές στιγμές για τη χώρα μας, που κανείς θα έλεγε-απαιτούν ακραία μέτρα-ακραίες λύσεις?

Γιατί έχω την άποψη και τη γνώμη, ότι οι αρχές της 3ης Σεπτέμβρη είναι οι διαχρονικά κατάλληλες πολιτικές βάσεις για μια εθνικά κυρίαρχη πολιτική, ανεξαρτήτως του ποιός ηγείται του Ελληνικού κοινοβουλίου. Άρα μιλάμε για ένα πολιτικό ευαγγέλιο, διαχρονικά αξιόπιστο και συνεπές, το οποίο επιβάλλεται να έχουν υπόψη τους όσοι πρεσβεύουν τις αξίες της Αριστεράς στην πατρίδα μας

Σήμερα δε, που ο τσαρλατανισμός, η εμπάθεια, η ανοησία και η ασχετοσύνη των κυβερνώντων του ΣΥΡΙΖΑ και των συνενόχων τους της ψευδεπίγραφης Αριστεράς, έχουν θέσει σε πρωτοφανή, δεινή κατάσταση, θεμελιώδη στοιχεία του πολιτεύματος, των θεσμών και -εντός ολίγου, φοβάμαι- της εθνικής μας κυριαρχίας στο ζωτικό χώρο της Ελληνικής επικράτειας, απαιτείται να ξαναθυμηθούμε κάποια πράγματα:

• Εθνική Ανεξαρτησία: Για μία Ελλάδα απαλλαγμένη από τα χρέη και τα μνημόνια, δηλαδή μια χώρα που θα ορίζει η ίδια την τύχη της, έχοντας τον έλεγχο των οικονομικών της. Απαιτείται και επιβάλλεται η αναδιοργάνωση της παραγωγικής της βάσης. Για μια Ελλάδα με ισχυρά σύνορα και κυρίαρχη θέση στα Βαλκάνια και την ΝΑ Ευρώπη. Επιβάλλεται η αναδιοργάνωση των Ένόπλων Δυνάμεων της, οι προτεραιότητες άμυνας και ασφάλειας εντός της Ευρώπης, η επανεκίνηση των διπλωματικών μας σχέσεων με τους εταίρους και συμμάχους με ΕΕ, ΝΑΤΟ και γείτονες

• Λαϊκή κυριαρχία: 'Αμεση Συνταγματική Αναθεώρηση και πλήρης ανεξαρτητοποίηση και αυτονόμηση των εξουσιών. 'Αμεσα διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Άμεσα κάθαρση της δημόσιας ζωής, της διαπλοκής, του πελατειακού συστήματος νομής της εξουσίας. Άμεση κατάργηση κάθε συνδικαλισμού που αλλοτριώνει τη φύση των εργασιακών διεκδικήσεων υπέρ μαφιόζικων συμφερόντων και μικροπολιτικής διαχείρισης. Άμεση αποκέντρωση και μεταφορά εξουσίας στις τοπικές κοινωνίες με δρακόντεια μέτρα απόδοσης ευθυνών και άμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Πλήρης κατάργηση της γραφειοκρατίας, διαφάνεια, δημοσιότητα σε κάθε νομοθετική παρέμβαση. Άμεση κατάργηση μονιμότητας ΔΥ, ενεργοποίηση νόμων για την ευθύνη βουλευτών και υπουργών

• Κοινωνική απελευθέρωση: Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός του δικαίου σε κάθε επίπεδο. Αναθεώρηση και επικαιροποίηση της νομοθεσίας και της λειτουργίας της δικαιοσύνης και της αστυνομίας. Εφαρμογή των νόμων και του Συντάγματος με κάθε κόστος για την προστασία των αδύναμων και των ασθενών κοινωνικών ομάδων. Άμεση κατάργηση των ανισοτήτων στην εργασία και του διαχωρισμού μεταξύ κράτους και ιδιωτικού τομέα. Άμεση αναθεώρηση φορολογικής πολιτικής. Άμεσα και υπαρκτά κίνητρα για startups στην επαρχία με επίκεντρο την αγροτική οικονομία υψηλής αξίας, τον τουρισμό πολυτελείας. Άμεση κατάργηση κάθε περιορισμού για την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, άμεση αναθεώρηση του σχολικού προγράμματος με έμφαση στην τεχνολογία.

• Δημοκρατική διαδικασία: Εκλογές κάθε 5 χρόνια. Ενίσχυση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αναθεώρηση εκλογικών νόμων και πρόσβαση στις εκλογές από 16 ετών. Άμεσα δικαιώματα στους νόμιμους μετανάστες. Άμεσα κίνητρα για επαναπατρισμό των Ελλήνων του εξωτερικού. Εκσυγχρονισμός της διοίκησης. Άμεση προκύρηξη διαγωνισμών για τηλεοπτικές άδειες και ασυμβίβαστο μεταξύ της ιδιότητας του εκδότη και του επιχειρηματία άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων.

Έγραψα μερικά παραδείγμα που όλοι θα μπορούσαν να τα σκεφτούν και να τα γράψουν

Δε διεκδικώ καμμιά πρωτοτυπία, ούτε κάποια καινοτομία, αντιθέτως, αναπαράγω πράγματα που έχουν ειπωθεί ξανά στο παρελθόν

Όμως το βασικό πρόβλημα σήμερα δε βρίσκεται στο πως θα ονομάσουμε το καινούργιο κόμμα ή ποιές κατευθύνσεις θα του δώσουμε. Ακόμα -αν θέλετε- πρόβλημα δεν είναι ούτε και ποιοί θα το στελεχώνουν και ποιοί θα το διοικούν

Το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι ποιούς ανθρώπους, ποιούς πολίτες και ποιούς Έλληνες θα εκπροσωπήσει ο εκάστοτε πολιτικός σχηματισμός

Το ΠΑΣΟΚ βλέπετε, τότε που φτιάχτηκε, απευθύνθηκε σε ένα εκλογικό σώμα που πραγματικά ήθελε κάτι καινούργιο σε σχέση με τον Καραμανλή και την δεξιά του παράταξη. Απευθύνθηκε δηλαδή σε μια υφιστάμενη λαϊκή βάση. Σε ανθρώπους που ήδη είχαν την εμπειρία μιας κατάστασης και ήθελαν να δοκιμάσουν μια άλλη πεπατημένη. Βασίστηκε επίσης σε μια οικονομία που παρότι δεν ήταν ανθηρή-αντιθέτως- δεν ήταν και κατεστραμμένη, ούτε και η χώρα ήταν στη διεθνή απομόνωση λόγω χούντας και Κυπριακού.

Σήμερα που όλα έχουν καταστραφεί, έχουμε πιάσει πάτο σε κάθε επίπεδο και το χειρότερο, όλοι και όλα έχουν δοκιμαστεί και αποτύχει, από τις λεγόμενες δυνάμεις της μεταπολίτευσης, τι να πεις και σε ποιόν να το πεις, που ο κόσμος έχει πλέον γυρίσει την πλάτη αηδιασμένος στο πολιτικό σύστημα?

Και ποιό πολιτικό σύστημα μπορεί σήμερα να παράξει κάποιο καινούργιο μηχανισμό η κάποια καινούργια ιδέα, τη στιγμή που οι ψηφοφόροι του είναι οι ίδιοι, πελάτες του? Και διαιωνίζεται συνεχώς το ίδιο πελατειακό σύστημα επειδή το αποτελούν μονάχα οι ίδιοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ίδιοι συνταξιούχοι δημοσίου και ΔΕΚΟ?

Από εκεί λοιπόν πρέπει να ξεκινήσει η Αλλαγή, από τη διαρραγή και την κατάργηση αυτού του πελατειακού μηχανισμού που ευθύνεται (πολιτικοί και πολίτες) για την καταστροφή της χώρας μας

Το πρώτο βήμα, είναι η αποσύνδεση της πολιτικής ζωής από τα εργασιακά, κάτι που θυμίζω εγκαινίασε ο Ελευθέριος Βενιζέλος για εντελώς διαφορετικούς λόγους εκείνη την εποχή

Μόνο με αυτό τον τρόπο, θα κυλήσει καθαρό νερό και μετά από κάμποσο καιρό θα γίνει δυνατό να προκύψουν νέα πρόσωπα, νέες ιδέες και νέες πολιτικές προτάσεις που θα εκπροσωπούν ένα μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων. Και όχι μόνο όσους σχετίζονται με το κράτος, ούτε όσους κινούνται μονίμως ατιμώρητοι εντός του τέρατος της παραοικονομίας

Το καινούργιο ΠΑΣΟΚ και ο καινούργιος Ανδρέας, θα είναι τότε προϊόντα των συνθηκών αυτών

Και όχι κακέκτυπα και αναπαραγωγές μιας σάπιας πραγματικότητας που συνέχεια τινάζεται δημιουργώντας μεταστάσεις, έως ότου ξεψυχίσει για τα καλά.....







 

Ημέρα νίκης, ημέρα ελπίδας

Ήδη από το 2009, όταν εξελέγη πρωθυπουργός της χώρας ο Γιώργος Παπανδρέου, έγραφα ότι το ποτάμι της Αλλαγής, των μεταρρυθμίσεων δεν έχει επιστροφή.

Πολύς καιρός πέρασε, μεγάλα και σπουδαία γεγονότα μεσολάβησαν, εξελίξεις και ανατροπές που έφεραν την πατρίδα μας σε θέση ακόμα πιο δυσχερή, από την εποχή που χρειάστηκε να καταφύγουμε στη στήριξη της Τροϊκα ώστε να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία.

Με αυτοκριτικό πνεύμα συνέχισα να αρθρογραφώ, σκιαγραφώντας ορισμένες κρίσιμες πτυχές του Ελληνικού προβλήματος. Ενός ιστορικού προβλήματος που διαπλέκεται σε κάθε έκφανση του υλικού και πνευματικού μας βίου, ιδιωτικού και δημόσιου. Που τελικά αποτελεί το στόχο κάθε πολιτικής που σέβεται τις αρχές της δημοκρατίας, αλλά και που τιμά την μακραίωνη παράδοση της χώρας στις ανοιχτές και συμμετοχικές διαδικασίες για την ανάδειξη και την εμπέδωση νόμων και ισοπολιτείας.

Έγραφα με πλήρη γνώση των συνθηκών που επικρατούσαν, ότι "θα πρέπει κάποια στιγμή να στοχαστούμε συλλογικά, σαν άνθρωποι και σαν Έλληνες, να ρωτήσουμε τον καθρέφτη, τι ακριβώς θέλουμε, ποιοί είμαστε και που βαδίζουμε"

Πολλοί με λοιδωρούσαν, πολλοί με χαρακτήριζαν γραφικό και επίμονο δίχως λόγο. Πολλοί ταύτιζαν τις ανησυχίες μου με τις ανησυχίες ενός σαθρού και διεφθαρμένου πολιτικού καθεστώτος που αγωνιούσε για μια επιβίωση στα όρια του εξευτελισμού, όπως ακριβώς η ένδεια φέρνει τον αλληλοσπαραγμό και αποκαλύπτονται τα πραγματικά πρόσωπα όσων παριστάνουν τους ηθικούς και τους δημοκράτες.

Όμως πίστευα και πιστεύω στην Αλλαγή. Η Αλλαγή ανήκει στον Ελληνικό λαό και μόνο. Η Αλλαγή είναι μια διαδικασία που προϋποθέτει τη μετάλλαξη, τη μετουσίωση, την αυτόβουλη παραίτηση από το παρελθόν προς όφελος ενός καλύτερου μέλλοντος. Αυτό όμως, απαιτεί θυσίες. Απαιτεί αγώνα και κόπο και κυρίως απαιτεί ΟΡΑΜΑ και ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ. Και έστω κι αν από ανάγκη μερικοί σήμερα μόλις, συνειδητοποιούν πως για να μπούμε σε τροχιά εθνικής ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας, κοινωνικής απελευθέρωσης και δημοκρατικής διαδικασίας χρειάζεται ανένδοτος αγώνας με όχημα τις αξίες και τα πιστεύω μας, ας είναι. Κάλιο αργά παρά ποτέ.

Ήμουν από αυτούς που εξαρχής είχαν μεγάλες απαιτήσεις από το Γιώργο Παπανδρέου. Απαιτήσεις σε κάθε επίπεδο. Στο πρόσωπο του είδα έναν καθαρό και ηθικό πολιτικό άνδρα με τη γνώση και τη βούληση να αλλάξει και να ανασκευάσει τα όσα ανομήματα συντελέστηκαν με βιτρίνα το ΠΑΣΟΚ του αείμνηστου πατέρα του. Με το θάρρος και την ελπίδα να αφήσει το στίγμα του σε μια προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί πραγματικά η δημόσια διοίκηση με καινοτόμες ιδέες και άφθαρτα πρόσωπα. Με παρεμβάσεις, με ομιλίες, με ρωμαλέα στρατηγική και τομές σε κάθε επίπεδο. Με συμμετοχική δημοκρατία, με ανοιχτή γραμμή προς το λαό, προς την Ευρώπη, προς το διεθνές περιβάλλον.

Όμως αυτό, δεν κατέστη δυνατό για διάφορους λόγους.

Λόγους προδοσίας, λόγους κόμματος, λόγους πρωτοφανών ιστορικών συνθηκών, λόγους ανθρώπινους και κοινούς.

Το 2013 σου έγραφα Γιώργο ότι σε ψάχνω: "Ψάχνω εσένα για να σου δώσω το μήνυμα ότι πρέπει να επιστρέψεις στα δημόσια πράγματα και να ιδρύσεις ένα νέο κίνημα που θα βασίζεται στις αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη. Πέρα και πάνω από το ΠΑΣΟΚ. Χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο και όχι φυσικά την κεντροαριστερά έτσι όπως υποκριτικά την ευαγγελίζονται τα απομεινάρια του παλιού καθεστώτος.."

Σήμερα, με μεγάλη συγκίνηση και αισθήματα προσωπικής δικαίωσης, γίνομαι μάρτυρας της επιστροφής του Γιώργου Παπανδρέου στην πολιτική, έτσι όπως ονειρεύτηκα πως αυτό θα γίνει.

Εμείς όλοι που πιστέψαμε, που θελήσαμε, που ΑΠΑΙΤΗΣΑΜΕ τη δημιουργία ενός πολιτικού χώρου που θα εκφράζει τις γνήσιες αγωνίες μας, τις αγωνίες των νέων ανθρώπων της Ελλάδας που θέλουν την πρόοδο και τη δημοκρατία, σήμερα βροντοφωνάζουμε δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου

ΠΑΜΕ ΜΑΖΙ, από αύριο, 3 του Γενάρη!

Η Αλλαγή ανήκει στον Ελληνικό Λαό

Για μια ακόμη φορά, βρισκόμαστε σε μια ταραχώδη περίοδο εκλογών

Το σύστημα της διαφθοράς για να επιβιώσει, έχει μεταμφιεστεί, έχει μεταλλαχθεί σε φιλικότερες προς το κοινό αίσθημα μορφές

Έχει εγκαταλείψει το σώμα του ΠΑΣΟΚ, το κεφάλι της Νέας Δημοκρατίας, τα χέρια και τα πόδια της παλιάς Αριστεράς

Έχει γίνει λιγάκι Ελιά, λιγάκι Ποτάμι, λιγάκι ΣΥΡΙΖΑ, λιγάκι Χρυσή Αυγή. 

Λίγος ήλιος, λίγο θάλασσα και ένα αγόρι (ο Αλέξης)

Προσπαθώ να μεταδώσω το μήνυμα στους φίλους μου, να τους πείσω

Αυτό το σύστημα, το σύστημα που δεν αφήνει την Ελλάδα να αποκτήσει μορφή σύγχρονου Ευρωπαϊκού κράτους, είναι ίδιο κι απαράλλαχτο, από τον εμφύλιο και μετά

Αυτό το σύστημα, ένα άχρωμο και αδιαμόρφωτο σώμα, μια μάζα, μια άμορφη οντότητα χωρίς χαρακτηριστικά, είναι ο ιός που μπολιάζει κάθε καινούργια πολιτική πρόταση, κάθε νέο πολιτικό, κάθε καινούργια σελίδα που χρειάζεται να ανοίξει στην ιστορία μας

Αυτό το σύστημα, το κατεστημένο, δηλαδή η δεξιά (ο επίσημος εκπρόσωπος της αντίδρασης στο καινούργιο, τάχα μου υπέρ μιας αμφισβητήσιμης ιδέας περί "αξιών" και "σταθερότητας") είναι το καθεστώς στην Ελλάδα. 

Το καθεστώς που δεν ανατρέπεται. Που δεν ανατράπηκε ποτέ. Που δεν θα ανατραπεί ούτε και σε αυτές τις εκλογές

Από που προέρχεται η δύναμη του καθεστώτος στην Ελλάδα? Από δύο πηγές

1. Από την αμάθεια και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο του Έλληνα, που δεν έμαθε ποτέ να είναι πολιτικό ον, αλλά έμαθε να είναι πάντοτε πολιτικός ραγιάς. Δηλαδή μέτοχος στο ρουσφέτι-εξυπηρέτηση. Έμαθε πάντοτε να είναι ένας μικροπρεπής εγωίσταρος και να κάνει μεγάλη φασαρία για μικρά πράγματα, ενώ τα σπουδαία αδυνατεί να τα συλλάβει και να τα αξιολογήσει. Σαν κακομαθημένο παιδάκι που με τις φωνές νομίζει ότι θα φάει περισσότερες καραμέλες

2. Από την απουσία οργάνωσης, σχεδιασμού, προτυποποίησης, στοιχειώδους μάνατζμεντ (μεταξύ άλλων το μάνατζμεντ αφορά τον έλεγχο και την αξιολόγηση κάθε διαδικασίας) του κράτους, που λειτουργεί και κυβερνάται χύμα και όπως κάτσει, από ανθρώπους άσχετους και κακόπιστους. Με αποτέλεσμα οι διαδικασίες της δημοκρατίας, είτε να είναι ημιτελείς, είτε ατελείς, είτε να μην εξυπηρετούν τις σύγχρονες απαιτήσεις σωστά, με αποτέλεσμα, ούτε ανανέωση να υπάρχει στο κράτος, ούτε το κράτος να βοηθά τον πολίτη, αλλά να έχει γίνει μια μεγάλη Χίμαιρα, ένας εχθρός της κοινωνίας

Αυτά τα δύο παραπάνω στοιχεία, οι δύο πυλώνες που ανάφερα, είναι ο λόγος που στην Ελλάδα τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Παρά, τα ίδια και τα ίδια γίνονται μια ζωή, μέχρι να φτάσουμε στην εκάστοτε επόμενη κρίση, μέχρι να ανακάμψουμε, μέχρι να κλείσουμε και να ανοίξουμε τον κάθε επόμενο κύκλο μας

Ποιές είναι οι προτάσεις των κομμάτων, των υποψήφιων δημάρχων, των περιφερειαρχών, των βουλευτών, των ευρωβουλευτών για να αντιμετωπιστούν αυτά τα βασικά ζητήματα? 

Και να αλλάξει η Ελλάδα? Και να περιοριστεί το κατεστημένο της συντήρησης όλο και περισσότερο

Και να προετοιμαστεί, να δρομολογηθεί και να επιτευχθεί η Αλλαγή, προς όφελος του Ελληνικού λαού?

Δεν υπάρχουν προτάσεις κύριοι

Αυτό που παρακολουθούμε, είναι άλλος ένας γύρος παροχολογίας από τη μία και ρουσφετολογίας από την άλλη. Και είναι εντυπωσιακό που έχει κατέβει στις εκλογές η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα, γιατί πιστεύουν ακόμα ότι μπορούν να υφαρπάξουν 30 αργύρια από το δισάκι της χρεοκοπημένης μας πατρίδας. Η να παρέχουν μέρος των 30 αργυρίων, για να εξαγοράσουν ψήφους από τους τζουτζέδες πελάτες τους

Ασχολούνται με το ναζισμό, το φασισμό, το σοσιαλισμό, τον Ευρωπαϊσμό ή τον απομονωτισμό, δηλαδή ασχολούνται με πολιτικές θεωρίες που επικαλούνται διάφοροι μαρκετίστες της πολιτικής, στα λόγια, στη θεωρία, για να πλασάρουν τον εαυτό τους και να κάνουν δημόσιες σχέσεις. Για να παρουσιαστούν ως φορείς οι ίδιοι, νέων προτάσεων και "εναλλακτικών" επιλογών. 

Καλά δεν έχουν βαρεθεί? Καλά εσείς όλοι, οι πολίτες, οι Έλληνες, ακόμα δεν έχετε βαρεθεί να ακούτε θεωρίες και λόγια που σε κανένα μέρος της Ευρώπης δεν ακούγονται, γιατί πέφτουν λεμονόκουπες και ντομάτες?

Καλά δεν αντιλαμβάνεστε, το χαμηλό επίπεδο και την εντελώς άσχετη θεματολογία την οποία ανακινούν οι πολιτικοί για να τραβήξουν την προσοχή σας? Πουθενά αλλού δε γίνονται αυτά

Οι Έλληνες καταναλώνουμε συναίσθημα, ενώ η πολιτική αφορά την ψυχρή στρατηγική. Γι αυτό και δεν πρόκειται να πετύχουμε ποτέ εθνικούς στόχους και να αλλάξουμε, μέσω της πολιτικής

Τουλάχιστον βλέπουμε κάποια νέα φαινόμενα στην Ελλάδα. Βλέπουμε μεγάλους επιχειρηματίες που για τους δικούς τους λόγους εμπλέκονται με τα κοινά. Ανοιχτά πλέον και δίχως αναστολές. 

Και το κάνουν γιατί πολύ απλά ξέρουν καλύτερα, ότι ο κόσμος έχει απαξιώσει τους μεσάζοντες. Δεν πείθεται. Στέλνει την ψήφο του για να εκδικηθεί. Για να ρίξει μαύρο σε όσους πιστεύει ότι τον γέλασαν. 

Όμως η Αλλαγή, ανήκει στον Ελληνικό Λαό

Δηλαδή τα πράγματα θα αλλάξουν μονάχα εφόσον ο Ελληνικός Λαός το θελήσει

Δεν αναφέρομαι στις δημοκρατικές διαδικασίες, που έχουν ατονήσει. Δηλαδή τις εκλογές, τα δημοψηφίσματα, τα exit poll, τα κοινοβούλια και τα υπουργεία. 

Δυστυχώς όλους αυτούς τους θεσμούς τους κανιβάλισαν τα πολιτικά κόμματα της μεταπολίτευσης, όλα ανεξαιρέτως

Ο Ελληνικός Λαός πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του αποφασιστικά, ώστε να μπορέσει να ορίσει τη μοίρα του

Και με αυτή την ουτοπική ευχή, κλείνω αυτό το σύντομο σημείωμα

Καλή επιτυχία!

Αυτός ψήφισε με βάση τις αρχές του, κι εγώ...

..κι εγώ γράφω και καταγράφω τις απόψεις μου, σύμφωνα με τις δικές μου αρχές και τα δικά μου πιστεύω

Αναφέρομαι στη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου και τα τραγελαφικά -που πήγαν να μας τα πλασάρουν σοβαρά- γεγονότα των ημερών, σχετικά την ψήφιση του περιβόητου πολυνομοσχεδίου

Καταρχάς το να υπερψηφίζεται ένα σοβαρό νομοσχέδιο με μόλις 151 ψήφους ισοδυναμεί στην πράξη με την ίδια την ακύρωση του. Ισοδυναμεί με πυροβολισμό με άσφαιρα. Απλά δεν θα εφαρμοστεί ποτέ. Και πως να εφαρμοστεί, όταν νομοσχέδια όπως αυτό της Διαμαντοπούλου, πήγαν άπατα παρότι είχαν 260 και βάλε ψήφους. Και απέτυχαν

Κατά δεύτερον, όσο περνάει ο καιρός, τόσο ο Γιώργος Παπανδρεόυ αποδεικνύει πως είναι ο μόνος σοβαρός πολιτικός της χώρας, και ότι στο μέλλον θα τον ξαναδούμε στο προσκήνιο σε καινούργιο ρόλο, με καινούργιες προτάσεις. Ελπίζω οι συνθήκες να είναι ευνοϊκότερες για εκείνον και τη χώρα

Πάμε όμως στην ουσία του θέματος, τις δηλώσεις Προβόπουλου και Στουρνάρα καθώς και του Σαμαρά (αλίμονο) για την επιστροφή στις αγορές

Επιστροφή στις αγορές τι σημαίνει?

Ότι η Ελλάδα θα μπορεί να δανείζεται ελεύθερα από τις χρηματαγορές

Μάλιστα. Αυτό είναι το μεγάλο επίτευγμα? Η μεγάλη επιτυχία? Το να μπορείς να δανείζεσαι όπως θέλεις? Με επιτόκια αγοράς, δηλαδή με επιτόκια συνηρτημένα άμεσα με την δημοσιονομική σου κατάσταση?

Δηλαδή για να τα λέμε όλα, με όρους τζόγου και πονταρίσματος από όποιον γουστάρει να έχει το πάνω χέρι στην Ελλάδα μας?

Ακούμε λέξεις όπως εμπιστοσύνη των αγορών, αξιοπιστία της Ελληνικής οικονομίας και άλλα τέτοια φαιδρά

Γελοιότητες που ούτε οι λιγοστές κατσίκες της χώρας δεν ανέχονται πια

Ποιά εμπιστοσύνη και ποιά Ελληνική οικονομία. Είναι σα να επισκέπτεσαι εκδιδόμενη γυναίκα και να της λές πως έχεις εμπιστοσύνη στην αγνότητα της. Ίσως αυτό να ίσχυε σε ένα άλλο σύμπαν, σε μια άλλη πραγματικότητα υπερβατική και ιδεώδη. Όχι στο σήμερα. Όχι υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες

Κοροϊδεύουν τον κόσμο

Δεν ασχολούνται με τον Ελληνικό λαο, δεν έχουν σχέση μαζί του. Δεν τον γνωρίζουν. Αλλά και ο λαός δεν τους αναγνωρίζει. Κανέναν από αυτούς. Ο λαός βρίσκεται υπό ομηρεία

Δε ρωτούν, ποιά ή εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού στο κράτος του? Στην οικονομία του? Στις υποδομές που θα στηρίξουν το μέλλον του?

Δε ρωτούν γιατί ξέρουν τις απαντήσεις. Η μάλλον ξέρουν πόσα φάσκελα θα φάνε, οι δήθεν "σωτήρες" της χώρας, οι χειρότεροι υποτελείς και δούλοι της δικής τους δίψας για εξουσία. Είναι άπληστοι

Τενεκέδες και άδεια κεφάλια που ανοιγοκλείνουν τα στόματα τους οι Έλληνες πολιτικοί, με λίγες εξαιρέσεις και όχι προβεβλημένες από τα media

Οι αγορές ανοίγουν για την Ελλάδα -μας λένε περιχαρείς- με τίμημα το κλείσιμο των σπιτιών χιλίαδων οικογενειών, που δε φταίνε σε τίποτα. Εκτός αν πιστεύουν, ότι οι επιτήδειοι, δηλαδή όσοι τα φάγανε με τον Πάγκαλο και τους υπόλοιπους, έχουν θιγεί και ακρωτηριαστεί αναλόγως. Ας γελάσω

Είναι η μέγιστη ντροπή, να κάνουν δηλώσεις που επί της ουσίας αναγνωρίζουν τη διαχρονική υποτέλεια της χώρας στα ξένα κεφάλαια και άρα την αδυναμία της να παράγει και να διατηρήσει πλεονάσματα με τα δικά της μέσα. Είναι ντροπή γιατί εκλέγονται ακριβώς γι'αυτό. Για να εγγυηθούν την ανεξαρτησία μας, όχι την διαιώνιση της υποτέλειας μας, με χρυσές αλυσίδες

Η Ελλάδα έχει αναξιοποίητους πόρους τεράστιους και δεν αναφέρομαι στα πετρέλαια και στις μπούρδες αυτές, που είναι αμφιβόλου ποιότητας πληροφορίες. Και ίσως επιζήμιες και για την πραγματική μας οικονομία. Έχει αναξιοποίητους πόρους σε κάθε επίπεδο. Δε χρειάζεται να είσαι έξυπνος για να καταλάβεις.

Ακούς  ότι οι Έλληνες είναι πρώτοι παγκοσμίως στην επιστημονική έρευνα. Ακούς ότι τα Ελληνικά νησία είναι πρώτα παγκοσμίως σε ποιότητα περιβάλλοντος. Ακούς ότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι αυτός που έχει εμπνεύσει τη σύγχρονη δημοκρατία. 3 πυλώνες πολιτικής με Ελληνική πατέντα

-Ανθρώπινοι πόροι υψηλού επιπέδου
-Τουρισμός και αναψυχή υψηλού επιπέδου
-Πολιτισμός και εκπαίδευση υψηλού επιπέδου

Αυτοί οι 3 πυλώνες συναρτούν τον βασικό ένα. Την εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Απλά και κατανοητά

Εκτός αν πιστεύουν ορισμένοι ηλιθιωδώς, ότι τα πετρέλαια που θα εξορύξουν οι ξένοι άποικοι θα τα δώσουν σ'εμάς. Ναι, όπως ακριβώς έκαναν άλλοτε οι Γερμανοί, αγοράζοντας χιλιάδες τόνους σταφίδα ως πρώτη ύλη, από εμάς τσάμπα, ώστε να τις επανεισάγουμε στη συνέχεια από τη Γερμανία ως έτοιμο συσκευασμένο προϊόν. Εμείς οι έξυπνοι

Και οι μόνιμοι τοκογλύφοι και εξυπηρετητές Γερμανοί οι βλάκες. Τι να πει κανείς άλλο..

Δυστυχώς τα βλέπω από εδω πάνω, από αυτό το αλλοπρόσαλο αλλά μεγάλο έθνος, την Αγγλία

Τα βλέπω ότι η Ελλάδα δεν έχει καμία τύχη όσο θα είναι έρμαιο στα χέρια της κουλτούρας της, της πνευματικής και πολιτιστικής της καθυστέρησης, της μοίρας της ως σταυροδρόμι τυχοδιωκτικών επιδιώξεων στο διεθνές στερέωμα

Τα βλέπω, όσο η Ελλάδα δε φτιάχνει κράτος, δε νοικοκυρεύεται, δεν γινόμαστε άνθρωποι, δεν κάνουμε ειρήνη και κυρίως δε γινόμαστε φίλοι μεταξύ μας. Όσο σφαζόμαστε και βριζόμαστε χυδαία λες και έχουμε να χωρίσουμε κάτι.

Ρε σεις, το χωράφι ρήμαξε. Σας κορόιδεψαν ότι υπάρχει επόμενη ζωή. Δεν υπάρχει. Τίποτα δεν θα πάρετε μαζί σας. Ότι κάνουμε σε αυτή τη ζωή. Μην πιστεύετε στη θρησκεία. Πιστέψτε στην ανθρωπιά και τη συνεργασία

Ο Ανδρέας έλεγε, σοσιαλισμός σημαίνει ανθρώπινες σχέσεις. Ακριβώς εκεί απέτυχε το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Απέτυχε γιατί δε δημιούργησε στέρεες και αλληλέγγυες ανθρώπινες σχέσεις, αλλά κατέστρεψε ανθρώπινες σχέσεις. Δημιούργησε ιδιοτέλεια και εγωισμό. Με ποιό τρόπο?

Δίνοντας καθρεφτάκια στους Ινδιάνους, άκοπα και άσκοπα. Ανεξέλεγκτα. Πλούτο δηλαδή, σε αμόρφωτους ανθρώπους που ζούσαν σε ένα χύμα ανοργάνωτο και καθυστερημένο κράτος.

Οι Ινδιάνοι, πήραν τα όπλα, έγιναν καουμπόηδες και ιδού το αποτέλεσμα. Οι αγελάδες ψόφησαν και τα ράντσα ρήμαξαν. Ο καουμπόη πίνει ολημερίς στο μπάρ της πόλης αναπολώντας περασμένα μεγαλεία. Και ο Έλληνας κυνηγάει τη σκιά του σαν τον Λούκυ Λουκ

Ανωριμότητα, ανοησία, ψέματα, υποκρισία και λαοπλάνοι συνεχίζουν να νέμονται το παρόν και να σχεδιάζουν το μέλλον σας. Τι κρίμα

Θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες, αλλά καμία σχέση δεν έχουμε με τους Έλληνες της αρχαιότητας. Αντίθετα, εκπροσωπούμε τον εκφυλισμό τους. Την παρακμή του πολιτισμού που εκείνοι γέννησαν. Την αποτυχία τους

Είμαστε μια μικρή Τουρκία ντυμένη στα γαλανόλευκα. Ερμαφρόδιτοι και μόνιμα σε σύγκρουση με τον εαυτό μας. Δίχως ταυτότητα. Δίχως προσωπικότητα. Με προσωπείο

Θα περίμενα μετά από μια κρίση, μια αποτυχία ακόμα δηλαδή της μικρής Τουρκίας με τα γαλανόλευκα, να καλέσουν κάποιοι το λαό προς μια καινούργια παλιγγενεσία. Να σηκώσουν το λάβαρο μιας πνευματικής επανάστασης

Να προσπαθήσουμε να βρούμε τον εαυτό μας, να κερδίσουμε τον αυτοσεβασμό μας με τις πράξεις μας. Να χτίσουμε με όπλα φθαρμένα. Αλλά να χτίσουμε

Αντί αυτών, ζητωκραυγάζουν "βγάινουμε στις αγορές". Πάμε μια από τα ίδια, κοντολογίς

Βγήκε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι και ήταν μέρα Σάββατο. Σε απλά Ελληνικά

Καλημέρα σας

Ενας "μη προνομιούχος" Έλληνας απαντά στον Galbraith

Αναδημοσίευση του κειμένου Ένας "μη προνομιούχος" Έλληνας απαντά στον Galbraith από το blog Πάμε Μπροστά τώρα

Απάντηση στον καθ. Galbraith με αφορμή συνέντευξη του στην γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung και την αναφορά του τελευταίου στον Βαρουφάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, έστειλε ένας "μη προνομιούχος" Έλληνας, ο Μ.Τ.

" Ο λόγος που σας γράφω δεν είναι ο κ. Βαρουφάκης" αναφέρει κάνοντας μια αναδρομή και στο έργο του πατέρα του Galbraith, τις σημαντικές αναλύσεις για το πώς η Αμερική θα μπορούσε να γίνει ένα καλύτερο μέρος για τους ανθρώπους, για την καθιέρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και των πολιτικών, την οικονομική ελευθερία και την ευημερία , πάνω από τον αναπόφευκτο έλεγχο των μονοπωλίων.

Θυμίζει την φιλία του πατέρα του με τον Ανδρέα Παπανδρέου και κάνει μια αναδρομή στην προσφορά του στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.

Εξηγεί ότι η "εποχή του Παπανδρέου ήταν μια όαση δημοκρατίας . Μια θάλασσα της ελπίδας . Ένα ρεύμα ενέργειας προς την εξέλιξη . Αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός των μεταρρυθμίσεων και της καινοτομίας . Από την αλλαγή . Για να δημιουργηθεί η πεποίθηση ότι το μέλλον θα είναι ένα καλύτερο μέρος για να παλέψει κανείς".

"Αυτό που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα , στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα , δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω" λέει και επιχειρηματολογεί ανάμεσα σε άλλα, ότι "ο Τσίπρας πραγματικά μισεί, την ιδέα της μεταρρύθμισης του ελληνικού κράτους".

"Ο κ. Τσίπρας αντιπροσωπεύει μια εποχή πολιτικής υποκρισίας , μια σκοτεινή περίοδο της ψευδούς οικονομική ανάπτυξη με ξένα χρήματα της ΕΕ , μια εποχή που η Ελλάδα ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής."

"Ο κ. Τσίπρας αντιπροσωπεύει το παρελθόν."

Παράλληλα επισυνάπτει στον Galbraith ένα άρθρο που γράφτηκε σε εφημερίδα της Ελληνικής Διασποράς και αναφέρεται στον Ανδρέα Παπανδρέου, ως οικονομολόγο, ενώ τον προτρέπει να προσπαθήσει να βρει αναφορές για τον Τσίπρα. "Δεν θα βρείτε καμία" υποστηρίζει και σχολιάζει ότι ο Τσίπρας μιλάει ελάχιστα αγγλικά για να είναι αποδεκτό επίπεδο αρχηγού κόμματος μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας.

Επίσης, σχολιάζει το γεγονός ότι κάποιοι Έλληνες πιστεύουν ότι ο Τσίπρας θα ενσαρκώσει το πνεύμα του Παπανδρέου για να οδηγήσει τη χώρα στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης και να ξεπεράσει την κρίση και καλεί τον Galbraith να μη κάνει το ίδιο λάθος.

"Τι πρέπει να κάνουμε, να μιλάμε. Να λέμε την αλήθεια. Κάντε τους ανθρώπους να καταλαβαίνουν. Έρχεται κάποια ώρα που η σιωπή είναι προδοσία . Αλλά χειρότερο από την προδοσία είναι να οικοδομήσουμε ψεύτικες ελπίδες. Θα σας αφήσω να επιλέξετε με ποιο μέρος της ιστορίας ταιριάζει ο Τσίπρας.

Ήταν τιμή μου να έχουν την ευκαιρία να σας γράψω , αγαπητέ καθηγητή

Μην μας ξεχνάτε, τον ελληνικό λαό . Τους μη προνομιούχους."

Όλο το κείμενο στα αγγλικά

"Dear mr Galbraith,

I have recently read your interview given to the German newspaper Suddeutsche Zeitung
An interview mentioned to the web site of mr Varoufakis, an expatriate Greek Economist who regularly writes articles and gives speeches regarding our world wide famous Greek crisis

But the reason I write to you is not mr Varoufakis.

I still remember reading your father’s essays, The Affluent Society and other important post war analyses on how America could become a better place for the people. How our beloved democracy could manage to establish human rights, civic rights, economic freedom and prosperity, over the inevitable monopoly controls, that a bunch of few powerful “entrepreneurs” could exercise above people’s will.

One of your father’s estimated friends was Andreas Papandreou, who in later times was elected prime minister of Greece, but this is a story you have already heard and possibly studied during your professional career as an economist.

What you may not know, is the evident impact, that Papandreou’s policies had in my country’s political fate and economy during the post-Junta era (from 1974 to 1989), in our everyday life, our well being, our hopes to improve and to achieve further growth, similar to more mature economies of the developed Europe.

Papandreou’s era was an oasis of democracy. A sea of hope. A stream of energy towards evolution. That is exactly the definition of reforms and innovation. Of change. To create the belief that the future is a brighter place to fight for.

What you have today in Greece, in the face of mr Tsipras, is nothing of the above. Mr Tsipras and his party SYRIZA are supposed to be heir of Andreas and his party PASOK. Nothing could be more false than this. And I am concerned from the fact that mr Varoufakis supports this argument.

You see, what Tsipras really hates, is the idea to reform the Greek state, to innovate our state-dependent economy, to speak the truth to the Greek people about his leftish ideas in the threshold of the 21st century, and what he hates most is to frankly assume that his family made a huge profit out of construction contracts “a la carte” in the period of the Junta. Yes, during the period, when your father convinced president Johnson and the CIA, not to execute Andreas Papandreou who was then exiled from Greece.

Mr Tsipras represents an era of political hypocrisy, a dark period of false economic growth with foreign EU money, a time when Greece lived above its capacities in every sector of the public life. Mr Tsipras says no to change. Mr Tsipras will, is to take back every difficult step that has been made through austerity, in the direction of the progress and evolution of our country. Mr Tsipras wants our country to be state dependent, our economy to be bound by the decisions of few bureaucrats and fewer “entrepreneurs” as long as his party SYRIZA continuous to be funded by the bankrupted financial sector. Mr Tsipras represents the past.

Please allow me to enclose an article written to the Journal of the Greek Diaspora, a long time ago. It refers to Andreas Papandreou, as Economist. Please have a look at it. Then try to find mr Tsipras references. You will not find any. Mr Tsipras hardly speaks English in an acceptable level, for a contemporary European country party leader. It is a shame.

It is a shame, that some of the Greek people believe that Tsipras will incarnate Papandreou’s spirit to lead my country to the path of economic development and to override the crisis.

Please do not make the same mistake. What is left from PASOK’s revolution, are the grim faces of his voters, some of them poor, some of them searching the street dustbins for food, some of them unable to find any opportunity to dream a better future.

What we must do, is speak. Speak the truth. Make the people understand. A time comes when silence is a betrayal. But worse to silence is to build false hope .I let you choose which part of the story fits Tsipras.

It was my honour to have the opportunity to write to you, dear Professor

Do not forget us, the Greek people. The unprivileged ones.

Thank you

Μ.Τ"

Ναι στην πρόταση μομφής

Τα πράγματα είναι πολύ απλά

Η πρόταση μομφής πρέπει να γίνει αποδεκτή και η τρανσέξουαλ συμμαχία Σαμαρά και Βενιζέλου να τελειώνει μια για πάντα

Επίσης πρέπει επειγόντως ο ΣΥΡΙΖΑ να κατέβει με ενιαίο ψηφοδέλτιο, μαζί με στελέχη της ΔΗΜΑΡ, του ΚΚΕ και του προοδευτικού ΠΑΣΟΚ που επιθυμούν να συστεγαστούν κάτω από την ομπρέλα μιας Αριστεράς για τις Μεταρρυθμίσεις και τη Δημοκρατία

Ούτε κεντροαριστερά, ούτε συμβιβασμοί, ούτε επιδοτούμενες και επιχορηγούμενες από μεγάλα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα κινήσεις

Ούτε κομμουνισμός και δικτατορίες του προλεταριάτου,ούτε Μαο, ούτε Στάλιν

Ελλάδα, πρόοδος, ανεξαρτησία μέσα από λαϊκή κυριαρχία δηλαδή δημόσιο έλεγχο και ανοιχτές πλατφόρμες διακυβέρνησης και διαβούλευσης

Ελλάδα, ανάπτυξη, αλλαγή μέσα από κοινωνική απελευθέρωση δηλαδή καινοτομία, αλληλεγγύη και ενότητα στο κατώφλι του 21ου αιώνα

Ελλάδα, παραγωγική ανασυγκρότηση και δημοκρατικό φρόνημα μέσα από την εθνική μας ανεξαρτησία, είτε εντός ευρώ, είτε εκτός ευρώ

Μονόδρομοι δεν υπάρχουν για τους λεβέντες και υπερήφανους λαούς

Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος της αξιοπιστίας και της εντιμότητας, μέσα από νωπή λαϊκή εντολή για σαρωτικές παρεμβάσεις σε κάθε επίπεδο

Επανίδρυση της Αριστεράς και άμεση σύνδεση της πολιτικής με τις πραγματικές ανάγκες της Ελληνικής Κοινωνίας, μέσα από ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικού της μετασχηματισμού, ανοιχτής πρόσβασης για κάθε πολίτη, σε κάθε γωνιά της χώρας

Δωρεάν παιδεία, δωρεάν υγεία, δωρεάν ασφάλιση,  δωρεάν μετακινήσεις για τους φτωχούς και τους εργαζόμενους που στενάζουν κάτω από τη μπότα των Μνημονίων

Άμεση επαναδιαπραγμάτευση σε ανοιχτή διαβούλευση των σοβαρών θεμάτων εθνικής εξωτερικής πολιτικής υπό το πρίσμα της εκμετάλλευσης κοιτασμάτων ενέργειας τόσο σε σχέση με την ΕΕ, όσο σε σχέση με άλλες χώρες (Αμερική, Ρωσία και Μεσογειακοί λαοί)

Άμεση επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων υποτέλειας και αντικατάσταση τους από Ελληνική πρόταση δεκαετούς προοπτικής. Να αντικαταστήσουμε τη μηχανιστική αντίληψη της οικονομίας καζίνο, από την "Κοινωνική Μηχανική για την Ανάπτυξη και την Ευημερια" με αμοιβαία δέσμευση των εμπλεκόμενων σε Χάρτα Επενδύσεων στην Ελλάδα

Αποκατάσταση της Συνταγματικής νομιμότητας για κατανομή των φορολογικών βαρών και σύνδεση της οικονομικής ανάπτυξης με τις φοροαπαλλαγές

Ανοιχτή κοινωνική επιχειρηματικότητα δίχως στεγανά, βαρόνους, συνδικα-ληστές, πάτρωνες και ινστρούχτορες. Μοναδικό όπλο των άξιων Ελλήνων είναι η φαντασία και η δημιουργικότητα

Αποκέντρωση, επενδύσεις στην περιφέρεια, στήριξη της νησιώτικης Ελλάδας και της μεθοριακής Θράκης, έμφαση στην ηλεκτρονική εποχή και στην πλήρη μηχανογράφηση του δημοσίου

Στόχος μας είναι η κατάργηση της Σταλινικού τύπου γραφειοκρατίας που κυριάρχησε στη μεταπολίτευση, μέσω σταδιακής της αποδόμησης και αντικατάστασης της από οριζόντιες δομές, συμβούλια και επιτροπές, forum και think tanks που θα επιτρέπουν τη συμμετοχή όλων των πολιτών ανεξαιρέτως

Στόχος μας είναι τα πολιτικά κόμματα να γίνουν δεξαμενές επεξεργασίας χρήσιμων πολιτικών για τη χώρα, να παράξουν ιδέες και προτάσεις άμεσα βγαλμένες από την καθημερινότητα, δίχως ενδιάμεσα αναχώματα συντήρησης

Στόχος μας είναι να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας. Όχι να καταδικάζουμε την κοινωνία στο κόστος των δικών μας λαθών. Όλα αυτά ήρθε η ώρα να τελειώσουν δια παντός. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος

Για όλους τους παραπάνω λόγους και για ακόμα περισσότερους, ελπίζω την Κυριακή να έχουμε εξελίξεις και να προχωρήσουμε προς μια άλλη κατεύθυνση, προς μια άλλη προοπτική

Είτε αυτό συμβεί τώρα, είτε αυτό συμβεί αργότερα, το θέμα είναι ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ

Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, αυτοί που πρέπει

Ήρθε η ώρα να γυρίσεις

Γιώργο, το 2009 όταν πρωτοβγήκες πρωθυπουργός σου έγραφα ότι ο δρόμος της Αλλαγής δεν έχει επιστροφή

Ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα, έχει κυλήσει πολύ νερό στο μύλο της ιστορίας

Έγιναν πολλά σημαντικά πράγματα, μεγάλες μεταρρυθμίσεις προδιαγράφηκαν, ελπίδες και όνειρα κατατέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση

Τα περισσότερα από αυτά παρέμειναν στείρες προτάσεις

Και το αλώνι των εξελίξεων παραμένει πέτρινο, δίχως σπόρο και σπορέα να δρέψει τους καρπούς του μόχθου του

Ο Ελληνικός λαός, όλοι εμείς, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, αναζητούμε μια διέξοδο απο την κρίση, ένα βηματισμό προς ένα μέλλον που αχνοφαίνεται στο βάθος του τούνελ

Ψάχνω εσένα για να σου δώσω το μήνυμα ότι πρέπει να επιστρέψεις στα δημόσια πράγματα και να ιδρύσεις ένα νέο κίνημα που θα βασίζεται στις αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη

Πέρα και πάνω από το ΠΑΣΟΚ. Χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο και όχι φυσικά την Κεντροαριστερά έτσι όπως υποκριτικά την ευαγγελίζονται τα απομεινάρια του παλιού καθεστώτος

Είπες να γίνουμε αντιεξουσιαστές της εξουσίας, αυτό θέλουμε 

Νέους ανθρώπους στην πολιτική

Μια δημοκρατία στην οποία δεν θα χρειάζεσαι για διαβατήριο "διαπιστεύσεις" οικονομικού και κοινωνικού τύπου για να συμμετέχεις

Τα μέσα υπάρχουν. Το διαδίκτυο θα δώσει την πρόσβαση σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αντί για τις αναχρονιστικες τοπικές οργανώσεις. 

Άρα το καλύτερο "ρουσφέτι" του νέου κινήματος θα είναι μια σύνδεση στο ίντερνετ και ένα φτηνό λαπτοπ ή ένα απλό κινητό τηλέφωνο με Internet. Αυτή θα είναι και η συσπείρωση της βάσης. Αυτό θα παρακάμψει τους 60+ που παραδοσιακά εμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις.

Πιστεύω βαθιά πως είναι εφικτό να φέρεις, να φέρουμε μαζί την Αλλαγή στην επικαιρότητα!

Αυτό χρειαζόμαστε!

Μια συλλογικότητα που πείθει και αντιπαρατίθεται με το σάπιο κομμάτι του κατεστημένου που για 30 χρόνια νέμεται την εξουσία

Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να "αφορά" τον κόσμο. Ξέρω πως όταν δεν έχεις χρήματα η επιρροή, δε μπορεί να σε ακούσει κανένας. Όμως τώρα είναι η ευκαιρία. 

Πολλοί περιμένουν ένα χαρμόσυνο νέο ξεκίνημα. Στις παρυφές της εξουσίες. Στο αντάρτικο. Πέρα και μακριά από τα κατεστημένα σχήματα. Μια πρόταση ελληνική και δημοκρατική

Εγώ περιμένω εσένα Γιώργο

Να γνέψεις "Πάμε Μαζί οι Έλληνες Ενωμένοι" και να ξεκινήσει η πορεία μας σε ένα καινούργιο δρόμο, όπως τον έχεις οραματιστεί εσύ, όπως μαζί επιθυμούμε να βαδίσουμε

Ήρθε η ώρα να γυρίσεις

Είναι εγκληματίες!

Διαβάζοντας σήμερα το άρθρο του Μαυρίδη στον capital δε μπόρεσα παρά να αγανακτήσω

Επισημαίνει ορισμένα σωστά πράγματα και πολύ καλά κάνει (το εξής ένα δηλαδή: Ότι μπήκαμε στο ευρώ με "δημιουργική λογιστική" και άρα χωρίς να το αξίζουμε. Και πράγματι έτσι είναι. Από εκεί ξεκίνησε το μεγάλο κακό. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο από το οποίο μπήκαμε σε τροχιά χρεοκοπίας και κρίσης και οχι το 1981 και ο Αντρέας, που έχει πολιτικές και όχι αμιγώς οικονομικές ευθύνες)

Όμως το γενικότερο πνεύμα του άρθρου, δηλαδή να μην πάει ο Σαμαράς σε εκλογές αλλά να ωθήσει τις μεταρρυθμίσεις, αγγίζει το όριο του ανέκδοτου

Οι εκλογές επιβάλλονται από τις περιστάσεις!

Οι περιστάσεις είναι η απώλεια της δεδηλωμένης από την παρούσα Βουλή!

Η ανικανότητα του ακροδεξιού φονταμενταλιστικού κομματιού της Νέας Δημοκρατίας, να παράξει οποιαδήποτε σοβαρή πολιτική πρόταση

Αντιστοίχως όπως ο θίασος του Γιώργου Παπανδρέου (και όχι ο ίδιος προσωπικά που ενώ κατηγορείται και διαβάλλεται συνεχώς, πήρε όχι τυχαία, επώδυνες αποφάσεις κάτω από αντίξοες συνθήκες, ενώ ήδη είχε κάνει μια εμβριθή μάκρο-ανάλυση, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων) αδυνατούσε να πράξει, τρία χρόνια νωρίτερα

Η συνολική και πλήρης απονομιμοποίηση αυτού του πολιτικού συστήματος, το οποίο ξεπουλάει την Ελλάδα με επαχθείς διομολογήσεις και συμφωνίες εξευτελιστικές!

Όσοι υπέγραψαν εν γνώση τους τα Μνημόνια, δήθεν για να κερδηθεί απαραίτητος χρόνος για να γίνουν μεταρρυθμίσεις είναι εγκληματίες και πολιτικοί αγύρτες που ανήκουν στον Κορυδαλλό!

Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος, ότι μέσα σε 3 χρόνια μπορεί να γίνει η οποιαδήποτε σοβαρή μεταρρύθμιση σε μια χώρα διαλυμμένη σε κάθε επίπεδο. Όλη η Ελλάδα το γνωρίζει αυτό! Δεν το γνωρίζουν οι πολιτικοί της? Αυτοί που ζούν? Που παριστάνουν ότι βρίσκονται?

Όσοι συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις πολιτικές της Τροϊκα, κόντρα σε κάθε λογική, σε κάθε πραγματικότητα, σε κάθε δημοκρατικό αισθητήριο που κατ' ελάχιστο πρέπει να διαθέτει κάποιος που μπαίνει στη Βουλή, ενώ ροκανίζουν τον πολιτικό χρόνο μέχρι το επόμενο "θαύμα" (τάχα μου πλεόνασμα και τρίχες κατσαρές), είναι επίσης εγκληματίες και προδότες και πρέπει να μπούνε φυλακή για πάντα!

Παροτρύνει ο κύριος Μαυρίδης το Σαμαρά να "βάλει όραμα" στην Ελληνική οικονομία! Αν είναι δυνατόν! Λες και ο Σαμαράς γεννήθηκε χτές και δεν τον ξέρουμε ποιός είναι! Που να το βρεί το όραμα ο κύριος Σαμαράς? Σε ποιό πολιτικό χώρο να απευθυνθεί για να αντλήσει στελέχη και ιδέες? Στη διαβρωμένη -όπως το ΠΑΣΟΚ- και οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, Νέα Δημοκρατία?

Ε, λίγη σοβαρότητα ρε παιδιά επιτέλους! Λίγη ευθιξία!

Το πρόβλημα του συστήματος όμως είναι να κερδίσει χρόνο για να μπορέσει να καλύψει το κενό που άφησαν πίσω τους οι άλλοτε μεγάλες πολιτικές παρατάξεις (τις οποίες αθρόα χρηματοδότησαν μέσω των τραπεζών τους)

Το πρόβλημα του συστήματος είναι να μαντρώσει σε ελεγχόμενο περιβάλλον κάθε φωνή διαμαρτυρίας, κάθε εναλλακτική πρόταση, κάθε κίνηση που μπορεί στα σοβαρά να πλήξει τα σχέδια τους και να έχει απήχηση στον Ελληνικό λαό

Γι αυτό τους έχει πιάσει πρεμούρα να φτιάχνουν κινήσεις και παρεμβάσεις και νέα σχήματα και να λένε λόγια και να κάνουν δημοσκοπήσεις και να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κοσμάκη που πεινάει και κρυώνει

Λοιπόν!

Εδώ και τώρα εκλογές και να αποφασίσει ο λαός προς τα που θα πάει το καράβι και ποιοί πολιτικοί και ποιά σχήματα θα επιβιώσουν.

Εδώ και τώρα να τελειώνουμε με τους επικίνδυνους που ξεπουλάνε την πατρίδα μας, όπως οι Ρωμαίοι που έπαιζαν ζάρια στα πόδια του σταυρωμένου Ιησού!

Κι εγώ απαντάω στον Ξυνίδη

Γράφει ο Σωκράτης Ξυνίδης στο ιστολόγιο του με τίτλο Απάντηση στο Νίκο Παπανδρέου:

"Διάβασα άρθρο του Νίκου Παπανδρέου στην Οικονομική Επιθεώρηση που τελειώνει με το ερώτημα του "αν και πότε θα βρεθεί το πολιτικοκοινωνικό κίνημα-όχημα, που θα πάρει τη θέση του (ΠΑΣΟΚ) και θα εκφράσει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.". Η απάντηση είναι απλή. ´Οταν θα υπάρξει πολιτικό πρόσωπο ή πολιτικός σχηματισμός που θα δείξει, θα κατονομάσει και θα περιγράψει το βαθύ κράτος στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα ούτε το ΚΚΕ έχει τολμήσει να το κάνει. Το βαθύ κράτος της Ελλάδας δεν έχει πηλίκιο, δεν έχει σύμβολα, δεν έχει πρόσωπο. Είναι αυτό που στήθηκε σε οικονομικό επίπεδο από πρόσωπα και οικογένειες που λήστεψαν τη συμμαχική βόηθεια στην μεταπολεμική Ελλάδα και λήστεψαν τα κοινοτικά κονδύλια στην μεταπολιτευτική Ελλάδα. Είναι πρόσωπα και οικογένειες που έκατσαν στο σβέρκο του ελληνικού λαού και συνεχίζουν να τον εκμεταλλεύονται ασύστολα. Είναι τόσο ισχυροί που ακόμη και οι ξένοι μεγαλοκαρχαρίες δεν πλησιάζουν στα νερά τους, που δυστυχώς ταυτίζονται με αυτά της τριτοκοσμικής Ελλάδας. Καμιά ουσιαστική μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να επιτευχθεί και καμιά θεραπεία στην παθογένεια της χώρας να επιτευχθεί όσο κυριαρχεί το ίδιο ψευτοτραπεζιτικό-ψευτοεπιχειρηματικό και ψευτοπολιτικό κατεστημένο που επιβάλει το ελληνικό βαθύ κράτος.
Ο πολιτικός (πρόσωπο ή σχηματισμός) λοιπόν που θα δείξει, θα κατονομάσει, θα περιγράψει και θα βάλει απέναντι το βαθύ κράτος της Ελλάδας θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού και θα εκφράσει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.
Ορίστε λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν."


Κι εγώ απαντάω στον Ξυνίδη, που διετέλεσε και υπουργός στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου: Έχεις δίκιο!


Από εκεί και μετά όμως τι γίνεται κύριε Ξυνίδη?


Αν εσείς που ήσασταν μέλος μιας κυβέρνησης πανηγυρικά ψηφισμένης από το λαό, δε μπορέσαστε να κατονομάσετε τους καρχαρίες που επικαλείστε ότι επιθυμούν την αδράνεια και την ακινησία της Ελλάδας, τότε ποιός θα μπορέσει ποτέ να το κάνει?


Κύριε Ξυνίδη, εγώ θα σας πάω και παλιότερα στην ιστορία. Γιατί ο κοτζαμπασισμός υπήρχε και πρίν την επανάσταση του 1821. Και συνεχίστηκε και μεταλαμπαδεύτηκε σε όλες τις φάσεις της ελληνικής ιστορίας. Τότε αλήθεια τι γινόταν?


Δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας. Εξανδραποδίστηκε ο Βενιζέλος. Εκτοπίστηκε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Πολεμήθηκε με λύσσα ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κοντολογίς αυτοί, και άλλοι τόσοι πολιτικοί που ξεχνάω να αναφέρω, δεν κατάφεραν να κατονομάσουν το βαθύ κράτος


Και όποτε προσπαθούσαν να μεταρρυθμίσουν, βρισκόντουσταν να πολεμάνε με τους ανεμόμυλους και τελικά να καταρρέουν οι προσπάθειες τους. Στην καλύτερη περίπτωση να περνούν ορισμένες σημαντικές αλλαγές, αλλά την επομένη να αναιρούνται, από κάποια άλλη κυβέρνηση. Και ξανά το βασανιστήριο του Σίσυφου για την πατρίδα. Ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω

Και σας λέω και το εξής κύριε Ξυνίδη. Άντε και τους κατονόμασες τους ψευτοτραπεζίτες και τους ψευτοεπιχειρηματίες και τους ψευτοπολιτικούς. Άντε και τους κρέμασες στα μανταλάκια

ΜΕΤΑ ΤΙ?

Τι μπορεί να κάνει μια δημοκρατία? Ένας λαός? Ένα κοινωνικό και πολιτικό σύστημα? Τι μπορούμε να κάνουμε?

Να στήσουμε κρεμάλες?

Θα ήταν μια απλή και αποτελεσματική λύση ομολογώ. Όμως δε ζούμε στις ημέρες της πρώτης Παρισινής κομούνας! Ζούμε σε μια εποχή, που στο εσωτερικό της χώρας βλέπουμε να επαναλαμβάνονται αυτούσια ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος με παρόμοια εξέλιξη και παρόμοιους πρωταγωνιστές, ενώ ταυτόχρονα το περιβάλλον τριγύρω μας και οι απαιτήσεις του, έχουν αλλάξει σε δραματικό βαθμό!!

Να τους πάμε στα δικαστήρια?

Άντε να τους πάμε. Με ποιές κατηγορίες όμως? Ότι πολεμάνε με λύσσα να διατηρήσουν άθικτα τα συμφέροντα τους? Που με αυτά τα συμφέροντα χρηματοδοτούν τα κόμματα και τους βουλευτές και παράλληλα σχεδόν όλα τα Μέσα Μαζικού Ελέγχου της κοινής γνώμης?

Άντε και τους μαθαίνουμε ποιοί είναι! Και τα ονόματα τους φαρδιά πλατιά γεμίζουν κάθε συζήτηση

Πιστεύετε ότι θα σταματήσουμε να βάζουμε βενζίνη από τις αντλίες τους? Να ψωνίζουμε από τα σούπερμάρκετ τους? Να καταναλώνουμε εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα από τις θυγατρικές τους? Να πηγαίνουμε διακοπές στα ξενοδοχείας τους? Να καταθέτουμε τα χρήματα μας στις τράπεζες τους? Να ζητάμε εργασία στα -υπό δικό τους έλεγχο- χωράφια και τα μαγαζιά τους?

Υποτίθεται ότι ζούμε σε ένα κράτος ευνομούμενο, μια κλασική δυτική αστική δημοκρατία με ελεύθερη αγορά. Αυτά υπογράψαμε όταν προσχωρούσαμε στην Ενωμένη Ευρώπη.

Υποτίθεται ότι αυτή τη δουλειά, δηλαδή το θεματοφύλακα της δημοκρατίας, τον παίζει το Ελληνικό κοινοβούλιο και οι θεσμοί της δημοκρατίας. Δηλαδή η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η ελεύθερη παιδεία, τα πολιτικά δικαιώματα και όσα αναφέρει το Σύνταγμα της χώρας!

Εφόσον ΕΣΕΙΣ το πολιτικό σύστημα, δε βρίσκετε το σθένος και τη δυνατότητα να κάνετε τη δουλειά που σας αναθέτει με τις εκλογές ο Ελληνικός λαός, τότε τι πρέπει να συμβεί? Να πάρει ο λαός τα όπλα? Να γίνει επανάσταση? Να στασιάσει ο στρατός?

Μήπως τελικά δε γίνεται τίποτα κύριε Ξυνίδη?

Μήπως τελικά και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου απέτυχε, διότι συμβιβάστηκε και ενσωμάτωσε στους κόλπους του, αυτό ακριβώς το βαθύ κράτος (το κατεστημένο έλεγε ο Ανδρέας) χάνοντας την ορμή και τη δύναμη του?

Και την ιστορική ευκαιρία να μεταμορφώσει  την Ελλάδα σε κράτος σύγχρονο, δημιουργώντας νέους θεσμούς με την καθολική στήριξη των Ελλήνων?

Μήπως για τον ίδιο λόγο, την τραγωδία της χρεοκοπίας, ακολούθησαν όλες αυτές οι ανώμαλες πολιτικές εξελίξεις, που έχουν οδηγήσει τη χώρα, στην απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας στο βωμό των Ευρωπαϊκών χρηματιστικών και γεωπολιτικών συμφερόντων?

Μεγαλώσαμε με την πεποίθηση ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ιδού λοιπόν η ρόδος, ιδού και το πήδημα. Ήρθε η ώρα της αλήθειας.

Καλώ εσάς και τον Γιώργο Παπανδρέου να ξεκινήσετε τις αποκαλύψεις και να κατονομάσετε με στοιχεία, όσους επιβουλεύονται και απεργάζονται το συμφέρον του Ελληνικού λαού. Να ανοίξετε μια μεγαλη δημόσια συζήτηση και να βγάλετε στη φόρα τους πραγματικούς φορείς της εξουσίας σε αυτή τη χώρα. Τους αληθινούς εθνικούς μειοδότες. Όχι τους αχυρανθρώπους της χρυσής αυγής και κάθε δήθεν επαναστατική καρικατούρα

Κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε διερωτηθεί δημοσίως «Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό τον τόπο». Αλήθεια, έχει αλλάξει κάτι από τότε? 

Σας ρωτώ ευθέως, τι πρέπει να κάνουμε? Ποιός επιτέλους κυβερνά αυτό τον τόπο?

Ξέρετε, το πρώτο και το βασικό σε έναν άνδρα, αλλά κυρίως σε έναν πολιτικό, είναι το θάρρος της γνώμης, το σθένος και η θυσία στο βωμό των πιστεύω και των αξιών του!! Στο καθήκον υπέρ της πατρίδας!

Κάντε την αρχή και σας διαβεβαιώ ότι θα ακολουθήσει μια χιονοστιβάδα εξελίξεων

Και τότε ο λαός θα μπορέσει να ξαναγίνει κυρίαρχος, εφόσον θα βρεί στο πρόσωπο σας (η όποιου τελικά αναλάβει το κόστος) τον ηγέτη που αναζητά

Ραγδαίες εξελίξεις

'Εγραφα τις προάλλες στο θέμα η χώρα σε διαρκή τροχιά εκλογών πως το ρευστό κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν επιτρέπει ούτε σημαντικές μεταρρυθμίσεις να τρέξουν αλλά ούτε και προβλέψεις να γίνουν.

Από χτες όμως, με την αποκάλυψη από όλα τα μέσα ενημέρωσης, πως η δόση θα εκταμιευτεί τμηματικά διότι υπάρχει "δυσαρέσκεια" στην Ευρώπη για όσα δέν γίνονται στην Ελλάδα, έγινε αντιληπτό πως τα πράγματα έχουν δρομολογηθεί με συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Δεν ξέρω αν όσα λέγονται από διάφορους για προκήρυξη εκλογών έχουν κάποια λογική, υπο την έννοια πως οι εκλογές θα ήταν "επιτρεπτό" να γίνουν στην Ελλάδα, εφόσον μπορούσε το αποτέλεσμα να είναι "ελεγχόμενο". Δηλαδή να παράξει την "σταθερότητα" που επιθυμούν οι εταίροι μας, βάση της οποίας θα καλυτερεύσει το οικονομικό κλίμα (αποκατάσταστη εμπιστοσύνης των αγορών σε μερικά χρόνια) και θα προχωρήσουν κάποια πράγματα ουσίας.

Περισσότερο πιθανό μου φαίνεται να κατασκευαστεί μια κυβέρνηση τεχνοκρατών ή προσωπικοτήτων που θα μπουν ως "πολιτική βιτρίνα" μπροστά από τους επιτρόπους ώστε να μην εγείρουν σημαντικές αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Για ποιό λόγο πιστεύω σε αυτό το σενάριο? Διότι είναι πασιφανές ότι όποιος και να εκλεγεί ως πρωθυπουργός, είναι αδύνατον να μπορέσει να παράξει χρήσιμο έργο που θα φέρει βιώσιμα αποτελέσματα στην Ελλάδα και θα δώσει ελπίδα και προοπτική για αλλαγή πορείας.

Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα πετάξουν το μπαλάκι στην εξέδρα, αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν (ίσως να μη θέλουν κιόλας αυτή τη χρονική στιγμή) την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία μας και τις δύσκολες τομές που πρέπει να γίνουν στο βαθύ διεφθαρμένο κράτος (του οποίου κομμάτι έχουν απορροφήσει από το άρρωστο ΠΑΣΟΚ)

Στη Νεα Δημοκρατία προσπαθούν να πετύχουν συσπείρωση του δεξιού μπλόκ (σε όλο το φάσμα της δεξιάς από την άκρα δεξιά τύπου Χρυσής Αυγής μέχρι την κεντρώα δεξιά τύπου Δράσης) με διάφορα "χαριτωμένα" τεχνάσματα όπως πχ η επίθεση στον Ανδρέα και η τοποθέτηση του Άδωνι στο υπουργείο υγείας, ενώ ταυτόχρονα ο Σαμαράς παριστάνει τον "υπεράνω όλων σοφό εθνάρχη"

Στο ΠΑΣΟΚ έχουν δικαιολογημένα διασπαστεί σε 2-3 διαφορετικά κομμάτια και δε βλέπουν κανένα φως με τις επιλογές που έχουν κάνει

Η ΔΗΜΑΡ έπεσε στη μαύρη τρύπα της λήθης

Η Χρυσή Αυγή και οι συναφείς χώροι είναι οι μόνοι κερδισμένοι από τη συνεχόμενη φθορά και την ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος, κεφαλαιοποιώντας την απογοήτευση και των θυμό των λαϊκών μαζών που αναζητούν "οργισμένη διέξοδο" από την κρίση

Με αυτά και αυτά όμως, τα ποσοστά των κομμάτων δεν εξασφαλίζουν αυτοδυναμία και σταθερότητα. Αντιθέτως εγγυώνται την συνεχή διατήρηση σε κλίμα πολιτικής αστάθειας και αναταραχής με τις εξάρσεις λαϊκισμού να απειλούν κάθε στιγμή με κοινωνικές εκρήξεις

Το πείραμα της πυγμής (Χρυσή Αυγή σε κοινωνικές "δράσεις" και οριζόντια μέτρα που στέλνουν "μήνυμα αποφασιστικότητας" του Σαμαρά) από τη δεξιά διακυβέρνηση, δε βρίσκει πρόσφορο έδαφος γιατί η ελληνική κοινωνία δε βρίσκεται στο 1974 αλλά οδεύει προς το 2014 και η ευμάρεια που απολάμβανε τόσα χρόνια την έχει διαμορφώσει σε συγκεκριμένα καλούπια προσδοκιών και απαιτήσεων. Που ναι, είναι "ευρωπαϊκού επιπέδου" , έστω και αν στηρίζονται σε μια ετοιμόρροπη παράγκα κρατικίστικης νοοτροπίας και διαπλοκής που σταδιακά ξηλώνεται.

Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να μείνουμε αλώβητοι και ανέπαφοι από τις επιπτώσεις αυτού του ξηλώματος. Διότι βρίσκεται στα θεμέλια της ζωής μας, δεν είναι δηλαδή ανωδομή, δεν είναι ταράτσα. Είναι μπετά και κολώνες βαθιά θαμένες και ανακατεμένες με το κακό μας παρελθόν. Οπότε όσοι θέλουν πραγματικά να αλλάξουν τα πράγματα οφείλουν πρώτα να σκεφτούν αυτό το σχήμα και να καταλάβουν πως δε γίνεται ομελέτα δίχως να σπάσεις αυγά. Δυστυχώς για τους συμπολίτες μας που γυμνοί και ανενημέρωτοι αντιμετωπίζουν τα χειρότερα στη ζωή τους.

Το θέμα λοιπόν είναι, πως οι εξελίξεις προοιωνίζονται ραγδαίες και σύντομα θα έχουμε καινούργια γεγονότα. Αυτό άλλωστε είναι και το λογικό και το σωστό. Αυτό είναι και το ζητούμενο για να προσαρμοστεί επιτέλους η Ελλάδα στις ευρωπαικές συνθήκες που υπέγραψε κατά την είσοδο της στην Ευρωζώνη το 2000 περίπου, στην πράξη και όχι στα λόγια. Δε γίνεται διαφορετικά

Προσωπικά αν με ρωτούσατε, θα σας έλεγα πως ευχαρίστως θα δεχόμουν τη διευρυμένη task force με εκτελεστικές εξουσίες, στη θέση των υπουργών-μαριονετών και του πρωθυπουργού Βεληγκέκα που παριστάνει το δημοκράτη. Ώστε να αλλάξουν ριζικά το κράτος και να μας βάλουν σε τροχιά ανάπτυξης στην καθημερινότητα μας.

Όμως η εγχώρια ελίτ και όσοι έχουν την πραγματική εξουσία στην Ελλάδα (τους ξέρουμε) δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να δεχτούν κάτι τέτοιο. Γιατί αν το έκαναν θα έχαναν στα μάτια του λαού, την όποια "δύναμη" τους. Και άρα δε θα είχαν λόγο ύπαρξης

Οψόμεθα

Ξεκάθαρο μήνυμα

Δημοσιεύω το κείμενο παρέμβαση που έστειλα στην ιστοσελίδα Μεταρρύθμιση

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις τελευταίες εκλογές, που ακολούθησαν κάποιες προηγούμενες εκλογές, που ακολούθησαν τη δια στόματος του Πρωθυπουργού της χώρας ένταξη μας στα Μνημόνια. Αυτά τα Μνημόνια που μεταξύ των άλλων αποκάλυψαν πολλές αλήθειες και πολλούς ψεύτες.

Σήμερα μεσούσης της τρομερής Ελληνικής μας κρίσης, βομβαρδιζόμαστε από διλήμματα περί δημιουργίας νέων πολιτικών σχηματισμών που θα γεμίσουν τα κενά μας. Τα δημοσκοπικά κενά, εννοείται. Όχι τα πραγματικά, τα καίρια και επείγοντα. Τα θεωρητικά κενά και τις ιδεολογικές αναζητήσεις ορισμένων.

Αυτοί μας θέτουν επιτακτικά τα ερωτήματα: Χρειάζεται ή δε χρειάζεται η νέα κεντροαριστερά; Χρειάζονται ή δε χρειάζονται πρωτοβουλίες από τα έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ; Χρειάζονται η δε χρειάζονται «καινούργιες» πολιτικές «ενάντια στην παρατεταμένη λιτότητα»;

Και το γαϊτανάκι της ομφαλοσκόπησης καλά κρατεί. «Ναι χρειάζονται καινούργιες πολιτικές, αλλά μόνο εμείς μπορούμε να τις φτιάξουμε» μας λένε. Άλλοτε με το πρόσωπο του «υγιούς προβληματισμού» και άλλοτε με τη μορφή της «καταγγελίας». Δεν έχει διαφορά. Τα αδιέξοδα παραμένουν. Η κρίση δε φεύγει με ευχολόγια. Η λιτότητα είναι εδώ για πέμπτο χρόνο και αμόλα καλούμπα.

Που βρίσκεται λοιπόν το πρόβλημα; Το πρόβλημα βρίσκεται στο μήνυμα.

Στο τι πραγματικά θέλουμε να πούμε και τι τελικά λέμε. Στο τι πραγματικά σκεφτόμαστε για το μέλλον και πως τελικά το σχεδιάζουμε αυτό το μέλλον. Στο τι πραγματικά χρειάζεται να κάνει η Ελλάδα για να ελέγχει η ίδια τη μοίρα της και το τι τελικά λέμε πως «είναι απαραίτητο να γίνει». Και με ποιους -συμπληρώνω εγώ.

Το μήνυμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο αν θέλουμε να μας ακούσει η κοινωνία. Το μήνυμα πρέπει να αφορά την καρδιά του προβλήματος και όχι τις φιλοδοξίες πολιτικής αποκατάστασης των περιθωριοποιημένων και των νοσταλγών της δόξας του παρελθόντος. Η καρδιά του προβλήματος είναι ότι το βάρος της προσαρμογής το έχουν επωμιστεί οι φτωχοί Έλληνες. Κάτι που είναι καταφανώς άδικο και προκλητικό.

Το μήνυμα πρέπει να είναι ξεκάθαρα «Στροφή Αριστερά». Και το μήνυμα οφείλει να ακουμπά στις ψυχές της πλειοψηφίας των πολιτών. Των μικρών, αδύναμων και απροστάτευτων απέναντι στη λαίλαπα της κρίσης, πολιτών. Αυτών που δεν έχουν «προσβάσεις» στο σύστημα. Αυτών που «δεν τα έφαγαν μαζί» με όσους παρήκμασαν. Αυτών που δεν έχουν διλήμματα ανάμεσα στην «κεντροαριστερά» και την «κεντροδεξιά», αλλά ανάμεσα στην επιβίωση και τον αφανισμό.

Το μήνυμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο αν επιδίωξη μας είναι να αλλάξουμε τον κόσμο και την πατρίδα μας. Για να αλλάξει τροχιά η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα την επανίδρυση του γνήσιου λαϊκού κινήματος, με στόχο την αντίσταση και τον ριζοσπαστισμό. Αντίσταση στη σκληροτράχηλη δεξιά επέλαση, που με διάφορους τρόπους διαποτίζει τη δημόσια ζωή. Τη δύσκολη καθημερινότητα των πολλών και τα «φιλελεύθερα» σχέδια των λίγων. Που είναι οι ίδιοι με χτες. Που εκπροσωπούνται από τους ίδιους που τους εκπροσωπούσαν και χτες. Που διαφημίζονται από τα ίδια μέσα μαζικής ενημέρωσης που διαφημίζονταν και χτες

Που μας ρωτούν -δήθεν από αγωνία- αν θέλουμε ένα καινούργιο πολιτικό «χώρο» για να καλύψει το κενό μας. «Χώρο» μοντέρνο και σύγχρονο. Τάχα μου βγαλμένο από τις λαϊκές απαιτήσεις κι επείγουσες περιστάσεις. Κι αυτό όμως φτιαγμένο με υλικά βγαλμένα από το χτες. Κι αυτό στελεχωμένο με ανθρώπους από το χτες. Ώστε αυτοί οι λίγοι, να ελέγχουν προς τα πού θα πάει και ο καινούργιος πολιτικός «χώρος». Προς τα πού θα φυσήξει ο άνεμος των δημοσκοπήσεων, ώστε καιροσκοπικά να καρπωθούν τα οφέλη. Και να επαναλάβουν τα ίδια λάθη που έκαναν και χτες.

Είναι ώρα να πάρουμε τα ηθικά και πνευματικά μας όπλα και να στρατευτούμε σε ένα δίκαιο αγώνα. Στο όραμα και το δρόμο της λαϊκής δημοκρατικής παράταξης. Στις επάλξεις της αληθινής, της γνήσιας Αριστεράς για μια Ελλάδα ανοιχτή στην πρόοδο. Μέσα από τη μεγιστοποίηση του κοινωνικού οφέλους των δημοσίων και ιδιωτικών πολιτικών. Έτσι ώστε οι Έλληνες να ανακτήσουμε την υπερηφάνεια που χάσαμε αυτά τα χρόνια της στυγνής επίθεσης από τον οικονομικό και πολιτικοκοινωνικό πατερναλισμό. Που περιθωριοποίησε τη μεσαία τάξη και εξαθλίωσε τους ασθενέστερους συμπολίτες μας.

Χρειαζόμαστε ορμή. Χρειαζόμαστε οργάνωση με νέα αντίληψη. Χρειαζόμαστε συμμετοχή των πολλών μέσα από ανοιχτές διαδικασίες. Χρειαζόμαστε τις νέες τεχνολογίες για να καλύψουμε κάθε γωνιά της χώρα και κάθε φωνή που ζητά την ανανέωση. Χρειαζόμαστε συντονισμό και καθαρά αιτήματα. Χρειαζόμαστε προτάσεις και συγκεκριμένες λύσεις. Χρειαζόμαστε –επιτέλους- τη βάση της πυραμίδας και όχι την κορυφή της. Χρειαζόμαστε συνεργασία και αλληλεγγύη -όχι ανταγωνισμό και αντιπαλότητα.

Στη θέση των τοπικών επιτροπών, τα κοινωνικά δίκτυα. Στη θέση των κομματικών μηχανισμών διαδικτυακές πλατφόρμες επικοινωνίας. Στη θέση της γραφειοκρατίας, ανοιχτή πρόσβαση στη δεξαμενή των θέσεων και των αρχών μας. Στη θέση των «εργατοπατέρων», απευθείας η νέα παραγωγική τάξη που αναζητά διεξόδους και έκφραση. Που εκλέγει και εκλέγεται μέσα από κριτική σκέψη και ανοιχτό διάλογο. Που τολμά και διεκδικεί όσα δικαιούται, με τους αγώνες και τον αυθορμητισμό της. Που δεν πατρονάρεται, δεν καπελώνεται και δεν φιμώνεται. Που δεν εντάσσεται σε καλούπια διαπλοκής και ανταλλαγμάτων.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο λοιπόν. Ρήξη με το παρελθόν γιατί αξίζουμε ένα καλύτερο μέλλον. Ο μόνος τρόπος να το πετύχουμε είναι να πούμε την αλήθεια στην κοινωνία. Και η αλήθεια είναι πως ο τόπος στενάζει από ανέχεια και κάποιοι ακόμα τρώνε παντεσπάνι. Και θέλουν και αύριο να τρώνε παντεσπάνι, ερήμην των Ελλήνων.

Ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό. Ήρθε η ώρα να διαχειριστούμε εμείς την τύχη μας. Ήρθε η ώρα να φτιάξουμε μια μεγάλη Αριστερά που θα εγγυηθεί «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία». Μια Αριστερά του λαού, όχι των «εκπροσώπων του λαού».

Η Αριστερά είμαστε εμείς. Ας αλλάξουμε τον κόσμο λοιπόν. Ας αλλάξουμε την Ελλάδα.

Με τα ίδια υλικά δεν αλλάζει τίποτα

Χτές διάβασα ένα άρθρο του Μπάμπη Παπαδημητρίου στην Καθημερινή με τίτλο Γιατί μεγαλώνει το δημόσιο χρέος

Σε αυτό το άρθρο σύντομα και περιεκτικά παρουσιάζονται μερικοί αριθμοί τους οποίους αναπαράγω εδώ για να καταλάβουμε λίγο:

• Μέχρι το 2003 έχει καταγραφεί 160 δις χρεος συσσωρευμένο (δηλαδή το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, η εποχή Μητσοτάκη και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες)
• 2003-2007 προσετέθησαν στο υπάρχον δημόσιο χρέος ακόμα 80 δις και φτάνουμε στα 240 δις χρεος (κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή)
• 2008-2009 προσετεθησαν ακομα 60 δις και φτασαμε συνολικά στα 300 δις (κυβέρνηση Κωστα Καραμανλή)
• Ενώ μπαίνουμε στο μνημόνιο με την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Παπανδρέου τα χρέη συνεχίζουν να προστίθενται
• 2010-2012 προσετέθησαν ακόμα 62 δις αρα φτανουμε στα 370 δις το 2012 (κυβέρνηση Παπανδρέου-Παπαδήμου και στη συνέχεια τρικομματική με Αντώνη Σαμαρά)
• Παρότι γίνονται διάφορα κουρέματα πέφτουμε στα 309 δις, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας σήμερα

Και ο πλέον εμπαθής μπορεί να βγάλει το αβίαστο συμπέρασμα ότι επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή προσετέθησαν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας 140 δις ευρώ.

Δηλαδή μέσα σε 5 χρόνια προσετέθησαν στο δημόσιο χρέος, όσα χρήματα είχαν συσσωρευτεί επί σχεδόν 23 χρόνια διαδοχικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας

Για κάποιο περίεργο λόγο, όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εκείνη την εποχή, απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ομερτά, μιας ασυλίας που είναι τουλάχιστον σκανδαλώδης

Όσοι ευθύνονται για το γεγονός ότι η Ελλάδα έμεινε εκτός αγορών, χρεοκοπώντας, ενώ οι ίδιοι διόριζαν τουλάχιστον 150.000 κομματικά παιδιά σε διάφορες θέσεις, δίνοντας την τελική σπρωξιά στο δημοσιονομικό γκρεμό, είναι ελεύθεροι

Και όχι μόνο είναι ελεύθεροι, αλλά δεν τους έχει κανείς ποτέ και για κανένα λόγο εγκαλέσει ούτε για τους τύπους

Αντιθέτως, η δικτατορία και το παρακράτος των ΜΜΕ (στα οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενη μου ανάρτηση καθόλου τυχαία) "εξαφάνισε" κάθε αναφορά σε όσους μας κατέστρεψαν, προκαλώντας μια πολυδιάστατη κρίση στην πατρίδα μας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τα παιδιά μας

Το ίδιο παρακράτος των ολιγοκρατών και της σκοτεινής οικονομικής συνδιαλλαγής και διαπλοκής, μεθόδευσε την έλευση του Παπανδρέου στην εξουσία, πετώντας την καυτή πατάτα των ευθυνών από τα χέρια του Βούδα της πολιτικής που έκτοτε αποσύρθηκε από το προσκήνιο, στο ησυχαστήριο του στη Ραφήνα

Ο Παπανδρέου από αδιευκρίνιστα ελατήρια (που εγώ προσωπικά θεωρώ πως ΔΕΝ ήταν ιδιοτελή, αλλά πως επρόκειτο για αφελή και καλοπροαίρετο πρόσωπο) δέχτηκε την πρόκληση παραλαμβάντας το χάος

Αντί ο ίδιος να βγεί και να ζητήσει συστράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, ώστε προεδρεύοντος του αρχηγού του κράτους, να θέσει τον πήχη του προβλήματος στο πραγματικό του ύψος (δηλαδή την επαπειλούμενη εθνική τραγωδία και άρα να θέσει προ των ευθυνών τους, όλους τους εμπλεκόμενους μέχρι τότε) έκανε μερικές καταστροφικές επιλογές

Αφενός έβαλε το ΠΑΣΟΚ να σηκώσει το βάρος της ευθύνης για τις συμφωνίες των Μνημονίων, κάτι το οποίο διέλυσε το ΠΑΣΟΚ μιας και το ΠΑΣΟΚ (αλλά και κανένα ελληνικό κόμμα) δεν είχε ποτέ κληθεί να διαχειριστεί τέτοιας έκτασης εθνική τραγωδία (αλλά να μοιράζει λεφτά και να κάνει συμμαχίες)

Αφετέρου βγήκε ο ίδιος αλλά και ο ανεκδιήγητος Παπακωνσταντίνου και διατυμπάνισαν σε κάθε γωνιά της γης, ότι η Ελλάδα είναι κατεστραμμένο κράτος, δημιουργώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλο το καπιταλιστικό σύστημα της αγοράς, που είναι γνωστό πως δομείται και εδράζεται στις αρχές της πίστης, της διασυνδεσιμότητας αλλά και της αλληλεξάρτησης, σε μέγιστο βαθμό

Σήμερα, με την έλευση της τρικομματικής κυβέρνησης υπό τον άχρηστο αλλά και ακροδεξιών φρονημάτων Σαμαρά, επιχειρείται να αναστραφεί το κλίμα και να δημιουργηθεί τεχνηέντως μια ευφορία περί ανάπτυξης και δήθεν μεταστροφής των διαθέσεων της διεθνούς κοινότητας απέναντι στη χώρα

Προς αυτή την κατεύθυνση μας λένε για τους Κινέζους, για τις αποκρατικοποιήσεις, για την αύξηση των τουριστών που θα έρθουν το καλοκαίρι, για την έναρξη των δημόσιων έργων, για την απογείωση του χρηματιστηρίου αξιών

Όμως, αυτό που θέλουν να πετύχουν δεν είναι άλλο από την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος προς την Ελληνική αγορά, ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να καταφύγει εκ νέου στο διατραπεζικό δανεισμό αλλά και την έκδοση ομολόγων που θα γίνουν διαπραγματεύσιμα σε όλες τις αγορές της Ευρώπης---όπως γινόταν πρίν

Με λίγα λόγια τους ενδιαφέρει να παρουσιάσουν -για μια ακόμη φορά- όμορφους αριθμούς για να συνδεθούμε στο σύστημα του διεθνούς δανεισμού. Δεν τους ενδιαφέρει να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται -όπως υποκριτικά μας λένε- ώστε να δημιουργηθεί εκ νέου μια μαγιά παραγωγικής δραστηριότητας στη χώρα

Για το λόγο αυτό έχουν βρεί το χρηματικό "πλεόνασμα" των μνημονιακών μέτρων, μέσα από ανήθικες περικοπές, εξουθενωτική λιτότητα προς τους πλέον αδύναμους και οικονομικά  ασθενείς της χώρας και βάρβαρη εξάρθρωση της αγοράς εργασίας υπέρ των βιομηχάνων και των μεγάλων αλυσίδων διανομής και διάθεσης των προιόντων στην αγορά

Όχι μόνο μεταρρυθμίσεις δεν έχουν κάνει, αλλά έχουν διαλύσει την Ελληνική κοινωνία.

Έχουν καταχεριάσει μισθούς, συντάξεις, μικροκαταθέσεις και μικρή επιχειρηματικότητα, και έχουν υποθηκεύσει για τα επόμενα χρόνια την περιουσία του κράτους.

Μέσα από τον τεράστιο δανεισμό-εξάρτηση-εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας από τη Γερμανία, τις διακριτικές αποκρατικοποιήσεις υπέρ ημετέρων "κολλητών", την συνεκμετάλλευση ή την πλήρη απόδοση των φυσικών πόρων της Ελλάδας στους γεωπολιτικούς μας "πάτρωνες" και την εξώθηση σε μαζική μετανάστευση όσων νέων επιστημόνων θα μπορούσαν να διεκδικήσουν μια καλύτερη κοινωνία, μέσα από αγώνες και δημοκρατικές δράσεις

Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι μια αυταρχική χειραγώγηση και μια ολοσχερής κατάλυση κάθε έννοιας οικονομικής ελευθερίας και δημοκρατικής διάρθρωσης της Ελληνικής κοινωνίας

Είναι μια επιστροφή σε σκοτεινές εποχές της ιστορίας μας, πλήρους υποταγής στις υποδείξεις αλλότριων συμφερόντων και πλήρους ελέγχου του κοινωνικού συνόλου μέσα από τη βία και τα εκβιαστικά διλήμματα

Το ακτιβιστικό χέρι της Νέας Δημοκρατίας, η Χρυσή Αυγή, βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση, αποπροσανατολίζοντας το λαό από τα όσα και όσους συθέμμελα ξεριζώνουν κάθε κατάκτηση και κάθε κατοχυρωμένο δικαίωμα του, μετά την πτώση της χούντας και την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή

Στόχος τους?

Να ξαναχτίσουν με άλλο προσωπείο, την ίδια διάτρητη, σκαιά και τριτοκοσμική παράγκα διαπλοκής και παρακρατικής δράσης των θεσμικών ελίτ, που μέχρι σήμερα κυβερνούσε τον τόπο.

Πείθοντας το λαό πως έχει δημοκρατική νομιμοποίηση, άλλοτε μέσω των -ολότελα απαξιωμένων- εκλογών και άλλοτε χρησιμοποιώντας τον -τάχα μου- δημόσιο έλεγχο της δημοκρατίας από τα κίτρινα και κρατικώς επιχορηγούμενα ΜΜΕ

Με τα ίδια υλικά όμως, δε γίνεται ποτέ να φτιάξεις άλλο αποτέλεσμα, όσο και να χρησιμοποιήσεις πιο σύγχρονες και επίκαιρες "τεχνικές" δράσης

Στο τέλος της ημέρας, οι Έλληνες βρισκόμαστε να χρωστάμε άπειρα λεφτά, να είμαστε πολύ-πάρα πολύ φτωχότεροι, να έχουμε φιμωθεί και το κυριότερο:

Να μην έχουμε καμία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, παρά μόνο να είμαστε εξαρτημένοι από τις δικές τους σαδιστικές νεοφιλελεύθερες ορέξεις

Ας καταλάβουμε, ότι ούτε μαζί τα φάγαμε, ούτε μαζί κυβερνήσαμε και ας πάψουμε να νιώθουμε υπόλογοι που ζήσαμε σαν ελεύθεροι πολίτες με αρκετά οικονομικά μέσα, σχεδόν σαν ομότιμοι Ευρωπαίοι

Αυτή είναι η μοίρα μας, δηλαδή να διεκδικούμε το καλύτερο

Και όχι να βρισκόμαστε με το -έτσι θέλω- κάποιων ισχυρών, σε καθεστώς ιδιότυπης σκλαβιάς, χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη.........