Διαίρει και βασίλευε 2

Έλεγα τις προάλλες στο κείμενο μου Διαίρει και βασίλευε, η δύναμη τους ότι η μέθοδος για να κρατούν το λαό εξασθενημένο, δίχως συνείδηση της μεγάλης εικόνας, μονίμως στο έλεος κάποιου "σωτήρα", είναι η συντήρηση των μεγάλων διλημμάτων

Τα μεγάλα διλήμματα για τον αμόρφωτο λαό, είναι πάντα δύο "αντίθετοι" πόλοι, φτιαγμένοι έτσι ώστε να πατάνε στα συναισθηματικά αντανακλαστικά των ανθρώπων και να τους παρασύρουν με πάθη και ίντριγκες άνευ σημασίας. Στόχος του συστήματος είναι πάντοτε ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης.Ο αποπροσανατολισμός χρειάζεται γιατί καλύπτει εύκολα την πραγματική εικόνα της Ελλάδας, που όσον αφορά τα εσωτερικά της λίγο έχει αλλάξει ανά τα χρόνια

Τελευταία είδαμε πως με το πάτημα ενός κουμπιού, η Χρυσή Αυγή σχεδόν εξαφανίστηκε από το χάρτη. Μην έχετε αυταπάτες με το θεατράκι που ακολούθησε. Ίσως η όλη ιστορία ήταν να σταλεί ένα μήνυμα από το κατεστημένο, προς αυτούς που επιβουλεύονται την ανατροπή του status quo που έχει επιλεγεί από τις ελίτ. Υπο αυτό το πρίσμα, όντως η ψήφος στη Χρυσή Αυγή να ήταν αντισυστημική, όχι όμως επειδή λειτούργησε τιμωρητικά για το ίδιο το κατεστημένο (μέρος του οποίου άλλωστε ως ακτιβιστικός βραχίονας της δεξιάς δηλαδή, είναι η Χρυσή Αυγή) αλλά γιατί στράφηκε ενάντια στους πολιτικούς της πάτρονες, ποικιλοτρόπως

Από τη μία μεριά, αφαιρώντας εκλογικά ποσοστά από την κύρια δεξαμενή "ελέγχου" των ψηφοφόρων. Από την άλλη μεριά μεταφέροντας στο προσκήνιο και την επικαιρότητα πρακτικές δράσης του υποκόσμου και της Μαφίας, που αφαίρεσαν και την "ηθική" νομιμοποίηση της δεξιάς, έναντι της πολυπροβεβλημένης "αριστερής και αναρχικής βίας αυτών που έκαναν την έγκυο στη Μαρφίν". Ακυρώνοντας ουσιαστικά ένα πλεονέκτημα "δίκαιης οργής των Ελλήνων που αγανακτούν απέναντι στο μνημόνιο", μιας και αυτή η βία, επιβεβαίωνει πανηγυρικά τους λόγους που υιοθέτησαν  πολλοί στη ΝΔ (Λαζαρίδης, Κρανιδιώτης και άλλοι) τη θεωρία των δύο άκρων  για να περνάνε έμμεσα μηνύματα για την "λογική" ύπαρξη της Χ.Α.στο πολιτικό στερέωμα. Κάτι που ο Σαμαράς επισήμως αρνήθηκε ότι ενστερνίζεται, μην ξεχνάμε

Η θεωρία των δύο άκρων λοιπόν (δηλαδή η βία της άκρας αριστεράς και τα μέσα επιβολής της vs η βία της άκρας δεξιάς, παρομοίως), είναι ένα ψεύτικο δίλημμα που πασάρεται στον Ελληνικό λαό για να τον κρατά θολωμένο έναντι του αληθούς διλήμματος που είναι "βία οποιαδήποτε μορφής vs νομιμότητα και κράτος δικαίου"

Το αίτημα των Ελλήνων θα έπρεπε να είναι "κράτος δικαίου με κάθε κόστος, υπέρ του έθνους και της πατρίδας". Το αίτημα των Ελλήνων θα έπρεπε να είναι "απεμπόληση κάθε βίας και ανομίας στο δημόσιο και ιδιωτικό βίο". Αντί αυτών βλέπετε από τη μία τη Χ.Α από την άλλη κάποιους άλλους, στη μέση τάχα μου τη συγκυβέρνηση και έξω απο την Ελλαδα, μια εντελώς άλλη, διαφορετική κατάσταση. Και εδώ είναι το ζουμί.

Έκανα όλον αυτόν τον πρόλογο, για να δείξω με πολύ ευδιάκριτο τρόπο, το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης που μας πουλάνε οι χόρηγοί των κομμάτων (τα Media) ως μεταξωτές κορδέλες (αντί για τα δηλητηριώδη φύκια που στην πραγματικότητα είναι) και "γόνιμη αντιπαράθεση που είναι απαραίτητα για την εμβάθυνση της δημοκρατίας". Αυτό το χαμηλό επίπεδο, ένα παράδειγμα του οποίου είναι τα πρόσφατα γεγονότα, υπάρχει για ένα και μόνο λόγο.

Γιατί οι εγχώριες ελίτ -τα τζάκια δηλαδή- οι προύχοντες και οι τοποτηρητές, θέλουν να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα, εις βάρος των δικών τους, μεγάλων συμφερόντων.

Έτσι, σε συνεργασία με τους προστάτες-κατακτητές μας (Αμερικάνους, Ρώσους και Γερμανούς) που ως συνήθως επιβουλεύονται ενεργειακές πηγές του Αιγαίου και γεωπολιτική επιρροή σε συνδυασμό με τα συμφέροντα τους σε Τουρκία και Ισραήλ, τοποθετούν ανδρείκελα στην πολιτική επικαιρότητα, που ΔΕΝ θα σταθούν εμπόδιο στη στρατηγική τους.

Αυτές οι εγχώριες ελίτ, που κατασπατάλησαν δισεκατομμύρια επιδοτήσεων, κοινοτικών προγραμμάτων, φόρων και εισφορών, που δημιούργησαν ένα κράτος που κάνει τα στραβά μάτια στις ανομίες τους, ενώ προς τρίτα μέρη δεν αφήνει περιθώρια επιβίωσης, που ροκάνισαν τα φτηνά δάνεια της ζώνης του ευρώ επί δεκαετία τουλάχιστον, που παράγγειλαν ελαττωματικά όπλα και υποβρύχια και ένα σωρό αλλα τέτοια πράγματα.

Αυτές οι εγχώριες ελίτ είναι που στέλνουν το λογαριασμό στον Ελληνικό λαό, προσφέροντας του τα Μνημόνια. Τα μνημόνια που είναι αποικιοκρατικές συμβάσεις υποτέλειας, αντίστοιχες με όσες οι Εθνοσυνελεύσεις Α και Β, του 1825 και 1826 -αν δεν απατώμαι στις ημερομηνίες- είχαν συνομολογήσει με τους "προστάτες" Άγγλους, ώστε να διαπραγματευτούν την υποτέλεια της Ελλάδας (που είχε επαναστατήσει για να απαλλαγεί από το Σουλτάνο) στον Σουλτάνο, με αντάλλαγμα να μην αποτελειώσουν την Ελλάδα, τα στρατεύματα του Ιμπραήμ που προέλαυνε ανενόχλητος!!!! Ενώ νωρίτερα είχαν ήδη απορρίψει το σχέδιο της Ρωσίας που ήταν ευνοϊκότερο για την εξέλιξη των πραγμάτων!!!

Και για να παραμείνω στην Επανάσταση που ήταν το σημαντικότερο γεγονός του σύγχρονου Ελληνισμού, την ώρα που μάτωνε η πατρίδα από τις σφαγές των Τούρκων, οι Μαυροκορδάτοι και οι κοτζαμπάσηδες που θα έχαναν τα προνόμια που είχαν από το Σουλτάνο, έκαναν συμβούλια και διαβούλια για το πως θα έπρεπε και το αν θα έπρεπε και το με ποιούς θα έπρεπε να διοικηθεί η Ελλάδα μετά την απελευθέρωση!!!! Και ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις και πολιτικές επιτροπές, την ώρα που καίγονταν τα Ψαρά και πολιορκούνταν μέχρις εσχάτων το Μεσολόγγι!!!!!Είναι τρομερές οι συμπτώσεις για να αγνοούνται ρε παιδιά!!!

Γιατί στο τέλος, με την κωλυσιεργία των πολιτικών της επανάστασης, φτάσαμε σε σημείο καταστροφής τέτοιο, που ΔΕΝ είχαμε άλλη επιλογή διαπραγμάτευσης, από το να αποδεχτούμε πρώτον την οικονομική μας εξάρτηση και υποτέλεια σε ξένη δύναμη και δεύτερον την πολιτική και διπλωματική μας εξάρτηση από τα εκάστοτε σχέδια και τους συσχετισμούς συμφερόντων!!!

Και σας φέρνω ξανά στο σήμερα!!!

Δείτε την πορεία της Ελληνικής χρεοκοπίας από το 2009 έως σήμερα, τις αλλεπάληλες εγχώριες πολιτικές διαβουλεύσεις και το ανεβοκατέβασμα κυβερνήσεων, τη συνομόγηση κατοχικών δανείων υποτέλειας από όλους ανεξαιρέτως, την εξάρθρωση κάθε επιτεύγματος δημοκρατίας, οικονομίας, παραγωγής, επιπέδου διαβίωσης που κατακτήσαμε στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης σε μια πορεία 40 ετών, μέσα σε λίγα χρόνια με τις χειρότερες για εμάς προϋποθέσεις!!!

Απεμπολήσαμε ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ τη θέση μας στην Ευρώπη, στο ευρώ, στα ανεπτυγμένα κράτη, βυθίσαμε τη χώρα μέσα στην άβυσσο και για μία ακόμη φορά στην ιστορία μας, γίναμε αυτό που μας ήθελαν πάντα

Αντίπαλες φατρίες χωρίς ιδεολογία, με μικροσυμφέροντα να χωρίσουν, μίσος να χύνεται και έριδες να δημιουργούνται από τη φτώχια σε κάθε επίπεδο, πάνω σε μια γή εντελώς και παντελώς καμένη από κάθε ζωντάνια και ελπίδα. Στην πλάτη του αποδεκατισμένου Έλληνα, να γίνονται ανήθικες διαπραγματεύσεις από τους προύχοντες και τους πλουσίους, για να μοιραστούν τα ιμάτια του Χριστού κάτω από το σταυρό.

Και τους δώσαμε, στους ξένους, την ευκαιρία για μια ακόμα φορά στην ιστορία μας, ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ, για τα συμφέροντα της Ελλάδας στη ΝΑ μεσόγειο, με βάση τις δικές τους ιδιοτελείς επιδιώξεις, που αν αποβούν θετικές, θα έχουμε θετικά αποτελέσματα σύντομα, ενώ αν αποβούν αρνητικές, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση ΔΙΧΩΣ ΕΛΕΓΧΟ για πολλά ακόμα χρόνια.

Τους δώσαμε ξανά την εντύπωση, στους ξένους, ότι δίχως τα χρήματα, είμαστε ένας εξαθλιωμένος ηθικά πολιτισμός, δίχως καμία οργάνωση, καμία παιδεία, κανένα στόχο, καμία εθνική οντότητα, καμία αξιοπρέπεια. Παρά οι ζήτουλες, οι ξεφτιλισμένοι και οι γενίτσαροι που πήραν τη θέση των ηρώων της Επανάστασης του 1821.

Γιατί αυτό ακριβώς κάναμε τόσα χρόνια. Αντί να χτίσουμε, γκρεμίσαμε. Και όταν ήρθε το τέλος του πάρτι, αποκαλύφθηκε ότι οι τερμίτες είχαν ροκανίσει μέχρι και το κοντάρι της σημαίας

Αντί όμως να σκεφτόμαστε όλα αυτά, και να ετοιμαζόμαστε για ανατροπή από το λαό, δηλαδή για επανάσταση, ασχολούμαστε με τον υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής, που παραπήρε θάρρος και το σύστημα το σκαμπίλισε για να "κάτσει φρόνιμα" και να υπηρετήσει τον προδιαγεγραμμένο της σκοπό. Το ρόλο δηλαδή του πολιτικού αναχώματος, αγκαζέ με κάποια παρά-αστυνομική δράση, στα πλαίσια της ανακατάληψης των γειτονιών της Αθήνας από την Αριστερά, που παραδοσιακά προσεταιρίζεται την φτωχολογιά.

Με τα ίδια υλικά δεν αλλάζει τίποτα

Χτές διάβασα ένα άρθρο του Μπάμπη Παπαδημητρίου στην Καθημερινή με τίτλο Γιατί μεγαλώνει το δημόσιο χρέος

Σε αυτό το άρθρο σύντομα και περιεκτικά παρουσιάζονται μερικοί αριθμοί τους οποίους αναπαράγω εδώ για να καταλάβουμε λίγο:

• Μέχρι το 2003 έχει καταγραφεί 160 δις χρεος συσσωρευμένο (δηλαδή το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, η εποχή Μητσοτάκη και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες)
• 2003-2007 προσετέθησαν στο υπάρχον δημόσιο χρέος ακόμα 80 δις και φτάνουμε στα 240 δις χρεος (κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή)
• 2008-2009 προσετεθησαν ακομα 60 δις και φτασαμε συνολικά στα 300 δις (κυβέρνηση Κωστα Καραμανλή)
• Ενώ μπαίνουμε στο μνημόνιο με την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Παπανδρέου τα χρέη συνεχίζουν να προστίθενται
• 2010-2012 προσετέθησαν ακόμα 62 δις αρα φτανουμε στα 370 δις το 2012 (κυβέρνηση Παπανδρέου-Παπαδήμου και στη συνέχεια τρικομματική με Αντώνη Σαμαρά)
• Παρότι γίνονται διάφορα κουρέματα πέφτουμε στα 309 δις, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας σήμερα

Και ο πλέον εμπαθής μπορεί να βγάλει το αβίαστο συμπέρασμα ότι επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή προσετέθησαν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας 140 δις ευρώ.

Δηλαδή μέσα σε 5 χρόνια προσετέθησαν στο δημόσιο χρέος, όσα χρήματα είχαν συσσωρευτεί επί σχεδόν 23 χρόνια διαδοχικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας

Για κάποιο περίεργο λόγο, όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εκείνη την εποχή, απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ομερτά, μιας ασυλίας που είναι τουλάχιστον σκανδαλώδης

Όσοι ευθύνονται για το γεγονός ότι η Ελλάδα έμεινε εκτός αγορών, χρεοκοπώντας, ενώ οι ίδιοι διόριζαν τουλάχιστον 150.000 κομματικά παιδιά σε διάφορες θέσεις, δίνοντας την τελική σπρωξιά στο δημοσιονομικό γκρεμό, είναι ελεύθεροι

Και όχι μόνο είναι ελεύθεροι, αλλά δεν τους έχει κανείς ποτέ και για κανένα λόγο εγκαλέσει ούτε για τους τύπους

Αντιθέτως, η δικτατορία και το παρακράτος των ΜΜΕ (στα οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενη μου ανάρτηση καθόλου τυχαία) "εξαφάνισε" κάθε αναφορά σε όσους μας κατέστρεψαν, προκαλώντας μια πολυδιάστατη κρίση στην πατρίδα μας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τα παιδιά μας

Το ίδιο παρακράτος των ολιγοκρατών και της σκοτεινής οικονομικής συνδιαλλαγής και διαπλοκής, μεθόδευσε την έλευση του Παπανδρέου στην εξουσία, πετώντας την καυτή πατάτα των ευθυνών από τα χέρια του Βούδα της πολιτικής που έκτοτε αποσύρθηκε από το προσκήνιο, στο ησυχαστήριο του στη Ραφήνα

Ο Παπανδρέου από αδιευκρίνιστα ελατήρια (που εγώ προσωπικά θεωρώ πως ΔΕΝ ήταν ιδιοτελή, αλλά πως επρόκειτο για αφελή και καλοπροαίρετο πρόσωπο) δέχτηκε την πρόκληση παραλαμβάντας το χάος

Αντί ο ίδιος να βγεί και να ζητήσει συστράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, ώστε προεδρεύοντος του αρχηγού του κράτους, να θέσει τον πήχη του προβλήματος στο πραγματικό του ύψος (δηλαδή την επαπειλούμενη εθνική τραγωδία και άρα να θέσει προ των ευθυνών τους, όλους τους εμπλεκόμενους μέχρι τότε) έκανε μερικές καταστροφικές επιλογές

Αφενός έβαλε το ΠΑΣΟΚ να σηκώσει το βάρος της ευθύνης για τις συμφωνίες των Μνημονίων, κάτι το οποίο διέλυσε το ΠΑΣΟΚ μιας και το ΠΑΣΟΚ (αλλά και κανένα ελληνικό κόμμα) δεν είχε ποτέ κληθεί να διαχειριστεί τέτοιας έκτασης εθνική τραγωδία (αλλά να μοιράζει λεφτά και να κάνει συμμαχίες)

Αφετέρου βγήκε ο ίδιος αλλά και ο ανεκδιήγητος Παπακωνσταντίνου και διατυμπάνισαν σε κάθε γωνιά της γης, ότι η Ελλάδα είναι κατεστραμμένο κράτος, δημιουργώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλο το καπιταλιστικό σύστημα της αγοράς, που είναι γνωστό πως δομείται και εδράζεται στις αρχές της πίστης, της διασυνδεσιμότητας αλλά και της αλληλεξάρτησης, σε μέγιστο βαθμό

Σήμερα, με την έλευση της τρικομματικής κυβέρνησης υπό τον άχρηστο αλλά και ακροδεξιών φρονημάτων Σαμαρά, επιχειρείται να αναστραφεί το κλίμα και να δημιουργηθεί τεχνηέντως μια ευφορία περί ανάπτυξης και δήθεν μεταστροφής των διαθέσεων της διεθνούς κοινότητας απέναντι στη χώρα

Προς αυτή την κατεύθυνση μας λένε για τους Κινέζους, για τις αποκρατικοποιήσεις, για την αύξηση των τουριστών που θα έρθουν το καλοκαίρι, για την έναρξη των δημόσιων έργων, για την απογείωση του χρηματιστηρίου αξιών

Όμως, αυτό που θέλουν να πετύχουν δεν είναι άλλο από την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος προς την Ελληνική αγορά, ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να καταφύγει εκ νέου στο διατραπεζικό δανεισμό αλλά και την έκδοση ομολόγων που θα γίνουν διαπραγματεύσιμα σε όλες τις αγορές της Ευρώπης---όπως γινόταν πρίν

Με λίγα λόγια τους ενδιαφέρει να παρουσιάσουν -για μια ακόμη φορά- όμορφους αριθμούς για να συνδεθούμε στο σύστημα του διεθνούς δανεισμού. Δεν τους ενδιαφέρει να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται -όπως υποκριτικά μας λένε- ώστε να δημιουργηθεί εκ νέου μια μαγιά παραγωγικής δραστηριότητας στη χώρα

Για το λόγο αυτό έχουν βρεί το χρηματικό "πλεόνασμα" των μνημονιακών μέτρων, μέσα από ανήθικες περικοπές, εξουθενωτική λιτότητα προς τους πλέον αδύναμους και οικονομικά  ασθενείς της χώρας και βάρβαρη εξάρθρωση της αγοράς εργασίας υπέρ των βιομηχάνων και των μεγάλων αλυσίδων διανομής και διάθεσης των προιόντων στην αγορά

Όχι μόνο μεταρρυθμίσεις δεν έχουν κάνει, αλλά έχουν διαλύσει την Ελληνική κοινωνία.

Έχουν καταχεριάσει μισθούς, συντάξεις, μικροκαταθέσεις και μικρή επιχειρηματικότητα, και έχουν υποθηκεύσει για τα επόμενα χρόνια την περιουσία του κράτους.

Μέσα από τον τεράστιο δανεισμό-εξάρτηση-εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας από τη Γερμανία, τις διακριτικές αποκρατικοποιήσεις υπέρ ημετέρων "κολλητών", την συνεκμετάλλευση ή την πλήρη απόδοση των φυσικών πόρων της Ελλάδας στους γεωπολιτικούς μας "πάτρωνες" και την εξώθηση σε μαζική μετανάστευση όσων νέων επιστημόνων θα μπορούσαν να διεκδικήσουν μια καλύτερη κοινωνία, μέσα από αγώνες και δημοκρατικές δράσεις

Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι μια αυταρχική χειραγώγηση και μια ολοσχερής κατάλυση κάθε έννοιας οικονομικής ελευθερίας και δημοκρατικής διάρθρωσης της Ελληνικής κοινωνίας

Είναι μια επιστροφή σε σκοτεινές εποχές της ιστορίας μας, πλήρους υποταγής στις υποδείξεις αλλότριων συμφερόντων και πλήρους ελέγχου του κοινωνικού συνόλου μέσα από τη βία και τα εκβιαστικά διλήμματα

Το ακτιβιστικό χέρι της Νέας Δημοκρατίας, η Χρυσή Αυγή, βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση, αποπροσανατολίζοντας το λαό από τα όσα και όσους συθέμμελα ξεριζώνουν κάθε κατάκτηση και κάθε κατοχυρωμένο δικαίωμα του, μετά την πτώση της χούντας και την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή

Στόχος τους?

Να ξαναχτίσουν με άλλο προσωπείο, την ίδια διάτρητη, σκαιά και τριτοκοσμική παράγκα διαπλοκής και παρακρατικής δράσης των θεσμικών ελίτ, που μέχρι σήμερα κυβερνούσε τον τόπο.

Πείθοντας το λαό πως έχει δημοκρατική νομιμοποίηση, άλλοτε μέσω των -ολότελα απαξιωμένων- εκλογών και άλλοτε χρησιμοποιώντας τον -τάχα μου- δημόσιο έλεγχο της δημοκρατίας από τα κίτρινα και κρατικώς επιχορηγούμενα ΜΜΕ

Με τα ίδια υλικά όμως, δε γίνεται ποτέ να φτιάξεις άλλο αποτέλεσμα, όσο και να χρησιμοποιήσεις πιο σύγχρονες και επίκαιρες "τεχνικές" δράσης

Στο τέλος της ημέρας, οι Έλληνες βρισκόμαστε να χρωστάμε άπειρα λεφτά, να είμαστε πολύ-πάρα πολύ φτωχότεροι, να έχουμε φιμωθεί και το κυριότερο:

Να μην έχουμε καμία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, παρά μόνο να είμαστε εξαρτημένοι από τις δικές τους σαδιστικές νεοφιλελεύθερες ορέξεις

Ας καταλάβουμε, ότι ούτε μαζί τα φάγαμε, ούτε μαζί κυβερνήσαμε και ας πάψουμε να νιώθουμε υπόλογοι που ζήσαμε σαν ελεύθεροι πολίτες με αρκετά οικονομικά μέσα, σχεδόν σαν ομότιμοι Ευρωπαίοι

Αυτή είναι η μοίρα μας, δηλαδή να διεκδικούμε το καλύτερο

Και όχι να βρισκόμαστε με το -έτσι θέλω- κάποιων ισχυρών, σε καθεστώς ιδιότυπης σκλαβιάς, χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη.........

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες?

Διαβάζοντας τελευταία το βιβλίο του Γιάννη Καψή "Κουβεντιάζοντας με τον Ανδρέα, ρητά και απόρρητα", βούτηξα ως ενήλικας σε μια εποχή που έζησα όντας παιδί. Το 1981 ήμουν μόλις 6 ετών.

Μια εποχή που σήμερα σύσσωμη η νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία που μας επέβαλαν οι Τροϊκες και το Βερολίνο, καθώς και οι επίσημοι αντιπρόσωποι τους στην Ελλάδα, οι τριμερείς κυβερνήσεις και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, θεωρεί τον κακό δαίμονα της. Το αίτιο εξαιτίας του οποίου όλα τα δεινά του τόπου δημιουργήθηκαν και μας καταβαράθρωσαν ηθικά και οικονομικά.

Έχω επανειλημμένως αναπτύξει τις δικές μου θέσεις σε αυτό το χώρο και έχω μεταφέρει προσωπικές σκέψεις για την εποχή, τις οποίες δε θέλω να τις επαναλάβω. Δεν δέχομαι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου υποθήκευσε την Ελλάδα--αντιθέτως.

Υποστηρίζω ότι η εποχή ΠΑΣΟΚ της πρώτης 8ετίας ήταν μια φωτεινή εποχή λαϊκής κυριαρχίας και σταθερού βηματισμού προς μια δυνατή και αυτόνομη Ελλάδα, εθνικά κυρίαρχη στο χώρο ευθύνης της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Με ηγεσία αντάξια του ρόλου της, στιβαρή και πατριωτική σε κάθε επίπεδο. Εστιασμένη στην υπέρ της κοινωνίας και των αφανών λαϊκών στρωμάτων, αναδιανομή του πλούτου. Πλούτου που επίσης υποστηρίζω ότι λόγω της Ελληνικής ιδιαιτερότητας της οργάνωσης της οικονομίας ταυτόχρονα με την εποχή της αποβιομηχανοποίησης της Ευρώπης, δεν ήταν δυνατό να παραχθεί με τους ίδιους όρους, όπως συνέβαινε σε παλιότερες εποχές.

Έχω επανειλημμένως επιμείνει στο ότι τα Μνημόνια είναι σωστές και ενδεδειγμένες λύσεις αναφορικά με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος για να εκσυγχρονιστεί σε κάθε επίπεδο. Είμαι κάθετα ενάντιος στις μεθοδεύσεις και τις συμπαιγνίες των τοπικών και Ευρωπαϊκών συμφερόντων που τελικά προβάλλουν συνεχόμενα κωλύματα στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων αυτών και στο τέλος απλά στέλνουν το λογαριασμό τον απλό πολίτη, τον Έλληνα που δε φταίει σε τίποτα. Και η Ελληνική κοινωνία διαλύεται οικονομικά, πολιτικά και ηθικά, βυθισμένη στην εσωστρέφεια.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υποστήριζε ότι οικονομική ανάπτυξη δίχως εθνική κυριαρχία δεν είναι εφικτή. Η σημερινή πραγματικότητα έρχεται να τον ξανά-δικαιώσει, με τις τρομερές συνέπειες της Ελληνικής κρίσης. Μιας κρίσης που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι απολύτως ευθύνη της Ελλάδας (είναι στο βαθμό που δεν ήμασταν έτοιμοι, οικονομικά εύρωστοι και παραγωγικοί) ενώ οι μεγάλες αιτίες της έχει ειπωθεί πως πρέπει να αναζητηθούν σε ένα πλατύτερο φάσμα ερμηνείας της γεωπολιτικής. Το ενεργειακό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο.

Με λίγα λόγια πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ελληνική και η Κυπριακή κρίση, δεν ήταν (μονάχα) αποτέλεσμα της κατάρρευσης του οικονομικού μας μοντέλου (όπως θέλουν επίμονα και συστηματικά να μας πείσουν) αλλά ήταν μια συνειδητή απόφαση των ελίτ της Ευρώπης, προκειμένου να ελέγξουν διαμέσω της "οικονομικής κατοχής" την εθνική κυριαρχία (δηλαδή τις εθνικές πολιτικές αποφάσεις και την γενικότερη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου) του Ελληνικού χώρου, ρυθμίζοντας έτσι τις εξελίξεις στο γεωπολιτικό παιχνίδι της ενέργειας. Δηλαδή των κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου, τις διελεύσεις των αγωγών αερίου από και προς την Ευρώπη, τον έλεγχο των θαλασσών και του εναερίου χώρου, σε σχέση με τα ενδιαφέροντα και τις συμμαχίες των Αμερικάνων και των Ρώσων παικτών.

Με ποιόν άλλο τρόπο θα μπορούσε να ελεγχθεί ο Ελληνικός χώρος, εντός μιας ευρύτερης Ευρωπαϊκής δημοκρατίας? Εκτός από την αξιοποίηση της ευκαιρίας που ο "αδύναμος κρίκος" Ελλάδα, προσέφερε, με αφορμή την Ευρωπαϊκή κρίση χρέους? Άρα και η χρεοκοπία της και η επακόλουθη εγκατάσταση Διευθυντηρίου με στόχο την απαλλοτρίωση των εθνικών πηγών πλούτου? Και τον έλεγχο κάθε είδους συμφωνιών που τελικά ενισχύουν την οικονομική και την πολιτική αυτονομία της χώρας σε διπλωματικό επίπεδο?

Δε μου αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας και δεν παραθέτω τις παραπάνω παραδοχές επειδή θέλω να δώσω άλλοθι στην κακοδιαχείριση και τη διαφθορά. Η στο παρασιτικό κρατικοδίαιτο μοντέλο οικονομίας με δανεικά. Όλα αυτά είναι δεδομένο ότι αφαίρεσαν από την Ελλάδα τη δυνατότητα καλύτερων διαπραγματεύσεων όπως αυτές που επέτυχαν οι υπόλοιπες χρεοκοπημένες χώρες του Νότου. Ακόμα και η Ιρλανδία. Όλα αυτά είναι δεδομένο ότι δημιούργησαν ένα ασφυκτικό εσωτερικό μέτωπο το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί ανορθόδοξα και επιλεκτικά υπέρ των ελίτ που δημιουργήθηκαν μεταπολιτευτικά, διαδεχόμενα τις παραδοσιακές πλουτοκρατικές ελίτ του τόπου. Και τελικά να μην προχωρούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα διευκολύνουν την αναδόμηση μιας κάποιας οικονομικής δραστηριότητας δε ορθολογικούς πυλώνες.

Όμως δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα επελέγη να "θυσιαστεί" μοναχά διότι ήταν δημοσιονομικά απείθαρχη και διεφθαρμένη χώρα. Πιστεύω πως συνέτρεξαν και πολλοί άλλοι λόγοι, ενδεχομένως περισσότερο σοβαροί στην παγκόσμια και τοπική σκακιέρα. Ένας από τους λόγους αυτούς είναι και το ενεργειακό παιχνίδι. (Σημερινό δημοσίευμα της Financial Times μιλάει για προσέγγιση Τουρκίας και Ισραήλ, δυο παραδοσιακών εχθρών, υπό την ευλογία των Αμερικάνων, με σκοπό την συνεργασία στο πεδίο του φυσικού αερίου!!!)

Το κόστος της διάσωσης της Ελλάδας είναι πολλαπλάσιο από το να συνεχιζόταν ο δανεισμός της από τις αγορές με τους ίδιους όρους. Και να μη συνέβαινε τίποτα απολύτως-καμιά χρεοκοπία. Γιατί αλήθεια, κάποια στιγμή οι αγορές, σταμάτησαν να δανείζουν την Ελλάδα? Δε γνώριζαν σε ποιόν δανείζουν? Θέλετε να πιστέψω ότι οι αναλυτές της JP Morgan ή κάποιοι οίκοι αξιολόγησης έχουν την "ελαστικότητα του πνεύματος και την θεσμική ευελιξία" της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας? Ώστε να αποδεχτούν τη δημιουργική λογιστική της ΕΛΣΤΑΤ για παράδειγμα?

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας ήταν γνωστή από την εποχή που η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το 2007 υπήρχαν σαφείς ενδείξεις ότι τα πράγματα πάνε πάρα πολύ άσχημα στην οικονομία. Ωστόσο τίποτα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση, αντιθέτως οι αρμόδιοι πέταξαν το μπαλάκι στην εξέδρα (για μια ακόμη φορά). Γιατί άραγε? Ήταν ήδη πολύ αργά? Και τελικά πότε ξεκίνησε η κατάσταση να είναι ανεξέλεγκτη? Πότε το έλλειμμα και το χρέος κατέστη αδύνατο να περιοριστούν με τα συμβατικά μέσα που είχε στο οπλοστάσιο της το εγχώριο πολιτικό σύστημα? Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό? Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει απάντηση. Όλοι μας λένε πότε "ξεκίνησε το κακό" (την εποχή Ανδρέα) όμως ο Ανδρέας δεν χρεοκόπησε τη χώρα--έτσι τουλάχιστον μας δείχνουν όλοι οι οικονομικοί δείκτες της εποχής. Μάλλον το αντίθετο.

Όσοι μας λένε πότε "ξεκίνησε το κακό", μας λένε επίσης ότι το Δημόσιο φταίει για όλα. Εντάξει, το δημόσιο είναι ένα μεγάλο κόστος σε σχέση με την ισχνή παραγωγική και κατ επέκταση εξαγωγική μας δυνατότητα. Το άλλο μισό του προβλήματος που έγκειται στην Ελληνική ιδιαιτερότητα της οργάνωσης της οικονομίας μας, στην οποία αναφέρθηκα νωρίτερα (δημοσιονομικό και εμπορικό ελλειμματικό ισοζύγιο--οι δύο αδερφές της κρίσης). Όμως αυτό το ελλειμματικό δημόσιο ήταν ο λόγος που σταμάτησαν να μας δανείζουν οι αγορές? Τι τους ενδιέφερε αλήθεια? Το πως ο εκάστοτε υπουργός εργασίας διαχειρίζεται τις εργασιακές σχέσεις σε μια άκρη της Ευρωπαϊκής χερσονήσου? Η το αν διορίζονται οι ΔΥ με ρουσφέτι η μέσω ΑΣΕΠ? Μην τρελαθούμε. Αυτά ήταν δικά μας εσωτερικά προβλήματα, όπως και το γεγονός ότι η οικονομία μας δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα ελεύθερη αγορά. Σε κανέναν κλάδο της, πλην μικρών εξαιρέσεων.

Θα ήθελα να σταματήσω εδώ τις σκέψεις μου, αναφορικά με το όλο ζήτημα. Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να γράψει βιβλία ολόκληρα αναλύοντας τις παραμέτρους. Προσωπικά αυτό που διαπιστώνω είναι πως με τα Μνημόνια, και τις συνθήκες τις οποίες μας οδήγησαν στα Μνημόνια, εκχωρήσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Τελευταία το ίδιο συνέβη και με την Κύπρο για διαφορετικούς λόγους. Εκεί "ανακάλυψαν" ότι οι Ρώσοι είχαν μαύρες καταθέσεις. Τι σύμπτωση! Την ίδια εποχή που συζητείται το θέμα των ΑΟΖ καθώς και η υπογραφή των συμφωνιών για την παροχέτευση του Αζερικού αερίου προς την Ευρώπη. Αλλά και η συνεκμετάλλευση των γειτονικών κοιτασμάτων Ισραήλ και Κύπρου. Που θα έδινε μια πολύ ισχυρή διπλωματική θέση στη Μεγαλόνησο, μεσο-μακροπρόθεσμα.

Τροφή για σκέψη.....

Αυτό που κούρασε είναι η υποκρισία

Όλοι στις ιδιωτικές μας συζητήσεις, μιλάμε για το τέλος της εποχής που ζούμε, χωρίς αιδώ, χωρίς υπαινιγμούς, χωρίς κομπασμούς και εθελοτυφλία

Δεν έχω γνωρίσει παρά ελάχιστους, που αρνούνται πεισματικά να δεχτούν πως σε λίγους μήνες τώρα πιά θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα. Μια Ελλάδα που παριστάνει πως διαπραγματεύεται, όμως επί της ουσίας, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο αναβάλλοντας συνεχώς απαραίτητες και κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, παρότι ο Στουρνάρας έχει μπει σε διαδικασία "πάρτα όλα", μαζεύοντας τα ρέστα της κοινωνίας από το τραπέζι, ουδείς μπορεί να είναι αισιόδοξος πως τα μέτρα που ανακοινώνονται "θα βγούν", μέχρι το Σεπτέμβριο που θα ανακοινωθεί η έκθεση της Τροϊκα, για την Ελληνική οικονομία.

Η πραγματικότητα που αποκρύπτεται, είναι πως όχι μόνο τα μέτρα δε βγαίνουν, αλλά και ότι οι θυσίες των Ελλήνων, οι μεγάλες οριζόντιες περικοπές που υπέστησαν οι περισσότεροι εντελώς άδικα, αλλά και ένα σωρό άλλοι φόροι, πάνε εντελώς χαμένοι, μέσα στην παρούσα συγκυρία

Αυτό όμως που κούρασε, δεν είναι πως τα νούμερα δε βγαίνουν. Όπως δεν έβγαιναν τόσο καιρό

Αυτό που κούρασε και καταντά ευξευτελισμός της εναπομείνασας αξιοπρέπειας των πολιτών αυτής της χώρας, είναι πως συνεχώς αναπαράγονται τα ίδια μονότονα ψεύδη, με την ίδια ξύλινη γλώσσα, από σύσσωμο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα. Τόσο το κυβερνών, όσο και το αντιπολιτευόμενο. Δε γίνεται να τα ξεχωρίσεις.

Αυτή τη στιγμή, η Τροϊκα ζητά να κάνουμε ένα κράτος λειτουργικό, αξιόπιστο και οικονομικό, εφαρμόζοντας μεταρρυθμίσεις που η Ελληνική κοινωνία έτσι όπως έχει οικοδομηθεί και λειτουργεί, αδυνατεί να υλοποιήσει.

Δεν εκλείπουν οι άξιοι λειτουργοί, ούτε και τα μέσα. Δεν εκλείπει πάντοτε η βούληση. Το πρόβλημα είναι πως δεν ανανεώνεται η κοινωνία με φρέσκες ιδέες, με φρέσκα πρόσωπα, τα οποία να έχουν απήχηση στον πολίτη, ως φέροντα λογικές και σοβαρές προτάσεις, που κοστολογημένες και ιεραρχημένες, θα αλλάξουν σταδιακά το πρόσωπο της χώρας

Διότι σήμερα, ο τρόπος που εκλέγονται οι άρχοντες του τόπου, αναπαράγει και ανακυκλώνει συνεχώς τον ίδιο βούρκο κομματικής σκοπιμότητας, πελατείας και συναλλαγής. Οι έχοντες συμφέροντα πολίτες ψηφίζουν αυτούς που θα τους εξυπηρετούν και το ανάποδο. Και τελικά η δημοκρατική λειτουργία της πολιτείας ακυρώνεται, μέσα από την τελμάτωση των αξιών της, σε ένα διαχρονικά αδρανές πολιτικό τοπίο με πολύ συγκεκριμένες προτεραιότητες. Που δεν είναι κοινωνικές, ούτε κάν εθνικές. Αλλά ξεκάθαρα συντεχνιακές και ιδιοτελείς

Έτσι συμβαίνει και τώρα. Οι συντεχνίες ανθίστανται με κάθε τρόπο, και την πληρώνουν οι πολλοί μέσω των "πακέτων μέτρων" που αδίκως πέφτουν στα κεφάλια όλων των Ελλήνων, χωρίς καμμία διάκριση

Και πως να γίνουν διακρίσεις, πως να ειπωθούν τα πράγματα "με το όνομα τους", όταν το ίδιο το κράτος έχει καταστεί αφερέγγυος παράγοντας σε τοπικό και διεθνές επίπεδο? Που κανένας σοβαρός άνθρωπος δε λαμβάνει υπόψη του ως φορέα ισορροπίας, ευημερίας και ανάπτυξης?

Και ενώ η αθλήτρια Παπαχρήστου, εξοβελίστηκε, "κάηκε στην πυρά" της κριτικής, για το ατυχές της σχόλιο σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ρεζιλεύοντας για μια ακόμα φορά την παράλογη Ελληνική πραγματικότητα, σε κάθε μήκος και πλάτος της υφηλίου, η έκθεση της Citibank, με τα αμείλικτα δεδομένα που παρουσιάζει, θεωρεί σίγουρο πως το Σεπτέμβριο δεν θα περάσουμε την αξιολόγηση, και θα βρεθούμε εκτός Ευρώ. Κι όμως αυτό δεν συζητείται δημοσίως. Φαίνεται πως η Παπαχρήστου είναι σημαντικότερο εθνικό κεφάλαιο, μεσούντος του θέρους, και ασχολούμαστε μαζί της.

Φοβάμαι πως η λύση που έχει προκριθεί είναι η παραμονή μεν της Ελλάδας εντός Ευρώπης, με ταυτόχρονη υπαγωγή της όμως σε ένα νόμισμα δεύτερης ταχύτητας, με το οποίο θα διεξάγονται οι εσωτερικές πληρωμές. Δεν ξέρω αν αυτό θα λέγεται δραχμή ή Νότιο Ευρώ ή Χρεο-Ευρώ. Δεν έχει και σημασία άλλωστε

Και δεν έχει σημασία, διότι όσο επιμένουμε να θεωρούμε την Ελληνική οικονομία με νομισματικούς και όχι παραγωγικούς όρους, τόσο τα φαντάσματα θα πλανώνται πάνω από τον ουρανό, σκιάζοντας τις ελπίδες μας, για μια καλύτερη μοίρα στην επόμενη 20ετία

Το βασικό θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο θεσμικό είναι η μεγέθυνση της παραγωγικής δυνατότητας της Ελλάδας, η δημιουργία νέων επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας, η πριμοδότηση της καινοτομίας με κάθε κόστος και η ποιοτική αναβάθμιση του προϊόντος Τουρισμός, με ορίζοντα τουλάχιστον 5ετίας.

Καλά κάνει και πάει σε δημοψήφισμα

Θυμίζω ποια είναι η κατάσταση μετά τη συμφωνία στις Βρυξέλες
Αποφασίστηκε το 50% κούρεμα του χρέους που κρατούν οι ιδιώτες στα χέρια τους. Ιδιώτες είναι οι ιδιωτικές τράπεζες και οι κοινοί άνθρωποι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων. Ιδιώτες ΔΕΝ είναι οι κεντρικές τράπεζες των χωρών, που ασκούν εποπτικό έργο, στις ιδιωτικές, με βάση τις επιταγές των κυβερνήσεων. Αυτά για αρχή, για να ξεκαθαρίζουμε το τοπίο
Τόσο το μνημόνιο, όσο το μεσοπρόθεσμο, όσο και η συμφωνία στις Βρυξέλες, θυμίζω ότι, σκοπό έχουν να αποτρέψουν τη στάση πληρωμών της Ελλάδας τόσο προς τους δανειστές της, όσο και προς τους πολίτες της χώρας. Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη, εφόσον χρειάζεται δανεικά, για να συμπληρώνει τα ελλείμματα που δημιουργεί. Τα δημιουργεί γιατί με απλά λόγια ξοδεύει περισσότερα απ όσα παράγει. Η διαφορά αυτή, συσσωρεύει έλλειμμα. Για να συνεχίσει να λειτουργεί η χώρα αυτό το έλλειμμα θα πρέπει να κλείνει με δανεικά. Αυτά τα δανεικά μας τα έκοψαν
Η μάλλον δεν τα έκοψαν. Μας είπαν ότι θα μας τα δίνουν, αρκεί να γίνουμε καλά παιδιά.
Όλα αυτά είναι γνωστά.
Από εκεί και πέρα, έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, απίστευτη κυριολεκτικά
Ο παραλογισμός και η σπέκουλα έχουν απογειωθεί. Διαβάζουμε ένα σωρό απίστευτα πράγματα, βιώνουμε καταστάσεις πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες. Τραγικές καταστάσεις που έχουν οδηγήσει το πολιτικό σύστημα κυρίως σε κρίση
Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που συνέβαλε κατά το ήμισυ στη δημιουργία του σημερινού βάλτου, κλήθηκε πριν 2 χρόνια να κυβερνήσει.
Εξ αρχής εφόσον διαπιστώθηκε το μέγεθος του προβλήματος, θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας με προεδρεύοντα τον Παπούλια, και μια ομάδα τεχνοκρατών να χειριστεί τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Από την άλλη θα έπρεπε να γίνει μια οργανωμένη εκστρατεία ενημέρωσης προς τους πολίτες, σχετικά με την πραγματική διάσταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Τίποτα όμως από αυτά δεν έγινε
Αντιθέτως, οδηγηθήκαμε σε μια αδιέξοδη αντιπαράθεση στο εσωτερικό της χώρας μυρίζοντας τα νύχια μας, διερωτώμενοι συνεχώς, αν φταίει η δε φταίει ο Γιώργος, αν είναι η δεν είναι καλός ο Βενιζέλος, ο Παπακωνσταντίνου και αν είναι καλύτερος ο Σαμαράς ή αν έχει δίκιο ο Τσίπρας και η Παραρήγα
Με λίγα λόγια, αναλωθήκαμε να ασχολούμαστε με το αν φταίει ο προπονητής που η ομάδα μας δεν παίζει μπάλα
Το πρόβλημα της χώρας είναι απλό: Κανείς δεν θέλει να αναλάβει καμία ευθύνη. Ούτε σε επίπεδο πολιτών, είτε σε επίπεδο ηγεσίας. Όλοι θέλουν κάποιον άλλον να καθαρίζει για πάρτη τους, και αυτοί απλά να πατάνε το κουμπί της τηλεόρασης, αλλάζοντας κανάλι ανάλογα τα κέφια
Σήμερα θα γελάσουμε με τον Πάγκαλο, αύριο με τη Ντόρα, μεθαύριο με τα γιαούρτια που έφαγε ο Αλαβάνος. Χαβαλέδες είμαστε
Βρίσκεται η χώρα σε μια πρωτοφανή δημοσιονομική κρίση, και κανείς δεν παίρνει χαμπάρι. Και όσοι παίρνουν αντιδρούν με τον τρόπο που τόσα χρόνια "τους έπαιρνε" χωρίς κόστος και κόπο, να αντιδράσουν
Από τη μία οι πολιτικοί που ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ στη σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία, δεν κλήθηκαν να ασχοληθούν σοβαρά, με σοβαρά πράγματα, άρα είναι φύσει και θέσει απροετοίμαστοι και ανίκανοι να εργαστούν με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Από την άλλη όλοι της γής οι βολεμένοι, που κράζουν ανάλογα με το αν θίγονται η δεν θίγονται τα μικροσυμφέροντα τους. Και με όποιον φυσά ο άνεμος συντάσσονται. Όπως κάτσει δηλαδή, αρκεί να βγω εγώ λάδι. Και οι υπόλοιποι ας κουρεύονται
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε μερικά βασικά πράγματα
Καταρχήν ο Έλληνας (Κλαίρη σε ευχαριστώ που συζητάμε) έχει χτίσει ένα επίπεδο διαβίωσης τέτοιο, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ μέσω εσωτερικής υποτίμησης να προσαρμοστεί. Θα προτιμήσει να πάρει από τη μάνα του λεφτά παρά να δουλέψει με μισθό Βουλγαρίας. Επίσης δεν πρόκειται να εργαστεί περισσότερο ή να κάνει θυσίες χωρίς αντάλλαγμα. Δεν κατέβηκε από τα Γκράβαρα ο Έλληνας του 2011, έχει μόρφωση και αντίληψη. Δεν είναι όλοι πρόβατα.
Άρα είναι  αδύνατον μέσα σε λίγα χρόνια να γίνουν προσαρμογές επί θεσμών, νοοτροπιών και αντιλήψεων, αλλά και συνηθειών και νόμων, που ισχύουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Άρα εκ των προτέρων, όσο ΣΩΣΤΑ και ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΑ να είναι τα οποιαδήποτε μνημόνια και σχέδια  των Ευρωπαίων και των Ελλήνων πολιτικών, για να αλλάξει η Ελλάδα και να συγκλίνει (κάποτε) πραγματικά με τις υπόλοιπες χώρες, χρειάζεται ΠΟΛΥΣ ΧΡΟΝΟΣ.
Φάουλ νούμερο ένα, του Παπανδρέου, αλλά και των υπολοίπων. Δε διαπραγματεύτηκες το χρόνο. Δε ζήτησες περισσότερο χρόνο. Δεν έβαλες όρια στις απαιτήσεις τους.
Και άντε οι Ευρωπαίοι το χάψανε το παραμύθι ότι είμαστε ίσα κι όμοια (που δεν είμαστε), και ότι υπάρχει σύγχρονο ελληνικό κράτος να εφαρμόσει τα προγράμματα που έφτιαξαν.
Εσύ που είσαι Έλληνας και οι συνεργάτες σου που έχουν συμβάλλει στο καθεστώς πελατοκρατίας, δε γνωρίζατε ότι μέσα σε 2-3 χρονιά αποκλείεται να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις?
Ότι η σαπίλα στις εφορίες και το δημόσιο είναι τόσο μεγάλη, που κανείς δεν πρόκειται να κάνει τη δουλειά του, είτε εκκαθαρίζει μια δήλωση, είτε ένα εκατομμύριο δηλώσεις?
Ότι η διαφθορά στις δημοτικές αρχές είναι τόσο μεγάλη που μια χούφτα συμβασιούχοι μπορούν να κλείνουν τις χωματερές και να στενάζει η Αθήνα από τις μολύνσεις και τη ρύπανση?
Ότι οι ταξιτζήδες είναι τραμπούκοι? Αυτά δεν τα ξέρουν στις Βρυξέλες. Δουλειά σου λοιπόν να τους τα πεις, και όχι να είσαι YES MAN.Αλλά όχι μόνο δεν το έκανες. Τους είπες και ψέματα ότι θα τα καταφέρεις. Ενώ μέσα, όλοι ήταν ανίδεοι.
Ο κόσμος, ο λαός, οι πολίτες, που έχουν μάθει να ζουν σε ένα Α επίπεδο, δεν πρόκειται να δεχτούν με το πάτημα ενός κουμπιού, χωρίς σαφή και αιτιολογημένο λόγο, χωρίς να τους το λέει κάποιος πραγματικά ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ, να δεχτούν να ζήσουν σε ένα Β επίπεδο, 30-40% φτωχότερο. Το λέω με απλά λόγια.
Φάουλ νούμερο 2, Γιωργάκη. Ρώτησες τους Έλληνες αν δέχονται τις συνέπειες αυτές?
Τότε που ακόμα είχες μια αξιοπιστία? Ρώτησες όλους αυτούς που θα υποστούν τα μέτρα, μειώσεις μισθών και συντάξεων αν συμφωνούν "να βάλουν πλάτη" σε θυσίες για τις οποίες δεν ευθύνονται οι ίδιοι? Τους εξήγησες συγκεκριμένα πράγματα? Εκτός από ευχολόγια και αοριστολογίες?
Όχι δεν το έκανες, αντιθέτως εμφανίστηκες δίγλωσσος και διχασμένος, από τις εσωκομματικές κρίσεις. Εκτός από το λαό άδειασες και το ίδιο σου το κόμμα, τους συνεργάτες σου. Και θα μου πεις, μα τι να ρωτήσω τον Έλληνα? Αφού με ψήφισε στις εκλογές ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ.....Έλα όμως που χρειάζεται να τον ρωτήσεις σήμερα.........και φαίνεται πως άργησες
Ερχόμαστε στο σήμερα.
Έχοντας πίσω σου δύο χρόνια αποτυχημένων επιλογών, χωρίς καμία στήριξη από το κόμμα. Με την αντιπολίτευση να μη θέλει καμία συναίνεση.
Με την κατάσταση της χώρας στο μη παρέκει, ξέρεις και ο ίδιος πως οι εκλογές δεν είναι λύση για κανέναν. Χάρη τους κάνεις όμως, και είναι το φάουλ νούμερο 3.
Γιατί δεν πας σε εκλογές, να αναλάβει ο Σαμαράς? Να κάνεις οικουμενική με Καρατζαφέρη, Τσίπρα, Ντόρα, Αλέκα και τα άλλα παιδιά? Να δουν και αυτοί τη γλύκα? Να πάνε αυτοί για νέες διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους και να προσπαθήσουν μετά να πείσουν τους δικούς τους ότι όντως πρέπει να μείνουμε στο ευρώ.
Γιατί λειτουργείς σαν προστάτης και υπηρέτης του σάπιου πολιτικού συστήματος (των θεσμών, σώνει και καλά) αντί να το ξεμπροστιάσεις?
Αντί να θέσεις ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ πολιτικούς απέναντι στις δικές τους ευθύνες?
Η Νέα Δημοκρατία συνέβαλε κι αυτή 50% στην καταστροφή που ζούμε. Γιατί να βγει λάδι? Για να φύγεις εσύ, κάποιο βράδυ?
Όχι, ούτε αυτό το κάνεις. Ζητάς ψήφο εμπιστοσύνης (απο ποιούς αλήθεια?) στο κοινοβούλιο, και πετάς το μπαλάκι στο λαό. Ζητάς τη θέση του λαού απέναντι σε ένα ανύπαρκτο δίλημμα.
Φάουλ νούμερο 4. Δεν υπάρχει δίλημμα στην πραγματικότητα, το πιστόλι είναι αδειανό. Δεν θα μας αφήσουν ΠΟΤΕ να βγούμε από το ευρώ. Είδατε χτες τι έγινε. Κοντεψε να καταρρεύσει το χρηματιστήριο. Οι ξένες αγορές, έκαναν βουτιά. Όλοι σάστισαν. Νομίζετε πως θα ρισκάρουν τα δικά τους λεφτά επειδή κάποιοι ζητάνε τη δραχμή?
Δεν υπάρχει ερώτημα, είναι μονοδρομος για την ύπαρξη και το μέλλον της χώρας μας, να γίνουμε κάποτε Ευρώπη. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Πρώτα και κύρια η Αριστερά.
Τους όρους ακόμα μπορούμε να τους βάλουμε εμείς. Να δώσουμε χρόνο και παράταση στο έμφραγμα, και να πείσουμε όλους τους Έλληνες, ότι το μετά θα είναι καλύτερο από το σήμερα

Ελάτε όμως και στη θέση του Παπανδρέου και θα καταλάβετε τον τίτλο στην αρχή

Κάνει μια συμφωνία, παίρνει τα λεφτά. Του λένε θα σας σώσουμε. Έρχεται πίσω και στις παρελάσεις γίνεται χαμός. Βρίζουν τον ίδιο τον πρόεδρο. Όλοι ζητάνε στα λόγια εκλογές, για να χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων τους, αλλά με γόνατα που τρέμουν, του λένε κατ' ιδίαν ότι οι εκλογές δεν είναι λύση. Δε μπορούν να ανταπεξέλθουν. Αυτά τα ξέρει ο Γιώργος. Ξέρει επίσης, γιατί του το έχουν ξεκαθαρίσει οι ευρωπαίοι, ότι όποιος και να ανέβει, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα περάσει τα μέτρα που συμφωνήθηκαν
Και σας ρωτώ κι εγώ, με όλη μου την αφέλεια. Θα είχε διαφορά να μας το πει ο Σαμαράς η μήπως ο Λαζόπουλος, ότι θα υποφέρουμε για δέκα χρόνια? Το πρόσωπο παίζει ρόλο?  Η μήπως η ουσία του πράγματος? Έχει σημασία ποιός θα είναι πρωθυπουργός, όταν όλοι εμείς "υποχρεωτικά" θα πεινάσουμε? Όταν οι λωποδύτες δεν συλλαμβάνονται από κανέναν? Έχει σημασία τι χρώμα έχει το αγγούρι όταν σου μπαίνει στο πισινό? Εσύ δεν το βλέπεις, από πίσω στο φορέσανε. Δε σε ρώτησαν να διαλέξεις. Η βιτρίνα μας μάρανε?
Ποιά είναι η ουσία του πράγματος ρε παιδιά? Ότι ο Έλληνας "πρέπει" να υποφέρει που ζούσε τόσα χρόνια σα τζιτζίκι. Αυτό μας λένε σε κάθε τόνο.Τα υπόλοιπα είναι δικά τους θέματα. Του μαγαζιού τους, όχι του κοσμάκη που πεινάει. Της δικής τους παράλληλης πραγματικότητας και των δηλώσεων στα κανάλια
Και σου λέει ο Γιώργος. Εκλογές δεν έχει νόημα να κάνω. Κανένας δεν τις θέλει στα σοβαρά. Τι μπορώ να κάνω για να πετάξω το μπαλάκι στην ευρώπη και πάλι? Δημοψήφισμα
Ας αναλάβει ο λαός να δώσει την πραγματική απάντηση, αντί για όλους εμάς, το πολιτικό σύστημα που με τις παλινωδίες και την ανικανότητα μας, αντί να βοηθήσουμε, προτιμάμε να ξεσκιζόμαστε στα κανάλια, ποιός θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός

Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό είναι το σκεπτικό του, και ας τον βρίζουν όλοι. Και ας τον κατηγορούν για διάφορα. Ας τον λένε τρελό. Δεν είναι, είναι απλά ένας πολύ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ αλλά πολύ μόνος άνθρωπος με ΙΔΕΕΣ εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας.Είναι μια ΑΛΛΗ φάση ο Γιωργάκης. Μια φάση που ενδεχομένως να κόλλαγε σε άλλες ιστορικές στιγμές. Και όχι στο σήμερα. Σήμερα χρειαζόμασταν το μπαμπά του, τον νταή, όχι το γιο με τις "προοδευτικές" ιδέες και την Αμερικάνα μαμά. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε

Ναι έχουν δίκιο. Δεν αφήνει το σύστημα να καταρρεύσει, και να οδηγηθούμε σε εκλογικές αναμετρήσεις που δεν θα προσφέρουν τίποτα, εφόσον η λέξη συναίνεση δεν υπάρχει στο κομματικό λεξιλόγιο και την πολιτική κουλτούρα της μεταπολίτευσης. Εφόσον αυτό που ενδιαφέρει είναι οι συγκρούσεις και όχι το κοινό μέλλον. Λένε για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, εφόσον γίνει το δημοψήφισμα. Εκβιάζουν, αλλά ποιόν?

ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΑΣΕ ΠΡΕΜΟΥΡΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙ Η ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ. ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΤΟ ΝΤΑΒΑΤΖΙΛΙΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΑΖΟΝΤΙΛΙΚΙ ΤΟΥΣ?

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΕΛΙΚΑ? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΛΗΘΕΊ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ?

Ο Παπανδρέου έχει εναποθέσει τις "ελπίδες" του ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, γιατί ξέρει ότι με τους καραγκιόζηδες που έχει μπλέξει, εντός και εκτός κόμματος του, με το σάπιο κατεστημένο της αντιπολίτευσης και των συνδικαλιστών αιματορουφήχτρων, δεν πρόκειται να βγάλει άκρη.
Είναι αυτός ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ με τα λάθη και τις ευθύνες του, απέναντι στο ανώνυμο πλήθος.

Εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι και το καταθέτω, καθαρά για την ιστορία του πράγματος
Έτσι κι αλλιώς οι εξελίξεις μέχρι την Παρασκευή, θα καθορίσουν το μέλλον μας πάνω σε πολλά πράγματα. Και όλοι θα μάθουμε τελικά, αν έφταιγε ο προπονητής που δεν παίζει μπάλα η ομάδα μας, η αν τελικά φταίει ότι δεν κάνουμε προπονήσεις, δεν έχουμε γήπεδο, δεν έχουμε απευθείας μετάδοση, δεν ξέρουμε ποδόσφαιρο ή κάτι άλλο που μπορεί να σκεφτούμε κάποια στιγμή............