Που 'σαι ρε Παπαδόπουλε

Κάποτε ρώτησα τη μάνα μου: "Ρε μάνα τι κάνατε εσείς όταν ήταν η χούντα στην εξουσία?"

Και μου απάντησε: "Εμείς δεν καταλάβαμε τίποτα, κοιτούσαμε τη δουλειά μας"

Αυτό λοιπόν ας έχουν στο μυαλό τους όλοι όσοι σοκάρονται που στις δημοσκοπήσεις, φανερές και κρυφές οι νοσταλγοί της χούντας θα είναι και 30% στην Ελληνική κοινωνία.

Ιδίως σε επαρχίες τύπου Μανωλάδας, δηλαδή αυτό που στην Αμερική θα έλεγαν....deep south (και τους κατοίκους rednecks--δηλαδή κοκκινολαίμηδες ή σε απλά ελληνικά "βλάχους")

Αυτό που σε άλλες πολιτισμένες χώρες απολαμβάνει ο μέσος πολίτης, ως απόρροια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ σε οικονομία και κοινωνία, στην Ελλάδα δεν το ξέρουμε

Στην Ελλάδα δεν έχει λειτουργήσει ποτέ η δημοκρατία με όρους αστικής δυτικής πολιτείας, που παράγει χρησιμότητα για τον πολίτη.

Και όταν λέω ποτέ, εννοώ ΠΟΤΕ. Εκτός από λίγες φωτεινές ιστορικές εξαιρέσεις.

Στις οποίες λειτούργησε ένας τύπος δημοκρατίας, πολύ φλού, πολύ προοδευτικός, χωρίς σοβαρές δεικλίδες ασφαλείας, χωρίς σοβαρή στοχοθεσία, χωρίς πραγματική αποτίμηση της παρούσας κατάστασης της χώρας, ώστε να προγραμματιστεί μια πορεία προς το ορθότερο και λειτουργικότερο best practice βάση των αναγκών του Έλληνα.

Από την απαρχή της δημιουργίας του νέου Ελληνικού κράτους (μετά την επανάσταση του 1821) όταν δηλαδή δολοφονήθηκε ο μεταρρυθμιστής Καποδίστριας, στην Ελλάδα ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Πάρτε το χαμπάρι. Η δημοκρατία στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας

Έχουμε αυταρχικές κυβερνήσεις φατριών, οικογενειοκρατία του πλούτου, νεποτισμό από τα τζάκια και ολιγαρχία της εξουσίας που συνήθως ευνοούνται από την αγαστή συνεργασία τους με ξένα κεφάλαια ως προς την εξωτερική πολιτική που υιοθετούν. (Για την εσωτερική πολιτική που ακολουθείται δε χρειάζεται να πούμε πολλά λόγια, παρά μόνο να διαβάσουμε ιστορία. Και να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας αναφορικά με τις απανωτές χρεοκοπίες μας σε κάθε επίπεδο)

Αυταρχικές κυβερνήσεις οθωμανικού τύπου και λειτουργίας, με κεντρική διαχείριση και "ελέω θεού" αρμοδιότητες από λίγους για λίγους "εκλεκτούς". Με κάθετη ιεραρχία και πολλά, άπειρα ενδιάμεσα στάδια όπου "χάνεται" κατά το δοκούν το μήνυμα της δημοκρατίας και οι μεσάζοντες γίνονται κι αυτοί διαχειριστές μιας "ελέω θεού και σουλτάνου" εξουσίας.

ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ το κατεστημένο της αδράνειας που παρεμβάλεται ανάμεσα στο "σουλτάνο"-πρωθυπουργό και την κυβέρνηση των ολίγων και τον απλό πολίτη-ανίσχυρο αποδέκτη μιας προαποφασισμένης τύχης.

Σήμερα  -για παράδειγμα- αυτή τη γραφειοκρατία την ονομάζουμε δημόσιο τομέα. Και είναι η προέκταση του ολιγαρχικού προσωπείου της τρικοματικής κυβέρνησης των εντολοδόχων πολιτικών που μας διαφεντεύουν -τάχα μου. Γι' αυτό και δυσκολεύονται τόσο να "διαλύσουν το μαγαζί"

Στην πραγματικότητα ούτε και αυτοί ενδιαφέρονται για τις τύχες μας, ούτε νοιάζονται για τον Έλληνα. Το πρόβλημα τους είναι η διάδοχη κατάσταση. Δηλαδή πως και τι θα σχηματιστεί την επόμενη ημέρα, ώστε να συνεχίσει το ίδιο ολιγοκρατικό σύστημα να κυβερνά την Ελλάδα με άλλο πρόσωπο. Με άλλο τρόπο.

Γιατί η Τροϊκα τους αφάνισε. Τους επιβάλλει να αλλάξουν προς το "δημοκρατικότερο". Να μεταρρυθμιστούν. Να καταργήσουν τις υπερξουσίες του σουλτανάτου που παραμένει "ελέω θεού" η μοναδική εξουσία στη χώρα. Να γκρεμίσουν το "'άπαρτο κάστρο" που διαχρονικά στέκεται στο κεφάλι μας, ενώ εμείς παρηγοριόμαστε ότι μέσω των εκλογών κάτι και κάποιος θα αλλάξει.

Να σας πω ένα μυστικό? ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ εδώ και χρόνια. Η μηχανή εργάζεται και παράγει κανονικά. Κι εμείς κοιμόμαστε. Το μόνο που αλλάζει είναι οι παντιέρες που κυμματίζουν στις επάλξεις. Και οι παντιέρες αυτές δεν είναι Ελληνικές, αλλά φατριακές.

Αυτό θέλουν ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ να εξασφαλίσουν οι τρικομματικοί κομπογιαννίτες για την επόμενη μέρα, μέσα από τις συνεχείς διαπραγματεύσεις (βλέπε διαπραγματεύσεις για προαπαιτούμενα και ελέγχους Τροϊκα) για τις μνημονιακές επιταγές.

Θέλουν να "πάρουν γραμμή" απο την Ευρώπη ώστε να καταλάβουν πως να αλλάξουν τα απολύτως απαραίτητα (βλέπε "εκταμιεύσεις των δόσεων") μέχρις ότου να λυθεί η κρίση με κάποιο τρόπο από κάποιο μαγικό χέρι (βλέπε κρίση στη Ν. Ευρωπη συνολικά, σχέδια Μάρσαλ κλπ)

Έτσι ώστε οι ξένοι "να μας αφήσουν στην ησυχία μας ξανά" και να....επιτρέψει η δημοκρατία και η αυτοδιάθεση στο χώρο που....πρωτογεννήθηκε για να απαλλαγεί ο Έλληνας από τα....Μνημόνια που μας επέβαλαν οι ξένοι

Δηλαδή μας έχουν πείσει ότι εργάζονται για το καλό μας. Ενώ κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν αφήνουν να γίνει κάτι καλό για την Ελλαδα, δεν αφήνουν τις μεταρρυθμίσεις που θα ωφελήσουν το λαό, να γίνουν πραγματικότητα.

Θέλουν να ελέγξουν τις αλλαγές -που δε γίνεται να αποφύγουν-, έτσι ώστε να ελέγξουν τη νομή της εξουσίας την επόμενη μέρα

Και βαφτίζουν τη χούντα δημοκρατία και τη δημοκρατία χούντα

Σου πετάνε και τα τανκς στη μάπα κάθε 21η Απρίλη για να σου θυμίσουν ότι σε γλίτωσαν, ενώ στην πραγματικότητα τίποτα δεν άλλαξαν. Είναι εδώ, οι ίδιοι, αντί για τανκς έχουν Καγιέν και οφ σορ εταιρείες

Αντί για 5-10 μαλάκες συνταγματάρχες που με τις πλάτες της CIA κατέλαβαν την εξουσία "κάνοντας την έκπληξη" ώστε να συντελεσθή το δράμα της Κύπρου μέσα σε απόλυτο έλεγχο

Έχεις στη θέση τους 5-10 λαμόγια "δημοκρατικά εκλεγμένα" με σπόνσορες τους γνωστούς πλούσιους ολιγάρχες της Ελλάδας και της Ευρώπης, ώστε να συντελούνται καθημερινά τα Μνημονιακά δράματα μέσα σε απόλυτο έλεγχο. Σε Ελλάδα και Κύπρο.

ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΣ

Γιατί σου δώσανε πιστωτική και όραμα να καταναλώσεις, φτηνές βίζιτες να πηδήξεις και σπέσιαλ σοου στην τηλεόραση να πάρεις μάτι, φτηνούς εργάτες για να χτίσεις παλάτια και να παριστάνεις τον προεστό, αμάξι και ρούχα να κάνεις το κομμάτι σου κι ένα σωρό άλλα

ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΣ

Γιατί όταν δε σου αρκούσαν τα πολλά είχες το συνδικάλα να κλείνει τους δρόμους κι εσύ γούσταρες "δημοκρατία", γιατί στη ζούλα είχες κι εσύ ένα μαγαζί και δεν πλήρωνες ΦΠΑ, γιατί δεν έκοψες ποτέ απόδειξη, γιατί σε άφηναν να κλέψεις λίγο για να "τρως μαζί τους", γιατί βάφτιζες το καλαμπόκι στάρι για την επιδότηση, γιατί έβαφες την παράγκα με σινιέ μπογιές και τη βάφτιζες room to let, γιατί πήρες σύνταξη στα 45, γιατί το σοι σου έπαιρνε επιδόματα χωρίς να ζει, γιατί ήσουν ο πονηρός και δε δήλωνες τίποτα στην εφορία, και τόσα άλλα

ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΣ

Με φακελάκι, με φροντιστήριο, με σπουδές στο εξωτερικό "γιατι τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι καλά" κι ένα σωρό άλλα....

Κι όταν οι δημοσιογράφοι σε ρωτάνε πως βιώνεις το Μνημόνιο και αν αντέχεις και πως περνάς όντας άνεργος χωρίς ελπίδα και όνειρα για το μέλλον, κλεισμένος στο σπίτι σου μπροστά την τηλεόραση να σε τρομοκρατούν καθημερινά "με όσα γίνονται"....εσύ τι απαντάς

ΠΟΥ ΣΑΙ ΡΕ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ---απαντάς

Γι αυτό είσαι ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΣΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, εκτός και αν....

....το πάρεις αλλιώς και τους πνίξεις με τα ίδια τους τα όπλα

Καπηλεύεσαι την Αριστερά Σκατόφλωρε

Απευθύνομαι σε σένα Αλέξη Τσίπρα

Σε σένα σκατόφλωρε των βορείων προαστίων με την προίκα του εργολάβου μπαμπά σου

Έναν από αυτούς που δημιουργησαν το μεταπολιτευτικό οικοδομικό τέρας της Αθήνας μας

Της πόλης των λυγμών

Εσύ και όλοι οι σκατόφλωροι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ, συστημικότεροι του συστήματος που αρχικά είχατε καταγγείλει

Παρέα με τους φλούφληδες "ευρωπαϊστές" της ΔΗΜΑΡ του μπαρμπα Φώτη

Παρέα με τους καμένους τραμπούκους του ΠΑΜΕ και των "καθαρών" ΚΚΕδων του Περισσού

Όλοι εσείς, αλλά κυρίως ΕΣΥ που τάχα μου περιμένεις την εξουσία να σου πέσει στο πιάτο

Είσαστε ένοχοι καπηλείας και εξευτελισμού της Αριστεράς στην Ελλάδα μας

Αριστεροί με δεξιές τσέπες, καλοπερασάκηδες και βολεμένοι του δημοσίου που επαναστατείτε απέναντι στο μπαμπά και το κράτος-πατερούλη, εσωτερικοί μετανάστες που από την Καλλιθέα και το Περιστέρι βρεθήκατε στο Μαρούσι και το Χαλάνδρι εν μια νυκτί, μαυροντυμένη νεολαία του μπάχαλου και της αντίδρασης χωρίς πολιτιστικό υπόβαθρο που καίει και μαγαρίζει, ψευτοκουλτουριάρηδες της ψευτοδιανόησης του μιμητισμού που δεν ξέρουν να μιλούν τα Ελληνικά σωστά αλλά είναι διάσημοι καλλιτέχνες και συγγραφείς, κομπλεξικοί και περιθωριακοί της πολιτείας χαμηλού προσωπικού αναστήματος που παριστάνουν τους εκπροσώπους του λαού, λαϊκιστές δημαγωγοί λογάδες και ψεύτες που υποδύονται τους συνδικαλιστοπατέρες, αλλοπρόσαλλοι και αμόρφωτοι τζουτζέδες και υποτακτικοί αστοί δουλικότεροι των δούλων αντί τιμήματος που αλλάζουν ιδεολογία και κόμμα ανάλογα με το που φυσά ο άνεμος της "αλλαγής"

ΑΥΤΟΙ ΕΙΣΤΕ, ΑΥΤΟΙ

Σήμερα η Ελλάδα ταλανίζεται από πρωτοφανή επίθεση της δεξιάς με κάθε τρόπο και κάθε μέσον

Τα δικαιώματα ενός λαού καταπατώνται βάναυσα στο βωμό μιας νέας τάξης, που βρήκε δικαιολογία στη διαφθορά και την ανομία που εμμέσως εκθρέφατε τόσα χρόνια σε συνεργασία με το κατεστημένο

Τα δικαιώματα των ανθρώπων που ζούνε στην Ελλάδα καταπατώνται καθημερινά από τάγματα εφόδου και λεηλασίας κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής φύσης, με θύματα τους φτωχούς, τους ανήμπορους, τους ηλικιωμένους, τους μετανάστες, τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα

Η Ελλάδα της δημοκρατίας και των ιδεών, του πνεύματος και του πολιτισμού, της κουλτούρας και της διανοήσης υψηλού επιπέδου εξαφανίζεται, σπαράζει καθημερινά κάτω από το βούρκο της τηλεοπτικής και ιντερνετικής απαξίωσης

ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΑΠΕΧΕΤΕ, ΣΦΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΑ

Παίζετε το παιχνιδάκι της εξουσίας, γιατί αλληθωρίζετε προς τα 30κοντα αργύρια που οι Σαμαράδες σας πετούν στο πιατάκι, εξαργυρώνοντας τα ερυθρόχρωμα κουφάρια σας ως αριστερά δεκανίκια μιας αδιέξοδης πορείας προς τον αφανισμό

ΕΣΕΙΣ δεν είστε Αριστεροί, δεν πονάτε το λαό, είστε επικοινωνιολόγοι με κόκκινη προβιά

Που από κάτω κρύβει τους ίδιους πόθους με των γειτόνων σας στα έδρανα

Χρήμα, επιρροή, εξουσία, συναλλαγή, ημέτεροι, δικοί μας και δικοί τους όλοι μαζί δικά μας παιδιά

Σήμερα που η Αριστερά θα έπρεπε να συσπειρώνει με δίκαια αιτήματα τον χειμαζόμενο Έλληνα απέναντι στη δεξιά λαίλαπα που πιθηκίζει τα στυγερά Μνημόνια καταργώντας κάθε μεταρρύθμιση που θα ωφελήσει την πατρίδα

Σήμερα που η Αριστερά θα έπρεπε να συντάσσεται στο πλευρό κάθε πατριώτη Έλληνα που πεινάει, φτωχοποιείται, αυτοκτονεί και χάνει τη ζωή και την αξιοπρέπεια του, είτε στο γραφείο, είτε  στο χωράφι

Σήμερα που η Αριστερά θα έπρεπε να χαράζει στρατηγική εθνικής παλιγγενεσίες και να θέτει στόχους και οραματα για μια Ελλάδα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας

ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΜΕ ΤΣΙΠΡΕΣ, ΚΟΥΒΕΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΡΗΓΕΣ

Δυστυχώς, αυτή η παράταξη, σε αυτό τον τόπο, δεν έχει κανένα μέλλον

ΛΥΠΑΜΑΙ

 

Διακήρυξη Βασικών Στόχων ΠΑΣΟΚ 2013

Φίλες και φίλοι

Έτσι σαν άσκηση στον ελεύθερο μου χρόνο, έπιασα και αντικατέστησα μερικές λέξεις από το πρωτότυπο κείμενο διακήρυξης του 1974 (!!)

Οι λέξεις ήταν οι εξής 4: "ΝΑΤΟ", "Αμερικάνοι", "επταετία", "στρατιωτική" οι οποίες αντικαταστάθηκαν από τις λέξεις "Ευρωπαϊκή Ένωση/Βρυξέλες", "Βερολίνο", "επιτροπεία", "οικονομική/μνημονιακή"

Είναι ανατριχιαστικό πόσο αυτό το κείμενο παραμένει "ανοιχτή πολιτική πλατφόρμα" και εντάσσεται στη σημερινή μετεξέλιξη (επικοινωνιακά ίσως) του ΠΑΣΟΚ σε....ΣΥΡΙΖΑ

Αλλά περισσότερο ενδιαφέρον ίσως παραμένει το γεγονός ότι το ύφος και το ήθος της πολιτικής μας παρακαταθήκης, παραμένει αμετάβλητο μέχρι σήμερα, μετά από...39 χρόνια

Το κείμενο που σας παραθέτω, μετά το ρετουσάρισμα, πιστεύω πως άνετα θα έκανε καριέρα σήμερα ως ιδρυτική διακήρυξη ενός φορέα που θα σχηματιζόταν για το σκοπό αυτό. Την εφαρμογή ενός....Plan b

Σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο και κυρίως να γελάσουμε και να προβληματιστούμε που μερικά πράγματα σε αυτό τον ευλογημένο τόπο παραμένουν τόσο μα τόσο ίδια....

Διακήρυξη Βασικών Στόχων ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για το 2013

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Βερολίνου όσο και από την προσπάθεια της μνημονιακής χούντας να μετατραπούν οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού λαού, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα.

Όμως η ενότητα του λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς:

Την τιμωρία των ενόχων της μεταπολιτευτικής λαίλαπας, της σφαγής του μνημονίου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της μνημονιακής κατοχής.

Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δεν συνοδευτούν - το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Οτι τώρα παρέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Πως είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά;

Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς γι' αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε τον δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία.

Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ' άκρου εις άκρο της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία.

Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. Τα τρία μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή μνημονιακή δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο του Βερολίνου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο της Μπούντενσμπανκ για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων. Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η Πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης οικονομικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε τις Βρυξέλες.

Επιβλήθηκε η οικονομική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το οικονομικό πραξικόπημα κατά του Κυπριακού λαού και ακολούθησε η βάναυση μνημονιακή εισβολή στην Κύπρο, για να παραμείνει διχοτομημένη η μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο οικονομικό ορμητήριο των Βρυξελών και του Βερολίνου στην ανατολική Μεσόγειο.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις της Γερμανίας και της Δύσης με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην Πρωτεύουσα, μα και στην ξενιτιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζομένου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, τον βιοτέχνη, τον μισθωτό, τον υπάλληλο, στην θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας. Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις τους. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ' όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.

Βασικός κυρίαρχος στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους και στην υπηρεσία του λαού.

Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας.

Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από την οικονομική και από την πολιτική Ευρωπαϊκή Ένωση. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες (μνημόνια) που έχουν επιτρέψει στο Βερολίνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής.

Μα πίσω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πίσω από τις γερμανικές πολιτικές βλέψεις είναι οι μονοπωλιακές, πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Γι' αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του Κινήματος μας.

Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας το προϊόν του μόχθου του.

Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.

Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Για να συμμετέχει ενεργά ο λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της χώρας.

Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες.

Για να καταργηθούν τα προνόμια των ολίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη.

Για να προστατευθούν η μητέρα, το παιδί, τα γηρατειά.

Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.

Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.

Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει τον φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας. Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα.

Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία - από τη βάση μέχρι την ηγεσία - με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν. Και το πρόγραμμα και το οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνεδρίου που γρήγορα θα συγκληθεί. Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Έχει ο λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στην φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους. Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η σημερινή διακήρυξη μας είναι μια διακήρυξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατοπτρίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του ελληνικού λαού.

 Έχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο. Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους:

Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατική Διαδικασία

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το οικονομικό καθεστώς της μνημονιακής χούντας που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα του 2010, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερα στυγνή μορφή αποικιοποίησης της Ελλάδας από το Βερολίνο και την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Σαν στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του γερμανικού κεφαλαίου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Γι' αυτό ο αγώνας του λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επιτροπείας. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:

1. Τιμωρία των ενόχων και των της χουντικής επιτροπείας και των υπευθύνων της προδοσίας της Κύπρου.
2. Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων των Μνημονίων.
3. Άμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επιτροπείας καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προ-μνημονιακών κυβερνήσεων.
4. Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των οικονομικών προσφύγων στην πατρίδα.
5. Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού.
6. Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους.
7. Άμεση ένταξη των οικονομικών πυλώνων και του τραπεζικού συστήματος στην υπηρεσία του Έθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από την νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.

Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική οικονομική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει σαν προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:

1. Κάθε εξουσία πηγάζει από τον λαό, εκφράζει τον λαό και υπηρετεί τον λαό. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο.
2. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του λαού μας.
3. Για τα βασικά δικαιώματα του πολίτη ισχύει ο χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται από κανένα μετανάστη, Έλληνα και ξένο.
4. Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.
5. Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου.
6. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες.
7. Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται σαν ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού.
8. Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.
9. Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυρίαρχο δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.
10. Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του ελληνικού λαού. Σαν χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρεις αυτούς χώρους. Η από-μνημονιοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς μηχανισμούς, η σύσφιγξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, σαν προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.
11. Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του γερμανικού ιμπεριαλισμού.
12. Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού λαού που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:
1. Την κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δραστηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν τον μεσάζοντα που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.
2. Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείρηση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινωνικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και σημασία της παραγωγικής μονάδας.
3. Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
4. Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.
5. Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.
6. Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και για να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ελεύθερη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Έλληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατειά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
7. Την κοινωνικοποίηση της υγείας που συνεπάγεται την δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Έλληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.
8. Ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γηρατειά και ανεργία που να επεκταθεί σε όλους τους Έλληνες.
9. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.
10. Την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών και λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις των εργαζόμενου Ελληνικού λαού - εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών - η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσεις, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Έτσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.

12 Απριλίου 2013

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες?

Διαβάζοντας τελευταία το βιβλίο του Γιάννη Καψή "Κουβεντιάζοντας με τον Ανδρέα, ρητά και απόρρητα", βούτηξα ως ενήλικας σε μια εποχή που έζησα όντας παιδί. Το 1981 ήμουν μόλις 6 ετών.

Μια εποχή που σήμερα σύσσωμη η νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία που μας επέβαλαν οι Τροϊκες και το Βερολίνο, καθώς και οι επίσημοι αντιπρόσωποι τους στην Ελλάδα, οι τριμερείς κυβερνήσεις και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, θεωρεί τον κακό δαίμονα της. Το αίτιο εξαιτίας του οποίου όλα τα δεινά του τόπου δημιουργήθηκαν και μας καταβαράθρωσαν ηθικά και οικονομικά.

Έχω επανειλημμένως αναπτύξει τις δικές μου θέσεις σε αυτό το χώρο και έχω μεταφέρει προσωπικές σκέψεις για την εποχή, τις οποίες δε θέλω να τις επαναλάβω. Δεν δέχομαι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου υποθήκευσε την Ελλάδα--αντιθέτως.

Υποστηρίζω ότι η εποχή ΠΑΣΟΚ της πρώτης 8ετίας ήταν μια φωτεινή εποχή λαϊκής κυριαρχίας και σταθερού βηματισμού προς μια δυνατή και αυτόνομη Ελλάδα, εθνικά κυρίαρχη στο χώρο ευθύνης της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Με ηγεσία αντάξια του ρόλου της, στιβαρή και πατριωτική σε κάθε επίπεδο. Εστιασμένη στην υπέρ της κοινωνίας και των αφανών λαϊκών στρωμάτων, αναδιανομή του πλούτου. Πλούτου που επίσης υποστηρίζω ότι λόγω της Ελληνικής ιδιαιτερότητας της οργάνωσης της οικονομίας ταυτόχρονα με την εποχή της αποβιομηχανοποίησης της Ευρώπης, δεν ήταν δυνατό να παραχθεί με τους ίδιους όρους, όπως συνέβαινε σε παλιότερες εποχές.

Έχω επανειλημμένως επιμείνει στο ότι τα Μνημόνια είναι σωστές και ενδεδειγμένες λύσεις αναφορικά με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος για να εκσυγχρονιστεί σε κάθε επίπεδο. Είμαι κάθετα ενάντιος στις μεθοδεύσεις και τις συμπαιγνίες των τοπικών και Ευρωπαϊκών συμφερόντων που τελικά προβάλλουν συνεχόμενα κωλύματα στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων αυτών και στο τέλος απλά στέλνουν το λογαριασμό τον απλό πολίτη, τον Έλληνα που δε φταίει σε τίποτα. Και η Ελληνική κοινωνία διαλύεται οικονομικά, πολιτικά και ηθικά, βυθισμένη στην εσωστρέφεια.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υποστήριζε ότι οικονομική ανάπτυξη δίχως εθνική κυριαρχία δεν είναι εφικτή. Η σημερινή πραγματικότητα έρχεται να τον ξανά-δικαιώσει, με τις τρομερές συνέπειες της Ελληνικής κρίσης. Μιας κρίσης που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι απολύτως ευθύνη της Ελλάδας (είναι στο βαθμό που δεν ήμασταν έτοιμοι, οικονομικά εύρωστοι και παραγωγικοί) ενώ οι μεγάλες αιτίες της έχει ειπωθεί πως πρέπει να αναζητηθούν σε ένα πλατύτερο φάσμα ερμηνείας της γεωπολιτικής. Το ενεργειακό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο.

Με λίγα λόγια πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ελληνική και η Κυπριακή κρίση, δεν ήταν (μονάχα) αποτέλεσμα της κατάρρευσης του οικονομικού μας μοντέλου (όπως θέλουν επίμονα και συστηματικά να μας πείσουν) αλλά ήταν μια συνειδητή απόφαση των ελίτ της Ευρώπης, προκειμένου να ελέγξουν διαμέσω της "οικονομικής κατοχής" την εθνική κυριαρχία (δηλαδή τις εθνικές πολιτικές αποφάσεις και την γενικότερη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου) του Ελληνικού χώρου, ρυθμίζοντας έτσι τις εξελίξεις στο γεωπολιτικό παιχνίδι της ενέργειας. Δηλαδή των κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου, τις διελεύσεις των αγωγών αερίου από και προς την Ευρώπη, τον έλεγχο των θαλασσών και του εναερίου χώρου, σε σχέση με τα ενδιαφέροντα και τις συμμαχίες των Αμερικάνων και των Ρώσων παικτών.

Με ποιόν άλλο τρόπο θα μπορούσε να ελεγχθεί ο Ελληνικός χώρος, εντός μιας ευρύτερης Ευρωπαϊκής δημοκρατίας? Εκτός από την αξιοποίηση της ευκαιρίας που ο "αδύναμος κρίκος" Ελλάδα, προσέφερε, με αφορμή την Ευρωπαϊκή κρίση χρέους? Άρα και η χρεοκοπία της και η επακόλουθη εγκατάσταση Διευθυντηρίου με στόχο την απαλλοτρίωση των εθνικών πηγών πλούτου? Και τον έλεγχο κάθε είδους συμφωνιών που τελικά ενισχύουν την οικονομική και την πολιτική αυτονομία της χώρας σε διπλωματικό επίπεδο?

Δε μου αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας και δεν παραθέτω τις παραπάνω παραδοχές επειδή θέλω να δώσω άλλοθι στην κακοδιαχείριση και τη διαφθορά. Η στο παρασιτικό κρατικοδίαιτο μοντέλο οικονομίας με δανεικά. Όλα αυτά είναι δεδομένο ότι αφαίρεσαν από την Ελλάδα τη δυνατότητα καλύτερων διαπραγματεύσεων όπως αυτές που επέτυχαν οι υπόλοιπες χρεοκοπημένες χώρες του Νότου. Ακόμα και η Ιρλανδία. Όλα αυτά είναι δεδομένο ότι δημιούργησαν ένα ασφυκτικό εσωτερικό μέτωπο το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί ανορθόδοξα και επιλεκτικά υπέρ των ελίτ που δημιουργήθηκαν μεταπολιτευτικά, διαδεχόμενα τις παραδοσιακές πλουτοκρατικές ελίτ του τόπου. Και τελικά να μην προχωρούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα διευκολύνουν την αναδόμηση μιας κάποιας οικονομικής δραστηριότητας δε ορθολογικούς πυλώνες.

Όμως δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα επελέγη να "θυσιαστεί" μοναχά διότι ήταν δημοσιονομικά απείθαρχη και διεφθαρμένη χώρα. Πιστεύω πως συνέτρεξαν και πολλοί άλλοι λόγοι, ενδεχομένως περισσότερο σοβαροί στην παγκόσμια και τοπική σκακιέρα. Ένας από τους λόγους αυτούς είναι και το ενεργειακό παιχνίδι. (Σημερινό δημοσίευμα της Financial Times μιλάει για προσέγγιση Τουρκίας και Ισραήλ, δυο παραδοσιακών εχθρών, υπό την ευλογία των Αμερικάνων, με σκοπό την συνεργασία στο πεδίο του φυσικού αερίου!!!)

Το κόστος της διάσωσης της Ελλάδας είναι πολλαπλάσιο από το να συνεχιζόταν ο δανεισμός της από τις αγορές με τους ίδιους όρους. Και να μη συνέβαινε τίποτα απολύτως-καμιά χρεοκοπία. Γιατί αλήθεια, κάποια στιγμή οι αγορές, σταμάτησαν να δανείζουν την Ελλάδα? Δε γνώριζαν σε ποιόν δανείζουν? Θέλετε να πιστέψω ότι οι αναλυτές της JP Morgan ή κάποιοι οίκοι αξιολόγησης έχουν την "ελαστικότητα του πνεύματος και την θεσμική ευελιξία" της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας? Ώστε να αποδεχτούν τη δημιουργική λογιστική της ΕΛΣΤΑΤ για παράδειγμα?

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας ήταν γνωστή από την εποχή που η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το 2007 υπήρχαν σαφείς ενδείξεις ότι τα πράγματα πάνε πάρα πολύ άσχημα στην οικονομία. Ωστόσο τίποτα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση, αντιθέτως οι αρμόδιοι πέταξαν το μπαλάκι στην εξέδρα (για μια ακόμη φορά). Γιατί άραγε? Ήταν ήδη πολύ αργά? Και τελικά πότε ξεκίνησε η κατάσταση να είναι ανεξέλεγκτη? Πότε το έλλειμμα και το χρέος κατέστη αδύνατο να περιοριστούν με τα συμβατικά μέσα που είχε στο οπλοστάσιο της το εγχώριο πολιτικό σύστημα? Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό? Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει απάντηση. Όλοι μας λένε πότε "ξεκίνησε το κακό" (την εποχή Ανδρέα) όμως ο Ανδρέας δεν χρεοκόπησε τη χώρα--έτσι τουλάχιστον μας δείχνουν όλοι οι οικονομικοί δείκτες της εποχής. Μάλλον το αντίθετο.

Όσοι μας λένε πότε "ξεκίνησε το κακό", μας λένε επίσης ότι το Δημόσιο φταίει για όλα. Εντάξει, το δημόσιο είναι ένα μεγάλο κόστος σε σχέση με την ισχνή παραγωγική και κατ επέκταση εξαγωγική μας δυνατότητα. Το άλλο μισό του προβλήματος που έγκειται στην Ελληνική ιδιαιτερότητα της οργάνωσης της οικονομίας μας, στην οποία αναφέρθηκα νωρίτερα (δημοσιονομικό και εμπορικό ελλειμματικό ισοζύγιο--οι δύο αδερφές της κρίσης). Όμως αυτό το ελλειμματικό δημόσιο ήταν ο λόγος που σταμάτησαν να μας δανείζουν οι αγορές? Τι τους ενδιέφερε αλήθεια? Το πως ο εκάστοτε υπουργός εργασίας διαχειρίζεται τις εργασιακές σχέσεις σε μια άκρη της Ευρωπαϊκής χερσονήσου? Η το αν διορίζονται οι ΔΥ με ρουσφέτι η μέσω ΑΣΕΠ? Μην τρελαθούμε. Αυτά ήταν δικά μας εσωτερικά προβλήματα, όπως και το γεγονός ότι η οικονομία μας δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα ελεύθερη αγορά. Σε κανέναν κλάδο της, πλην μικρών εξαιρέσεων.

Θα ήθελα να σταματήσω εδώ τις σκέψεις μου, αναφορικά με το όλο ζήτημα. Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να γράψει βιβλία ολόκληρα αναλύοντας τις παραμέτρους. Προσωπικά αυτό που διαπιστώνω είναι πως με τα Μνημόνια, και τις συνθήκες τις οποίες μας οδήγησαν στα Μνημόνια, εκχωρήσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Τελευταία το ίδιο συνέβη και με την Κύπρο για διαφορετικούς λόγους. Εκεί "ανακάλυψαν" ότι οι Ρώσοι είχαν μαύρες καταθέσεις. Τι σύμπτωση! Την ίδια εποχή που συζητείται το θέμα των ΑΟΖ καθώς και η υπογραφή των συμφωνιών για την παροχέτευση του Αζερικού αερίου προς την Ευρώπη. Αλλά και η συνεκμετάλλευση των γειτονικών κοιτασμάτων Ισραήλ και Κύπρου. Που θα έδινε μια πολύ ισχυρή διπλωματική θέση στη Μεγαλόνησο, μεσο-μακροπρόθεσμα.

Τροφή για σκέψη.....

Παρατημένη υπόθεσις η Ελλάς

Φίλοι μου είναι φανερό και το βλέπετε

Η πατρίδα δεν στερείται μονάχα ηγεσίας αλλά κυρίως στερείται υπαρξης

Το κράτος και οι επιχειρήσεις είναι παρόντες από κεκτημένη ταχύτητα, με όποιο τρόπο έχουν διαμορφωθεί από τη χρόνια παραμέληση τους. Από την απουσία οποιασδήποτε οργάνωσης και οποιουδήποτε πλάνου

Εμείς οι μισθωτοί υπάρχουμε από αδράνεια των παραπάνω, περιμένοντας καρτερικά πότε θα μας κόψουν ακόμα περισσότερα χρήματα, ανίκανοι και απρόθυμοι να αντιδράσουμε αποτελεσματικά, προς κάποια ορθή κατεύθυνση

Το ελληνικό πολίτευμα είναι τόσο "σοφά" κατασκευασμένο που είναι αδύνατο με την παρούσα μορφή του να μπορέσει να παράξει θετικό αποτέλεσμα, μακριά και πέρα από την ανακύκλωση της παρακμής και της διαφθοράς της πολιτείας

Το δε σύστημα εκλογής αντιπροσώπων είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης και τρομοκράτησης του λαού, ούτως ώστε κάποιος που δεν έχει πρόσβαση στους κουμπάρους της διαπλοκής, ποτέ δε γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό και άρα ποτέ δεν έχει πιθανότητα να εκλεγεί.

Κανένα σύστημα δε λειτουργεί με την αρχή της ανταποδοτικότητας

Κανένας νόμος -εκτός εξαιρέσεων- δεν εφαρμόζεται στην πράξη

Κανένας έλεγχος δε γίνεται για να διασφαλιστεί η σωστή λειτουργίας κανενός πράγματος

Από το περίπτερο της γειτονιάς μέχρι τη Βουλή

Ο καθένας κάνει όπως θέλει και όπου τον παίρνει να το κάνει

Ζούμε σε μια παρατημένη χώρα, που υπάρχει λόγω συνήθειας, λόγω παράδοσης, μέσω επιλογών που δεν πηγάζουν από την αληθινή βούληση και δυνατότητες του λαού της. Ενός λαού με χαμηλό πνευματικό επίπεδο, χορτασμένου από ένα σύστημα παρασιτισμού και κρατοκεντρισμού

Το ζητούμενο είναι ποιός μέγας φιλέλληνας και πατριώτης θα ασχοληθεί με αυτή την υπόθεσι?

Ποιός θα θυσιαστεί ως άλλος Καποδίστριας για να εκκινήσει τις μεταρρυθμίσεις που όλοι χρειαζόμαστε για να δούμε ένα λογικό μέλλον εντός της όποιας ευρώπης?

Πολύ φοβάμαι πως η Ελλάδα είναι μια χαμένη πατρίδα.

Χαμένη στην ιστορία, στο μύθο, στις διηγήσεις των παππούδων μας

Ο ευρών αμοιφθήσεται, αλλά και αυτό -υπό τις παρούσες συνθήκες- δεν μπορεί να είναι σίγουρο.....

Ο Μαλτέζος

Στο κακόφημο σοκάκι των Εξαρχείων μια αμυδρά φωτισμένη πινακίδα έδειχνε την είσοδο του καταστήματος. Αν την έβλεπες κι αν την παρατηρούσες. Γιατί το εύκολο ήταν να προσπεράσεις και να μη δώσεις σημασία. Στο κάτω κάτω ήταν η αύρα της παρακμής και η υγρασία που κολλούσε σε σοβάδες και πεζοδρόμια κάνοντας την ατμόσφαιρα δύσκολη και βαριά. Και επικίνδυνη. Η απλώς ενδιαφέρουσα για κάποιες ράτσες. Όχι πάντως για τους μεροκαματιάρηδες των σκληρών πρωινών της εποχής εκείνης

Ο περαστικός τυλιγμένος στο χειμωνιάτικο μακρύ του παλτό χτύπησε ελαφρά με το νύχι του το κουδούνι και με το δεύτερο ντρίν το παραθυράκι άνοιξε για να τσεκάρουν τον επισκέπτη. "Περάστε" ακούστηκε, με προφορά τρανζίστορ από την Κίνα και το τρίξιμο έγινε μια εικόνα διαδρόμου στο βάθος, καπνού και μυρωδιάς αλλόκοτης, άρωμα και καταχνιά μαζί.

Με βήμα σεινάμενο, γέρου κοκέτη, ο τύπος απόθεσε τα πράγματα του στο ψηλό σκαμνί της μπάρας και βολεύτηκε στρογγυλά και όμορφα στο αμέσως δίπλα. Ο μπάρμαν έγειρε συνομωτικά στο αυτί του και πήρε την παραγγελία. "Το συνηθισμένο" όπως το ξέρανε οι πάντες. Στήριξε την πλάτη στο μαόνι και γύρισε προς την πίστα. Η Μιρέλα ήταν εκεί και χόρευε με τις γαλάζιες καλτσοδέτες ασορτί στα ψυχρά και διαπεραστικά της μάτια. Ήξερε να λικνίζεται με τρόπο έξυπνο, προσεκτικό και μετρημένο. Σταλάζοντας την πόσοτητα που άρμοζε στην περίπτωση του. Και τό ξερε

Έξω και μακριά δυο κρότοι ακόυστηκαν πάνω από τα γούφερ του καταστήματος. Σμπάρα? Γαβγίσματα? Εξάτμιση μηχανής που λειτουργούσε με πλούσιο μίγμα? Δεν έδωσε σημασία. Έπινε το τρίτο, ακίνητος, αφηρημένος να χαζεύει τα μπούτια της επόμενης, που έφτιαχναν ζωγραφιές στην πίστα. Η Μιρέλα τον τσίμπησε στο μάγουλο. "Ταξιδεύεις ε?". Ναι ταξιδεύει. Αλλά δεν ξέρει που. Την κοίταξε και τη φίλησε απαλά στα χείλη. Δεν είχε όρεξη απόψε.

Έπιασε την μέσα τσέπη του γκρίζου τουίντ και έβγαλε το Μαλτέζο. Ήταν ένα επετειακό κομμάτι μ'ένα γεράκι πάνω στο χρυσαφί δαχτυλίδι. Το αγαπημένο του. Αυτό που έκανε παραγγελία κάθε τόσο στου Πολύζου--με τις δύο μυτερές άκρες. Το κουβανέζικο. Ο μπάρμαν του έβαλε άλλο ένα, ο τύπος έκοψε τη μία άκρη αποφασιστικά και η δικιά του άναψε μια φλόγα δυνατή για να αρπάξει το μπαρουτι. Η μουσική άλλαξε στο χαλαρότερο, έλυσε τη γραβάτα και με την πρώτη ρουφηξιά αφέθηκε.

Λίγο μετά το σκηνικό είχε αλλάξει. Περάσανε στο πίσω δωμάτιο--της πόκας, τα στρώσανε και άρχισαν οι κέντες. Το φως με το πράσινο γυαλί και τα κρόσια κατέβηκε ακόμα χαμηλότερα, ο Μαλτέζος ακουμπισμένος στο βαρύ τασάκι--το γεράκι να στραφταλίζει αγέρωχο. Τα χρήματα άρχισαν να γίνονται περισσότερα, η θολούρα μεγαλύτερη, η ώρα ήταν περασμένη. Έκανε να σηκωθεί και παραπάτησε. Πήρε μια ρουφηξιά ακόμη, στηρίχτηκε καλύτερα και κοφτά χαιρέτησε τους γκαμπλερς. Κανείς δε μίλησε. Έριξε μια τελευταία ματιά στην αίθουσα, αλλά μάταια. Όλοι είχαν φύγει. Άδεια τραπέζια, ποτήρια σκόρπια, σκιές να κινούνται βιαστικά στο κλείσιμο.

Βρέθηκε στο κακόφημο σοκάκι με μια δρασκελιά τυλιγμένος στην απόγνωση του. Η ψύχρα διαπερνούσε τα κόκκαλα του. Κοίταξε πάνω από τον ώμο του με καχυποψία. Πάλι τίποτα. Άνοιξε βήμα, προσπέρασε, δίχως να δώσει σημασία.

Η αμυδρά φωτισμένη πινακίδα του καταστήματος δεν ήταν εκεί