Η κρίση στον Παναθηναϊκό

Πάει καιρός από τότε που έγραψα τελευταία φορά για την ομάδα μου
Ωστόσο, τα τελευταία γεγονότα είναι μια καλή αφορμή να θυμηθούμε μερικά πραγματάκια γενικότερα και να μην παριστάνουμε ότι ξανα-πέσαμε από τα (πράσινα) σύννεφα
Πως κάποιος μπορεί να καταλάβει ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε κρίση?
Μήπως από τις εφημερίδες? Μα αυτές συνέχεια κάνουν θόρυβο, για την οποιαδήποτε σημαντική ή ασήμαντη αφορμή, κάνοντας πρωτοσέλιδα και μακροσκελείς αναλύσεις-προμότες για κάθε ενδιαφερόμενο
Μήπως από τους φιλάθλους-οπαδούς? Μα αυτοί συνέχεια τελούν υπό σύγχυση, τη μία να αποθεώνουν πρόσωπα και καταστάσεις και την άλλη να απαξιώνουν τους πάντες σε μια νύχτα
Μήπως από τους ίδιους τους παράγοντες του συλλόγου? Εδώ και αν μπερδεύεται κανείς με τις σαχλαμάρες, την ξύλινη γλώσσα και τις ακατανόητες δηλώσεις-χρησμούς που συχνά-πυκνά μας απευθύνουν
Τέλος, μήπως το μυστικό κρύβεται στους ποδοσφαιριστές? Δεν το πιστεύω. Και αυτοί επαγγελματίες είναι και προσπαθούν για το δικό τους συμφέρον τελικά
Ο μόνος τρόπος να δεις ότι η ομάδα αυτή είναι σε κρίση, είναι να εξετάσεις αν έχει σχέδιο
Σχέδιο για διοίκηση, σχέδιο για ποδόσφαιρο, σχέδιο για επικοινωνία, οτιδήποτε τελοσπάντων αφορά μια διαδικασία σχεδιασμού και υλοποίησης η οποία προϋποθέτει αποφάσεις και ευθύνες
Ε λοιπόν ο Παναθηναϊκός δεν έχει κανένα σχέδιο, ούτε και είχε τα τελευταία χρόνια, δηλαδή στην εποχή της πολυμετοχικότητας
Η παρουσία ή η απουσία σχεδίου, είναι ένα φαινόμενο που δεν είχε πολύ νόημα να εξετάσουμε την εποχή της οικονομικής ευμάρειας της Ελληνικής κοινωνίας και κατ' επέκταση και της φούσκας του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Φούσκες και οι δύο, που σκάνε με κρότο, αλλά τελικά παραμένουν...αδειανές
Ο Παναθηναϊκός της πολυμετοχικότητας, έφτιαξε το μύθο του πλούσιου και χουβαρντά μεγαλοπιασμένου Έλληνα, ο οποίος ξοδεύει απλόχερα για την "καψούρα" του.
Όπως και ο κάθε Έλληνας που ζούσε με δανεικά, με ξένα λεφτά από "χορηγούς" (εθνικούς και μη), και είχε φτιάξει το δικό του παραμύθι, το οποίο σήμερα καλείται να πληρώσει χρυσάφι, από τα δικά του (αυτή τη φορά) υστερήματα.
Την εποχή Βαρδινογιάννη, ίσως δεν είχαμε επιτυχίες ανάλογες "της θέλησης" και του "παραμυθιού" του Έλληνα, που θα έπρεπε να ταιριάξει το μεγαλείο της ύπαρξης του, έστω και εφήμερο, με τις αντίστοιχες απαιτήσεις προς το περιβάλλον του.
"Φτιάξτε ομάδες με παικταράδες επιτέλους" φώναζε σε κάθε ευκαιρία. "Θέλουμε πορείες και τελικό στο Τσάμπιονς λήγκ!" απαντούσαν οι εφημερίδες και τα παπαγαλάκια!
Έτσι από την εποχή των ισολογισμών και της Σημιτικής συνέπειας (άλλοι μιλούσαν για δημιουργική λογιστική) περάσαμε στην εποχή που το χρήμα, ήταν ικανό (στα μυαλά των εθισμένων σε αυτό) να χτίσει θαύματα, να φτιάξει δυναστείες, να σαρώσει τους πάντες στο πέρασμα του!
Να πολεμήσει φανταστικούς εχθρούς, όπως ο Δων Κιχώτης! Δηλαδή το "παρασκήνιο", τα "κόζα της διαιτησίας", το σατανά Ολυμπιακό και το κατεστημένο του, τις "στημένες" εφημερίδες.
Το χρήμα!Ο αυτοσκοπός της ύπαρξης του Έλληνα τεμπέλη, ανεπρόκοπου, παράσιτου, λαμόγιου, με επίπεδο κάτω του μετρίου σε παιδεία και ενημέρωση.
Και άντε μια χρονιά, αντέξαμε όρτσα τα πανιά, με καπετάνιο το "μπροστινό" Νίκο Πατέρα, με τη βοήθεια του "θα" Ανδρέα Βγενόπουλου.
Βλέπετε το κόλπο ήταν μαεστρικά στημένο, για να τσιμπήσουν οι χαζοί και οι επιπόλαιοι. Και όσοι έξυπνοι ήταν επικεφαλείς τους.
Στο ποδόσφαιρο όμως, αγωνίζονται ομάδες που έχουν ανάγκη από δομή και σχέδιο. Γιατί μιλάμε για εταιρείες με όρους σύγχρονης διοίκησης επιχειρήσεων, και το κυριότερο για κατάλληλη διαχείριση.
Όταν δε γνωρίζεις από εταιρείες, γιατί ποτέ δεν εργάστηκες ούτε σαν περιπτεράς, πως περιμένεις να καταλάβεις το πώς χρειάζεται να λειτουργεί μια ΠΑΕ? Δε γίνεται, είναι τόσο απλό
Τώρα που η παλίρροια ξεφούσκωσε και όσοι δε φορούν μαγιώ φανήκανε, είναι δεδομένο ότι όλοι γελάμε με τον ξεβράκωτο Παναθηναϊκό και τα παθήματα του.
Παθήματα που θα μπορούσαν να προέρχονται από κάποιο μύθο του Αισώπου.
Παθήματα που έχουν δίκιο να περιγελούν οι αντίπαλοι μας, γιατί σαν τα τζιτζίκια κοκορευόμασταν τόσο καιρό, ενώ ήταν θέμα χρόνου να καταστραφούμε
Η κρίση στον Παναθηναϊκό, είναι κρίση ταυτότητας, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια
Γι αυτό το λόγο είναι μεγάλο έγκλημα να μιλάμε για χρήματα, και να μην ασχολούμαστε με την ουσία των πραγμάτων. Δηλαδή το πώς πραγματικά ονειρευόμαστε τον Παναθηναϊκό
Και το σημαντικότερο όλων : Το πώς πραγματικά θέλουν να δημιουργήσουν τον καινούργιο Παναθηναϊκό όσοι τον αγαπούν αληθινά, γι αυτό που αντιπροσωπεύει. Το μεγάλο αθλητικό σύλλογο της Αθήνας, που δοξάζει την πόλη και τους αθλητές της, στην Ελλάδα και την Ευρώπη
Το ποδόσφαιρο ειδικά, δεν έχει να κάνει με χρήματα όσο νομίζουν κάποιοι. Σίγουρα χρειάζονται σε μεγάλες ποσότητες κάποιες φορές (όταν ξεκινάς να χτίσεις για παράδειγμα), όμως η συνταγή της επιτυχίας απαιτεί επενδύσεις στους σημαντικούς ανθρώπινους πόρους που καθορίζουν το σχήμα και τη μορφή μιας ομάδας.
Δηλαδή τα στελέχη του ποδοσφαιρικού τμήματος. Καθαρά και ξάστερα.
Όταν εμφανιστεί και αποκαλυφθεί, ένας άνθρωπος ή μια ομάδα ανθρώπων και μας μιλήσει για κάποιο σχέδιο συγκεκριμένο, τότε θα είμαι σίγουρος ότι η ομάδα μας θα εξέλθει της κρίσης.
Διαφορετικά θα μείνουμε σε χαζές και αδιέξοδες συζητήσεις για λεφτά και περιουσίες, που θα εξυπηρετούν καθαρά τις επικοινωνιακές ανάγκες παραγόντων ασχέτων με το θέμα, και τίποτα παραπάνω
Και δε μπορώ να φανταστώ το 2011 χωρίς ποδόσφαιρο, και χωρίς Παναθηναϊκό ομολογώ...

Τα εμπόδια του επιχειρείν στην Ελλάδα

Σήμερα θα βάλω μια εικόνα, διότι όπως λένε, ισούται με χίλιες λέξεις
Στην εικόνα αυτή φαίνεται ξεκάθαρα, ποιοι είναι οι λόγοι που οι ξένοι επενδυτές ΔΕΝ έρχονται στην Ελλάδα μας
Ας τελειώσουν τα ψέματα και οι φρούδες ελπίδες, και τα μυθεύματα που χάφτουμε αμάσητα από τα ΜΜΕ
Με τέτοιους δείκτες, δεν είναι να απορεί κάποιος που τόσα χρόνια έχει στερέψει η εγχώρια αλλά και ξένη  επιχειρηματική δραστηριότητα
Είναι φανερό ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο αποτελεί η δυσλειτουργία του κρατικού μηχανισμού με 27,2 %, ακολουθεί η διαφθορά με 14%, οι περιορισμοί των κανόνων εργασίας με 12% και στη συνέχεια με ισοδύναμα ποσοστά η πολιτική αστάθεια και οι φορολογικοί κανονισμοί (11,5 % και οι δύο παράγοντες). Τέλος η πρόσβαση στη χρηματοδότηση (ναι, το τραπεζικό σύστημα) καταλαμβάνει το 10% του προβλήματος! Αν είναι δυνατόν!
Πάμε να τα δούμε με απλή λογική ένα προς ένα:

• Κρατικός μηχανισμός. Ε αυτό νομίζω είναι αυτονόητο για τον καθένα. Τεράστιο και δισεπίλυτο πρόβλημα, με προεκτάσεις σε κουλτούρα, συντεχνιακά και κομματικά συμφέροντα καθώς επίσης και το ίδιο το πολίτευμα. Ένα απέραντο patchwork οργανισμών, διατάξεων, κανόνων και νόμων, υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων, που όμοιο του μόνο στο Βυζάντιο έχει ξαναδημιουργηθεί. Τα χαρακτηριστικά του κρατικού μηχανισμού, είναι τα εξής ένα : Το χάος. Είναι λοιπόν σαφές ότι όποιος δεν έχει το "χάρτη" για να ελιχθεί διαμέσου του χάους αυτού (που καθημερινά μεγαλώνει, όσο δεν υπάρχει πολιτική βούληση, ώστε να εξυπηρετείται πάνω απ όλα ο Ελληνικό λαός, όπως προβλέπει το Σύνταγμα) πάει χαμένος. Εδώ ας σκεφτούμε όλοι την έκταση των διαφόρων σκανδάλων διαπλοκής. Από τη Σήμενς μέχρι το Βατοπαίδι και τα υποβρύχια...Ο κρατικός μηχανισμός, έτσι όπως είναι σήμερα, ένα πράγμα και μόνο εξυπηρετεί. Το νόμιμο νταβατζιλίκι, με αμφίπλευρες απολαβές. Τίποτα παραπάνω. Τα υπόλοιπα είναι τρίχες. Αν προσέξετε καλά, πάρα πολλοί παράγοντες του κράτους, μέσα και πέριξ αυτού, συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο. Του "μεσάζοντα"
• Διαφθορά. Το ανέλυσα και παραπάνω λιγάκι, είναι κι αυτό προφανές. Δείξε μου ποιος ΔΕ λαδώνεται να χαρώ. Αν θες να κάνεις "τη δουλειά σου", από ένα δίπλωμα οδήγησης, μέχρι μια συνταγή του ΙΚΑ, "υπάρχει τρόπος". Με το αζημίωτο φυσικά. Βλέπετε, το σύστημα, έχει προβλέψει για όλα. Το νόμιμο τρόπο (που όμως είναι επίπονος και γεμάτος εμπόδια κάθε είδους, και σε αυτόν εμπεριέχεται και η προσωπικότητα κάθε δημοσίου υπαλλήλου..) και τον πλάγιο τρόπο εξυπηρέτησης, που είναι εύκολος, άμεσος και αποτελεσματικός για τον καθένα ενδιαφερόμενο, έχοντας πολλά πρόσωπα και πολλές εκδοχές. Να θυμίσω απλά, ότι αυτό το σύστημα διαπλοκής και εξυπηρέτησης, το χειριζόταν η Μαφία στην Αμερική του μεσοπολέμου, και είναι και σήμερα ένας από τους λόγους επικράτησης και επιβίωσης της...Κάντε τις συγκρίσεις. Ο νόμος είναι με το μέρος του μαφιόζου πάντοτε, για τα μάτια του κόσμου όμως, ενίοτε, γίνονται και μερικές "ψειριστικές" για να δικαιολογείται και ο ρόλος του δημόσιου λειτουργού, που "πιάνει τον κακό"....
• Περιορισμοί των κανόνων εργασίας. Εδώ έχουμε θέμα τεράστιο, και είμαι σίγουρος ότι λίγοι το περιμέναμε, να αποτελεί τόσο μεγάλο εμπόδιο. Κι όμως, όλη αυτή η κουβέντα για τα "κλειστά επαγγέλματα" και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυτό το κομμάτι αφορά. Γιατί και στα εργασιακά, είμαστε ένα μπάχαλο. Ο λόγος είναι και εδώ σαφής. Οι "μεσάζοντες" συνδικαλιστές και εργατοπατέρες, ενίοτε εκπροσωπούμενοι από διάφορες κομματικές αποχρώσεις, που διαχρονικά "υπέρ του λαϊκού συμφέροντος", διαπραγματεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων με τους εργοδότες. Καταφέρνοντας τελικά, να περιχαρακώνουν νοσηρές καταστάσεις που συμπληρώνουν τα ρουσφέτια που είπαμε παραπάνω, με τεράστια κομμάτια του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα να βρίσκονται σε καθεστώς ανελαστικής και αντιπαραγωγικής νοοτροπίας. Σίγουρα και η αρχική πρόθεση είναι για καλό και προς το συμφέρον του εργαζόμενου να υπάρχουν κανόνες και θεσμοί που θα υπερασπίζονται το δικαίωμα στην εργασία. Όμως εμείς έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Αν το δούμε από την πλευρά του εργοδότη (δηλαδή του επενδυτή που με τόση λατρεία καλούμε να επενδύσει στην Ελλάδα) υπάρχει τεράστιο κόστος. Όχι μόνο οικονομικό, αλλά και ποιοτικό. Θα ήθελε κανείς να βάλει κεφάλαια σε μια χώρα, που κάθε λίγο και λιγάκι η Α.Π καλεί για "ανυπακοή και εξέγερση" τους εργάτες, και τη μισή σαιζόν οι εγκαταστάσεις και τα γραφεία της εταιρείας είναι κλειστά? Και η Α το ρόλο της παίζει,  μη γελιόμαστε. Ένα πολύ συγκεκριμένο ρόλο που επίσης η Μαφία στο Σικάγο κατείχε την εποχή της ποτοαπαγόρευσης και μετά...Τελικά ποιος ζημιώνεται? Μα φυσικά οι εργαζόμενοι. Γιατί χάνουν θέσεις εργασίας, αλλά και γιατί οι διαπραγματεύσεις δε γίνονται στην πραγματικότητα για τα δικαιώματα τους, αλλά για τα προνόμια των λίγων που τους εκπροσωπούν, με αντάλλαγμα εργασιακά "ξεροκόμματα". Μην ξεχνάμε την παγκόσμια συγκυρία. Η Κίνα και η Ινδία (καθώς επίσης και οι πέριξ Βαλκανικές χώρες συμπεριλαμβανόμενης και της Τουρκίας) έχουν ελάχιστα εργατικά κόστη, και στρώνουν χαλιά στους επενδυτές....λέτε να είναι αφελείς?
• Πολιτική αστάθεια. Πως αλλιώς να το πεις, ότι οι Έλληνες είναι εκλογομανείς και οι πολιτικοί τους είναι για γέλια και για κλάματα, μονίμως μεταξύ του τεράστιου εγωϊσμού τους, και της εξυπηρέτησης του "ψηφοφόρου-πελάτη" τους? Είναι ποτέ δυνατόν να έρθει σοβαρή εταιρεία στη χώρα μας, όταν κάθε τσαρλατάνος που θέλει να εκλεγεί ή εκλέγεται ζητά "μίζα" από αυτή την εταιρεία, για να διευκολύνει τη διείσδυση της στα ελληνικά "χωράφια"? Η άλλες παροχές και ρουσφέτια? Είναι ποτέ δυνατόν να αλλάζουν οι διαθέσεις των ψηφοφόρων κάθε 4 χρόνια, και από Δεξιά να ψηφίζουν Αριστερά και μετά Κέντρο? Δηλαδή μέσα σε μια 4ετία τι μπορεί να αλλάξει τόσο δραματικά? Τίποτα δεν αλλάζει ρε παιδιά, απλά είμαστε χαζοί και αφελείς, νομίζοντας ότι το πολιτικό σύστημα έχει λύσεις και προτάσεις. Άλλαξε ο Μανωλιός λένε στα χωριά...Σοβαρολογώντας πάντως, καμία εταιρεία δεν επενδύει σε χώρες με πολιτική σταθερότητα μπανανίας...και ας μην ξεχνάμε ότι πολιτική σταθερότητα σημαίνει, σταθερό νομικό και νομοθετικό πλαίσιο, συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς, νόμοι και πολιτικές στα δημόσια οικονομικά, στα εργασιακά, στις αγορές, στην ελεύθερη διακίνηση προϊόντων και ιδεών, συνεπής εξωτερική πολιτική και εξοπλισμοί, σταθερό περιβάλλον σε υγεία και παιδεία και ένα σωρό άλλα πράγματα...Εσείς θα βάζατε λεφτά σε ένα μαγαζί που κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζει διακόσμηση, απολύει και προσλαμβάνει διευθυντές ενώ το εργατικό του δυναμικό πίνει καφέ, σήμερα κάνει εκπτώσεις και αύριο πουλάει πιο ακριβά από τον ανταγωνισμό, δεν κόβει ποτέ αποδείξεις, αλλά ο υπεύθυνος σου κλείνει πονηρά το μάτι αν αγοράζεις κάτω από τον πάγκο, το προϊόν του δεν έχει σταθερή ποιότητα, έχει βιτρίνα λουσάτη και τα εργαστήρια του στην πίσω μεριά είναι γεμάτα αράχνες και βρωμιά??? Και πάνω απ όλα, όταν πηγαίνετε να πληρωθείτε, σας ζητάνε συνέχεια αναβολή της πίστωσης, καινούργια κεφάλαια, διευκολύνσεις και χάρες, ενώ ξέρετε ότι δεν πουλάνε ούτε στους τυφλούς?
• Φορολογικοί κανονισμοί. Το επίσημο δηλαδή μονοπώλιο τοκογλυφίας. Με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, έχουν ανακαλύψει τρόπους να φορολογούν....το τίποτα! Σε φορολογούν όταν παράγεις, όταν δεν παράγεις, όταν αποδίδεις ΦΠΑ και όταν δεν αποδίδεις ΦΠΑ, όταν είσαι ζωντανός και μετά θάνατον, αν έχεις σπίτι και αυτοκίνητο ή αν δεν έχει τίποτα απολύτως....Για κάθε πράγμα και περίσταση υπάρχει ένας φόρος. Το σκανδαλωδέστερο όμως είναι ότι, ποτέ, μα ποτέ, οι φόροι δεν είναι αρκετοί!! Δηλαδή δεν έχει βρεθεί ΕΝΑΣ άνθρωπος να εγγυηθεί προς τους πολίτες ή τους επενδυτές, ότι για τα επόμενα 5 χρόνια για παράδειγμα, τίποτα δεν θα αλλάξει στη φορολογία!!ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν έχει την ικανότητα να εγγυηθεί προσωπικά ότι 5 βασικά πράγματα δεν θα αλλάξουν. Δείτε τη φορολογία εισοδήματος, τι χάος γίνεται με τις αποδείξεις για παράδειγμα...Δείτε με το κτηματολόγιο, με τις φορο-κάρτες, με τις αντικειμενικές αξίες, με τα τέλη κυκλοφορίας...Ο κάθε πικραμένος βγάζει ένα νόμο για να κάνει δικαιότερη την αναδιανομή του δημόσιου εισοδήματος. Εσείς αισθάνεστε ότι στην Ελλάδα του 50% παρακράτους και μαύρου κεφαλαίου, υπάρχει φορολογική δικαιοσύνη? Όταν δείτε ξανά στο δρόμο Πόρσε, ρωτήστε τον κάτοχο της γι αυτό...Τελικά όμως, για τις επιχειρήσεις, ποια είναι τα κίνητρα, για να παραμένουν στη χώρα μας? Αφού τους γδέρνουμε!!Γιατί να ασχοληθούν μαζί μας και να μην πάνε στη Βουλγαρία που έχουν 5% φορολογία στα κέρδη τους?
• Πρόσβαση στη χρηματοδότηση. Εδώ γελάμε όλοι μαζί. Δηλαδή σε ποσοστό 10% οι άνθρωποι που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, δεν έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια από τις Ελληνικές τράπεζες!! Αν είναι δυνατόν!!Το πλέον εύρωστο κομμάτι της αγοράς κεφαλαίων στη χώρα μας, και δε δίνει δάνεια σε επιχειρήσεις!!Γιατί άραγε? Μα δείτε το κι από τη μεριά των τραπεζιτών. Αν δεν υπάρχει πίσω από την επένδυση ίδιο όφελος (βλέπε παραπάνω κατηγορίες) γιατί να δώσουν λεφτά? Αν δεν υπάρχει κρατική εγγύηση, γιατί να δώσουν λεφτά? Αν δεν υπάρχει τζόγος, για να το πω εντελώς μπακαλίστικα, τι όφελος έχουν να χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις? Μήπως οι τράπεζες είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα? Μήπως είναι παρακλάδι της Εκκλησίας της Ελλάδος?  Όχι βέβαια, τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Η απλή αλήθεια είναι ότι οι τράπεζες αποτελούν ένα υποσύστημα νομίμων τοκογλύφων με τεράστια δύναμη, που ρυθμίζει με μεθόδους καρτέλ τη ροή κεφαλαίων στην εγχώρια αγορά. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Τα λεφτά πάνε στα λεφτά. Τέλος

Τον Αη Βασίλη τον έλεγαν Ντομινίκ

Αίφνης, ως κεραυνός εν αιθρία, μας επισκέφτηκε ο Ντομινίκ Στρος-Καν, δηλαδή ο διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Η επίσκεψη αυτή θα έβγαζε πολλές ειδήσεις, αν είχε επιτραπεί η μετάδοση της από το κανάλι της Βουλής. Δεν κρίθηκε ωστόσο, χρήσιμο, να εκτεθούν ή να επιβραβευτούν οι Έλληνες πολιτικοί, για τις θέσεις ή τις αντι-θέσεις τους απέναντι στα όσα συμβαίνουν αυτή την εποχή στη χώρα μας.
Το ποιοι εκτέθηκαν φυσικά δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Όλοι το γνωρίζουν, όλοι το ξέρουν από πολλά χρόνια, ότι εκλέγονται επειδή έχουν "πατροπαράδοτες" αναφορές και ελεγχόμενα ΜΜΕ. Σταματώ εδώ, γιατί θα ήθελα εν συντομία να σχολιάσω μερικά γεγονότα που διάβασα στις χτεσινές ειδήσεις:

• Τι μας είπε τελικά ο Στρός-Κάν, που μας αναστάτωσε τόσο? Ότι αυτή η ρημαδο-Ελλάδα μας, χρειάζεται τη συναίνεση και τη στήριξη ΌΛΩΝ των πολιτικά υπεύθυνων κομμάτων και κοινωνικών φορέων, για να μπορέσει να επιτευχθεί ταχύτερα η σύγκλιση στα όσα απαραίτητα πρέπει να γίνουν, για να αλλάξει πρόσωπο η χώρα και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Που είναι το περίεργο και το παράλογο? Γιατί αποχώρησε η Παπαρήγα και πήγε να μιλήσει στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ? Γιατί ο Τσίπρας έλεγε άλλα ντ' άλλων? Γιατί ο Καμμένος κυκλοφορούσε με Τ-shirt που είχε μήνυμα από πρωϊνάδικο τύπου "η Ελλάδα δεν ξεπουλιέται"? Ο Σαμαράς γιατί υποδέχτηκε στραβωμένος τον διευθυντή του ΔΝΤ? Γιατί κι εσύ βρε Στρός-Κάν, δεν καταλαβαίνεις ότι τόσα χρόνια το Ελληνικό πολιτικό σύστημα ευδοκιμεί πάνω στο διχασμό και στην -για τα μάτια του κόσμου- αντιπαράθεση με πύρινους λόγους και θεατρικές παραστάσεις υψηλής ποιότητας, από το βήμα της Βουλής? Ότι τους χαλάς το παιχνιδάκι τους, όταν μιλάς για συναίνεση και καθολική αποδοχή των αυτονόητων του Μνημονίου? Δεν έχεις καταλάβει ότι είσαι σε μια χώρα που στόχος δεν είναι η λύση των προβλημάτων, αλλά η ύπαρξη και η διαιώνιση τους, για να έχουν άλλοθι και υπόσταση οι κάθε λογής "σωτήρες"? Εσύ φταις, που αντί να κάνεις τον "σωτήρα" Αη Βασίλη και να μοιράσεις μερικά δις ευρώ ακόμα για μποναμά, ήρθες να μας κάνεις "μάθημα" πολιτικής αξιοπρέπειας. Τς, τς, τς....Ευρωπαίοι σου λέει μετά, που μας αντιγύρισαν κι από πάνω, ότι θέλουμε τα λεφτά τους, αλλά όχι τις συμβουλές τους!!
• Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η γελοιότητα με την επιστροφή στη Δραχμή. Έχω εξηγήσει ότι όλες οι φήμες αυτές, προέρχονται από ξένα χρηματοοικονομικά κέντρα και τα εγχώρια παπαγαλάκια τους, και αποσκοπούν στη δημιουργία αρνητικού κλίματος στο κοινό, και άρα χειροτέρευση του κλίματος δανεισμού και επενδύσεων για την Ελλάδα. Η επιστροφή στη Δραχμή ισοδυναμεί με την καταστροφή της Ελλάδας, από κάθε άποψη και δεν το συζητάμε καθόλου. Οι μόνοι που θα έχουν συμφέρον είναι όσοι εξάγουν προϊόντα, διότι ξαφνικά θα υπάρξει υποτίμηση κατά 60% του νομίσματος και άρα οι εξαγωγές τους θα γίνουν πιο συμφέρουσες στην παγκόσμια αγορά. Και θα κερδίσουν. Τίποτα παραπάνω. Έχετε την εντύπωση ότι αν υπάρξει υποτίμηση 60% της Δραχμής, δε θα υπάρξει και υποτίμηση του εισοδήματος μας κατά 60%, αυτομάτως? Δηλαδή τι νομίζετε, ότι αυτά που αγοράζετε σήμερα με 100 ευρώ, θα τα αγοράζετε με 100*341=34100 δραχμές? Όχι κύριοι, τα 100 σημερινά σας ευρώ θα γίνουν 34100-34100*60%=13640 δραχμές. Δηλαδή τα 100 σημερινά σας ευρώ, θα γίνουν σε μια μέρα 40 ευρώ!!Και οι τιμές δεν θα μειωθούν επειδή θα έχουμε δραχμή, μη γελιέστε. Βουλγαρία θα γίνουμε και θα χρειαστούμε 3πλάσιο χρόνο να ξαναζήσουμε ευημερία και μέρες ανάπτυξης. Αφήστε που το χρέος μας θα πολλαπλασιαστεί. Αν σήμερα χρωστάμε 110 δις ευρώ, που είναι Χ δραχμές για παράδειγμα, μετά την αλλαγή του νομίσματος θα χρωστάμε κατά 60% περισσότερα χρήματα. Νομίζετε ότι οι τράπεζες θα τα διαγράψουν? Η νομίζετε ότι θα γίνουμε ξαφνικά πιο ανταγωνιστικοί, και ότι όλοι θα έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα που θα είναι φτηνή? Τόσα χρόνια γιατί δεν έρχονται? Γιατί πολύ απλά ΔΕΝ θέλουν οι ντόπιοι παράγοντες της κλεπτοκρατίας να ανοίξει η αγορά και να λειτουργήσει ανταγωνιστικά και να χάσουν τις ευκαιρίες και τα μονοπώλια τους, που εξασφαλίζουν από τη διαπλοκή τους με το εγχώριο πολιτικό σύστημα. Έτσι τους συμφέρει να διατηρείται η γραφειοκρατία και η πολυνομία, το σύστημα εκβιαστών-συνδικαλιστών, το υπέρογκο δημόσιο-αόρατος χρηματοδότης-φορολογικός νταβατζής, η κατανάλωση με δανεικά που τροφοδοτεί το επίπλαστα διογκωμένο κλεπτοκρατικό επίσης τραπεζικό σύστημα, και αποτρέπουν ΤΕΛΙΚΑ τη δραστηριοποίηση ξένων επενδυτικών κεφαλαίων στη χώρα μας
• Αυτό το παραπάνω κατεστημένο είναι που απεργεί και παραλύει την χώρα. Το κατεστημένο του ΟΣΕ, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΟΔΙΕ, και κάθε λογής ΔΕΚΟ που δεν παράγουν απολύτως τίποτα σωστό και έχουν κάτι μισθούς 50 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, για διοικητικούς υπαλλήλους και διάφορες άλλες ειδικότητες. 50 χιλιάδες ευρώ μισθός σε δημόσιο υπάλληλο!!Αν είναι ποτέ δυνατόν!!Με τις αργίες τους, τις άδειες τους, τα επιδόματα και τις κατασκηνώσεις τους, τα ρεπό και τις "απεργίες" τους και κυρίως τη μονιμότητα τους!!!Το διανοείστε? Εγώ που εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα,με 10 χρόνια προϋπηρεσία και το χρόνο βγάζω 22000 ευρώ!!Αυτοί οι τύποι λοιπόν βγαίνουν στο δρόμο να παραπονεθούν γιατί το κράτος θέλει να βάλει πλαφόν στις αμοιβές τους (στις αμοιβές πάνω από 1800 ευρώ, που είναι και το σωστό, για να μη θίγονται οι χαμηλόμισθοι). Ποιο δίκιο του εργάτη και κουραφέξαλα τώρα? Ποια δικαιώματα του εργαζόμενου και πράσινα άλογα? Τα κεκτημένα και τα προνόμια τους απαιτούν να διατηρήσουν και τίποτα παραπάνω!Ούστ κοπρόσκυλα!!Που έχετε το θράσος να επικαλείστε τους αγώνες των εργαζομένων που πραγματικά είναι με την πλάτη στον τοίχο!!Εξαιτίας σας, κοπρόσκυλα, το δημόσιο χρέος έχει μολύνει και τον ιδιωτικό τομέα, και θα χάσουμε κι εμείς τα λεφτά μας!!Για να υπάρχουν τρένα του ΟΣΕ στην Ελλάδα!!!
• Πίσω όμως από όλα αυτά τα γεγονότα, δεν πρέπει να αγνοούμε την γενικότερη και μεγαλύτερη κρίση που αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτή είναι μια πολύ σοβαρή κρίση, γιατί θέτει σε αμφισβήτηση την ίδια την υπόσταση της και τις αρχές που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί η ύπαρξη της. Αλήθεια, ξέρει κάποιος να μου πει, τι εξυπηρετεί η Ευρωπαϊκή ιδέα? Δηλαδή ποιο είναι το ζητούμενο, τι μας προσφέρει, τι κερδίζουμε, όντας μέλη μιας Ευρωπαϊκής κοινότητας? Εκτός από λεφτά εννοώ, εκτός από κονδύλια, παροχές και εύκολη χρηματοδότηση. Τι είναι η Ευρώπη και γιατί υπάρχει? Εγώ προσωπικά δεν ξέρω να απαντήσω, ως Έλληνας. Ως Γάλλος ή Γερμανός μπορεί να ήξερα να απαντήσω. Και είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά βάση φτιάχτηκε για να δημιουργηθεί μια Γερμανική οικονομική ηγεμονία (ένα οικονομικό Ραϊχ, για να το πω δραματικότερα) η οποία σήμερα αποκαλύφθηκε με ποιους τρόπους ελέγχει τις υπόλοιπες χώρες. Με τα λεφτά και την ισχύ της. Με τα δάνεια και την επιρροή μέσω των Βρυξελών. Με την ισχυρή της βιομηχανία και τις εξαγωγές της. Όχι δε μου φταίει η Γερμανία και δεν την κατηγορώ, απλά έχω καταλάβει ότι η Ευρώπη δεν είναι παρά μια κουρτίνα θεωρητικής και φιλοσοφικής αναζήτησης, πίσω από την οποία κρύβεται η αλήθεια των αριθμών και τίποτα περισσότερο. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το κατά πόσον θα υπάρχει το ευρώ, η όχι, σε δέκα και δεκαπέντε χρόνια, αλλά σε τι μας κάνει καλύτερους η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ολοκλήρωση και η κεντρική εξουσία, που ελέγχεται ευθέως από τα Γερμανικά συμφέροντα. Η ύπαρξη του ενιαίου νομίσματος και της ενιαίας νομοθεσίας, έπεται του νοήματος. Είναι απόρροια του.Είναι παράγωγο προϊόν μιας κεντρικής νοοτροπίας και μιας κουλτούρας συνεργασίας με κοινούς στόχους. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, ότι στην Ευρώπη του σήμερα, υπάρχει κοινή κουλτούρα ή κοινή συνεργασία? Για τα δάνεια μιλάμε η για την καθημερινότητα? Για την Ελλάδα μιλάμε ή για τη Δανία? Το να μασκαρέψουμε την Ελλάδα ώστε να μοιάζει Ευρωπαϊκή χώρα, με διάφορους τρόπους, το κάναμε με επιτυχία και αντλούσαμε κεφάλαια, για πολλά χρόνια. Το να γίνουμε στην πραγματικότητα Ευρώπη, τώρα το ξεκινάμε και δε μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς με το μαχαίρι στο λαιμό. Στο γενικότερο πεδίο που εξετάζω τώρα όμως, η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει τελματωθεί διότι οι επιδιώξεις και οι κουλτούρες των μελών της, είναι εντελώς μα εντελώς διαφορετικές. Έτσι, είναι αναμενόμενο ότι η Ευρώπη θα είναι από εδώ και μπρος Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, με παρόμοιο εξωτερικό περιβάλλον, αλλά τόσο διαφορετικά τοπικά κρατικά περιβάλλοντα, που ουσιαστικά θα ακυρώνεται η σύμπνοια και η ταύτιση με ένα Ευρωπαϊκό Όραμα. Με απλά λόγια, η κρίση δημοσίου χρέους στην Ευρωζώνη, δεν είναι κρίση χρηματοοικονομικής φύσης, αλλά πολύ ευρύτερη. Είναι μια κρίση προθέσεων, δηλαδή μια κρίση κουλτούρας

ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΤΡΟΧΟΣ

Τα γράφω με κεφαλαία γιατί έτσι τα νοιώθω, έτσι θέλω να τα φωνάζω
Να τα φωνάζω και ας τ' ακούω μόνο εγώ, δε με πειράζει
Γεμίζει η ψυχή μου σαν το πανί που το φυσά ο άνεμος της ελευθερίας και της αισιοδοξίας
Γιατί ο δρόμος ανοίγεται ορθάνοιχτος, μπροστά σε όσους ΘΕΛΟΥΝ να τον δουν και να τον περπατήσουν!
Μόνο με τη δουλειά θα γυρίσει ο τροχός και θα αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα
Τη δουλειά και τον αγώνα, του καθενός μας, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο
Τη δουλειά και των αγώνα των συλλογικών οργάνων, των θεσμικών παραγόντων, των οικονομικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας μας
Γυρίστε την πλάτη και αποδοκιμάστε
Όσους εμπορεύονται τη θλίψη, τη μιζέρια, τη συναλλαγή, τη διαπλοκή, τη σαπίλα, το παλιό φθαρμένο σύστημα
Όσους βγάζουν λεφτά, από πλάγιους και παράνομους τρόπους, όσους κοροϊδεύουν, όσους εκμεταλλεύονται τους συνανθρώπους τους, όσους τάζουν ελπίδα και προοπτική με ανταλλάγματα τις ψυχές μας
Όσους χρησιμοποιούν μέσα του παρελθόντος, επικοινωνία του παρελθόντος, πρόσωπα του παρελθόντος, όλους αυτούς που μας κατάντησαν κομπάρσους της ζωής μας, πολιτικούς, δημοσιογράφους, εμπόρους και βιομηχάνους, σελέμπριτις και διαφημιστές κάθε είδους, την κλεπτοκρατική ελίτ και την ψυχαναγκαστική πιθηκίζουσα πλέμπα ΝεοΕλλήνων
Ελάτε να συστρατευθούμε, όλοι όσοι πιστεύουμε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο
Ελάτε να αγωνιστούμε καθημερινά για τα πιστεύω μας
Για μια αληθινή ανθρωπιστική παιδεία
Για μία αληθινή κοινωνική αλληλέγγυα και προοδευτική Ελλάδα
Για μια κοινωνία εργασίας, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ανθρώπων
Για ένα σύστημα που εξυπηρετεί τους πολίτες και υπάρχει για τους πολίτες
Για την ευημερία που μας ανήκει και μπορούμε να τη διεκδικήσουμε. Την ευημερία του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και των ΙΔΕΩΝ, των αγαθών προθέσεων, των συνολικών συμφερόντων, των αγνών ιδανικών και της αυτοπραγμάτωσης
Μέσα από τη δουλειά και τον αγώνα, έρχονται οι μεγάλες αλλαγές
Και αυτό απαιτεί υπευθυνότητα και κριτική σκέψη, απέναντι στον οχετό που καθημερινά μας κατακλύζει με κάθε μορφή, σε κάθε ευκαιρία
Όλοι τους, προσπαθούν, να μας κρατήσουν στάσιμους, αλυσοδεμένους σε νοοτροπίες παρακμής
ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΩΠΗΡΗ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΑΣ
Μην περιμένετε μαζικά κινήματα, ούτε πορείες, ούτε επετείους "μνήμης"
Εμείς πάμε μπροστά, με αγάπη και πίστη, ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ και όσοι θέλουμε να ξημερώσει η αλλαγή
Όχι αλλαγή στα λόγια, αλλά στα έργα
Εμπρός λοιπόν! Αντισταθείτε στο παλιό και νοσηρό! Απορρίψτε τους!!