Μία νεά καλύτερη και φωτεινή ημέρα θα ξημερώσει

Τι περιμένετε δηλαδή να ακούσετε στο διάγγελμα Τσίπρα?

Ότι μας εξαπάτησε?

Το πρόβλημα δεν είναι ο -κάθε- Τσίπρας, αλλά η συνολική διαχείριση της πορείας της χώρας μας κατά την ιστορική της διαδρομή μέσα στο χρόνο, άλλοτε σε ανάπτυξη και άλλοτε σε κρίση

Μέχρι σήμερα έχουμε δει πολλές κρίσεις και πολλές φορές επίσης την επάνοδο της κατάστασης σε καλύτερες μέρες, με νέα πρόσωπα, νέες προτάσεις, νέες λύσεις που δίνουν το έναυσμα για μεγάλες εθνικές επιτυχίες

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και μαθηματικά βέβαιο, ότι ο πόνος των ημερών που ζούμε είναι προσωρινός (πάντα μέσα στο ιστορικό πλαίσιο-αυτό μπορεί να σημαίνει πέντε ή δεκαπέντε χρόνια), ενώ η κατάσταση σταδιακά θα εκτονωθεί και μια νέα εποχή θα ξεκινήσει

Νέα εποχή, με νέα πρόσωπα, με νέους ηγέτες και συσχετισμούς που θα οδηγήσουν τη χώρα προς την κατεύθυνση της πραγματικής της μοίρας, δηλαδή την σύγκλιση με την ανεπτυγμένη Ευρώπη και την ανάδειξη της σε μια χώρα θεμέλιο για την Ολοκλήρωση

Η Ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από παταγώδεις αποτυχίες και τεράστιες επιτυχίες

Σήμερα ζούμε την ύφεση, μετά από 40 χρόνια ανάπτυξης και ευημερίας. Πολλοί θα έλεγαν ότι αργήσαμε κιόλας να πέσουμε, να ολισθήσουμε προς την άρνηση και την αποδόμηση

Ίσως το αναπόφευκτο να καθυστέρησε μερικά χρόνια, λόγο της στήριξης της Ευρώπης, όμως κακά τα ψέματα, η Ελλάδα κατέρρευσε διότι έπαιξε ένα παιχνίδι πολύ πιο πάνω από τις πραγματικές της δυνατότητες προσαρμογής και υλοποίησης, όλων αυτών των φιλόδοξων σχεδίων, των κατά καιρούς ηγετών της

Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως πρέπει να χαμηλώσουμε τον πήχη των επιδιώξεων μας. Πως πρέπει να αισθανόμαστε ντροπή ή αποτροπιασμό που αποτύχαμε. Πως πρέπει να στραφούμε στην ενδοσκόπηση και την εσωστρέφεια και να αρνηθούμε να αλλάξουμε πορεία, αναθεωρώντας τη στρατηγική μας

Όχι. Αυτό θα ήταν η πραγματική εθνική καταστροφή.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε, από αύριο κιόλας, είναι μια σε βάθος ανάλυση της κατάστασης και μια γενναία αυτοκριτική.

Όλοι μαζί. Οι πολίτες πρώτα και κύρια, εμείς οι ίδιοι

Μην περιμένετε να κάνουν οι άλλοι, όσα δεν κάνετε εσείς για τον τόπο σας. Πρέπει εσείς, εμείς, όλοι μας να απαιτήσουμε την αλλαγή. Η αλλαγή ανήκει στον Ελληνικό λαό, ο οποίος είναι ο μοναδικός κυρίαρχος αλλά και μοιραίος ταυτόχρονα παράγων, αυτού του τόπου

Αυτός, κυβερνά, αυτό τον τόπο, κύριε Κωνσταντίνε Καραμανλή. Στο τέλος της ημέρας, ο Ελληνικός λαός είναι αυτός που μιλά ή σιωπά. Πέρα και πάνω από τα προσκήνια και τα παρασκήνια.

Ο Ελληνικός λαός είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί, να ανοίγει νέους δρόμους σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, σαν τον Προμηθέα Δεσμώτη. Να κομίζει "καινά δαιμόνια" σε θεσμούς, πρόσωπα και ήθη. Και τελικά να αναβαπτίζεται από τις στάχτες του σαν τον μυθικό Φοίνικα και να ατενίζει ένα καλύτερο μέλλον

Μην απελπίζεστε.

Απαιτείται όμως σύνεση και προπάντως ΓΝΩΣΗ και πολύπλευρη ενημέρωση

Η εποχή που θα ξημερώσει, θα βρεί την Ευρώπη ενωμένη και πανίσχυρη και την Ελλάδα σε νέες ράγες να οδηγεί τις εξελίξεις

Να έχετε και να έχουμε εμπιστοσύνη. Να έχετε και να έχουμε πίστη. Όλα όσα συμβαίνουν τα περιμέναμε. Τα γνωρίζαμε. Γιατί γνωρίζαμε τους παίκτες και τα συμφέροντα τους. Γιατί γνωρίζαμε ότι όλα αυτά έχουν γίνει ξανά στο παρελθόν και θα ξαναγίνουν στο μέλλον

Όλα κάνουν τους ίδιους κύκλους, όσο ο Έλληνας είναι διχασμένος ανάμεσα σε αυτό που αφήνει πίσω του, την ανατολίτικη και παραδοσιακή του φορεσιά, και το καινούργιο που βαθιά επιθυμεί να κατακτήσει, την προσαρμογή και την ένταξη σε έναν κόσμο σύγχρονο και προοδευτικό

Είμαι αισιόδοξος, παρότι στεναχωρημένος και κουρασμένος

Γιατί επιτέλους, τον φάγαμε τον Γαϊδαρο, έστω και αν η ουρά του παραήταν....Τσίπρα

Εκεί που αποτύχαμε

Για να καταλάβει κάποιος την Ελληνική χρεοκοπία, δε χρειάζεται να διαβάζει εφημερίδες ή να ζεί σε αυτό τον τόπο ή να έχεις συναλλαγές με το κράτος της διαφθοράς

Αρκεί να συγχρωτιστεί, να συναναστραφεί, να προσπαθήσει να μιλήσει με μερικούς συμπατριώτες του και να παρατηρήσει τις αντιδράσεις που έρχονται πρώτες. Τις ενστικτώδεις, δηλαδή τις όσες δείχνουν την πραγματική ποιότητα του ανθρώπου

Τώρα τελευταία έχει τύχει να πάρω το αεροπλάνο για το εξωτερικό και έχω συναπαντήσει διάφορους Έλληνες που πάνε κι έρχονται όπως κι εγώ

Ε, το μόνο σίγουρο είναι πως ο Έλληνας ξεχωρίζει σαν τη μύγα ανάμεσα στους άλλους ταξιδιώτες

Και δεν ξεχωρίζει γιατί είναι πιο όμορφος

Ξεχωρίζει γιατί είναι με διαφορά ο πιο κακομαθημένος, ψωροπερήφανος και μπαστουνόβλαχος Ευρωπαίος. Με το "υπεράνω" τουπέ του, που συνδυάζει το τελευταίας μόδας ντύσιμο ή κινητό με τη συμπεριφορά της γιαγιάς μου, που τάχα μου κουτοπόνηρα έσπρωχνε στην ουρά αναμονής, για να βγεί πρώτη μπροστά-μπροστά.

Αυτό το χούι, δεν ξεπερνιέται με τίποτα. Με καμία κυβέρνηση-κυριολεκτικά

Εκεί αποτύχαμε, εκεί βρήκαμε τοίχο. Εκεί η Αλλαγή έμεινε στα λόγια και δεν προχώρησε στις πράξεις. Δυστυχώς αυτή η αποτυχία ήταν η μεγαλύτερη όλων. Μεγαλύτερη ακόμα και από την χρεοκοπία του τόπου. Γιατί η χρεοκοπία αναστρέφεται, τα λεφτά ξαναγίνονται, η καμμένη γή ξαναγίνεται εύφορη και πράσινη.

Τα παρωχημένα μυαλά και οι μπερδεμένες ψυχές όμως,οι νοοτροπίες του άλλοτε και οι συνήθειες του κάποτε, χρειάζονται πάρα πολλά χρόνια εντατικής εκπαίδευσης για να μετακινηθούν ένα πόντο

Και δε μιλώ για την εκπαίδευση που το σχολείο ή το πανεπιστήμιο δίνουν.

Μιλώ για την εκπαίδευση και τα πρότυπα που προέρχονται από την καθημερινότητα ενός ευνομούμενου, δημοκρατικού και κοινωνικά ηθικού κράτους

Μιλώ για την κουλτούρα της προόδου, της αυτάρκειας και της ελευθερίας που θεμελιώνεται από μεγάλες πολιτικές αποφάσεις των ανθρώπων που κάθε εποχή κατοικούν σε κάθε τόπο. Και επιδιώκουν το καλύτερο για την πατρίδα και τους εαυτούς τους

Μιλώ για τα οράματα, τις επιδιώξεις, τους στόχους ανθρώπων και εθνών, που ταυτίζονται και συντονίζονται, βάζοντας σε τροχιά τα γρανάζια της ιστορίας που φέρνουν το καινούργιο, την καινοτομία και αποκαθιστούν στην πραγματική του διάσταση το παρωχημένο, το παρελθόν

Στην Ελλάδα μας, τον ωραιότερο τόπο του κόσμου ολόκληρου, μια χώρα που τη λούζει το φώς της ανθρωπότητας, έχουμε αποτύχει να κατανοήσουμε την ιστορική μας μοίρα, την αποστολή μας

Αυτό φυσικά είναι θέμα ηγεσίας, αλλά είναι και θέμα ιστορικής συνέχειας

Έχω την εντύπωση ότι το μικρό Ελληνικό κράτος που φτιάχτηκε από τα κόκκαλα και τις στάχτες του Αγώνα του 1821, είναι ένα μικρό βαρκάκι που ταξιδεύει μόνο του σε μεγάλες θάλασσες δίχως να έχει βρει ακόμα τη δική του "εσωτερική" πυξίδα, τα μάτια της μοίρας που κοιτώντας τον ουρανό, βρίσκουν πάντοτε το στίγμα στον ορίζοντα και βάζουν πλώρη να το συναντήσουν, εκπληρώνοντας την αποστολή τους

Θα πρέπει κάποια στιγμή να στοχαστούμε συλλογικά, σαν άνθρωποι και σαν Έλληνες, να ρωτήσουμε τον καθρέφτη, τι ακριβώς θέλουμε, ποιοί είμαστε και που βαδίζουμε

Δίχως αυτή τη συζήτηση και δίχως την αυτοκριτική μας διάθεση, τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει σε αυτό εδώ το βράχο της Μεσογείου

Και είναι κρίμα, να αποτυχαίνουμε στα μαθήματα που εμείς πρώτοι διδάξαμε στους άλλους

"Γνώθι σ' αυτόν"

Δεν έχουν καταλάβει....

Αναφέρομαι συχνά στην ιστορία, διότι οι στιγμές που ζούμε σήμερα, το 2013, είναι ιστορικές

Είναι ιστορικές οι στιγμές, διότι η Ελλάδα ξαναζεί την ιστορία της, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που αυτή η ιστορία σχηματίστηκε αρκετά χρόνια πρίν μέσα από -δυστυχώς- ανάλογες τραγικές συνθήκες

Ξέρετε, ο ιστορικός χρόνος, δηλαδή το ξεφύλισμα του βιβλίου της ιστορίας, δεν ακολουθεί τον ανθρώπινο χρόνο. Δε σημαίνει δηλαδή ότι όπως εμείς ζούμε την κάθε στιγμή, την κάθε ώρα, την κάθε ημέρα, μήνα, χρόνο κλπ, ότι έτσι καταγράφεται και ο ιστορικός χρόνος

Κάθε σελίδα που διατρέχεις, στο μεγάλο μας αναγνωστάρι του έθνους, μπορεί να δρασκελίζει και 10ετίες, 20σαετίες, 50ετίες ή και περισσότερο

Αυτό ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο στέκομαι για να "διαβάσω" τις εξελίξεις και τα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην πατρίδα μας

Νομίζουν κάποιοι, ίσως να είναι και αρκετοί, ότι η περιπέτεια στην οποία μπήκαμε, είναι κοντά στο να τελειώσει, επειδή κάποιοι ψεύτες μιλάνε για πλεονάσματα, το χρηματιστήριο τζιράρει, οι αριθμοί ευημερούν και τα λόγια γίνονται περισσότερο πονετικά

Όμως η αληθινή εικόνα της κρίσης θα διαδραματιστεί το 2014, ενώ τα επόμενα αρκετά χρόνια, (10 με 20 σίγουρα) θα είναι χρόνια πέτρινα για την Ελλάδα. Γενιές θα χαραμιστούν και γενιές θα θυσιαστούν με διάφορους τρόπους για να γυρίσει ο μύλος της εξέλιξης. Και πάλι, δεν ξέρει κανείς προς ποιά κατεύθυνση θα μας τραβήξει η άμπωτη

Δεν έχουν καταλάβει οι συμπατριώτες μας ότι τα δύσκολα ξεκινούν σήμερα, τώρα, απόψε. Δεν έχουν καταλάβει οι συμπατριώτες μας ότι η Ελλάδα ήταν πλούσια και είχε μια θέση στις εξελίξεις, ενώ τώρα σύρεται εξαθλιωμένη, καταχρεωμένη και αλυσοδεμένη χειροπόδαρα στις ορέξεις καθενός μεγάλου της γής

Και δεν το έχουν καταλάβει διότι τόσα χρόνια περνούσαμε καλά, αρκετά καλύτερα από πολλούς άλλους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, δίχως όμως να στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις

Εδώ είναι και το κουμπί για να μπορέσει η Ελλάδα να ανατρέψει κάποτε το κακό της ριζικό

Να στηριχτεί στις δυνάμεις της, να μοχθήσει, να πατήσει γερά και να σηκωθεί όσο γίνεται μεθοδικά και τίμια

Αυτό ακούγεται σαν ευχή και είναι ευχή. Είναι ευχή, γιατί πραγματικά αντικρύζοντας το μέλλον δεν έχω το κουράγιο να σκεφτώ θετικά. Μελαγχολώ

Από την άλλη σκέφτομαι ότι αν ο καθένας από εμάς παραιτηθεί ή αφεθεί σε κάποια αόριστη μοίρα, τότε το παιχνίδι θα είναι χαμένο προτού καν ξεκινήσει. Άρα δε χάνω την ελπίδα μου

Όμως δε χάνω και την αντίληψη μου, αυτή που με κρατά σε εγρήγορση, που με εξοπλίζει με υγιη αντανακλαστικά και τολμηρές πεποιθήσεις. Δε χάνω την όρεξη μου να διαβάζω, να μαθαίνω, να συλλέγω εμπειρίες. Δε χάνω τη διάθεση μου για αγώνες και διεκδικήσεις. Γιατί δεν πρέπει να συμβιβαστώ με μια μοίρα που δε μου ταιριάζει, όπως δε συμβιβάστηκαν οι πρόγονοι μου, οι πρόγονοι μας

Το πικρό ποτήρι θα το πιούμε μέχρι τέλους, για μια ακόμα φορά. Ας είναι...

Διαίρει και βασίλευε, η δύναμη τους

Όχι! Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτό τον τόπο!

Και τα όσα διαδραματίζονται με αφορμή τη Χρυσή Αυγή και τη χρήση της από το πολιτικό σύστημα, ώστε να ανακόψει την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ

Το αμαρτωλό μεσαζοντικό πολιτικό σύστημα, που δίνει εντολές σε γνωστούς εφοπλιστές, επιχειρηματίες, βιομήχανους, σουπερμάρκετ, πετρελαιάδες, μηντιάρχες, και κάθε λογής παράγοντα επιρροής της Ελληνικής πραγματικότητας

Δίνει εντολές με σκοπό να κρατήσει τις ισορροπίες εκεί που επιθυμεί. Που με τη σειρά του, κανονίζει ποιός θα ανέβει και ποιός θα κατέβει σε αυτή την εσωτερική αναδιοργάνωση του κατεστημένου στη χώρα, σε καιρό μνημονίου και κρίσης

Διότι αυτό είναι το ζητούμενο τους

Να κρατούν το λαό διχασμένο αιώνια, διαιρεμένο, ανίκανο να σκεφτεί το όλον, τη μεγάλη εικόνα

Αλλά πάντοτε να ρέπει και να σύρεται στους δύο πόλους, στα διλήμματα

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, Αριστερά και Δεξιά, Ιδιώτες και Κράτος

Μα έχουμε δημοκρατία θα αναφωνήσετε και θα έχετε δίκιο. Μόνο στα χαρτιά όμως

Τα έχω γράψει και ξαναγράψει και θα τα λέω μέχρι να πεθάνω

Αν η δημοκρατία ήταν απειλή για την επιβίωση του συστήματος, τότε δεν θα υπήρχε. Είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος ελέγχου της κοινωνίας, ιδιαίτερα της καταναλωτικής

Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται με τον πιο προκλητικό τρόπο. Ένα μίγμα κρατικού αυταρχισμού, οθωμανικών καταβολών, μαζί με δικαιώματα και ελευθερίες που εκ περιτροπής καταργούνται με "εύκαιρες" αφορμές, όπως τα μνημόνια

Τα ίδια και στην οικονομία, που πάει αγκαζέ με την αστική δυτικου τύπου δημοκρατία

Στην Ελλάδα έχει επικρατήσει η χειρότερη μορφή ξέφραγου καπιταλισμού με μηνιάτικα των 350 ευρώ δίχως ασφάλιση, υπερπροσφορά εργασίας για να κρατάνε χαμηλά το κόστος εργασίας, κατάργηση κάθε προστασίας του εργαζόμενου, κατάργηση κάθε κοινωνικής ασφάλισης, δημόσιας υγείας και ξεχαρβάλωμα της παιδείας.

Η χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης σε συνδυασμό με σκληρό κρατισμό, με διαπλοκή και διαφθορά, με διάχυση κρατικών πόρων σε υμέτερους του κυκλώματος, σε σκληρό έλεγχο κάθε απόπειρας για καινοτομία και πρωτοβουλία, για απελευθέρωση των όρων του επιχειρείν για το μικρό επαγγελματία και τον κάθε άνθρωπο

Ένα εκρηκτικό μίγμα που εγκλωβίζει τον Έλληνα σε συμπληγάδες πέτρες και τον υποχρεώνει να γίνει παράνομος, φοροφυγάς, ψεύτης και άτιμος για να επιβιώσει. Να γίνει είτε Κλέφτης, είτε Αρματολός, όπως γινόταν πριν την Επανάσταση του γένους. Δηλαδή να διαλέξει την πλευρά του κατακτητή (Ευρωπαϊκή ένωση), την πλευρά του τοποτηρητή (ντόπιες κλίκες συμφερόντων) ή την πλευρά του αντάρτικου (φοροδιαφυγή, ανομία, ανυπακοή, ακραία πολιτικά μορφώματα κλπ)

Μας κρατάνε διχασμένους, μας αποδυναμώνουν, μας χειραγωγούν και δεν καταλαβαίνουν ότι τα συμφέροντα μας είναι ένα σύγχρονο κράτος δικαίου με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα, που θα τηρεί ευλαβικά τη Δημοκρατία υπέρ του λαού, υπέρ των αδυνάμων

Μας κρατάνε σε αντίπαλα στρατόπεδα και μας τροφοδοτούν με μίσος και διαφοροποίηση, ενώ είμαστε όλοι το ίδιο καταπιεσμένοι, το ίδιο περιορισμένοι, το ίδιο υπόλογοι και υποτελείς μιας ανώμαλης κατάστασης που δεν έχει αλλάξει (παρά μόνο με μικρά διαλείμματα) εδώ και πάρα πολλά χρόνια

Είναι τόσο απλά αυτά τα πράγματα, τόσο ξεκάθαρα, που απορώ πως συνεχίζουν ορισμένοι και πέφτουν σε αυτές τις παγίδες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό το κομμάτι της Βαλκανικής?

Ούτε το αίμα, ούτε οι αγώνες, ούτε οι μεγάλες ιδέες έχουν μετακινήσει αυτή τη ριζωμένη στο πετσί μας νοοτροπία? Το ραγιαδισμό? Τον ωχαδερφισμό και την παραίτηση από το σήμερα--το τώρα?

Απέναντι σε αυτό το σύστημα τυρανίας, είμαστε όλοι όμοιοι και όλοι καταδικασμένοι

Ας μην περιμένουμε να αλλάξει κάτι, αν δεν αλλάξουμε τα μυαλά μας και δε δούμε την αλήθεια κατάματα

Στα βιβλία της ιστορίας, είναι ΟΛΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ.

Ανοίξτε τα, έχουν ξανασυμβεί αυτά που ζούμε, θα ξαναγίνουν και στο μέλλον με τον ίδιο τρόπο, με τους ίδιους όρους, με παρόμοια πρόσωπα

Είναι η Ελλάδα, εμείς οι Έλληνες, οι δημοκράτες, απέναντι τους, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, κανένας άλλος. Δύναμη δική μας η ενότητα και η αλληλεγγύη. Η κατανόηση της κοινής μας μοίρας, ως μοχλός αντεπίθεσης στο μοχθηρό τέρας που νέμεται τις ζωές και το μέλλον των παιδιών μας!!

Παρατημένη υπόθεσις η Ελλάς

Φίλοι μου είναι φανερό και το βλέπετε

Η πατρίδα δεν στερείται μονάχα ηγεσίας αλλά κυρίως στερείται υπαρξης

Το κράτος και οι επιχειρήσεις είναι παρόντες από κεκτημένη ταχύτητα, με όποιο τρόπο έχουν διαμορφωθεί από τη χρόνια παραμέληση τους. Από την απουσία οποιασδήποτε οργάνωσης και οποιουδήποτε πλάνου

Εμείς οι μισθωτοί υπάρχουμε από αδράνεια των παραπάνω, περιμένοντας καρτερικά πότε θα μας κόψουν ακόμα περισσότερα χρήματα, ανίκανοι και απρόθυμοι να αντιδράσουμε αποτελεσματικά, προς κάποια ορθή κατεύθυνση

Το ελληνικό πολίτευμα είναι τόσο "σοφά" κατασκευασμένο που είναι αδύνατο με την παρούσα μορφή του να μπορέσει να παράξει θετικό αποτέλεσμα, μακριά και πέρα από την ανακύκλωση της παρακμής και της διαφθοράς της πολιτείας

Το δε σύστημα εκλογής αντιπροσώπων είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης και τρομοκράτησης του λαού, ούτως ώστε κάποιος που δεν έχει πρόσβαση στους κουμπάρους της διαπλοκής, ποτέ δε γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό και άρα ποτέ δεν έχει πιθανότητα να εκλεγεί.

Κανένα σύστημα δε λειτουργεί με την αρχή της ανταποδοτικότητας

Κανένας νόμος -εκτός εξαιρέσεων- δεν εφαρμόζεται στην πράξη

Κανένας έλεγχος δε γίνεται για να διασφαλιστεί η σωστή λειτουργίας κανενός πράγματος

Από το περίπτερο της γειτονιάς μέχρι τη Βουλή

Ο καθένας κάνει όπως θέλει και όπου τον παίρνει να το κάνει

Ζούμε σε μια παρατημένη χώρα, που υπάρχει λόγω συνήθειας, λόγω παράδοσης, μέσω επιλογών που δεν πηγάζουν από την αληθινή βούληση και δυνατότητες του λαού της. Ενός λαού με χαμηλό πνευματικό επίπεδο, χορτασμένου από ένα σύστημα παρασιτισμού και κρατοκεντρισμού

Το ζητούμενο είναι ποιός μέγας φιλέλληνας και πατριώτης θα ασχοληθεί με αυτή την υπόθεσι?

Ποιός θα θυσιαστεί ως άλλος Καποδίστριας για να εκκινήσει τις μεταρρυθμίσεις που όλοι χρειαζόμαστε για να δούμε ένα λογικό μέλλον εντός της όποιας ευρώπης?

Πολύ φοβάμαι πως η Ελλάδα είναι μια χαμένη πατρίδα.

Χαμένη στην ιστορία, στο μύθο, στις διηγήσεις των παππούδων μας

Ο ευρών αμοιφθήσεται, αλλά και αυτό -υπό τις παρούσες συνθήκες- δεν μπορεί να είναι σίγουρο.....