Τα δημοψηφίσματα

Όποιος ειλικρινά πιστεύει ότι τα δημοψηφίσματα είναι έκφραση δημοκρατίας στη σημερινή εποχή είναι σε απλά Ελληνικά, κουτός.

Τα δημοψηφίσματα στην παρούσα συγκυρία χρησιμοποιούνται ως πολιορκητικός κριός για να ανατρέψουν κεκτημένα και κατακτήσεις των δυτικών αστικών δημοκρατιών που βασίστηκαν στην ευημερία των κοινωνιών της περασμένης δεκαετίας.

Τα δημοψηφίσματα είναι το εφάμιλλο των δικτατοριών που επιβλήθηκαν από τη CIA στις χώρες της Μεσογείου και τον αραβικό κόσμο τη δεκαετία του 70. Με τη διαφορά ότι σήμερα την κοινή γνώμη καθοδηγουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι των ΜΜΕ.

Το λέω ειρωνικά.

Δημοκρατία και δημοψηφίσματα προϋποθέτουν μια ωριμότητα που δεν έχει ο όχλος. Αυτό είναι γνωστό σε όσους μανιπουλάρουν και καθοδηγούν το κοπάδι. Γι αυτό και εξεγείρονται ζητώντας περισσότερη "δημοκρατία".

Γι' αυτό μας έχουν ζαλίσει με τα "δικαιώματα" και τις ανθρώπινες ανάγκες για ελευθερία και αυτοδιάθεση.

Όποιος έχει χρήματα, μπορεί να είναι και ελεύθερος και να κάνει επιλογές.

Όποιος είναι υπάλληλος που ίσα επιβιώνει τι ακριβώς ελευθερίες έχει? Κοροϊδευόμαστε?

Είναι ελευθερία να επιλέξεις το μοντέλο της τηλεόρασης ή αν θα πας με μαύρο ή με κινέζο?

Απορώ με τη νοημοσύνη ορισμένων. Απορώ με όσους πουλούσαν παγκοσμιοποίηση και καπιταλισμό αγκαζέ με το "πακέτο" ελευθεριότητας Αμερικάνικης εμπνεύσεως. Απορώ κυρίως που απορούν πως απέτυχε το δηλητηριώδες αυτό σχέδιο τους.

Να σου δίνουν δηλαδή με το ζόρι ένα φαγητό που δεν σου αρέσει. Να το φτύνεις, να το σιχαίνεσαι, να το καταγγέλεις-- και μετά να σου κάνουν έρευνα αγοράς δυσαρεστημένου πελάτη, γιατί δεν σας άρεσε η μαγειρική μας. Απορούν που εκλέγεται ο Τράμπ, που υπάρχει παντού ο δεξιός, εθνοκεντρικός λαϊκισμός υπέρ της επιστροφής στις τοπικές εξουσίες.

Βάφτισαν το σχεδιάκι τους αριστερά και προοδευτισμό και τους ξίνισε. Όπως ξίνισε και ο σοσιαλισμός. Όπως και όλα τα συστήματα που αντί να παράγουν χαρά, παράγουν λύπη. Απορώ που κάποιοι μπέρδεψαν το διεθνισμό, δηλαδή την επικράτηση του εργατικού κινήματος (θεωρητικά) σε όλο τον κόσμο, με την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή την παραγωγή σε τιμές ξεφτίλα στην Κίνα ενώ η κατανάλωση γίνεται στα ρετιρέ της Δύσης. Ωραίο κόλπο ρε ξυπνητζήδες

Ε, τι να κάνουμε. Δεν έχουμε ιδιωτικό τζέτ να πετάμε στο Μονακό για ψάρι και στην Αλικαρνασσό για παϊδάκια και μετά για παγωτό στο Ντουμπάι. Συγνώμη κιόλας ε που δε συγκινηθήκαμε από τον ενθουσιασμό σας. Δε συγκινηθήκαμε που θέλετε να επιβάλλετε το πακέτο πασπαρτού που λειτουργεί σε αλλοτριωμένες, πολυπληθείς και ισοπεδωμένες κοινωνίες αποχαυνωμένων καταναλωτών McDonalds, Apple, Google, Wallmart και Κιμ Καρντάσιαν. Το πακέτο όλοι οι καλοί χωράνε αφού κανείς δεν έχει ταυτότητα, ούτε προσωπικότητα, ούτε προέλευση, ούτε κατεύθυνση. Όπου το άτομο υπάρχει όσο καταναλώνει "πολιτισμό", όχι όσο συμμετέχει.

Ούτε και έχουμε το περίσσευμα δισεκατομμυρίων να "επενδύσουμε" σε ναρκοαγορές και ξέπλυμα μαφιόζων ή να αντισταθμίσουμε κινδύνους από επιχειρηματικά δάνεια ή να τοποθετήσουμε σε ακίνητα. Γιατί αυτό έχει γίνει το κεφάλαιο σήμερα. Αέρας. Δεδομένα μέσα σε καλώδια που αλλάζουν ήπειρο και ιδιοκτήτη σε δευτερόλεπτα. Αν δηλαδή κάποιος τραβήξει μια πρίζα χάθηκαν τα κεφάλαια? Αυτό είναι η φούσκα? Που είναι η πραγματική οικονομία? Τα ξεχάσαμε όλα? Η αρκεί να υπάρχει μια Αφρική να τροφοδοτεί με φτηνές πρώτες ύλες? Η μήπως θα μας σώσει η εξερεύνηση του διαστήματος μετά?

Γιατί η παγκοσμιοποίηση και ο καπιταλισμός καζίνο της ελεύθερης μετακίνησης κεφαλαίων δίχως κανέναν περιορισμό και με οποιοδήποτε μέσον, εξυπηρετεί όσους έχουν πρόσβαση στο σύστημα. Όσους έχουν περίσσευμα χρημάτων. Όσους έχουν κερδοσκοπήσει εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του διπλανού -που δεν είναι πλέον διπλανός, αλλά μακρινός..στην άλλη άκρη της γης, άρα αόρατος, άρα δεν πειράζει?-. Καπιταλισμός σημαίνει εκμετάλλευση. Παγκοσμιοποίηση σημαίνει εκμεταλλεύομαι την καθυστέρηση του τρίτου κόσμου. Τα ίδια παντελάκη μου, τα ίδια παντελή μου.

Ο κάθε καημένος επαρχιώτης στην Ευρώπη πιστεύει ότι έχοντας μια ψήφο και μια πιστωτική κάρτα στο χέρι, μετέχει των εξελίξεων και των γεγονότων που ερήμην του προγραμματίζονται. Ότι στέλνοντας ένα sms σε κάποιον τετραψήφιο αριθμό κάνει αγαθοεργία, καταπολεμά την πείνα και την αδικία των φτωχών. Ότι παράγοντας πλεονάσματα στερώντας χρόνο από την οικογένεια και τα παιδιά του, επιτελεί έναν σκοπό. Να συσσωρεύσει ύλη, πράγματα δηλαδή που πεθαίνοντας δεν θα τα πάρει μαζί του. Ούτε και θα τα κληρονομήσει σε κάποιον.

Ζούμε εποχές αναταράξεων και αλλαγών, προφανώς γιατί το μόντέλο αποδείχτηκε αποτυχία.

Τώρα πάμε να βρούμε μια νέα πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός μας, συλλέγοντας αναμνήσεις και σουβενίρ, είπε να πεταχτεί και μέχρι την Κούβα να πει αντί στον Κάστρο. Ερώτηση, ο Κάστρο τον ήξερε όσο ζούσε? Είχαν κάνει κανά στριφτό μαζί ή δεν προκάνανε?

Μία νεά καλύτερη και φωτεινή ημέρα θα ξημερώσει

Τι περιμένετε δηλαδή να ακούσετε στο διάγγελμα Τσίπρα?

Ότι μας εξαπάτησε?

Το πρόβλημα δεν είναι ο -κάθε- Τσίπρας, αλλά η συνολική διαχείριση της πορείας της χώρας μας κατά την ιστορική της διαδρομή μέσα στο χρόνο, άλλοτε σε ανάπτυξη και άλλοτε σε κρίση

Μέχρι σήμερα έχουμε δει πολλές κρίσεις και πολλές φορές επίσης την επάνοδο της κατάστασης σε καλύτερες μέρες, με νέα πρόσωπα, νέες προτάσεις, νέες λύσεις που δίνουν το έναυσμα για μεγάλες εθνικές επιτυχίες

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και μαθηματικά βέβαιο, ότι ο πόνος των ημερών που ζούμε είναι προσωρινός (πάντα μέσα στο ιστορικό πλαίσιο-αυτό μπορεί να σημαίνει πέντε ή δεκαπέντε χρόνια), ενώ η κατάσταση σταδιακά θα εκτονωθεί και μια νέα εποχή θα ξεκινήσει

Νέα εποχή, με νέα πρόσωπα, με νέους ηγέτες και συσχετισμούς που θα οδηγήσουν τη χώρα προς την κατεύθυνση της πραγματικής της μοίρας, δηλαδή την σύγκλιση με την ανεπτυγμένη Ευρώπη και την ανάδειξη της σε μια χώρα θεμέλιο για την Ολοκλήρωση

Η Ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από παταγώδεις αποτυχίες και τεράστιες επιτυχίες

Σήμερα ζούμε την ύφεση, μετά από 40 χρόνια ανάπτυξης και ευημερίας. Πολλοί θα έλεγαν ότι αργήσαμε κιόλας να πέσουμε, να ολισθήσουμε προς την άρνηση και την αποδόμηση

Ίσως το αναπόφευκτο να καθυστέρησε μερικά χρόνια, λόγο της στήριξης της Ευρώπης, όμως κακά τα ψέματα, η Ελλάδα κατέρρευσε διότι έπαιξε ένα παιχνίδι πολύ πιο πάνω από τις πραγματικές της δυνατότητες προσαρμογής και υλοποίησης, όλων αυτών των φιλόδοξων σχεδίων, των κατά καιρούς ηγετών της

Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως πρέπει να χαμηλώσουμε τον πήχη των επιδιώξεων μας. Πως πρέπει να αισθανόμαστε ντροπή ή αποτροπιασμό που αποτύχαμε. Πως πρέπει να στραφούμε στην ενδοσκόπηση και την εσωστρέφεια και να αρνηθούμε να αλλάξουμε πορεία, αναθεωρώντας τη στρατηγική μας

Όχι. Αυτό θα ήταν η πραγματική εθνική καταστροφή.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε, από αύριο κιόλας, είναι μια σε βάθος ανάλυση της κατάστασης και μια γενναία αυτοκριτική.

Όλοι μαζί. Οι πολίτες πρώτα και κύρια, εμείς οι ίδιοι

Μην περιμένετε να κάνουν οι άλλοι, όσα δεν κάνετε εσείς για τον τόπο σας. Πρέπει εσείς, εμείς, όλοι μας να απαιτήσουμε την αλλαγή. Η αλλαγή ανήκει στον Ελληνικό λαό, ο οποίος είναι ο μοναδικός κυρίαρχος αλλά και μοιραίος ταυτόχρονα παράγων, αυτού του τόπου

Αυτός, κυβερνά, αυτό τον τόπο, κύριε Κωνσταντίνε Καραμανλή. Στο τέλος της ημέρας, ο Ελληνικός λαός είναι αυτός που μιλά ή σιωπά. Πέρα και πάνω από τα προσκήνια και τα παρασκήνια.

Ο Ελληνικός λαός είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί, να ανοίγει νέους δρόμους σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, σαν τον Προμηθέα Δεσμώτη. Να κομίζει "καινά δαιμόνια" σε θεσμούς, πρόσωπα και ήθη. Και τελικά να αναβαπτίζεται από τις στάχτες του σαν τον μυθικό Φοίνικα και να ατενίζει ένα καλύτερο μέλλον

Μην απελπίζεστε.

Απαιτείται όμως σύνεση και προπάντως ΓΝΩΣΗ και πολύπλευρη ενημέρωση

Η εποχή που θα ξημερώσει, θα βρεί την Ευρώπη ενωμένη και πανίσχυρη και την Ελλάδα σε νέες ράγες να οδηγεί τις εξελίξεις

Να έχετε και να έχουμε εμπιστοσύνη. Να έχετε και να έχουμε πίστη. Όλα όσα συμβαίνουν τα περιμέναμε. Τα γνωρίζαμε. Γιατί γνωρίζαμε τους παίκτες και τα συμφέροντα τους. Γιατί γνωρίζαμε ότι όλα αυτά έχουν γίνει ξανά στο παρελθόν και θα ξαναγίνουν στο μέλλον

Όλα κάνουν τους ίδιους κύκλους, όσο ο Έλληνας είναι διχασμένος ανάμεσα σε αυτό που αφήνει πίσω του, την ανατολίτικη και παραδοσιακή του φορεσιά, και το καινούργιο που βαθιά επιθυμεί να κατακτήσει, την προσαρμογή και την ένταξη σε έναν κόσμο σύγχρονο και προοδευτικό

Είμαι αισιόδοξος, παρότι στεναχωρημένος και κουρασμένος

Γιατί επιτέλους, τον φάγαμε τον Γαϊδαρο, έστω και αν η ουρά του παραήταν....Τσίπρα

Το χειρότερο απ' όλα

Για μένα σαν άνθρωπο και σαν πολίτη αυτής της χώρας, που παρακολουθώ όλο αυτό το πανηγύρι με τις διαπραγματεύσεις και τα δημοψηφίσματα και το επικοινωνιακό παιχνίδι ένθεν και ένθεν, ξέρετε ποιό είναι το χειρότερο πράγμα από όλα όσα βλέπω??

Ότι εμείς οι Έλληνες, εκπροσωπούμαστε (και το λέω συνολικά με ελάχιστες εξαιρέσεις) από αυτό το συρφετό ανίκανων και επικίνδυνων τύπων.

Πραγματικά, ότι και να πούμε, καμμία απολύτως δικαιολογία δεν υπάρχει, μιας και όσους βλέπουμε σήμερα να παίζουν τη χώρα στα ζάρια, εμείς τους ψηφίσαμε, εμείς τους αναδείξαμε, εμείς τους αποθεώσαμε και βάλαμε τη δική μας τύχη, στους δικούς τους ώμους.

Και τους σημερινούς, αλλά και τους προηγούμενους.

Είμαστε ασυγχώρητοι, αλλά περισσότερο, είμαστε απαράδεκτοι. Είναι ντροπή ατομική του καθενός μας.

Υποτίθεται ότι έχουμε δημοκρατία, αλλά εμείς ο λαός, μόνο μέσα σε μια δημοκρατία δε ζούμε. Γιατί έτσι έχουμε επιλέξει να ζούμε. Γιατί έτσι μας αρέσει. Δεν υπάρχει δικαιολογία, ούτε επιχείρημα πλέον. Έχουν πέσει οι μάσκες και όσοι επικαλούνται άλλα πράγματα, ας κοιταχτούν στον καθρέφτη τους μια και καλή.

Από που να ξεκινήσω?

Ανεχόμαστε εδώ και τόσα χρόνια το χειρότερο ρατσισμό. Τον εργασιακό. Ανεχόμαστε δηλαδή να ζούμε σε μια χώρα, όπου το κράτος επιδοτεί τους υπαλλήλους του, ενώ δεν προστατεύει την ιδιωτική οικονομία. Άρα, ανεχόμαστε, μια χώρα στην οποία το ίδιο το κράτος κάνει έμπρακτες και ουσιώδεις και αντισυνταγματικές και αντίθετες στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες διακρίσεις. Όπου το κράτος παρέχει σκανδαλώδη προνόμια και προστατευτισμό στους μισούς Έλληνες (δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους καθώς και κρατικές ΔΕΚΟ), ενώ για τους υπόλοιπους ανθρώπους που θέλουν να εργαστούν, παριστάνει ότι λειτουργεί μια ελεύθερη καπιταλιστική οικονομία. Που στην πράξη λειτουργείται από 5-6 οικογένειες σε συνθήκες καρτέλ με την ανοχή του κράτους.

Είναι προφανές, ότι αυτός ο ρατσισμός υπονομεύει ταυτόχρονα πολλά πράγματα.

Πρώτον την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας, εφόσον όσοι προστατεύουν τους ΔΥ, συνεχώς εκλέγονται, άρα η δημοκρατία υφίσταται στρέβλωση και καμία ορθή γνώμη δεν διαμορφώνεται, ενώ μονίμως τα ίδια άτομα εκλέγονται καλλιεργώντας συστηματικές πελατειακές σχέσεις

Δεύτερον την ίδια την αξιοκρατία και το κράτος δικαίου και τις αρχές της ισότητας και ισονομίας μιας χώρας που θέλει να ανήκει στις εξελιγμένες. Με το καλημέρα σας, έχουμε δημιουργήσει και συντηρούμε ένα εργατικό δυναμικό δύο ταχυτήτων

Τρίτον την υγιή οικονομική δραστηριότητα. Διότι το κράτος επιδοτεί και αβαντάρει μια οικονομία παροχών προς τους ΔΥ και τους συνδεόμενους με αυτούς επιχειρηματίες, που πληρώνονται από τους φόρους όλων των Ελλήνων, ανακυκλώνοντας ουσιαστικά μέρος του χρήματος που πηγαίνει στην κατανάλωση.

Τέταρτον γιατί το κράτος έχει υποκαταστήσει το ρόλο του ως θεσμικού ρυθμιστή και τοποτηρητή των κανόνων δικαίου και έχει μετατραπεί στον βασικό εργοδότη του Ελληνικού λαού, είτε έμμεσα, είτε άμεσα. Οι δύο αυτοί ρόλοι, προφανώς είναι αντικρουόμενοι

Πέμπτον γιατί η κατάσταση αυτή, στρέφει τη μισή κοινωνία ενάντια στην άλλη μισή, διαμορφώνοντας παγίως το πολιτικό κλίμα με την αρωγή των μέσων μαζικής παραπλάνησης που επισήμως εμείς καλούμε ΜΜΕ.

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, όμως αυτά είναι γνωστά.

Υποτίθεται ότι στη δημοκρατία ο λαός ελέγχει την εξουσία. Χρησιμοποιώντας ενίοτε τη δύναμη των ΜΜΕ, ως δύναμη της αλήθειας δια της έρευνας και της ελεύθερης δημοσιογραφίας.

Πότε εμείς ως Έλληνες ελέγξαμε την εξουσία? Πότε κάναμε το καθήκον μας? Πότε ασχοληθήκαμε? Πότε οργανωθήκαμε? Πότε πήγαμε στον κοινοτάρχη, στο δήμαρχο, στο βουλευτή, στον υπουργό ακόμα, για να διεκδικήσουμε, να προβάλουμε προτάσεις, να κάνουμε κριτική, να ζητήσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια, ισότητα και πρόσβαση στις λειτουργίες του κράτους που πληρώνουμε με τους φόρους μας?

Πότε αποδοκιμάσαμε τα έντυπα και τα κανάλια που είναι ιδιοκτησία των ίδιων ανθρώπων (οι 5-6 οικογένειες που ελέγχουν την αγορά σε συνθήκες καρτέλ, βλέπε τράπεζες, ενέργεια, λιανικό εμπόριο, πρώτες ύλες κλπ) που κάνουν μπίζνες εδώ στη χώρα και είναι οι μεγαλύτεροι εργοδότες της ιδιωτικής οικονομίας?

Πότε εμείς οι Έλληνες θελήσαμε να διεκδικήσουμε οι ίδιοι θέσεις στην ιεραρχία, να δραστηριοποιηθούμε μαζικά στην πολιτική με ιδέες, με προτάσεις, με προσωπική δουλειά? Σε τοπικό επίπεδο. Σε επίπεδο φιλανθρωπικό έστω. Σε επίπεδο συμμετοχικό αλλά παρεμβατικό, όχι κουβέντα να γίνεται για να πίνουμε καφέ

Χάθηκαν οι δημιουργικοί και φιλόδοξοι άνθρωποι στην Ελλάδα? Έμειναν μονάχα οι αδιάφοροι και οι βολεμένοι? Πραγματικά απορώ

Τι άλλο να γράψω

Τα σημερινά μας καταντήματα, η ξεφτίλα και η απαξίωση μας ως κοινωνία, το ότι στις τόσο κρίσιμες ώρες της πατρίδας, η κυβέρνηση βρίσκεται στο έλεος των πλιατσικολόγων από τη μία, αλλά και των εκπροσώπων της παρωχημένης μεταπολίτευσης από την άλλη, είναι απόρροια της δικής μας ολιγωρίας.

Πονάει η καρδιά μου και το κεφάλι μου να βλέπω αυτό το τσίρκο να παριστάνει ότι εκπροσωπεί την Ελλάδα, τους Έλληνες.

Ότι αυτοί εκπροσωπούν μια χώρα, της οποίας η πρωτεύουσα είναι χτισμένη στους πρόποδες μιας Ακρόπολης. Ενός μνημείου πολιτισμού και δημοκρατίας. Αν μη τι άλλο, της προσπάθειας ο άνθρωπος να προοδεύσει στηριγμένος στη λογική του και στις δυνάμεις του

Σιχαίνομαι τους ζήτουλες, τους γύφτους, τους θρασείς και γλωσσάδες που ολημερίς τρολάρουν και αλλοιώνουν κάθε απόπειρα για σοβαρή συζήτηση.

Σιχαίνομαι εγώ σαν άνθρωπος όλο αυτό το σκυλολόι που έχει καταντήσει τη χώρα μου, μια εξευτελισμένη γονυπετή καρυάτιδα που συνεχώς ζητά λεφτά, λες και τα λεφτά είναι το πρόβλημα της.

Σε αυτή την κατάσταση δε γίνεται να χωρέσει άνθρωπος που έχει πατριωτικά συναισθήματα δίχως αντάλλαγμα. Άνθρωπος που θέλει να είναι υπερήφανος για τη δουλειά και τα επιτεύγματα του. Άνθρωπος με προσωπικό ήθος, χαρακτήρα και αξιοπρέπεια.

Ίσως γι΄αυτό και πήραμε τα ξένα, δεν έχω ακόμα την απάντηση.

Όμως ακόμα και έτσι να μην ήταν, ως εδώ και μη παρέκει.

Είναι ώρα, με χρεοκοπία ή όχι, εντός η εκτός ευρώ, να λειτουργήσει ένα σύστημα λογικής στην Ελλάδα. Μια δημοκρατία και μια κοινωνία θεσμών και αρχών που να παράγει αξίες και ιστορία.

Το χειρότερο απ' όλα, είναι να μην το αντιλαμβανόμαστε αυτό.

Και να βασανιζόμαστε αιωνίως στις ίδιες λούμπες, σαν τα ποντίκια που τρέχουν μέσα στην ρόδα τους.....




 

Το δημοψήφισμα της πραγματικότητας

Πρίν λίγο καιρό, με αφορμή την εξαγγελία πρόθεσης ενός δημοψηφίσματος, από μεριάς του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, είχε προκληθεί σάλος στην Ευρώπη.
Ήταν η εποχή που το πρώτο μνημόνιο "έτρεχε" και ο "σιδηρούς άξονας" Γαλλίας και Γερμανίας, είχε σχεδόν επιβάλλει την αναγκαιότητα των μέτρων λιτότητας, ως το μέσον δια του οποίου η ευρωπαϊκή κρίση θα εξαλειφόταν, τουλάχιστον στις αγριότερες προοπτικές της.
Το ερώτημα του πιθανολογούμενου δημοψηφίσματος Παπανδρέου, ήταν "Δραχμή ή Ευρώ". Και συμπτωματικά θα λέγαμε εμείς -καθόλου κάποιοι άλλοι- ετέθη ξανά δια στόματος της καγκελαρίου Μέρκελ, με την ίδια μέθοδο. Της διαρροής μέσω "κύκλων" που πρόσκεινται σε αυτή και είναι καλά πληροφορημένοι. Ακριβώς με τους ίδιους όρους. Σε περιστάσεις όμως -τις τωρινές- ακόμα δραματικότερες, που απαιτούν ψυχραιμία και σωστή ανάγνωση των εξελίξεων.
Κι όμως. Ξαναπροκλήθηκε ο ίδιος σάλος. Αυτή τη φορά, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα. Που στο πρόσωπο της Μέρκελ βλέπει έναν "αντιπαθητικό εχθρό" που θέλει το κακό μας. Και -αλίμονο- είχε την ιδέα να προτείνει, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, να γίνει και δημοψήφισμα. Ώστε ο Ελληνικός λαός να αποφανθεί τελεσίδικα. Τι θέλει, τι προτιμά. Προς τα πού ορίζει τις προοπτικές του. Και να δοθεί εξήγηση μια κι έξω. Δίχως παλινωδίες που μπερδεύουν τις αγορές, και τα σχέδια ανάπτυξης που δειλά ξεπροβάλλουν από τα χείλη κάθε υπεύθυνου πολιτικού.
Μα τόσο κακό είναι ένα δημοψήφισμα, θα απορήσει ο κοινός νούς? Τόσο επιζήμιο? Τόσο απεχθές και διαβολικό, για τους θεσμούς της δημοκρατίας? Τόσο επώδυνο για τις καριέρες πολιτικών ανδρών, ώστε να τους στοιχίσει τον δημόσιο αφανισμό?
Και στο κάτω κάτω της γραφής, αυτό το θέμα συζητούν από το Ελσίνκι μέχρι τη Λισσαβώνα, και από το Δουβλίνο μέχρι τη Λευκωσία. Αυτή η κουβέντα μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας, από την ώρα που τα αποτελέσματα των εκλογών απέβησαν διφορούμενα στις ερμηνείες. Η μάλλον, βολικά, κατά πως θέλει ο καθένας να τα ερμηνεύσει, βρίσκοντας "μηνύματα" ή "παραινέσεις" εκ μέρους της λαϊκής ετυμηγορίας. Προς τι ο σάλος? Προς τι οι αντιδράσεις? Άραγε όταν ο Γιώργος Παπανδρέου συσκεπτόταν με τους ομότιμους του αρχηγούς κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών, τα ίδια διλήμματα δεν είχε να αντιμετωπίσει?
Τι άλλαξε τώρα που η καγκελάριος Μέρκελ εξήγγειλε την πρόταση της, ρίχνοντας κεραυνούς εν αιθρία? Εμείς πιστεύουμε πως τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Αντίθετα, παραμένει ίδια η ευκολία, με την οποία κρίνουμε την πραγματικότητα που επιβάλλουν καλώς η κακώς οι περιστάσεις. Και η πραγματικότητα είναι πως η Ελλάδα θα πρέπει σύντομα να ξεκαθαρίσει αν επιθυμεί να παραμείνει στο Ευρώ και να αναλάβει στα σοβαρά τις δεσμεύσεις που έχουν υπογραφεί.
Ίσως να μην αρέσει η λέξη "δημοψήφισμα". Όμως και οι εκλογές, δημοψήφισμα είναι στην ουσία τους. Παρότι οι επιλογές του εκλογικού σώματος είναι πολυπλοκότερες, μέσω των προγράμματων των υποψήφιων συνδυασμών, στη βάση τους αντιπροσωπεύουν τα κεντρικά μπλόκ αποφάσεων, στα οποία αναφέρεται και το δημοψήφισμα. Μέσα η έξω. Μαζί με τους άλλους ή μόνοι μας. Με αλληλεγγύη η με "παλικαρίσια" μοναχική πορεία. Όπως θέλει κανείς ας το βαφτίσει
Μόνο που αυτή τη φορά, δικαιολογίες ή πρόσωπα που να συγκεντρώσουν την οργή μας, ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, δεν θα υπάρξουν. Γιατί αυτή τη φορά, είναι οριστικά και αμετάκλητα τα γεγονότα που θα καθορίσουν την ευημερία των μελλοντικών γενεών.
Αρκετά λοιπόν με την επικοινωνιακή εκτόνωση που προσφέρουν οι εύκολες ερμηνείες. Το κουμπί που ενεργοποιεί η λέξη "δημοψήφισμα", είτε δια στόματος Γιώργου, είτε δια στόματος Ανγκέλα, είναι το ίδιο. Και λέγεται "επιβίωση".

Ένας ένας αποκαλύπτονται οι πραγματικοί φταίχτες

Δε θέλω να το παινευτώ, αλλά ούτε με το Γιώργο να μιλούσαμε απευθείας, δεν θα έπεφτα τόσο μέσα στο χτεσινό μου κείμενο. Γιατί ο άνθρωπος επιβεβαίωσε μέχρι κεραίας όσα κατέθεσα γραπτώς
Ειλικρινά, δε με απασχολεί το πολιτικό μέλλον του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου. Όπως και δε με απασχολεί το πολιτικό μέλλον κανενός απ όσους αυτή τη στιγμή (πλην λίγων εξαιρέσεων) διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας μας.
Σε επίπεδο αληθινών διαπραγματεύσεων, και σε επίπεδο επικοινωνιακό.
Με απασχολεί να καταγράψω τι κατά την εκτίμηση μου συμβαίνει και να έχω τη συνείδηση μου ήσυχη ότι προετοιμάστηκα σωστά και αποφάσισα με πλήρη επίγνωση των γεγονότων. Κοινώς, δεν έπεσα στη λούμπα της προβατοποίησης, αλλά στάθηκε απέναντι στις περιστάσεις με σοβαρότητα και κριτική σκέψη

Πάμε τώρα στο θέμα μας. Γιατί το ψέμα έχει κοντά ποδάρια στην Ελλάδα, και οι κωλοτούμπες έγιναν και γίνονται, εν ριπή οφθαλμού.
Τι το θελε ο Γιώργος να ανακοινώσει το δημοψήφισμα? ΟΛΟΙ ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΑΝ
Ούτε ο Ιονέσκο θα μπορούσε να σκεφτεί τέτοια εξέλιξη. Τέτοια "αποκάλυψη τώρα"
Τι εννοώ "ξεβρακώθηκαν"?
Ότι πολύ απλά το δημοψήφισμα της 4ης Δεκέμβρη, έχει ένα και μοναδικό ερώτημα να απαντηθεί: "Ναι ή όχι στο Ευρώ". Και μπροστά σε αυτό το ερώτημα, τα έχουν κάνει πάνω τους για διάφορους λόγους που θα εξηγήσω, οι παρακάτω:

1.Αντιπολίτευση. Σύσσωμη η αντιπολίτευση, από τη Νέα Δημοκρατία, μέχρι το Μίκη Θεοδωράκη, ζήτησαν να ανακληθεί το δημοψήφισμα. Ώς εθνικά καταστροφική επιλογή. Που θα μας θέσει ενδεχομένως εκτός ευρωζώνης. Που είναι θεμελιώδης και στρατηγική κατάκτηση του Ελληνικού λαού. Τότε, τι μας λέγατε τόσο καιρό, ότι η επιστροφή στη δραχμή είναι μονόδρομος, ότι οι εταίροι μας μας εκμεταλλεύονται και ότι τους έχουμε εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία? Ότι έρχεται το 4ο Ραϊχ και να τους κρεμάσουμε στο Γουδί για εθνική προδοσία? Τώρα ξαφνικά, ανακαλύψατε τη σημασία που έχει για την υπόσταση της Ελλάδας, το να βρίσκεται εντός? Τώρα ξαφνικά κατάπιατε τη λυσσαλέα σας λασπολογική και εθνικά μειοδοτική αντιπολιτευτική μήνη, που εκτοξεύατε μαζί με ροχάλες και αυγά στους κυβερνητικούς βουλευτές. Τώρα ξαφνικά οι εφημερίδες "είδαν" τη μεγάλη εικόνα της κατάστασης? Τώρα συνειδητοποίησαν ότι δε θέλουν να είναι σε κυβερνήσεις της δραχμής που θα σημάνουν φτώχεια και εξαθλίωση για όλους, χωρίς καμία πρόσβαση σε αγορές, και επιστροφή στο 1950? Τώρα κατάλαβαν ότι τα όσα έλεγαν στα λόγια, για να κεφαλαιοποιήσουν τη λαϊκή οργή, γυρνάει μπούμερανγκ στους ίδιους? Πόσο ξεφτιλιστήκατε βρε ΑΛΗΤΕΣ....

2.Βαθύ ΠΑΣΟΚ και αντιφρονούντες βουλευτές της Κυβέρνησης. Σας έπιασε σύγκρυο ξαφνικά μη τυχόν και ο "τρελός" Γιωργάκης κάνει πράξη τα όσα λέει και σας βγάλει κι εσάς στη σέντρα. Όσους τόσο καιρό πριονίζατε την καρέκλα του, εντός και εκτός κόμματος. Όσους τελικά επιθυμούν την ίδια γκρίνια και την ίδια μιζέρια, την ίδια ανασφάλεια και κατήφεια, ΑΜΕΛΩΝΤΑΣ συστηματικά να υλοποιήσουν οι ίδιοι τα νομοθετήματα που ψήφισαν στη Βουλή, επιδεικνύοντας περισσή υποκρισία και υστεροβουλία, απέναντι στην ίδια την αρχική τους στάση. Όσους ενδιαφέρονται για το ατομικό τους πολιτικό μέλλον, όντας μέρος του πελατοκρατικού συστήματος, που ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ αντιστέκεται σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση προς όφελος των πολλών Ελλήνων. Όσων τελικά είναι οι πολιτικοί πατρόνοι της συνδικαλιστικής ΑΛΗΤΕΙΑΣ που μπλοκάρει κάθε αλλαγή, που θα μας σπρώξει ένα μικρό βηματάκι εμπρός. Όσων ανέχονται εδώ και δύο χρόνια, την καταπάτηση και την υπόθαλψη κάθε λογής ακραίας αντίδρασης που ψέγει την ίδια τη Δημοκρατία, που με κροκοδείλια δάκρυα "δικαιολογούν" από το βήμα του κοινοβουλίου, "μετανιώνοντας" στα λόγια που "έριξαν" το λαό σε τέτοια πείνα. Εσείς οι "δημοκράτες" που έχετε τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ από τις εκλογές, ξαφνικά καταλάβατε ότι δεν θέλετε να είστε υπόλογοι μιας ενδεχόμενης καταστροφικής εξέλιξης, που με τη στάση σας ΕΞΩΘΗΣΑΤΕ τον πρωθυπουργό να προδικάσει? ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ? ΚΑΙ ΤΗ "ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ". Όταν σας ψήφιζε ήταν καλός και τίμιος και δημοκράτης και γνώστης, ενώ τώρα ξαφνικά είδατε ότι με τόση οργή, όχι μόνο εκτός ευρώ θα αποφασίσει, αλλά και εκτός του πλανήτη θα σας στείλει?

3. Ευρωπαίοι εταίροι, φαρισαίοι και υποκριτές. Που τόσο καιρό στηρίζετε και δανείζετε και βάζετε όρους και διοργανώνετε φόρα και συνέδρια και διαπραγματεύσεις. Που πιστεύετε και ελπίζετε στον Ελληνικό λαό και την Ελληνική κυβέρνηση. Που προκειμένου να πάρετε τα λεφτά σας πίσω, έχετε ξεφτιλίσει κάθε λογική και κάθε δημοκρατική έννοια και θεσμό, απαιτώντας τα ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΤΑ, τα εντελώς απίθανα, τα εντελώς γελοία πράγματα, από μια χώρα που τόσα χρόνια, χωρίς μέτρο και χωρίς κανέναν έλεγχο δανείζατε, για να αυγατίζουν τα περισσευούμενα οι τράπεζες σας? ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΞΑΦΝΙΚΑ? Έκλασε ο Γιώργος κι εσείς ξεράσατε από τη ζαλάδα. Και είδατε τα άσπρα, μαύρα. ΜΗ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΡΕΛΑ, ο λαός πεί, έξω από το Ευρώ και χάσετε κι εσείς τ' αυγά και τα πασχάλια. Ναι σας πιστεύαμε τόσο καιρό ότι ενδιαφέρεστε για το "Ευρωπαϊκό μέλλον" της Ελλάδας, ενώ από τη μία χαϊδεύατε και από την άλλη χτυπούσατε με ανάστροφες, επιβάλλοντας χωρίς σωφροσύνη, σχέδιο και μελέτη, ΣΧΕΔΙΑ ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ, ρίχνοντας πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές ναπάλμ πάνω στα κεφάλια μας. Υποδαυλίζοντας χυδαία και αναληθή δημοσιεύματα, ενώ εσείς παίζατε στα ταμπλώ των χρηματιστηρίων σας. Εσείς και τα τσιράκια σας. Καινούργιο τελεσίγραφο χτες στις Κάννες. Καινούργιος εκβιασμός. Μπράβο, καλωσήρθατε φίλοι μας αγαπημένοι

4. ΔΝΤ και τραπεζίτες. Να πάτε να γαμηθείτε, έτσι απλά. Με το νταβατζιλίκι για την 6η δόση. Αυτό δε λέγεται διεθνής οικονομική βοήθεια. Λέγεται λογική ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗ. Λέγεται παραδοχή ανικανότητας και δείγμα συμπεριφοράς ΠΡΟΑΓΩΓΟΥ της νύχτας. Πως τολμάτε να παίζετε τους μισθούς και τις συντάξεις ενός λαού, με τα τερτίπια σας. Στις Βρυξέλες λέγατε "ναι στην 6η δόση", σήμερα το αλλάζετε? ΤΙ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ? Μη τυχόν αποδειχτεί ότι η "λογική" σας είναι αδιέξοδη. Ότι είσαστε απλά και ξεκάθαρα ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ κυριλέ που δεν υπολογίζουν το κόστος και το αίμα?

ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ εν κατακλείδι

Ότι η "τρέλα" και η "αποκοτιά" του Γιώργου, ασχέτως του αν έχουν ή δεν έχουν βάση (ΕΙΠΑ ΧΤΕΣ ΟΤΙ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ) ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να συσπειρώσουν, έστω και δια αυτής της οδού, όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου προς την κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ. ΤΟ ΞΈΡΟΥΝ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ. ΚΑΙ ΤΡΕΜΟΥΝ ΜΗ ΤΥΧΟΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΠΌ ΤΟ ΛΑΟ ΠΟΥ "ΧΑΪΔΕΥΑΝ" ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΟΥΣ

Αυτή είναι η αλήθεια. ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΛΑΟ, ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ. Η δημοκρατία μας είναι ΨΕΥΤΙΚΗ και ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ. Είναι δημοκρατία της επιφάνειας, ένα μέσον δηλαδή για να καλύψουν τις πομπές και την υπονόμευση των θεσμών και του Συντάγματος. Ένα μέσον για να κάνουν τις δουλειές και τις λαμογιές τους. Για να κονομάνε και να πουλάνε μεσαζοντιλίκια και μεσιτικά. Για να παριστάνουν τους καλούς και αγαθούς προστάτες του γενικού συμφέροντος. Και να κοροϊδεύουν. ΑΥΤΗ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ

Ακόμα και οι εκλογές αποδεικνύεται ότι ήταν, είναι και θα είναι ΜΙΑ ΠΡΟΦΑΣΗ, μια δικαιολογία, ώστε το κατευθυνόμενο εκλογικό κοπάδι που ΒΟΛΕΨΑΜΕ και σαλαγάμε με τις εφημερίδες, τα ΜΜΕ, και όλες τις δυνάμεις χειραγώγησης, τοπικές και διεθνείς, ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΑΝΗ. Στην ίδια επιλογή, νομίζοντας ότι "ενεργεί αυτοβούλως". Ενώ ουσιαστικά βρίσκεται ο Έλληνας σ έναν επαναλαμβανόμενο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ανακυκλώνοντας τους ίδιους και τους ίδιους, με άλλα πρόσωπα, σε ένα καθεστώς που ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΘΕΝΑΡΑ ΜΕ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, σε κάθε διεύρυνση της ελευθερίας μας ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.

Στην πράξη σημαίνει, ελεύθερη οικονομία, ισονομία, ίδια δικαιώματα για όλους, πρόσβαση στην εργασία και το κοινωνικό κράτος, ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ενεργούς σκεπτόμενους πολίτες.

Αν λοιπόν κύριοι εκπρόσωποι της πολιτείας, έχετε τόση εμπιστοσύνη στο λαό, αφήστε τον ελεύθερο να αποφασίσει τι τελικά θέλει και να αναλάβει τις ευθύνες του. Όμως δεν θα το κάνετε. Θα ρίξετε το Γιώργο. Ίσως και να είναι καλύτερα έτσι. Ίσως και μέσω αυτής της πράξης (να πέσει ο "τύραννος") να ενωθούν όλοι, για να σώσουν ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑ και στη συνέχεια αν εξυπηρετεί, να σώσουν και την Ελλάδα από μια καταστροφική εξέλιξη. Ίσως δηλαδή το παράδοξο, να δώσει τη λύση. Μια ανατροπή που συγκεντρώνει το "κακό" το απευκταίο, να είναι ο καταλύτης μιας διαφορετικής πορείας

Για εμένα προσωπικά, η παραμονή στο Ευρώ δεν τίθεται κάν ως θέμα συζήτησης. Επαναλαμβάνω αυτό που δημοσίευσα χτες στο facebook. Όταν κατέρρευσε η Αργεντική χρωστούσε 59 δισεκατομμύρια ευρώ (σε σημερινές τιμές). Εμείς έχουμε χρέος 364 ευρώ, ένα πρωτοφανές ΤΕΡΑΣΤΙΟ, πρωτοείδωτο στα χρονικά χρέος, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ γιατί είμαστε μέσα στο Ευρώ! Αυτό δεν το καταλαβαίνετε? Δεν καταλαβαίνετε ότι επειδή βρισκόμαστε στο Ευρώ (ένα νόμισμα που είναι ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΌ, δηλαδή λειτουργεί ως αποθήκευση χρηματικής αξίας, όπως παλιότερα ο χρυσός, για τη διεθνή κοινότητα**) κατέστη εφικτό να πετύχουμε το κούρεμα 100 δις ευρώ από αυτό το χρέος? Κάτι που ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ δεν έχει γίνει σε τέτοιο βαθμό στην ιστορία της οικονομίας? Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι, η έννοια της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, δεν υφίσταται σε όλη την παραδοσιακή της έκταση, από τη στιγμή που μπήκαμε στην Ευρώπη? Ότι η συνθήκη προϋποθέτει την εκχώρηση λειτουργιών της Ελλάδας σε Ευρωπαϊκά όργανα? Ότι η εθνική κυριαρχία ΔΕ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ από τη στιγμή που υπάρχει κοινό νόμισμα στην Ευρωζώνη? Ότι εθνικό νόμισμα έχουν ΜΟΝΑΧΑ οι δυνατές εξαγωγικές και εξωστρεφείς οικονομίες, που μπορούν να "παίζουν" με την αγορά και τη ζήτηση, γιατί έχουν δυνατότητες να σταθούν ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ σε ένα παγκόσμιο οικονομικό καθεστώς?

Το δημοψήφισμα "ναι η όχι στο ευρώ", αγαπητοί μου, δεν είναι μια υπόθεση που πρέπει να μας απασχολήσει ως ναι ή όχι. Το ναι είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΜΑΣ

Καταθέτω τις απόψεις μου για να δείξω ότι η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΒΑΣΗ ενός δημοψηφίσματος με τόσο "σοβαρό" θέμα (αντίστοιχο του ερωτήματος Βενιζέλο ή Βασιλιά, κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία) ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΦΤΑΙΧΤΕΣ που ΈΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ την Ελλάδα να γίνει ζήτουλας και πένης, γονατισμένος χωρίς αξιοπρέπεια, να άγεται και να φέρεται, ΌΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ.

Εφιστώ την προσοχή όλων μας, στα γεγονότα και τις εξελίξεις. Είναι ιστορικές στιγμές που απαιτούν ΕΥΘΥΝΗ και ΑΝΤΕΡΑ απ όλους μας.................

Καλά κάνει και πάει σε δημοψήφισμα

Θυμίζω ποια είναι η κατάσταση μετά τη συμφωνία στις Βρυξέλες
Αποφασίστηκε το 50% κούρεμα του χρέους που κρατούν οι ιδιώτες στα χέρια τους. Ιδιώτες είναι οι ιδιωτικές τράπεζες και οι κοινοί άνθρωποι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων. Ιδιώτες ΔΕΝ είναι οι κεντρικές τράπεζες των χωρών, που ασκούν εποπτικό έργο, στις ιδιωτικές, με βάση τις επιταγές των κυβερνήσεων. Αυτά για αρχή, για να ξεκαθαρίζουμε το τοπίο
Τόσο το μνημόνιο, όσο το μεσοπρόθεσμο, όσο και η συμφωνία στις Βρυξέλες, θυμίζω ότι, σκοπό έχουν να αποτρέψουν τη στάση πληρωμών της Ελλάδας τόσο προς τους δανειστές της, όσο και προς τους πολίτες της χώρας. Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη, εφόσον χρειάζεται δανεικά, για να συμπληρώνει τα ελλείμματα που δημιουργεί. Τα δημιουργεί γιατί με απλά λόγια ξοδεύει περισσότερα απ όσα παράγει. Η διαφορά αυτή, συσσωρεύει έλλειμμα. Για να συνεχίσει να λειτουργεί η χώρα αυτό το έλλειμμα θα πρέπει να κλείνει με δανεικά. Αυτά τα δανεικά μας τα έκοψαν
Η μάλλον δεν τα έκοψαν. Μας είπαν ότι θα μας τα δίνουν, αρκεί να γίνουμε καλά παιδιά.
Όλα αυτά είναι γνωστά.
Από εκεί και πέρα, έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, απίστευτη κυριολεκτικά
Ο παραλογισμός και η σπέκουλα έχουν απογειωθεί. Διαβάζουμε ένα σωρό απίστευτα πράγματα, βιώνουμε καταστάσεις πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες. Τραγικές καταστάσεις που έχουν οδηγήσει το πολιτικό σύστημα κυρίως σε κρίση
Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που συνέβαλε κατά το ήμισυ στη δημιουργία του σημερινού βάλτου, κλήθηκε πριν 2 χρόνια να κυβερνήσει.
Εξ αρχής εφόσον διαπιστώθηκε το μέγεθος του προβλήματος, θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας με προεδρεύοντα τον Παπούλια, και μια ομάδα τεχνοκρατών να χειριστεί τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Από την άλλη θα έπρεπε να γίνει μια οργανωμένη εκστρατεία ενημέρωσης προς τους πολίτες, σχετικά με την πραγματική διάσταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Τίποτα όμως από αυτά δεν έγινε
Αντιθέτως, οδηγηθήκαμε σε μια αδιέξοδη αντιπαράθεση στο εσωτερικό της χώρας μυρίζοντας τα νύχια μας, διερωτώμενοι συνεχώς, αν φταίει η δε φταίει ο Γιώργος, αν είναι η δεν είναι καλός ο Βενιζέλος, ο Παπακωνσταντίνου και αν είναι καλύτερος ο Σαμαράς ή αν έχει δίκιο ο Τσίπρας και η Παραρήγα
Με λίγα λόγια, αναλωθήκαμε να ασχολούμαστε με το αν φταίει ο προπονητής που η ομάδα μας δεν παίζει μπάλα
Το πρόβλημα της χώρας είναι απλό: Κανείς δεν θέλει να αναλάβει καμία ευθύνη. Ούτε σε επίπεδο πολιτών, είτε σε επίπεδο ηγεσίας. Όλοι θέλουν κάποιον άλλον να καθαρίζει για πάρτη τους, και αυτοί απλά να πατάνε το κουμπί της τηλεόρασης, αλλάζοντας κανάλι ανάλογα τα κέφια
Σήμερα θα γελάσουμε με τον Πάγκαλο, αύριο με τη Ντόρα, μεθαύριο με τα γιαούρτια που έφαγε ο Αλαβάνος. Χαβαλέδες είμαστε
Βρίσκεται η χώρα σε μια πρωτοφανή δημοσιονομική κρίση, και κανείς δεν παίρνει χαμπάρι. Και όσοι παίρνουν αντιδρούν με τον τρόπο που τόσα χρόνια "τους έπαιρνε" χωρίς κόστος και κόπο, να αντιδράσουν
Από τη μία οι πολιτικοί που ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ στη σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία, δεν κλήθηκαν να ασχοληθούν σοβαρά, με σοβαρά πράγματα, άρα είναι φύσει και θέσει απροετοίμαστοι και ανίκανοι να εργαστούν με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Από την άλλη όλοι της γής οι βολεμένοι, που κράζουν ανάλογα με το αν θίγονται η δεν θίγονται τα μικροσυμφέροντα τους. Και με όποιον φυσά ο άνεμος συντάσσονται. Όπως κάτσει δηλαδή, αρκεί να βγω εγώ λάδι. Και οι υπόλοιποι ας κουρεύονται
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε μερικά βασικά πράγματα
Καταρχήν ο Έλληνας (Κλαίρη σε ευχαριστώ που συζητάμε) έχει χτίσει ένα επίπεδο διαβίωσης τέτοιο, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ μέσω εσωτερικής υποτίμησης να προσαρμοστεί. Θα προτιμήσει να πάρει από τη μάνα του λεφτά παρά να δουλέψει με μισθό Βουλγαρίας. Επίσης δεν πρόκειται να εργαστεί περισσότερο ή να κάνει θυσίες χωρίς αντάλλαγμα. Δεν κατέβηκε από τα Γκράβαρα ο Έλληνας του 2011, έχει μόρφωση και αντίληψη. Δεν είναι όλοι πρόβατα.
Άρα είναι  αδύνατον μέσα σε λίγα χρόνια να γίνουν προσαρμογές επί θεσμών, νοοτροπιών και αντιλήψεων, αλλά και συνηθειών και νόμων, που ισχύουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Άρα εκ των προτέρων, όσο ΣΩΣΤΑ και ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΑ να είναι τα οποιαδήποτε μνημόνια και σχέδια  των Ευρωπαίων και των Ελλήνων πολιτικών, για να αλλάξει η Ελλάδα και να συγκλίνει (κάποτε) πραγματικά με τις υπόλοιπες χώρες, χρειάζεται ΠΟΛΥΣ ΧΡΟΝΟΣ.
Φάουλ νούμερο ένα, του Παπανδρέου, αλλά και των υπολοίπων. Δε διαπραγματεύτηκες το χρόνο. Δε ζήτησες περισσότερο χρόνο. Δεν έβαλες όρια στις απαιτήσεις τους.
Και άντε οι Ευρωπαίοι το χάψανε το παραμύθι ότι είμαστε ίσα κι όμοια (που δεν είμαστε), και ότι υπάρχει σύγχρονο ελληνικό κράτος να εφαρμόσει τα προγράμματα που έφτιαξαν.
Εσύ που είσαι Έλληνας και οι συνεργάτες σου που έχουν συμβάλλει στο καθεστώς πελατοκρατίας, δε γνωρίζατε ότι μέσα σε 2-3 χρονιά αποκλείεται να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις?
Ότι η σαπίλα στις εφορίες και το δημόσιο είναι τόσο μεγάλη, που κανείς δεν πρόκειται να κάνει τη δουλειά του, είτε εκκαθαρίζει μια δήλωση, είτε ένα εκατομμύριο δηλώσεις?
Ότι η διαφθορά στις δημοτικές αρχές είναι τόσο μεγάλη που μια χούφτα συμβασιούχοι μπορούν να κλείνουν τις χωματερές και να στενάζει η Αθήνα από τις μολύνσεις και τη ρύπανση?
Ότι οι ταξιτζήδες είναι τραμπούκοι? Αυτά δεν τα ξέρουν στις Βρυξέλες. Δουλειά σου λοιπόν να τους τα πεις, και όχι να είσαι YES MAN.Αλλά όχι μόνο δεν το έκανες. Τους είπες και ψέματα ότι θα τα καταφέρεις. Ενώ μέσα, όλοι ήταν ανίδεοι.
Ο κόσμος, ο λαός, οι πολίτες, που έχουν μάθει να ζουν σε ένα Α επίπεδο, δεν πρόκειται να δεχτούν με το πάτημα ενός κουμπιού, χωρίς σαφή και αιτιολογημένο λόγο, χωρίς να τους το λέει κάποιος πραγματικά ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ, να δεχτούν να ζήσουν σε ένα Β επίπεδο, 30-40% φτωχότερο. Το λέω με απλά λόγια.
Φάουλ νούμερο 2, Γιωργάκη. Ρώτησες τους Έλληνες αν δέχονται τις συνέπειες αυτές?
Τότε που ακόμα είχες μια αξιοπιστία? Ρώτησες όλους αυτούς που θα υποστούν τα μέτρα, μειώσεις μισθών και συντάξεων αν συμφωνούν "να βάλουν πλάτη" σε θυσίες για τις οποίες δεν ευθύνονται οι ίδιοι? Τους εξήγησες συγκεκριμένα πράγματα? Εκτός από ευχολόγια και αοριστολογίες?
Όχι δεν το έκανες, αντιθέτως εμφανίστηκες δίγλωσσος και διχασμένος, από τις εσωκομματικές κρίσεις. Εκτός από το λαό άδειασες και το ίδιο σου το κόμμα, τους συνεργάτες σου. Και θα μου πεις, μα τι να ρωτήσω τον Έλληνα? Αφού με ψήφισε στις εκλογές ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ.....Έλα όμως που χρειάζεται να τον ρωτήσεις σήμερα.........και φαίνεται πως άργησες
Ερχόμαστε στο σήμερα.
Έχοντας πίσω σου δύο χρόνια αποτυχημένων επιλογών, χωρίς καμία στήριξη από το κόμμα. Με την αντιπολίτευση να μη θέλει καμία συναίνεση.
Με την κατάσταση της χώρας στο μη παρέκει, ξέρεις και ο ίδιος πως οι εκλογές δεν είναι λύση για κανέναν. Χάρη τους κάνεις όμως, και είναι το φάουλ νούμερο 3.
Γιατί δεν πας σε εκλογές, να αναλάβει ο Σαμαράς? Να κάνεις οικουμενική με Καρατζαφέρη, Τσίπρα, Ντόρα, Αλέκα και τα άλλα παιδιά? Να δουν και αυτοί τη γλύκα? Να πάνε αυτοί για νέες διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους και να προσπαθήσουν μετά να πείσουν τους δικούς τους ότι όντως πρέπει να μείνουμε στο ευρώ.
Γιατί λειτουργείς σαν προστάτης και υπηρέτης του σάπιου πολιτικού συστήματος (των θεσμών, σώνει και καλά) αντί να το ξεμπροστιάσεις?
Αντί να θέσεις ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ πολιτικούς απέναντι στις δικές τους ευθύνες?
Η Νέα Δημοκρατία συνέβαλε κι αυτή 50% στην καταστροφή που ζούμε. Γιατί να βγει λάδι? Για να φύγεις εσύ, κάποιο βράδυ?
Όχι, ούτε αυτό το κάνεις. Ζητάς ψήφο εμπιστοσύνης (απο ποιούς αλήθεια?) στο κοινοβούλιο, και πετάς το μπαλάκι στο λαό. Ζητάς τη θέση του λαού απέναντι σε ένα ανύπαρκτο δίλημμα.
Φάουλ νούμερο 4. Δεν υπάρχει δίλημμα στην πραγματικότητα, το πιστόλι είναι αδειανό. Δεν θα μας αφήσουν ΠΟΤΕ να βγούμε από το ευρώ. Είδατε χτες τι έγινε. Κοντεψε να καταρρεύσει το χρηματιστήριο. Οι ξένες αγορές, έκαναν βουτιά. Όλοι σάστισαν. Νομίζετε πως θα ρισκάρουν τα δικά τους λεφτά επειδή κάποιοι ζητάνε τη δραχμή?
Δεν υπάρχει ερώτημα, είναι μονοδρομος για την ύπαρξη και το μέλλον της χώρας μας, να γίνουμε κάποτε Ευρώπη. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Πρώτα και κύρια η Αριστερά.
Τους όρους ακόμα μπορούμε να τους βάλουμε εμείς. Να δώσουμε χρόνο και παράταση στο έμφραγμα, και να πείσουμε όλους τους Έλληνες, ότι το μετά θα είναι καλύτερο από το σήμερα

Ελάτε όμως και στη θέση του Παπανδρέου και θα καταλάβετε τον τίτλο στην αρχή

Κάνει μια συμφωνία, παίρνει τα λεφτά. Του λένε θα σας σώσουμε. Έρχεται πίσω και στις παρελάσεις γίνεται χαμός. Βρίζουν τον ίδιο τον πρόεδρο. Όλοι ζητάνε στα λόγια εκλογές, για να χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων τους, αλλά με γόνατα που τρέμουν, του λένε κατ' ιδίαν ότι οι εκλογές δεν είναι λύση. Δε μπορούν να ανταπεξέλθουν. Αυτά τα ξέρει ο Γιώργος. Ξέρει επίσης, γιατί του το έχουν ξεκαθαρίσει οι ευρωπαίοι, ότι όποιος και να ανέβει, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα περάσει τα μέτρα που συμφωνήθηκαν
Και σας ρωτώ κι εγώ, με όλη μου την αφέλεια. Θα είχε διαφορά να μας το πει ο Σαμαράς η μήπως ο Λαζόπουλος, ότι θα υποφέρουμε για δέκα χρόνια? Το πρόσωπο παίζει ρόλο?  Η μήπως η ουσία του πράγματος? Έχει σημασία ποιός θα είναι πρωθυπουργός, όταν όλοι εμείς "υποχρεωτικά" θα πεινάσουμε? Όταν οι λωποδύτες δεν συλλαμβάνονται από κανέναν? Έχει σημασία τι χρώμα έχει το αγγούρι όταν σου μπαίνει στο πισινό? Εσύ δεν το βλέπεις, από πίσω στο φορέσανε. Δε σε ρώτησαν να διαλέξεις. Η βιτρίνα μας μάρανε?
Ποιά είναι η ουσία του πράγματος ρε παιδιά? Ότι ο Έλληνας "πρέπει" να υποφέρει που ζούσε τόσα χρόνια σα τζιτζίκι. Αυτό μας λένε σε κάθε τόνο.Τα υπόλοιπα είναι δικά τους θέματα. Του μαγαζιού τους, όχι του κοσμάκη που πεινάει. Της δικής τους παράλληλης πραγματικότητας και των δηλώσεων στα κανάλια
Και σου λέει ο Γιώργος. Εκλογές δεν έχει νόημα να κάνω. Κανένας δεν τις θέλει στα σοβαρά. Τι μπορώ να κάνω για να πετάξω το μπαλάκι στην ευρώπη και πάλι? Δημοψήφισμα
Ας αναλάβει ο λαός να δώσει την πραγματική απάντηση, αντί για όλους εμάς, το πολιτικό σύστημα που με τις παλινωδίες και την ανικανότητα μας, αντί να βοηθήσουμε, προτιμάμε να ξεσκιζόμαστε στα κανάλια, ποιός θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός

Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό είναι το σκεπτικό του, και ας τον βρίζουν όλοι. Και ας τον κατηγορούν για διάφορα. Ας τον λένε τρελό. Δεν είναι, είναι απλά ένας πολύ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ αλλά πολύ μόνος άνθρωπος με ΙΔΕΕΣ εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας.Είναι μια ΑΛΛΗ φάση ο Γιωργάκης. Μια φάση που ενδεχομένως να κόλλαγε σε άλλες ιστορικές στιγμές. Και όχι στο σήμερα. Σήμερα χρειαζόμασταν το μπαμπά του, τον νταή, όχι το γιο με τις "προοδευτικές" ιδέες και την Αμερικάνα μαμά. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε

Ναι έχουν δίκιο. Δεν αφήνει το σύστημα να καταρρεύσει, και να οδηγηθούμε σε εκλογικές αναμετρήσεις που δεν θα προσφέρουν τίποτα, εφόσον η λέξη συναίνεση δεν υπάρχει στο κομματικό λεξιλόγιο και την πολιτική κουλτούρα της μεταπολίτευσης. Εφόσον αυτό που ενδιαφέρει είναι οι συγκρούσεις και όχι το κοινό μέλλον. Λένε για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, εφόσον γίνει το δημοψήφισμα. Εκβιάζουν, αλλά ποιόν?

ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΑΣΕ ΠΡΕΜΟΥΡΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙ Η ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ. ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΤΟ ΝΤΑΒΑΤΖΙΛΙΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΑΖΟΝΤΙΛΙΚΙ ΤΟΥΣ?

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΕΛΙΚΑ? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ? ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΛΗΘΕΊ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ?

Ο Παπανδρέου έχει εναποθέσει τις "ελπίδες" του ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, γιατί ξέρει ότι με τους καραγκιόζηδες που έχει μπλέξει, εντός και εκτός κόμματος του, με το σάπιο κατεστημένο της αντιπολίτευσης και των συνδικαλιστών αιματορουφήχτρων, δεν πρόκειται να βγάλει άκρη.
Είναι αυτός ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ με τα λάθη και τις ευθύνες του, απέναντι στο ανώνυμο πλήθος.

Εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι και το καταθέτω, καθαρά για την ιστορία του πράγματος
Έτσι κι αλλιώς οι εξελίξεις μέχρι την Παρασκευή, θα καθορίσουν το μέλλον μας πάνω σε πολλά πράγματα. Και όλοι θα μάθουμε τελικά, αν έφταιγε ο προπονητής που δεν παίζει μπάλα η ομάδα μας, η αν τελικά φταίει ότι δεν κάνουμε προπονήσεις, δεν έχουμε γήπεδο, δεν έχουμε απευθείας μετάδοση, δεν ξέρουμε ποδόσφαιρο ή κάτι άλλο που μπορεί να σκεφτούμε κάποια στιγμή............