Tuesday, September 3, 2019
Friday, August 30, 2019
Θανάση Μαυρίδη: Ο λαϊκισμός δεν ηττήθηκε. Μία μάχη έχασε.
Αναδημοσίευση αποσπάσματος από την ιστοσελίδα Liberal.
Το πρωτότυπο είναι εδώ: Ο λαικισμός δεν ηττήθηκε. Μια μάχη έχασε
..................Πολλοί πιστέψαμε ότι το πέρασμα του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία
έκλεισε τις πληγές του παρελθόντος. Ότι αποκατέστησε τις ισορροπίες στην
κοινωνία, όπως αυτές είχαν διαταραχτεί στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Κάναμε λάθος!
Το μίσος έχει επιστρέψει και μάλιστα δριμύτερο …
Μα καλά, τι σχέση έχουν οι σημερινοί πενηντάρηδες με τον Εμφύλιο; Κάτι
άκουσαν από τους πατεράδες και τους παππούδες τους. Και είναι αυτό το «κάτι»
αρκετό για να κρατήσει άσβεστη την φλόγα του μίσους;
Αυτό είναι ή πρόκειται για κάτι άλλο; Να είναι άραγε τυχαίο ότι ο Αλέξης
Τσίπρας μιλούσε σε ξένους ηγέτες με άσχημα αγγλικά και ένα μεγάλο κομμάτι του
κοινού τον αποθέωνε γι αυτόν ακριβώς τον λόγο; Ότι έβρισκε αποδοχή η κήρυξη
πολέμου στην αριστεία και στην πρόοδο; Μας τρομάζει η ιδέα ότι ο Αλέξης
ακολουθούσε μια πολιτική που ακουμπούσε τα ένστικτα αυτών των ανθρώπων! Του
κόσμου που μισεί την πρόοδο και την αριστεία. Έναν κόσμο που δεν θέλει να
διαβάσει, να δουλέψει, να εξελιχτεί. Μας τρομάζει επειδή τελικά αυτό φαίνεται
να είναι πιο κοντά στην αλήθεια απ’ οτιδήποτε άλλο! Το 31% που πήρε ο κ.
Τσίπρας έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία.
Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας δεν έχει σχέση με τον Εμφύλιο και την
αριστερά. Είναι παιδί του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Στο όνομα της «κοινωνικής
δικαιοσύνης» σαρώθηκαν όλες οι αξίες, όπως ένας μεθυσμένος οδηγός μπουλντόζας
αποφασίζει να εισέλθει σε μια συνοικία για να βάλει «τάξη». Η «αποκατάσταση της
αδικίας» μεταβλήθηκε γρήγορα σε κάτι άλλο! Στο κτίσιμο μιας Ελλάδας που θα
προτιμούσε να κόψει τα πόδια της για να εξασφαλίσει ένα κοινωνικό βοήθημα από
την Ευρώπη, από το να προσπαθήσει να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον για τα
παιδιά της.
Σήμερα συγκρούονται δύο διαφορετικοί
κόσμοι. Ο ένας κόσμος θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ «γιάπις»,
πολύ «διαφορετικός» από αυτό που έχει συνηθίσει στην καθημερινότητά της. Ο
Αλέξης του είναι πιο οικείος. Είναι ο δικός του άνθρωπος. Η άλλη Ελλάδα, νιώθει
βαθιά διχασμένη. Επειδή ένα κομμάτι της έχει ήδη φύγει στο εξωτερικό. Η μισή
της καρδιά βρίσκεται στην Ευρώπη και στην Αμερική. Η άλλη μισή κτυπάει ακόμη
στην Αθήνα, με τον φόβο μην τυχόν και αποτύχει ο Κυριάκος. Επειδή δεν ξέρει αν
θα έχει το κουράγιο να πάει να βρει το άλλο της μισό…
Ετικέτες
Liberal,
Θανάσης Μαυρίδης,
Κυριάκος Μητσοτάκης,
λαϊκισμός,
ΝΔ,
ΠΑΣΟΚ,
ΣΥΡΙΖΑ,
Τσίπρας
Monday, July 8, 2019
Ελλάδα, μια ξένη χώρα
Τα αποτελέσματα των χτεσινών εκλογών είναι απογοητευτικά, καταστροφικά.
Είχα μια τελευταία ελπίδα ότι στο τέλος, κάτι θα αλλάξει - πάει, πέταξε και η ελπίδα αυτή.
Όταν η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων 40 ετών, όχοντας προκαλέσει ανήκεστο βλάβη σε εθνικά θέματα, έχοντας -κυριολεκτικά- κάψει ανθρώπους, έχοντας οδηγήσει στη βίαιη προλεταριοποίηση της μέσης τάξης, λαβαίνει σχεδόν 32% των ψήφων, η Ελλάδα έχει ηττηθεί οριστικά.
Ο Βαρουφάκης, που έριξε την οικονομία στα βράχια ζημιώνοντας τη χώρα με τουλάχιστον 80δις, αυτός που έφερε τα capital controls, αυτός που εκπονούσε σχέδια για ρεσάλτο στο νομισματοκοπείο και IOU's για πληρωμές, έλαβε 10 έδρες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Ο Βελόπουλος που μέσω τηλεόρασης διαφήμιζε ότι έχει επιστολές του Ιησού Χριστου (!!) έλαβε 9 έδρες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Στέκονται όλοι στη Χρυσή Αυγή, ότι δε μπήκε στη βουλή, λες και ασχολείτω κανείς με τη Χρυσή Αυγή. Αυτή είναι η δημοκρατία? Να μη μπαίνει στη βουλή η Χρυσή Αυγή, αλλά να μπαίνει ο Βαρουφάκης με το Βελόπουλο?
Για ποιά νίκη πανηγυρίζει η ΝΔ και ο Μητσοτάκης?
Νομίζω ότι ο Μητσοτάκης δεν πανηγυρίζει γιατί κατάλαβε πολύ καλά ότι ο χρόνος είναι εναντίον του.
Κακές, πολύ κακές μέρες έρχονται για την Ελλάδα μας. Με ένα καινούργιο αντάρτικο πόλεων απο το ΣΥΡΙΖΑ που σε αυτό το ρόλο είναι πρωταγωνιστής εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα.
Αναρχία, ανυπακοή, δολιοφθορά, αριστερισμός για βιτρίνα και στην πραγματικότητα εντολές των πιο διεφθαρμένων ελίτ της Ελλάδας. Των πραγματικών μαυραγοριτών που λυμαίνονται την επιχειρηματικότητα παριστάνοντας τους καπιταλιστές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τη ΝΔ στα σημεία, γιατί στηρίζεται από το νεώτερο και πιο δραστήριο κομμάτι της Ελληνικής νεολαίας. Ότι και να κάνει ο Κυριάκος να διορθώσει τα κακώς κείμενα, είναι σχεδόν νομοτελειακή η επάνοδος του Τσίπρα στην εξουσία σε δύο χρόνια το πολύ.
Ο Μητσοτάκης, όπως και να κινηθεί είναι χαμένος. Είναι τόσο μεγάλο και πονηρά μελετημένο το ναρκοπέδιο που έχει αφήσει πίσω του ο Τσίπρας, που μόνο για να αντιμετωπίσει τα χάλια και την καμμένη γη που έχει πραγματικά παραλάβει, θα ξοδέψει το πολιτικό του κεφάλαιο.
Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, η Ελλάδα για να ανακάμψει χρειάζεται χρόνο και ευνοϊκές συνθήκες, κυρίως όμως χρειάζεται συναίνεση, όχι διχασμό. Συναίνεση σε μια πολιτική ανάπτυξης για να εξηγούμαι. Όχι συναίνεση να κάνει γαργάρα τα εγκλήματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν η Ελληνική κοινωνία ψηφίζει το διχασμό, το μίσος, την αντιπαλότητα, το "η εμείς ή αυτοί", τον Πολάκη (!!), τον Φίλη, τους τρελούς, παλαβούς, τους εγκληματίες και τα λαμόγια που ρήμαξαν τον τόπο, όσο ποσοστό και να έλαβε ο Μητσοτάκης, στην πράξη καθίσταται αδρανές για την υλοποίηση τομών που τόσο έχουμε ανάγκη για να πάμε μπροστά.
Αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας έχει μπετώσει 32% στη θέση του άλλοτε ΠΑΣΟΚ.
Μαζί με τη Φώφη Γεννηματά, που θα προδώσει το Μητσοτάκη εν ευθέτω χρόνω μιας και το Βενιζέλο τον πέταξε στα αζήτητα για αυτόν ακριβώς το λόγο, θα φτιάξουν το αντι-ΝΔ μέτωπο και θα διαλύσουν τη χώρα.
Εγώ αυτά τα βλέπω καθαρά.
Είχα μια ελπίδα ότι η χώρα θα άλλαζε. Ότι ο κόσμος θα αποδεχόταν ότι είχε λάθος που πίστεψε τον Τσίπρα. Όμως όχι μόνο δεν αποδοκιμάστηκε ο Τσίπρας, αλλά το αντίθετο, επιβραβεύτηκε για την καταστροφή.
Δεν με ενδιέφερε ποτέ να κερδίσει ο Μητσοτάκης και η ΝΔ. Δεν είμαι ΝΔ.
Με ενδιέφερε να χάσει ο Τσίπρας και ο παραλογισμός στην Ελλάδα.
Δεν έχασαν αυτοί. Έχασα εγώ.
Ετικέτες
Βαρουφάκης,
Βελόπουλος,
εκλογές,
Κυριάκος Μητσοτάκης,
ΝΔ,
ΠΑΣΟΚ,
ΣΥΡΙΖΑ,
Χρυσή Αυγή
Thursday, July 4, 2019
Είμαι ενάντια στη συναίνεση
Κάθετα δηλώνω και διατρανώνω προς κάθε κατεύθυνση.
ΌΧΙ στη συναίνεση με το ΣΥΡΙΖΑ και τη συγχώρεση και το "δεν πειράζει".
Αυτά τα καθάρματα, οι απατεώνες, τα λαμόγια, οι αλήτες, τα υποκείμενα του αστικού και ποινικού δικαίου, οι διαπλεκόμενοι με κάθε κατακάθι και περιθώριο της κοινωνίας, οι τρομοκράτες, πρέπει να εξαφανιστούν.
Να εξαφανιστεί και να καεί στο πυρ το εξώτερο και κάθε αριστερό κόμμα στην Ελλάδα, που δε σέβεται και δεν δηλώνει πίστη στη Δημοκρατία και το Ελληνικό Κράτος.
Αρκετά με τα λάθη του παρελθόντος.
Υπάρχει το σωστό και το λάθος, σε όλα τα πράγματα.
Επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα και εχθές. Δεν είμαι Μητσοτάκης. Δεν είμαι ΝΔ.
Είμαι ΠΑΣΟΚ, ιδεολογικά και πολιτικά άστεγος δυστυχώς, καθώς το κατάντημα του κινήματος και της προέδρου του με θλίβουν απεριόριστα και δε με καλύπτουν σαν σκεπτόμενο πολίτη.
Το ΠΑΣΟΚ δεν φτιάχτηκε για να υπηρετήσει τα λαμόγια. Φτιάχτηκε για να υπηρετήσει τον Ελληνικό λαό. Τα λαμόγια είναι όσα πήγανε στο ΣΥΡΙΖΑ. Φανερώθηκαν.
Αντί η Φώφη να συσπειρώσει το υγιές ΠΑΣΟΚ γύρω από τις αρχές της 3ης Σεπτέμβρη με την αναγκαία επικαιροποίηση, επέλεξε να γίνει δεκανίκι του κάθε πρόθυμου.
Δε με απασχολεί. Δεν ψηφίζω Φώφη. Δεν ψηφίζω Μητσοτάκη.
Υπάρχει το σωστό και το λάθος σε όλα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άθλιοι περιθωριακοί υπανάκτυκτοι και αμόρφωτοι Έλληνες. Είναι περιτρίμματα και κατσαπλιάδες που θα πουλούσαν τη μάνα τους για ένα κομμάτι ψωμί.
Αυτό ΔΕΝ είναι Αριστερά. Η Αριστερά δεν έχει αυτοσκοπό να κυβερνήσει. Η Αριστερά αναφέρεται στον άνθρωπο ως πολιτικό όν και τον εξοπλίζει με κοινωνικοπολιτικούς προβληματισμούς που αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωής του.
Εγώ λοιπόν ως σκεπτόμενος δημοκράτης πολίτης, δεν ανέχομαι να ακούω το Μητσοτάκη να μου ζητά να συμβιβαστώ και να αποδεχτώ αυτούς που μου έκαναν κακό.
Έκαναν κακό στην Ελλάδα, έκαναν κακό στην κοινωνία, έκαναν κακό στους φτωχούς ανθρώπους, είναι κλέφτες, απατεώνες και γελοία πρόσωπα δίχως ίχνος παιδείας και ικανότητας να διαχειριστούν τις περίπλοκες και απαιτητικές υποθέσεις του κράτους.
Εγώ δεν θα ξεχάσω, ούτε θα συγχωρέσω. Πρέπει όλοι αυτοί να πάνε φυλακή, εφόσον αποδειχτεί ότι υπεξαίρεσαν χρήματα και ξεπούλησαν την πατρίδα.
Ο Μητσοτάκης φυσικά δεν πρόκειται να κουνήσει το δαχτυλάκι του. Δεν τον ενδιαφέρει. Εκμεταλλεύεται την οργή του κόσμου και καλά κάνει. Είναι επαγγελματίας πολιτικός άλλωστε.
Εγώ σαν άνθρωπος ωστόσο, ούτε τη Βάρκιζα ξεχνάω, ούτε το Πολυτεχνείο, ούτε το καπέλωμα των υγιών ενστίκτων του Ελληνισμού από το ΚΚΕ και την "αριστερά" για να πουλάνε διαχρονικά το "Αγωνιστικό τους Φρόνημα" και το "ηθικό τους δικαίωμα" στις πλάτες και με τις πράξεις όλων των υπολοίπων.
Τομάρια, ψεύτες, καθίκια, ελεεινοί κάπηλοι και προδότες είστε, εκτός από ανήθικοι και αδαείς.
Να πάτε στα κομμάτια.
Καμία συναίνεση, καμία ανοχή, καμία συγχώρεση.
Monday, July 1, 2019
Ποιός θα το περίμενε
Όπως πολλοί άλλοι φαντάζομαι, βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου που δε μπορώ πιά να ταυτιστώ με κάποιο κόμμα - κάποια πολιτική δύναμη που διαβιεί εντός της Ελληνικής πραγματικότητας.
Αισθάνομαι πολιτικά άστεγος.
Παρατηρώ λοιπόν τον εαυτό μου αφενός να ανακουφίζεται διότι η έλλευση Μητσοτάκη σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια "κοινή λογική", αφετέρου να αποδοκιμάζει και να απεχθάνεται τον Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία.
Με παρηγορεί ότι και άλλοι αισθάνονται το ίδιο. Παγιδευμένοι σε μια καινούργια κατάσταση που δεν ορίζεται από παλιά αφηγήματα, ούτε ιδεολογίες. Στο ενδιάμεσο του κακού πρίν και του όχι και τόσο κακού μετά (απομένει να το δούμε και στην πράξη..).
Δεν με παρηγορεί αυτό το οποίο βλέπω και συναισθάνομαι όταν αντικρίζω (με πόνο ψυχής) τα πρόσωπα που ο Μητσοτάκης κατεβάζει στο στίβο.
Βασίλης Κικίλιας, Όλγα Κεφαλογιάννη, Κωστής Χατζηδάκης, Άδωνις Γεωργιάδης, Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέα και πόσοι άλλοι.
Όχι άλλο κάρβουνο ρε γαμώτο.
Είναι αυτό που λέει ο σοφός λαός, να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω για να Γιάννη.
Μετά το κάψιμο, την πυρκαγιά (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Ελληνικό λαό, ας έρθει ο μειλίχιος Μητσοτάκης να μας αλείψει "λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το... κορίτσι του" για να γειάνουμε.
Εντάξει, πάμε παρακάτω....
Ετικέτες
εκλογές,
Ελλάδα,
Μητσοτάκης,
Νέα Δημοκρατία,
ΣΥΡΙΖΑ
Monday, May 20, 2019
Εξευτελισμός
Η αποφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού, οι άδειες του Κουφοντίνα, η ανομία και το πλιάτσικο στο κέντρο της Αθήνας, δήθεν στο όνομα της "πολιτικής αντίστασης", αποτελούν τη σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι του κράτους που έχουν όλοι ξεχαρβαλώσει.
Αν κάποτε σκεφτόμουν ότι ίσως και να επιστρέψω στην Ελλάδα, πλέον έχω αηδιάσει ολότελα και ούτε ο έμφυτος ρομαντισμός που με διακρίνει ως άτομο, είναι δυνατό να με παρακινήσει να δω το θέμα διαφορετικά.
Αηδία, λύπηση και απαξίωση. Ένα συναίσθημα πνιγμού και απογοήτευσης. Μια ματαίωση δίχως διέξοδο.
Η αγάπη για την πατρίδα είναι κάτι το αυτονόητο για μένα.
Ωστόσο μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι αν δεν υπάρχει κάποια ανταπόδωση, η αγάπη και η αυτοθυσία οδηγούν στον αφανισμό της προσωπικότητας εντός της ουτοπίας.
Δεν δέχομαι να ζώ και να πληρώνω φόρους σε μια πολιτεία που αποφυλακίζει εγκληματίες και καθάρματα δίχως ίχνος ανθρωπιάς και επαφής με αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως μια σύγχρονη, προοδευτική κοινωνία.
Και από την άλλη να με πρήζουν για την οικολογική καταστροφή, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, το τζαμί στο Βοτανικό και ένα σωρό άλλα δευτερεύοντα ζητήματα μεταξύ τύρου και αχλάδου.
Δεν το δέχομαι.
Είναι ζήτημα της Ελληνικής κοινωνίας να αλλάξει. Όποτε και αν αλλάξει.
Δε με ενδιαφέρει πλέον, ούτε και θα περιμένω να έρθει η "Αλλαγή" στην οποία διαχρονικά πίστεψα.
Ο εξευτελισμός της Ελλάδας, είναι όλος δικός σας.
Friday, May 10, 2019
Τι είναι προοδευτικό σήμερα;
Αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα
Τι είναι προοδευτικό σήμερα;
Στη χώρα επικρατεί μια γενική παράλυση. Η μεσαία τάξη, ραχοκοκαλιά της ελληνικής δημοκρατίας, συρρικνώνεται. Ατομικά αδιέξοδα και συλλογική ματαίωση υποσκάπτουν κάθε απόπειρα να βγούμε από το τέλμα. H χώρα αποτυγχάνει εκεί όπου άλλες κοινωνίες λύνουν τα προβλήματά τους. Η απόστασή μας από τον αναπτυγμένο κόσμο καθημερινά μεγαλώνει.
Παράγοντας αυτής της κρίσης είναι η γιγάντωση του λαϊκισμού που οδήγησε τη χώρα στα χέρια των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στέρησε την οικονομική μας ελευθερία για πολλά περισσότερα χρόνια από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Οδήγησε την εγχώρια αγορά σε ασφυξία λόγω των capital controls. Αποθάρρυνε τις ιδιωτικές επενδύσεις εξαιτίας της βαριάς υπερφορολόγησης. Εξώθησε τις επιχειρήσεις στην παραοικονομία ή σε άλλες φορολογικές έδρες και τους εργαζόμενους στην αδήλωτη εργασία. Μεγέθυνε το brain drain. Έθρεψε τα άκρα και την αποχή. Όξυνε την κρίση εμπιστοσύνης προς τη δημοκρατία.
Τριτοκοσμικές αντιλήψεις, αριστερίστικη ιδεοληψία, ψευδής ευρωπαϊσμός, πελατειακή προσδοκία και πρακτική εφαρμογή ενός σχεδίου εκτεταμένης εξάρτησης των λαϊκών στρωμάτων από επιδόματα και διορισμούς υποδύονται την πρόοδο. Στην πραγματικότητα οδηγούν σε κυβερνητικές παρεμβάσεις ελέγχου της Δικαιοσύνης, χειραγώγησης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ποινικών διώξεων πολιτικών αντιπάλων, διχαστικού πολιτικού κλίματος. Αλλά και αποδιάρθρωσης κάθε αναγεννητικής προσπάθειας στην εκπαίδευση.
Αυτή η Ελλάδα δεν αξίζει στους Έλληνες. Η στροφή στην
αντι-πολιτική ή την μη πολιτική δεν είναι λύση αλλά πηγή περαιτέρω δεινών.
Καιρός να γυρίσουμε σελίδα και να συζητήσουμε ξανά τι σημαίνει «προοδευτικό»
στη χώρα μας.
Προοδευτική πολιτική σήμερα δεν είναι αυτή που χαϊδεύει τους ολοκληρωτισμούς του 20ου αιώνα. Δεν είναι αυτή που ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα και απαξιώνει την εργασία και την αριστεία. Που μεταχειρίζεται τον διχαστικό λόγο και ανέχεται την πολιτική βία και τους βανδαλισμούς. Που υποστηρίζει αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Που εργαλειοποιεί τη Δικαιοσύνη. Που υποτάσσεται χωρίς αντίλογο στα κελεύσματα των ισχυρών της Γης για ατομικά πολιτικά οφέλη. Που επιβραβεύει την ευκολία, την ημιμάθεια και την λιγότερη προσπάθεια σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προσφέρει πτυχία μελλοντικής ανεργίας και χαμηλών αμοιβών. Η υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, η ανομία, οι νέες ανισότητες και η υπονόμευση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου δεν είναι πρόοδος. Το κλίμα ανασφάλειας, φόβου, αυθαιρεσίας και απογοήτευσης που έχει απλωθεί πάνω από την χώρα δεν είναι πρόοδος. Ο εκφασισμός της κοινωνίας καραδοκεί ακριβώς εξαιτίας αυτής της πολιτικής.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα συνδέει τη Δημοκρατία με την ανάπτυξη, την ποιοτική εργασία, την κοινωνική κινητικότητα και την προσωπική αυτονομία. Διακρίνει το ρεαλιστικό από το ανέφικτο και εργάζεται για το πρώτο. Προσδιορίζει τον κανόνα και την εξαίρεση. Δουλεύει συστηματικά για να μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να πραγματώσει τον δικό του και τον δικό της δρόμο ευτυχίας, σε ένα πλαίσιο καθημερινής και συλλογικής προόδου.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Σχεδιάζει και υλοποιεί πολιτικές υπέρ της Ελλάδας που παράγει και εξάγει. Ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, ιδίως των νέων. Προστατεύει τον ανταγωνισμό και διευκολύνει την παραγωγή πλούτου από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Κινητροδοτεί τις επενδύσεις και αποθαρρύνει τη διαφθορά. Κατανοεί τις σαρωτικές τεχνολογικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και υπερασπίζεται τα νέα εργασιακά δικαιώματα. Προστατεύει το περιβάλλον και προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αναγνωρίζει ότι οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής αλλαγής παράγουν ανισότητες στις χώρες που μένουν αδρανείς και γνωρίζει πότε να παρέμβει για να διορθώσει τις αποτυχίες των αγορών. Κατανέμει δίκαια τους καρπούς της ανάπτυξης και της ευημερίας και επιμερίζει με πνεύμα αλληλεγγύης τα βάρη της κρίσης.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα φροντίζει για την ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και την αποκατάσταση του κράτους δικαίου. Ασκεί αποτελεσματική και αποδοτική δημόσια διοίκηση με διαφάνεια, αξιολόγηση, λογοδοσία. Προσφέρει ποιοτικά δημόσια αγαθά παιδείας και υγείας. Απλώνει αποφασιστικά δίχτυ προστασίας για τους αδύναμους και μειώνει τις ανισότητες. Υπερασπίζεται το λαϊκό αίτημα για προστασία και αντιμετώπιση της ανασφάλειας στις πόλεις, την ύπαιθρο και τα σύνορα της επικράτειας. Εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών ως προϋπόθεση ελευθερίας και Δημοκρατίας, την ασφάλεια και υγιεινή των πόλεων. Επενδύει στην οικονομία της γνώσης, σε μια δημόσια εκπαίδευση υψηλής ποιότητας ως εργαλείο κοινωνικής κινητικότητας και δικαιοσύνης και τη συνδέει με την παραγωγική διαδικασία.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα αντιλαμβάνεται τον σύγχρονο πατριωτισμό ως αναπόσπαστο συστατικό μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής ταυτότητας και προοπτικής. Πιστεύει (από πεποίθηση και όχι τακτική) ότι η Ελλάδα ανήκει αδιαπραγμάτευτα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμβάλλει στην περαιτέρω ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μοναδικό δρόμο υπέρβασης των σημερινών αδιεξόδων και επιβίωσης στον σκληρό οικονομικό ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας. Ασκεί πίεση στην Ευρώπη να προστατεύσει τα σύνορα της επικράτειάς της. Ενθαρρύνει την Ευρωπαϊκή προοπτική και τις σχέσεις καλής γειτονίας με τις Βαλκανικές χώρες και επιδιώκει πολυμερείς συνεργασίες για την ανάπτυξη της οικονομίας και την ευημερία των πολιτών. Και βέβαια εκπροσωπεί αξιόπιστα τη χώρα στους διεθνείς οργανισμούς.
Η προοδευτική πολιτική υπηρετείται από άξιους ανθρώπους, πολίτες του κόσμου που πιστεύουν γνήσια σε αυτή και είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν στα δημόσια πράγματα ανιδιοτελώς. Άνθρωποι της αλήθειας, της ελευθερίας, του μόχθου, της τεχνολογίας, δεκτικοί στις προκλήσεις του αύριο και ικανοί να τις διαγνώσουν.
Οι προοδευτικοί πολίτες αυτής της χώρας που επί χρόνια συμμετέχουμε στα κοινά υποστηρίζοντας όλα αυτά τα αιτήματα, θα αναγνωρίσουμε ως προοδευτική την κυβέρνηση εκείνη που θα υποσχεθεί ότι θα επικεντρώσει τις δυνάμεις της στην ανασύνταξη της μεσαίας τάξης, τη μείωση της φορολογίας, την αποκομματικοποίηση του κράτους με εργαλείο την αξιολόγηση, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τη βελτίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος και την αναδιοργάνωση του ασφαλιστικού συστήματος στην καθολικά αποδεκτή δομή των τριών πυλώνων κοινωνικής ασφάλισης.
Η πρόοδος δεν είναι αξίωση κενή νοήματος. Παραμένει ζωντανό αίτημα που υπερβαίνει τον παραδοσιακό άξονα αριστεράς-δεξιάς. Εμείς, οι προοδευτικοί πολίτες, δηλώνουμε αποφασισμένοι να το υπερασπιστούμε απέναντι στους σφετεριστές του, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις που εκφράζουν σήμερα πιο αυθεντικά αυτά τα προοδευτικά αιτήματα, πέρα και πάνω από επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Διότι αυτά τα αιτήματα υπηρετούν στην πράξη τα συμφέροντα των αδύναμων πολιτών, των μεσαίων στρωμάτων, των δημιουργικών ανθρώπων.
Προοδευτική πολιτική σήμερα δεν είναι αυτή που χαϊδεύει τους ολοκληρωτισμούς του 20ου αιώνα. Δεν είναι αυτή που ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα και απαξιώνει την εργασία και την αριστεία. Που μεταχειρίζεται τον διχαστικό λόγο και ανέχεται την πολιτική βία και τους βανδαλισμούς. Που υποστηρίζει αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Που εργαλειοποιεί τη Δικαιοσύνη. Που υποτάσσεται χωρίς αντίλογο στα κελεύσματα των ισχυρών της Γης για ατομικά πολιτικά οφέλη. Που επιβραβεύει την ευκολία, την ημιμάθεια και την λιγότερη προσπάθεια σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προσφέρει πτυχία μελλοντικής ανεργίας και χαμηλών αμοιβών. Η υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, η ανομία, οι νέες ανισότητες και η υπονόμευση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου δεν είναι πρόοδος. Το κλίμα ανασφάλειας, φόβου, αυθαιρεσίας και απογοήτευσης που έχει απλωθεί πάνω από την χώρα δεν είναι πρόοδος. Ο εκφασισμός της κοινωνίας καραδοκεί ακριβώς εξαιτίας αυτής της πολιτικής.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα συνδέει τη Δημοκρατία με την ανάπτυξη, την ποιοτική εργασία, την κοινωνική κινητικότητα και την προσωπική αυτονομία. Διακρίνει το ρεαλιστικό από το ανέφικτο και εργάζεται για το πρώτο. Προσδιορίζει τον κανόνα και την εξαίρεση. Δουλεύει συστηματικά για να μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να πραγματώσει τον δικό του και τον δικό της δρόμο ευτυχίας, σε ένα πλαίσιο καθημερινής και συλλογικής προόδου.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Σχεδιάζει και υλοποιεί πολιτικές υπέρ της Ελλάδας που παράγει και εξάγει. Ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, ιδίως των νέων. Προστατεύει τον ανταγωνισμό και διευκολύνει την παραγωγή πλούτου από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Κινητροδοτεί τις επενδύσεις και αποθαρρύνει τη διαφθορά. Κατανοεί τις σαρωτικές τεχνολογικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και υπερασπίζεται τα νέα εργασιακά δικαιώματα. Προστατεύει το περιβάλλον και προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αναγνωρίζει ότι οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής αλλαγής παράγουν ανισότητες στις χώρες που μένουν αδρανείς και γνωρίζει πότε να παρέμβει για να διορθώσει τις αποτυχίες των αγορών. Κατανέμει δίκαια τους καρπούς της ανάπτυξης και της ευημερίας και επιμερίζει με πνεύμα αλληλεγγύης τα βάρη της κρίσης.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα φροντίζει για την ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και την αποκατάσταση του κράτους δικαίου. Ασκεί αποτελεσματική και αποδοτική δημόσια διοίκηση με διαφάνεια, αξιολόγηση, λογοδοσία. Προσφέρει ποιοτικά δημόσια αγαθά παιδείας και υγείας. Απλώνει αποφασιστικά δίχτυ προστασίας για τους αδύναμους και μειώνει τις ανισότητες. Υπερασπίζεται το λαϊκό αίτημα για προστασία και αντιμετώπιση της ανασφάλειας στις πόλεις, την ύπαιθρο και τα σύνορα της επικράτειας. Εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών ως προϋπόθεση ελευθερίας και Δημοκρατίας, την ασφάλεια και υγιεινή των πόλεων. Επενδύει στην οικονομία της γνώσης, σε μια δημόσια εκπαίδευση υψηλής ποιότητας ως εργαλείο κοινωνικής κινητικότητας και δικαιοσύνης και τη συνδέει με την παραγωγική διαδικασία.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα αντιλαμβάνεται τον σύγχρονο πατριωτισμό ως αναπόσπαστο συστατικό μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής ταυτότητας και προοπτικής. Πιστεύει (από πεποίθηση και όχι τακτική) ότι η Ελλάδα ανήκει αδιαπραγμάτευτα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμβάλλει στην περαιτέρω ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μοναδικό δρόμο υπέρβασης των σημερινών αδιεξόδων και επιβίωσης στον σκληρό οικονομικό ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας. Ασκεί πίεση στην Ευρώπη να προστατεύσει τα σύνορα της επικράτειάς της. Ενθαρρύνει την Ευρωπαϊκή προοπτική και τις σχέσεις καλής γειτονίας με τις Βαλκανικές χώρες και επιδιώκει πολυμερείς συνεργασίες για την ανάπτυξη της οικονομίας και την ευημερία των πολιτών. Και βέβαια εκπροσωπεί αξιόπιστα τη χώρα στους διεθνείς οργανισμούς.
Η προοδευτική πολιτική υπηρετείται από άξιους ανθρώπους, πολίτες του κόσμου που πιστεύουν γνήσια σε αυτή και είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν στα δημόσια πράγματα ανιδιοτελώς. Άνθρωποι της αλήθειας, της ελευθερίας, του μόχθου, της τεχνολογίας, δεκτικοί στις προκλήσεις του αύριο και ικανοί να τις διαγνώσουν.
Οι προοδευτικοί πολίτες αυτής της χώρας που επί χρόνια συμμετέχουμε στα κοινά υποστηρίζοντας όλα αυτά τα αιτήματα, θα αναγνωρίσουμε ως προοδευτική την κυβέρνηση εκείνη που θα υποσχεθεί ότι θα επικεντρώσει τις δυνάμεις της στην ανασύνταξη της μεσαίας τάξης, τη μείωση της φορολογίας, την αποκομματικοποίηση του κράτους με εργαλείο την αξιολόγηση, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τη βελτίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος και την αναδιοργάνωση του ασφαλιστικού συστήματος στην καθολικά αποδεκτή δομή των τριών πυλώνων κοινωνικής ασφάλισης.
Η πρόοδος δεν είναι αξίωση κενή νοήματος. Παραμένει ζωντανό αίτημα που υπερβαίνει τον παραδοσιακό άξονα αριστεράς-δεξιάς. Εμείς, οι προοδευτικοί πολίτες, δηλώνουμε αποφασισμένοι να το υπερασπιστούμε απέναντι στους σφετεριστές του, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις που εκφράζουν σήμερα πιο αυθεντικά αυτά τα προοδευτικά αιτήματα, πέρα και πάνω από επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Διότι αυτά τα αιτήματα υπηρετούν στην πράξη τα συμφέροντα των αδύναμων πολιτών, των μεσαίων στρωμάτων, των δημιουργικών ανθρώπων.
Ετικέτες
ΑΝΕΛ,
δημοκρατία,
Ελλάδα,
Έλληνες,
Ευρωπαϊκή Ένωση,
λαϊκισμός,
πρόοδος,
ΣΥΡΙΖΑ
Subscribe to:
Posts (Atom)