Το στημένο ποδόσφαιρο, μια στημένη ιστορία

Μια συνηθισμένη ιστορία, στη χώρα μας, την Ελλάδα, η αποκάλυψη και ο θόρυβος των σκανδάλων, και η τεράστια υποκρισία της κοινωνίας που στρουθοκαμηλίζει συστηματικά, για ίδια οφέλη, η από επιτηδευμένη αδιαφορία.
Η κοινωνία μας συνολικά, οι παράγοντες της αγοράς, το κράτος και εμείς, ο λαός
Όπου, αυτά που όλοι γνωρίζουμε ή τουλάχιστον εύκολα υποψιαζόμαστε, γιατί "βρωμάνε" από χιλιόμετρα, οι αρμόδιοι κάνουν ότι δεν τα γνωρίζουν, μέχρι να καταρρεύσει το σύστημα από τη σαπίλα, όπως το δέντρο που το τρώνε οι τερμίτες, και μετά όλοι αυτοί, να αναφωνούν "ζητάμε κάθαρση". Κι εμείς να χειροκροτούμε εκστασιασμένοι που "η κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της"
Και οι Χατζηνικολάου, κι αυτοί άτυποι εκπρόσωποι της κοινής γνώμης, που ποτέ δε γνωρίζει και πάντοτε αγανακτεί ως άλλη αθώα περιστέρα που την έπιασαν κοροϊδο, να "πέφτουν απ' τα σύννεφα", όταν βγαίνουν στον αέρα οργανωμένες και ολοκληρωμένες έρευνες των αρχών. Και να μιλούν για επιτυχίες και πρωτοφανή γεγονότα, που δεν περίμεναν ότι είναι εφικτά. Κι εμείς να τους χειροκροτούμε εκστασιασμένοι που "λένε τα πράγματα με τ' όνομα τους"
Φυσικά, όλα αυτά που φαντάζεστε, και συμπεραίνετε, ότι δεν πάνε καλά, για τους Α, Β, Γ λόγους, στο δημόσιο, την υγεία, την παιδεία, την εθνική άμυνα, τα δημόσια έργα, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις εφορίες και τις πολεοδομίες, είναι ανάλογες περιπτώσεις, με τα στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια
Βρωμάνε από χιλιόμετρα ότι είναι σάπια και βρωμερά και δυσώδη. Είναι κοινή η εντύπωση ότι "κάτι παίζεται" που όμως εμείς "δεν έχουμε στοιχεία και δε μπορούμε να κρίνουμε", γιατί το να κρίνεις σε κάνει αυτομάτως και υπεύθυνο απέναντι στη γνώμη σου και το μυαλό σου. Και απέναντι στους άλλους. Και που να τρέχεις τώρα να αποδείξεις ότι "δεν είσαι ελέφαντας"
Σε αυτή τη χώρα ζούμε, φίλοι μου. Στη χώρα που τα ίσια τα βλέπουμε ανάποδα, στη χώρα της ομερτά και τη συγκάλυψης σε κάθε επίπεδο. Στη χώρα της ανευθυνότητας και της υποκρισίας. Στη χώρα που όταν λες το σωστό, σε κοιτάνε περίεργα, γιατί τα "κοινά βρώμικα μυστικά" μας κάνουν να νοιώθουμε καλύτερα για τον εαυτό μας. Να μην έχουμε δηλαδή απαιτήσεις. Να μην προοδεύουμε. Να μην έχουμε καμία απολύτως ευθύνη.
Αυτή τη δημοκρατία έχουμε. Τη δημοκρατία της αγανάκτησης απέναντι στην ευθύνη. Και όλα τα υπόλοιπα έπονται φυσικά
Μετά την εισαγωγή αυτή, όπου προσπάθησα να μεταφέρω το ότι εμένα καμία έκπληξη δε μου προκαλούν όλα αυτά που διάβασα για το ποδόσφαιρο, καθώς πρέπει να είσαι στραβός να μην καταλαβαίνεις από πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις και δημοσιεύματα, θα ήθελα να επεκταθώ λίγο περισσότερο : Γιατί μου φαίνονται αυτονόητα όλα αυτά? Γιατί τα βλέπω χωρίς καμία έκπληξη? Γιατί ξεστραβώθηκα από νωρίς?
Γιατί το Ελληνικό ποδόσφαιρο, πρακτικά δεν εξυπηρετεί κανέναν από τους πραγματικούς σκοπούς για τους οποίους λειτουργεί, όταν λειτουργεί σε ένα φυσιολογικό και ευνομούμενο επιχειρηματικό περιβάλλον, μέσα σε ένα ευρύτερα λειτουργικό κοινωνικό καθεστώς, με όρους αγοράς. Δηλαδή προσφοράς και ζήτησης
Αφενός το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι παντελώς αναξιόπιστο εδώ και χρόνια, με ευθύνη της πολιτείας και των παραγόντων που πολλοί εξ αυτών συνελήφθησαν ή παραπέμφθηκαν με βαριές κατηγορίες. Αφετέρου, δεν παράγει το προϊόν το οποίο υποτίθεται ότι ζητάει το μεγάλο σιωπηλό κοινό, που αγαπά το άθλημα. Άρα γιατί διατηρείται στη ζωή? Με βάση τη δική μου λογική, διατηρείται στη ζωή, για να εξυπηρετεί άλλα, σκοτεινά συμφέροντα. Αυτό δηλαδή που αποδείχτηκε περίτρανα, με την αποκάλυψη όλων αυτών των στοιχείων, που τις τελευταίες ημέρες αντικρίζουμε
Το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αναξιόπιστο θεσμικά, γιατί δεν εγγυάται τη δικαιοσύνη και την ισονομία για όλους καθώς και την τήρηση  των κανόνων λειτουργίας που πρέπει να το διέπουν. Γιατί διοικείται από ανθρώπους ελάχιστα ικανούς και γνώστες, με παράπλευρες ασχολίες καθόλου σχετικές με αυτό. Γιατί χρηματοδοτείται σκανδαλωδώς από το κράτος, ενώ σε αυτό συμμετέχουν ανώνυμες εταιρείες. Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται να το οργανώσει σε Ευρωπαϊκά πρότυπα (που κάθε τηλεθεατής σήμερα όμως γνωρίζει και άρα συγκρίνει) ώστε να παράγει κοινωνική και αθλητική αξία.
Το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του κοινού που το αγαπά, ως προϊόν και αποτέλεσμα. Γιατί είναι χαμηλής ποιότητας σε κάθε επίπεδο. Από τις εγκαταστάσεις και τα προπονητήρια, από τη νομική μορφή των ΠΑΕ, από τη διοίκηση την οργάνωση και τη στελέχωση τους, από τα γήπεδα και τις αθλητικές εγκαταστάσεις, έως το επίπεδο τεχνογνωσίας και τεχνολογίας για την εκγύμναση των αθλητών, την ποιότητα των αθλητών που αγωνίζονται σε αυτό, τη βία και το χουλιγκανισμό. Είναι χαμηλής ποιότητας γιατί δεν ανταποκρίνεται στα πραγματικά δεδομένα του, με βάση τα οικονομικά στοιχεία και την πελατεία του. Γιατί δε στηρίζεται σε υποδομές που θα το συνδέσουν με τις τοπικές κοινωνίες και το ποδόσφαιρο των Ελλήνων πιτσιρικάδων, μέσα από ακαδημίες και σχολεία ποδοσφαίρου. Γιατί έχει καταντήσει να είναι βιτρίνα για την εκτόνωση κάθε ενστίκτου που τροφοδοτείται από τον αντίστοιχου επιπέδου αθλητικό τύπο-όχημα επιχειρηματικών και λοιπών πιέσεων και επιρροών, χωρίς να είναι όμορφο, θεαματικό, ευχάριστο και προσβάσιμο για το μέσο άνθρωπο.
Αν τα παραπάνω σας θυμίζουν μερικά πράγματα, σας παραπέμπω στην εισαγωγή που έκανα, δείχνοντας ότι το ποδόσφαιρο, είναι απλά ένα ακόμη κομμάτι της αλυσίδας που δένει τη χώρα στο ασήκωτο βάρος της παρακμής και της ανυποληψίας. Και την καθηλώνει αιώνια, σε μια μοίρα που δεν αξίζει σε κανένα συλλογικό δημιούργημα. Σε καμία ανθρώπινη κοινότητα
Το ποδόσφαιρο, λοιπόν, εδώ και χρόνια, διατηρείται στη ζωή, με τη μορφή βιτρίνας, δηλαδή με την υποτυπώδη λειτουργία που ρίχνει στάχτη στα μάτια μας, προκειμένου να θησαυρίζουν οι επιτήδειοι με τις παράπλευρες δραστηριότητες τους. Για να πλουτίζουν από το στοίχημα, από κρατικά λεφτά και επιχορηγήσεις , από την κρατική διαφήμιση, από μίζες για μεταγραφές και παρασκηνιακές συνεννοήσεις, από ξέπλυμα χρήματος για άλλα εγκλήματα, για εκβιασμούς και πιέσεις σε κάθε επίπεδο και ένα σωρό άλλα πράγματα. Τα βλέπετε σήμερα, που βγήκαν στη φόρα
Θα πω κάτι τελευταίο. Η επιτυχία αυτή, της κυρίας Παπανδρέου, και της κυβέρνησης του κυρίου Παπανδρέου, είναι σημαντική. Στο βαθμό που απέδειξαν, ότι ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΝ και κινητοποιήσουν τις νόμιμες διαδικασίες και τα όπλα που έχουν στα χέρια τους (αλλά τα κοιτάνε, αντί να τα δουλεύουν), μπορούν να καταφέρουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Σε κάθε τομέα του κράτους φυσικά. Με εύκολο, απλό και δημοκρατικό τρόπο, πέρα και πάνω από δήθεν απειλές, τρομοκρατία της φακής και λόγια του αέρα, που οι διάφοροι Μπέοι και Ψωμιάδηδες, λένε δεξιά κι αριστερά για να πείθουν τα πρόβατα να μην ασχολούνται μαζί τους. Η επιτυχία αυτή, προήλθε από ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, και αποδεικνύει το ρόλο της πολιτικής, και των πολιτικών, στην Ελλάδα, αλλά και παντού, σε κάθε χώρα. Η επιτυχία αυτή μας προκαλεί να ζητήσουμε και άλλες τέτοιες επιτυχίες, στους τομείς που αληθινά πονάει η Ελλάδα.
Επίσης, θα ήθελα να σημειώσω, ότι η κάθαρση στο ποδόσφαιρο, ασχέτως αν δεν επαρκεί για να το κάνει βιώσιμο (για τους λόγους που νωρίτερα ανέφερα, ότι προϊοντικά είναι ελλιπές) είναι η πρώτη απόπειρα του κράτους, να απεμπλακεί από τη διαφθορά που το ίδιο δημιούργησε και ανέχτηκε εδώ και 30 χρόνια, και ταυτόχρονα να επιτρέψει, τη λειτουργία μιας ελεύθερης αγοράς ανωνύμων εταιρειών με όρους επιχειρηματικότητας.
Αν δεν το καταλάβατε, η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα, προς την κατεύθυνση που επιτακτικά ζητά η Ε.Ε, δηλαδή του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, της πάταξης της γραφειοκρατίας και των "συνεταιρισμών" που πνίγουν την εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξη, μέσω της δικαιοσύνης και των διωκτικών αρχών
Ακούστε και κάτι ακόμα. Δεν εθελοτυφλώ, ούτε πιστεύω πως ότι συνέβη, οφείλεται στο ήθος και την ακεραιότητα των πολιτικών. Τα ξέρετε και τα ξέρω, πως αυτοί ενεργούν και σκέφτονται. Το ότι έτσι απλά μια μέρα, ξεμπρόστιασαν τον οχετό του ποδοσφαίρου, σημαίνει ότι όσα συνέβαιναν τα ήξεραν και αυτοί εδώ και χρόνια και ότι φυσικά βρίσκονται στην επιφάνεια, στον αφρό, και όχι βαθιά κρυμμένα, μέσα σε σεντούκια και χαντάκια πολυετών ερευνών και δαιδαλωδών αναζητήσεων.
Αυτό που εγώ πιστεύω, είναι πως μεγάλα συμφέροντα εξ Ευρώπης (ίσως μεγάλες εταιρείες στοιχηματισμού, ίσως μεγάλες εταιρείες αθλητικών ενδιαφερόντων, ίσως...ίσως....) πίεσαν να ξεσκεπαστούν ορισμένα πράγματα, ώστε να μπορέσουν να επενδύσουν. Κάποιοι άλλοι μου λένε, ότι αποφάσισαν να προβούν σε αυτές τις τομές, ώστε να ρίξουν τον κόσμο στη μπάλα και να τον κάνουν να ασχοληθεί με αυτή, ως διέξοδο από τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει. Άλλοι μπορεί να πουν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ αναζητούσε μια επικοινωνιακή νίκη, "εν μέσω νεφών" και αμφισβήτησης από την κοινωνία, και η βρωμιά του ποδοσφαίρου ήταν η πιο εύκολη να καθαριστεί, ώστε να σταλεί ένα μήνυμα αποφασιστικότητας στην κοινωνία.
Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί το πράγμα, και πόσο σύντομα θα αντικατασταθεί (αν αντικατασταθεί) η παλιά παράγκα, από κάποια ή κάποιες καινούργιες. Γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι, μια τέτοια μπίζνα όπως το ποδόσφαιρο, συγκινεί πολλούς, με διάφορες προθέσεις.
Το ζητούμενο για μένα είναι, να γίνει μια νέα αρχή, και κάποια πράγματα να στηθούν από την αρχή σε καινούργιες βάσεις. Έτσι θα μπορέσει να αναπτυχθεί ελεύθερα το ποδόσφαιρο, να γίνουν επενδύσεις σε αυτό, να μπουν λεφτά που θα το μεγαλώσουν, θα γίνει ανταγωνιστικό και θα αποκτήσει ταυτότητα.
Και τελικά θα γίνει, αυτό που πρέπει να είναι. Ένα ευχάριστο χόμπι για όλους εμάς τους φιλάθλους, που θα θελήσουμε κάποια στιγμή να πάμε με τα παιδιά μας στο γήπεδο, και να περάσουμε μερικές ευχάριστες και συναρπαστικές στιγμές έντασης και ανδρικής συγκίνησης, και να φύγουμε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι, είτε είμαστε φίλαθλοι της ίδιας ομάδας, είτε αντίπαλοι