Έλεγα χτές, ότι τις ιστορικές στιγμές της κατάρρευσης της μεταπολίτευσης, που ζούμε σήμερα, θα τις χαρακτηρίσουν, οι αντιδράσεις προσώπων και θεσμών, σε κάθε επίπεδο
Και ότι όλοι θα κριθούμε από τη στάση μας απέναντι στα γεγονότα
Το σύστημα απέδειξε χτές, ότι διαθέτει τεράστια αποθέματα (στα οικονομικά θα το λέγαμε "λίπος") ελιγμών και πρωτοτυπίας, ώστε να μην παραδώσει την εξουσία, αμαχητί
Έτσι, λειτουργώντας ξεκάθαρα επικοινωνιακά, αποδεικνύοντας ότι πρακτικά η δημοκρατία μας είναι τηλεοπτική και δημοσιοσχετίστικης υφής, έκανε δυο-τρεις κωλοτούμπες, για να κατασταλάξει στο σημερινό ανασχηματισμό της κυβέρνησης
Αφού πριν, προσπάθησαν να μας πείσουν ότι "διαβουλεύονται" για να σχηματίσουν κυβέρνηση σωτηρίας. Αλήθεια, κύριε Παπανδρέου και κύριε Σαμαρά, οι διαβουλεύσεις σας, διήρκεσαν 5-10 λεπτά ας πούμε, του τύπου "θα πιούμε καφέ στο Κολωνάκι ή στη Γλυφάδα", όπως κάνουν τα δεκαπεντάχρονα παιδιά? Η είχαν μεγαλύτερο βαθμό "δράματος"
Γελοιότητες, και θεατρινισμούς, παρακολούθησε όλη η Ελλάδα, στους δέκτες της
Το πρωί τους γνωστούς τραμπουκισμούς στο κέντρο της Αθήνας, δηλαδή την επικράτηση της βίας και την κατάληψη του δημόσιου χώρου από καταστροφές και αναρχία. Το βράδυ τους γνωστούς αδιέξοδους προβληματισμούς περί "κρίσιμης ώρας για τον τόπο" και άλλες τέτοιες μπαρούφες, δηλαδή την κατάληψη του δημόσιου λόγου, από υποκρισία, κομματικές και προσωπικές ανασφάλειες, ανικανότητα για την υπέρβαση που θα φέρει νέο αέρα στις ζωές μας
Δεν έχει σημασία εάν θα γίνει ανασχηματισμός, ή θα προκυρηχτούν πρόωρες εκλογές. Η αν θα σχηματιστεί-τελικά-οικουμενική κυβέρνηση, υπό το βάρος των γεγονότων. Το κενό πολιτικής παραμένει. Κάποιος σχολιαστής παρατήρησε, ότι το κράτος έχει ουσιαστικά αδρανήσει. Αυτό είναι που μετράει. Τώρα που πρέπει να δουλέψουμε, για να κινηθούν τα γρανάζια της οικονομίας, και να δράσουν τα υγιή αντανακλαστικά της κοινωνίας, εμείς κυρήξαμε "στάση εργασιών" για να αφουγκραστούμε τις σοβαροφανείς μπούρδες των εκπροσώπων του παρηκμασμένου κομματικού κράτους των καρεκλοκένταυρων. Και να γυρίσουμε πλευρό, ευχαριστημένοι, που και την επόμενη ο φραπέ στο γραφείο μας, θα έχει μπουρμπουλήθρες
Από την άλλη μεριά βέβαια, οι πολιτικοί χαζοί δεν είναι. Μετρημένα κουκιά οι ψήφοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το ίδιο και των άλλων. Εγώ εκτιμώ αυθαίρετα ότι αυτή τη στιγμή, πάνω από το 50% του εκλογικού σώματος δεν ξέρει τι να ψηφίσει. Όμως το θέμα είναι ότι, έστω και με τις ψήφους των πελατών του συστήματος κυβέρνηση βγαίνει μια χαρά, έστω και συνεργασίας. Και εδώ φυσικά, είναι και το κεντρικό θέμα της συζήτησης που γίνεται αυτές τις μέρες
Ποιός θα αποκτήσει την πολιτική αβάντα, για να ωφεληθεί τις επόμενες ημέρες
Είναι προφανές ότι ο Γιώργος έχει χάσει σε αξιοπιστία και κύρος, εξαντλώντας κάθε μέσον που διαθέτει στο οπλοστάσιο του, για να κερδίσει έρισμα στο λαό. Ο Σαμαράς επιμένει να λέει τα δικά του, εκμεταλλευόμενος τα γνωστά νεοδημοκρατικά ρεβανσιστικά του ελατήρια, περιμένοντας με αγωνία τις εξελίξεις. Τρέμει να βγεί πρωθυπουργός ο Σαμαράς. Όμως αποσκοπεί στον πόλεμο φθοράς και τα απανωτά κυβερνητικά αυτογκόλ
Στις πλατείες ο κόσμος, δεν έχει καταλάβει ότι όσα γίνονται, και όσα μοιράζονται, είναι ερήμην του, δεν τον συμπεριλαμβάνουν. Αυτοί έχουν την αυταπάτη ότι η στάση τους έχει προκαλέσει τις αλυσιδωτές αντιδράσεις στην πολιτική σκηνή. Λες και μια χούφτα άνθρωποι, που ούτε καν προσέρχονται στις κάλπες συνήθως, η ψηφίζουν ακραίες παρατάξεις, μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις που παίρνουν τα μεγάλα κόμματα. Η βιτρίνα του μαγαζιού είναι οι "αγανακτισμένοι", το παραμύθι, πίσω από το οποίο οι ζυμώσεις ετοιμάζονται. Ότι "ο λαός αποφασίζει" και "το κράτος ανήκει στον λαό". Σαχλαμάρες
Τα ίδια συνθήματα που λένε οι οργανωμένοι των ποδοσφαιρικών ομάδων: "Ο Ηρακλής ανήκει στο λαό του". " ΑΕΚ είναι ο κόσμος της". Και άλλα τέτοια φαιδρά
Τα χτεσινά τερτίπια έδειξαν με τον πλέον εύγλωτο τρόπο, ότι το σύστημα είναι αυτόνομο, και αυτεξούσιο. Μην ξεγελιέστε από τα επικοινωνιακά παιχνίδια που "χαϊδεύουν" τα πρόθυμα αυτιά
Όμως εγώ θα γυρίσω στον τίτλο του κειμένου, που είναι και το σημαντικό κομμάτι που με απασχολεί
Καλώς ή κακώς, ότι είναι να γίνει θα γίνει. Επί της ουσίας πότε θα μιλήσουμε όμως?
Παρακολουθούμε τους σπασμούς και τον επιθανάτιο ρόγχο μιας εξουσίας αναποτελεσματικής, δυσλειτουργικής, αντικοινωνικής και αποστασιοποιημένης, από την ζοφερή καθημερινότητα του πολίτη της Ελλάδος. Και στη θέση της, δεν ξέρουμε τι θα πρέπει να βάλουμε. Και πως θα μοιάζει αυτό
Τόσοι πολιτικοί επιστήμονες, ιστορικοί, φιλόσοφοι, καθηγητές και δημόσια πρόσωπα, δεν έχουν φτιάξει ένα φόρουμ να συζητήσουν για την επόμενη μέρα και να προτείνουν μερικά βασικά πράγματα για να σχηματιστεί μια -έστω και θολή- εικόνα της μελλοντικής μας Ελλάδας. Την οποία εικόνα όλοι απαρεγκλίτως θα πρέπει να κρατήσουμε στα μυαλά μας με ευλάβεια και αντοχή.
Δε βλέπω να κρατούν οι σχολιαστές, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, μια ατζέντα θεμάτων προς επίλυση, την οποία να θέσουν σε δημόσιο διάλογο, προς τους πολίτες.
Τι πάει να πεί "εθνικά κρίσιμες ώρες" που μονίμως δίνουν άλλοθι απραξίας και απάθειας σε κάθε κυβέρνηση του τόπου?
Μια ζωή θυμάμαι τα ίδια λόγια πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Δε συνειδητοποιούν έστω, ότι ακόμα και τα ίδια τους τα λεγόμενα έχουν γυρίσει μπούμερανγκ στα κεφάλια τους? Ότι η κοινωνία έχει πάψει να ακούει? Ότι οι άλλοτε "ευχαριστημένοι πελάτες" τους, αν δε βρούν "τροφή", θα δαγκώσουν τα χέρια που τόσα χρόνια τους ταϊζαν?
Προσωπικά μιλώντας, δεν περιμένω τίποτα καινούργιο, διαφορετικό απ όσα βλέπω όλα τα χρόνια. Δεν έχω αυταπάτες για την Ελλάδα, και τους Έλληνες. Βρισκόμαστε σε ένα τραγικό σημείο ηθικής και πολιτικής παρακμής, όπως σε τόσες άλλες ιστορικές στιγμές καταγεγραμένες. Ούτε η πρώτη φορά θα είναι για την Ελλάδα, ούτε η τελευταία, δυστυχώς
Ενόσω εμείς συζητάμε για "πολιτικά πόκερ", και "πράσινα, μπλέ, κόκκινα" άλογα, χάνουμε τη βαθύτερη σημασία των πραγμάτων.
Που δεν είναι άλλη, από την επικράτηση του συμφέροντος της κοινωνίας, και την τροχοδρόμηση των αναγκαίων μεταρυθμίσεων, που θα μας οδηγήσουν προς έναν καινούργιο Ελληνικό πολιτισμό
No comments:
Post a Comment