Αυτό που συνέβη στην Κύπρο, αυτό το έγκλημα δηλαδή, θα γίνει σύντομα και στην Ελλάδα καθώς οι τράπεζες μας είναι όλες προβληματικές και πλην της Alpha Bank όλες θα χρειαστούν αναδιάρθρωση που δεν πρόκειται να γίνει με ιδιωτικά κεφάλαια. Γιατί πολύ απλά αυτά τα κεφάλαια δεν υπάρχουν.
Έτσι αναγκαστικά θα συμμετέχουν οι καταθέτες με κούρεμα αφού οι μέτοχοι (που προηγούνται) έχουν υποστεί απομείωση της τρέχουσας αξίας της περιουσίας τους με την κατακόρυφη πτώση των τιμών των μετοχών που κατέχουν. Δεν έχουν να τους πάρουν άλλα λεφτά με λίγα λόγια.
Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι ένας θάλαμος επιχειρήσεων με πολλά κουμπάκια που διάφοροι μπορούν να τα πατάνε στις Βρυξέλες και να διαλύουν ένα κράτος εντός της Ευρωζώνης.
Είτε αυτό αφορά οικονομικά πειράματα, είτε ένα οργανωμένο σχέδιο πυγμής και άσκησης πρωτόγονης δύναμης από τους ισχυρούς προς τους ανίσχυρους. Το αποτέλεσμα είναι ότι με το πάτημα ενός κουμπιού η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων αλλάζει. Θυμίζει λίγο Χιροσίμα η μου φαίνεται?
Όμως το ψέμα της Ευρώπης δεν χτίστηκε με το Ευρώ, αλλά με τα παραμύθια περί πολιτικής ενοποίησης και αξιών που τάχα μου μας κληροδοτήθηκαν ως συμπεράσματα και γνώση μετά από τις καταστροφές των παγκοσμίων πολέμων στην περιοχή μας.
Πως όμως είναι δυνατό να συμπορευτούν χώρες με τόσο διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους? Δηλαδή να συνυπάρξουν οι Δανοί και οι Ολλανδοί με τους Έλληνες και τους Ιταλούς για παράδειγμα. Έχει αποδειχτεί τόσες φορές ΟΤΙ ΔΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ που καταντά κουραστικό να επαναλαμβάνεται ως αυτονόητο.
Σε ποιά βάση σχεδιάζεται και μεταφέρεται προς πάσα κατεύθυνση το πνεύμα του Ευρωπαϊσμού λοιπόν? Τη στιγμή που στην πράξη δε λειτουργεί και δε λειτούργησε ποτέ ιστορικά? Το μόνο που λειτούργησε αποτελεσματικά στην Ευρώπη είναι οι διάφορες κατά καιρούς αυτοκρατορίες-βασίλεια-ζώνες επιρροής και τα λοιπά. Η δύναμη της επιβολής της μοίρας των ισχυρών προς τους αδύναμους. Διαβάστε ιστορία
Μιλούν για πολιτική ενοποίηση αλλά αυτό που έφτιαξαν είναι στην πράξη μια οικονομική ηγεμονία της Γερμανίας με όπλο το ευρώ που αντικατέστησε το μάρκο. Και τίποτα περισσότερο.
Αποτέλεσμα της φιλοσοφίας αυτή και το πρόσφατο "μάζεμα" των χρημάτων που αθρόα δανείστηκαν και σκορπίστηκαν από τους γαλαντόμους Γερμανούς τα προηγούμενα χρόνια, με αποδέκτες τους "ξύπνιους" Νοτιοευρωπαίους.
Με προφανή στόχο εννοείται. Τις business στα Βαλκάνια και τη Νότια Ευρώπη με οχήματα τις Siemens, Thyssen Krupp, την Deutsche Telecom και τα λοιπά.
Στο Ελλάντα, καλύψανε τις βρωμιές και τις business τους πίσω από τις "παροχές" και τα ξεροκόμματα των διορισμών διαμέσω των εντεταλμένων συστημικών μαριονετών τους--τα πολιτικά μας κόμματα. Όλα όσα πέρασαν από την εξουσία και όλα όσα συμμετείχαν εμμέσως στη νομή του χρήματος μέσω της "αλλαγής".
Όμως το παραμύθι της Ευρώπης κατέρρευσε και για ένα ακόμη λόγο. Γιατί αποδείχτηκε στην πράξη ότι ο θάλαμος επιχειρήσεων έχει χειριστές τους συμμετέχοντες και τους διαμορφωτές του Ευρωπαϊκού Χρηματοπιστωτικού Συστήματος με προεξέχουσα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Bundesbank. Και όχι τους "πολιτικούς οραματιστές".
Που είναι λοιπόν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί να βρούν λύσεις στα προβλήματα μας? Πουθενά
Όποτε κι αν προκύψει ένα πρόβλημα εμφανίζονται οι τεχνοκράτες Υπουργοί και τα επιτελεία των Τραπεζών, όχι οι πολιτικοί, ούτε τα κόμματα. Κι ας φωνάζουν οι διάφοροι Κον Μπεντίτ στο ευρωκοινοβούλιο
Άρα τι χρειαζόμαστε τους πολιτικούς, εφόσον με το πάτημα ενός κουμπιού τα συμφέροντα του Γερμανο-Ευρώ, βουλιάζουν την κοινωνία μιας Κύπρου για παράδειγμα? Και ο κόσμος δεν έχει ψωμάκι να φάει επειδή η κάθε Κύπρος "έγινε χρηματοοικονομικο καζίνο" η οτιδήποτε άλλο?
Αλήθεια ε? Και τόσα χρόνια δεν το ξέρατε? Τόσο αγνοί και τίμιοι οι φίλοι μας οι Γερμανοί και το συνάφι τους.
Όμως το παιχνίδι το έχουμε ξαναδεί. Και σας το μεταφέρω.
Κατά τη διάρκεια του Αμερικάνικου εμφυλίου πολέμου, ο Βορράς που ήταν ισχυρός λόγω τεχνολογίας και εμπορίου, ισχυρίσθηκε ότι έπρεπε να καταπολεμήσει τη σκλαβιά που στήριζε την οικονομία του Νότου. Με αυτή την πρόφαση αιματοκυλίστηκε ολόκληρο το Αμερικάνικο έθνος την περίοδο 1861-1865
Οι Βόρειοι ήθελαν να βάλουν στο χέρι τον έλεγχο της Νότιας οικονομίας που στηριζόταν στην πολύ σημαντική αγροτική της παραγωγή και τις εξαγωγές κυρίως προς την Αγγλία και σε τρίτες χώρες. Για την αγροτική παραγωγή του Νότου χρειάζονταν εκείνη την εποχή 4 εκατομμύρια σκλάβοι. Δηλαδή 4 εκατομμύρια τσάμπα εργάτες. Τη στιγμή που στο Βορρά τσάμπα δεν υπήρχε. Άρα δεν υπήρχε και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στο βωμό των "δικαιωμάτων μιας ευνομούμενης και πολιτισμένης κοινωνίας"
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Βορράς ήταν να βάλει εξαγωγικούς δασμούς που έκαναν ασύμφορες τις εξαγωγές καθώς αύξαναν το κόστος και άρα ακύρωναν την υπεραξία που η τσάμπα εργασία των σκλάβων προσέφερε στο 7% των πλούσιων Νότιων μεγαλο-ιδιοκτητών. (γιατί το υπόλοιπο 93% δεν είχε καθόλου σκλάβους, παρά ήταν ατομικές καλλιέργειες και προσωπικές μικρο-ιδιοκτησίες)
Το δεύτερο πράγμα ήταν να απαγορεύσει την επέκταση του καθεστώτος των φυτειών του Νότου και της τσάμπα εργασίας των σκλάβων, προς τις νέες πολιτείες της Δύσης που εκείνη την εποχή η Αμερική προσάρτησε μέσα από τους πολέμους με το Μεξικό και τους Ινδιάνους. Τους είπαν "απαγορεύεται να βάλετε χέρι στις νέες χώρες της δύσης"
Τέλος, έγινε η προπαγάνδα μέσω των τότε ΜΜΕ και χτίστηκε ο μύθος της ανθρωπιστικής ανάγκης για απελευθέρωση των σκλάβων του Νότου μέσω της 13ης τροπολογίας του συντάγματος που πέρασε ο Λίνκολν λίγο πριν δολοφονηθεί. Και λέω πως ήταν μύθος όχι γιατί η δουλεία ήταν καλό πράγμα, κάθε άλλο.
Αλλά γιατί ο μόνος τρόπος να ανατραπεί η δουλεία ήταν είτε μέσω μιας εξέγερσης των σκλάβων, είτε μέσω ενός μεγάλου σε κλίμακα πολέμου που όμως οι νικητές θα μπορούσαν να ελέγξουν τις συνέπειες του. Και να "ρυθμισουν" το μεταπολεμικό κλίμα εφαρμόζοντας νομοθεσίες φιλοσοφίας προερχόμενης από την κορυφή της πυραμίδας της αστικής εξουσίας και όχι βάση των αναγκών του εξαθλιωμένου πληθυσμού. Λευκών και μαύρων.
Με λίγα λόγια ένας μεγάλος πόλεμος του πλούσιου Βορρά ενάντια στον αγροτικό Νότο της τσάμπα μαύρης εργασίας θα μπορούσε να επιβάλλει ένα καινούργιο καθεστώς διακυβέρνησης της Αμερικής σε σύνολο, στα μέτρα της Βόρειο Αμερικάνικης ελίτ, εκτοπίζοντας οικονομικά και πολιτικά το Νότο από την αυτονομία του.
Πάμε τώρα να δούμε τι έγινε στην Ευρώπη.
Οι πλούσιες Βόρειες χώρες φτιάχνουν μια Ομοσπονδία και διοχετεύουν φτηνό χρήμα στους αγρότες και εμπόρους-εξαγωγείς Νότιους.
Ταυτόχρονα περιχαρακώνουν τις δυνατότητες των οικονομιών του Νότου για επέκταση και αυτονομία μέσα από κοινά σύμφωνα αγροτικής, εμπορικής, τηλεπικοινωνιακής κλπ πολιτικών και κυρίως μέσα από την εγκατάσταση ενός ΚΟΙΝΟΥ νομίσματος, ασχέτως του αν αυτό δεν μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελος του Νότου.(Γιατί ο Νότος δε μπορούσε να πουλήσει φτηνά, όπως έκανε παλιότερα. Ήταν υποχρεωμένος να πουλάει ακριβά και σε ποιότητα και σε ποσότητα)
Ταυτόχρονα η Ε.Ε ελέγχει και κοντρολάρει την επέκταση της προς τις χώρες που μπορούν να παρέχουν φτηνό εργατικό δυναμικό (τις ανατολικές χώρες δηλαδή) ενώ δεν κάνει τίποτα για να ανατρέψει την επέλαση της μαύρης εργασίας από την παράνομη μετανάστευση των Αφγανών, των Πακιστανών, των Αράβων που μπουκάρουν με τα καράβια μέσω Ελλάδας.
Ο μόνος δρόμος για το Νότο, προκειμένου να επιβιώσει οικονομικά, είναι ο δρόμος της αδήλωτης μαύρης εργασίας και της κατανάλωσης της αστικής του τάξης, αφού η ανταγωνιστικότητα του Νότου καταβυθίζεται προσδεδεμένη στο άρμα του σκληρού Ευρώ. Ο Νότος βλέπετε δεν έχει τεχνολογία. Δεν έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, υπέδαφος, ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες.
Κάποια στιγμή ο Βορράς σταματάει την παροχή ρευστότητας στο Νότο και ο Νότος καταρρέει. (μένει έξω από τις αγορές μας είπαν).
Ο Βορράς προσπαθεί να νομιμοποιήσει την επίθεση (τον εμφύλιο που ξεκίνησε ο ίδιος) μέσα από την ανάγκη για υιοθέτηση μιας πολιτικής λιτότητας ως "ηθικής οδού για την εξυγίανση του χρεοκοπημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την Ενωμένη Ευρώπη".
Δηλαδή μας λένε πως θέλουν να μας γλιτώσουν από τα λαμόγια που μας έκλεβαν τόσα χρόνια (που οι ίδιοι εξέθρεψαν με τις μίζες), να μας απελευθερώσουν από τη σκλαβιά της διαφθοράς και της παραπολιτικής (που οι ίδιοι ανέχτηκαν και στήριξαν πολιτικά), μέσω της νηστείας, της προσευχής και της εκχώρησης του απολύτου ελέγχου των χωρών του Νότου, στη δική τους.....Ευρωπαϊκή Ένωση....(μνημόνια, κουρέματα, ξεπούληματα φυσικών πόρων και κρατικής περιουσίας, εργολαβίες, κλπ)
Ελπίζω όσοι διαβάζουν αυτό το μπλόγκ να μπορούν να διακρίνουν τις απλές αντιστοιχίες, τους παραλληλισμούς του "έργου" που παίχτηκε στην Αμερική και του έργου που παίζεται σήμερα στην Ευρωζώνη.
Τα πράγματα είναι απολυτως ξεκάθαρα, απλά και νιανιά για παιδάκια του δημοτικού.
Το ζήτημα είναι η επιβολή μιας νέας ηγεμονίας, μιας γερμανικής διακυβέρνησης, της κατάκτησης της Ευρώπης με όχημα την ισχυρή οικονομία και τη σιδηρά πειθαρχία στις ορέξεις των ισχυρών ελίτ της Ευρώπης. Γιατί δεν είναι μόνο οι Γερμανοί. Είναι και τα τσιράκια τους. Τα ίδια τσιράκια που και στο Β Παγκόσμιο "κατακτήθηκαν" εν μία νυκτί χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ας τα ακούει αυτά ο μαλλιάς και σκουλαρικάτος Σουηδός υπουργός.
Η επίθεση στο Νότο φυσικά θα συνεχιστεί μέχρι να επέλθει η πλήρης υποταγή στο ενιαίο σύστημα διακυβέρνησης και διασύνδεσης των πάντων με το "κέντρο ελέγχου" μέσω προσωπικών δεδομένων, τραπεζικού απορρήτου, περιουσιολογίου και κάθε είδους εργαλείου που αφαιρεί εξουσία από τα κράτη και τους πολίτες των κρατών εις το όνομα της τάχα μου Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.
Είς το όνομα της δημοσιονομικής και τραπεζικής εξυγίανσης και μιας εποχής ενάρετης οικονομίας.
Τρίχες κατσαρές
Ήρθε η ώρα να ξυπνάμε και να σκεφτόμαστε τα πως και τα γιατί
Και κυρίως ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι για όσα σκεπτόμαστε μέσα από πράξεις και δράσεις.
Ο καιρός γαρ εγγύς
No comments:
Post a Comment