Δίπλα του ο Ρεχάγκελ και η καλλονή Όλγα Κεφαλογιάννη με τα λεφτά του Βαρδή να παριστάνει την υπουργό, προσπαθούσαν να ενθαρρύνουν τη μη λεκτική επικοινωνία-να περάσουν το μήνυμα
"Γκρής ιζ φουλ οφ σαϊτς" έγραφαν τα μπλουζάκια που φορούσαν οι τουρίστες της δεκαετίας του 80 στο Φαληράκι, ενώ τα ντόπια καμάκια απαντούσαν με μπλουζάκια "Γκρηκς ντου ιτ μπέτερ" κλείνοντας το μάτι στις Σουηδέζες συζύγους, που έλεγε τις προάλλες ο Καμμένος.
Συμπληρώνω την εικόνα στο μυαλό μου, με τα βίντεο από την επιτυχημένη σειρά του ΣΚΑΙ με παρουσιαστή τον Τατσόπουλο που έχει πάρει τη μισή Αθήνα, με τίτλο "1821"
Και συλλογίζομαι και αναρωτιέμαι πίνοντας τον πρωινό μου καφέ
Τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα? Από τότε που έγινε προσπάθεια από τον Καποδίστρια να ιδρυθεί ένα καινούργιο Ελληνικό κράτος?
Νομίζω δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως
Ανατρέχω σε κάποιες ιστοριογραφίες περιηγητών της εποχής της επανάστασης, αλλά και νωρίτερων εποχών και όλοι περιγράφουν την Ελλάδα ως ένα τόπο αγροτικό, νηφάλιο, με πολύ φως και πολλά αρχαία διάσπαρτα σε κάθε γωνιά της, ανθρώπους φιλόξενους -έστω και τραγικά αγράμματους- και μια φύση συγκλονιστική που υποβάλλει τις αισθήσεις.
Λίγο πιο έξω από την Αθήνα, μισή ώρα με το αυτοκίνητο να πάς, νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο 1821. Στην υπέροχη Ελλάδα των διακοπών.
Στη σειρά του ΣΚΑΪ ήταν φανερό ότι η ίδρυση του Ελληνικού κράτους με εξέχοντα τον Καποδίστρια, ήταν μια απόφαση των Ευρωπαίων ελίτ, που θέλησαν να φέρουν το μοντέλο διοίκησης και οργάνωσης των "προηγμένων" κοινωνιών τους και να το εγκαταστήσουν αυτούσιο-μεταφρασμένο.
Δηλαδή οι Ευρωπαίοι τότε μας βοήθησαν με πακέτο-προίκα πρωθυπουργό, μνημόνιο, δάνεια και τεχνική βοήθεια δια χειρός....Όθωνα. Σήμερα δεν είμαστε τόσο τυχεροί καθώς ο Ραϊχενμπαχ και η Τασκ Φορς δε θυμίζουν με τίποτα γόνους βασιλικής οικογένειας.
Νομίζω δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως
Από τότε μέχρι σήμερα η Ελληνική κοινωνία παραμένει διχασμένη ανάμεσα στην πραγματική εξέλιξη της, την ωριμότητα και την αντίληψη της για το περιβάλλον γύρω της και το τι "οφείλει" να κάνει "για να παρακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις".
Με λίγα λόγια παραμένουμε διχασμένοι ανάμεσα σε αυτό που πραγματικά είμαστε (και δε θέλουμε να αλλάξουμε) και αυτό που θέλουμε να είμαστε (αλλά δε μπορούμε να το κάνουμε αν δεν αλλάξουμε)
Σε αυτό το ιστορικό-κοινωνικό-φιλοσοφικό-διαχρονικό παιχνίδι "μηδενικού αθροίσματος", με αλλεπάληλα "νέα ξεκινήματα", "επανιδρύσεις του κράτους", "αλλαγή", "μεταρρυθμίσεις" και τελικά....αλλεπάληλες χρεοκοπίες και αποτυχίες και ζωή με Ευρωπαϊκά δανεικά, η μοναδική σταθερά παραμένει ότι "η Ελλάδα είναι μια όμορφη χώρα για διακοπές"
Μήπως κάποτε θα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με αυτό και να ξεχάσουμε την επίμονη (έξωθεν επιβληθείσα και αυτή) Οθωνικής καταβολής, προγονοπληξία μας?
Μήπως κάποτε θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι το 1821 δεν υπήρχε καμμία Ελλάδα που να έχει σχέση και σύνδεση με την αρχαία Ελλάδα, αλλά υπήρχε ενα πληθυσμιακό συνοθύλευμα Ελλήνων, Αλβανών, Τούρκων και Σλάβων που συνιστούσε μια Οθωμανική κοινωνία?
Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε ότι ξεκινήσαμε από αυτή την Οθωμανική κοινωνία και τις ιδιαιτερότητες της (και τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής της Βυζαντινής μεσαιωνικής κοινωνίας) και ότι θα πρέπει αυτή την κοινωνία να την εξελίξουμε σε κάτι πιο συμβατό με την Ευρωπαϊκή μας "ιδεολογική προβολή"?
Γιατί έτσι όπως το ξαναπάμε και στις μέρες μας, επί της ουσίας επιβεβαιώνουμε τη μοίρα μας ως θέρετρο και τόπο αναψυχής περισσότερο, παρά ως κάποια οντότητα που μπορεί να ορίσει τον εαυτό της και με όρους σύγχρονου κράτους
Και το κάτω κάτω, εμένα δε με ενοχλεί να πουλάω διακοπές αν από αυτό μπορώ να ζήσω και να ζήσω καλά
Με ενοχλεί να παριστάνω κάτι που δεν είμαι, επειδή "έτσι οφείλουμε να κάνουμε", βάση της στοχοθεσίας μιας "ανώτερης ελίτ" που θέλει να κάνει τις δουλίτσες της
Και τελικά διαιωνίζει αυτό το διχασμό, που εγκαινιάστηκε με την ίδρυση του νέου Ελληνικού κράτους, ως πρωτότυπο παράδοξο μιας κοινωνίας που "δεν καταλαβαίνει" την ηγεσία της, έστω και αν -υποτίθεται- πως την....εκλέγει
No comments:
Post a Comment