Αυτή την Ελλάδα θέλουμε?

Την προηγούμενη εβδομάδα έλαβε χώρα μια επέτειος της ντροπής στο Μέγαρο Μουσικής.

Όπου σύσσωμο το πολιτικό σύστημα προσέτρεξε να αποτίσει φόρο τιμής στη μνήμη του "εθνάρχη" Κωνσταντίνου Καραμανλή, μιας προσωπικότητας που στα μάτια μου είναι -το λιγότερο- αμφιλεγόμενη. Όταν λέμε σύσσωμο εννοούμε άπαντες πλην ΚΚΕ και ΑΝ.ΕΛ

Ακόμα και τα θετικά του Καραμανλή να πάρεις, δηλαδή το όραμα για μία "Ελλάδα που ανήκει στη Δύση"*, αυτά που στην πραγματικότητα διαμόρφωσαν συνειδήσεις και στιγμάτισαν τους Έλληνες μέχρι σήμερα, είναι πολλά άλλα:

• Η εγκαθίδρυση και η διακυβέρνηση του παρακράτους της δεξιάς και του αστυνομικού κράτους
• Οι μυστικοσύμβουλοι, η διαπλοκή με το παλάτι και η πολιτική παρασκηνίου
• Ο αυταρχισμός η συγκεντρωτική διακυβέρνηση και η πολιτική περιθωριοποίηση της αριστεράς
• Η κυβέρνηση των λίγων πλουσίων βιομηχάνων και της νεο-αστικής τάξης εις βάρος των πολλών φτωχών
• Η αστυφιλία-αντιπαροχή-κράτος των εργολάβων
• Η μαζική μετανάστευση νέων Ελλήνων τις δεκαετίες 50-60, τόσο προς τα αστικά κέντρα της χώρας, όσο και προς το εξωτερικό (κυρίως)

και πάρα πολλά άλλα, τα οποία μπορεί ο καθένας να βρεί στο ίντερνετ με λεπτομέρειες.

Όλα αυτά, προλείαναν το έδαφος για την επερχόμενη σαρωτική νίκη των σοσιαλιστών του Ανδρέα Παπανδρέου λίγο μετά την μεταπολίτευση, και την εγκατάσταση ενός συστήματος ελέγχου της ελληνικής κοινωνίας, μέσω της εκχώρησης της "αλλαγής"  προς τους "μη προνομιούχους".

Κάτι που αποτέλεσε καθολικό αίτημα της εποχής, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού όπου η οικονομική ανάπτυξη ευόδωσε την εμπέδωση μιας φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας εντός ενός κράτους δικαίου (στα χαρτιά--στα όνειρα όσων πίστεψαν στην εφαρμογή του μοντέλου και στη χώρα μας---βλ. Αντώνη Τρίτση, Γιώργο Γεννηματά κλπ)

 *Σημ.: Το όραμα της Ελλάδας που ανήκει στη Δύση είναι προάγγελος της ένταξης σε μια Ευρώπη που αργότερα συνετέλεσε στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Ωστόσο δε μου βγάζει κανείς από το μυαλό ότι ο πραγματικός λόγος που ο Καραμανλής θέλησε να ενταχθούμε, ήταν ο ίδιος λόγος που ο Αντρέας "τα έδωσε όλα" μέσω Τσοβόλα. Δηλαδή το φτηνό χρήμα και η ευημερία μεσα από "πακέτα στήριξης" και επιδοτήσεις.

 Σήμερα ο νεοφιλελεύθερος Κώστας Στούπας γράφει επί λέξη: "Από το 2004 μέχρι το 2009 προσέλαβαν στο δημόσιο περίπου 300.000 άτομα με βασικό κριτήριο την προσωπική συνέντευξη που είχε αυξημένη βαρύτητα σε σχέση με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ."

Και συνεχίζει λίγο παρακάτω: "Ο πρωθυπουργός που επέτρεψε να γίνει αυτό (Σημ.: Κώστας Καραμανλής), παριστάνει το σιωπηλό «Βούδα» που προβάρει το ρόλο του πολιτικού που είναι έτοιμος να επιστρέψει αν χρειαστεί για να σώσει τη χώρα από το χάος. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (θαυμαστής κάθε λαϊκιστή δημαγωγού του τρίτου κόσμου) για χάρη των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων εκθειάζει την μετριοπάθεια του ανδρός."

 Και μετά απο όλα τα παραπάνω, εγώ σας ρωτάω, αυτή την Ελλάδα θέλουμε?

Μια Ελλάδα όμηρο μιας καινούργιας αυταρχικής δεξιάς διακυβέρνησης (υπό το Σαμαρά και την ανοχή των νεο-Καραμανλικών) απέναντι σε μια φαιδρή λαϊκιστική αντιπολίτευση με τον νεο-σοσιαλιστή Τσίπρα και την ανοχή ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ?

Μια Ελλάδα που αντί να πηγαίνει μπροστά μεταρρυθμίζοντας τα πολλά κακώς κείμενα σε κράτος και κοινωνία, έχοντας το βλέμμα στο μέλλον, με τη βοήθεια μια ευρείας κοινωνικής συναίνεσης και συνειδητοποίησης και των ανεπτυγμένων κρατών της Ευρώπης, πηγαίνει ολοταχώς προς τα πίσω σε "μαύρες και άραχνες" εποχές?

Μια Ελλάδα στην οποία η δεξιά των πολιτικών κληρονόμων του γέρο-Καραμανλή θα κυβερνά με σιδηρά χείρα και προέκταση της "πειθούς" της, την ημι-παράνομη Χρυσή Αυγή σε ρόλο "ταγματασφαλίτη-μπάτσου-ΚΥΠατζή-δοσίλογου" κλπ?

Μια Ελλάδα στην οποία η αριστερά θα είναι όμηρος των παλαβών και εγκλωβισμένων στις ένοπλες επαναστάσεις και την ανυπακοή του '70 και του '80 εποχών με πρότυπα τον Γκεβάρα και τις Ερυθρές Ταξιαρχίες? Που δεν έχει τη δυνατότητα να εκφράσει ρεαλιστικό και στέρεο λόγο στην κοινωνία, εκτός από 200-300 λέξεις τσιτάτα που μονότονα απευθύνει στις εκάστοτε "συνιστώσες" και τους άπειρους τοποτηρητές του κομματικού της μηχανισμού?

Αυτή την Ελλάδα θέλουμε? Την Ελλάδα του παρελθόντος που ακόμα μας κατατρέχει?

Επιμένω στην επέτειο μνήμης στο Μέγαρο Μουσικής διότι στο μυαλό μου ο συμβολισμός ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ.

Το σύστημα επιλέγει τα ίδια όπλα, τις ίδιες μεθόδους, τον ίδιο πειθαναγκασμό, την ίδια παραπληροφόρηση και την ίδια νοοτροπία, για να "διαχειριστεί" τη μετάβαση σε μια νέα εποχή που προ πολλού έχει ξεπεράσει την Ελλάδα και τον περιβάλλοντα χώρο της.

Είναι πραγματικά θλιβερό όλο αυτό που γίνεται.

Αλλά είναι και ενδεικτικό του χαμηλού επιπέδου πολιτικής και κοινωνικής παιδείας του Ελληνικού λαού, που με αντάλλαγμα τη θέση στο δημόσιο ή τη διαπλοκή με το γκρίζο κεφάλαιο εκχώρησε δημοκρατικές ελευθερίες και ατομική αξιοπρέπεια κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων.

Το χαμηλό αυτό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών τους οδήγησε να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή ως "αντίδραση" στους "κλέφτες και τα λαμόγια πολιτικούς", να αναδείξουν το ΣΥΡΙΖΑ του "έξω από το ευρώ" ως εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς για την διαχείριση της κρίσης και τελικά να κυβερνώνται από μια....τρικομματική κυβέρνηση ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ που τους έχουν σύρει στην εξαθλίωση και την ευρωπαϊκή απαξίωση.

Ενός...μίγματος "μια απ όλα" για να μη χαλούν καρδιές και "κολεγιές" και ταυτόχρονα να επιτευχθεί η "μετάβαση" σε μια επόμενη βολική κατάσταση, στην μετά-Τροϊκα εποχή (που τότε θα....μιλήσει ξανά ο λαός που θα έχει....ωριμάσει, δεμένος χειροπόδαρα και φιμωμένος)

Προσωπικά δε θέλω αυτή την Ελλάδα. Δε θέλω αυτές τις κυβερνήσεις και αυτές τις συνθήκες ζωής. Δεν θέλω να ζήσω σε ένα τέτοιο μέλλον-επανάληψη του χειρότερου παρελθόντος της ιστορίας μας. Ενός παρελθόντος που οδήγησε σε χούντες και άκρατο λαϊκισμό. Σε κοινωνικές εκρήξεις και ανωμαλία.

Θέλω μια Ελλάδα δικαίου, ελευθερίας και προόδου, για όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως πεποιθήσεων, καταβολών και προτιμήσεων.

Αυτή την Ελλάδα οραματίζομαι, δίπλα σε χιλιάδες άλλους που έχουν τις ίδιες σκέψεις. Τόσο εντός της επικράτειας, όσο και εκτός αυτής.

Εσύ?

Πηγή:www.capital.gr