Thursday, March 7, 2013

Ανικανότητα και υποκρισία


Ζούμε σε μια χώρα που η παραχάραξη της πραγματικότητας, η φαλκίδευση της αλήθειας, είναι το μόνο ζητούμενο, το μόνο δεδομένο.

Ζούμε σε μια χώρα που η κατασκευή "εικονικής πραγματικότητας" αποτελεί τη μεγαλύτερη ικανότητα των "μάγων" της ευρύτερης κυβερνητικής παράταξης. Μιλάμε για υψηλή και ακριβή εξειδίκευση. Για πρωτοπορία.

Ας ξεκινήσω όμως από τον Τσίπρα.

Πάει ο Τσίπρας να παραστήσει τον κεντρώο, τον συστημικό, φιλώντας το δαχτυλίδι του Καραμανλισμού. Τελείωσε ο Τσίπρας, έβαλε ημερομηνία λήξης στο πολιτικό του μέλλον. Και ας αφήσει τις προβλέψεις, τις στατιστικές και τις δημοσκοπήσεις.

Τι δουλειά έχεις Τσίπρα στο μέγαρο μουσικής? Εγώ δεν έχω δει ποτέ κάποιον θαμώνα των συνιστωσών που σε πρωτοστήριξαν στην περιοχή πέριξ του Αρεταίειου. Για συναναστροφές εννοώ.

Και αντί όλοι να τον φτύσουν που τη μια παριστάνει τον φίλο του Τσάβες και χύνει κροκοδείλια δάκρυα μέσω Δούρου (για το θάνατο του "φιλολαϊκού ηγέτη" που έχει καταφέρει να κρατά το λαό της Βενεζουέλας στη φτώχεια και την ανέχεια, ενώ διαθέτει τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου----μέγα επίτευγμα) ενώ από την άλλη "μπαίνει στο κάδρο" των εξελέξιμων μέσω των "εκλογών του συστήματος"

Αντί να τον φτύσουν για τις κωλοτούμπες του, για το κάθε μέσον που χρησιμοποιεί ώστε να βγεί πρωθυπουργός-------κάθονται οι τσάτσοι της δημοσιογραφιας και κατασκευάζουν "αγιογραφίες" και κάνουν "αναλύσεις" για τις "θέσεις Τσίπρα". Και στο πρωτοσέλιδο των Νέων σήμερα διαβάζουμε για "επικίνδυνες εμμονές της Τροϊκα". Μάλιστα κύριοι.....

Οι εμμονές της Τροϊκα "θα ανατραπούν" με "λαϊκή" κυβέρνηση "πολιτικής σύγκλισης" -υπό το βλέμμα του εθνάρχη Καραμανλή------δια χειρός Τσίπρα.

Τελικά σε αυτή τη ζωή μόνο δύο πράγματα έχουν συνέπεια στη δυστυχία τους. Ο χάρος και η Αλέκα Παπαρήγα. Ας το κρατήσουμε όμως αυτό για άλλη συζήτηση. Πάμε παρακάτω.

Ξέρετε τι είναι αυτό που με προσβάλλει περισσότερο ως άνθρωπο σκεπτόμενο και επαγρυπνούντα περί των δημοσίων πεπραγμένων? Ως Έλληνα?

Το γεγονός ότι αυτοί οι ανίκανοι, οι άχρηστοι που μας κυβερνάνε, δεν είναι σε θέση να παράξουν ΜΙΑ σωστή, ΜΙΑ πρωτότυπη, ΜΙΑ κατάλληλη ιδέα, για να βελτιωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα μας.

Παρά αυτοί οι τζουτζέδες, οι καραγκιοζοπαίχτες με τις αστραφτερες οδοντοστοιχίες (που παρελαύνουν στο μέγαρο μουσικής με τους ομοίους τους για να περιδράμουν τα "καναπεδάκια" και τα άλλα δωρεάν εδέσματα που προσφέρονται στο διάλειμμα των εκδηλώσεων) κρύβονται πίσω από τα "προαπαιτούμενα", τις "μνημονιακές υποχρεώσεις" και άλλα τοιαύτα ευφυολογήματ, προκειμένου να μην εκτεθούν πολιτικά.

Είναι ρε παιδιά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Απίστευτο, τρελό, δεν ξέρω πως να το εξηγήσω.

Καταδέχονται να ξεφτιλίζονται στην κοινή γνώμη, τόσο προσωπικά, όσο και πολιτικά, παραδεχόμενοι ότι είναι εντολοδόχοι μιας κάποιας Τρόικα που πειραματίζεται με "μοντέλα προσαρμογής" αγνοώντας την πραγματικότητα.

Ποντάροντας σε "πόλεμο φθοράς της κοινωνίας" που ως ώριμο φρούτο θα πέσει εξαντλημένη από τα ατελέσφορα μέτρα (υπερφορολόγηση, νόμοι που καλύπτουν πρωθύστερους νόμους, ασυννενοησία, αδυναμία δημοσιονομικού νοικοκυρέματος, εκτόξευση της ανεργίας, κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα, εξάχνωση της επιχειρηματικότητας, υποθήκευση του μέλλοντος της νέας γενιάς κλπ κλπ) και θα......απορρίψει τους "ξένους κατακτητές".....διαιωνίζοντας την διακυβέρνηση του μεταπολιτευτικού αστικού κράτους σε μια νέα πιο light βερσιόν του.

Με "χαμηλότερα λιπαρά" μεν, αλλά με τα ίδια ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

Καταδέχονται οι ανίκανοι, να τους δίνει "σκονάκι" η Τροϊκα, κοτζάμ επιστήμονες, κοτζάμ "πολιτικά αναστήματα" που κάνουν know us better στα μέγαρα μουσικής, την ώρα που κόβουν συντάξεις των 500 ευρώ και "απολύουν" μέσω.....πρόωρης συνταξιοδότησης.

Όμως το πρόβλημα δεν είναι οι απολύσεις στο δημόσιο. ΚΑΚΩΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΕΙ ΕΚΕΙ αναλώμενοι σε επικοινωνιακά παιχνίδια. Ας είμαστε σοβαροί.

ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΦΟΡΟΕΠΙΔΡΟΜΩΝ είναι λύση.

Και τα δύο παραπάνω μέτρα έχουν ορίζοντα τις επόμενες εκλογές και αποτελούν ξεκάθαρα προφάσεις και όχι αποφάσεις.

Στη λογική του "ζεστού-κρύου", "μαύρου-άσπρου" που έλεγα στην προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο: Η νομή της εξουσίας στην μεταπολιτευτική Ελλάδα". Δηλαδή στη λογική ότι η "κακιά" τωρινή κυβέρνηση σας κυνηγάει, ενώ εγώ ο "καλός" της αντιπολίτευσης "θα καταργήσω"---άρα ψηφίστε με να σας σώσω.

Το μέγα και δυσεπίλυτο πρόβλημα της Ελλάδας είναι ΌΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

-Ακόμα και με αυτό το δύσχρηστο δημόσιο τομέα (που σε κάθε περίπτωση πρέπει να αναδιοργανωθεί εκ βάθρων με γνώμονα την πέρα ως πέρα ΚΑΘΑΡΣΗ από κάθε λογής παρανομία σε κάθε επίπεδο)

-Ακόμα και με αυτά τα έσοδα (που αντανακλούν πρωτίστως ΤΗ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ απέναντι στο κράτος------αυτό δεν είναι λόγος για εκλογές? Ας μας απαντήσει ο κύριος Σαμαράς που πήγε να "τιμήσει" τον Κ. Καραμανλή)

Αν στην Ελλάδα ΣΗΜΕΡΑ ξεκινούσαν αποκρατικοποιήσεις και υλοποιούταν -έστω μερικώς- μια στοιχειώδης μεταρρύθμιση στο επενδυτικό τοπίο, με ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΗ του υφιστάμενου νομικού πλαισίου (έστω κι αν αυτό είναι άδικο)

Τότε θα υπήρχαν μεγάλα περιθώρια να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ και τα υπόλοιπα θα γίνουν σε βάθος χρόνου με την ευκαιρία μιας ευρύτερης συναίνεσης που η τρικομματική φέρει στην ύπαρξη της, ήδη σήμερα

ΕΣΕΙΣ ΚΑΝΕΤΕ ΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ μόνο και μόνο για τις ψήφους.

Είναι τόσο απλό και τόσο........χυδαίο πια





No comments: