Διαίρει και βασίλευε, η δύναμη τους

Όχι! Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτό τον τόπο!

Και τα όσα διαδραματίζονται με αφορμή τη Χρυσή Αυγή και τη χρήση της από το πολιτικό σύστημα, ώστε να ανακόψει την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ

Το αμαρτωλό μεσαζοντικό πολιτικό σύστημα, που δίνει εντολές σε γνωστούς εφοπλιστές, επιχειρηματίες, βιομήχανους, σουπερμάρκετ, πετρελαιάδες, μηντιάρχες, και κάθε λογής παράγοντα επιρροής της Ελληνικής πραγματικότητας

Δίνει εντολές με σκοπό να κρατήσει τις ισορροπίες εκεί που επιθυμεί. Που με τη σειρά του, κανονίζει ποιός θα ανέβει και ποιός θα κατέβει σε αυτή την εσωτερική αναδιοργάνωση του κατεστημένου στη χώρα, σε καιρό μνημονίου και κρίσης

Διότι αυτό είναι το ζητούμενο τους

Να κρατούν το λαό διχασμένο αιώνια, διαιρεμένο, ανίκανο να σκεφτεί το όλον, τη μεγάλη εικόνα

Αλλά πάντοτε να ρέπει και να σύρεται στους δύο πόλους, στα διλήμματα

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, Αριστερά και Δεξιά, Ιδιώτες και Κράτος

Μα έχουμε δημοκρατία θα αναφωνήσετε και θα έχετε δίκιο. Μόνο στα χαρτιά όμως

Τα έχω γράψει και ξαναγράψει και θα τα λέω μέχρι να πεθάνω

Αν η δημοκρατία ήταν απειλή για την επιβίωση του συστήματος, τότε δεν θα υπήρχε. Είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος ελέγχου της κοινωνίας, ιδιαίτερα της καταναλωτικής

Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται με τον πιο προκλητικό τρόπο. Ένα μίγμα κρατικού αυταρχισμού, οθωμανικών καταβολών, μαζί με δικαιώματα και ελευθερίες που εκ περιτροπής καταργούνται με "εύκαιρες" αφορμές, όπως τα μνημόνια

Τα ίδια και στην οικονομία, που πάει αγκαζέ με την αστική δυτικου τύπου δημοκρατία

Στην Ελλάδα έχει επικρατήσει η χειρότερη μορφή ξέφραγου καπιταλισμού με μηνιάτικα των 350 ευρώ δίχως ασφάλιση, υπερπροσφορά εργασίας για να κρατάνε χαμηλά το κόστος εργασίας, κατάργηση κάθε προστασίας του εργαζόμενου, κατάργηση κάθε κοινωνικής ασφάλισης, δημόσιας υγείας και ξεχαρβάλωμα της παιδείας.

Η χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης σε συνδυασμό με σκληρό κρατισμό, με διαπλοκή και διαφθορά, με διάχυση κρατικών πόρων σε υμέτερους του κυκλώματος, σε σκληρό έλεγχο κάθε απόπειρας για καινοτομία και πρωτοβουλία, για απελευθέρωση των όρων του επιχειρείν για το μικρό επαγγελματία και τον κάθε άνθρωπο

Ένα εκρηκτικό μίγμα που εγκλωβίζει τον Έλληνα σε συμπληγάδες πέτρες και τον υποχρεώνει να γίνει παράνομος, φοροφυγάς, ψεύτης και άτιμος για να επιβιώσει. Να γίνει είτε Κλέφτης, είτε Αρματολός, όπως γινόταν πριν την Επανάσταση του γένους. Δηλαδή να διαλέξει την πλευρά του κατακτητή (Ευρωπαϊκή ένωση), την πλευρά του τοποτηρητή (ντόπιες κλίκες συμφερόντων) ή την πλευρά του αντάρτικου (φοροδιαφυγή, ανομία, ανυπακοή, ακραία πολιτικά μορφώματα κλπ)

Μας κρατάνε διχασμένους, μας αποδυναμώνουν, μας χειραγωγούν και δεν καταλαβαίνουν ότι τα συμφέροντα μας είναι ένα σύγχρονο κράτος δικαίου με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα, που θα τηρεί ευλαβικά τη Δημοκρατία υπέρ του λαού, υπέρ των αδυνάμων

Μας κρατάνε σε αντίπαλα στρατόπεδα και μας τροφοδοτούν με μίσος και διαφοροποίηση, ενώ είμαστε όλοι το ίδιο καταπιεσμένοι, το ίδιο περιορισμένοι, το ίδιο υπόλογοι και υποτελείς μιας ανώμαλης κατάστασης που δεν έχει αλλάξει (παρά μόνο με μικρά διαλείμματα) εδώ και πάρα πολλά χρόνια

Είναι τόσο απλά αυτά τα πράγματα, τόσο ξεκάθαρα, που απορώ πως συνεχίζουν ορισμένοι και πέφτουν σε αυτές τις παγίδες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό το κομμάτι της Βαλκανικής?

Ούτε το αίμα, ούτε οι αγώνες, ούτε οι μεγάλες ιδέες έχουν μετακινήσει αυτή τη ριζωμένη στο πετσί μας νοοτροπία? Το ραγιαδισμό? Τον ωχαδερφισμό και την παραίτηση από το σήμερα--το τώρα?

Απέναντι σε αυτό το σύστημα τυρανίας, είμαστε όλοι όμοιοι και όλοι καταδικασμένοι

Ας μην περιμένουμε να αλλάξει κάτι, αν δεν αλλάξουμε τα μυαλά μας και δε δούμε την αλήθεια κατάματα

Στα βιβλία της ιστορίας, είναι ΟΛΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ.

Ανοίξτε τα, έχουν ξανασυμβεί αυτά που ζούμε, θα ξαναγίνουν και στο μέλλον με τον ίδιο τρόπο, με τους ίδιους όρους, με παρόμοια πρόσωπα

Είναι η Ελλάδα, εμείς οι Έλληνες, οι δημοκράτες, απέναντι τους, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, κανένας άλλος. Δύναμη δική μας η ενότητα και η αλληλεγγύη. Η κατανόηση της κοινής μας μοίρας, ως μοχλός αντεπίθεσης στο μοχθηρό τέρας που νέμεται τις ζωές και το μέλλον των παιδιών μας!!

Δεν θα κουραστώ να το λέω

Έχω επανειλημμένως αναφερθεί στη χούντα και το φασισμό, γράφοντας την άποψη μου

Το βασικό στοιχείο για να καταλάβει κάποιος τις αιτίες που η Χρυσή Αυγή θέριεψε και πάλι είναι η διαχρονικότητα. Η αντοχή στο χρόνο

Δηλαδή η μεταφορά του φασιστικού γονιδίου από γενιά σε γενιά αμετανόητων--γονίδιο που ουδέποτε καταπολεμήθηκε στα σοβαρά. Όταν λέω γονίδιο δεν εννοώ ένα εγγενές ανθρώπινο χαρακτηριστικό, μιλώ μεταφορικά για την κακή κληρονομιά. Για την κακή παράδοση που αναπτύσσεται σε μια οικογένεια και παραμένει σε αυτή ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει τριγύρω της

Βλέπουμε σήμερα, τώρα, τις σπασμωδικές ενέργειες της κυβέρνησης της ΝΔ που επιφανειακά θα αντιμετωπίσει το φαινόμενο, για μια ακόμη φορά, αποσπώντας προεκλογικά οφέλη, δηλαδή ποσοστά και ψηφοφόρους. Αυτό που την ενδιαφέρει τελικά, ας μη γελιόμαστε. Η ΝΔ είναι η μεγάλη δεξιά παράταξη στην οποία έχουν "χωρέσει" όλες οι αποχρώσεις του μπλέ. Είναι η μεγάλη μάνα που προσπαθεί να μαζέψει τα "παραστρατημένα" της, παιδιά

Φυσικά, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα επί της ουσίας

Οι Χρυσαυγίτες είναι οι επίγονοι όσων ανέχτηκαν τους ταγματασφαλίτες, τους δοσίλογους και τους συνεργάτες των Γερμανών που στο Μελιγαλά έδιναν μάχες οπισθοφυλακής. Είναι όσοι ανέχτηκαν τη δικτατορία του Παπαδόπουλου "δίχως να ενοχλούν", υποστηρίζοντας μέχρι σήμερα, ότι επί 7ετίας "όλα βαίναν καλώς" γιατί τους έφτιαχνε δρόμους η ΜΟΜΑ. Είναι όσοι παρείσφρυσαν και όσοι επιβίωσαν στο σύστημα νομής της εξουσίας της μεταπολίτευσης, καλλιεργώντας και συντηρώντας την "επανάσταση" της 21ης Απριλίου σε φανερούς και μυστικούς θύλακες, με την ανοχή της ΕΥΠ, της ΕΛΑΣ, του Ελληνικού Στρατού και ορισμένων τμημάτων της επίσημης πολιτικής σκηνής

Η Χρυσή Αυγή με τη σημερινή συντεταγμένη της μορφή, υπάρχει πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα, δε γεννήθηκε χτές. Ας μη γελιόμαστε. Ας μην κλείνουμε τα μάτια

Η επίπλαστη ευημερία, ο πακτωλός χρημάτων που έπεσε στη χώρα με την έλευση Ανδρέα Παπανδρέου και τα σχεδόν 40 χρόνια δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας, δίχως ιδιαίτερα πολιτικά σκαμπανεβάσματα, δεν ήταν αρκετά για να "εξαφανίσουν" (δια της μεθόδου του ώριμου φρούτου) τα φασιστικά γονίδια από την Ελληνική κοινωνία

Και ο λόγος είναι πως δεν κατέστη δυνατό, να γίνουν οι δομικές μεταρρυθμίσεις που θα εμπέδωναν και θα επέκτειναν τη δημοκρατία ως τον αποτελεσματικότερο τρόπο διαχείρισης μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής κοινωνίας, σε κάθε επίπεδο. Από την οικονομία, μέχρι τις συγκοινωνίες

Δεν άλλαξε το κράτος. Δεν άλλαξε η φιλοσοφία της διοίκησης. Δεν άνοιξε η οικονομία σε νέα συμφέροντα με επωφελή για την κοινωνία, τρόπο. Δεν έγιναν επενδύσεις εκεί που έπρεπε. Δεν αξιοποιήθηκε η ευκαιρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως παράδειγμα και εμπειρία. Μείναμε στην παπαγαλία και στον πιθηκισμό. Μείναμε στα πρόσκαιρα οφέλη που δημιούργησαν μια κάστα παρασιτικών επαγγελμάτων και νοσηρών καταστάσεων. Όλοι τα γνωρίζουμε

Δεν φτιάξαμε καινούργιες υποδομές. Δεν τολμήσαμε. Δεν τα καταφέραμε.

Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Ανάπτυξη, Εμπορικό Ισοζύγιο, Επαγγέλματα, Βιομηχανία, Αγροτική Οικονομία, Κρατική λειτουργία, Δικαιοσύνη, Αστυνομία και πολλά άλλα, δεν άλλαξαν ριζικά, παρέμειναν θεσμοί καχεκτικοί, κληρονομιά άλλων εποχών, μαζί με τις νοοτροπίες των λειτουργών τους. Παρέμειναν τροχοπέδη και περιοριστικοί παράγοντες για την ορθή συμπόρευση με τον δυτικό κόσμο, του οποίου μέρος δηλώσαμε πως αποτελούμε

Και δεν ήταν δύσκολο να αλλάξουν. Χρειαζόταν η βούληση και η αποφασιστικότητα. Και αυτές, δεν εξερεύθησαν. Αλλά συνεθλίβησαν στις συμπληγάδες πέτρες της πολιτικής συναλλαγής και της ανάγκης για αποκατάσταση της ισότητας στην Ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς, αυτή είναι η αληθεια

Έτσι, η χρεοκοπία ήρθε να συναντήσει ένα ανοργάνωτο και δυσλειτουργικό κράτος. Μια κοινωνία με άνιση και ασύμμετρη ανάπτυξη. Μια κοινωνία κατακερματισμένη και διαιρεμένη από την ιδιοτέλεια και τα μικροσυμφέροντα. Που ενισχύθηκε από την επίπλαστη ευημερία των εποχών.

Και η χρεοκοπία, έγινε εθνική καταστροφή και απόγνωση για εκατομμύρια Έλληνες. Πράγμα εντελώς παράλογο στις δεδομένες συνθήκες που βρισκόμαστε σήμερα. Δηλαδή εντός ευρωζώνης, εντός ευρώ, εντός μιας παγκοσμίως ισχυρής συμμαχίας με βούληση να μας στηρίξει και να μας ενισχύσει σε αρκετά θέματα

Γι' αυτό το λόγο και ο Χάνες Σβόμποντα μίλησε σκληρά, αλλά αληθινά για την Ελληνική προεδρία. Γι' αυτό και η Τροϊκα μιλά για προαπαιτούμενα, δίχως τα οποία χρήματα δεν θα λάβουμε. Είναι μια άσχημη συνθήκη, εξευτελιστική και απαράδεκτη, όμως πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει ώστε να περάσουν κάποιες μεταρρυθμίσεις.

Δεν είναι δυνατό, το κεφάλι να βρίσκεται σε άλλο επίπεδο, να παρακολουθεί όλες τις σύγχρονες εξελίξεις, και η ουρά να φλερτάρει ακόμα με περιθωριακά φαινόμενα που έχουν εξαφανιστεί εδώ και χρόνια από τον ορίζοντα. Δεν είναι δυνατό να λέμε ότι το 2013 αναβιώνει ο ναζισμός, ο οποίος τελείωσε οριστικά το 1947. Δεν είναι δυνατό σήμερα, στην Ελλάδα, με αφορμή τη Χρυσή Αυγή, να ξηλώνονται στρατηγοί της ΕΛΑΣ για ολιγωρία απέναντι στο φαινόμενο, παραδεχόμενοι εμμέσως ότι πράγματι η αστυνομία είναι "πολιτικά χαρακτηρισμένη", όπως συνέβη το 1974 με τα δικαστήρια των χουντικών. Δεν είναι δυνατό, δεν είναι αποδεκτό

Δεν είναι δυνατό στην Ελλάδα του 2013, να συζητάμε για το χαρακτήρα του κοινοβουλευτισμού και την ποιότητα της δημοκρατίας. Για το αν επιτρέπεται η όχι ένα κόμμα που υιοθετεί στο καταστατικό του ρατσιστικές, φασιστικές, εθνικιστικές και ολοκληρωτικές νοοτροπίες, είτε αυτό ανήκει στην δεξιά, είτε στην αριστερά, να βρίσκεται στη Βουλή ή να έχει ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι δυνατό, δεν είναι αποδεκτό, πως να το κάνουμε τώρα. Δεν έχει κανένας από τους θεσμικούς μας εκπροσώπους την δυνατότητα να το αντιληφθεί και να πράξει δεόντως και αποφασιστικά? Τι παριστάνουμε τότε?

Και να αυτό δεν έγινε τόσα χρόνια που υπήρχαν και λεφτά και πολιτικός χρόνος, ας ξεκινήσει τουλάχιστον σήμερα η αναγκαία αυτή συζήτηση, για να τελειώνουμε μια και καλή με όλα αυτά τα φαινόμενα

Και να κοπεί ο βήχας στους αριστεροδέξιους δημαγωγούς που εκμεταλλεύονται τις απόλυτα δικαιολογημένες αντιδράσεις της κοινωνίας για την αυξανόμενη απαξίωση και φτωχοποίηση της, ώστε να καλύψουν τη βία, την ανομία, την ασέβεια απέναντι στην -με τα καλά και τα καλά της- οργανωμένη πολιτεία

Οι τεχνικές προπαγάνδας των κυβερνήσεων

Από την ιστοσελίδα "Εναλλακτική Δράση", εδώ: Οι τεχνικές προπαγάνδας των κυβερνήσεων

Αναδημοσιεύω αυτούσιο το κείμενο, για προφανείς λόγους. Τροφή για σκέψη, σχολιασμός δικός μου

Ad hominem: Επίθεση στον άνθρωπο και όχι στα επιχειρήματά του. Παράδειγμα: Είναι Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, αριστερός, δεξιός, κοντός, ψηλός, έξυπνος, κουτός, είναι ομοφυλόφιλος, είναι αλβανός, είναι φτωχός, είναι δικός τους, είναι μέλος στο τάδε βίντεο κλάμπ κλπ με λίγα λόγια είναι η προσωπική επίθεση.

Ad nauseam: Επανάληψη του ίδιου επιχειρήματος (“μέχρι ναυτίας”) σε μορφή σλόγκαν μέχρι να γίνει πιστευτό. Λειτουργεί καλύτερα οτάν τα μέσα ενημέρωσης είναι περιορισμένα και ελεγχόμενα. Η περίφημη Γκαιμπελική προπαγάνδα. "Πες πες, στο τέλος, όλο και κάτι θα μείνει". Παραδείγματα: Success Story, Λεφτά Υπάρχουν, Αλλαγή, Εδώ και τώρα εκλογές, Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο κλπ

Επίκληση αυθεντιών: Όταν διάφοροι “ειδικοί” υποστηρίζουν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει ως την μόνη αλήθεια. Η κατεξοχήν μέθοδος των τηλεπαραθύρων και της τηλεοπτικής προπαγάνδας των "'έγκριτων δημοσιογράφων". Στο τηλεπαράθυρο εμφανίζονται ειδήμονες που τάχα μου αποδεικνύουν με επιχειρηματα οτιδήποτε συζητείται. Σε ζωντανή μετάδοση. Σε άλλες περιπτώσεις η αυθεντία μπορεί να είναι πολιτική ή θρησκευτική. Παραδείγματα. Ο Χριστός είναι υπαρκτό πρόσωπο, το λένε τα ευαγγέλια. Ο καπιταλισμός είναι κακό πράγμα, το απέδειξε ο Μάρξ. Ο άνθρωπος προήλθε από τον πίθηκο, το είπε ο Δαρβίνος κλπ

Χρήση φόβου: Εδραίωση αισθημάτων αγωνίας και πανικού στον γενικό πληθυσμό συνήθως με την επίκληση ενός ανώτερου εξωτερικού μεγάλου κινδύνου. Αν δεν κάνουμε αυτά που -δήθεν- μας λέει η Τροϊκά, δηλαδή να σας πηδήξουμε χωρίς αναισθητικό μέχρι να πεθάνετε, δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση και θα πεινάσετε. Ο ιός του δυτικού Νείλου επιτίθεται στους Έλληνες μέσα από τα τσιμπήματα κουνουπιών, επειδή δεν είχαμε λεφτά να ψεκάσουμε. Τρέξτε να εμβολιαστείτε γιατί αν δεν το κάνετε θα πεθάνετε από....(όνομα ασθένειας). Οι Τούρκοι παραβίασαν τον εναέριο χώρο μας 40 φορές σήμερα. Και πολλά άλλα

Χρήση στερεότυπων και προκαταλήψεων: Εκμετάλλευση προκαταλήψεων του κοινού- στόχου για επίταση των φόβων και αντιπαθειών τους συνήθως με χρήση αναπόδεικτων συσχετισμών. π.χ. ΌΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες, ΟΛΟΙ οι μετανάστες είναι παράνομοι.Όλοι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, λαμόγια, αμόρφωτοι και "μαζί τα φάγαμε". Όλοι οι άνθρωποι θα πάνε στην Κόλαση αν δεν πιστέψουν στο Χριστό. Όλοι οι άντρες/γυναίκες, είναι μαλάκες/πουτάνες. Όλοι θέλουν το κακό μας

Πολύ Μεγάλα Ψέματα: Το ψέμα είναι τόσο μεγάλο και παράλογο ώστε αυτός που το ακούει να συμπεράνει ότι αποκλείται να λέγεται ένα τόσο μεγάλο ψέμα σε όλο τον κόσμο τόσο ξεδιάντροπα, ώστε τελικά να το πιστέψει. Η δημοκρατία είναι το καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης. Η θρησκεία διδάσκει την αγάπη. Το σχολείο παράγει χρήσιμους ανθρώπους. Οι νόμοι φτιάχτηκαν από το λαό για το λαό. Οι εκλογές είναι γνήσια λαϊκή έκφραση. Η Ελλάδα χρεοκόπησε επειδή ζούσε με δανεικά. Το κρυφό σχολειό. Και πολλά άλλα

Μονόδρομος: Αφού όλοι το κάνουν, κάντο κι εσύ ως την μόνη δυνατή πιθανότητα επιτυχίας (χρήση ψυχολογίας της μάζας). Η ανάπτυξη είναι μονόδρομος. Εντός ευρώ είναι μονόδρομος. Το τάδε σύστημα είναι μονόδρομος. Η τάδε νοοτροπία είναι μονόδρομος.

Άσπρο-Μαύρο: “Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εχθρός μας”. Η εμείς ή αυτοί. Θεωρία των δύο άκρων. Δύο πόλοι. Δικομματικό σύστημα. Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Έλληνες-μετανάστες. Καλό-Κακό. Ηθικό-Νόμιμο. Βορράς-Νότος. Και πολλά άλλα.

Ο Απλός Άνθρωπος: Η θέση της προπαγάνδας παρουσιάζεται ως η θέση του απλού ανθρώπου ώστε ο τελευταίος να νιώσει ασφάλεια και να ταυτιστεί με αυτήν.Εντάσσεται στην κατηγορία "Μεγάλα Ψέματα", καθότι η έννοια του "απλού ανθρώπου" δεν υπήρξε ποτέ από καμμία σκοπιά. Συνήθως αυτή η μέθοδος έχει νόημα συγκριτικά. Δηλαδή λες "αφού ο μαλάκας μπόρεσε, άρα μπορείς κι εσύ". Πάντοτε συγκρίνοντας με τον πάτο, όχι με την κορυφή της κατάστασης. Τόσο απλά

Δαιμονοποίηση της Αντίθετης Άποψης: Οι έχοντες άλλη άποψη εμφανίζονται ως τρελοί ή κακοί. Οποιος λέει ότι ο Χριστός δεν υπάρχει, είναι πράκτορας των εβραιομασόνων και του σιωνισμού. Εδώ εντάσσονται και οι θεωρίες συνομωσίας. Είναι υποσύστημα της παραπάνω κατηγορίας "η εμείς ή εσείς".

Παραπληροφόρηση: Παραποίηση Στοιχείων, Μοντάζ Φωτογραφιών, Μοντάζ Ομιλιών και Δηλώσεων, Τεχνητό κλίμα ευφορίας: Επιβραβεύσεις από ξένες εξουσίες κλπ.Πολιτικές ομιλίες δια χειρός Τάσου Μπιρσίμ και μεταγενέστερων, επεισόδια και κάλυψη τους από τα μέσα, φώτοσοπ καλλιτεχνών και πολιτικών, μεγαλοπρεπείς συνεντεύξεις σε "'εγκριτα περιοδικά και δημοσιογράφους", δηλώσεις και διαγγέλματα από τηλεόρασης, δηλώσεις στήριξης "από ξένους ηγέτες". Η δολοφονία του Κένεντι. Η 11η Σεπτεμβρίου. Το Χόλλυγουντ ως όργανο εξωτερικής πολιτικής. Όλα όσα βλέπουμε αυτές τις μέρες. Εντάσσεται στην προπαγάνδα των μαζών.

Αποκοπή Φράσεων: Επιλεκτική χρήση φράσεων του αντιπάλου για την αλλοίωση του νοήματος και της πρόθεσης τους. Λογοπαίγνια. Σλόγκαν. Αντιστροφή νοήματος. "Πίστευε και μη, ερεύνα". Και πολλά άλλα καθημερινά. Η πλάκα της συγκεκριμένης μεθόδου πάντως βρίσκεται στους τσακωμούς των ζευγαριών. Εκεί γίνεται το έλα να δεις.

Ύψωμα Σημαίας: Επίκληση πατριωτισμού ακόμη και για ενέργειες τελείως παράλογες ή άσχετες με την έννοια του πατριωτισμού. Το μεγάλο ταμπού της Ελλάδας. Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Η καλλιέργεια ψεύτικων προσδοκιών εις το όνομα του εθνικού συμφέροντος. Η ταύτιση της σημαίας με την πατρίδα και το συναίσθημα απέναντι στα Ελληνοχριστιανικά πρότυπα που διδάσκονται εξαντλητικά στη χώρα μας. Τι σημαία, τι καμπάνα, η Ελλάδα μια μπανάνα.

Αστραφτερές Γενικεύσεις: Όμορφα λόγια με κενό ουσίας και περιεχομένου. Τα λόγια των πολιτικών. Όσο πιο γενικά, τόσο μεγαλύτερα τα ψέματα. Πρωτοστάτης και πρωτεργάτης της κατηγορίας, ο ΠΑΣΟΚικός λαϊκισμός. Τα ίδια και στο ποδόσφαιρο.

Μισή Αλήθεια: Απόκρυψη της πλήρους εικόνας, π.χ. ποσοστιαία μείωση ελλείμματος χωρίς παράλληλη αναφορά στην ανεργία ή στο χρέος. Το κλασσικό τρίκ της δημιουργικής λογιστικής και των οικονομολόγων. Η αντιστροφή της πραγματικότητας. Το μισοάδειο ή μισογεματο ποτήρι, με όπλο την "αυθεντία" προσώπων και πραγμάτων που δεν κατανοούμε επακριβώς αλλά φαίνονται "πειστικά"

Επιτηδευμένες Γενικότητες: Χρήση ασαφών στόχων ώστε να αποφευχθεί η ευθύνη σε περίπτωση αθέτησης. Αναλύθηκε στις αστραφτερές γενικεύσεις. "Θέλουμε ανάπτυξη για τον τόπο". Οι θυσίες του Ελληνικού λαού δεν θα πάνε χαμένες. Η ομάδα έτρεξε πολύ στο Β ημίχρονο. Η Ευρώπη πρέπει να κατανοήσει τα προβλήματα μας.

Ευφημισμοί και Δυσφημισμοί: χρήση “ταμπέλας”. π.χ. χρήση της λέξης φιλελεύθερος (ποιός δεν είναι φίλος της ελευθερίας;!) ως ευφημισμός για να υποδηλώσει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είναι η “φιλελεύθερη” πολιτική ή π.χ. χρήση της λέξης συντηρητικός για να αποδειχτεί οπισθοδρομισμός κ.α. Χωρίς σχόλιο. Είναι προφανές.

Φορτισμένες Λέξεις: Λέξεις που σημαίνουν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που μπορεί να είναι π.χ. απλές αλλαγές ονομάζονται μεταρρυθμίσεις. Γειά σου Ανδρέα Παπανδρέου

Αρνητικοί Χαρακτηρισμοί: Χρήση χαρακτηρισμών που εμπεριέχουν λογικό σφάλμα αλλά δημιουργούν συνειρμούς που ευνοούν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει.

Υπεραπλούστευση: Χρήση γενικεύσεων για την περιγραφή περίπλοκων κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων. Την κρίση να πληρώσει, το κεφάλαιο. Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Έξω από το μνημόνιο, Έξω από το ευρώ. Η Γερμανία πληρώνει τα χρέη της Ελλάδας.

Εκλογίκευση: Χρήση ασαφών και ευχάριστων φράσεων για την την εκλογίκευση παράλογων φαινομένων. Δεν έφταιγε ο γαμπρός μου. Ήταν καλό παιδί, οικογενειάρχης, νοικοκύρης. Του επιτέθηκαν και σε φάση άμυνας μαχαίρωσε τον Φύσσα

Λογική Πλάνη: Χρήση αδιαμφισβήτητης αλήθειας που ωστόσο είναι άσχετη με το προκείμενο.

Επανάληψη: Χρήση ίδιας φράσης κάνοντας “πλύση εγκεφάλου” ώστε να αδυνατεί ο εγκέφαλος να σκεφτεί κάτι διαφορετικό. Συνήθως συνδέεται με την χρήση σλόγκαν. Αναλύθηκε παραπάνω

Συνειρμική Μεταφορά: Χρήση συμβόλων, φράσεων με θετικό συνειρμό, π.χ. ανάπτυξη που είναι εκ φύσεων κάτι θετικό, για την αποδοχή δυσμενών μέτρων. Ξημέρωσε μια φωτεινή ημέρα για την Ελληνική οικονομία που έριξε την ανεργία από το 30% στο 29,5%

Υπόνοια: Σε συνδυασμό με την προηγούμενη τεχνική, αφήνεται να εννοηθεί ότι η ανάπτυξη θα είναι για το καλό των πολιτών, κάτι που θα ήταν αδύνατον να γίνει αποδεκτό αν γινόταν σαφής εξήγηση του τι ακριβώς σημαίνει ανάπτυξη και ποιους θα ωφελήσει.

Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο για τα καλά

Διαβάζω διάφορες μπούρδες περί ανάκαμψης, περί πλεονάσματος και άλλα τέτοια άχρηστα στοιχεία

Είναι σαφές ή για να το διατυπώσω κάπως καλύτερα θα έπρεπε να είναι σαφές σε όλους μας, ότι άλλο πράγμα η ανάκαμψη που εννοούν οι τεχνοκράτες και άλλο πράγμα η ανάκαμψη που εννοούν οι πολίτες

Αυτό, είναι ένα ακόμα στοιχείο που δείχνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο, το πόσο η πραγματική οικονομία έχει αυτονομηθεί από την εικονική, κατ' αντιστοιχία με άλλα παρόμοια ζεύγη σχέσεων πχ η κυβέρνηση από την κοινωνία, το ποδόσφαιρο από τους φιλάθλους, το χρήμα των αγορών από το χρήμα στην τσέπη μας κ.ο.κ

Στην περίπτωση της Ελλάδας η ανάκαμψη των τεχνοκρατών, δηλαδή οι αριθμοί που θα ευημερήσουν κάποτε, θα είναι ας πούμε το έναυσμα για την έξοδο της οικονομίας μας από την απομόνωση. Σε απλά ελληνικά, θα μπορούμε να δανειζόμαστε από τις αγορές με ανταγωνιστικά επιτόκια και όχι τοκογλυφικά ή μέσω μνημονίων

Και αφού η παραπάνω συνθήκη ικανοποιηθεί, τότε με τη σειρά της και η πραγματική οικονομία θα ανακάμψει σταδιακά, διότι θα πέσει χρήμα στην αγορά μέσω του τραπεζικού συστήματος και των άμεσων ή έμμεσων επενδύσεων (δημόσιων και ιδιωτικών)

 Όμως τα προβλήματα μας, άπτονται απτών, δομικών και πολύ συγκεκριμένων αιτιών και όχι εικονικών ή λογιστικών. Και αυτά τα προβλήματα κάθε μέρα γίνονται μεγαλύτερα διότι δεν υπάρχει λογική και προγραμματισμός ακόμα και για τα απλούστερα, τα επουσιώδη

Δομικό πρόβλημα είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας εντός ευρώ. Δομικό πρόβλημα είναι η αδιαφάνεια στην λειτουργία του κράτους. Δομικό πρόβλημα είναι η απουσία εμπιστοσύνης του λαού στο πολιτικό σύστημα. Δομικό πρόβλημα είναι η ανυπαρξία βιομηχανικής, βιοτεχνικής και οικοτεχνικής παραγωγής. Δομικό πρόβλημα είναι η απαρχαιωμένη διοικητική αντίληψη και η λειτουργία της ιεραρχίας. Δομικό πρόβλημα είναι η τεράστια παραοικονομία και η διαφθορά. Δομικό πρόβλημα είναι η έμφαση στις εισαγωγές. Δομικό πρόβλημα είναι η ανεργία. Δομικό πρόβλημα είναι ο γηράσκων πληθυσμός. Δομικό πρόβλημα είναι η ενεργειακή πολιτική. Δομικό πρόβλημα είναι η δομή του τραπεζικού συστήματος.

Όσο κανείς δεν ασχολείται να βρεί λύσεις για όλα αυτά, δε σωνόμαστε, είναι απλό. Και δέκα Τροϊκες να έρθουν, κάποια στιγμή τα χρήματα θα τελειώσουν. Και το νεκροζώντανο σώμα της Ελλάδος δεν θα μπορεί να σταθεί στα πόδια του, γιατί κανένας δεν το γιατρεύει. Κανένας δεν του δείχνει πως να στηριχθεί σε αυτά. Πως να δημιουργήσει.

Ο τρόπος που αντιδρά το πολιτικό σύστημα ακόμα και σήμερα, είναι να δείξει το πρόβλημα, να αποποιηθεί πάσα είδους ευθύνη από πάνω του. Κανένας δεν έχει κάνει δημόσια αυτοκριτική. Ούτε η Αριστερά που κυβερνά 40 χρόνια. Και μετά αναρωτιούνται γιατί κανένας δεν ασχολείται μαζί τους. Γιατί τους έχει γυρίσει την πλάτη ο λαός.

Για όλα φταίνε οι ξένοι, οι άλλοι, η Ευρώπη, η κακιά μας μοίρα, το ευρώ, η μειονεξία μας, οι ιδιαιτερότητες μας, η χούντα, η κατοχή, η τουρκοκρατία. Ο Τσίπρας που φωτογραφήθηκε ως η ελπίδα του ανανεωτικού κινήματος προέρχεται από τζάκι του συστήματος και έχει μπει βιτρίνα για να καλύπτει τους αριστερόσχημους δράκουλες του παρελθόντος, που με πρόσχημα το σοσιαλισμό θέλουν να ρουφήξουν το τελευταίο μεδούλι της χώρας. Κι αυτός, συντηρητικός είναι. Πεπερασμένος

Η ομιλία του στη ΔΕΘ βαρετή και ανούσια. Με ποιό τρόπο θα δώσεις δουλειά στον κόσμο? Δε μας λες. Ποιό σχέδιο έχεις για το αύριο, πάλι δε μας λές. Όχι δε θέλουμε να ακούσουμε τις αντιρρήσεις σου, όλοι έχουμε μερικές για τα πάντα. Τις προτάσεις σου θέλουμε να ακούσουμε. Όμως κι αυτές, όσο και να τις βάψεις κόκκινες, μοιάζουν τρομερά με τους "μνημονιακούς μονόδρομους"

Μήπως λοιπόν δε γίνεται αλλιώς, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξετε?

Σας έχει δοθεί πολύς και άφθονος πολιτικός χρόνος. Σχεδόν 30-40% των Ελλήνων είναι άστεγο πολιτικά αναμένοντας την αυτοκριτική σας. Την παραδοχή των λαθών σας, την επανένταξη σε μια τροχιά διαλόγου για τα απτά προβλήματα της αληθινής ζωής, της πραγματικής οικονομίας

Την ίδια στιγμή η Χρυσή Αυγή, η πατροπαράδοτη σκληρή καραμανλική δεξιά της εκδίκησης, των τάνκς, των δοσιλόγων, των εξοριών και των εκτοπισμών, των ελληνοκεντρικών δογμάτων φαντάζει μια λύση συνεπής και διαχρονική για τον 'Ελληνα που ταυτίζεται με τον Παπαφλέσσα, τους 300 σπαρτιάτες του Μολών Λαβέ, τη σημαία που ανεμίζει στο Λυκαβηττό σε κοντράστ με το γκρίζο Αττικό ουρανό.

Η αριστερά αδυνατεί να προσεγγίσει το λαό γιατί φλερτάρει με το αόριστο, με τον ελιτισμό, με την ουτοπία, με τη φιλοσοφία, με την ευημερία. Έχουμε καταντήσει να αποδεχόμαστε το δίπολο "σκληρή δεξιά για τα δύσκολα- άκρα αριστερά για τα εύκολα", λες και οι μεταρρυθμίσεις που είναι ζωτικές για την Ελλάδα, είναι θέμα πολιτικής πειθούς, αποτελεσματικής επιβολής και επιτυχημένης επικοινωνιακής προσέγγισης και όχι θέμα επιτακτική ανάγκης για την επιβίωση όλων μας.

Και αφήνουμε τη Χρυσή Αυγή να κάνει τη βρωμοδουλειά της μεθοδικά, να χτίσει αυτή την κρίσιμη μάζα αποενοχοποιημένων ψηφοφόρων της που ζητούν τάξη και ασφάλεια μέσα από "δοκιμασμένα" σχήματα του τύπου "ναι αλλά ο Παπαδόπουλος έφτιαχνε δρόμους"..."ναι αλλά κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές χωρίς φόβο" και εμείς ομφαλοσκοπούμε θεωρητικά για την ανασύσταση της....κεντροαριστεράς. Μιας αριστεράς δίχως αριστερά δηλαδή. Κατάλληλη όμως για άμεση "κυβερνησιμότητα"

Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος και στα δύο μέτωπα τελικά. Και στο μέτωπο της εικονικής πραγματικότητας των αριθμών και των τεχνικών προσεγγίσεων, αλλά και στο μέτωπο της αληθινής ζωής. Όμως πιστεύω πως βρισκόμαστε σε φάση που θα εκτονωθούν πολλές πιέσεις και θα υπάρξουν εξελίξεις σύντομα.

Είτε γιατί δε γίνονται όσα πρέπει, είτε γιατί γίνονται πολλά που δεν πρέπει

Αναμένουμε

Το καρκίνωμα της παιδείας

Δείτε δύο διαφορετικά σκηνικά από την έναρξη του σχολικού έτους στην Ελλάδα του 2014

Η μια σκηνή είναι αυτή: Χτές στην τηλεόραση, στον αγιασμό για την έναρξη του σχολικού έτους, σε κάποιο σχολείο, ο μητροπολίτης "τάδε" στο μικρόφωνο να ωρύεται βγαζοντας ένα "πεφωτισμένο" λογίδριο και πίσω του, με το κεφάλι ταπεινά γερτό προς τα εμπρός, ο υπουργός παιδείας παρίσταται γεμάτος κατάνυξη. Νομίζω είναι σαφής ο συμβολισμός του ποιός ασκεί "εκπαιδευτική πολιτική" στη χώρα

Δεύτερη σκηνή από άλλο σχολείο: Στην ίδια οθόνη, στον αγιασμό για την έναρξη του σχολικού έτους (επαναλαμβάνω, στον αγιασμό, δηλαδή σε ένα κατεξοχήν θρησκευτικό έθιμο) ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και ο αρχηγός του ΚΚΕ από την άλλη, κάνουν πολιτικές ομιλίες στους μαθητές (!!!!!!) με αφορμή το γεγονός και παροτρύνουν τους μαθητές (!!!!!) δηλαδή παιδάκια έως 17-18 ετών, να συμπαρασταθούν στους απεργούς καθηγητές τους, καλώντας τους σε αντίσταση κλπ κλπ ενάντια στην Τροϊκα, το μνημόνιο κλπ

Όσο αισχρό και απαράδεκτο για χώρα της Ευρωζώνης, είναι να γίνεται αγιασμός και να έχουν οι παπάδες την ευχέρεια να βγάζουν λόγο στους μαθητές, άλλο τόσο αισχρό και απαράδεκτο σε χώρα που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, είναι οι αρχηγοί πολιτικών κομμάτων να απευθύνονται σε αυτή την περίσταση σε παιδάκια που θέλουν να ξεκινήσουν το ταξίδι στη μάθηση, δίχως παρωπίδες

Δε θα σταθώ, στο ότι όλοι οι παραπάνω βιάζουν την αθωότητα και την ευχάριστη εκδήλωση της έναρξης του έτους, όπου όλα τα παιδιά συναντούν ξανά τους συμμαθητές τους και τους δασκάλους τους, γίνεται μια μικρή γιορτούλα, μοιράζονται βιβλία και γενικώς υπάρχει ένα κλίμα χαράς και αισιοδοξίας για το καινούργιο που ετοιμάζεται στις σχολικές αίθουσες (κυριολεκτικά και μεταφορικά)

Δε θα σταθώ ότι η συνδικαλιστική αλητεία της ΟΛΜΕ κάτι μπαρμπαγιάννηδες και μπαρμπαγιώργηδες τάχα μου αριστεροί, με μούσια, τιράντες και γιαλιά, μας λένε από την τηλεόραση επίσης, πότε θα ανοίγει και θα κλείνει το δημόσιο σχολείο και πότε θα εργάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι καθηγητές και δάσκαλοι που επίσης πληρώνονται από τους φόρους του χειμαζόμενου ελληνικού λαού

Θα σταθώ στη μεγάλη εικόνα, στο όλο περιβάλλον που σήμερα ονομάζεται παιδεία στην Ελλάδα

Απο που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κάποιος, αντικρύζοντας αυτό το καρκίνωμα ανομίας και αυθαιρεσίας, αυτό το κακότεχνο νομικό πλαίσιο, αυτή τη δίχως αρχή και τέλος διοικητική οργάνωση, αυτό το αλλοπρόσαλλο καθεστώς παραπαιδείας, το σκανδαλώδες διαπλεκόμενο περιβάλλον δημόσιας και ιδιωτικής παροχής υπηρεσιών. Με λίγα λόγια, όλο αυτό που συμβαίνει σε ένα παιδάκι όταν ξεκινά τη συμμετοχή του σε κοινές δραστηριότητες, από την τρυφερή ηλικία των 5 ετών περίπου

Βγαίνει η Ρεπούση και παρότι το κάνει για ιδιοτελείς σκοπούς, για προσωπική προβολή και για άγρα ψήφων, καθώς επισης και για λόγους κομματικής προβοκάτσια και λέει ορισμένα πράγματα αυτονόητα. Παρότι την αντιπαθώ, θίγει εύλογες αλήθειες. Είναι δυνατόν σήμερα να μιλάμε για μάθημα θρησκευτικών στα σχολεία? Είναι δυνατόν σήμερα να μιλάμε για μάθημα αρχαίων ελληνικών και λατινικών? Έχουμε τρελαθεί εντελώς ρε παλικάρια?

Και από το κοφίνι της μεταθανάτιας ζωής βγαίνει ο Μπαμπινιώτης και κάνει κριτική. Και ο μητροπολίτης Πειραιώς και διάφοροι άλλοι γελοίοι "φωτισμένοι δάσκαλοι", δημογέροντες και θεματοφύλακες του ελληνοχριστινικού πνεύματος και κάνουν κριτική στη Ρεπούση που τους λέει ότι στην εποχή της ατομικής ενέργειας ζεσταίνεστε με μαγκάλι. Μα είναι δυνατόν να κάνεις αρχαία ελληνικά σε παιδιά που από δύο ετών παίζουν τα smartphones στα δάχτυλα?

Και εδώ κολλάει η μεγάλη εικόνα που λέγαμε!!!

Βάση ποιου σχεδίου, ποιού προγράμματος, ποιάς φιλοσοφίας έχεις χτίσει την παιδεία των Ελλήνων κύριε νομοθέτη, υπουργέ, πανεπιστημιακέ δάσκαλε, γονιέ, παπά, παράγοντα της πολιτικής ζωής, κομματάρχη, φροντιστηριάρχη και κάθε άλλος εμπλεκόμενος??

Βάση ποιού ΣΤΟΧΟΥ? Τι θες να φτιάξεις? Τι Έλληνες θες να παραδόσεις στην αγορά εργασίας, στην κοινωνία, στον πολιτισμό, στο διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον?

Ησυχία, σιγή, απόλυτη σιωπή. Τίποτα δεν ακούγεται. Τσιμουδιά και μαύρο σκοτάδι. Γιατί δεν υπάρχουν απαντήσεις. Παρά copy paste συστήματα από άλλα κράτη με άλλες ανάγκες, άλλες ιδιαιτερότητες, άλλες κουλτούρες, άλλες οικονομίες, άλλες δυνατότητες.

Και πάνω απ όλα, δεν υπάρχουν απαντήσεις επειδή δεν υπάρχουν καν οι ερωτήσεις

Που νοείται δημόσια παιδεία, που για να την παρακολουθήσεις πρέπει να....πληρώσεις φροντιστήρια είτε συνοικιακά είτε πανεπιστημιακά, αργότερα, πρέπει να κάνεις ξένες γλώσσες εκτός αυτής, πρέπει να συμμορφώνεσαι σε όλα τα παράλογα σου επιβάλλει ο κάθε τυχαίος αμόρφωτος καθηγητής και διευθυντής και προϊστάμενος που με 4 χρόνια σπουδές σε ένα ΑΕΙ, κρίθηκε κατάλληλος να διδάσκει τα παιδιά μας λόγω κάποιου ΑΣΕΠ και κάποιας επετηρίδας, παλιότερα

Που νοείται δημόσια παιδεία που είναι γεμάτη εξετάσεις και προϋποθέσεις και εμπόδια και διαπραγματεύσεις και τα κέφια και τα γαμησιάτικα του καθενός μεσάζοντα, για να αποκτήσεις πρόσβαση σε αυτή? Που νοείται δημόσια παιδεία που καλλιεργεί το πνεύμα του χειρότερου ανθρωποφάγου ανταγωνισμού, εμπεδώνοντας στις παιδικές ψυχές την επικράτηση με κάθε κόστος, αντί για τη συνεργασία και την ευγενή άμιλλα?

Που νοείται δημόσια παιδεία να αφήνεται βορά στις ορέξεις κάθε έμπορα, επιχειρηματία, ιδιώτη, διαφημιστή, που έχει συμφέρον να την βλέπει απαξιωμένη και μιαρή, δίχως ποιότητα και ήθος πολιτισμού, με όχημα άμυνας έναντι της ελεύθερης αγοράς, κάποιες βλακώδεις νομοθεσίες που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και δημιουργούν άθλια στεγανά και περιορισμούς

Που νοείται δημόσια παιδεία που ως αποτέλεσμα έχει τον εκφυλισμό κάθε πνευματικού επιπέδου στη σύγχρονη Ελλάδα, την επικράτηση του νεοβαρβαρισμού σε κάθε εκδήλωση κοινωνικής και ατομικής ζωής, στην επικράτηση της βίας και της ανηθικότητας, την αδυναμία συνεννοησης και αλληλεγγύης απέναντι σε προβλήματα κοινά στη χώρα και εκτός χώρας, στην εξαϋλωση των θεσμών, στην ανυπαρξία παραγωγής πνευματικής ύλης (λογοτεχνία, μουσική, θέατρο, σινεμά κλπ), στην καταρράκωση κάθε υπολείματος παράδοσης και ιστορίας του τόπου, στην απαλοιφή κάθε πρωτοτυπίας, κάθε καινοτομίας, κάθε προόδου των ΝΕΩΝ έναντι των παλαιότερων γενεών, στην εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, στην επικράτηση της λογικής των αγορών, πάνω από τα συμφέροντα των ανθρώπων???

Που νοείται δημόσια παιδεία που παράγει ανόητους και μισαλλόδοξους πολίτες, που δε μπορούν να μιλήσουν και να γράψουν Ελληνικά, οι οποίοι αναδεικνύουν ως πολιτικούς τους άρχοντες τους πλέον άχρηστους και καραγκιόζηδες κληρονόμους τζακιών και φέουδων, δίχως κανένα ίχνος αξιοπρέπειας και ικανότητας

Που νοείται δημόσια παιδεία που τελικά έχει γίνει ένα παραμάγαζο κάθε συντεχνίας, που με σκοπό να βάλει στο χέρι το 6-7-8% του ΑΕΠ της χώρας, "αποφασίζει και διατάζει" εις το όνομα της ελεύθερης διάδοσης ιδεών δήθεν, ενώ η ίδια διέπεται από μεσαιωνικό και οθωμανικό πνεύμα σκοταδισμού, με τα λόγια και τις πράξεις της

Μιλώ για τους πρυτάνεις, τους υπουργούς παιδείας, τους συνδικαλιστές, τους μέτοχους της παραπαιδείας, τους κομπλεξικούς των ιδιωτικών σχολείων, τους αθεράπευτα αμερικανόφιλους που θέλουν campus και μάρκετινγκ και χορούς αποφοίτησης για να "νιώσουν" χαρά, τους αθεράπευτα μαλάκες που κυνηγάνε τους βαθμούς στο σχολείο λες και είναι σπουδαίο κατόρθωμα, τους αθεράπευτα ανθέλληνες που νομίζουν ότι εξαφανίζοντας το νόημα και την ουσία της παιδείας, θα εξαφανίσουν "τα σταγονίδια του φασισμού", τους αθεράπευτα γελοίους που πιστεύουν ότι η ανάγκη του ανθρώπου για μόρφωση και πνευματικά ερεθίσματα, υποκαθίσταται από κάθε είδους ευτελή υλική απόλαυση.

Απέναντι σε όλους αυτούς, που συνιστούν τον καρκίνο της παιδείας, έχουμε να αντιπροτάξουμε μερικές ιδέες:

1. Πλήρης, κάθετα και οριζόντια, ελεύθερη, δίχως προϋποθέσεις, εξετάσεις, δίδακτρα και άλλα τέτοια κουλά, πρόσβαση όλων των κατοίκων της Ελλάδας σε κάθε βαθμίδα της δημόσιας παιδείας
2.  Πλήρης κατάργηση κάθε είδους εξετάσεων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
3. Αποσύνδεση του χαρακτήρα της παιδείας σε κάθε βαθμίδα, από την παραγωγή και τις ανάγκες της. Πρώτα πολίτες και άνθρωποι και μετά γρανάζια του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς
4. Γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή, όλου του συστήματος παιδείας στην Ελλάδα, ξεκινώντας από τον παιδικό σταθμό και φτάνοντας στην Ακαδημία Αθηνών
5. Εθνικές προτεραιότητες μιας εθνικής παιδείας. Έμφαση στην παράδοση, την ιδιαιτερότητα, την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, δίχως παρωπίδες
6. Ναι στην ιδιωτική παιδεία δίχως κανένα περιορισμό. Στόχος δεν είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός, ούτε η υποκατάσταση του δημοσίου, αλλά η ποιοτική διαφοροποίηση.Ο καθείς εφ ω ετάχθη
7. Υποχρεωτική δημιουργία κλάδου εκπαιδευτικών, στον οποίο θα φοιτούν όσοι επιθυμούν να είναι παιδαγωγοί ανεξαρτήτως αν είναι νηπιαγωγοί ή καθηγητές πανεπιστημίου. Όχι στον ΑΣΕΠ, όχι στις επετηρίδες, όχι στους διορισμούς, όχι στους αναπληρωτές, όχι στις μεταθέσεις, ναι στην αξιολόγηση, ναι στην ιεραρχία, ναι στην οργάνωση, ναι στις δίκαιες ανταμοιβές, ναι στην αριστεία
8. Υποχρεωτικά θα πρέπει να είναι τα εξής μαθήματα και μόνο: Ελληνική γλώσσα και παράδοση, Ελληνικός πολιτισμός και ιστορία, Ευρώπη και κόσμος, Μαθηματικά και Φυσική, Μουσική και Εικαστικές τέχνες, Αθλητισμός και Θέατρο. Όλα τα υπόλοιπα, καθώς και κάθε είδους εξειδίκευση και κατεύθυνση θα πρέπει να είναι επιλογής και μόνο. Από την αρχή και μέχρι το τέλος της μαθητείας του παιδιού.

Θα μπορούσα να γράφω ώρες, έχω πολλές ιδέες, αλλά δεν έχει και νόημα

Θέλουμε ένα σχολείο ευέλικτο, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του λαού, όχι των αφεντικών

Ένα σχολείο με στόχο, αρχή μέση και τέλος, που θα έχει όραμα τη διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων (που είναι όλοι οι κάτοικοι της Ελλάδας ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκεύματος κλπ) πάνω στα πρότυπα και τα ιδεώδη της παράδοσης μας : "Εν αρχή ην ο άνθρωπος"

Ένα σχολείο που θα στέκεται με αξιοπρέπεια απέναντι στις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών

Ένα σχολείο που θα φτιάχνει ΛΕΥΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, όχι λεβεντομαλάκες κωλοέλληνες αμόρφωτους και τουρκανατολίτες γύφτους, που δεν ξέρουν πως να μιλήσουν και πως να τρέξουν μισό χιλιόμετρο δίχως να λαχανιάσουν

Επιτέλους, πάρτε τα βρωμόχερα σας, από πάνω από το σώμα της παιδείας!!!!!! Γραμματείς, φαρισαίοι και υποκριτές του κράτους!!!!!!!

Πλατεία Παρακμής

Έχω αποφύγει να γράψω το οτιδήποτε γιατί θεωρώ πως το κλίμα για το επόμενο χρονικό διάστημα, το έχω λίγο πολύ περιγράψει και ο ίδιος, αλλά περισσότερο, με αδρές γραμμές, το αναδεικνύει η καθημερινή επικαιρότητα σε τύπο και τηλεόραση (για όσους αντέχουν ακόμα να βλέπουν), έτσι όπως καταγράφεται

Κοντολογίς βαριέμαι να λέω τα ίδια και τα ίδια

Όλοι, κάτι περιμένουμε να συμβεί. Έχουμε κολλήσει και τίποτα δεν κινείται όπως πρέπει. Είναι φανερό δηλαδή, ότι κανένας δεν πιστεύει ότι σώνεται το πράγμα, αλλά μοιρολατρικά προεξοφλούμε μια επόμενη κατάσταση, με την ελπίδα να είναι θετική για την Ελλάδα.

Σε αυτό το πλαίσιο της συγκρατημένης απαισιοδοξίας καταγράφω κάποιες εικόνες από τις ολιγοήμερες διακοπές που καταφέραμε με την οικογένεια.

Στην επαρχία δεν έχουν καταλάβει την κρίση, όπως στην Αθήνα. Αυτό είναι γεγονός για τους ντόπιους και καθόλου υπερβολή. Χάρηκα που είδα τουρισμό. Όμως πρέπει να διερωτηθεί κάποιος, πως γίνεται Αύγουστο μήνα, μεσούσης της χειρότερης κρίσης στη χώρα, να μη βρίσκεις δωμάτιο σε παραλιακά θέρετρα. Να είναι όλα φίσκα και οι τιμές στο θεό.

Τελικά μήπως τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται ή όπως ακριβώς μας τα λένε?

Κάποιοι φίλοι μιλούν για "λίπος" (δηλαδή μαύρο χρήμα ή προσωπικές οικονομίες) που ακόμα ο Έλληνας "καίει" και πορεύεται μέχρι να έρθουν καλύτερες ημέρες. Δεν ξέρω ειλικρινά, δεδομένου του ότι ποτέ δεν έχει καταγραφεί με ακρίβει η πραγματική περιουσιακή κατάσταση των κατοίκων αυτής της χώρας.

Πάντως η Αθήνα παραμένει η ασχημότερη πόλη της Ευρώπης με διαφορά.

Δεν ξέρω που έχει ταξιδέψει ο καθένας, εγώ έχω πάει σε 2-3 μέρη και τέτοιο χάλι δεν έχω αντικρύσει ποτέ και πουθενά. Αυτό, δεν είναι θέμα κρίσης, είναι θέμα εγκατάλειψης της πόλης. Είναι θεσμικό ζήτημα.

Τις προάλες πήγαμε στο Θησείο με το παιδί μας για να πιούμε καφέ και να κάνουμε βόλτα. Είχα να πάω προς τα εκεί γύρω στα 2-3 χρόνια.

Η εικονα της Ερμού, από την πλατεία Μοναστηρακίου και κάτω, είναι εικόνα τριτοκοσμική τουλάχιστον. Παζάρι ανατολίτικο, μαχαλάς. Άναρχη κίνηση, πρόσωπα παρακμιακά, περιθώριο και βρωμιά μέσα στο τουριστικό ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Αίσχος

Η δε εικόνα του Θησείου, ως πάρκο, απογοητεύει όσο δεν παίρνει. Τι πράγμα είναι αυτό? Τι κατάσταση τραγική και απαίσια? Ειλικρινά είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τα πάρκα αυτά είναι αδύνατο να τα διασχίσεις από τις λάσπες και τις λακούβες, ενώ στα παγκάκια κοιμούνται άστεγοι και τα περιδιαβαίνουν "περίεργοι" τύποι που συμπεριφέρονται σα να ζουν μόνιμα εκεί.

 Το μόνο που ενδιαφέρει το δήμαρχο προφανώς είναι να εισπράτει τέλη από τα τραπεζοκαθίσματα της καφετεριούπολης που δημιουργήθηκε και όχι να παίζουν τα παιδιά των πολιτών, στην περίκλειστη από ψηλά κάγκελα, διαστάσεων 10*10 μέτρα, παιδική χαρά.

Η ξεφτίλα όμως κορυφώνεται όταν περάσεις στου Ψυρρή, εκεί απέναντι. Τι το θέλαμε? Το έχουμε μετανιώσει 100 φορές. Όλοι οι ναρκομανείς, τα τατουάζ, οι περίεργοι, οι περιθωριακοί είναι μαζεμένοι στου Ψυρρή. Όλα δε τα μαγαζιά, της περιοχής που κάποτε έσφυζε από ζωή, έχουν κλείσει!! Τραγική κατάσταση, ανεπανάληπτη

Η Αθήνα δεν είναι απλώς η πιο άσχημη πόλη της Ευρώπης. Είναι μια πόλη που σε πληγώνει όπου και να σταθείς. Αν είναι δυνατόν, με τέτοιο κέντρο πόλεως να λογιζόμαστε πολιτισμένοι Ευρωπαίοι. Είναι ντροπή.

Το πρώτο μέλημα της κάθε κυβέρνησης εφεξής, θα πρέπει να είναι η αναβίωση της πόλης, για συμβολικούς και πραγματικούς λόγους, μέσα από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα οικονομικών και πολιτιστικών παρεμβάσεων, ταυτόχρονα με επιχειρήσεις "σκούπα" για την αντιμετώπιση χρόνιων και επιτακτικών προβλημάτων.