Πλατεία Παρακμής

Έχω αποφύγει να γράψω το οτιδήποτε γιατί θεωρώ πως το κλίμα για το επόμενο χρονικό διάστημα, το έχω λίγο πολύ περιγράψει και ο ίδιος, αλλά περισσότερο, με αδρές γραμμές, το αναδεικνύει η καθημερινή επικαιρότητα σε τύπο και τηλεόραση (για όσους αντέχουν ακόμα να βλέπουν), έτσι όπως καταγράφεται

Κοντολογίς βαριέμαι να λέω τα ίδια και τα ίδια

Όλοι, κάτι περιμένουμε να συμβεί. Έχουμε κολλήσει και τίποτα δεν κινείται όπως πρέπει. Είναι φανερό δηλαδή, ότι κανένας δεν πιστεύει ότι σώνεται το πράγμα, αλλά μοιρολατρικά προεξοφλούμε μια επόμενη κατάσταση, με την ελπίδα να είναι θετική για την Ελλάδα.

Σε αυτό το πλαίσιο της συγκρατημένης απαισιοδοξίας καταγράφω κάποιες εικόνες από τις ολιγοήμερες διακοπές που καταφέραμε με την οικογένεια.

Στην επαρχία δεν έχουν καταλάβει την κρίση, όπως στην Αθήνα. Αυτό είναι γεγονός για τους ντόπιους και καθόλου υπερβολή. Χάρηκα που είδα τουρισμό. Όμως πρέπει να διερωτηθεί κάποιος, πως γίνεται Αύγουστο μήνα, μεσούσης της χειρότερης κρίσης στη χώρα, να μη βρίσκεις δωμάτιο σε παραλιακά θέρετρα. Να είναι όλα φίσκα και οι τιμές στο θεό.

Τελικά μήπως τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται ή όπως ακριβώς μας τα λένε?

Κάποιοι φίλοι μιλούν για "λίπος" (δηλαδή μαύρο χρήμα ή προσωπικές οικονομίες) που ακόμα ο Έλληνας "καίει" και πορεύεται μέχρι να έρθουν καλύτερες ημέρες. Δεν ξέρω ειλικρινά, δεδομένου του ότι ποτέ δεν έχει καταγραφεί με ακρίβει η πραγματική περιουσιακή κατάσταση των κατοίκων αυτής της χώρας.

Πάντως η Αθήνα παραμένει η ασχημότερη πόλη της Ευρώπης με διαφορά.

Δεν ξέρω που έχει ταξιδέψει ο καθένας, εγώ έχω πάει σε 2-3 μέρη και τέτοιο χάλι δεν έχω αντικρύσει ποτέ και πουθενά. Αυτό, δεν είναι θέμα κρίσης, είναι θέμα εγκατάλειψης της πόλης. Είναι θεσμικό ζήτημα.

Τις προάλες πήγαμε στο Θησείο με το παιδί μας για να πιούμε καφέ και να κάνουμε βόλτα. Είχα να πάω προς τα εκεί γύρω στα 2-3 χρόνια.

Η εικονα της Ερμού, από την πλατεία Μοναστηρακίου και κάτω, είναι εικόνα τριτοκοσμική τουλάχιστον. Παζάρι ανατολίτικο, μαχαλάς. Άναρχη κίνηση, πρόσωπα παρακμιακά, περιθώριο και βρωμιά μέσα στο τουριστικό ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Αίσχος

Η δε εικόνα του Θησείου, ως πάρκο, απογοητεύει όσο δεν παίρνει. Τι πράγμα είναι αυτό? Τι κατάσταση τραγική και απαίσια? Ειλικρινά είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τα πάρκα αυτά είναι αδύνατο να τα διασχίσεις από τις λάσπες και τις λακούβες, ενώ στα παγκάκια κοιμούνται άστεγοι και τα περιδιαβαίνουν "περίεργοι" τύποι που συμπεριφέρονται σα να ζουν μόνιμα εκεί.

 Το μόνο που ενδιαφέρει το δήμαρχο προφανώς είναι να εισπράτει τέλη από τα τραπεζοκαθίσματα της καφετεριούπολης που δημιουργήθηκε και όχι να παίζουν τα παιδιά των πολιτών, στην περίκλειστη από ψηλά κάγκελα, διαστάσεων 10*10 μέτρα, παιδική χαρά.

Η ξεφτίλα όμως κορυφώνεται όταν περάσεις στου Ψυρρή, εκεί απέναντι. Τι το θέλαμε? Το έχουμε μετανιώσει 100 φορές. Όλοι οι ναρκομανείς, τα τατουάζ, οι περίεργοι, οι περιθωριακοί είναι μαζεμένοι στου Ψυρρή. Όλα δε τα μαγαζιά, της περιοχής που κάποτε έσφυζε από ζωή, έχουν κλείσει!! Τραγική κατάσταση, ανεπανάληπτη

Η Αθήνα δεν είναι απλώς η πιο άσχημη πόλη της Ευρώπης. Είναι μια πόλη που σε πληγώνει όπου και να σταθείς. Αν είναι δυνατόν, με τέτοιο κέντρο πόλεως να λογιζόμαστε πολιτισμένοι Ευρωπαίοι. Είναι ντροπή.

Το πρώτο μέλημα της κάθε κυβέρνησης εφεξής, θα πρέπει να είναι η αναβίωση της πόλης, για συμβολικούς και πραγματικούς λόγους, μέσα από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα οικονομικών και πολιτιστικών παρεμβάσεων, ταυτόχρονα με επιχειρήσεις "σκούπα" για την αντιμετώπιση χρόνιων και επιτακτικών προβλημάτων.