Σήμερα έχω μεγάλα κέφια εξαιτίας του επαναστάτη Ζεράρ Ντεπαρτιέ που έκανε μια εντυπωσιακή κίνηση, αποδεχόμενος τη Ρωσική υπηκοότητα δια χειρός Πούτιν.
Το θέμα δε με ενδιαφέρει στο οικονομικό του σκέλος. Δεν είμαι εκατομμυριούχος, ώστε να χειροκροτήσω και να συμπαρασταθώ σε έναν σύντροφο εκατομμυριούχο που βρήκε λύση για να μην φορολογηθεί. Ανήκω στην κάστα των πληβείων, των αστών και ως εκ τούτου αδιάφορο μου είναι, τι ζητάει το κράτος από τον Ντεπαρτιέ.
Με ενδιαφέρει όμως η σημειολογία της αντίδρασης και μπράβο στο Ζεράρ.
Καταρχήν πρόκειται για μια πληθωρική προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας. Έναν πρέσβη των καλών και των κακών χαρακτηριστικών της Γαλλίας. Ναι ο Ζεράρ είναι Γάλλος, από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Και Γάλλος θα πεί εκκεντρικός, φιλήδονος και ηδονιστής, θεατρώνης και αντισυμβατικός--επαναστάτης και λόγιος, bon viveur άνθρωπος. Όπως επίσης σημαίνει ανυπόφορα εκνευριστικός, σωβινιστής και μικρόψυχος, υποκριτής και μισαλλόδοξος χαρακτήρας.
Γάλλος ο Καμύ, Γάλλος και ο Μπαλζάκ. Γάλλος ο Ντε Σάντ, Γάλλος και ο Φερντιναν Σελίν. Γάλλος ο Ντε Γκώλ, Γάλλος και ο Μαρά. Γάλλος ο Ντελόν, Γάλλος και ο Ντεπαρτιέ.
Και πολύ καλά έκανε σε αυτόν τον ξενέρωτο ψευτοσοσιαλιστή τον Ολάντ, και του έτριψε στα μούτρα τους νόμους και τις πολιτικές (της πλάκας) που σκαρφίστηκε για να στείλει το μήνυμα στο λαό της Γαλλίας, πως δήθεν θα "χυθεί αίμα" στη μάχη κατά του δημοσιονομικού γκρεμού. Καλά τους έκανες Ζεράρ! Μπράβο!
Μπράβο γιατί ένα κράτος νταβατζής, είναι νταβατζής ούτως η άλλως, είτε για τα πολλά, είτε για τα λίγα. Ενώ σκοπός του κράτους είναι η δικαιοσύνη και η ισονομία. Η ισοπολιτεία και η απαλλαγή από τις διακρίσεις! Το λεσέ φερ, λεσέ πασέ, διάολε! Επιτέλους!
Μα εφόσον θελετε να ισορροπήσετε τις αδικίες των χρηματαγορών, τις αδικίες του καπιταλισμού, τις ανισότητες που δημιουργούν τα υπερβολικά κέρδη των λίγων στις πλάτες των πολλών, αλλάξτε τα όλα! Αλλάξτε τα προς όφελος των πολλών που έχουν ανάγκη. Κι αφήστε τις επικοινωνιακές κορώνες αλά Λιμπερασιόν και τρίχες, για το κυνήγι των μεγαλοκαρχαριών της οικονομίας
Παρανόμησαν? Τσακίστε τους. Όχι όμως ότι θα πρέπει αυτοί να γίνουν θυσία στις τηλεοράσεις για να τέρπονται οι αδαείς νεόπτωχοι. Θα γεμίσουν τα στομάχια μας αν ο Ζεράρ πληρώσει παραπάνω φόρους? Όχι. Οπότε στοπ στην υποκρισία, και βουρ όλοι για τη Ρωσία! Η οικονομία των ευρωπαϊκών κρατών χρειάζεται εκ βάθρων αναθεώρηση, νέους στόχους υπέρ των λαών και όχι υπέρ των διαχειριστών τεραστίων ποσοτήτων κεφαλαίου! Χρειάζεται κίνητρα και αξίες ώστε να λειτουργεί υπέρ του πλούτου της κοινωνίας. Υπέρ της ελευθερίας, όχι αστυνομικά, όχι περιοριστικά!
Έβαλα τίτλο στο κείμενο "Τι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός", όμως επίτηδες άφησα λίγες αράδες στο τέλος για να αναφερθώ σε αυτό το θέμα. Ξέρω πως μπορώ να γράψω πολλές σελίδες όμως δεν πιστεύω πως αξίζει. Ωστόσο είμαι συναισθηματικός και ιδού:
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται το Βαρδινογιάννη.
Τέλος. Αυτό ήταν! Ευχαριστώ πολύ!
Και καλημέρα μας....
1 comment:
Για τον Ζεράρ δεν ξέρω αν έκανε καλά ή όχι. Έτσι έκρινε, έτσι έπραξε. Δεν τον κατηγορώ, όμως. Σε καμία περίπτωση.
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται απαραίτήτως νέους οπαδούς. Όσο για τον Βαρινογιάννη, όποιος έβλεπε ότι αυτή η ανελέητη επίθεση εναντίον του δεν θα γυρνούσε μπούμερανγκ, μάλλον ήταν χαζούλης και ονειροπόλος.
Post a Comment