Αυτά που γίνονται τις τελευταίες μέρες, με αποκορύφωμα τη θρασύδειλη επίθεση στο MALL -ενός χώρου που παίζουν τα παιδιά μας - είναι γιαλαντζί τρομοκρατίες και πορδές αναρχικών που..."επαναστατούν" στο κατεστημένο.
Δε μασάμε. Και δεν φοβόμαστε τις χύτρες και τους εκάστοτε "πυρήνες της φωτιάς" και άλλους τέτοιους γελοίους πιτσιρικάδες που κάνουν θόρυβο σε αντίποινα για την "περιποίηση" της αστυνομίας. Ποιά περιποίηση?
Τις "ανακτήσεις" των καταλήψεων, κάτι ψευτο-εφόδους στα Εξάρχεια, κάτι μπουκέτα σε πορείες "συντρόφων". Και στήθηκε "αντάρτικο" απο την γνωστή-άγνωστη αλητεία των κουκουλοφόρων, των χούλιγκανς της Θύρας 13 και της Θύρας 21, των κάθε λογής μπάχαλων αγκαζέ με τους γόνους των Β.Π οικογενειών που "πλήττουν" γιατί η ζωή τους ήταν τόσο....ανούσια.
Βλέπεις, όταν εργάζεσαι στον ΟΤΕ ή τη ΔΕΗ και είσαι δημόσιος υπάλληλος (σε ΔΕΚΟ, πανεπιστήμια, σχολεία, δήμους κλπ) η έστω όταν οι γονείς σου είναι δικηγόροι, γιατροί, "επιχειρηματίες", βουλευτές κλπ, τότε για "κακή σου τύχη" δεν έχεις αγωνία για το μέλλον ΣΟΥ.
Δε χρειάζεται να ιδρώσεις σαν τους "ταλαίπωρους μετανάστες" που έχουν αγοράσει σπίτια στην Αγία Παρασκευή και πάνε στο Deree ή στο BCA για σπουδές. Τα έχεις όλα έτοιμα.
Γι αυτό και περισσεύει η "οργή" για τη μοίρα των "άλλων" των μη προνομιούχων που μονίμως είναι οι ίδιες περιθωριακές ομάδες: Ομοφυλόφιλοι, μετανάστες, ναρκομανείς. Και βάλτε κι εσείς ότι θέλετε ακόμα. Μέσα θα πέσετε. Εχθροί βεβαίως πάντοτε είναι οι ίδιοι: Οι μπάτσοι. Με κάθε μορφή. Με τη φυσική τους μορφή, μεταφορικά, υπερβατικά, ως "μεγάλος αδερφός", ως "σφαγέας των λαών", ως οτιδήποτε εξυπηρετεί το θυμικό. Και ανάλογα την περίσταση.
Απέναντι σε όλους αυτούς τους βλάκες και αστείους τύπους, που με καβατζωμένη την κωλάρα τους, παριστάνουν τους ρομπέν των δασών φορώντας κουκούλα, έχω να πω πως ούτε να μας κλάσουν μια μάντρα δε μπορούν. Όχι να μας τρομάξουν. Ούτε να μας απασχολούν θα πρεπε, αν δεν έπρεπε οι εφημερίδες να πουλήσουν "τρόμο" και φύλλα.
Και δε μασάμε όχι γιατί είμαστε ατρόμητοι. Κάθε άλλο.
Απλά επειδή η αληθινή τρομοκρατία είναι η ανεργία του 30%. Η φτώχεια των γονιών μας που εργάστηκαν τόσα χρόνια σκληρά, προσπαθώντας να στήσουν μια οικογένεια σωστή και με το πάτημα ενός κουμπιού έγιναν επαίτες. Η αγωνία των νέων ανθρώπων που δε βλέπουν μέλλον σε αυτό το υποκατάστατο κράτους -το αισχρό προτεκτοράτο που άγεται και φέρεται από κουμάσια - "κομμένες κεφαλές" που παριστάνουν τους πολιτικούς άρχοντες.
Τρομοκρατία είναι να μην έχεις πετρέλαιο και να κρυώνεις, να κρυώνουν τα παιδιά σου.
Να μη μπορείς να βγείς από το σπίτι σου, επειδή η ψυχανωμαλία και η διαστροφή μικρών ομάδων της "κοινωνίας", λυμαίνεται το δημόσιο χώρο, ρυπαίνοντας, βιάζοντας τη δημοκρατία, οικειοποιούμενη τα δικά μας δικαιώματα έκφρασης και ελεύθερης κυκλοφορίας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη Χρυσή Αυγή και τους αναρχικούς. Αλλά και στους εκάστοτε τραμπούκους του συνδικαλισμού και της κάθε κρατικοδίαιτης κλίκας.
Τρομοκρατία είναι να μη μπορείς να μάθεις γράμματα στο σχολείο επειδή διδάσκουν καθηγητές ανίκανοι και ακατάλληλοι να εμπνεύσουν τις παιδικές ψυχές. Επειδή τα κτίρια που στεγάζονται τα σχολεία μας είναι πέτρινα κλουβιά χωρίς βλάστηση, μέσα σε τσιμεντένιες πόλεις, τις οποίες κανείς δεν αγαπά. Αλλά όλοι συμβιβαζόμαστε "απο ανάγκη".
Τρομοκρατία είναι που καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από χαράτσια, φόρους, νομοσχέδια, φιρμάνια και δηλώσεις που ελέγχουν το εισόδημα που παράγουμε. Χωρίς εμείς να έχουμε τρόπο να επιλέξουμε. Δεν έχουμε την επιλογή.
Τρομοκρατία είναι να ζεις σε ραγιάς και να ξέρεις ότι και τα παιδιά που γέννησες θα ζήσουν σα ραγιάδες
Όλα τα υπόλοιπα, τις τρίχες κατσαρές που σκαρφίζεστε για να κάνετε -δήθεν- ζημιά στο "αστικό κράτος", κρατήστε τα για τον εαυτό σας. Βάλτε ζελατοδυναμιτιδα στη χύτρα και καθήστε επάνω.
Καλύτερη υπηρεσία θα προσφέρετε στον εαυτό σας, και που ξέρετε....
Μπορεί το κράτος να φτιάξει και κάποια "ημέρα μνήμης" και για πάρτη σας.....
No comments:
Post a Comment