Όλοι υποτίθεται πως περιμένουμε τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, για να δούμε τι θα περιμένουμε στο μέλλον
Πρακτικά όμως η συναίνεση, έστω και εικονικά, είναι μονόδρομος και θα εξηγήσω γιατί
Με καταγεγραμμένο από διάφορες πηγές, ποσοστό αποχής-λευκού-ανένταχτης σκέψης (όπως θέλετε πέστε το) γύρω στο 45%, και τη δυσαρέσκεια των πολιτών να χτυπάει tilt, κανέναν δε συμφέρει αυτή τη στιγμή, χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει την 5η δόση και άρα τη μελλοντική στήριξη μας με νέα δάνεια, να πάει σε εκλογές
Συμφέρει μονάχα τα μικρά κόμματα που παραδοσιακά καρπώνονται τη δυσαρέσκεια και τις αγωνίες των πολιτών. Όμως τα μικρά κόμματα δεν επηρεάζουν τις γενικότερες εξελίξεις, ούτε και διαπραγματεύονται
Τα μικρά κόμματα υποκινούν νησίδες αντίδρασης, όπως για παράδειγμα οι διαδηλώσεις των διαφόρων συνδικαλιστικών οργανώσεων ή άλλες διάφορες αναμπουμπούλες, που παίζουν στα μίντια, ως "λαγοί" της υποτιθέμενης λαϊκής αγανάκτησης
Η αλήθεια όμως του 45%, που σε μια της μορφή (έστω και χωρίς πολιτική ταυτότητα ακόμα) εκφράζεται με το κίνημα των αγανακτισμένων, είναι ισχυρότερη αριθμητικά, όλων αυτών που εξεγείρονται και αντιδρούν στις ιδιωτικοποιήσεις
Είναι πραγματικότητα, ότι έχουμε φτάσει στο δυσάρεστο σημείο να συζητάμε για απολύσεις. Είναι τραγικό
Όμως από την άλλη μεριά, είναι τραγικό να καταγράφεται επίσης, 20% ανεργία, και η ανάπτυξη να φαίνεται αρνητική, παρότι οι εξαγωγές αυξήθηκαν (αυτό όμως εξηγείται και από την πτώση του κόστους εργασίας)
Τι θέλω να πω?
Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου, ενεργεί σωστά, ή ενεργεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Υπάρχει σοβαρός αντίλογος και έντονη κριτική για την εσωτερική ανεπάρκεια στο συντονισμό και τη συνοχή της. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος σε σημερινό του άρθρο, λέει ότι δεν απέφυγαν τις συνηθισμένες φορομπηχτικές μεθόδους εντείνοντας την ύφεση. Όλα αυτά είναι γνωστά και είναι δεκτά
Από την άλλη όμως, είναι επίσης σαφές, ότι καμία μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να προχωρήσει στη χώρα, χωρίς να γίνουν ρήξεις και να ληφθούν επώδυνα μέτρα που θα θίξουν όλους μας
Το να αντιδρούν οι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, ή άλλων δημοσίων οργανισμών, στην οποιαδήποτε αλλαγή, το θεωρώ απαράδεκτο. Έχουν κατοχυρώσει τόσα δικαιώματα για τον εαυτό τους, που δε δικαιούνται να ομιλούν. Αντίθετα δικαιούνται να ομιλούν οι σιωπηλοί είλωτες του δημοσίου τομέα, που ούτε εκπροσώπηση έχουν, ούτε φωνή, ούτε και προσδοκίες, ότι θα καταφέρουν κάποτε να απολαμβάνουν τη μέριμνα και τις παροχές των δημοσίων
Όμως, δε θέλω να παρεκκλίνω άλλο από το αρχικό θέμα, που είναι ο μονόδρομος της συναίνεσης
Με τα σημερινά δεδομένα, είναι υποχρεωτικό να βγουν σήμερα και να πουν ότι στηρίζουν τις αποκρατικοποιήσεις και τα νέα μέτρα, ώστε να εξασφαλίσουμε την 5η δόση
Όπως έχετε διαβάσει σε προηγούμενο κείμενο μου για το "σχέδιο Μάρσαλ", επιβεβαιώνεται ότι οι πιέσεις του ΔΝΤ, των Αμερικάνων δηλαδή, αφορούν το γενικότερο έλεγχο σε πολιτικό επίπεδο. Αλλιώς για ποιο λόγο να σπεύσουν να προεξοφλήσουν άρνηση καταβολής του δικού τους μέρους, αν δεν υπάρξουν εγγυήσεις από την ΕΚΤ? Αν όχι για να πιέσουν τους Ευρωπαίους, και άρα να αποδείξουν ότι δε μπορούν να διαχειριστούν την κρίση χρέους των χωρών μελών της Ευρωζώνης?
Ποιόν πλήττει αυτή η παραδοχή? Την Ελλάδα, ή την εικόνα μιας Ευρώπης, που φαίνεται ανήμπορη, να χρηματοδοτήσει τη διάσωση μια χώρας του Νότου της? Και που δημοσίως έχει δηλώσει ότι θα τη στηρίξει να αλλάξει πορεία? Σε διάφορους τόνους?
Σύμφωνα με τον Ανδριανόπουλο, οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες έχουν ξεφορτωθεί τα Ελληνικά ομόλογα, τα οποία και έχει αγοράσει η ΕΚΤ. Άρα δεν ανησυχούμε τόσο για την κατάρρευση του Ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Αυτό είναι δεδομένο
Όπως δεδομένο είναι, ότι όλο αυτό το ράλλυ του τρόμου, που ζούμε τις τελευταίες ημέρες, είναι παραπλανητικό. Δηλαδή αποσκοπεί να οδηγήσει τον κόσμο στην απελπισία, να ξεπουλήσει τα πάντα, να παραδοθεί αμαχητί.
Μην τσιμπάτε, ούτε και τώρα. Η επιστροφή στη Δραχμή, θα σημάνει το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάτι τέτοιο έχει ανυπολόγιστο κόστος σε κάθε επίπεδο. Σκεφτείτε την αξιοπιστία του Ευρώ, σε παγκόσμιο επίπεδο. Την αξιοπιστία της Ε.Ε στα διεθνή όργανα. Στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Σε σχέση με τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Δε γίνεται λοιπόν, επειδή οι Έλληνες είναι απείθαρχοι δημοσιονομικά, και παριστάνουν τους τσαμπουκάδες, να εκδιωχθούν από ένα σύστημα του οποίου είναι εξαρτημένο απόλυτα, μέλος. Δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να συμβεί. Απλώς ένα ενδεχόμενο το οποίο θεωρητικά συζητείται, αναδείχτηκε ως δίλημμα για να καταδείξει την αναγκαιότητα της συναίνεσης, και της εξεύρεσης ρυθμού, διαχρονικά, και ανεξάρτητα από το ποιος θα κυβερνά τον τόπο, για τα επόμενα χρόνια.
Αυτό που είναι πιθανό να γίνει όμως, είναι ότι με τις αποκρατικοποιήσεις, θα αλλάξει το τοπίο που ξέραμε, και ενδεχομένως νέες επενδύσεις μπορούν να προκύψουν αν για παράδειγμα μπουν εγγυήσεις, ώστε να πάρουμε νέα δάνεια. Η για να το πω λαϊκότερα, αν αγοράσουν οι ξένοι, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να δούμε τα λεφτά τους να πέφτουν μέσα στην Ελληνική αγορά
Σάμπως με τον έλεγχο του κράτους-κεντρικής γραφειοκρατίας, σε ΔΕΚΟ και περιουσία, έχει γίνει κάτι θετικό για το σύνολο? Δε μιλάω για τους "δικούς τους", για τα συμφέροντα της κάθε κλίκας
Μιλάω για το σύνολο. Είδατε εσείς φτηνότερο ρεύμα? Φτηνότερο ίντερνετ? Καλύτερες υπηρεσίες του ΙΚΑ? Η μήπως παίζετε στα άλογα (ΟΔΙΕ)? Η μήπως μας ενδιαφέρει τι κάνει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ? Αξίζει να ταξιδεύει κάποιος πολίτης με το τρένο στη χώρα μας? Η μήπως με το αυτοκίνητο? Η μήπως με το αεροπλάνο που για να πας Θεσσαλονίκη, πληρώνεις 120 ευρώ το άτομο?
Δεν ισχυρίζομαι ότι οι ξένοι θα μας σώσουν, ούτε ότι θα μας κάνουν ανθρώπους. Ισχυρίζομαι όμως ότι τόσα χρόνια χωρίς καμία πίεση και με όσα λεφτά γουστάραμε, ληστεύαμε τους εαυτούς μας. Καταστρέψαμε το κοινωνικό μας κράτος. Την αξιοπιστία του κράτους και της πολιτικής μας. Γίναμε έρμαια των συμφερόντων των ελίτ. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί, από την επικράτηση μιας -έστω- ορθότερης επιχειρηματικής λογικής που ενδεχομένως να φέρουν οι ξένες επενδύσεις?
Θα μου πείτε, με την πλάτη στον τοίχο, δε μιλάμε για επιχειρηματικές συμβάσεις, αλλά για εκβιασμό, νταβατζιλίκι, ξεπούλημα, εκμετάλλευση και αποικιοκρατική λογική. Και θα συμφωνήσω απόλυτα
Κανείς Έλληνας δεν θα ήθελε να είναι με την πλάτη στον τοίχο σήμερα, να κρέμεται από τα χείλη του κάθε ανευθυνο-υπεύθυνου, για την έκβαση της μελλοντικής εικόνας της χώρας του
Όμως, έστω και έτσι, είναι πρόοδος το να αλλάξουμε κατεύθυνση, και να χτίσουμε σε μια άλλη λογική. Που θα δεσμεύει για τη διάρκεια και τον τρόπο. Σε συγκεκριμένες γραμμές. Με δεδομένες ενέργειες και όχι αοριστία και υποσχέσεις που με την πρώτη αντίδραση πέφτουν στο κενό
Τέλος θα ήθελα να πω, ότι μετά από συζητήσεις με διάφορους ανθρώπους, επί των θεμάτων που μας φοβίζουν τις τελευταίες ημέρες, διαπίστωσα ότι άδικα ανησυχούμε για τις μικροκαταθέσεις μας στις τράπεζες
Χαρακτηριστικά, ένα στέλεχος τράπεζας μου είπε, ότι, "αν φτάσουμε να χάσουμε, καταθέσεις ύψους 2000 ευρώ, αυτό θα σημαίνει ότι έχουν μπει οι Τούρκοι, ότι είμαστε υπάλληλοι των Πακιστανών και ότι για να ζήσουμε, καθαρίζουμε τα τζάμια των αυτοκινήτων στο δρόμο..."
Προτείνω λοιπόν να ηρεμήσουμε και να κοιτάξουμε με ψυχραιμία τις εξελίξεις που αργά η γρήγορα θα προκύψουν....
No comments:
Post a Comment