Έχουμε χάσει το δικαίωμα της διαπραγμάτευσης

Είναι γεγονός ότι η κατάσταση που ζούμε σήμερα, περιγράφεται από τα μέσα ως "δραματική"
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι γιατί τελείωσαν τα χρήματα, και ακόμα χειρότερα, δεν ξέρουμε πως και πού να τα βρούμε
Η διαλυμένη Ελληνική οικονομία, η φούσκα του τομέα των υπηρεσιών, η ανύπαρκτη πρωτογενής παραγωγή, και η γιγάντωση του κρατικού φυτοζωϊσμού-δημοσιουπαλληλισμού, μας έχουν δέσει τα χέρια
Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους, ότι χωρίς μια οικονομία, που να στηρίζεται στην κοινή λογική και τις διεθνώς αποδεκτές πρακτικές, τόσο νομοθετικά, όσο και διαδικαστικά, κανένα μέλλον δεν έχει ο τόπος μας, όσα δάνεια και να μας εξυπηρετήσουν βραχυπρόθεσμα
Ο λόγος που η Ελλάδα καταρρέει είναι γιατί κανείς δεν έχτισε, στα θεμέλια που μπήκαν -καλώς ή κακώς μετά τη μεταπολίτευση- σε μερικές κοινωνικές δομές. Όπως για παράδειγμα το εθνικό σύστημα υγείας, η δημόσια παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση, η αναδιανομή του δημόσιου πλούτου μέσα από την επέκταση του κράτους κλπ
Αντιθέτως, ενώ η αρχή έγινε σε κάποιες βασικές κατευθύνσεις, η συνέχεια ήταν ένα όργιο κακοδιαχείρισης, μόλις έγινε αντιληπτό ότι κανένας σοβαρός έλεγχος δεν υπάρχει. Η διοίκηση δεν έχει μονάχα το έργο να αποφασίζει και να νομοθετεί. Προβλέπει τον έλεγχο, και την αναθεώρηση καταστάσεων που δε λειτουργούν. Και ανανεώνεται
Εμείς όμως, και αυτά που βρήκαμε, η αυτά που εξαγγείλαμε κάποτε, τα διαλύσαμε, τα εκμεταλλευτήκαμε, τα προσαρμόσαμε στις στενές κομματικές και συνδικαλιστικές μας ανάγκες, αποκόπτοντας την κοινωνία από το διάλογο, τον έλεγχο, την αναθεώρηση και τελικά την πρόσβαση.
Αποτέλεσμα? Να χρειάζεται σήμερα να βάλουμε πλάτη, με κάθε τρόπο, αλλά να μη μπορούμε πια.
Η βαριά σκεπή που χρειάζεται, για να μην καταρρεύσει η χώρα μας από τις δημοσιονομικές βροχές και καταιγίδες, οδηγεί την ξύλινη παράγκα που βρίσκεται από κάτω της, σε παταγώδη αποσύνθεση. Κοντολογίς, ότι μέτρα και να υποσχεθούν στην Τροϊκα, δε μπορούν να τα εφαρμόσουν, γιατί τίποτα δε λειτουργεί σωστά. Τίποτα δεν έχει απομείνει, εκτός από τη συνήθεια της γραφειοκρατίας.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτές όλες οι αδυναμίες, πάνε αλυσιδωτά και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Πέφτει ο ένας κρίκος από τη σκουριά και διαλύεται ολόκληρη η αλυσίδα. Αναπόφευκτο είναι.
Εντυπωσιάζομαι πάραυτα, από τα ψεύδη και τις δηλώσεις των πολιτικών κάθε παράταξης. Με εξαίρεση την Παπαρήγα που είναι μουσειακό είδος, σαν τον Κάστρο και τον Καντάφι, όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να πείσουν τον κόσμο ότι είμαστε σε θέση εμείς να διαπραγματευτούμε τη χρεωκοπία μας
Αν δεν είχε χαθεί τόσος χρόνος, ίσως και να μπορούσαμε να κάνουμε το νταλαβέρι, εφόσον θα είχαμε εφαρμόσει 5 βασικά πράγματα νωρίτερα, και θα είχαμε πείσει ότι έστω την τελευταία στιγμή, είμαστε υπεύθυνοι άνθρωποι και σοβαροί
Εμείς όμως είμαστε καραγκιόζηδες και γελοίοι, ανύπαρκτοι και αδιάφοροι και δε μας αξίζει καμία σωτηρία, παρά μόνο η φωτιά και η κάθαρση. Λυπάμαι που το λέω, και περισσότερο λυπάμαι που αυτή την κάθαρση θα πρέπει να την πληρώσουμε όλοι εμείς, ο απλός λαός που σε τίποτα δε φταίει.
Τι να διαπραγματευτούμε σήμερα? Με την πλάτη στον τοίχο? Με το μαχαίρι στο λαιμό?
Ότι μας λένε και όπως μας το λένε, θα το κάνουμε και θα πούμε και ευχαριστώ. Να πουλήσουμε ΔΕΚΟ? Θα πουλήσουμε. Να απολύσουμε υπαλλήλους? Να απολύσουμε. Να χορέψουμε και τσιφτετέλι με τη Λαγκάρντ? Θα χορέψουμε
Αυτό που όμως με θλίβει περισσότερο είναι η αναξιοπρέπεια μας. Η αναξιοπρέπεια και η ξεφτίλα, που μας χαρακτηρίζει σε κάθε επίπεδο. Κανείς δεν έχει βέβαια το σθένος να αναλάβει την παραμικρή πρωτοβουλία και να ξεμπροστιάσει τους ξεπουλημένους πολιτικούς, με όνομα και επώνυμο, που εδώ και χρόνια, έχουν συντελέσει στη ξεγύμνωμα του Ελληνικού κράτους.
Κανείς δεν έχει το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά και να περιγράψει την κατάσταση. Και να ψελλίσει με τρεμάμενη φωνή, ένα "συγνώμη, ως εδώ", που το μέλλον μας έχει για πάντα υποθηκευτεί.
Δείχνουμε ναξιοπρέπεια που αρμόζει σε κλέφτες, απατεώνες, λαμογια και κοπρόσκυλα. Αναξιοπρέπεια  που αρμόζει σε κακομαθημένους, ανήθικους, σάπιους και απαίδευτους ανθρώπους-βαμπίρ της κοινωνίας.
Αυτή η στάση, δεν είναι στάση Ελλήνων, είναι στάση ξοφλημένων ατόμων και είναι ντροπή.
Κακό δεν είναι η αποτυχία, κακό είναι να βαφτίζεις την αποτυχία σου, φταίξιμο των άλλων, και να απαιτείς να σε σώσουν από τον εαυτό σου. Εκεί καταντήσαμε
Άρα λοιπόν τι συζητάμε τώρα? Το αν πρέπει η δεν πρέπει να γίνουν περικοπές και αποκρατικοποιήσεις? Εννοείται ότι εκεί που έχουμε φτάσει, δεν υπάρχουν άλλες λύσεις πια.
Ο μηχανισμός διάσωσης, η θέση μας στην Ευρώπη και το ευρώ, η νομοθεσία μας, η γεωπολιτική μας τοποθεσία, η οικονομική μας χρεωκοπία, η ηθική και κοινωνική  μας αναπηρία, όλα μας δεσμεύουν σε συγκεκριμένες επιλογές, στάσεις και ενέργειες. Όμως εγώ φοβάμαι κάτι άλλο.
Καλά, στα λόγια δεν το είπαν ότι ετοιμάζουν οικουμενική κυβέρνηση άνευ εκλογών, είναι φανερό αυτό σε όλους, ότι δε γίνεται διαφορετικά.
Εγώ αυτό που φοβάμαι είναι μήπως και τελικά, ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και μετά την κοπανήσουν όλοι, και ψάχνουμε για πολιτικούς και δε βρίσκουμε. Γιατί αν πιστεύετε, ότι θα αναλάβει ο οποιοσδήποτε σημερινός αρχηγός κόμματος, στέλεχος ή μέλος, την κληρονομιά που άφησαν ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης, τότε είναι τρελός.
Και φοβάμαι μήπως αυτή η αδυναμία αποδειχτεί και όπλο στα χέρια των επιτήδειων που καρτερούν, για να εγκαταστήσουν ξενόφερτη επιτροπή, που θα λειτουργεί ως κυβέρνηση αντί της πραγματικής Ελληνικής κυβέρνησης. Και τότε ή λέξη εμφύλιος πόλεμος και κατοχή, θα είναι αδύνατον να περιγράψουν την καταστροφή που θα προκύψει, μόλις τα μέτρα πέσουν στα κεφάλια δικαίων και αδίκων
Το μνημόνιο δε βγαίνει γιατί κανείς δε μπορεί να διορθώσει κακώς κείμενα δεκαετιών, μέσα σε 2-3 χρόνια, επειδή έτσι απαιτούν οι δείκτες. Είναι προφανές ότι και η πίεση της Τροϊκας, είναι άλλοθι και εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Θα δούμε στο μέλλον τι θέλουν από εμάς να κάνουμε. Είναι σα να βαράς ένα χοντρό παιδί, επειδή δεν αδυνατίζει. Γίνεται κάποιος με 30 παραπανίσια κιλά, να τα χάσει σε 3 μήνες όλα, χωρίς να πεθάνει? Δε γίνεται
Με αυτά που κάνει και που λέει η Τροϊκα, έχουν αποδείξει ότι οι Ευρωπαίοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα. Ότι δεν έχουν γνώση, δεν έχουν πληροφόρηση, αλλά δεν έχουν και διάθεση. Και γίνονται ρεζίλι, με τις διάφορες Μέρκελ και τους άλλους σκληρόπετσους που μας κουνάνε το δάχτυλο επειδή δεν πιάσαμε τις προϋποθέσεις για να παίζουμε στην παρέα τους
Δεν κοιτάνε φυσικά, ότι η Ελλάδα, κατάντησε φάντασμα που εαυτού της, σκιά και ρακένδυτο πλάσμα, επειδή ανέκαθεν επέμεναν να εφαρμόζουμε νομοθεσίες και οδηγίες ακατάλληλες για τις ιδιαιτερότητες μας. Αρκούσε που οι τραπεζίτες τους, έδιναν απλόχερα τα δάνεια τους, στους δικούς μας τους αλήτες, που τα έτρωγαν αφού κανείς δεν τους ζητούσε το λογαριασμό
Τώρα μας ζητάνε τα ρέστα και έχουν δίκιο. Όμως τα κάστρα πάντοτε πέφτουν απο μέσα, και σήμερα η Ελλάδα χρειάζεται επανεκίνηση, και όχι μπαλώματα, διαπραγματεύσεις και υποσχέσεις για πράγματα που δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν.
Χρέος της οποιασδήποτε Ελληνικής κυβέρνησης προκύψει στο κοντινό ή μακρινό μέλλον, είναι να ξεκαθαρίσει στο εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρα, ότι θα γίνει μια καινούργια αρχή, με πρόγραμμα, και στόχους, τόσο οικονομικούς, όσο παραγωγικούς και κοινωνικούς
Ας μπεί ένα τέλος στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, μπας και δούμε μια άσπρη μέρα. Κουραστήκαμε στη ζητιανιά και την απαξίωση. Καιρός να πάμε παρακάτω