Αν ήταν μάγκας ο Σαμαράς και ήθελε να αφήσει τη στάμπα του στην ιστορία, θα πήγαινε στον Ομπάμα και θα του έλεγε ξεκάθαρα: "Θα βγώ από το Ευρώ την τάδε του μηνός και θέλω τη στήριξη σου"
Αυτό θα ήταν πολιτικά ξεκάθαρη και εθνικά εύρωστη πρόταση στον πλανητάρχη.
Μιλάμε όμως για Σαμαρά, για Βενιζέλο, για Κουβέλη, για Τσίπρα, για Καμμένο, για Χρυσή Αυγή.
Μιλάμε δηλαδή ότι έχουμε πιάσει όλες τις γωνίες, ώστε από πουθενά να μη μας ξεφύγει η....μεταρρύθμιση
Έχουμε πιάσει κάθε πιθανότητα, κάθε ενδεχόμενο, κάθε σκέψη και λόγο που κυκλοφορεί στην Ελληνική κοινωνία, ώστε να τη μαντρώσουμε στα δικά μας τα καλούπια.
Και τελικά η κονόμα, η μάσα, το μπαγιόκο, το χρήμα και η ρεμούλα, να παίζεται μια ζωή στο δικό μας γήπεδο. Το πατριωτικό.
Και τελικά τίποτα να μην αλλάξει "που δε συμφέρει" όσους πραγματικά κυβερνούν τον τόπο.
Τις ντόπιες επιχειρηματικές ελίτ, με τους εκτελεστικούς τους βραχίονες εντός του κράτους και τη μεγάλη γραφειοκρατία της διαπλοκής από την κεντρική κυβέρνηση μέχρι την τοπική αυτοδιοίκηση.
Αν υπήρχε Αριστερά σε αυτό τον τόπο (αληθινή αριστερά, όχι ξεφτιλισμένοι, έξαλλοι, περιθωριακοί και μουσειακά είδη) τότε κάθε μέρα θα διοργάνωνε πορείες, κοινωνικές δράσεις ενημέρωσης και πανελλαδικές απεργίες, ώστε να περάσουν οι μεταρρυθμίσεις της κάθε Τροϊκα.
Και να σπάσουν τα καρτέλ στα τρόφιμα, να σπάσουν τα καρτέλ στην ενέργεια, να σπάσουν τα καρτέλ στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, να σπάσουν οι μαφίες που νέμονται τα Ευρωπαϊκά κονδύλια "για την ανάπτυξη", να πάνε στο διάολο οι πολιτικοί που παίζουν τις κουμπάρες με το χειρότερο μεταπολιτευτικό κατεστημένο.
Αν υπήρχε Δεξιά σε αυτό τον τόπο (αληθινή δεξιά, όχι μαθουσάλες με οξυγόνο στη μύτη, χουντικοί, φασίστες και παρακρατικά κατακάθια) τότε θα απαιτούσε από τον Στουρνάρα ένα εθνικό σχέδιο οικονομικής αναδιάρθρωσης με εθελουσία αποχώρηση της Ελλάδας από το Ευρώ για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μέχρις ώτου πάρει μπρός η μηχανή των εξαγωγών.
Γιατί δε γίνεται αλλιώς
Αριστερά και Δεξιά θα πρέπει να υπηρετούν την πατρίδα μας. Την Ελλάδα
Αυτή τη στιγμή ο λαός βομβαρδίζεται από τοξική πληροφόρηση και αδιέξοδες πολιτικές ώστε να εξωθηθεί σε ακραίες συμπεριφορές
Τα πειράματα και τα κοινωνικά Νταχάου, τα εφαρμόζουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις και όχι τα Μνημόνια και οι Τροϊκανοί.
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις διατάζουν με σιδερένιο χέρι, να μη βάλουμε πετρέλαιο στους καυστήρες, να φορολογηθούμε (μισθωτοί και συνταξιούχοι) μέχρι εξαφανίσεως, να ξεπουλήσουμε τα σπίτια μας για να μην έχουν κόκκινα δάνεια οι τράπεζες, να δηλώσουμε όλα μας τα προσωπικά δεδομένα και κεκτημένα στο βωμό της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις αλλάζουν και μεταλλάσονται σαν τον χαμαιλέοντα για να συνεχίσουν το ίδιο μονότονο βιολί της εξουσίας, που έχει μόνο ένα στόχο.
Την πάση θυσία ακύρωση κάθε αλλαγής που θα δώσει στην κοινωνία τα απαραίτητα εργαλεία ωρίμανσης και εξέλιξης της, προς πάσα κατεύθυνση. Η Ελληνική κοινωνία είναι ώριμη και έτοιμη να προχωρήσει μπροστά. Και αυτό για να γίνει χρειάζεται εμβάθυνση της δημοκρατίας και ανανέωση των θεσμών, υπέρ των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών.
Η λιτότητα, είναι λιτότητα του πνεύματος όσων σκέφτονται ανάποδα για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς. Καμμία λιτότητα ποτέ δε φέρνει αποτελέσματα, όταν υπάρχει αναξιοποίητο δυναμικό σε μια οικονομία. Όπως η Ελληνική οικονομία.
Θέλουν επίσης, τον πάση θυσία έλεγχο, κάθε καινούργιας τάσης και εξέλιξης στην πολιτική σκηνή, μέσα από την απορρόφηση κάθε αντίδρασης (που υγιώς δημιουργείται απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα) από πολιτικά πρόσωπα του παλιού καθεστώτος, που δήθεν ευαγγελίζονται "νέα σχήματα στην κεντροαριστερά", "νέους συνασπισμούς στην κεντροδεξιά" και ένα σωρό αρλούμπες
Και τελικά σου δείχνουν το δίλημμα. Είτε θα ψηφίσεις εμάς και πάλι. Είτε θα πέσεις στα χέρια της Χρυσής Αυγής από τη μία και των Έξαλλων Αριστερών από την άλλη. Δηλαδή με λίγα λόγια δείχνουν τον εαυτό τους ως το μόνο εγγυητή της δημοκρατικής ομαλότητας. Πράγμα που είναι καταφανώς ψέμα.
Ο Ελληνικός λαός αντέχει και ανθίσταται απέναντι σε αυτή την κατάσταση που περιέγραψα πιο πάνω, γιατί πολύ απλά, έχει ζήσει 40 χρόνια σε ειρήνη, δημοκρατία, περιβάλλον συνεχούς προόδου, γειτνίαση με την πολιτισμένη Ευρώπη, εργασία και ευημερία και ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ούτε στον Εμφύλιο, ούτε στον Εθνικό Διχασμό.
Ο Ελληνικός λαός αντέχει και ανθίσταται διότι γνωρίζει πολύ καλά, πως τα κατεστημένα σχήματα καταρρέουν το ένα μετά το άλλο, από την έκθεση τους απέναντι στον επείγοντα και πιεστικό ορίζοντα των αναγκαίων αλλαγών που η Ελλάδα οφείλει να κάνει για να μείνει εντός Ευρώπης.
Προς την κατεύθυνση αυτών των αλλαγών, ενός εθνικού σχεδίου οικονομικής αναδιάρθρωσης που μόνοι μας και με βάση τις δικές μας εκτιμήσεις θα έπρεπε να παρουσιάσουμε, θα έπρεπε να πάμε στον Ομπάμα να του ζητήσουμε στήριξη για το διάστημα που θα θέσουμε την Ελλάδα εκτός ευρώ.
Εκτός νομίσματος δηλαδή (και όχι εκτός ευρωζώνης) που μας εμποδίζει να αποκτήσουμε την αναγκαία ευελιξία, ώστε να σχεδιάσουμε τον 20σαετή δρόμο της πατρίδας, προς την ανάκαμψη, με τα δικά μας μέσα και τις δικές μας δυνατότητες.
Η οικειοθελής έξοδος από το Ευρώ, είναι η πρόταση που θα εξυπηρετήσει όλες τις πλευρές και θα προκύψει επίσης κατόπιν συμφωνίας με τους εταίρους μας, αντί για κουρέματα και αναδιάρθωση χρέους και δανεισμό της χώρας στο διηνεκές.
Η οικειοθελής έξοδος από το Ευρωπαϊκό Ευρώ θα συμφωνηθεί με βάση προκαθορισμένη υποτίμηση του Ελληνικού ευρώ, ανάλογη ως ποσοστό με το κούρεμα (που ούτως η άλλως θα προκύψει, ώστε να μην αποσταθεροποιηθεί εντελώς όλο το οικονομικό σύστημα της Ευρώπης)
Η οικειοθελής έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ θα πρέπει να κρατήσει τόσα χρόνια, όσα θα κριθεί απαραίτητο από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, με βάση το εθνικό σχέδιο οικονομικής αναδιάρθρωσης, προκειμένου η Ελλάδα να προσανατολιστεί σε πολιτική εξαγωγών, άρα εγχώριες παραγωγικές επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα (αγροτική ανάπτυξη, μεταλλεύματα, κτηνοτροφία, παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ κλπ) και από την άλλη μεριά σε στρατηγική εμπορικού ανταγωνισμού στον τριτογενή τομέα (ειδικά τον τουρισμό) με χαμηλές τιμές και επιθετικό μάρκετινγκ.
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή, διυλίζουν τον κώνωπα και τίποτα δεν αλλάζει απο Ελληνικά χέρια
Η Οθωμανική νοοτροπία της υποτέλειας, συνεχίζει να διατρέχει κάθε απόπειρα για ουσιαστικό μετασχηματισμό της Ελληνικής κοινωνίας.
Όμως είναι ένας αγώνας που συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, όσον υπάρχουν Έλληνες που βάζουν τον πήχη ψηλότερα.