Ένα τροχαίο έγκλημα, η εγκατάλειψη, ο "γολγοθάς"
Ατιμώρητος παραμένει ο δράστης ένα χρόνο μετά τη σύγκρουση, που «ξεκλήρισε» μια οικογένεια, αν και εγκατέλειψε τους τραυματίες – Οι βεβαιώσεις των νοσοκομείων όπου νοσηλεύτηκαν θυμίζουν θύματα πολεμικής επιχείρησης
«Ακόμα δεν έχει γίνει κανένα δικαστήριο, ούτε αστικό ούτε ποινικό. Η πολιτεία δεν έκανε τίποτα για μας και φυσικά από πουθενά δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ
Της Αντας Ψαρρά
Σήμερα κλείνει ακριβώς ένας χρόνος από τότε που καταστράφηκε σε μια εγκληματική στιγμή μια ολόκληρη οικογένεια. Στην ατέλειωτη σειρά των ατιμώρητων εγκλημάτων ασυνείδητων οδηγών, που όχι μόνο σκοτώνουν αλλά μετά εγκαταλείπουν τα θύματά τους, προστέθηκε τον Ιούλιο του 2012 η οικογένεια του Χρήστου. Ο 21χρονος μόνιμος υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού αφέθηκε ελεύθερος μετά την απολογία του με εγγύηση 15.000 ευρώ. Ο νταής μοτοσικλετιστής, αφού στην αρχή παρέσυρε έναν ποδηλάτη στην οδό Πατησίων, μετά ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα και πέρασε με κόκκινο παρασύροντας με απίστευτη σφοδρότητα μια μητέρα και τα εφτάχρονα δίδυμά της, τους εγκατέλειψε βαριά τραυματισμένους και πήγε σπίτι του.
«…Συγκλονισμένος»
«Ο πατέρας του οδηγού Αρη Δημητρίου, κ. Αθανάσιος Δημητρίου, μιλώντας τότε στο “Πρώτο Θέμα” υποστήριξε ότι ο γιος του βρισκόταν σε μεγάλη φόρτιση (λόγω οικογενειακού προβλήματος) και γι’ αυτό τους εγκατέλειψε». Μάλιστα τόσο ο ίδιος όσο και ο γιος του δήλωσαν τότε συγκλονισμένοι. «Τους ζητάμε συγγνώμη… Πούλησα ήδη ένα οικόπεδο που είχα για να πληρώσω την εγγύηση του γιου μου. Ο,τι χρειαστεί η οικογένεια, αν και δεν έχουμε οικονομική άνεση, θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά…» Από τότε όμως μέχρι και σήμερα, που η οικογένεια του Χρήστου βιώνει ένα απόλυτο δράμα, ο «κλονισμός» του δράστη περιορίστηκε. Καμία βοήθεια, ούτε καν ένα τηλεφώνημα (πλην μιας κλήσης τα Χριστούγεννα) στα αβοήθητα θύματα.
Μάλιστα είναι τόσο συγκλονισμένος ο υπαξιωματικός που ζήτησε πίσω από την Τροχαία τη μηχανή του, έχοντας προφανώς στο μεταξύ βγάλει και δίπλωμα οδήγησης που δεν είχε όταν παρέσυρε τους ανθρώπους. Οσο για τη δικαστική εξέλιξη, που φυσικά… θα πάρει τον χρόνο της, ήδη άρχισε να μπερδεύει η υπεράσπιση του κατηγορούμενου το κόκκινο με το πράσινο. Ευτυχώς όλα τα στοιχεία είναι πλήρως καταγραμμένα, αλλά είναι κι αυτό άλλη μια ένδειξη του… βαθύτατου κλονισμού. Την ώρα δε που ένα χρόνο μετά ο νεαρός έχει και τη θέση του στο Ναυτικό αλλά και όλα τα καλά του, η οικογένεια του Χρήστου ζει το απόλυτο δράμα της.
Μιλήσαμε με τον πατέρα των διδύμων για τη ζωή τους μετά το τροχαίο. Ο μικρός, που σώθηκε στο παρά πέντε, έχει μπροστά του πολλά και δύσκολα χειρουργεία, ενώ εξακολουθεί να χρειάζεται 24ωρη φροντίδα. Η μικρή ακόμα και σήμερα φοβάται να μιλήσει, ενώ η μητέρα είναι τρομοκρατημένη και αδύναμη να φροντίσει τα παιδιά της.
«Πού βρίσκεται η δικαστική διαδικασία;» ρωτήσαμε τον πατέρα και η απάντησή του ήταν ένας χείμαρρος αξιοπρέπειας, απόγνωσης αλλά και πολιτισμού.
«Πουθενά. Ακόμα δεν έχει γίνει κανένα δικαστήριο, ούτε αστικό ούτε ποινικό. Αυτός, από όσο ξέρω, έχει γυρίσει κανονικά στη δουλειά του. Η πολιτεία δεν έκανε τίποτα για μας και φυσικά από πουθενά δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ. Εγώ ήρθα από την Πολωνία στην Ελλάδα πριν από είκοσι χρόνια και την αγαπάω σαν πρώτη πατρίδα μου. Εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά μου κι εδώ χρεώθηκα το μέλλον μας. Αν δεν είχα μια μικρή βοήθεια από τον σύλλογο θυμάτων τροχαίων, δεν θα τα είχα καταφέρει. Μετά το δυστύχημα αναγκάστηκα να αφήσω τη δουλειά μου για να τρέχω να τους φροντίσω και τους τρεις. Ο μικρός Νταβίντ τρεις μήνες ήταν ακίνητος. Η Ανιέσκα, η γυναίκα μου, ακίνητη για μισό χρόνο. Η Κλαούντια, η κόρη μου, από το σοκ δεν με γνώριζε για ένα μήνα. Η ασφάλεια καλύπτει μόνο τη νοσηλεία και τα φάρμακα. Τίποτε άλλο.
»Ο πατέρας του δράστη έλεγε ψέματα, ποτέ δεν μας βοήθησαν σε τίποτα. Στα ασφαλιστικά μέτρα μέσα στο δικαστήριο είπαν ότι ο δράστης πέρασε με πράσινο, ενώ η Τροχαία το έχει καταγράψει το κόκκινο. Τώρα το μόνο που κάνω είναι να σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ο μικρός μου ήταν μεταξύ ζωής και θανάτου και χάρη στους γιατρούς και στους Ζητάδες που τους μετέφεραν σώθηκε για δευτερόλεπτα. Ισως να βρεθεί κάποια υπηρεσία, κάποιος τρόπος έστω και τώρα να μας βοηθήσει. Είμαι πολίτης της Ελλάδας, δούλευα, κάνω φορολογική δήλωση και είμαι εντάξει σε όλες τις υποχρεώσεις μου. Κανείς όμως δεν με βοήθησε. Η οικογένειά μου διαλύθηκε, ο γιος μου χωρίς άνω γνάθο, χωρίς δόντια, ακόμα δεν μπορεί να μιλήσει και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Η γυναίκα μου και η κόρη μου ακόμα δεν έχουν ξεπεράσει το σοκ των τραυματισμών. Το παιδί μου το βλέπω να πονάει και τη γυναίκα μου μισό χρόνο να μην μπορεί να σηκώσει μια κατσαρόλα με σούπα. Αυτός ήταν ανασφάλιστος και καμιά πρόνοια δεν νοιάστηκε για μας. Ενα επικουρικό έχω μόνο, που δεν φτάνει για τίποτα. Τώρα είμαι ακόμα άνεργος και η ασφάλεια τελειώνει σε λίγους μήνες, ενώ μπροστά έχουμε αλυσίδα χειρουργείων. Συνεχώς χρειάζονται μοσχεύματα και νέες μάσκες μέχρι να γίνει το μεγάλο χειρουργείο. Η γυναίκα μου φοβάται να βγει στον δρόμο. Δεν υπάρχουν νόμοι στην Ελλάδα, δεν καταλαβαίνω! Κατεβαίνεις από το σπίτι σου και περνάει ένας με τα χίλια και σε σκοτώνει και δεν τιμωρείται κανείς, δεν βοηθάει το θύμα κανείς; Το Ναυτοδικείο δεν έχει γίνει, ενώ εκείνος ακόμα δουλεύει κανονικά. Το επικουρικό ταμείο, αντί να κυνηγάει αυτούς που μας χτύπησαν, ελέγχει εμάς και το τι θα πληρώσει λες κι εμείς φταίμε για τους τραυματισμούς και τα χειρουργεία».
Η συνέντευξη τελείωσε σε αυτό το σημείο, γιατί η ντροπή κάποιες φορές σε αφήνει άφωνο. Ζητήσαμε απλά ένα λογαριασμό τράπεζας μήπως κάποιος μπορέσει να βοηθήσει τους ανθρώπους αυτούς, που ζούνε το απόλυτο παράλογο. Οσο για τον δράστη αλλά και το κοινωνικό κράτος (πέρα από την ιατρική φροντίδα των νοσοκομειακών γιατρών), ας τους χαίρεται η πατρίδα.
Η κατάσταση των τριών τραυματιών, όπως περιγράφεται από τις βεβαιώσεις των νοσοκομείων που νοσηλεύτηκαν, θυμίζει θύματα πολεμικής επιχείρησης.
Αυτό, αν και δεν έχει να κάνει με το επάγγελμα του δράστη, αποδεικνύει πως ένα μηχανοκίνητο τροχοφόρο αποτελεί ένα πολύ επικίνδυνο όπλο.
Σημαντικό ρόλο στη σωτηρία τους, ιδιαίτερα του μικρού Ντάβιντ, έπαιξε η άμεση μεταφορά τους σε νοσοκομείο, καθώς από τον τόπο του συμβάντος συνέπεσε να περνάει ασθενοφόρο μεταφέροντας άλλον ασθενή που σταμάτησε και πήρε τους τραυματίες, ενώ στο νοσοκομείο υπήρξε άμεση αντιμετώπιση από πλήθος γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων.
Χειρουργεία στη σειρά
Ενα χρόνο μετά, ένα πλήθος ιατρικών προβλημάτων εκκρεμεί. Ολη η οικογένεια έπειτα από αυτό το φοβερό συμβάν έχει ανάγκη από διαρκή ψυχολογική υποστήριξη. Τακτικές ιατρικές εξετάσεις απαιτούνται για όλους από πλήθος ειδικοτήτων. Παράλληλα η μητέρα έχει ανάγκη επέμβασης πλαστικής χειρουργικής στη ζυγωματική χώρα, ενώ στην Κλαούντια πρέπει να αντιμετωπιστεί η δυσμορφία που προκάλεσε το κάταγμα κλείδας καθώς πρακτικά στάθηκε αδύνατο να πραγματοποιηθούν οι κινησιοθεραπείες σε πισίνα που είχαν συστήσει οι γιατροί. Σοβαρότερα προβλήματα βεβαία αντιμετωπίζει ο Ντάβιντ. Στο διάστημα αυτό πραγματοποίησε ένα ακόμα χειρουργείο ως επιπλοκή της νοσηλείας του στη ΜΕΘ. Εστω και με μεγάλη καθυστέρηση τα κατάγματα των άκρων εξελίσσονται ικανοποιητικά. Το μεγάλο πρόβλημα όμως παραμένει η αποκατάσταση της στοματικής κοιλότητας, που απαιτεί σειρά διαδοχικών χειρουργικών επεμβάσεων με προσθήκη οστικών μοσχευμάτων και εμφύτευση οδόντων που πρέπει να επαναλαμβάνονται μέχρι την ενηλικίωσή του και την οριστική διαμόρφωσή του. Ενα χρόνο μετά το συμβάν το παιδί δεν μιλάει.
……………………………………………………………………………………….
Τι καταγράφουν τα πορίσματα των γιατρών
Παραθέτουμε συνοπτικά τα κύρια προβλήματα που αντιμετώπιζαν ενδεικτικά της σφοδρότητας της σύγκρουσης/επίθεσης.
• Η μητέρα: νοσηλεύτηκε στον «Ευαγγελισμό» όπου διαπιστώθηκαν οκτώ (8) κατάγματα κρανίου (σπλαχνικό και βάση κρανίου).
Πολλαπλές θλάσεις πνευμόνων, πνευμοθώρακας και υπεζωκοτικές συλλογές, υπόνοια ρήξης βρόγχου, ρήξη σπληνός και περιτοναϊκή συλλογή.
Πραγματοποιήθηκε ανοιχτή ανάταξη–οστεοσύνθεση με πλάκες και βίδες τιτανίου για το κάταγμα ζυγωματοκογχικού συμπλέγματος.
Νοσηλεύτηκε επί 15 ημέρες και εξήλθε εσπευσμένα με δική της απαίτηση, για να συναντήσει τα παιδιά της που νοσηλεύονταν στο «Αγλαΐα Κυριακού».
• Η μικρή Κλαούντια: κατά την εισαγωγή της ως πολυτραυματία με κλίμακα Glasgow 7-8/15, διασωληνώθηκε άμεσα και παρέμεινε στη ΜΕΘ επί 3 ημέρες, ενώ νοσηλεύτηκε συνολικά για δέκα ημέρες με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, κάταγμα αριστερής κλείδας και κακώσεις θώρακα.
• Ο δίδυμος αδερφός της, Ντάβιντ: προσκομίστηκε στο νοσοκομείο με μαζική αιμορραγία από το στόμα και με αρτηριακή πίεση 39/20.
Προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή τού χορηγήθηκε αδιασταύρωτο αίμα.
Διαπιστώθηκαν: έντεκα κατάγματα στο κρανίο (σπλαχνικό και βάση κρανίου), εγκεφαλικό οίδημα, αριστερά μετωπιαία αιμορραγική εστία, υποδόριο εμφύσημα, πνευμονικές θλάσεις, ρήξεις ήπατος και σπλήνας, θλάση νεφρού και περιτοναϊκή συλλογή αίματος.
Απώλεια 20 οδόντων, από τα οποία τα 9 μόνιμα. Συντριπτικό υποκεφαλικό κάταγμα, κάταγμα βραχιονίου και εγκάρσιο κάταγμα κνήμης-περόνης.
Πραγματοποιήθηκε χειρουργική ανάταξη καταγμάτων άνω γνάθου με πλάκες τιτάνιου. Η άνω γνάθος παρουσιάζει εκτεταμένο οστικό έλλειμμα.
Αδυναμία ομιλίας και λήψης τροφής.
Τα κατάγματα των άκρων λόγω της γενικής κατάστασης αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά (χωρίς χειρουργικές επεμβάσεις).
Νοσηλεύτηκε 23 ημέρες, από τις οποίες 12 στη ΜΕΘ – 9 διασωληνωμένος.
……………………………………………………………………………….
Λογαριασμός:
MACIOROWSKI KRZYSTOF
MACIOROWSKA
AGHIESZKA
Eurobank
IBAN GR 450 260 236 0000 300 101 391 628
No comments:
Post a Comment