Πρόσφατα, παρευρισκόμενος σε ένα επαγγελματικό σεμινάριο βρέθηκα σε μια συζήτηση-παρουσίαση ενός εξαιρετικού ανθρώπου, του οποίου την ιδιότητα και το όνομα δεν έχω το δικαίωμα να αποκαλύψω
Ο καλός αυτός άνθρωπος ανεμείχθη ως όργανο των ελεγκτικών αρχών στο σκάνδαλο Κοσκωτά, το οποίο όπως θυμάστε συνετάραξε την πολιτική σκηνή και το ποινικό δίκαιο της εποχής του "βρώμικου ΄89"
Μετά την παρουσίαση του κυρίου αυτού, που αναφερόταν στο έγκλημα της υπεξαίρεσης και στη συνέχεια στο ξέπλυμα βρόμικου χρήματος που συστηματικά διέπραττε ο Κοσκωτάς από το 1980 μέχρι το 1988 περίπου, τον ρώτησα: "Διαπιστώσατε κύριε εσείς κάποια ανάμιξη του Ανδρέα Παπανδρέου στην υπόθεση? Πήρε λεφτά από τον Κοσκωτά?"
Ο άνθρωπος μου απάντησε πως όχι μόνο καμία σχέση δεν απεδείχθη, αλλά ούτε και τα περίφημα pampers υπήρξαν ποτέ, αλλά ούτε και ο φερόμενος ως πρωτεμπνευστής τους ο Λούβαρης αποδείχτηκε να έχει κάποια σχέση με το θέμα
Ο Κοσκωτάς ήταν ένας ευφυέστατος κλέφτης και τίποτα παραπάνω. Κλέφτης
Ωστόσο -κατά τη μαρτυρία του εισηγητή μας- όταν πλέον είχε αποκαλυφθεί ο ρόλος του Κοσκωτά ως εγκεφάλου του μεγαλύτερου εγκλήματος υπεξαίρεσης στα Ελληνικά τραπεζικά χρονικά, ο ίδιος ενδεχομένως για να κλείσει κάποια "συμφωνία" και να φάει λιγότερη φυλακή (καταδικάστηκε πρωτοβάθμια σε τρις ισόβια για την υπεξαίρεση 37,5 δις δραχμές από την Τράπεζα Κρήτης) δελεάσθηκε από πολιτικούς κύκλους μη προσκείμενους στο ΠΑΣΟΚ, ώστε να εμπλέξει στελέχη του ΠΑΣΟΚ καθώς και τον ίδιο τον Ανδρέα, ούτως ώστε η επερχόμενη πολιτική εκλογική αναμέτρηση να χρωματιστεί επικοινωνιακά
Τελικά όπως θυμόμαστε, ο ωφελημένος του σκανδάλου αυτού ήταν ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του, που εξελέγησαν πανηγυρικά με φόντο την εικόνα του άρρωστου αν και ηθικά δικαιωμένου Παπανδρέου.
Κάπου εδώ τελειώνει η αφήγηση και το μυαλό λειτουργεί υπερωρίες για να ανασύρει τις εικόνες της εποχής, την έκταση των δημοσιευμάτων, τη σκανδαλολογία και τα όσα διαδραματίζονταν στις οθόνες του Ελληνικού λαού (ήταν η πρώτη φορά που συνεδρίαση του ειδικού δικαστηρίου μεταδόθηκε ζωντανά από τα κανάλια)
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι εφημερίδες, με την τροπή που είχαν δώσει στο θέμα, ανάγοντας το σε εξέχον και μείζον πολιτικά ζήτημα, διαμόρφωσαν ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Επηρέασαν κατάφωρα το εκλογικό σώμα, καθοδηγώντας τις προτιμήσεις των αναποφάσιστων, χειραγωγόντας το θυμικό των ανθρώπων που καθημερινά βομβαρδίζονταν με λυσσαλέο και επαίσχυντο τρόπο χάριν....του ρεπορτάζ και της ανάγκης να...λάμψει η αλήθεια
Το παραδειγμα αυτό λοιπόν, από την πρόσφατη ιστορία της χώρας μας το έφερα στην επιφάνεια ξανά γιατί έχω καταλήξει σε ορισμένα συμπεράσματα που αφορούν την πολιτική διακυβέρνηση της χώρας μας
Ότι δηλαδή, στην ιδιότυπη δημοκρατία "ελληνικού τύπου" που αυτή τη στιγμή αναδιαμορφώνεται ώστε να ξαναμοιράσει την τράπουλα της διαπλοκής, τα ΜΜΕ κατέχουν ρόλο που αντιβαίνει στην πράξη της συνταγματική τους επιταγή.
Δηλαδή την προαγωγή του δημόσιου ελέγχου και την προάσπιση των συνταγματικών ελευθεριών του λαού, μέσα από την διερεύνηση της αλήθειας και τη δημοσιότητα
Τα ΜΜΕ της Ελλάδας με τη δράση και το ρόλο τους, έχουν εκτραπεί από το θεσμικό τους ρόλο, ολοκληρωτικά, διαστρέφοντας την πραγματικότητα σε τέτοιο βαθμό που πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι τους παραπληροφορεί και κιτρινίζει, με σκοπό την αλλοίωση της ποιότητας και των θεσμών της Δημοκρατίας μας.
Ότι έχει απομείνει δηλαδή από αυτή, έτσι όπως την έχουν καταντήσει τα συνεταιράκια της τρικομματικής και ο τζουτζές αρχικλόουν της αριστεράς Αλέξης Τσίπρας
Ο πραξικοπηματικός ρόλος των ΜΜΕ της Ελλάδας, δεν αναδεικνύεται μόνο από την επιρροή τους σε θέματα πολιτικού αποτελέσματος και καθημερινότητας.
Αλλά αν προσέξουμε καλύτερα, φανερώνεται από τα χαρακτηριστικά του ίδιου του κλάδου με τη δαιδαλώδη, πολυσχιδή και περίπλοκη διάρθρωση που στηρίζεται στη βάση του από μεγάλα κεφάλαια συμφερόντων που δεν έχουν καμία σχέση με εκδοτικές δραστηριότητες. Αλλά δραστηριοποιούνται σε κατασκευαστικούς τομείς, βιομηχανία, άμυνα, εμπόριο, υγεία κλπ
Υπάρχουν πάρα πολλές εφημερίδες. Πολλά κανάλια. Πολλά sites. Πολλά ραδιόφωνα. Δεν είναι παράξενο αυτό? Σε μια τόσο μικρή χώρα, με ούτε έντεκα εκατομμύρια πληθυσμό?
Υπάρχουν χιλιάδες δημοσιογράφοι, χιλιάδες σχολιαστές και αρθρογράφοι, ακόμα και φοιτητές από τις σχολές δημοσιογραφίες ή ΜΜΕ, παράγουν τεράστιες ποσότητες κειμένων και δοκιμίων που κατακλύζουν το περιβάλλον μας. Δημιουργώντας τεράστιο όγκο επικοινωνιακού "θορύβου"
Από αυτό τον όγκο πληροφορίας, τα μισά είναι αναπαραγωγές και αντιγραφή κάποιων άλλων, με στόχο την ποσοτική αλλοίωση στην πίτα της διαφήμισης και τις πωλήσεις, ενώ ένα ελάχιστο ποσοστό αφορά το πραγματικό ρεπορτάζ, είτε αυτό είναι πολιτικό, είτε είναι δικαστικό, είτε αθλητικό
Όταν λέμε ρεπορτάζ μιλάμε για έρευνες εις βάθος, με σοβαρότητα, στοιχεία και εξονυχιστικό έλεγχο κάθε παραμέτρου. Τέτοια ρεπορτάζ έχουν ανεβάσει και κατεβάσει κυβερνήσεις, είναι γνωστό αυτό. Στην Ελλάδα όμως το είδος απουσιάζει ολοσχερώς. Γιατί άραγε?
Γιατί άραγε τα ΜΜΕ παρότι έχουν χρεοκοπήσει από καιρό στη μνημονιακή Ελλάδα, στηρίζονται και αναδιαρθρώνονται και επεκτείνονται και ξαναζωντανεύουν και συνεχώς τρομοκρατούν τον κόσμο με αρνητικές ειδήσεις?
Γιατί αναλώνονται στη δημιουργία εντυπώσεων και δεν εντρυφούν στο βάθος των πραγμάτων?
Γιατί "φτιάχνουν κλίμα" αντί να πληροφορούν?
Μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες έχουν τόση δύναμη οι μεσάζοντες της ενημέρωσης, ώστε να μπορούν να παρουσιάσουν τα γεγονότα κατ' αυτό τον τρόπο, που αντιβαίνει ολότελα και φανερά, το συνταγματικό τους ρόλο
Μόνο τριτοκοσμικοί λαοί επηρρεάζονται άκριτα και σε τέτοιο βαθμό από ΜΜΕ που βρίσκονται υπό τον έλεγχο πανίσχυρων επιχειρηματικών ομίλων-καρτέλ με προφανή διαπλοκή με τις κυβερνήσεις τους
Μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες τα ΜΜΕ έχουν υποκαταστήσει κατ' αυτό τον τρόπο, το δημόσιο διάλογο και το επίπεδο της συζήτησης που πρέπει να προάγει η κοινωνία με τους μηχανισμούς της, ώστε να παράγεται πολιτική και προτάσεις πολιτικής
Συσκοτίζοντας την αλήθεια, αποπροσανατολίζοντας τους πολίτες, εκβιάζοντας προς κάθε κατεύθυνση, ξεπουλώντας κάθε έννοια ηθικής και εντιμότητας, αλλοτριώνοντας το ίδιο το πολίτευμα
Που το υποβιβάζουν σε κάτι άλλο κατώτερο, ενστικτώδες συνώνυμο της βίας και της ανομίας
Ίσως ο ιστορικός του μέλλοντος αποφασίσει κάποτε να ασχοληθεί με τον βαρύνοντα ρόλο των ΜΜΕ στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας
Θα έχει πολλούς τόμους γεγονότων να γράψει, γεμάτους με Κοσκωτάδες και διάφορα άλλα φρούτα....εποχιακά και μη
Εγώ θα περιμένω πάντως....
No comments:
Post a Comment