Η προσωποποίηση της ξεφτίλας

Μετά τα όσα έγιναν το Σάββατο στον τελικό του κυπέλου, σιχάθηκα το ποδόσφαιρο αλλά περισσότερο σιχάθηκα τον Ολυμπιακό και την ίδια την Ελλάδα και τα παράγωγα της

Ενώ μέχρι πρότινος έδειχνα μια ανοχή και μια κατανόηση γιατί δεν έχω προσωπικά με κανέναν φίλαθλο, αυτή τη φορά το στομάχι μου με πρόδωσε. Δεν άντεξα άλλο

Η αηδία που ένιωσα βλέποντας στην οθόνη ανάγλυφα και παραστατικά την κλοπή και την πουστιά από το ίδιο το χέρι του νομοθέτη (δηλαδή την ΕΠΟ που εκπροσωπεί το κράτος και διορίζει τους διαιτητές) καθώς επίσης και από τα εκτελεστικά όργανα της διαιτησίας, δεν περιγράφεται

Ζαλάδα, αναγούλα, αποστροφή, απέχθεια και μίσος είναι τα συναισθήματα μου

Δεν πρόκειται απλά για ένα αποτέλεσμα. Μια αναμέτρηση στο γήπεδο που εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε

Πρόκειται για την έμπρακτη απόδειξη του πως λειτουργεί το σύστημα στην Ελλάδα. Με κάθε λεπτομέρεια. Με ανατριχιαστική ακρίβεια

Από το ποδόσφαιρο μέχρι το περίπτερο της γειτονιάς, ισχύει ο ίδιος "νόμος" της μαφίας--με άλλο πρόσωπο ανα περίσταση

Ο ίδιος "νόμος" ορίζει και  ποιοί διοικούν, ποιοί διαχειρίζονται και ποιοί προσπορούνται τα οφέλη (?) της παρα φύση λειτουργίας αυτού του κράτους-παράγκα, που εξευτελίζει με τη λειτουργία του κάθε ανθρώπινη και φίλαθλη αξιοπρέπεια

Δεν επιτρέπεται να κερδίζει ο καλύτερος, όσο και να προσπαθεί. Πάει και τέλος. Δεν επιτρέπεται να ανταμοίβεται ο αγαθός κόπος η τίμια προσπάθεια. Απαγορεύεται. Δε γίνεται να αφήνονται στην τύχη, ακόμα και τα παιχνίδια της χαράς. Δίδεται "λάθος μήνυμα" στην κοινωνία

Το αποτέλεσμα είναι καβατζωμένο και προδιαγεγραμμένο, όσο και αν -για λόγους μάρκετινγκ- παριστάνουν οι καρχαρίες ότι σέβονται και εκτιμούν κάποια πράγματα

Στη συγκεκριμένη περίπτωση βγήκε να κάνει δηλώσεις ο "μεγαλόψυχος" Αλ Καπόνε του Ολυμπιακού, με την υπεροψία  του εκ των προτέρων νικητή

Που να ξερε όμως ότι ακόμα και οι γνήσιοι φίλοι του Ολυμπιακού θα του γυρίσουν την πλάτη. Θα του ρίξουν χαστούκι με τη συμπεριφορά τους. Έτσουξε σίγουρα αυτό, αλλά δεν τους ενδιαφέρει. Είναι χοντρόπετσοι

Που πας ρε Μαρινάκη? Τι παριστάνεις? Ακόμα και ο Κόκκαλης ήταν πιο "ευαίσθητος" στον τρόπο που έκανε τη μπίζνα του. Με τις πλάτες του ΠΑΣΟΚ φυσικά

Τώρα κι εσένα θα σε κάνουν πέρα, ελέω Μελισσανίδη, του καινούργιου "αφεντικού". Του παιδιού της Ρηγίλης

Και του Σάλλα, του άλλου "αστέρα" της νέας Ελλάδας που αβαβά πήρε όλες τις τράπεζες με μια κίνηση.

Χαμπάρι δεν παίρνεις Μαρινάκη ότι ο Σαμαράς ροκανίζει την καρέκλα σου. Όπως κι εσύ ροκανίζεις τον εαυτό σου με την αλαζονεία και την αναισθησία σου. Αλλά εσύ είσαι αναλώσιμος και το ξέρεις. Είσαι μπροστινός. Τα λεφτά του πατέρα σου αυγατίζεις. Θα κάνεις το κομμάτι σου και θα αποχωρήσεις όταν έρθει η ώρα. Με σκάνδαλο ή χωρίς. Έτσι στο έχουν τάξει.

Με αυτή την ψυχολογία, πως να ανοίξεις τηλεόραση να θαυμάσεις το μπασκετικό Ολυμπιακό, που αν μη τι άλλο, έχει δείξει σιδερένια πυγμή, βασισμένος σε μια καινούργια ομάδα και έναν Έλληνα προπονητή?

Πως να χειροκροτήσεις την προσπάθεια των Αγγελόπουλων που κόντρα στον βρώμικο και ανήθικο σε κάθε επίπεδο Δημήτρη Γιαννακόπουλο έχουν κατακτήσει τα πάντα, παλικαρίσια και αντρίκεια, με παροιμιώδη επιμονή σε ένα τρόπο σκέψης? Σε ένα πιστεύω?

Νομίζουν μερικοί ότι είμαι αφελής που ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο

Όμως το ποδόσφαιρο αντικατοπτρίζει τα ήθη και τα έθιμα ενός πολιτικού και κοινωνικού πολιτισμού και πολλά περισσότερα. Είναι τρομερές οι ομοιότητες, τα πάθη και οι προσδοκίες, οι αναλογίες και οι παραλληλισμοί

Οι δικές μου προσωπικές προσδοκίες για μια ελάχιστη άμιλλα, έστω και για να περνάνε ένα-δυο βράδια ευχάριστα μπροστά στην οθόνη, διαψεύστηκαν δια παντός και αμετάκλητα το Σάββατο το βράδυ

Καιρός ήταν....