Αριστερός και μεταρρυθμιστής δεν γίνεται

Στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει το παράδοξο

Να θεωρούνται μεταρρυθμιστές και προοδευτικοί οι....νεοφιλελεύθεροι με όσα αυτοί ευαγγελίζονται για την οικονομία και την κοινωνία

Και οι αριστεροί να βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, παγιδευμένοι σε παρωχημένες θεωρήσεις του σήμερα, που περνούν μέσα από την ανάγκη για τον έλεγχο του κράτους (που στη χώρα μας είναι.....τα μέσα παραγωγής)

Αυτό το παράδοξο δεν εξηγείται με ιστορικούς όρους

Την εποχή του εμφυλίου η αριστερά ήταν όσοι αγωνίστηκαν κόντρα στον κατακτητή Γερμανό. Αυτό όμως ήταν ταυτόχρονα και μια βολική απάτη, καθώς όσοι πολέμησαν δεν ήταν απαραίτητα αριστεροί.

Καλώς ή κακώς όμως, ο χώρος της ανεξαρτησίας ορίστηκε από το πνεύμα της αριστεράς ακόμα και στους αγώνες ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών

Από τη μεταπολίτευση και εδώθε όμως, το πράγμα αρχίζει να αλλάζει

Η αριστερά γίνεται κομμάτι του ίδιου του συστήματος (νομιμοποιείται δηλαδή μέσω της διαδικασίας των εκλογών) και ουσιαστικά η ίδια ακυρώνει  την ορμή, τα μηνύματα και την επαναστατικότητα που την  τροφοδοτούσε με πάθος και όραμα μέχρι εκείνη τη στιγμή

Η αριστερά έχασε το ρόλο της, μέσα σε ένα κόσμο ειρήνης και δημοκρατίας

Αυτό ήταν και η αρχή της παρακμής της

Το ένα κομμάτι το σταλινικό, παρέμεινε στρατευμένο σε μαρξιστικές ερμηνείες της πραγματικότητας, οδηγούμενο σε γραφικότητες λόγου και πράξεων

Το άλλο κομμάτι το ανανεωτικό, δε μπόρεσε ποτέ να διαφοροποιηθεί σημαντικά από το πολυσυλλεκτικό ΠΑΣΟΚ, που έξυπνα μάζεψε στους κόλπους του, τους "συστημικούς" αριστερούς

Τόσο στη μία, όσο και στην άλλη περίπτωση, επήλθε πλήρης διαχωρισμός της έννοιας αριστερά με την πολιτική της έκφραση

Ενώ δηλαδή παραδοσιακά η αριστερά αγωνίζεται για τις ελευθερίες, την πρόοδο, την ανανέωση, την αναδιανομή του πλούτου, και γενικότερα την κοινωνικοποίηση της παραγωγής μιας κοινωνίας, στην Ελλάδα η αριστερά ταυτίστηκε με το κράτος, την εξουσία, τα συνδικάτα, την επέκταση του δημοσίου τομέα σε βάρος του ιδιωτικού και πολλά άλλα

Κοντολογίς η αριστερά αυτοαναίρεσε την ύπαρξη της

Έτσι σήμερα που βρίσκεται στις επάλξεις για να υπερασπιστεί "τα δίκαια του λαού", στην πραγματικότητα υπερασπίζεται την αδράνεια, το κατεστημένο, το άδικο κράτος, την παραοικονομία, τις δημόσιες ελίτ, τα διαπλεκόμενα

Και στη θέση της αριστεράς βρίσκονται οι νεοφιλελεύθεροι που επιθυμούν....το άνοιγμα της οικονομίας και των αγορών.

Όσα δηλαδή μας επιβάλλει η Τροϊκα να κάνουμε, για τον απλούστατο λόγο ότι έτσι λειτουργεί η Ευρώπη, τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης εδώ και χρόνια. Γιατί με αυτό τον τρόπο είναι οργανωμένες οι οικονομίες τους και άρα οι κοινωνίες τους, κατ' επέκταση

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή σήμερα, για τις αξίες που πρεσβεύει η αριστερά , από το πρόσωπο που εμφανίζει η Ελληνική αριστερά στο σύνολο της, σήμερα

Τα μέσα και τον τρόπο δράσης της, που είναι ολότελα αναχρονιστικός, εγκλωβισμένος στο παρελθόν, συμφεροντολογικός, ουτοπικός ταυτόχρονα και φτάνει μέχρι την υιοθέτηση εντελώς φασιστικών πρακτικών, αντί να σέβεται τη δημοκρατία, στην οποία ούτως ή άλλως είναι με τη θέληση της ενταγμένη.

Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή για έναν αριστερό, το να καταλήγει να συμφωνεί με όσα λέει ο Σαμαράς ή ο Μάνος ή ο Βενιζέλος, επειδή στην πραγματικότητα ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η Ελλάδα, είναι να γίνει....νεοφιλελεύθερη.....