Και ανακεφαλαιώνω....

Μετά τα τέσσερα τελευταία κείμενα που ανέβασα, επιχειρώντας να εξηγήσω πού οφείλεται η δηλούμενη "χρεοκοπία" της Ελλάδας, καθώς επίσης και τι ακριβώς είναι αυτή η περίφημη "κρίση" που περνάει η χώρα μας, έφτασε η ώρα να ανακεφαλαιώσω μερικά πράγματα

Καταρχήν όλοι γνωρίζετε, ότι η κρίση που διανύουμε, είναι κρίση κεφαλαίων.
Δεν είναι η κρίση του '30, που αφορούσε την προσφορά και τη ζήτηση αγαθών, δεν είναι η πρώτη και η δεύτερη πετρελαϊκή κρίση των δεκαετιών 70-80, που αφορούσε το κόστος των πρώτων υλών....
Είναι κρίση που δημιουργήθηκε από αγοραπωλησίες, μεταφορές, ενοίκια και τόκους κεφαλαίων, δάνεια και ομόλογα...με λίγα λόγια είναι κρίση που οφείλεται στην Παγκοσμιοποίηση, στην παγκόσμια αγορά χρήματος...Και είναι καινούργιο φαινόμενο, που ακόμα δεν έχει γίνει δυνατό, να μελετηθεί και να εξευρεθεί λύση από τους οικονομολόγους...η ιστορία θα δείξει το πως θα βγούμε από αυτή

Είναι άλλωστε γνωστό ότι η πρώτη πρόσφατη κρίση τέτοιου τύπου (του 2008) ξεκίνησε από την κατάρρευση Αμερικάνικων επενδυτικών τραπεζών, που είχαν στα χέρια τους μη εξυπηρετήσιμα στεγαστικά δάνεια Αμερικάνων πολιτών....

Η κρίση αυτή ξεκίνησε από κάπου, πήγε κάπου αλλού, και τελικά έφτασε να αφορά όλες τις ανεπτυγμένες χώρες...γιατί το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, θυμίζει "πυραμίδα" και είναι επί της ουσίας αλληλένδετο σε μια μακριά και πολύπλοκη αλυσίδα...

Σήμερα στις εφημερίδες, διαβάζουμε ότι η Τρόϊκα θα ζητήσει πρόσθετα μέτρα : 
"Μεταξύ αυτών είναι, η άμεση μείωση του ευρύτερου δημοσίου τομέα κατά 30%, το κλείσιμο προβληματικών και ζημιογόνων φορέων και επιχειρήσεων του δημοσίου και των δήμων- με απολύσεις των υπαλλήλων για τους οποίους παύουν να υφίστανται οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας-, το άνοιγμα έως το τέλος του έτους όλων ανεξαιρέτως των κλειστών επαγγελμάτων, οι νέες παρεμβάσεις στα εργασιακά" (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=76143148)


Επιβεβαιώνονται, με λίγα λόγια, τα όσα έχω περιγράψει νωρίτερα και αφορούν δύο βασικούς άξονες δράσης : Πρώτον το δανεισμό της Ελλάδας με συγκεκριμένους όρους και δεύτερον τις δραστικές περικοπές στο μέγεθος και την παραγωγικότητα του δημοσίου με ταυτόχρονη ριζική αναθεώρηση της λειτουργίας της αγοράς στη χώρα μας, γενικότερα....

Όμως το θέμα δεν είναι να επιβεβαιωθώ εγώ, αλλά να καταλάβουμε όλοι 5 βασικά και δεδομένα πράγματα, για να ξεκινήσουμε επιτέλους να στοχαζόμαστε, για μια καινούργια εποχή, δηλαδή να δούμε τις ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ και να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα που θα χτίσουν μια ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ νοοτροπία

Το μνημόνιο ήταν μια ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ κατάληξη, μιας πολυετούς κακοδιαχείρισης του δημοσίου τομέα και της αγοράς γενικότερα, ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που διακυβέρνησαν τη χώρα μας μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η σκανδαλώδης διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για 5 χρόνια, ήταν το τελευταίο επεισόδιο του δράματος, αυτό που μας έσπρωξε τελικά στο χείλος του γκρεμού και έδωσε την αφορμή να σταματήσει ο εύκολος δανεισμός της χώρας μας, και να κατρακυλήσει η αξιοπιστία της......Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η σημερινή κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, είναι περισσότερο υπεύθυνη...Απλά σε αυτή τη χρονική περίοδο, εκλήθη από τις περιστάσεις να διαχειριστεί την "καυτή" πατάτα 30 ετών, που πάσαρε η μία κυβέρνηση στην επόμενη...

Ο μεγάλος φταίχτης της χρεοκοπίας του δημοσίου, είναι το επίσημο πολιτικό σύστημα ΣΥΝΟΛΙΚΑ, που εκλέγεται ανελλιπώς με τη μία ή την άλλη μορφή και έχει στήσει έναν οικουμενικό ληστρικό γραφειοκρατικό μηχανισμό διακυβέρνησης της Ελλάδας μας, και ελέγχει με το καθεστώς της χειρότερης ΜΑΦΙΑΣ, τα δημόσια οικονομικά, και άρα τη μισθοδοσία και τις συντάξεις της μισής Ελλάδας. Δηλαδή μας κρατά ΟΛΟΥΣ ομήρους, με την ανοχή και τη διαχρονική συνενοχή μας, σε αυτό το εθνικό έγκλημα, που λέγεται "ρουσφέτι" και "εξυπηρέτηση του κομματικού κράτους"

Έχω επαναλάβει άπειρες φορές, ότι στο επίσημο πολιτικό σύστημα εντάσσονται οι πολιτικοί, οι βουλευτές, οι κρατικοί αξιωματούχοι, τα κόμματα, οι ψηφοφόροι τους, οι δημόσιοι και κρατικοί υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι του δημοσίου, οι ΔΕΚΟ και τα κρατικά μονοπώλια, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι stakeholders του δημοσίου, δηλαδή, τράπεζες, ΜΜΕ, κοινωνικές ομάδες εξουσίας (λόμπυ), καθώς και όλοι όσοι στηρίζουμε/ανεχόμαστε/συνεργαζόμαστε/συμβιώνουμε, με αυτό

Αυτό το πολιτικό σύστημα, μας οδήγησε στο μνημόνιο, δηλαδή την οικονομική εποπτεία της Ελλάδος από τους ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ της, και με την αναδιάρθωση του χρέους μας (που το 2011 θα φτάσει στο 160% του ΑΕΠ...ενώ έχουμε πει ότι τα μέλη της Ευρωζώνης πρέπει να έχουν το πολύ 60%) μας οδηγεί σε ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ύφεση, αναπόφευκτη και επώδυνη για τους μισθωτούς και τους χαμηλοεισοδηματίες....

Οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, απέδειξαν ότι το πολιτικό αυτό σύστημα, που στηρίζεται από ένα παρακμιακό πελατειακό κράτος, ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ υπό το βάρος των εξελίξεων (δεν υπάρχουν άλλα λεφτά να το τροφοδοτούν-ούτε πελάτες) και είναι θέμα χρόνου ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ από τη διάδοχη κατάσταση, που και αυτή θα είναι ενδιάμεση μέχρι να εξισορροπηθούν τα οικονομικά μας....Αυτή η ενδιάμεση κατάσταση θα είναι δύσκολη για ΌΛΟΥΣ τους Έλληνες και θα οδηγήσει τη χώρα μας σε πολλά προβλήματα και συνεπώς μεγάλο κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό...

Τι θα γίνει τελικά? Έχουμε δύο επιλογές

1. Να καταφέρουμε κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 10 χρόνια (τουλάχιστον) να μειώσουμε το δημόσιο χρέος σε ανεκτά επίπεδα, που σημαίνει να εξυπηρετούμε τα δάνεια και τους τόκους μας. Να καταφέρουμε κάποια στιγμή να δανειστούμε πιο φτηνά. Να καταφέρουμε να μειώσουμε το δημόσιο και να απαλλαγούμε απ όλα τα ΠΕΡΙΤΤΑ βάρη (υπεράριθμοι υπάλληλοι, ζημιογόνες ΔΕΚΟ, κρατική περιουσία, κλπ). Να καταφέρουμε να τροφοδοτήσουμε την επιχειρηματικότητα και την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς, μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές. Να καταφέρουμε να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και να δεχτούμε ότι μόνο μέσω της ανταγωνιστικότητας της ευελιξίας και της προσωπικής ανάπτυξης μας, μπορούμε να ξεπεράσουμε το σκόπελο. Να αξιοποιήσουμε τα τρομερά μας προσόντα, τους θαυμάσιους πνευματικούς και υλικούς πόρους,προς όφελος της πατρίδας

2.Να μην καταφέρουμε τίποτα από τα παραπάνω. Να συνεχίσουμε να παριστάνουμε τους πλούσιους και τους έξυπνους με ξένα λεφτά. Να κοροϊδεύουμε για να δανειστούμε κι άλλα δάνεια, για να ξεπληρώνουμε τα προηγούμενα. Να παραμείνουμε χώρα του "βύσματος" και της "εξυπηρέτησης" και του "κόμματος". Με λίγα λόγια, να παραμείνουμε χρεοκοπημένοι στο δημόσιο, να χρεοκοπήσουμε και τον ιδιωτικό τομέα, να χρεοκοπήσουμε εντελώς σταματώντας πληρωμές και να οδηγηθούμε όλοι μαζί στη φτώχια και στο ξεπούλημα, που προφανώς σημαίνουν εμφύλιο πόλεμο, καταστροφές, κατακτητικούς πολέμους για αλλαγή των συνόρων μας, κατάρρευση της μεταπολεμικής Ελλάδας, με μία πρόταση...

Λέτε να είναι δύσκολο να συμβεί το δεύτερο σενάριο?
Αναρωτηθείτε εσείς από μόνοι σας και πάρτε τις αποφάσεις σας...εσείς που διαθέτετε την προσωπική και κοινωνική ωριμότητα να το πράξετε, και όχι όσοι είσαστε στρατευμένοι από το προηγούμενο καθεστώς της παρακμής και της σήψης...εσείς δεν θα αλλάξετε, θα πάτε στον πάτο έτσι κι αλλιώς....