Βρίσκομαι ξανά στην ίδια θέση μουδιασμένος, όπως όλοι μας
Τότε είχα γράψει "Ενός λεπτού σιγή" για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου
Σήμερα, μετά τη δολοφονία 3 εργαζόμενων στο κέντρο της Αθήνας, τα ίδια συναισθήματα διατρέχουν τη σπονδυλική μου στήλη
3 χρόνια μετά, εν μέσω οικονομικής κρίσης, με την Ελλάδα μέσα στο μάτι του κυκλώνα, η δημοκρατία κατέρρευσε ολοκληρωτικά
Τότε ήταν το κράτος, που κρατούσε το πιστόλι
Χτές ήταν οι "αντιεξουσιαστές"
Με λίγα λόγια, το ίδιο και το αυτό, η άλλη πλευρά του νομίσματος
Κακός προφήτης έγινα προχτές, όταν έλεγα ότι όλο αυτό το παιχνίδι της "αριστεράς" δεν έχει ιδεολογικό υπόβαθρο, παρά μόνο επικοινωνιακό
Γιατί δεν πάει το μυαλό μου, σε τέτοια διαστροφή, ότι δηλαδή μπορεί κάποιοι να προτρέπουν τους ειρηνικούς διαδηλωτές, να εκφράζουν την αγανάκτηση τους για το κατάντημα της ζωής μας της ίδιας, με χρήση βίας και ανθρώπινα θύματα
Όμως όσοι παρακολουθούσαν τα δελτία ειδήσεων, κατάλαβαν ότι η έννοια "πολιτική ευθύνη" απουσιάζει από το λεξιλόγιο των εκλεγμένων μας αντιπροσώπων. Πράγμα πολύ χειρότερο, γιατί τα λόγια δίνουν άλλοθι στα χέρια που σκοτώνουν
Εκτός αν εννοούν ότι ευθύνη είναι οι ανακοινώσεις από Βουλής, και τα κροκοδείλια δάκρυα. Χαίρω πολύ, γι'αυτή τη δουλειά υπάρχουν και οι αθλητικοί δημοσιογράφοι, με τα μεγαλειώδη πρωτοσέλιδα τους για την αθλητική βία
Περιμένω συλλήψεις, και απονομή δικαιοσύνης, για το τυπικό του πράγματος και μόνο
Έτσι για να εξευμενίσουν την οργή, να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στις υποχρεώσεις τους
Γιατί επί της ουσίας, η αποτυχία είναι γνωστή απο χρόνια, σε κάθε επίπεδο
Και είναι αποτυχία κοινωνική πάνω και πέρα απ' όλα, επιτυχία μιας μακράς διαδικασίας αποδόμησης της κοινής λογικής, των χρηστών ηθών, της ελευθερίας και της υπόστασης μας
Όχι από το "διεθνές" κατεστημένο που επικαλείται ο Μίκης Θεοδωράκης, ούτε από τους εξωγήινους
Απ'όλους αυτούς που έχουν παραιτηθεί ολοκληρωτικά, από την αλήθεια
Δε χρειάζονται άλλα λόγια, ξαναδημοσιεύω το κομμάτι που είχα γράψει για τον Αλέξη, προσαρμοσμένο στα χτεσινά δολοφονικά επεισόδια-για να μην τα αποκαλέσω νέα Δεκεμβριανά....
Πόσο φριχτή η διαπίστωση, ότι όλα παραμένουν τόσο ίδια...
"Σήμερα οι "αντιεξουσιαστές" εκτέλεσαν τρείς εργαζόμενους στο κέντρο της Αθήνας
Σήμερα η δημοκρατία απέδειξε ότι είναι μια λέξη που αφορά την ιστορία, και όχι το σήμερα
Σήμερα όλοι μας έχουμε στα χέρια, το αίμα τριών ανθρώπων, που τους είπαμε ψέματα ότι μπορούν να κυκλοφορούν στο κέντρο της πρωτεύουσας ελεύθερα, να εκφράζονται ελεύθερα, να γελάνε στα μούτρα των μπάτσων της ζωής τους και να μπουγελώνουν με την αθωότητα τους τα περιπολικά της συνείδησης τους.
Σήμερα η Ελληνική σημαία υποστέλλεται στον ιστό της ντροπής, της ξεφτίλας, της ανικανότητας, του βολέματος, του "μέσου", του φιλήσυχου πολίτη, της ακυβερνησίας, της αλητείας, της ανοχής και του ψεύδους.
Σήμερα είναι η ώρα, που το ποτάμι της οργής άφρισε, και δεν το σταματά καμμιά δικαιολογία πια.
Σκασμός!
Σήμερα η δημοκρατία απέδειξε ότι είναι μια λέξη που αφορά την ιστορία, και όχι το σήμερα
Σήμερα όλοι μας έχουμε στα χέρια, το αίμα τριών ανθρώπων, που τους είπαμε ψέματα ότι μπορούν να κυκλοφορούν στο κέντρο της πρωτεύουσας ελεύθερα, να εκφράζονται ελεύθερα, να γελάνε στα μούτρα των μπάτσων της ζωής τους και να μπουγελώνουν με την αθωότητα τους τα περιπολικά της συνείδησης τους.
Σήμερα η Ελληνική σημαία υποστέλλεται στον ιστό της ντροπής, της ξεφτίλας, της ανικανότητας, του βολέματος, του "μέσου", του φιλήσυχου πολίτη, της ακυβερνησίας, της αλητείας, της ανοχής και του ψεύδους.
Σήμερα είναι η ώρα, που το ποτάμι της οργής άφρισε, και δεν το σταματά καμμιά δικαιολογία πια.
Σκασμός!
Τρείς νεκροί πολέμου, περνούν απο μπροστά μας...."
No comments:
Post a Comment