Είναι η δεξιά ηλίθιε!

Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνετε ρε παιδιά?

Ποιό ρόλο εξυπηρετεί η Χρυσή Αυγή?

Διαβάστε εδώ τι έγραφα για το θέμα:  Η Χρυσή Αυγή

Είναι τόσο φανερό, τόσο ξεκάθαρο, που απορώ πως μερικοί "αναλυτές" αναλώνονται σε περιγραφές και καταγγελίες του "ναζισμού" που αναβιώνει στην Ελλάδα.

Περιέργως αυτό το σοβαρό σημειολογικό λάθος συντελείται μόνο στην Ελλάδα.

Στη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου που έδειξαν τα δελτία ειδήσεων, ο Γκύ Φερχοφστάντ δε μίλησε για νεοναζί, αλλά για ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ.

Κανένας ναζισμός δεν αναβιώνει στην Ελλάδα, αυτά είναι αστεία πράγματα.

Κανένας νοσταλγός του Χίτλερ δεν υπάρχει "στα σοβαρά", δηλαδή στην πολιτική που αφορά διαχείριση κοινωνικού και οικονομικού κεφαλαίου.

Και όσοι προσπαθούν να πολεμήσουν τη Χρυσή Αυγή με επιχειρήματα τέτοιου τύπου, συναισθηματικής-πατριωτικής-ιστορικής φύσεως, αντί να την αποδυναμώνουν την ενισχύουν και της δίνουν διαφορετική υπόσταση από την πραγματική που έχει.

Δίνοντας διαφορετική υπόσταση στην πραγματικότητα της Χρυσής Αυγής, βοηθάς στην παρερμήνευση του "φαινομένου" και δεν το καταπολεμάς στη ρίζα και την ουσία του.

Μήπως όμως τελικά ο στόχος δεν είναι η απαλοιφή της, αλλά η ενδυνάμωση της?
Ακόμα και απ' όσους παριστάνουν τους "αριστερούς δημοκράτες"?
Που δίχως μια....Χρυσή Αυγή, δεν θα είχαν και λόγο ύπαρξης και "λόγο αντίστασης" να διατυπώσουν?

Τροφή για σκέψη και πάω στο ζουμί.

Η Χρυσή Αυγή είναι ένα ατόφιο δεξιό κόμμα πατροπαράδοτης-"ελληνικότατης" μορφής, μόνο που ιδεολογικά και οργανωτικά ανήκει στην....εποχή του γέρου Καραμανλή.

Είναι δηλαδή σαν να καταναλώνεις ελληνική φέτα σε συσκευασία...βαρελίσια, από τον παντοπώλη μιας γειτονιάς των Πατησίων τη δεκαετία του 60. Τόσο απλά.

Το ξέρω πως ακούγεται περίεργο αυτό που λέω, όμως δυστυχώς για τους ρομαντικούς, αυτού του είδους η δεξιά-η ακροδεξιά-η εθνικοπατριωτική λαϊκή δεξιά του παρακράτους, του ξύλου και των τραμπουκισμών, της εγκεφαλικής μάλαξης των αμόρφωτων και απελπισμένων είναι ελληνικές εφευρέσεις με πατέντα.

Που απλά επανήλθαν στο προσκήνιο με αφορμή την κρίση και την τάχα μου "απώλεια προσανατολισμού των πολιτικών" και το δήθεν "ξεπούλημα της πατρίδας στους ξένους" και όλα τα σχετικά σαθρά και βλακώδη επιχειρήματα.

Δοκιμάστηκαν ως πείραμα και επέτυχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα.

• Η Χρυσή Αυγή είναι ένα από τα εργαλεία του συστήματος για την άσκηση κοινωνικού ελέγχου, την απορρόφηση κραδασμών και αντιδράσεων από τα "συντηρητικότερα" μικροαστικά και αστικά στρώματα και τους ένστολους, καθώς και αυτούς που νοσταλγούν την ΕΡΕ και τη Χούντα των Συνταγματαρχών και σταθερά ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία "επί της αρχής".
• Η Χρυσή Αυγή δεν είναι στο προσκήνιο επειδή ο κόσμος φοβάται τους μετανάστες. Αλλά επειδή ο κόσμος ζητά "προστασία" (γενικά και αόριστα) και το κράτος δεν του την παρέχει ως οφείλει και ενώ πληρώνεται για αυτό μέσω των φόρων μας.
• Η Χρυσή Αυγή έχει "καταλάβει" ζωτικό χώρο στην πολιτική σκηνή επειδή "καλύπτει" συναισθηματικά πολλούς ανθρώπους που έχουν αγανακτήσει τόσα χρόνια με την πατροναρισμένη απο τα πολυπληθή αριστερά κόμματα μικρο-ανομία και "επαναστατική κουλτούρα".
• Η Χρυσή Αυγή στηρίζεται οικονομικά από συγκεκριμένα συμφέροντα που εκπορεύονται από τις ίδιες μήτρες που κατά καιρούς χρηματοδοτούν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με συγκεκριμένο "σκληρό" προφίλ, κόμματα όπως η ΕΠΕΝ και ο ΛΑΟΣ, ακόμα και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες
• Η Χρυσή Αυγή έχει σταθερό και συγκεκριμένο "πρόγραμμα" διαχρονικά, σε αντίθεση με τα ανεμομαζώματα πολιτικών θέσεων και στάσεων των παραδοσιακών αστικών κομμάτων που ενίοτε βαδίζουν εκεί που "φυσάει ο άνεμος" για να εκλέγονται.

Όλα αυτά που γράφω τα γράφω απλά και μόνο για ένα λόγο.

Για να γίνει κατανοητό πως πρόκειται για τη δεξιά που "επιτίθεται" ξανά, με άλλο πρόσωπο.

Για να γίνει κατανοητό πως πρόκειται για αναβίωση πολιτικών ρευμάτων και ενστίκτων που για πολλά χρόνια έμεναν θαμμένα σε ντουλάπια και σεντούκια και πρόσφατα "είδαν φως" και μπήκαν. Αρπάζοντας την ευκαιρία.

Αυτά τα πολιτικά φαινόμενα ανήλθαν διότι ταυτόχρονα κατέρρευσαν οι δυνάμεις που τα κρατούσαν μακριά από την κοινωνική επιρροή. Αυτές οι δυνάμεις κατέρρευσαν διότι αποδείχτηκε πως ήταν δυνάμεις λαϊκισμού, ψευδο-προοδευτικές, ανταλλακτικής νοοτροπίας, βαθιά αντιδραστικές στις μεταρρυθμίσεις και τελικά εχθρικές προς τις θεμελιώδεις αρχές μιας σοσιαλιστικής αριστεράς.

Αυτά τα πολιτικά φαινόμενα ανήλθαν διότι ποτέ δεν καταπολεμήθηκαν στην ουσία τους, στη ρίζα τους. Γιατί η λύση που προεκρίθη από το σύστημα, ήταν η λύση της φθοράς, η λύση "να τα θάψουμε κάτω από το χαλάκι".

Με αποτέλεσμα όμως ότι:

• Ποτέ δε δημιουργήθηκε και δεν εμπεδώθηκε στη χώρα μας η κοινωνική δικαιοσύνη, η ουσιαστική δημοκρατία, η συμμετοχή της κοινωνίας στις σημαντικές αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον της.
• Ποτέ η Ελλάδα δεν απέκτησε διακυβέρνηση υπέρ των πολλών και αδύναμων επί της ουσίας. Παρά ξεγελαστήκαμε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο επί της μεταπολίτευσης και μας έπιασαν κοροϊδο, διορίζοντας και βολεύοντας χιλιάδες ανθρώπων χωρίς κόστος-τσάμπα και βερεσέ, με όχημα τις κοινοτικές επιδοτήσεις.
• Ποτέ η Ελλάδα δε συνέκλινε σοβαρά προς την Ευρώπη με πράξεις και αποδείξεις.

Οι διορισμοί και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που χρησιμοποιήθηκαν για να διανείμουν την "αλλαγή", δεν καλλιεργούν καλύτερους και υγιέστερους θεσμούς.

Δε δημιουργούν καλύτερη παιδεία και αποτελεσματικότερη δημόσια υγεία. Δεν αναλύουν προβλήματα, δεν οργανώνουν, δεν προγραμματίζουν, δεν οραματίζονται.

Τα ρουσφέτια και η οικογενειοκρατία, τα τζάκια και οι μεγαλοαστοί των βορείων προαστίων, οι ολιγοπώλες και οι μονοπώλες, η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα και οι "ξένες επενδύσεις" δεν ασχολούνται με τα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας και τις υποθέσεις του απλού πολίτη.

Όλοι αυτοί δεν νοιάζονται εάν ψηφίζονται δίκαιοι και λειτουργικοί νόμοι, αν οι φόροι είναι συμβατοί με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αν η περιουσία είναι συνταγματικό δικαίωμα, αν η μικρή επιχειρηματικότητα είναι θεμέλιος λίθος της οικονομίας.

Δε νοιάζονται αν οι συγκοινωνίες λειτουργούν, αν το κέντρο της Αθήνας είναι πόλος έλξης πολιτιστικού τουρισμού ή γκέτο ναρκομανών, αν τα δικαιώματα των εργαζόμενων παραβιάζονται στην πράξη, αν η υπογεννητικότητα καταδικάζει το μέλλον της πατρίδας μας.

 Δεν τους απασχολεί ότι η Ελλάδα χρειάζεται να αλλάξει ριζικά ώστε να γίνει ισότιμη Ευρωπαϊκή χώρα, δε βάζουν υψηλούς στόχους.

Το πεδίο δράσης τους είναι το φτηνό, το επιφανειακό, το εύκολο, το πιασάρικο, το ευκολοχώνευτο.

Όσα είναι "προαπαιτούμενα" για να ανακυκλώνονται οι ίδιοι και οι ίδιοι, εκπρόσωποι των ίδιων και των ίδιων στην εξουσία.

Όλοι αυτοί τελικά, δεν έχουν σκοπό να φτιάξουν το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέψει στη χώρα μας να προοδεύσει, να ευημερήσει, να δημιουργήσει πλούτο, να πρωταγωνιστήσει στα Βαλκάνια και στην Ν.Α Ευρώπη.

Και κάποια στιγμή στο μέλλον να πάψει να είναι εξαρτημένη από δανειακά κεφάλαια, μνημόνια και λυκο-συμμαχίες.

Έτσι, αντί να ξεκινήσουμε να μελετάμε το πως θα πάμε μπροστά, το πως θα εμβαθύνουμε τη δημοκρατία και πως θα αλλάξουμε τις κακές και βαθιά ριζωμένες αντιδραστικές νοοτροπίες μας

Δημιουργούμε μια......Χρυσή Αυγή, έναν "σκληρό αλλά πατριώτη" δεξιό μπάτσο που αντι υμών θα "επανακαταλάβει τις γειτονιές"....όπως είπε ο αρχηγός της....Αντώνης Σαμαράς (μεταφορικά και κυριολεκτικά τα γράφω αυτά)

Η ΔΕΞΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΛΥΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αντιθέτως, πάντοτε ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ προβλήματα διότι η πνευματική και κοινωνική αρτηριοσκλήρωση είναι εγγενής με τις πολιτικές της καταβολές

ΣΗΜΕΡΑ απαιτείται άλλο μίγμα πολιτικής, διαφορετική ευελιξία, τόσο μέσα, όσο και έξω

ΌΣΟ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ, τόσο γρηγορότερα θα αποκατασταθούν οι πραγματικές ισορροπίες σε κοινωνία και κράτος............

Η αριστερά απέτυχε παταγωδώς

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την επικαιρότητα μπας και βρω κάτι ενδιαφέρον
Γίνονται πολλά -δίχως άλλο- είναι γεγονός. Ωστόσο γίνονται εκεί που εμείς δε μπορούμε να δούμε, όσο και αν κοιτάξουμε. Έστω και επίμονα
Εδώ και μήνες σκέφτομαι το ίδιο πράγμα: Η αριστερά έχει αποτύχει παταγωδώς
Αναφέρομαι στην αριστερά γενικότερα, στην έννοια και τις αρχές της αριστεράς, ως μιας παραμέτρου ανανέωσης της ανθρώπινης υπόστασης, διαμέσω της πολιτικοποιημένης ένταξης της, εντός μιας οργανωμένης κοινωνίας.
Ανανέωσης - ναι. Ανατροπής και τόλμης. Αλλαγής (πωπω τι λέξη είπα) και κίνησης των στάσιμων νερών της ζωής μας. Εργαλείο για το πλέον δύσκολο πράγμα σε αυτή τη γή. Την υπαναχώρηση από έναν εγωιστικό και ατομιστή εαυτό, προς μια ύπαρξη αγαθότερη, που μοιράζεται τα κοινά αγαθά.
Όχι μόνο την ήλιο και τον αέρα η το νερό. Αλλά κυρίως τις προθέσεις για δίκαιο και αρετή. Για το σωστό. Για το κοινωνικά αναγκαίο σωστό. Το πρέπον
Αυτό το πρέπον, είναι ότι επιτάσσει η ίδια η φύση της Ελλάδας. Η κουλτούρα, οι παραδόσεις και οι θεσμοί της ευγένειας και του ήθους που με περισσή λεπτότητα κεντήθηκαν από την απαρχή του χρόνου, στη φόδρα της φουστανέλας μας.
Παρασύρθηκα, αλλά επανέρχομαι. Ας ξεκινήσω πάλι, από την ανάποδη
Ο λόγος που η δεξιά και η ακροδεξιά φαίνονται να κερδίζουν έδαφος μέσα από ζητωκραυγές του πλήθους και τη μόδα της μαζικής προβολής στοιχείων αποχαύνωσης της συνείδησης μας (της αληθινής, της ανθρώπινης που είναι φθαρτή και κάνει λάθη-αμαρτάνει, κατά τους Χριστιανούς) δεν είναι γιατί η δεξιά έχει προτάσεις. Σιγά τις προτάσεις. Τα γνωστά για τις αγορές, για την ιδιωτική οικονομία, το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Που όλα, όταν λειτουργούν αρμονικά, δίνουν και λύσεις κοινωνικές, μέσα από το περιβάλλον "ανταγωνισμού". Η δεξιά κερδίζει γιατί η αριστερά εξαφανίστηκε. Πανευρωπαϊκά.
Η ακροδεξιά δεν ανεβαίνει γιατί κομίζει καινά δαιμόνια, ούτε γιατί σοκάρει με τον τρόπο που επικοινωνεί την υστερία της. Αυτά είναι επίσης γνωστά εδώ και χρόνια. Ανεβαίνει γιατί η αριστερά απουσιάζει. Γιατί η αριστερά έχει πλήρως αποτύχει να εφαρμόσει στην πράξη, τα όσα πρεσβεύει στη θεωρία.
Με λίγα λόγια η αριστερά παραμένει στα νέφη του ιδεατού, ενώ η δεξιά δε διστάζει να τα βάλει με το σκληρό πρόσωπο της καθημερινότητας.
Δείτε ένα σωρό παραδείγματα τριγύρω μας.
Δε θα πω για την κρίση στην Ελλάδα, όπου είναι πλέον γνωστό ότι η αριστερά έχει ταυτιστεί με το Δημόσιο (αν είναι δυνατόν ποτέ, μια αντισυστημική κατά βάση θεώρηση των κοινωνικών σχέσεων, να ταυτίζεται και να μεταλλάσεται η ίδια σε σύστημα). Δε θα πω για την παιδεία, όπου η αριστερά έχει ταυτιστεί με τις φοιτητικές εκλογές και τις καταλήψεις. Δε θα πω για το μεταναστευτικό όπου η αριστερά έχει ταυτιστεί με τους λαθρομετανάστες βάλλοντας αναίτια προς το μέρος των γηγενών που συλλήβδην βαφτίζονται φασίστες και οπισθοδρομικοί (σε λίγο θα είναι προσβολή να σε αποκαλούν Κολοκοτρώνη ή -τελευταία- Καραϊσκάκη). Δε θα πω για την οικονομία που η αριστερά έχει ταυτιστεί με οικονομικές πρακτικές και αντιλήψεις της ψυχροπολεμικής εποχής των υπερδυνάμενων Αμερικής-Ρωσίας.
Θα πω μονάχα τούτο. Η αριστερά δεν έχει κάνει ΜΙΑ σοβαρή πρόταση, για την επόμενη ημέρα.
Είτε μιλάμε για Ευρώπη και αυτή την τεράστια -σε κάθε επίπεδο, κυρίως όμως κοινωνικό- κρίση. Είτε μιλάμε για Ελλάδα και την κατακρήμνιση κάθε έννοιας και θεσμού λογικής, δικαίου, κράτους, ηθικής.
ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ, ΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ δεν έχετε παρουσιάσει
Μια αχτίδα ελπίδα, μια νότα αισιοδοξίας, ένα άλλο μονοπάτι ευτυχίας, δεν (μας) έχετε προτείνει--ρε συντρόφια
Όταν σας φωνάζουν σε συζητήσεις, ανατρέχετε (με πηγούνια τρεμάμενα) στα κομματικά "λυσσάρια", τις ντιρεκτίβες, τις νουθεσίες και τα σκιάχτρα του παρελθόντος. Χρησιμοποιείτε τα ίδια ανήθικα μέσα που χρησιμοποιεί η δεξιά, τη δύναμη του χρήματος και της ύλης, για να επιβιώσετε, να επιπλεύσετε και να επιβληθείτε. Αγκυλωμένοι σε θεατρινισμούς κακής ποιότητας, σε ένα κοκκινόχρωμο Δελφινάριο της κακιάς ώρας, της καταστροφής και της εμπάθειας. Της ανικανότητας!!
Λείπει η αριστερά, απέχει, την έχει κάνει κοπανιστή και η δεξιά ανεβαίνει παντού σε κάθε χώρα
Στην Αμερική, απέτυχε ο Ομπάμα και θα κυβερνήσει το τσαϊ πάρτι που (εν έτει 2012) έχει ως επιχείρημα την κατάργηση των αμβλώσεων. Στην Ελλάδα απέτυχε το ΠΑΣΟΚ για μια ακόμα φορά, και ανέβηκε ο Σαμαράς με το Δένδια να βολτάρουν παρέα στην Ομόνοια, ότι όλα καλά μωρ αδερφάκι μου. Στη Γερμανία η δεξιά επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία σε όλη την Ευρώπη, ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία με βαριά βιομηχανία και ανεργία που καλπάζει για τα καλά, οι "λύσεις" που προκρίνονται πάντοτε ωφελούν όλο και μικρότερα κομμάτια των κοινωνιών τους.
Λιτότητα, ένδεια, φτώχεια, κατήφεια, τιμωρία, και ξανά τιμωρία για να μάθουμε το μάθημα μας
Πόσο περίεργη αντίληψη έχουν ορισμένοι άνθρωποι για τους συνανθρώπους τους, μετά από τοσες χιλιάδες χρόνια ιστορίας
Και αν για τους Δυτικούς αυτά δε λένε τίποτα, για εμάς τους Βαλκάνιους, που φιλτράραμε χρόνια Ανατολίτικης ραστώνης και φιλοσοφίας, δεν θα έπρεπε κάτι να σημαίνουν?
Όσον αφορά την ανεκτικότητα, την στάση ζωής, τον αλτρουϊσμό και το εθνικό μας τσί, τέλοσπάντων?
Τρίχες, θα μου πείτε. Σαν τις δημοσίως εκτεθειμένες στο αιδοίο της Λένας Κιτσοπούλου....