Κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι μοναδική και ιδιαίτερη. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα από την Ελληνική ιστορική πραγματικότητα των πρόσφατων χρόνων της πολιτικής μας ζωής.
Έχω τη γνώμη ότι σε αυτές τις εκλογές θα πρέπει η πλειοψηφία των πολιτών να προστρέξει για να ψηφίσει και να αποφανθεί βάση του Συντάγματος, ποιός επιτέλους κυβερνά αυτή τη χώρα.
Προσέξτε-Δεν παροτρύνω κανέναν να κάνει κάποια συγκεκριμένη επιλογή.
Όμως, ο μοναδικός τρόπος που έχουν οι Έλληνες πολίτες να ελέγξουν ποιός η ποιά κόμματα θα μπουν στο κοινοβούλιο και άρα θα τους εκπροσωπούν στην Ευρώπη και την Ελλάδα, είναι η ψήφος τους.
Όσοι ποντάρουν στην αποχή και την αδιαφορία αλλά και την απαξίωση του πολιτεύματος, το κάνουν επειδή έχουν πολύ συγκεκριμένα και υπαρκτά συμφέροντα. Ένα απλό παράδειγμα είναι η ανάδειξη ακραίων δυνάμεων στην πολιτική μας ζωή. Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η διόγκωση των μικρών ποσοστών σε σχέση με το σύνολο των ψήφων και άρα οι θέσεις που εκλέγονται στο κοινοβούλιο. Όλο και λιγότεροι ψήφοι, εκλέγουν τους βουλευτές και τα κόμματα. Ποιό είναι το νόημα?
Τρίτο παράδειγμα, αλλά και το πλέον ουσιαστικό: Η πίεση που ασκείται από την κοινωνία προς το πολιτικό σύστημα. Στη δημοκρατία, μονάχα με τη συμμετοχή αλλά και τον έλεγχο της εξουσίας, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, μπορεί ο πολίτης να ασκήσει τα πολιτικά του δικαιώματα. Διαφορετικά, οι γνωστοί πελάτες-ψηφοφόροι μονίμως θα εκλέγουν τους ίδιους εκπροσώπους, σε ποιότητα και ήθος
Πρέπει λοιπόν σε αυτές τις εκλογές να ψηφίσουν όλοι οι Έλληνες.
Και πρέπει σε αυτές τις εκλογές να μπουν στο κοινοβούλιο πολλά κόμματα και πολλοί άφθαρτοι άνθρωποι εκτός συστήματος, ώστε να ανακατευτεί η κατάσταση και να σπάσει η ασυλία και η ομερτά της διαπλοκής των συντεχνιών που εκπροσωπούνται στη βουλή.
Πρέπει να στηρίξουμε ενεργά, την αλλαγή και τις μεταρρυθμίσεις. Και κυρίως πρέπει να στείλουμε μήνυμα στους πάτρωνες της Ελλάδας, τους Αμερικάνους αλλά και τους ντόπιους εκπροσώπους τους, είτε κατοικοεδρεύουν στην Ελβετία, είτε στην Εκάλη, ότι η κατάσταση, ούτε προβλέψιμη είναι, ούτε εύκολη, αλλά ούτε και έχουμε παραδώσει τα όπλα μας στον εκάστοτε "βαλτό" που εξυπηρετεί μονάχα την ιδιοτέλεια τους.
Ακούγονται λίγο απλά και ιδεαλιστικά όλα αυτά, έτσι δεν είναι?
Με ποιόν άλλον τρόπο όμως μπορεί η κοινωνία να στείλει τα μηνύματα της?
Η παρένθεση Τσίπρα και όλων των συν αυτώ παρήλθε οριστικά
Ο Τσίπρας και το συνάφι του, καλούνται σήμερα να γίνουν κεντροαριστερά, όπως ο μπαρμπά Φώτης, χάνοντας τον πυρήνα και τις ιδεολογικές τους αναφορές, υπέρ του καινούργιου ΚΚΕ, δηλαδή του κόμματος Λαφαζάνη και των συνιστωσών της Ζωής, του Μάκη, του Σάκη και του Λάκη
Τα μνημόνια δεν έφυγαν. Ούτε και φεύγουν. Και είμαστε υποχρεωμένοι να συντάξουμε ένα λογικό και συνεπές πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας, με καθολική εκπροσώπηση όλων των Ελλήνων.
Περιττό βέβαια είναι να τονίσω, πως οι δραχμολάγνοι, ο Λαφαζάνης και όλο αυτό το παρακμιακό κομμάτι της πολιτικής είναι τάλε κουάλε η Χρυσή Αυγή, από την ανάποδη. Η υστερία και η μαλακία που τους δέρνει, προσφέρεται μονάχα για ψυχαναλυτική έρευνα και τίποτα περισσότερο.
Είναι όμως καλό, το ότι εκτίθενται στη δημοσιότητα, εγχώρια και διεθνή, όλα αυτά τα άρρωστα κομμάτια της κοινωνίας, ώστε να απαξιωθούν από τις εξελίξεις και να τελειώνουμε μια και καλή μαζί τους. Μόνο το χρονοντούλαπο της ιστορίας, θα πρέπει να είναι ο προορισμός τους και τίποτα περισσότερο.
Σήμερα, είναι η ώρα να πορευτούμε προς ισχυρές κυβερνητικές εντολές, προς το παρόν σε συναφείς συνασπισμούς και αργότερα σε έναν καινούργιο διπολισμό που δεν θα ασχολείται με το μνημόνιο-αντιμνημόνιο, αλλά με άλλα διλήμματα και επιλογές. Έτσι γίνεται παντού.
Ας σημειωθεί πως δεν είμαι αφελής όταν γράφω για τις εκλογές. Γνωρίζω πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει στην πολιτική και πόσο εύκολα ελέγχονται τα πάντα στην Ελλάδα μας. Ποιές είναι οι σχέσεις μεταξύ πολιτικών-επιχειρηματιών-μεγάλων συμφερόντων. Και πόσο ο λαός είναι δυστυχώς παγιδευμένος να είναι θεατής όλου αυτού του θεάτρου.
Ευκαιρία λοιπόν δεν είναι, να πάρουμε την εκδίκηση μας ψηφίζοντας ελεύθερα ότι μας αρέσει, μετατρέποντας τις εκλογές σε δική μας γιορτή και όχι μια υποχρέωση που απλά πρέπει να διεκπεραιωθεί?
Αν ήταν στο χέρι μου θα στήριζα Βασίλη Λεβέντη, έτσι για το γαμώτο, να τον δώ στη Βουλή να βγάζει αυτούς τους λόγους του, να χτυπάει το χέρι στο μικρόφωνο και να γίνεται επικός καυγάς με τους εκπροσώπους όλων των υπολοίπων κομμάτων!
Η τρέλα του Λεβέντη μπορεί να φέρει περισσότερο αποτέλεσμα από τη σύνεση του κάθε τεχνοκράτη.
Αν ήταν στο χέρι μου θα στήριζα οικολόγους. Να τους δώ να τσακώνονται με τους εκπροσώπουν των ρυπογόνων υπηρεσιών τουρισμού και βιομηχανίας και νέων επενδύσεων
Θα στήριζα πειρατές. Για να μπουν στη βουλή και να κουνάνε μαύρα σημαιάκια κόντρα στην ψήφιση νέων φόρων και νέων περικοπών από τα λαϊκά εισοδήματα
Και ούτω καθεξής!
Καλημέρα μας
