Σήμερα το πρωί, είδα στα δελτία, ότι με βάση έρευνες της ΓΣΕΕ, στην οικονομία απασχολούνται 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι ώς "μάυροι πόροι απασχόλησης" (65 δισεκατομμύρια ευρώ λένε άλλοι, είναι το κόστος της)
Δηλαδή η επίσημα καταγεγραμένη συμμετοχή στην παραοικονομία, αριθμεί το 1/3 του απασχολούμενου ενεργά, εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα
Θα μπορούσαμε κατ αναλογία και πολύ χοντρικά, με τη ματιά του απλού πολίτη να υποθέσουμε ότι και το 1/3 του ΑΕΠ είναι μαύρο χρήμα, έτσι δεν είναι?
Η αλλιώς, αν κάποτε η όποια υπηρεσία του δημοσίου, προσπαθούσε να αντιστοιχίσει, τα εισοδήματα με τις δαπάνες, δε θα έβρισκε άκρη..
Αυτά όμως είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο και δεν αποτελούν σοβαρό θέμα συζήτησης
Όλοι ξέρουμε, ότι μια δουλειά σήμερα (νόμιμη) δεν αρκεί για να καλύψει τις -όλο και-διογκούμενες υποχρεώσεις μας, μιας και το κόστος ζωής έχει ανέβει κατακόρυφα, ενώ αναμένεται να ανεβαίνει περισσότερο, όσο έχουμε δανειακές περιπέτειες, ανάλογες με όσες ζήσαμε τις τελευταίες μέρες
Όμως η παραοικονομία, είναι και μια τεράστια ευκαιρία για την Ελλάδα, όσο και αν την καταδικάζουμε επισήμως-δηλαδή ώς κρατική οντότητα- γιατί έτσι είναι το πρέπον και το -γερμανικά-ορθό να πράττουμε
Ας ξεκινήσω διαφορετικά επισημαίνοτας κάτι πάρα πολύ απλό
Οι νόμοι και οι διατάξεις που καλείται να υιοθετήσει και να εφαρμόσει το κράτος και το κοινωνικό σύστημα, πρέπει απαραίτητα να έχουν νόημα, αλλά και δυνατότητα επιτυχίας, στον τόπο που λαβαίνουν χώρα. Με άλλα λόγια, η κουλτούρα και οι ιδιαιτερότητες της κάθε κοινωνίας, δίνουν το στίγμα και τις ανάγκες για την κατάλληλη νομοθεσία-χάρτη, βάση της οποίας θα λειτουργεί το κρατικό σύστημα.
Για παράδειγμα, σε μια Ελλάδα θεριακλού, δεν έχουν εφαρμογή (όσο και να θέλω το αντίθετο προσωπικά) οι νόμοι περί καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος, διότι οι Έλληνες καπνίζουν, και οι συνήθεια τους αυτή για να αλλάξει έχει τεράστιο κόστος, σε σχέση με την ουσία του νόμου, που είναι η δημοσια υγεία. Αντιθέτως ό κατάλληλος χειρισμός της αναγκαιότητας για σταδιακή εφαρμογή των νόμων για τη δημόσια υγεία, θα προσφέρει το απαραίτητο στάδιο προσαρμογής, και τη δημιουργία-στο μυαλό των νέων-των εναλλακτικών οδών διαμέσω των οποίων θα μπορούν να πορευτούν. Δηλαδή στην ψυχολογία του Έλληνα δεν ταιριάζει η απαγόρευση, αλλά η διαπραγμάτευση, πράγμα που δεν ισχύει στους πειθαρχημένους λαούς της Β.Ευρώπης.
Όποιος λοιπόν παραγνωρίζει και αγνοεί την τοπική κουλτούρα, είναι απλά ηλίθιος ή δεν κυκλοφορεί αρκετά στην Αθήνα, παρά σε άλλες πρωτεύουσες.
Ας επιστρέψω όμως στο θέμα παραοικονομία, και το γιατί είναι μια τεράστια ευκαιρία για την Ελλάδα.
Ο λόγος είναι απλούστατος : Παραοικονομία σημαίνει χαμηλό εργατικό κόστος και ευκαιρίες για επιχειρηματικότητα
Το πρόβλημα του κράτους δεν είναι το άν υπάρχει και το κατά πόσον υπάρχει. Το πρόβλημα-φυσικά- είναι ότι το κράτος δεν καρπώνεται τα έσοδα (υπεραξία) που παράγει ή ακόμα καλύτερα, τις όποιες εισφορές έχει απωλέσει από την παράλληλη λειτουργία της
Μην ξεχνάμε ότι τα δημοσιονομικά προβλήματα αφορούν τα καταγεγραμένα μεγέθη. Το ίδιο και η ανεργία, το ίδιο και τα ελλείματα.
Κατά τη γνώμη μου, όλη αυτή η κατάσταση, είναι αποτέλεσμα της λειτουργίας της αγοράς
Η αγορά και οι αγορές γενικότερα, είναι μηχανισμοί παραγωγής ισορροπιών, που δε γίνεται να αγνοήσει κανείς. Και η ανάγκη για εισαγωγή μεταναστών, αλλά και για τη δημιουργία μεταναστών, είναι η ανάγκη της αγοράς να μειώνει τα κόστη, σε σχέση με τις πωλήσεις και τον κύκλο εργασιών της
Πράγμα που δε γίνεται να κάνει το επίσημο κράτος, διότι καλώς υπάρχουν οι συμβάσεις εργασίες για να προστατεύουν τα συμφέρονται των νόμιμων εργαζόμενων
Τι θα πρέπει να γίνει?
Καταρχήν το κράτος να λειτουργεί με όσους υπαλλήλους πραγματικά χρειάζεται και κατά δεύτερο να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίες ώστε να απορροφηθούν εκεί όσοι περισσέυουν
Γίνεται αυτό? Θεωρητικά γίνεται, αν ξαναλειτουργήσουν τα stage (δηλαδή μια άλλη μορφή του ταμείου ανεργίας) η άν όλοι ξαναπάμε στο στρατό.
Στην πραγματικότητα όμως δε μπορεί να γίνει.
Η ιστορία και η κουλτούρα του Ελληνα, του έχουν δημιουργήσει τα αντανακλάστικά για να προσαρμόζεται στις εξελίξεις με γνώμονα την επιβίωση του
Η δίκαιη δυσπιστία του απέναντι στους θεσμούς χρονολογείται από πολλά χρόνια και είναι απόρροια των ιστορικών γεγονότων που στιγμάτισαν τη διαδρομή της χώρας μας
Δίχως πίστη στο νόμο (ως ραχοκοκκαλιά μιας κοινωνίας) καμμία αποσπασματική μεταρύθμιση δεν πρόκειται να πιάσει τόπο στην Ελλάδα. Ο επόμενος θα την ανατρέψει, γιατί έτσι θα εξυπηρετήσει κάποια κοινωνική υποομάδα
Και τελικά ο πολίτης θα αναγκαστεί να υψώσει τη μπαντιέρα του οικονομικού πειρατή και να προσπαθήσει να ζήσει λαθραία
Όσο η βασική δραστηριότητα της οικονομίας είναι το εμπόριο και η οικοδομή, τόσο θα χρειάζεται μαύρη εργασία. Και τόσο θα καταγράφονται εκατομμύρια εργαζόμενων που συμμετέχουν σε αυτή
Κατά τη γνώμη μου, είναι ο λόγος που δεν έχει χρεωκοπήσει η Ελλάδα, αλλά τρέφει και ένα σωρό μετανάστες
Αν δεν υπήρχε το μαύρο χρήμα, τώρα θα μας έκλαιγαν οι ρέγγες, γι αυτό ας ευγνωμονούμε τη δυνατότητα που έχουμε να κάνουμε ένα μεροκάματο στα κλεφτά, για να συμπληρώσουμε το φτωχό μας εισόδημα
Έτσι κι αλλιώς το χρήμα δεν έχει ηθική, αλλά μόνο υπόσταση. Είτε υπάρχει, είτε όχι, και αυτό το κάνει ανταλλάξιμο είδος
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι με τη μορφή που έχουν σήμερα οι νόμοι στη χώρα μας ή αν θέλετε, με τον τρόπο που τους εφαρμόζουν οι αρμόδιοι, καμμία σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας μας
Είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, να ασχοληθούν οι άνθρωποι με τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα, και να προσαρμόσουν τα συστήματα σε αυτές, παρά μονίμως να κουνάνε το δασκαλίστικο ραβδάκι της ηθικής (οικονομικής, κοινωνικής, νομικής, πολιτικής κλπ) στη μύτη του πολίτη, και να προσπαθούν να προσαρμόσουν αυτόν σε όσα παράλογα του ζητάνε, επειδή βαριούνται να ασχοληθούν
Η έχουν γίνει πολιτικοί και νομοθέτες, με τη μέθοδο του franchise των Ευρωπαίων "σοφών"
No comments:
Post a Comment