Πολιτικοί και διαχειριστές

Σήμερα είχα δουλειά στο παλιό κτίριο της υπηρεσίας που εργάζομαι.
Έτσι βρήκα την αφορμή να χαζέψω λιγάκι τριγύρω, να σουλατσάρω σε απλά Ελληνικά και να παρατηρήσω πράγματα που άλλοτε λόγω πρεμούρας παραμελούσα
Δε χρειάστηκε ιδιαίτερο αισθητήριο, για να συνειδητοποιήσω ότι η αλλαγή που έχει συντελεστεί, σε σχέση με μερικούς μήνες νωρίτερα, που είχα περπατήσει στη γειτονιά, ήταν το πόσα μαγαζιά είχαν κλείσει
Μιλάμε για κέντρο Αθήνας, για Κολωνάκι, για περιοχές με κύρος, και η κατάσταση ήταν απλά θλιβερή, σε συνδυασμό με το ελάχιστο πλήθος που τριγύριζε στις βιτρίνες και τα καφέ
Όταν έγραφα το "Στροφή Αριστερά", που υπάρχει σ' αυτό το blog ανηρτημένο εδώ και χρόνια, κάποιοι ανεγκέφαλοι έσπευσαν να με χαρακτηρίσουν, όπως τους βόλευε
Ίσως δεν ήταν ξεκάθαρο ότι αριστερά για μένα σημαίνει αξίες, γιατί προφανέστατα η δεξιά δεν τις παράγει, αλλά τις πουλά και κονομάει. Γιατί τις βλέπει ώς προϊόντα και όχι ώς ανάγκες μιας κοινωνίας
Σήμερα που ο μέσος Ελληνας, μαζί κι εγώ, έχουμε σφιχτεί με τα τερατουργήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που ξανα-επωμιζόμαστε, αναζητούμε διέξοδο και αχτίδες ελπίδες, στις φυλλάδες και τις ιστοσελίδες, που όλο χαρά βάζουν πηχαίους τίτλους με θέματα "ευρώπης" και Δ.Ν.Τ, κάτι σαν τους αγώνες της Εθνικής ποδοσφαίρου στο Γιούρο 2004, όπου η αγνή Ελλάς θα κοντραριζόταν με τους άρχοντες της γηραιάς ηπείρου, ελπίζοντας σε καλά αποτελέσματα
Το θαύμα επετεύχθη, διότι ο αρχιτέκτων ήτο...Γερμανός, και βάζω τα γέλια με τον παραλληλισμό που προκύπτει με το σήμερα και την κα Μέρκελ, η οποία βέβαια δεν είναι Ότο, αλλά με τη στάση της οδηγεί την Ευρωπαϊκή προοπτική στη φυσική της κατάληξη (το αδιέξοδο), μια ώρα αρχύτερα. Δηλαδή δημιουργεί τις εξελίξεις που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια
Ποιές εξελίξεις θα μου πείτε?
Εδώ δεν έχουμε πολιτικούς αλλά διαχειριστές, όπως διεφάνη εδώ και καιρό. Για τις εξελίξειε σε 5 χρόνια θα μιλήσουμε?
Διαχειριστές (και όχι πολιτικούς) μιας αποσπασματικής εικόνας για τα προβλήματα της Ελλάδας, ενός τμήματος του συνόλου που νοσεί.
Του τμήματος που τους πληρώνει και τους εκλέγει, του Δημοσίου με λίγα λόγια, ισορροπώντας ανάμεσα σε διαχρονικά- κλαδικά και εθνικά- ναρκοπέδια, με την ικανότητα τάυρου σε υαλοπωλείο
Και όταν η πράσινη διαχείριση της πολυκατοικίας μας τελειώσει, έρχεται η μπλέ και μετά ξανά τα ίδια με λίγο από κόκκινη μπογιά, για τη σκεπή μας, για να θυμίζει τα κεραμίδια που κάποτε έγιναν μπετά...
Ποιός πολιτικός μπορεί να δώσει λύσεις? Κανένας
Γιατί το ίδιο σύστημα που παράγει τους πολιτικούς αυτούς, έχει παράξει τα προβλήματα που οι ίδιοι καλούνται δήθεν να λύσουν. Γίνεται όμως ο κλέφτης να δώσει πίσω τα κλεμένα? Γίνεται ο άσχετος να μάθει ξαφνικά? Γίνεται ο ένας πρόθυμος να τα βάλει με τους 100 απρόθυμους? Γίνεται ο πατριώτης να  μάθει να ανέχεται τον εξεφτελισμό της πατρίδας του, με κάθε αφορμή?
Όχι δε γίνεται και ούτε και θα γίνει και ποτέ. Απλά αναπαράγουμε την ίδια κασέτα εδώ και τόσα χρόνια, αναζητώντας το σωτήρα που ώς δια μαγείας θα μας λύσει τα μάγια. Που κάθε φορά είναι διαφορετικά. Σήμερα είναι το χρέος, χτές ήταν η Αλεξανδράτου, πιο παλιά η Τουρκία
Πως γίνεται το 2010, χώρα μέλος της Ε.Ε, να δαπανά τόσα δίς για υποβρύχια, την ώρα που το μισό Αττικό νοσοκομείο είναι άδειο και δε λειτουργεί, ενώ οι γιατροί που τόσα χρόνια αποφοιτούσαν στα εξωτερικά (Βουλγαρίες, Ρουμανίες και Ιταλίες) ξαφνικά δεν υπάρχουν! Ούτε νοσηλευτές!
Δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν, όσους όμως τους πληρώνουν οι ιδιώτες στα ιατρεία και στα δημόσια νοσοκομεία με φακελάκια!
Και ενώ ο Γερμανός νταβατζής χρησιμοποιεί τον Τούρκο για να μας εκβιάζει, ότι θα μας κατακτήσουν και θα αλώσουν την Ακρόπολη δηλαδή, και μας πουλάει τα δικά του προϊόντα (από Ζήμενς μέχρι Μερσεντές και από κατσαβίδι Bosch μέχρι φρεγάτες), εμείς τα εξυπνοπούλια των "δικαιωμάτων" του ανθρώπου και του εργαζόμενου, και της "σοσιαλιστικής" πολιτικής, δεν παίρνουμε χαμπάρι το "εδώ παπάς, εκεί παπας", που εμείς έχουμε εφεύρει στο κάτω-κάτω, αλλά τελειοποίησαν οι αληθινά έξυπνοι στην πλατούλα μας
Και δε βγαίνει κανένας Ελληνας να πεί, "στην Ευρώπη η Τουρκία αμέσως"", γιατί οι καρατζαφέρηδες, οι παπάδες και οι ένστολοι του Λιμενικού, θα κραυγάσουν "προδοσία", και μετά τυλιγμένοι στη γαλανόλευκη κουβέρτα τους, θα γυρίσουν πλευρό και θα αποκοιμηθούν με τη συνείδηση ήσυχη,ότι η Εθνική Μαλακίας, πέτυχε ξανά το στόχο της. Να πιτσιλίσει με Ελληνική παιδεία, κανέναν αλλοδαπό στον Άγιο Παντελεήμονα και στις γύρω περιοχές
Δε βγαίνει ένας πολιτικός να αποφασίσει (εδώ γελάμε), να χορηγήσει διαβατήρια στους μετανάστες, και να τους στείλει στο πίτς φυτίλι στις ξένες πολιτισμένες χώρες-των ευρωπαίων φίλων μας, να βρούν εκεί δουλειά!
Και είμαστε όλοι δυστυχισμένοι και εξαγριωμένοι, συρικνωνόμαστε όσο γίνεται στα έξοδα και τη ζωή μας, για να ανταπεξέλθουμε, χωρίς ελπίδα για καλύτερες μέρες, βομβαρδισμένοι από τις αλχημείες των διαχειριστών του ελλείματος μας. Ελλείματος ψυχής και οράματος κυρίως. Ελληνισμού δηλαδή.
Που πήγαν οι Ελληνες? Εκεί που βρίσκονταν πάντοτε ρε παιδιά
Στο εξωτερικό, μακριά από την πατρίδα που μισεί τον εαυτό της
Τουλάχιστον εκεί, τα αυτονόητα συνεχίζουν να υπάρχουν, έστω και δύσκολα, ακομα και τώρα
Που έπονται απολύσεις, ανεργία και ανέχεια, την ώρα που το δημόσιο έχει πραγματικά χρεωκοπήσει και η δραχμή φαντάζει ομορφότερη από ποτέ....