Η Μακεδονία είναι Ελληνική - και μόνο

Παρατηρώ εδώ και καιρό τόσους ανθρώπους και την προσπάθεια που κάνουν να πείσουν τον Ελληνικό λαό ότι το Μακεδονικό είναι ασήμαντο ζήτημα.

Ότι δηλαδή το όνομα ήδη χρησιμοποιείται από "όλο τον κόσμο" και ότι τελικά τίποτα δεν αλλάζει και τίποτα δε γίνεται.

Μας λένε "ας προχωρήσουμε παρακάτω επιτέλους με αυτό" δίχως όμως να μας προτείνουν μια κατά τη γνώμη τους εθνικά υπεύθυνη και σοβαρή λύση. Μας πιάνουν στο φιλότιμο.

Μας λένε ότι το πρόβλημα δε βρίσκεται στο όνομα, αλλά στο σύνταγμα της μικρής αυτής χώρας που προβάλλει αλυτρωτικές προθέσεις. Μας αποπροσανατολίζουν.

Μας ζητάνε να γίνουμε "ευέλικτοι" ώστε τα Σκόπια να μπούν (επιτέλους-για τους ίδιους) στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και να τελειώσει μια και καλή αυτό το ζήτημα. Μας ζητούν να παραιτηθούμε.

Ε λοιπόν η απάντηση μου είναι ΟΧΙ.

Δε δίνουμε κανένα όνομα και δεν παραχωρούμε απολύτως τίποτα και για κανένα λόγο.

Η Μακεδονία ήταν, είναι και παραμένει Ελληνική τόσο σε όνομα, σε γεωγραφία όσο και και ιστορία.

Εάν θέλουν να βάλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να προωθήσουν μια λύση που δεν θα περιέχει το όνομα Μακεδονία.

Τότε η υπόθεση θα λυθεί εύκολα και γρήγορα - δεν το κάνουν όμως.

Διερωτάται κανείς γιατί?

Για ποιό λόγο βρε παιδί μου θα πρέπει εμείς - οι νομιμοι κάτοχοι του brand name- να φανούμε "λογικοί" απέναντι σε ένα παράλογο αίτημα?

Ενώ οι Σκοπιανοί πάντοτε φωτογραφίζονται ώς οι αδικημένοι και οι ευάλωτοι που καταδικάζονται στην αφάνεια εξαιτίας της...άκαρδης Ελλάδας?

Τα ίδια κέντρα που κάνουν την ανθελληνική προπαγάνδα μας θυμίζουν με κάθε αφορμή ότι το Μακεδονικό ζήτημα υπάρχει από χρόνια παλιά.

Και ότι κάποτε, κάποιοι, κάπως, τάχα μου "παραχώρησαν" το όνομα στους Σκοπιανούς.

Δηλαδή αγαπητέ αναγνώστη, εάν υποθέσουμε ότι έγιναν λάθη (που δεν έγιναν) παλιότερα, αυτό σημαίνει ότι θα μας ακολουθούν εσαεί και δεν θα μπορούμε ποτέ να αλλάξουμε γνώμη αν διαπιστώσουμε ποιό είναι το πραγματικό μας συμφέρον?

Δηλαδή αγαπητέ αναγνώστη, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική δεν θα πρέπει ποτέ να ξαναγίνει Ελληνοκεντρική αλλά να άγεται από το άρμα του κάθε επιτήδειου που απεργάζεται μηχανισμούς και στρατηγικά σχέδια για το δικό του όφελος?

Δηλαδή αγαπητέ αναγνώστη, θα πρέπει να αποδεχτούμε ωμά και δίχως προφάσεις, ότι η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση πράττει ΕΝΑΝΤΙΑ στην εντολή που της έχει δώσει ο Ελληνικός λαός, να υπερασπίζεται το Σύνταγμα, τους νόμους και το εθνικό μας συμφέρον?

Δεν γράφω το κείμενο με ρομαντισμό. Τουναντίον.

Γράφω έχοντας στο μυαλό μου ότι αν υποκύψουμε και σε αυτό το ζήτημα, θα αφανιστούμε ολοκληρωτικά ως έθνος-ως υπόσταση.

Ήδη μας έχουν διαλύσει οικονομικά και ηθικά. Ήδη μας έχουν παγιδεύσει σε έναν ατέρμονα μηχανισμό αναπαραγωγής χρεών και ελλειμάτων. Σε κάθε επίπεδο.

Ήδη συντηρούν τους εχθρούς μας εντός και εκτός της επικράτειας, έχουν βάλει βόμβα στο δημογραφικό μας, έχουν αλώσει τα σύνορα μας γεωγραφικά, ηλεκτρονικά, πολιτικά, πολιτιστικά.

Ήδη μας έχουν φορέσει το καπίστρι της λάθος παγκοσμιοποίησης (υπάρχει και σωστή παγκοσμιοποίηση άραγε?) ενώ εμείς καρτερικά πιστεύουμε σε καλύτερο μέλλον εάν κάνουμε όσα μας πούν.

Αυτό είναι τεράστιο λάθος. Μοιραίο και τραγικό.

Το Μακεδονικό πρέπει να γίνει κεντρικό σημείο μιας νέας αντίληψης για την εξωτερική μας πολιτική.

Της αντίληψης της ισχύος σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Δεν είναι δυνατόν να διαθέτουμε τον ισχυρότερο στρατό στα Βαλκάνια (δεν αναφέρομαι στην Τουρκία) και να παραιτούμαστε μιας επιλογής ισχύος.

Δεν είναι δυνατον να αποδεχόμαστε συζητήσεις περί "μεγάλης Αλβανίας", "σκοπιανού αλυτρωτισμού", "απειλής στον Έβρο", όταν ο στρατός μας διαθέτει ισχύ και μαχητική ικανότητα όπως σήμερα.

Αυτά τα ζητήματα τα τελειώνεις άμεσα με μία ρωμαλέα στάση και ξεκάθαρες θέσεις.

Ούτε επίσης αποδέχομαι ότι έχουν σοβαρότητα οι φήμες για "εξωτερικές πιέσεις" από ξένες δυνάμεις οι οποίες μας παροτρύνουν "φιλικά" να σκύψουμε δίχως αιδώ και να αποδεχτούμε τα όσα τραγικά μας βάζουν να διαπραγματευτούμε.

Για να το πω απλά: Κανένας δε μας έσυρε σε διαπραγμάτευση δίχως τη θέληση μας. Κανείς δε μας υποχρεώνει να διαπραγματευτούμε τίποτα απολύτως. Ούτε να αποδεχτούμε μια ονομασία που δε μας καλύπτει στο πλαίσιο της ελληνοκεντρικής μας εξωτερικής πολιτικής.

Όλα αυτά τα παθαίνουμε επειδή ο κύριος Τσίπρας θέλει να κερδίσει πολιτικό χρόνο πουλώντας στον κάθε μειοδότη εθνική περιουσία - κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Επαναλαμβάνω για τελευταία φορά.

Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα παραμείνει Ελληνική.

Δε με ενδιαφέρει, ούτε και με αφορά πως οι άλλοι την ονομάζουν ή την αποκαλούν. Η Ελλάδα δεν είναι "οι άλλοι". Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και μόνον.

Και αυτή είναι και πρέπει να είναι η κεντρική πολιτική μας επιλογή ως έθνος και κράτος.