Wednesday, April 18, 2012

Κανείς δεν ξέρει πραγματικά, ποιά είναι η Ευρώπη



Όλος ο κόσμος συζητά για τις εκλογές που έρχονται με το ίδιο ύφος

"Δεν ξέρουμε τι να ψηφίσουμε" οι μέν, "θα ρίξω το τάδε, για εκδίκηση" οι δε
Ε, σίγουρα με τέτοιες νοοτροπίες, είναι σίγουρο πως στο τέλος μια από τα ίδια θα δούμε
Όμως αληθεύει πως εναλλακτικές δεν υπάρχουν πολλές. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του, είναι χρεοκοπημένο
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό? Γιατί δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις?
Η απάντηση που εγώ έχω στο μυαλό μου είναι η εξής
Το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του είναι χρεοκοπημένο, γιατί έχει φτιαχτεί να ανταποκρίνεται σε μια πολύ συγκεκριμένη κατάσταση. Να μοιράζει δανεικό χρήμα, και να διεκπεραιώνει γραφειοκρατικές αναγκαιότητες
Σε αυτό το ρόλο, διαμορφώθηκαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, μετά την ιστορία του Πολυτεχνείου
Με μια πνοή επαναστατικής ανατροπής, και πολύ ιδεαλισμό, το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα κυρίως, εγκαθίδρυσε τον ιδιόμορφο Ελληνικό σοσιαλισμό, την κοινωνικοποίηση δηλαδή της μοναδικής παραγωγικής μηχανής της χώρα μας. Του κράτους
Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και η Νέα Δημοκρατία, διότι πολύ απλά αποτελούσε τη συνταγή της επιτυχίας, για επανεκλογή στην εξουσία, με κλειστά μάτια
Αν ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία, σε ελάχιστες περιπτώσεις το πολιτικό σύστημα χρειάστηκε να αποφανθεί ή να αποφασίσει, για ουσιαστικές και σημαντικές περιστάσεις
Ο λόγος είναι ότι μέσα στην αγκαλιά της Ευρώπης, οι πάντες άραξαν, και όσοι καλοί είχαν απομείνει αντικαταστάθηκαν απο ανδρείκελα και αχυρανθρώπους, που θα συνέχιζαν το ίδιο παιχνίδι επικοινωνίας
Το δούναι και λαβείν, με λίγα λόγια. Το αλισβερίσι, με κύριο μενού την κρατική-εθνική περιουσία
Για κακή μας τύχη, σήμερα βρισκόμαστε σε μια πολύ σοβαρή κατάσταση, και όλοι γνωρίζουμε πως οι πολιτικοί διαχειριστές-γραφειοκράτες-αχυράνθρωποι, παρέα με τους μαφιόζους που νέμονται τα εκάστοτε "κεκτημένα" τους, δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα
Το δυστύχημα όμως, είναι ότι, κανένας Έλληνας σήμερα, δεν πείθεται από την Ευρώπη.
Και δεν πείθεται, διότι κανείς, πλην ελαχίστων, δε γνωρίζει "τι εστί" Ευρώπη
Άρα εκ των προτέρων, το δίλημμα "Μνημόνιο VS όχι-Μνημόνιο", με background το επί της ουσίας σημαντικότερο δίλημμα "Εντός ευρώ και ευρώπης VS Εκτός ευρώ και ευρώπης", δεν υφίσταται στο βαθμό που θα επιθυμούσαν, όσοι το επικαλλούνται θετικά.
Για να δείξουν δηλαδή στην κοινωνία, τι θα πάθει η Ελλαδίτσα, αν τυχόν διαλέξει την αντι-Μνημονιακή πολιτική ρητορεία, και εκλογή
Εδώ και 30 χρόνια, η επωδός "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", πάει παρέα με το "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", στην πράξη, στο πεζοδρόμιο, στη λαϊκή αντίληψη περί νομιμότητας και ηθικής
Πότε κάποιος Έλληνας πολιτικός, μας σύστησε την έννοια της Ευρωπαϊκής προοπτικής?
Ποτέ κανένας δεν το έπραξε. Μαύρα μεσάνυχτα έχουμε όλοι μας. Μιλάω πολύ πρακτικά
Αντίθετα, όλοι μας είπαν, ότι Ευρώπη=Λεφτά. Λεφτά για κάθε δουλειά και κάθε ανάγκη. Λεφτά μέσω των τραπεζών, των επιδοτήσεων, των παροχών, των προσλήψεων, του χρηματιστηρίου...
Όμως σήμερα που καλούμαστε να επιλέξουμε με βάση το θεωρητικό δίλλημα "εντός η εκτός ευρώ", δεν έχουμε επιχειρήματα.
Παρά την απλή και κατανοητή σκέψη ότι, "το μνημόνιο μας έκοψε τα λεφτά". Άρα εφόσον Μνημόνιο=Ευρώπη, δια της λογικής συνεπαγωγής, Ευρώπη=αυτοί που μας κοβουν τα λεφτά.
Τόσο απλά ρε παιδιά, είναι τα πράγματα.
Και όσοι δεν το καταλαβαίνουν, κάνουν το πολιτικό έγκλημα να μιλάνε στο βοσκό για διαστημόπλοια. Με αποτέλεσμα ο βοσκός να χάνει και τα πρόβατα, αλλά και το γάλα που παράγουν
Έχει αγανακτήσει ο λαός. Και θέλει χειροπιαστά αποτελέσματα. Λύσεις. Και αυτό είναι το δίκαιο και το σωστό
Ο λαός που πεινά, δεν θέλει αόριστα οράματα και προοπτικές. Θέλει φαγητό και δουλειές. Χρειάζεται ασφάλεια. Χρειάζεται νόμο και τάξη. Ειρήνη και ευημερία. Βιοτικό επίπεδο.
Απέναντι σε αυτές τις ανάγκες, οι πολιτικοί μας, δεν ξέρουν τι να μας πουν, στην πραγματικότητα. Αλλιώς είχαν μάθει και αυτοί τόσα χρόνια
Όταν λοιπόν κλήθηκαν να υπογράψουν τα Μνημόνια, οι περισσότεροι το έκαναν με τη λογική ότι «οι Ευρωπαίοι ξέρουν και δεν θα εκτεθούμε». Διότι οι ίδιοι οι Έλληνες πάτρωνες μας, το μόνο που γνωρίζουν, είναι να κάνουν ελιγμούς, επικοινωνία, και συναλλαγές με τις διάφορες συντεχνίες υψηλού η χαμηλού κοινωνικού επιπέδου.
Εφόσον τελικά, ο Έλληνας έχει συνδέσει την Ευρώπη και το Ευρώ, με το κακό, έτσι αόριστα, μην περιμένετε πως θα βρει την ωριμότητα σε αυτές τις εκλογές, να σκεφτεί και να κάνει υπερβάσεις.
Και αυτός, όπως οι πολιτικοί του πάτρωνες, ενεργεί με τη λογική ότι «αυτοί ξέρουν καλύτερα, δεν θα εκτεθούμε», και θα εμπιστευτεί «αυτούς που ξέρει, σαν το καλό λάδι».
Ε, από την επόμενη των εκλογών, θα ξεκινήσουμε ομαδικώς τη μίρλα και τη γκρίνια «για τους αλλοτινούς καλύτερους πολιτικούς που έπρατταν με βάση το εθνικό συμφέρον και δε μας ξεπουλούσαν, όπως ετούτοι εδώ οι κλέφτες».
Και θα αλλάξουμε πλευρό, ήσυχοι πια ότι θα «δούμε» ανάπτυξη, όπως θα «δούμε» και Ευρώπη, κάποτε.
Σαν να θυμάμαι την παροιμία που λέει «Χέσε ψηλά κι αγνάντευε»
Ε, με το αγνάντι, όλο και κάτι θα μείνει στο χώμα για το λαό. Δε συμφωνείτε?

No comments: