Το άλλο Ναύπλιο

Στην πόλη αυτή έχουμε πάει σχεδόν όλοι, σε διάφορες φάσεις της ενήλικης ζωής μας.
Πρόσφατα είχαμε τη χαρά να την επισκεφτούμε ξανά. Είναι πραγματικά πολύ κοντά, με τα σημερινά δεδομένα, σκάρτες δύο ώρες με το αυτοκίνητο, σε χαλαρούς ρυθμούς
Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας το οποίο βρισκόταν στην παλιά πόλη σ' ένα ωραίο σοκάκι και ξεπακετάραμε τις αποσκευές μας
Όλα καλά, όλα ωραία σε πρώτη ανάγνωση. Όταν τα βλέφαρα είναι βαριά, κάθε στρώμα και κάθε εξοχικός προορισμός είναι τέλειος
Έλα που όμως το ζιζάνιο εμφανίστηκε και πάλι μέσα το μυαλό μου, στρουμπουλό και ορεξάτο για κουβεντούλα, αμφισβητώντας τους πάντες και τα πάντα. Αυτό το ζιζάνιο με έχει μπλέξει πάρα πολύ στη ζωή μου, αλλά ταυτόχρονα με έχει απαλλάξει και από τεράστιες σαχλαμάρες με την επιμονή του
Τι μου φταίει στο Ναύπλιο λοιπόν? Τι δε μου αρέσει?
Ότι ενώ είναι μια πανέμορφη ιστορική πόλη, έχει επικρατήσει η επιφάνεια και η επιπολαιότητα, έναντι της ποιότητας και της συνείδησης, στην παροχή τουριστικών (και άλλων) υπηρεσιών
Κάτι που δε με απασχολούσε παλιότερα, ομολογώ. Φαίνεται πως παραξένεψα μεγαλώνοντας.
Εντάξει, αυτά ξενοδοχεία παρέχουν (σχεδόν) τα πάντα
Αναπαλαιωμένα νεοκλασσικά τα περισσότερα από αυτά, με ωραία διακόσμηση, μεγάλα και άνετα κρεβάτια, πρωϊνό με επιλογές, τηλεόραση και ντους με ζεστό νερό. Σε δύο λεπτά βρίσκεσαι στην κεντρική πλατεία και πίνεις τον καφέ σου. Αρκεί αυτό?
Όχι δεν αρκεί.
Νόμιζα πως είχα πάει σε γαμιστρώνα να το πω κομψά. Κυριλέ και εμφανίσιμο αλλά όχι λειτουργικό στα βασικά. Δεν είχε θέρμανση, για παράδειγμα, παρά μόνο air condition. Όμορφο με την παχιά μοκέτα και την ταπετσαρία του, αλλά το μπαλκονάκι έβλεπε στον απέναντι τοίχο. Ευρύχωρο για δύο ενήλικες, με φούλ επίπλωση, αλλά ο κλωβός της ντουσιέρας με το περίπλοκο σύστημα ταχυθέρμανσης/σπα/βρύσης κλπ, ίσα που σου επέτρεπε να κουνήσεις τα χέρια σου για να πλυθείς. Τόσο στενός. Διέθετε όλα τα κανάλια της τηλεόρασης για να χαζέψεις, αλλά τα μαξιλάρια ήταν άβολα για το κεφάλι μου.
Που θέλω να καταλήξω? Ότι δεν είμαι 20 χρονών, να ξοδέψω 120 ευρώ το βράδυ, για να δείξω στην πιτσιρίκα μου ένα εφετζίδικο ξενοδοχείο, που δεν έχει καμία σχέση με το Ναύπλιο σαν τόπο και περιβάλλον. Έχω την απαίτηση να πατάω στη λειτουργικότητα καταρχήν και μετέπειτα στην πολυτέλεια (ίσως).
Πάμε παρακάτω
Βγαίνουμε να πάμε για φαγητό. Μας συστήνουν ένα εστιατόριο φημισμένο, κάποιοι από το ξενοδοχείο. Καλοσύνη τους. Ήταν ήδη αργά και πεινούσαμε, τους εμπιστευτήκαμε
Με μια πρώτη ματιά συμπαθητικός ο χώρος. Κάτι μεταξύ νεοκλασσικού και παραδοσιακής ταβέρνας
Επιλέγουμε το παταράκι για περισσότερη ησυχία και ένα μενού με διάφορους μεζέδες και ένα κύριο πιάτο. Ξαφνικά τόσο στο ισόγειο, όσο και στο πατάρι, αρχίζει το κάπνισμα. Παθαίνουμε σόκ.
Μάλιστα, σε κάποια παρέα άναψε ένα πούρο, ενώ δίπλα σε κάποιο παιδάκι, η μητέρα του κρατούσε ένα τσιγάρο αναγκάζοντας το να εισπνέει τον καπνό της.
Δε θα ήθελα να σχολιάσω το φαγητό μας. Ήταν κακομαγειρεμένο και για 45 ευρώ δεν ευχαριστηθήκαμε καθόλου. Δε χαλαρώσαμε, αναστατωθήκαμε λόγω του καπνίσματος, μας χάλασε το κέφι από το ντεμέκ-κυριλέ φαγητό. Αποφασίσαμε λοιπόν να αποχωρήσουμε γρήγορα-γρήγορα για να μη συγχυστούμε παραπάνω. Μα τσιγάρο και πούρο μέσα σε εστιατόριο? Για όνομα του θεού!!
Ο δε σερβιτόρος, μόλις άκουσε την Κλαίρη να διαμαρτύρεται, μας αντιμετώπισε σαν προβληματικούς ανθρώπους, και όχι σαν πολίτες Α κατηγορίας, σε σχέση με την (πιθανώς ντόπια) πελατεία του
Την επόμενη μέρα, κάποια στιγμή, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε και τα ιταλικά παγωτά που τόσο λιγουρευόμασταν. Τα είχαμε ξαναδοκιμάσει, είναι γνωστά από χρόνια, παρότι οι Ιταλοί ιδιοκτήτες τους  λιγάκι ιδιόρρυθμοι και αλέγκροι στο ταμπεραμέντο (Ρωμαίοι γαρ). Αγοράζουμε δύο μεγάλα παγωτά και ένα μπουκάλι Λιμοντσέλο (λικέρ λεμόνι) και πόσο πληρώνουμε ρε παιδιά? 40φεύγα ευρώ!!
Τα δε αυτοκίνητα των κατοίκων, συνεχώς να διασχίζουν τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια για να μετακινηθούν. Φαίνεται περπατούν μόνο οι τουρίστες. Τέτοια γυφτιά, για μια πόλη μια σταλιά! Με ιστορικό κέντρο!Και για να πάνε για τσιγάρα με το αυτοκίνητο!Και να διπλοπαρκάρουν κιόλας!

Ευτυχώς, δε σταθήκαμε στην κοροϊδία, γιατί το θέμα μας δεν είναι τα λεφτά, αλλά η ποιότητα της υπηρεσίας και η διασκέδαση μας. Περάσαμε πολύ όμορφα το διήμερο και ξεκουραστήκαμε.
Βρήκαμε καλύτερη ταβέρνα, ήπιαμε έναν ωραιότατο καφέ και ανακαλύψαμε ένα καταπληκτικό ζαχαροπλαστείο με λιχουδιές αγγλικού τύπου (cupcakes, carrot cake, cookies κλπ)
Περπατήσαμε στο παλιό Ναύπλιο, επισκεφτήκαμε το πολεμικό μουσείο και περιηγηθήκαμε σε μικρά και γραφικά εκκλησάκια. Ψωνίσαμε όμορφα και περίτεχνα δωράκια για τους αγαπημένους μας, χαζέψαμε καταπληκτικές βιτρίνες και το θαλασσινό αεράκι μας δρόσισε, παρότι έκανε τσουχτερό κρύο. Βρήκαμε τον τρόπο να "ρουφήξουμε" αυτά που η πόλη έχει να μας δώσει πραγματικά. Την απόδραση σε έναν πανέμορφο ιστορικό τόπο, με τόσα μνημεία και παράδοση, που βρίσκεται σε μαγευτική τοποθεσία

Τελικά όμως δε σταματώ να αναρωτιέμαι.
Οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τουριστικά και πολιτιστικά τον τόπο τους, γιατί τον κακοποιούν τόσο πολύ?
Δεν είναι κακοποίηση, εν μέσω κρίσης να ζητάς τέτοιες τιμές?
Και καλά πες ότι τα ξέραμε από πριν και αποφασίσαμε να πληρώσουμε. Δικαίωμα μας να τα σκορπάμε όπως μας αρέσει
Τι παίρνεις όμως ρε αδερφέ? Ποια νοοτροπία, ποια περιποίηση, ποιο διάκοσμο, ποια συμπεριφορά, ποιο πολιτισμό?
Δεν είναι κακοποίηση να επιτρέπεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων μέσα στο ιστορικό κέντρο, ενώ η δημοτική αστυνομία δεν εμφανίζεται (ούτε για πλάκα το χειμώνα)
Δεν είναι κακοποίηση να καπνίζουν μέσα σε εστιατόρια και καφετέριες, και να υποχρεώνεσαι να κάθεσαι έξω στο κρύο, ή να στερείσαι τελικά κάποια απόλαυση?
Ναι, δέχομαι ότι παρά δίπλα, υπάρχουν και οι εναλλακτικές επιλογές. Το φτηνότερο και καλύτερο. Το παραδοσιακό και ταυτισμένο με την ιστορικότητα του χώρου. Τα μη καπνιστών. Τα σοκάκια που δεν έχουν αυτοκίνητα.

Το πρόβλημα άραγε, είναι να έχεις την επιλογή, η τελικά να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά μερικές αντιλήψεις και νοοτροπίες μας? Το πρόβλημα (η και η ανυπαρξία του προβλήματος) είναι θέμα προσώπου ή είναι θέμα συνόλου? Η αισθητική και η παράδοση είναι θέμα "προστατευόμενου περιβάλλοντος" και "θεσμικής ασυλίας", δηλαδή θέμα μνημείων (και άρα νεκρών αναπαραστάσεων) ή θέμα τρόπου ζωής, καθημερινού πολιτισμού, ευγένειας και ποιότητας στις ανθρώπινες σχέσεις?

Και αν εγώ μπορεί να μένω κάποιες φορές ικανοποιημένος, σαν επισκέπτης, αυτό δε σημαίνει ότι μένω ικανοποιημένος από το σημερινό Ναύπλιο, όπως έχει καταλήξει να είναι.
Μια ασταθής ισορροπία ανάμεσα στα σύγχρονα επιχειρηματικά και αισθητικά θέλω επιχειρηματιών και πελατών, και το μακραίωνο ιστορικό περιβάλλον που επιβάλλει σχεδόν την εικόνα και το ρυθμό των περιστάσεων.
Θα ήθελα μια ξεκάθαρη θέση, και όχι μια δήθεν -απ όλα- προσπάθεια, είναι ντροπή

Σήμερα που αγωνιζόμαστε να ξαναβρούμε μια ταυτότητα, επιβάλλεται να παίρνουμε ξεκάθαρες αποφάσεις. Εγώ έτσι νομίζω

Το μνημόνιο και η κρίση, πολιτικά δεκανίκια του ΠΑΣΟΚ

Πιστεύει κάποιος ειλικρινά, ότι εάν η χώρα δεν είχε χρεοκοπήσει, το ΠΑΣΟΚ θα έμπαινε στη διαδικασία των αλλαγών σε κάθε επίπεδο, που σήμερα δοκιμάζουν τον Ελληνικό λαό?
Για ποιο λόγο να έκανε κάτι τέτοιο?
Το μισό δημόσιο, οι μισοί συνδικαλιστές, οι μισοί κρατικοδίαιτοι παράγοντες εξουσίας και οι πέριξ αυτών, ανήκουν πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ
Ποιος τρελός θα άνοιγε τα κλειστά επαγγέλματα? Ποιος θα είχε ασχοληθεί με την πράσινη ενέργεια? Ποιος με το μεταναστευτικό? Ποιος με τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων και την καταγραφή του αχανούς κρατικού μηχανισμού?
Η απάντηση είναι δεδομένη, κανένας
Ο μόνος λόγος που το τουρλουμπούκι αυτό, που λέγεται κυβέρνηση, συνεχίζει να υπάρχει και να διατηρεί μια περιορισμένη αξιοπιστία στη συνείδηση των καλόπιστων παραδοσιακών ψηφοφόρων του, είναι ότι βρισκόμαστε σε μία κρίση, και έχουμε υπογράψει το μνημόνιο
Αυτά μας δεσμεύουν σε συγκεκριμένες δράσεις και κατευθύνσεις, για τα μάτια της Ευρώπης, προκειμένου να πάρουμε τα λεφτά που συμφωνήσαμε και να παρατείνουμε για λίγο το μαρτύριο της διάλυσης του μεταπολιτευτικού Ελληνικού συστήματος πολιτικής και κρατικής διαχείρισης
Μην ξεγελιόμαστε.
Η εικόνα στο εσωτερικό της χώρας, είναι φανερό ότι προδίδει την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει κράτος, σύστημα, οργάνωση, κοινή λογική. Σε κανένα χώρο και σε κανένα επίπεδο
Και όσο και να μασκαρεύουμε την πραγματικότητα αυτή, με εξαγγελίες ανάπτυξης και ωραία λόγια, καθώς επίσης και ένα κάρο (ακόμα) νομοσχέδια, η εντυπωσιακές "παραστάσεις" σε διεθνές επίπεδο (ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς κλπ), αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο
Ξεκινώντας από την αξιοπιστία της πολιτικής, κανένας Έλληνας δε θεωρεί το πολιτικό σύστημα ικανό να δώσει λύσεις. Αντίθετα όλοι το έχουμε απαξιώσει. Όπως έχουμε απαξιώσει τις κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου, ως τελευταία παρακμιακά δείγματα, ενός καθεστώτος που ψυχορραγεί προτού μας αφήσει χρόνους
Οι γενικευμένες αντιδράσεις των πολιτών, με κάθε αφορμή, εκφράζουν μια δίκαιη αγανάκτηση, καθώς επίσης και την ανασφάλεια μας, για το μέλλον μιας χώρας που έχει μάθει να στηρίζεται σε δεκανίκια για να επιβιώσει
Σάμπως και τώρα δεκανίκια δεν ψάχνουμε? Η αγωνιώδης αναζήτηση δανεικών για τη συντήρηση του δημοσίου τι είναι? Οι διαπραγματεύσεις για αναδιάρθρωση του χρέους ή ότι άλλο τελικά συμβεί, τι λένε? Οι διαμαρτυρίες των κάθε είδους συνδικαλιστών τι αποδεικνύουν?
Όλοι κάποιον ψάχνουμε να μας "στηρίξει" και όλοι -έχοντας μάθει τόσα χρόνια- γυρνάμε το κεφάλι στο κράτος, το οποίο αυτοανακηρύχτηκε "σε καθεστώς διάλυσης και ξεπουλήματος"
Γι αυτούς του λόγους και ανεχόμαστε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ενώ συστηματικά και αυτό, εκπροσωπώντας την παλιά τάξη πραγμάτων, πηγαίνει από λάθος σε λάθος, αδύναμο να παράγει πολιτικής κοινής λογικής, να εξορθολογίσει την αντιμετώπιση των καταστάσεων, να νοικοκυρέψει το ασυμμάζευτο χάλι της κοινωνίας, και ουσιαστικά να δώσει ΟΡΑΜΑ και ρυθμό στις αναγκαίες αλλαγές για την επιβίωση της χώρας μας
Ποιος να το κάνει δηλαδή? Ο Ραγκούσης? Η Μπιρμπίλη? Ο Παπουτσής? Ο Πάγκαλος? Ο Χρυσοχοϊδης? Η μήπως ο Γιώργος Παπανδρέου?
Σκιές είναι όλοι αυτοί, φαντάσματα και περαστικοί, όπως και οι προηγούμενοι, πολύ δυστυχώς
Δυστυχώς γιατί τους ψήφισα και τους πίστεψα, ότι μπορούν να δουν τα πράγματα διαφορετικά
Όμως όλοι αυτοί οι εγωκεντρικοί μικρόψυχοι πολιτικάντηδες της πλάκας, με τα παχιά λόγια και τις βαρύγδουπες δηλώσεις, είναι το ίδιο ανεύθυνοι συνολικά, όσοι είναι και όσοι συστηματικά παραβαίνουν τους νόμους και παραμένουν ατιμώρητοι
Δείτε τι γίνεται στη νομική. Μια χούφτα φοιτητές με το πατρονάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, στο βωμό της πολιτικής τους επιβίωσης, εγκατέστησαν 300 λαθρομετανάστες στην Νομική Σχολή Αθηνών. Δυο βήματα από τη Βουλή των Ελλήνων.
Ποια η αντίδραση του συστήματος? Ο πρόεδρος της δημοκρατίας το λέει στον πρωθυπουργό. Ο πρωθυπουργός ζητάει ευθύνες από τον υπουργό προστασίας του πολίτη, που δηλώνει ότι δεν είναι αρμόδιος γιατί υπάρχει το άσυλο και άρα αφορά τις πρυτανικές αρχές και το υπουργείο παιδείας. Που αυτοί ακολουθούν τον προηγούμενο νόμο που ψηφίστηκε επί Νέας Δημοκρατίας και άρα δεν ευθύνονται. Το πρόβλημα τους με λίγα λόγια είναι να αποδείξουν στην "κοινή γνώμη" ότι δε φταίνε για κάτι
Αυτά τα ανθρωπάκια λοιπόν, που δεν αναλαμβάνουν ευθύνες ούτε για το που κατουράνε, μπορούν να σταθούν αντάξια σημαντικών Εθνικών προκλήσεων, που κατά βάση είναι η εξής ΜΙΑ?
ΤΗΝ ΕΠΑΝΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ?
Οι ΠΑΣΟΚτσήδες κεχαγιάδες, μου θυμίζουν το ποίημα του Καββάφη, στο οποίο ο ποιητής διερωτάται "και τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους"? Θέλοντας να στιγματίσει τη νοοτροπία όλων αυτών που ψάχνουν το πρόβλημα, για να αποκτήσει νόημα η υπόσταση τους
Γιατί είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανίκανοι να σκεφτούν και να δράσουν ΘΕΤΙΚΑ
Είναι προϊόντα της παρακμής, του αρνητισμού, της διαφθοράς και της σήψης και δυστυχώς έχουν μολύνει ότι έχουν αγγίξει
Ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο λοιπόν.
Χωρίς μνημόνιο, ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει.

Ανυπακοή, η άλλη όψη της απελπισίας

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες, μιας γενικευμένης λαϊκής αντίδρασης, σε κάθε τι που εξαγγέλλει η κυβέρνηση Παπανδρέου
Η λέξη που λανσαρίστηκε από το ΚΚΕ και το μηχανισμό προπαγάνδας του, πολύ επιτυχημένα, είναι η λέξη "ανυπακοή"
Παρότι έχουμε επανειλημμένως τονίσει τη φαιδρότητα της επιχειρηματολογίας όλων των παρατάξεων που ανήκουν σε αυτό που έχουμε ονομάσει Η.Α.Α (Ηνωμένοι Αριστεροί Ανεύθυνοι), θα πρέπει να καταγράψουμε τις αληθινές προεκτάσεις τις επιχειρηματολογίας αυτής στο κοινωνικό σύνολο
Ναι, υπάρχουν αληθινές και υπαρκτές προεκτάσεις και πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν γεμάτοι ελπίδα, απελπισία και φόβο στη διαλεκτική της αναμπουμπούλας, πιστεύοντας ότι έτσι, στέλνουν ένα μήνυμα
Κοιτάξτε παντού γύρω σας και δείτε τι εννοώ
Ανυπακοή στα διόδια, στις πληρωμές ΔΕΚΟ (δεν πληρώνουμε λογαριασμούς, τέλη, φόρους κλπ), ανυπακοή στην τήρηση διάφορων νόμων (κραυγαλέο παράδειγμα ο αντικαπνιστικός νόμος), ανυπακοή στη διαπραγμάτευση έναντι κατοχυρωμένων συμφερόντων (βλέπε κλειστά επαγγέλματα και συλλογικές συμβάσεις), ανυπακοή στην πληρωμή των δανείων από τις τράπεζες (κατακόρυφη αύξηση επαναδιαπραγματεύσεων και διαιτησίας), ανυπακοή απέναντι στα δικαστήρια (βλέπε ΧΥΤΑ Κερατέας), ανυπακοή απέναντι στις υπηρεσίες (βλέπε δημόσια μέσα μεταφοράς), και πολλά άλλα
Με αποκορύφωμα το ρεύμα "δεν πληρώνω" που ενώ ξεκίνησε από άλλα κίνητρα (πολύ σωστά) κατέληξε να συμπεριλάβει και όσες άλλες κατηγορίες "βόλεψε" να συμπεριλάβει. Και συνεχώς μεγαλώνει. Καθόλου άδικα θα σημειώσω εγώ
Το ρεύμα "δεν πληρώνω", έγινε η σημαία του κινήματος της ανυπακοής, κίνημα που φιλοσοφικά (και όχι μόνο, θα διαβάσετε παρακάτω) στηρίζεται και καλύπτεται από τους Η.Α.Α, οι οποίοι και δρέπουν τελικά τις δάφνες στον πολιτικό-επικοινωνιακό-εκλογικό στίβο
Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι οι Η.Α.Α δεν προσδοκούν την εκλογή τους. Αυτοί ενδιαφέρονται μονάχα να κάνουν φασαρία, όπως είπαμε σε προηγούμενο κείμενο για συγκεκριμένους λόγους. Είναι ομάδες "πίεσης" και λειτουργούν με αυτή ακριβώς τη λογική. Και είναι ακριβώς έτσι οργανωμένοι!
Έχει όμως κάποιο αποτέλεσμα η κάποιο νόημα ύπαρξης το κίνημα της ανυπακοής?
Κατά τη γνώμη μου θα έχει βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα και επιπτώσεις, ωστόσο μακροπρόθεσμα θα αποδειχτεί ατελέσφορη πρόταση
Βραχυπρόθεσμα θα ενσωματώνει (όπως συμβαίνει τώρα) την αγανάκτηση και την απελπισία των (όσων) πολιτών που αγανακτισμένοι θέλουν να αντιδράσουν απέναντι στην κατάρρευση του πλέγματος ασφαλείας που μέχρι σήμερα απολάμβαναν, καλώς ή κακώς
Μακροπρόθεσμα όμως, η συνειδητοποίηση της ματαιότητας του, σε σχέση με την τελεσιδικία των μέτρων, νόμων, αναγκαιοτήτων, αναγκών, περιστάσεων, κλπ θα σημάνει και το τέλος του
Το κίνημα της ανυπακοής, ενσωματώνει στοιχεία αντάρτικου πόλεων. Δηλαδή δε μπορούμε να χτυπήσουμε ένα κατά μέτωπο στόχο διότι είμαστε αδύναμοι, οπότε χτυπάμε μικρούς περιφερειακούς ή τέλοσπάντων πρόσφορους στόχους, ώστε να δημιουργούμε την εντύπωση ότι είμαστε πολλοί, είμαστε παντού, να προκαλέσουμε σύγχυση και αποπροσανατολισμό της κεντρικής εξουσίας και τελικά να πετύχουμε ένα πόλεμο σταδιακής φθοράς και αποσάθρωσης της
Είναι εφικτό αυτό? Σε μεγάλο βαθμό είναι εφικτό, για ένα πόλεμο με συγκεκριμένους στόχους. Δηλαδή αν πηγαίναμε σε εκλογές το Μάρτιο, όπως έχουμε ήδη πει, τότε ναι ο πόλεμος τέτοιου τύπου προσδίδει με την ένταση και τη διασπορά του, μια μεγάλη δυναμική στους πολιτικούς του πατρόνους
Στην αντίθετη περίπτωση, της επί μακρόν συντήρησης ενός αντάρτικου, υπάρχει ο φόβος της κούρασης και της εξάντλησης των πόρων κάθε είδους. Υλικών και ψυχολογικών.
Γιατί αλήθεια, παρατηρούμε αυτά τα φαινόμενα σε έξαρση στην Ελλάδα, τον τελευταίο καιρό?
Γιατί είναι σαφές, ότι έτσι εκτονώνεται το συναίσθημα των πολιτών που βάλλονται από παντού με σκληρά και άδικα φορομπηχτικά και αδιέξοδα μέτρα. Είναι παλιό τέχνασμα, αλλά αποτελεσματικό
Και το ότι πρόκειται για τέχνασμα, αποδεικνύεται από την αδιαφορία της κεντρικής εξουσίας να παρέμβει αποτελεσματικά να τα επιλύσει.
Ποιόν ωφελούν οι στάσεις εργασίας? Ποιόν ωφελούν τα μπλόκα? Ποιόν ωφελούν όλα αυτά τα σημεία των καιρών, εκτός από την κεντρική εξουσία? Με ότι συνεπάγεται κεντρική εξουσία
Πάντως τον κοσμάκη δεν τον ωφελούν. Αυτός είτε φωνάζει, είτε όχι, η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη ήδη. Είναι αυτός που πληρώνει πάντοτε, είτε σε χρήμα, είτε σε "προστασία". Κάθε είδους "προστασία" η σε νέα Ελληνικά "νταβατζιλίκι"
Αυτό που με στεναχωρεί βαθιά, είναι ότι πολλοί πιστεύουν, ότι υιοθετώντας αυτές τις βλακώδεις νοοτροπίες, προσφέρουν κάτι σοβαρό, στη μεγάλη ανάγκη αυτής εδώ της μικρής πατρίδας, ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΡΙΖΙΚΑ
Θα με ρωτήσετε με το δίκιο σας "δηλαδή να μην αντιδράμε?να μην αγωνιζόμαστε?να μη διεκδικούμε?"
Δε λέω κάτι τέτοιο, αντιθέτως. Είναι αναγκαίο να αντιδράμε, να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε
Ωστόσο θα πρέπει να έχουμε όραμα πρώτα απ όλα και γνώση κατά δεύτερο λόγο, ώστε να μπορούμε να διοχετεύουμε τη δύναμη μας στα σωστά κανάλια. Να ξέρουμε προς τα πού βαδίζουμε, τι επιθυμούμε, και πως θα το πετύχουμε
Τα σωστά κανάλια ΠΟΤΕ δεν απευθύνονται στο συναίσθημα και στην ατομική-μικρο συμφεροντολογική ευημερία, ΠΑΝΤΟΤΕ όμως απευθύνονται στη λογική και στο συλλογικό-συνολικό μεγάλο συμφέρον
Τα σωστά κανάλια, είναι σωστός και υγιής τρόπος σκέψης με γνώμονα την πρόοδο της Ελλάδας, απ όποιον και να εκφράζονται στον πολιτικό στίβο. Πρόσωπα, ομάδες, κόμματα, ρεύματα ή απλά άτομα.
Οι Η.Α.Α δεν έχουν όραμα. Η μάλλον το όραμα τους είναι τσιτάτα του τύπου "να διαλύσουμε την καπιταλιστική κοινωνία" ή "να καταγγείλουμε το διεθνή ιμπεριαλισμό". Οι Η.Α.Α δεν έχουν γνώση. Δεν έχουν ποτέ αρθρώσει μια βιώσιμη, υλοποιήσιμη, σοβαρή πρόταση πολιτικής, επί συγκεκριμένων θεμάτων. Δεν χρειάστηκε. Ξέρουν ότι δεν θα κυβερνήσουν ποτέ
Ξέρουν επίσης ότι σήμερα, ο καλύτερος τρόπος να διαφημιστούν δεν είναι η αλλαγή της νοσηρής νοοτροπίας και του αρνητισμού. Αλλά η διασπορά του μίσους, της μισαλλοδοξίας, της ανυπακοής και της αντίδρασης χωρίς σκοπό, η ενσωμάτωση του φόβου της κοινωνίας και η μετάλλαξη της σε τυφλή δύναμη δράσης, χωρίς ηθικά και ανθρωπιστικά όρια
Και το έχουν πετύχει σε μεγάλο βαθμό, να πιστέψουμε ότι "κάτι" συμβαίνει. Ότι χανόμαστε. Ότι το καράβι έχει βουλιάξει και ότι πνιγόμαστε. Ότι η Ελλάδα έχει διαλυθεί και το μαύρο σκοτάδι την έχει περικυκλώσει. Ότι παντού γύρω μας τα πάντα καταρρέουν!!! Και ότι αυτοί ξέρουν προς τα πού να οδηγήσουν το καράβι αυτό. Στην ξέρα!!
Ναι στην ξέρα!! Κάτι είναι κι αυτό!!Αντί να πελαγοδρομούμε και να διαιωνίζουμε την ανασφάλεια και τη ντροπή μας, ας φουντάρουμε σαν τις Σουλιώτισσες να σωθούμε τουλάχιστον από την αγωνία μας
Λοιπόν, δεν είναι για γέλια όλα αυτά?
Πόσο περισσότερο Ελληνική κουλτούρα και υπερηφάνεια μου δημιουργεί η εικόνα ενός φτωχού, πλην όμως αξιοπρεπή και σώφρονα πολίτη, που μοχθεί και παλεύει, όπως μπορεί, να συντηρήσει την οικογένεια και τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις που τον έχουν κρατήσει χιλιάδες χρόνια στον αφρό!!
Πόσο περισσότερο Αριστερή κουλτούρα και υπερηφάνεια μου δημιουργεί η εικόνα του εργάτη που αγωνίζεται για το μεροκάματο, με όπλο τη δουλειά, τη μόρφωση, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη, τη συμπαράσταση και τη συνευθύνη. Τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ επίτευξη και όχι τον ατομοκεντρικό πλουτισμό. Την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ και όχι την προσωπική φαυλότητα
Να ποια είναι η Αριστερά! Να ποια είναι η Ελλάδα!
Να πως επιβίωσαν από πολέμους, καταστροφές και διχόνοιες
Με υπακοή, και ελπίδα, σε ουσιαστικές και ατόφιες ΑΛΛΑΓΕΣ

ΥΓ* Για το ζήτημα των μπλόκων σε Λαύριο και Κερατέα, υπάρχει οργανωμένο δίκτυο επικοινωνίας, με σειρήνες, κινητά τηλέφωνα, μέχρι και μπλόγκ στο ίντερνετ, τύπωμα προκηρύξεων και πολλά άλλα, προκειμένου να οργανώνεται το αντάρτικο και να συγκρούεται με την αστυνομία. Γνωρίζουμε ότι, όταν χρειαστεί, κατεβαίνουν πούλμαν με αναρχικούς από Αθήνα (ενισχύσεις), ότι υπάρχουν συντονιστικές ομάδες "αλλότριας" προέλευσης που δείχνουν στους διαδηλωτές πώς να φτιάχνουν μολότωφ νέας τεχνολογίας. Γνωρίζουμε ότι μηνύσεις δε γίνονται διότι απειλούνται προσωπικά οι αστυνομικοί του Λαυρίου, και οι οικογένειες τους, καθώς επίσης απειλούνται και καταστηματάρχες. Αν όλα τα παραπάνω στοιχεία σας φαίνονται αυτοχρηματοδοτούμενα, ή αυθορμήτως σχηματισμένα, και πιστεύετε ότι δεν υπάρχει "έτοιμη" και γνωστή τεχνογνωσία από πίσω....τότε λάθος μπλόγκ διαβάζετε

Ο Έλληνας ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει

Στις 26 Νοεμβρίου έγραφα, ότι χρεοκοπημένος είναι μόνο ο τρόπος σκέψης μας. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ : http://capobomba.blogspot.com/2010/11/blog-post_26.html

Σήμερα επανέρχομαι για να κάνω μια διαπίστωση σε σχέση με τα παραπάνω.
Ο μέσος Έλληνας έχει δίκιο να απελπίζεται γιατί στις μέρες μας συμβαίνουν ταυτόχρονα πολλά πράγματα εντελώς απροειδοποίητα.
Και εδώ έγκειται και η ολοσχερής αποτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου, να φανεί αξιόπιστη και εχέγγυα επικοινωνιακά, στα μάτια των Ελλήνων. Κανέναν δεν έχει πείσει, ούτε και πείθει, ακόμα και τα ίδια τα στελέχη του κόμματος της.
Σήμερα λοιπόν συμβαίνει μια οικονομική κρίση την οποία κάλυπταν οι συνένοχοι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί φορείς, επί χρόνια (και ευημερούσαν, αντί να παίρνουν μέτρα αποτροπής των συνεπειών της για τον κοσμάκη), και ταυτόχρονα καλούμαστε να αναδιαμορφώσουμε ένα σταθερό -για 30 χρόνια- σκηνικό στην καθημερινότητα μας. Ένα σκηνικό -τώρα πια- παραλόγου, σε κάθε επίπεδο, τοπικής και ευρείας διοίκησης και σχέσεων του πολίτη με το κράτος και τους συμπολίτες του.
Είναι λοιπόν απόλυτα λογικό και δίκαιο, το 80% του Ελληνικού λαού να κατακλύζεται από φόβους και ανασφάλεια, για το τι θα του ξημερώσει. Είναι αναμενόμενο
Η κυβέρνηση φυσικά δεν ασχολείται με αυτά. Έχει "σοβαρότερα" να κάνει
Πασχίζουν να διασώσουν την οικονομία με αμφισβητούμενου αποτελέσματος μέτρα, κλασσικής νοοτροπίας περικοπών (γιατί δεν ξέρουν τίποτα δημιουργικό να σκεφτούν), φορολόγησης, ψήφισης νόμων άκαιρων που δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, την κουλτούρα και την καθημερινότητα του λαού μας.
Δεν κυβερνούν, όχι.
Κυβερνώ σημαίνει έχω επίγνωση και είμαι αποφασισμένος να δώσω λύσεις. Να δώσω κατευθύνσεις. Και τέσσερα χρόνια (κατ ελάχιστο) είναι αρκετός χρόνος να δώσεις κατευθύνσεις πολιτικού οράματος και να ενημερώσεις τον κόσμο, προς τα πού τραβάει το καράβι
Ο Έλληνας δεν πρόκειται να αλλάξει, εάν δεν πειστεί ότι κάτι καλό γίνεται στη χώρα. Και δεν θα πειστεί με λόγια και καλές προθέσεις, αλλά με έργα σοβαρά, από σοβαρούς ανθρώπους.
Σοβαροί άνθρωποι δεν είναι οι καθηγητές πανεπιστημίου και οι μεγαλοπτυχιούχοι, απαραίτητα. Είναι όσοι διαθέτουν προσωπικότητα και ήθος άμεμπτο και το αποδεικνύει η πορεία της ζωής τους. Στην πράξη.
Τα έργα τους δηλαδή, είναι αγαθά και υπέρ του συνόλου. Άρα εξ ορισμού είναι φτωχοί, πλην τίμιοι
Με την παραδοχή αυτή, αμέσως ξεχωρίζουμε τους κατάλληλους για την εξουσία. Δεν ανήκουν λοιπόν στα πολιτικά τζάκια, ούτε στους άλλους βρυκόλακες της Ελλάδας. Δε γίνεται να προέρχονται από λερωμένες φωλιές.Ούτε από ελίτ
Ξεχωρίζουμε όμως και τα κριτήρια επιλογής τους. Την προσωπική αρετή, που θεωρεί αυτονόητη την πραγμάτωση της, μέσω της συνολικής-συλλογικής επιτυχίας. Άρα αμέσως ξεδιαλέγουμε και το 80% των Ελλήνων  που ψηφίζουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, γιατί δε μπορούν να ταυτιστούν με την "προσωπική αρετή που θεωρεί αυτονόητη την πραγμάτωση της, μέσω της συνολικής-συλλογικής επιτυχίας". Ο Έλληνας φιλοδοξεί να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα του, και να πετύχει ο εαυτός του και μόνο! Σιγά μην τον νοιάζει το σύνολο!
Με λίγα λόγια, δεν έχουμε πολιτικούς κατάλληλους, είμαστε όμως κι εμείς το ίδιο και το αυτό. Παρακμιακοί και περιθωριακοί, κατ' επίφαση Ευρωπαίοι των Βαλκανίων.
Δε με στεναχωρεί η κρίση, ούτε τα λεφτά. Στην τελική μας ξύπνησαν από ένα μεγάλο και δηλητηριώδη λήθαργο που στο τέλος θα μας σάπιζε ολοκληρωτικά
Δε με στεναχωρεί που το 2011, θα με βρει με εισόδημα μικρότερο και με ψυχολογία κάτω του μηδενός για τα δημόσια πράγματα.
Αυτό που διαπιστώνω γύρω μου είναι ότι, αποκαλύφθηκε μια σοβαρότερη κρίση στην κοινωνία που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Μια κρίση θεσμών, νοοτροπίας, οράματος, κουλτούρας και παιδείας
Μια κρίση Ελληνισμού, ταυτότητας και ποιότητας
Στα δύσκολα, έχουμε τη φήμη ότι συσπειρωνόμαστε. Όμως αυτή τη φορά, ούτε η ενιαία γλώσσα, ούτε η ενιαία θρησκεία, ούτε το κοινό ελπιδοφόρο μέλλον (το ποιο?) μπορούν να μας δώσουν κίνητρο. Δηλαδή σήμερα ο Έλληνας δεν έχει από που να πιαστεί για να βρει αποκούμπι. Κάποτε πιανόταν από την πολιτιστική του παράδοση. Σήμερα η πολιτιστική αυτή παράδοση έχει γίνει spread, αναδιάρθρωση χρέους, δανεικά, μνημόνιο, χρέος, και άλλες ωραίες λέξεις.
Και μας πιάνει πανικός και απελπισία, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι θαύματα δε γίνονται.
Και δεν θα αλλάξουμε στην πραγματικότητα. Απλώς θα τη μασκαρέψουμε, για να επιβιώσουμε και να την ξορκίσουμε. Και προς τα έξω (τους εταίρους μας) και προς τα μέσα (το λαό μας)
Γι αυτό και λέω και ξαναλέω, ο Έλληνας ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει
Και δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί έχει μάθει να φοβάται το καινούργιο, να το αποδιώχνει, να το κατακρίνει, να το απεχθάνεται.
Είναι ραγιάς ο Έλληνας, στο πνεύμα του, συμβιβάζεται με τη θέση στο δημόσιο, το πρόσκαιρο βόλεμα, τη φαιδρότητα και τη σαχλαμάρα της διασκέδασης που του πουλάνε για κατανάλωση
Είναι ραγιάς ο Έλληνας στις ελπίδες του, κάποτε το διαμερισματάκι, πιο μετά το αυτοκίνητο, το εφέ και την κατανάλωση και την επίδειξη, την "επιτυχία" της πλήρους συνταξιοδότησης
Είναι ραγιάς ο Έλληνας στην καθημερινότητα του, όταν παριστάνει το μάγκα σε βάρος των συμπολιτών του, σε μπλόκα, διαμαρτυρίες, φωνές και αλαλαγμούς υπέρ κοντόφθαλμων συμφερόντων και αλλοτριωμένων ηγετών.
Είναι τόσο απογοητευτικό να βλέπεις τη φτώχεια των ονείρων μας.
Είναι όμως τόσο σίγουρο, ότι με τέτοια φτώχεια κανείς δε μπορεί να προσδοκά καλύτερες μέρες για την πατρίδα μας. Με κρίση και χωρίς κρίση. Με λεφτά και χωρίς λεφτά.
Ο καθηγητής Γιανναράς, είπε ότι ο Ελληνισμός έπαψε να υπάρχει, όταν έπαψε να παράγει "καινοτόμο ιδιαιτερότητα".
Εγώ θα ήθελα να προσθέσω ότι ο Ελληνισμός έπαψε να υπάρχει, όταν έπαψε να αισθάνεται την ανάγκη να αλλάξει προς το καλύτερο.......

Κάνω φασαρία, άρα υπάρχω

Είναι να γελάς τελικά με τα όσα λέγονται στην Ελλάδα σήμερα
Διαβάζω πρωτοσέλιδο στο "Πρώτο Θέμα" της Κυριακής που μας πέρασε : "70% των Ελλήνων, υπέρ του φράκτη στον Έβρο, σύμφωνα με γκάλοπ της Alco"
Δεν έχω κανένα λόγο να αμφιβάλλω ότι έτσι είναι στην πραγματικότητα
Τα γκάλοπ, δηλαδή οι δημοσκοπήσεις, (άλλοτε κάποιοι λαϊκίζοντας ζητούσαν δημοψηφίσματα για άλλες ανάλογες περιστάσεις) είναι στατιστικά στοιχεία και αποτυπώνουν όσα ονομάζουμε στην καθομιλουμένη μας "αυτονόητες παραδοχές".
Διότι εκπορεύονται από τη λογική μας. Την απλή καθημερινή λαϊκή λογική.
Τη λογική του βιώματος στο σήμερα, της ζωής με ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά.
Και τη λέει η λογική? Ότι ο κάτοικος του κέντρου των Αθηνών, και της Βόρειας Ελλάδας για παράδειγμα (όχι μόνο της ακριτικής Ελλάδας) θεωρεί την απρόσκοπτη εισροή χιλιάδων λαθρομεταναστών, πρόβλημα.
Ότι στη σκέψη του "ο φράχτης στον Έβρο" συμβολίζει το σταμάτημα της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και όχι την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και είναι μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα, η λαθρομετανάστευση, όπως έχουμε ξαναπεί, για πολλούς και σοβαρούς λόγους
Οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ, όπως και τα κόμματα της Ηνωμένης Αριστερής Ανευθυνότητας, και οι τζουτζέδες-παπαγαλάκια-διαφημιστές-πελάτες κλπ έχουν βρει ακόμα ένα λόγο για να λαϊκίσουν, να φωνάξουν και να διαμαρτυρηθούν
Να κάνουν τσάμπα φασαρίες, τσάμπα μαγκιές και τσάμπα νταϊλίκια, στην καμπούρα ενός κράτους-Λεβιάθαν, με αντανακλαστικά και δυνατότητες μεθυσμένου χοντρού γέρου που κάνει ακροβατικά πάνω σε σκοινί 1000 μέτρα ψηλά
Γιατί ξέρουν πολύ καλά, ότι μόνο φασαρία και αναμπουμπούλα μπορούν να προκαλέσουν, για να τραβήξουν την προσοχή
Οι μεν επιχειρηματίες να τραβήξουν την προσοχή για να τσιμπήσουν οι πελάτες, και να πουλήσουν στα μέσα τους, διαφημιστικό χώρο πανάκριβο. Δηλαδή τελικά να ζήσουν, να υπάρξουν με τα λεφτά των διαφημιστών
Οι δε Ηνωμένοι Αριστεροί Ανεύθυνοι, θέλουν να τραβήξουν την προσοχή για να υπάρξουν πολιτικά. Προσθέτοντας ένα κρίκο στην προηγούμενη αλυσίδα.
"Φωνάζω", άρα προσελκύω τα ΜΜΕ, που προσελκύουν πελάτες-ψάρια, που πληρώνονται από διαφημιστές και φτιάχνουν μαρκετίστικα προφίλ, ανάλογα των ψηφοφόρων-πελατών, για να πουλήσουν και παράπλευρα προϊόντα
Και οι δύο παραπάνω, φωνάζουν για σαχλαμάρες και για αφορμές της πλάκας . Για τα σοβαρά σιωπούν περίεργα. Η αναμασούν τσιτάτα 30ετίας. Η καταφεύγουν στον "ένοπλο αγώνα", γιατί τα "λόγια μας τελείωσαν, ώρα για πράξεις"
Έχει γίνει ο βίος αβίωτος του Αθηναίου, από τους πάσης φύσης εξαθλιωμένους λαθρομετανάστες που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα.
Με το ζόρι να μας πείσουν ΜΜΕ και Η.Α.Α, ότι δεν είναι έτσι. Ότι εμείς φταίμε και όχι αυτοί.
Και να σου συναυλίες, πορείες, εκκλήσεις για φιλανθρωπία, ειρήνη, αλληλεγγύη, ανθρωπιά και δικαιώματα, παγκόσμια κατανόηση ενάντια στο ιμπεριαλιστικό κατεστημένο που δημιουργεί αδιέξοδα, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση που κονιορτοποιεί τον τρίτο κόσμο. Και ούτω καθεξής.
Ότι δεν είναι έτσι όπως τα λέμε. Ότι υπάρχει "και η άλλη πλευρά".
Ότι η βία, τα ναρκωτικά και η πορνεία, δεν οφείλονται στους λαθρομετανάστες που (δικαιολογημένα για να επιβιώσουν) κάνουν κάθε είδους "μαύρη" εργασία.
Ότι οι ληστείες, οι διαρρήξεις, τα γκέτο, τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, η προστασία οφείλονται στους κακούς Έλληνες (σίγουρα και σε αυτούς, εννοείται αυτό)
Ότι υπάρχουν άλλες λύσεις, πέρα από το φράχτη και την απέλαση.
 Ότι εμείς "εξυπηρετούμε τους πολιτικούς μας πάτρωνες" (δηλαδή κάθε κόμμα που δεν ανήκει στους Η.Α.Α) και είμαστε εγκάθετοι και προκατειλημμένοι.
Είναι κλειστοί οι δημόσιοι δρόμοι από μπλόκα και απεργίες στα μέσα μεταφοράς και ο πολίτης δε μπορεί να μετακινηθεί στοιχειωδώς. Κινδυνεύει η σωματική και ψυχική του ακεραιότητα.
Όχι! Πρέπει να πειστούμε από τα ΜΜΕ και τους Η.Α.Α ότι εμείς φταίμε και πάλι
Φταίμε γιατί δεν έχουμε ευαισθησία απέναντι στον τίμιο αγώνα για τους ΧΥΤΑ, και αγνοούμε την πλούσια φυσική και πολιτιστική μας κληρονομιά.
Φταίμε γιατί ανήκουμε στο κατεστημένο που πολεμά τους λαϊκούς αγώνες και τον δοκιμαζόμενο πολίτη που ξενυχτά στα μπλόκα και κατεβαίνει σε μεγαλειώδεις διαδηλώσεις αλά 1970 και κίνημα 1-1-4.
Φταίμε γιατί δεν καταλαβαίνουμε ότι το δικό του δικαίωμα, είναι πάνω από το δικό μας και δεν αποδεχόμαστε σιωπηλά το μεγαλείο του. Σα δε ντρεπόμαστε, οι επαναστάτες του καναπέ, να κάνουμε και κριτική από πάνω
Και να σου πορείες, απεργίες, δηλώσεις και κόντρα δηλώσεις και οργισμένα διαβήματα στη Βουλή
"Κύριε Πρωθυπουργέ, σας πιάσαμε στα πράσα"
Για την αξιολύπητη φαρσοκωμωδία που περιέγραψα έχω ανάμεικτα συναισθήματα.
Μία τσαντίζομαι και μια γελάω με τα χάλια τους.
Μια θέλω να πάρω ένα τούβλο και να το πετάξω στα κεφάλια τους και μια θέλω να τους κοροϊδέψω. Μια αναρωτιέμαι αν είμαστε στην Ευρώπη του 2011 και μια διαπιστώνω ότι βρίσκομαι στη Ρουμανία του 1980.
Δεν ξέρω τι άλλο να πω ομολογώ
Κάνουν φασαρία για να υπάρξουν, και τίποτα παραπάνω. Μια δουλίτσα κι αυτή
Μην τους παίρνετε στα σοβαρά, είναι φαινόμενο που όσο το αγνοείς, τόσο ελαχιστοποιείται, τόσο φθίνει και γκρεμίζεται.
Και αν έχετε κι εσείς φίλους και γνωστούς που αρέσκονται σε αυτή τη μορφή θεατρικής τέχνης, που ο δήμαρχος Γκλέτσος ανέβασε σε οσκαρικά ύψη, τότε κουνήστε με κατανόηση το κεφάλι και πηγαίνετε παρακάτω
Θα κουραστούν και η ζωή θα πάει παρακάτω κι αυτή. Όπου τέλοσπάντων θέλει αυτή να πάει..

Η άλωση της Κερατέας

Εδώ και ένα μήνα στην Κερατέα Αττικής, διαδραματίζεται το θέατρο του παραλόγου
Θα με ρωτήσετε, και πού δε συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα, τον τελευταίο καιρό?
Και όλοι θα έχουμε να καταθέσουμε τις δικές μας ιστορίες καθημερινής τρέλας, άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με πικρία
Το θέμα της Κερατέας είναι σύνθετο για πολλούς λόγους, και αυτός είναι ο λόγος που ασχολούμαι και γράφω γι αυτό
Διαφορετικά θα είχα αρκεστεί στην αγανάκτηση μου, απέναντι στη φασιστική και τραμπουκική στάση μιας κοινότητας ανθρώπων, απέναντι στους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες
Διότι περί αυτού πρόκειται.Αγνός Γκεμπελικός φασισμός, βγαλμένος μέσα από εποχές σκοταδισμού
Γιατί είναι πολύπλοκο ζήτημα?
Γιατί συνδυάζεται η άγνοια/ελλιπής ενημέρωση/ηθελημένη αδιαφορία των κατοίκων απέναντι στο θέμα της εγκατάστασης του Χ.Υ.Τ.Υ στην περιοχή τους (σε ένα χώρο που ούτως ή άλλως λειτουργεί ως παράνομη χωματερή εδώ και δεκαετίες, η οποία εκτός της δυσοσμίας, αυτο-αναφλέγεται τους θερινούς μήνες), μαζί με την αλήτικη και σπεκουλαδόρικη στάση της δημοτικής αρχής (διαχρονικά)
Η χαρά του δημοσιογράφου, να βγάλει λαβράκια!
Από πού να ξεκινήσει κανείς να εξιστορεί την υπόθεση, που καταλήγει να είναι τόσο απλό ζήτημα, όπως τα πάντα -τελικά- στη χώρα μας
Κάποιοι βρήκαν ένα "πάτημα"-μια πιασάρικη αφορμή, να πιέσουν για να διευθετηθούν με "ωραίο" τρόπο οι...εκκρεμότητες και τα συμφέροντα τους (δηλαδή να απαλλοτριωθούν τα καταπατημένα χωράφια που έχουν καταλάβει, ώστε να πάρουν αποζημίωση από την υποβάθμιση της γης που εκχωρούν για να γίνει ο Χ.Υ.Τ.Υ....)
Από δίπλα οι παπαγαλάκηδες της αριστεράς-δήθεν δίπλα στους αγώνες των πολιτών για τα "δικαιώματα" τους.
Οι κατ' επάγγελμα υπερασπιστές της δημοκρατίας μέσω "δυναμικών" αντιδράσεων, όπως έκαναν με υψηλή οικολογική ευαισθησία για τους κορμοράνους του Βοτανικού και τους "καημένους" κατατρεγμένους Ρομά και τους άλλους εξαθλιωμένους μετανάστες...
Θα ήθελα να προτείνω στον Τσίπρα που τόσο συχνά εμφανίζεται αηδιασμένος και εκφράζεται σε τόσο καλά ελληνικά για το πόσο αλληλέγγυος είναι προς τους δοκιμαζόμενους κατοίκους, να το γυρίσει στα βαφτίσια και τις κουμπαριές, όπως ο Μητσοτάκης, για να γελάσει και το χειλάκι του για λίγο...παραπικράθηκε το παλικάρι μας, βλέπετε
Πλήθος κάμερες και "απευθείας" ανταποκρίσεις ήδη κανονισμένες να δείχνουν το "ζουμί" δηλαδή τα σπασμένα κεφάλια και τις μολότωφ σε ώρα αιχμής, που ο μέσος πολίτης παραζαλισμένος από τους κώλους και τα βυζιά του STAR και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις του ALTER, θέλει να δει και λίγη "δράση"
Άρτος και θεάματα η τηλεόραση, τη δουλειά μας να κάνουμε να γελάμε με την κατάντια και τη θλιβερή παρακμάζουσα ψωροκώσταινα των δανείων και της προπαγάνδας
Γιατί, εκτός από το θεαθήναι και την πολιτικολογία της πλάκας, από διαφόρους αρμόδιους και αναρμόδιους, η ουσία του ζητήματος είναι τόσο αισχρή και σκαιά, που είναι να σε πιάνει πονοκέφαλος με τη μαλακία που δέρνει τους ανθρώπους
Και καλά οι κάτοικοι. Πες είναι σε διαρκή σύγχυση μη ξέροντας τι να πρωτοπιστέψουν.
Δεν αναφέρομαι στους εισαγόμενους τραμπούκους διαφόρων προελεύσεων (χουλιγκάνοι, αναρχοαυτόνομοι, "αγανακτισμένοι πολίτες" κλπ κατηγορίες πιθήκων) που έκαψαν τα περιπολικά και συντηρούν τα μπλόκα ενώ επιτέθηκαν και στο αστυνομικό τμήμα. Ούτε και σε αυτούς που κρατούσαν τα κυνηγετικά όπλα και πυροβολούσαν στον αέρα για να εκφοβίσουν τα ΜΑΤ
Αναφέρομαι στο μέσο κάτοικο της Κερατέας που μπορεί και να φοβάται να εκφραστεί και διαφορετικά. Άντε πες ότι αυτός δεν ξέρει, ακούει τα κανάλια που υποδαυλίζουν τη φωτιά. Θέλει κάπου να φανεί αλληλέγγυος γιατί σκέφτεται ότι θίγεται η πόλη του. Ότι τον έχουν στοχοποιήσει. Ότι είναι πολιορκημένος βρε αδερφέ...
Ο δήμαρχος ο κύριος Λεβαντής που είναι? Το δημοτικό συμβούλιο που είναι? Η περιφέρεια και τα θεσμικά όργανα που είναι? Τι κάνουν όλοι αυτοί? Ο κύριος Ιατρού που εμφανίζεται στην τηλεόραση ως δήμαρχος Κερατέας ποιος είναι? Και πως γίνεται να κάνει δηλώσεις  κάποιος που δεν είναι δήμαρχος, για λογαριασμό του δημάρχου?
Τα μπλόκα σε Κερατέα και Λαύριο, πως γίνεται να αποτελούνται από δημοτικά οχήματα και οχήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας, υδροφόρες του δήμου, μηχανήματα εκσκαφής του δήμου, νταλίκες κλπ καθώς και να είναι παρόντες σε αυτά, δημοτικοί υπάλληλοι και να πληρώνονται μισθό από το Ελληνικό κράτος?
Πως γίνεται να κλείνεις δημόσιο δρόμο, με δημόσια μέσα και να μην επεμβαίνει αυτεπαγγέλτως ο εισαγγελέας κατά παντός υπευθύνου, ονομαστικά (γιατί αυτοί που αναφέρω έχουν ονοματεπώνυμο, και είναι δημόσια πρόσωπα) και να ζητά να εκπέσουν του αξιώματος τους?
Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο της ιστορίας!! Γνωρίζουν την κατάσταση, αλλά δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό για να την τελειώσουν!!
Παρά στέλνουν τα ΜΑΤ για να παίξουν ξύλο με τους Κερατιώτες!! Αν είναι δυνατόν!!
Επί ένα μήνα, όλος ο κόσμος χρησιμοποιεί την παράκαμψη της Πλάκας με κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας, και το κράτος, ενώ μας έβαλε στη διαδικασία να ψηφίσουμε και να εκλέξουμε αντιπροσώπους, σφυράει αδιάφορα, στην κατάληψη του δημόσιου δρόμου από 5 αλήτες συνολικά, που εξυπηρετούν τα νταβατζιλίκια 50 άλλων από πίσω, με την ανοχή του δήμου Λαυρεωτικής!!!
Με οχήματα του δήμου τα μπλόκα, κύριοι, τι άλλο να πει κανείς και που να τον πιστέψουν, νισάφι πια με την εκλεγμένη πολιτική αλητεία και τα "δικαιώματα" του κάθε μειοψηφούντος κερατά, που με το έτσι θέλω κάνει πολιτική στην καμπούρα του Έλληνα.
Είπε ο Πάγκαλος πέντε μαλακίες και όλοι πέσανε να τον φάνε, επειδή είναι πάντα στόχος
Το όνομα του δημάρχου Λαυρεωτικής που ανέχεται αυτή την κατάσταση, το όνομα του εισαγγελέα που δεν τον κυνηγάει, το όνομα του Ραγκούση που δεν ξηλώνει τον υφιστάμενο του δήμαρχο, που καταστρατηγεί τους νόμους, γιατί δεν ακούγονται? Γιατί δεν πέσανε να τους φάνε?
Γιατί η μόνη τιμωρία γι αυτούς τους αλήτες τύπου Γκλέτσου, που τους ψηφίσανε για δημοτικούς άρχοντες, είναι το παραδειγματικό και δημόσιο ΞΗΛΩΜΑ. Και μόνο αυτό!! Ούτε ΜΑΤ, ούτε τίποτα!!
Αλλά είναι το ξεφτιλισμένο σύστημα που ζούμε τόσο βαθιά ριζωμένο στα μυαλά μας, που μια ζωή ασχολούμαστε με τον αφρό και τις δημόσιες σχέσεις, αντί να ζητάμε το κεφάλι αυτών που πραγματικά ευθύνονται
Σταματώ εδώ, γιατί είμαι οργισμένος από την αδυναμία μου να αντιδράσω αποτελεσματικά απέναντι στην καταπάτηση του δικαιώματος μου να κινούμαι ελεύθερα στη χώρα μου. Δικαίωμα που ετσιθελικά και για οποιοδήποτε σωστό ή λάθος λόγο μου στερούν συστηματικά οι άνθρωποι που πληρώνω μέσω της φορολογίας μου
Οι άνθρωποι, που για να βρίσκονται στη θέση τους, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, υποχρεώθηκε η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ να υπογράψει το Μνημόνιο, και να μείνει δέσμια σε αυτό, ένας θεός ξέρει μέχρι πότε
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ-τίποτα λιγότερο!!