Ζούν ανάμεσα μας

Όσο μεγαλώνω αρχίζω να βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου με διαφορετικές μορφές
Γιατί κάθε ένας απο εμάς δεν έχει μόνο τη σαρκική του υπόσταση, αυτή δηλαδή που φαίνεται και αποτελεί το μέσον δράσης του υποκειμένου στην υλική πραγματικότητα
Υπάρχει και η αθέατη πλευρά του καθενός, οι σκέψεις, ο ψυχισμός, τα συναισθήματα και τα όσα εμείς ανάγουμε σε 6η αίσθηση, προδιάθεση, συμπάθεια η αντιπάθεια, πρώτη εντύπωση και όπως αλλιώς έχουμε βαφτίσει αυτή την ασυνείδητη εντύπωση που αποκομίζουμε, από την επαφή με κάποιον άλλο άνθρωπο
Με αφορμή ένα χτεσινό περιστατικό, εξαιτίας του οποίου σοκαρίστηκα από μια συζήτηση, ανακάλεσα στο μυαλό μου παρόμοια περιστατικά, που μου απέδειξαν την παραπάνω παραδοχή, ότι κάτω από την καθωσπρέπει και τακτοποιημένη επιφάνεια, κρύβεται πολλές φορές ένα άγριο ζώο, ή λαϊκότερα ένα κτήνος ενστίκτων και παθών, μια ξεχωριστή οντότητα που κατευθύνει τις ενέργειες και τις σκέψεις πολλών εξ υμών, για να μην πώ όλων μας
Σε μερικούς ανθρώπους, το βάρος της πραγματικής τους συνείδησης, είναι αφόρητο. Όσο και να το μασκαρέψουν, βράζει και ανακατεύεται μέσα τους, δηλητηριάζοντας τη ζωή και τις συναναστροφές τους. Το μεγάλο τους προσόν είναι η παραπλάνηση, δηλαδή το θέατρο που εμείς μεταφράζουμε και καταγράφουμε ώς υποκριτική συμπεριφορά
Παρεπιπτόντως, παρότι δεν ασχολούμαι με τη θρησκεία, έχω ακούσει ότι η παραπλάνηση είναι το καλύτερο όπλο του Διαβόλου, για να κάνει τη δουλειά του. Αυτό απλά το καταγράφω, αλλά και το θεωρώ και σύμπτωση ότι είναι γνωστό απο τα παλιά χρόνια, και έχει ονοματιστεί έτσι
Κατέγραψα μερικές εμπειρίες μου, συνειδητοποιώντας ότι αυτό που βλέπω απέναντι μου, είναι απλά μια χάρτινη εικόνα, ενώ αυτό που κρύβεται απο πίσω, είναι μερικές φορές αποκρουστικό για μένα. Όχι βέβαια γιατί πιστεύω ότι μπήκε μέσα τους ο Διάβολος, αλλά γιατί έτσι, παρατηρώντας και αναλύοντας τις συμπεριφορές και τις λανθάνουσες εκφράσεις, γίνομαι πιό προσεκτικός και αποφεύγω να ανακατεύομαι με τα πίτουρα, διαφυλάττοντας την προσωπική μου ηρεμία και ειρήνη. Ιδού:

• Ο συνάδελφος. Ο κατά τεκμήριο αδιάφορος μέσος Έλληνας, με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, ο "δεν είδα και δεν άκουσα" παρότι μπροστά στα μάτια του γίνονται ένα σωρό πράγματα. Ο εγωίσταρος παρτάκιας ατομίσταρος άνθρωπος που ισοπεδώνει τα πάντα μπροστά στα θέλω του, με τον πιό αντιδραστικό τρόπο. Αυτός που ψηφίζει Σαμαρά ή Λάος ή Νέα Δημοκρατία στο πιό light του, ενώ κατα βάθος θαυμάζει τη Χούντα και τον Παπαδόπουλο, γιατί πάνω απ όλα "αγαπούσαν την Ελλάδα, το έθνος, και είχαμε Τάξη και ευημερία". Αυτός που όταν δολοφονήθηκε ο Αλέξης στα Εξάρχεια, μου είπε κατα πρόσωπο ότι, "καλά να πάθει το κωλόπαιδο, τι δουλειά είχε το χουλιγκανάκι να τριγυρνά νυχτιάτικα εκει κάτω, οι γονείς του το άφησαν λάσκα.." ενώ και ο ίδιος/ίδιοι έχουν μικρά παιδιά. Είναι αυτός που αποτελεί στο σκληρό πυρήνα της αδράνειας σε κοινωνικό επίπεδο, προτάσσοντας τη δήθεν παράδοση, τη δήθεν ιστορία, τη δήθεν συνήθεια, έναντι κάθε προοδευτικής σκέψης, δράσης, αλλαγής, γιατί και ο ίδιος δεν ξέρει κατα βάθος ποιός είναι και τι θέλει. Είναι λίγο Αθηναίος, λίγο επαρχιώτης, λίγο άσπρος και λίγο μαύρος, δηλαδή γκρίζος, και το καθωσπρέπει παρουσιαστικό/σπιτικο/οικογένεια/χόμπι/γυνάικα είναι όσα έχει ποτέ επιθυμήσει. Κάτω από αυτό το πρόσωπο, δε διαφέρει σε τίποτα απο αυτό που οι Αρχαίοι Ελληνες χαρακτήριζαν ώς Ιδιώτη και στα σημερινά Αγγλικά Idiot...σε χειρότερες εκδόσεις, το κτήνος μέσα του ζητά αίμα, βία, και εθνοτική κάθαρση με αρχηγό έναν ΕλληνοΧριστιανό Παπά, που με το Σταυρό του θα κάνει ντά όλους τους κακούς και ενοχλητικούς της ξεφτιλισμένης μας κοινωνίας....
• Ο ανώμαλος. Ο παραπάνω χαρακτήρας που επιβιώνει στους ίδιους χώρους και χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα για να καλύψει τα ίχνη του. Το βίτσιο και η διαστροφή του όμως κάπως πρέπει να εκδηλωθεί, εκεί που έχει την άνεση και την ανοχή να μην κριθεί. Μέσα και γύρω από την αγέλη, σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα, σε άλλες ώρες-που δεν κυκλοφορούν οι όμοιοι του και θα τον δούν η θα μάθουν τα μυστικά του-. Είναι αυτός που είδα στο γήπεδο, μια σειρά πιό πάνω απο μένα, να φωτογραφίζει κρυφά με το κινητό του το μωρό ενός άλλου φίλαθλου, την ώρα που ο πατέρας του μωρού κοίταζε αλλού. Και τον ξαναείδα σε άλλο μάτς, πάλι τον ίδιο να κάνει το ίδιο πράγμα. Όσες φορές ανακαλώ το πρόσωπο του στη μνήμη μου, μου έρχεται αναγούλα και εμετός, από την αρρώστια που κουβαλά και διαχέει γύρω του. Εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα παρεπιπτόντως, και πραγματικά εύχομαι -αν όντως είναι ένας τέτοιος- να πάθει όσα του αξίζουν. Αυτός και οι όμοιοι του. Οι άνδρες και οι γυναίκες της κοινωνίας που επί Παπανδρέου-Λιάνη είχαν γίνει ηθικολόγοι και ηθικοπλάστες, την ώρα που έβγαζαν τα μάτια τους αλληλοκερατωνόμενοι, κάνοντας πιάτσα διαδυκτιακά, φλερτάροντας και βωμολοχόντας στους περαστικούς/περαστικές, ασκώντας σεξιστικές διακρίσεις χειρίστου είδους στο περιβάλλον και την οικογένεια τους, όντας οι ίδιοι τα πρόσωπα υπεράνω υποψίας που βιάζουν τα ανηψάκια τους, και ένα σωρό άλλα σκατά, κάθε επαγγέλματος και προέλευσης που μαγαρίζουν τον αέρα που αναπνέουμε
• Ο μηχανόβιος/αυτοκινητόβιος. Ο δήθεν ελεύθερος καβαλάρης, ο ανεξάρτητος οδοιπόρος ταξιδιώτης, ο ατρόμητος ιππότης της ασφάλτου. Μια θλιβερή καρικατούρα κομπλεξικού ανθρωπάκου, που κρύβει την ανεπάρκεια του πίσω απο μοτοσυκλέτες και ριψοκίνδυνες ενέργειες με το αυτοκίνητο του. Ένας σαχλαμπούχλας ανύπαρκτος, που έναντι αντιτίμου αποκτά ένα όχημα προέκταση του ευνουχισμένου του εγώ και το περιφέρει επιδεικνύοντας το, πρός άγρα επιδοκιμασίας και αποδοχής από την κοινωνία. Και που πίσω από τα αστραφτερά του μέταλλα που γυαλίζει και πλένει όλη μέρα, και φορτώνει με αξεσουάρ, κρύβει έναν φασίστα των δρόμων, έναν τραμπούκο, που οχυρωμένος πίσω από τα σίδερα του "κάνει πόλεμο" και πουλάει νταηλίκια σε καθημερινούς εποχούμενους που απλώς μετακινούνται. Τρομοκρατεί και καταπιέζει τους άλλους με σαδισμό και αυταρέσκεια, γιατί αυτός είναι ο σπουδαίος και ο μάγκας και γιατί ταυτίζεται με όλα τα διάσημα ιδεώδη που αστράφτουν και ζέχνουν λάμψη και φώτα. Είναι αυτός, που όπως οι παραπάνω, φοράει τη μάσκα της φυλής του, όταν είναι με τους ομοίους του, αλλά μέσα του βράζει για την αδικία απέναντι του, γιατί ο άλλος είναι γρηγορότερος, γιατί αυτός είναι επαναστάτης περιθωριακός ενώ οι άλλοι εκπροσωπούν το κατεστημένο του δρόμου, γιατί ο τάδε γέρος δεν κάνει παρα πέρα να περάσουν, γιατί τα διόδια αυξήθηκαν, γιατί οι γυνάικες οδηγοί είναι χαζές, γιατί το πουλί του είναι μικρό, γιατί η μάνα του τον έδερνε...γιατί....Είναι αυτός που διαθέτει φαρμακείο στο κέντρο της Αθήνας, και στη λέσχη μοτοσυκλετιστών που ανήκα κάποτε, μου είχε επιτεθεί επί προσωπικού με χαρακτηρισμούς και προσβολές για να με διώξει, και να διοικήσει ο ίδιος. Είναι αυτός που σε φόρουμ με είχε βρίσει επί προσωπικού, το ίδιο και την κοπέλα μου, με χαρακτηρισμούς λιμενεργάτη. Είναι αυτός που παριστάνει τον αγαθό ιδεολόγο μοτοσυκλετιστή, αλλά είναι ο ίδιος στέλεχος καταστήματος-αντιπροσωπείας και κάνει "φίλους" για να πουλήσει μοτοσυκλέτες κάνοντας P.R για το μαγαζί του. Είναι αυτός που κυκλοφορεί χωρίς κράνος μονίμως, κάνοντας θόρυβο με τις ξετάπωτες εξατμίσεις, κουβαλώντας ανόητα κοριτσάκια με αποκαλυπτικά ρούχα στη σέλα του. Είναι αυτός που απέξω φαίνεται αστέρας του σινεμά και μεσα στο κεφάλι του κρύβεται η χειρότερη και βαθύτερη συντήρηση της πρώτης κατηγορίας...του συναδέλφου εννοώ
• Ο Αριστερός επαναστάτης. Εδώ το κόλλημα του εγκεφάλου δεν έχει προηγούμενο. Στρατευμένος σε μια παρωχημένη ρητορική που ανάγεται στον ψυχρό πόλεμο, για να μην πώ στη Λενινική επανάση του 1917-1918 στη Ρωσία, βλέπει παντού τριγύρω του καπιταλιστές που θέλουν να του κλέψουν τη δουλειά και το ψωμί του, φασίστες δεξιούς που θέλουν να τον στείλουν εξορία (πολύ θα τό θελε όμως για να ηρωοποιηθεί κι αυτός), διαπλεκόμενα ΜΜΕ με βιομηχάνους που υφαίνουν το δίχτυ της φυλάκισης του πνεύματος και του εκφυλισμού της γλώσσας και του πολιτισμού της χώρας, παπάδες-θεομπαίχτες που  πασάρουν το όπιο τους στον αδαή λαουτζίκο (ενώ το όπιο του ΚΚΕ-Σύριζα κλπ μυγοχαφτών ας πούμε είναι πιό εύπεπτο), συνομωσίες του διεθνούς κατεστημένου εναντίον των εξαθλιωμένων χωρών του τρίτου κόσμου και ένα σωρό άλλα, που τους τροφοδοτούν το ανήσυχο πνεύμα με προβληματισμό και παράπονα για τον φιλοχρήματο υλιστικό και εφήμερο κόσμο. Εδώ έχουμε πολλές υποκατηγορίες ανθρώπων. Υπάρχουν οι πραγματικά αδαείς και αγαθομούνηδες διοπτροφόροι και ακτιβιστές που προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει γύρω τους, με τις οικολογικές ανησυχίες, τις πορείες και τις καθιστικές διαμαρτυρίες, κυρίως φοιτητές η απολιθώματα του Πολυτεχνείου και οι πραγματικά σκληροπυρηνικοί κόκκινοι φασίστες που μέσα τους κρύβουν τον αναρχικό τρομοκράτη με τη μολότωφ, έχοντας ώς ιδανικό το αντάρτικο πόλεων της 17Ν. Είναι αυτοί που έκαψαν τους 3 αθώους στο κέντρο της Αθήνας, "απαντώντας" στη δολοφονία του Αλέξη, που είχε γίνει 2 χρόνια νωρίτερα. Είναι αυτοί που παίζουν ξύλο με τα ΜΑΤ, καίνε και σπάνε σε διαδηλώσεις προκαλώντας καταστροφές. Είναι οι ίδιοι που εμποδίζουν τον απόπλου των πλοίων από τον Πειραιά και σαμποτάρουν τον τουρισμό με όποιο τρόπο επιθυμούν καθοδηγούμενοι από τον Περισσό και την Αλέκα. Αυτοί που επικαλούνται το δικαίωμα στην απεργία για να κλείνουν τους δρόμους, να κρεμάνε πανώ στην Ακρόπολη και να εμποδιζουν την πρόσβαση σε αυτή, αυτοί που σταματάνε την τροφοδοσία με καύσιμα, αυτοί που παριστάνουν τους εργατοπατέρες και τους αγροτοπατέρες, ενώ οι ίδιοι κατέχουν τρομερά προνόμια και θέσεις (στο χώρο της Αριστεράς παρατηρούμε το περίεργο, να είναι ενθερμότατοι "κομμουνισταί" στα λόγια, οι πλέον πλουσιότεροι άνθρωποι-αλλά πάνω απ όλα ιδεολόγοι. Γιατί σ αυτή τη ρημάδα την Ελλάδα, είσαι ότι δηλώσεις και γενικά είναι πασέ να προτάσσεις πούρο και κοιλάρα έτσι σκέτα, χωρίς μια σάλτσα κόκκινη. Έτσι δεν είναι κ. Αλαβάνο?). Είναι αυτοί που χτές σε χώρο κοινωνικής δικτύωσης μου επιτέθηκαν με χαρακτηρισμούς "ρουφιάνε, μπατσόσκυλο, ασφαλίτη, πράκτορα" κλπ μπούρδες, επειδή άρθρωσα διαφορετική άποψη (τους κοροϊδεψα δηλαδή που παρουσίασαν τις διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ-Ελλάδας ώς προδοσία απέναντι στον λαό της Παλαιστίνης αναμεταδίδοντας το δελτίο τύπου του ΚΚΕ). Αυτοί και οι χειροκροτητές τους, που έτσι και τολμήσεις να πείς ότι δεν κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, μπορεί να σε λυντσάρουν, γιατί τους χαλάς την επαναστατική και αριστερή πιάτσα τους, που έχουν εργολαβικά αναλάβει να διαφημίζουν.

Αυτά τα ενδεικτικά και προσωπικά παραδείγματα τα παρέθεσα, γιατί πολύ απλά είναι άνθρωποι που ζούν ανάμεσα μας, παριστάνοντας κάτι άλλο απ ότι κατα βάθος είναι. Το πρόβλημα τους είναι ότι αυτό δεν το συνειδητοποιούν και δεν το αποδέχονται. Δε συναισθάνονται ούτε και αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα γύρω τους, η την απωθούν με την ίδια βία που πολεμούν όσους τους κρίνουν ή τους βάζουν τον καθρέπτη στη μούρη τους.
Και με θλίψη έχω διαπιστώσει, ότι η τεράστια εσωτερική βία πολλών εξ αυτών, είναι ένα κτήνος που όσο παιρνούν τα χρόνια μεγαλώνει, σκληραίνει, φανατίζεται και αναπαράγεται, διαιωνίζοντας μια στρεβλή και εσωστρεφή κοινωνία που θα πρεπε σήμερα να αναζητά διεξόδους και προοπτικές για το μέλλον της
Υποθέσεις δηλαδή που ακουμπούν ξανά, το βασικό θέμα της Παιδείας και της Νομιμότητας, ώς μέτρα και σταθμά ενός καλύτερου, ειρηνικότερου και πιό ανθρώπινου κόσμου