Σκόρπιες σκέψεις ξανά

Είχα γράψει πρίν καιρό για την παραοικονομία. Είχα πεί ότι αποτελεί τη μόνη λύση μαζί με την αισχροκέρδεια για μία χώρα σαν τη δική μας, που έχει φτιαχτεί με όρους μπανανίας. Δηλαδή με όρους τριτοκοσμικής διεφθαρμένης εποπτευόμενης οικονομίας, που βασίζεται κυρίως σε διαπλοκή και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, για να παράγει πλούτο. Τώρα που έσφιξαν οι κώλοι, για να το πώ και λαϊκά, η κυβέρνηση είναι ξανά αντιμέτωπη με αδιέξοδα. Οι μπανανιες, άγονται και  φέρονται απο ξένα συμφέροντα (όπως κι εμείς, αλλά επειδή είμαστε κυριλέ τα αποκαλούμε με τα ονόματα Τρόϊκα και τα σχετικά. Τι κρίμα που δεν τα λέμε Περεσ-Τρόϊκα...) και τα εξυπηρετούν με κάθε τρόπο και μέσον. Κυρίως έχοντας αποκλείσει κάθε υγιή οικονομική δραστηριότητα απο το παιχνίδι, μέσω της εξοντωτικής φορολογίας και της αφόρητα πιεστικής και σκοτεινής γραφειοκρατίας, που αποτελούν προσκόμματα για επενδύσεις και ανάπτυξη. Ναι, όλα αυτά που ζητάει ο ΣΕΒ και οι έμποροι. Τα παραπάνω προσκόμματα φυσικά, εξυπηρετούν επιχειρήσεις τύπου Siemens και τα τοιάυτα, που ξέρουν το κόλπο, αλλά και τους κατάλληλους συνδέσμους για να ελίσονται. Άλλοτε ορθολογικά και άλλοτε ανορθόδοξα, την ώρα που τύπος, πολιτικοί και άλλοι παράγοντες διαμορφώνουν την κοινή γνώμη ή απλά την αποκοιμίζουν για να κάνουν τις δουλίτσες τους ευκολότερα. Σήμερα λοιπόν, οι παράγοντες της αγοράς ζητάνε κίνητρα, χαμηλή φορολογία και ανάπτυξη. Και ολοι μας σπάμε το κεφάλι μας να καταλάβουμε, πως μια χώρα όπως η Ελλάδα θα προσελκύσει επενδύσεις, όταν εχει "κατασκευαστεί" (ή αφεθεί λόγω αμέλειας έστω) να τις αποτρέπει? Λέτε ο Παπακωνσταντίνου να είναι τόσο χαζός, που δεν ξέρει ότι με την εξοντωτική φορολογία, θα έχει ένα πλαφόν εσόδων απο την κοινωνία? Ότι δηλαδή κάποια στιγμή (αυτή τη στιγμή που μιλάμε) ο κόσμος δεν θα έχει άλλα λεφτά να δώσει και θα περιορίσει την κατανάλωση? Όλα αυτά τα ξέρει!! Ξέρει όμως ότι, έτσι όπως είναι τα πράγματα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με τετοια δημοσιονομική, πολιτική, νομική και οικονομική και φορολογική αστάθεια, με τέτοια εξωτερική πολιτική που άγεται και φέρεται απο τις κομματικές σκοπιμότητες, εν μέσω διεθνούς κρίσης, καμμία σοβαρή επιχείρηση δεν πρόκειται να φέρει κεφάλαια στην Ελλάδα για επενδύσεις. Δεν έχει να περιμένει δηλαδή έσοδα απο νέες επενδύσεις! Και ξηλώνει τις τσέπες όλων υμών που δε μπορούμε να ξεφύγουμε!Όλα όσα λέγονται και  γίνονται, είναι για να κονομήσουν κανα φράγκο οι ήδη μετέχοντες του σημερινού συστήματος. Και να επεκταθούν περισσότερο.Όσοι απο αυτούς φωνάζουν για ανταγωνισμό και ανάπτυξη, είναι ψεύτες και υποκριτές. Τίποτα απο αυτά δε θέλουν στην πραγματικότητα!Αντιθέτως έχουν συμπράξει με την πολιτική νομενκλατούρα υπέρ των μονοπωλίων και του εαυτού τους, προκειμένου να ωφελούνται με σκανδαλώδη τρόπο. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα. Ποιός να ανταγωνιστεί τη Βιομηχανία Ζάχαρης? Χωράνε στο ίδιο περιβάλλον? Πόση ζάχαρη καταναλώνουν πιά τα ελληνικά νοικοκυρία? Να είμαστε σοβαροί λοιπόν όταν μιλάμε για ανταγωνισμό, γιατί εκεί που πραγματικά έχει νόημα, είναι σε μεγάλες αγορές με πολλούς παίκτες, που είναι δύσκολο να συμπράξουν και να κάνουν καρτέλ. Όχι να μιλάμε για συνθήκες υγείας και ανάπτυξης στη μπανανο-ελλάδα της ζούγκλας του Τριανταφυλλόπουλου και του Θέμου. Εδώ λοιπόν κολλάει το παλιό κειμενάκι  που είχα γράψει για την παραοικονομία. Εάν -κύριοι του ΣΕΒ και των εμπόρων- λειτουργούσε σωστά η αγορά, με χαμηλές φορολογίες, κίνητρα, επιδοτήσεις, σωστή νομοθεσία και ανταγωνισμό, θα χρειαζόταν να δουλεύει η μισή Ελλάδα με μαύρα λεφτά? Θα χρειαζόταν τέτοια παραοικονομία? Μα η στρεβλή λειτουργία της αγοράς, δημιούργησε την παραοικονομία, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαν να διεκπεραιωθούν οι ανάγκες της!! Άρα τι ζητάτε σήμερα?Τι απο αυτά που ζητάτε έιναι δυνατόν να γίνει? Ζητάτε το αδύνατο, η μάλλον ζητάτε ότι ζητάτε για τα μάτια του κόσμου, την ίδια ώρα που διαπραγματεύεστε καλύτερους όρους για τη δική σας αισχροκέρδεια μέσω των πολιτικών πιέσεων. Αλλιώς δεν εξηγείται!!Ο λόγος που η Ελλάδα αντιστέκεται ακόμα στη χρεωκοπία, είναι γιατί οι Ελληνες κλέβουν!!Μέχρι λοιπόν να υπάρξουν τέτοιες συνθήκες, ώστε να λειτουργήσει πραγματικά ο ανταγωνισμός, αφήστε τους να κλέβουν ελεύθερα, για να μη στραγγαλιστεί η κατανάλωση και βάλουμε λουκέτα στον εαυτό μας

....................................................................................................................................................................
Πάμε τώρα σε ένα άλλο γελοίο θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί κατ επανάληψη. Το θέμα του καπνίσματος. Δηλαδή βρε Μαριλίζα, είναι όλος ο κόσμος μπαϊλντισμένος από την ανέχεια και το άγχος και τώρα θα του κόψεις "οριστικά και αμετάκλητα και χωρίς παραθυράκια" το τσιγάρο? Δηλαδή ρε παιδιά, εκεί στην κυβέρνηση δεν έχετε καθόλου μυαλό?Πρεσάρετε τον κόσμο απο παντού και δεν του αφήνετε μια διέξοδο, έστω και αυτη, να πάει να πιεί ένα καφέ, να κάνει το τσιγαράκι του να ξεδώσει? Τι άλλο μας απέμεινε δηλαδή, αναρωτιέμαι! Προσωπικά δεν καπνίζω τώρα πια, καταλαβαίνω όμως την ανάγκη του άλλου. Θυμάμαι στο στρατό μετά απο τις πολύωρες αγγαρείες στα μαγειρία, έκανα ένα τσιγάρο και ένοιωθα καλύτερα Εσείς δηλαδή είσαστε τόσο εκτός πραγματικότητας? Άλλο ένα επικοινωνιακό φάουλ της Μαριλίζας! Της κακομοίρας γίνεται με τις μίζες των προμηθειών στα νοσοκομεία, με το τσιγάρο ασχολούνται στο ΠΑΣΟΚ! Δεν έχουν λίγο εξυπνάδα να το αφήσουν λάσκα το θέμα κανα χρόνο, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας απο τα οικονομικά αδιέξοδα. Όχι! Εκεί! Στον πάτο με τα απόβλητα και το τσιγάρο!!Μαζί με τα "γούστα" του λαού!Για μένα δεν είναι τόσο σοβαρό το θέμα, έτσι κι αλλιώς, όμως σημειολογικά και επικοινωνιακά, είναι ενδεικτικό της ανελαστικότητας της σκέψης και της αντίληψης των πολιτικών, αυτές τις δύσκολες για τον τόπο και τους συμπολίτες μας, ώρες

.................................................................................................................................................................
Τέλος θα μιλήσω για την Κάρλα Μπρούνι και το Ισλάμ. Έγινε η κοπέλα σύζυγος του ανύπαρκτου Σαρκοζί, και ψήλωσε και 1 μέτρο και ο ίδιος. Μιλάμε για γυναίκα μεγάλης κλάσης, καλώς ή κακώς, με καριέρα και δημόσιες εμφανίσεις που ραγίζουν καρδιές. Τουλάχιστον έτσι διαβάζω και έτσι θα είναι, αν σκεφτεί κανείς ότι οι σύζυγοι των πολιτικών είναι συνήθως μετριοπαθείς κυρίες. Για κάποιο λόγο λοιπόν, σε σχέση με την εξωτερική πολιτική της Γαλλίας, οι Πέρσες (το ιράν δηλαδή) έβριζαν την κυρία Μπρούνι και την αποκάλεσαν εμμέσως πόρνη και ανήθικη γυναίκα. Δε με ενδιαφέρει να εξετάσω το ποιόν της κυρίας αυτής, αλλά με ενδιαφέρει η σπουδή και η αμεσότητα της οργίλης αντίδρασης των δήθεν ηθικών και ορθολογιστών μουσουλμάνων, που το έτος 2010 αναγκάζουν τις γυναίκες τους να κυκλοφορούν με μπούργκα και τσαντορ και τους φέρονται σαν τα ζώα. Για να μην πώ χειρότερα απο τα ζώα. Θυμήθηκα επίσης ότι κάποτε είχαν οι ίδιοι επικυρήξει το γνωστό μουσουλμάνο συγγραφέα Σαλμάν Ρουσντί για ένα βλάσφημο βιβλίο του, ενώ πάλι πρόσφατα είχαν δημιουργήσει σάλο, με κάποια σκίτσα που γελοιοποιούσαν τον Προφήτη Μωάμεθ. Με αυτούς δε μπορείς να συννενοηθείς, πάει και τελείωσε. Και μιλάω γενικά για τους μουσουλμάνους, το μεγαλύτερο εν υπνώσει εχθρό της Δύσης. Δεν είναι θέμα ρατσισμού, είναι καιρός να το καταλάβουν όλοι, ότι τα ζητήματα τους, δεν έιναι ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας και αυτοδιάθεσης. Τα προβλήματα των φονταμενταλιστών μουσουλμάνων είναι η αδυναμία τους να δεχτούν οτιδήποτε διαφορετικό απο  την κοσμοθεωρία τους και τον τρόπο ζωής τους (που καθοδηγείται απόλυτα απο την επιθετική και πολεμοχαρή ερμηνεία του Κορανίου, απο τους πονηρούς ιμάμηδες) ώς σωστό και να το αποδεχτούν με ειρήνη, δίπλα τους, συμβιώνοντας αρμονικά! Οι μουσουλμάνοι δεν ενσωματώθηκαν σε καμμία δυτική κοινωνία και ούτε πρόκειται ποτέ να το κάνουν!Αντίθετα όπως έρχονται, έτσι και φεύγουν, με πνεύμα αναλοίωτο και στρατευμένο στη δόξα του Αλλάχ, με παρωπίδες, ήθη και έθιμα του μεσαίωνα, τυπολατρία και ηθική που δε συμβαδίζουν με τη σημερινή εποχή και τις συνθήκες ζωής μας και το χειρότερο απ όλα, στενότητα πνεύματος που περιορίζεται στην άντληση πληροφοριών (γνωστικών και πνευματικών και ηθικών και κοινωνικών) ΜΟΝΑΧΑ από τα ιερά τους θρησκευτικά κείμενα! Σα να λέμε ότι πρέπει να συννενοηθούμε με Μορμόνους η να κάτσουμε να πιούμε καφέ. Θα σεβαστούμε ο ένας τον άλλον, αλλά να βρούμε κοινό τόπο, δεν πρόκειται να το κάνουμε. Καταλήγοντας αυτό που λέω είναι ότι, πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που μεταναστεύουν στις χώρες μας. Αν θέλουμε να τους κρατήσουμε και αποφασίσουμε ότι έτσι ωφελούμαστε όλοι μας είτε έμμεσα είτε άμεσα, τότε θα πρέπει να πάρουμε κάποιες ειλικρινείς και τίμιες αποφάσεις, οριοθετώντας τη συμβίωση μας με σαφείς κανόνες και περιφρούρηση των ατομικών και θρησκευτικών ελευθεριών. Διαφορετικά αν δεν τους θέλουμε, για το Χ και Ψ λόγο, καλό θα ήταν να πράξουμε αναλόγως, χωρίς να αφήνουμε πλάγιους τρόπους και μεθόδους, να υποκαθιστούν τη νομιμότητα και τις ηθικές συνειδήσεις. Αυτοί δεν πρόκειται να αλλάξουν! Στον αιώνα τον άπαντα! Και ας αφήσουμε τις δήθεν φιλελευθερες ρητορίες!Με κάθε αφορμή δείχνουν πόσο κολλημένοι και οπισθοδρομικοί είναι!Είναι στο χέρι της κάθε κοινωνίας, το πώς θα διαχειριστεί την διαφορετικότητα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η πολυπολιτισμικότητα και η θετική συνεισφορά!

Ανταρσία και στην Παιδεία

Στα τελευταία κείμενα μου αναφέρομαι συνεχώς στα θέματα της οικονομίας και της καθημερινότητας την εποχή μετά το μνημόνιο
Κάνω καλαμπούρι συχνά, διαχωρίζοντας ιστορικά τις εποχές σε Π.Μ (Πρό Μνημονίου) και στην εποχή Μ.Μ (μετά μνημονίου), λογοπαιχνιδίζοντας με τα αρχικά Πρό και Μετά Μεσημβρίας
Αν το καλοσκεφτείτε έχει νόημα, μιάς και η γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα, μοιάζει με παρατεταμένη σιέστα κάτω από έναν μεσημβρινό καλοκαιρινό ήλιο, που ζαλίζει και αποπροσανατολίζει τον ταξιδιώτη της ερήμου. Αυτόν που -σαν άλλος ταλαιπωρημένος Ελληνας- αναζητά τη δροσιά και την ανακούφιση σε κάποια σκιερή όαση, κάτω από κάποιο δέντρο (εμείς όμως εδώ, το κάψαμε και αυτό).
Αρκετά όμως με τις μεταφορές και τους παραλληλισμούς, γιατί η επικαιρότητα τρέχει και θέλησα σήμερα να σχολιάσω τα θέματα της παιδείας, με αφορμή το "δύσκολο χειμώνα της Αννας"
Το θέμα της κρατικής παιδείας στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ πονεμένο, εδώ και χρόνια
Φέτος όμως έγινε θέμα της κεντρικής επικαιρότητας για άλλο λόγο. Γιατί αφορά το μικρόκοσμο των εκπαιδευτικών, και τους περίφημους διορισμούς αυτών, μέσω ΑΣΕΠ
Οι εκπαιδευτικοί (που ο Θεός να τους κάνει Δάσκαλους κάποτε) είναι μια κοινωνική ομάδα εργαζομένων που έχουν ένα τρομερό προνόμιο. Να μπορούν, δηλαδή να έχουν τη δυνατότητα, χωρίς καμμία επί της ουσίας αξιολόγηση της προκοπής, να δηλώνουν διαθέσιμοι να εργαστούν στα δημόσια σχολεία, και μέσω των εξετάσεων του ΑΣΕΠ να διορίζονται και να μονιμοποιούνται! Και όλα αυτά, μετά την ολοκλήρωση 4ετών σπουδών σε κάποια φιλολογική σχολή και πιθανώς κάποια σεμινάρια ή κύκλους σπουδών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Δηλαδή, κάθε μαθητής ή μαθήτρια, που τελειώνει φιλόλογος, μαθηματικός, φυσικός κλπ είναι κατ' αρχήν ικανοί να διδάξουν παιδιά και έφηβους, εφόσον αριστεύσουν στον κρατικό διαγωνισμό! Που -εδώ είναι το γελοίο του θέματος- για να αριστεύσουν, θα πρέπει να κάνουν και οι ίδιοι, φροντιστήρια (με άλλους εξειδικευμένους καθηγητές που κάποτε τελείωσαν τις ίδιες σχολές φιλολογίας, μαθηματικών κλπ) για τον ΑΣΕΠ, προκειμένου να γράψουν καλά! Και να διοριστούν!
Αυτό είναι το βασικό τους πρόβλημα! Να διοριστούν στο Δημόσιο και να βολευτούν με τις επιεικώς ανετότατες συνθήκες εργασίες και τα επιεικώς σκανδαλώδη τους προνόμια, σε σχέση με τους άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους
Και εδώ ξανά διαπιστώνουμε τη γελοιότητα της δομής-οργάνωσης-στελέχωσης της δημόσιας-κρατικοδίαιτης υπουργοκεντρικής Παιδείας, όπου ενώ οι διάφοροι διαρηγνύουν τα ιμάτια τους περί της "ποιότητος της δημόσιας Παιδείας" και της "επιβεβλημένης δωρεάν Παιδείας για το λαό", και της "πρόσβασης όλων των Ελλήνων σε αυτή", και "να διαχωρίσουμε την εκπαίδευση από την επαγγελματική αποκατάσταση ώστε τα σχολεία να μην είναι εξεταστικά κέντρα ή προθάλαμοι των πολυεθνικών", οι ΙΔΙΟΙ οι καθηγητές, κάνουν τα ακριβώς αντίθετα για τον εαυτό τους! Πώς?
Έχοντας επιλέξει να αποκατασταθούν επαγγελματικά, μέσω του δημοσίου, αποφοιτώντας κατά χιλιάδες απο τις σχολές που ανέφερα νωρίτερα. Ενώ τόσοι καθηγητές πραγματικά ΔΕ χρειάζονται, γιατί δε μπορούν να απορροφηθούν αφενός (άσχετα αν ζούν με το όνειρο του διορισμού) και αφετέρου διότι δεν εξασφαλίζει κανένας φορέας, την ΕΠΑΡΚΕΙΑ και την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ τους να διδάσκουν όσα και όπως πρέπει στα δημόσια σχολεία, δηλαδή το κατα πόσον διαθέτουν την προσωπικότητα να παραδειγματίσουν τα παιδιά
Περιττό βέβαια να ανατρέξει ο καθένας σε προσωπικές ιστορίες για καθηγητές και δάσκαλους της πλάκας που μόνο ταλαιπωρία προσέφεραν στα παιδιά και καμμία ουσία
Ταυτόχρονα, ο επαγγελματικός κλάδος των εκπαιδευτικών (που παλαιότερα διοριζόντουσταν με Επετηρίδα, δηλαδή βάση λίστας αναμονής με κεντρικό κριτήριο την ημερομηνια απόκτησης του πτυχίου τους- αν έχετε το Θεό σας δηλαδή) έχει δημιουργήσει ιδιωτικά κέντρα εκπαίδευσης, τα γνωστά φροντιστήρια-εκπαιδευτήρια-σπουδαστήρια για τα οποία φυσικά ούτε λόγος, ούτε αυτάκι δεν ιδρώνει, καθώς λειτουργούν απολαμβάνοντας ένα επίσης σκανδαλώδες καθεστώς ασυλίας απο τους πάντες, μιας και βολεύουν όλες τις καταστάσεις.

1. Τους καθηγητές που αναμένοντας το διορισμό "αποκτούν διδακτική εμπειρία" κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα σε αυτά, αλλά και κατ' οίκον, ενώ για όσους ήδη έργάζονται στο δημόσιο λειτουργεί και πελατειακά, (κερδίζουν μαθητές για τα ιδιαίτερα τους, μέσα από τις τάξεις, η ασκούν πλημμελή διδασκαλία επίτηδες για να ωθούν τους μαθητές στα φροντιστήρια τους)
2. το υπουργείο παιδείας που διοχετεύει του κραδασμούς της ανεργίας του κλάδου προς τα ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ ταυτόχρονα αδιαφορεί για την κατάρτιση αποτελεσματικού προγράμματος σπουδών με σοβαρά και καλογραμμένα βιβλία (δε βαριέσαι, εμείς αυτά μπορούμε ας πάνε φροντιστήριο) 
3. τους μαθητές που στο σχολείο είναι αμελείς και αδιάφοροι και προσπαθούν να καλύψουν τα κενά τους
4. τους γονείς που δεν έχουν εμπιστοσύνη στο δημόσιο σχολείο αλλά δε μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικά σχολεία και βρίσκουν την ενδιάμεση λύση για να μην πατώσουν στις εξετάσεις τα κακομαθημένα τους "αστέρια"
5. την πανεπιστημιακή κοινότητα που έχει επαναπαυτεί με όσα εξαγγέλει με πομπώδη τρόπο, απο τα θέματα των εξετάσεων που δεν έχουν διδαχτεί ποτέ στις σχολικές αίθουσες, μέχρι το Πανεπιστημιακό άσυλο (ναι αυτό που διάφοροι αναρχοτσάτσοι και άλλα κομματικά καλοπαιδα σε συνεργασία με "καθηγητές" εκμεταλλεύονται όποτε τους κάνει κέφι, για να εκβιάσουν)
6. τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τελικά, που έχουν μια τεράστια δεξαμενή προσωπικού να διορίσουν ή να μετατάξουν κάνοντας τα ρουσφέτια τους, είτε για αναπληρωτές, είτε για διευκολύνσεις 

Κι έρχομαι και αναρωτιέμαι σήμερα εγώ, με όλο αυτό το τεράστιο χάλι, τολμάνε στο υπουργείο να μιλάνε έστω, για δημόσια Παιδεία, για λειτούργημα, για δεν ξέρω κι εγώ τι? Τολμάνε να μιλάνε για ανοιχτή πρόσβαση και εθνική στρατηγική, με ένα σύστημα εξαθλιωμένο, που εξυπηρετεί τις ανάγκες των αχαϊρευτων να βολευτούν στο δημόσιο, χωρίς κανένα σοβαρό εκπαιδευτικά σύστημα αξιολόγησης, τις ανάγκες των ιδιωτών να κερδοσκοπήσουν πουλώντας αμφίβολης ποιότητας υπηρεσίες (ποιός έχει παράσχει πιστοποίηση εκπαιδευτηρίων στα κάθε λογής φροντιστήρια? Αλλά εδώ είναι ελεύθερη η λειτουργία της αγοράς, που θα κρατήσει τον ικανό και θα εκτοπίσει τον ανίκανο, έτσι δεν έιναι? Ενώ στο δημόσιο, κουτσοί-στραβοί, όλοι μέσα!), τις ανάγκες όλων τέλοσπάντων όσων επιθυμούν να ωφελούνται αφαιμάζοντας πνευματικά και οικονομικά τους Ελληνες μαθητές και τις οικογένειες τους? Τολμούν να μιλούν για ένα κλάδο που έχει υποκατασταθέι από τη στρεβλή παραπαιδεία γιατί εδώ και χρόνια έχει πάψει να υφίσταται επί της ουσίας ώς κλάδος ζωτικής σημασίας για το Εθνος μας? (έχει χαθεί το νόημα της Παιδείας ως διαμορφωτή συνειδήσεων και ελεύθερων προσωπικοτήτων και έχει υποκατασταθεί από την πίεση για τυπικά προσόντα που θα οδηγήσουν στην επαγγελματική αποκατάσταση)

Τα ίδια χάλια και χειρότερα, επικρατούν και στα δημόσια Πανεπιστήμια, εκεί που υποτίθεται ότι γίνεται και έρευνα, αλλά και παραγωγή επιστημόνων. Και που υποτίθεται πάλι, ότι η γνώση υπέρκειται της επαγγελματικής αποκατάστασης (που θα έπρεπε να είναι θέμα των ΤΕΙ και των ΙΕΚ κατά βάση-τα ΑΕΙ να ασχολούνται με θεωρητικές επιστημονικές γνώσεις αποκλειστικά) και που το πνεύμα και το ήθος εξυψώνονται και διδάσκονται για να βγούν στην κοινωνία χρήσιμοι άνθρωποι

Φυσικά μόνο αυτά δε γίνονται. Αντιθέτως! 

1. τα Πανεπιστήμια, απορροφούν κρατικές επιχορηγήσεις χωρίς πραγματικό σοβαρό λόγο (σε σχέση με την παραγωγή αληθινού έργου-εκτός αν αληθινό έργο είναι οι κάθε λογής επιστημονικές μελέτες της πλάκας που δεν έχουν καμμία εφαρμογή στην Ελληνική πραγματικότητα), 
2. βολεύουν άχρηστους "καθηγητές" που έγιναν σπουδαίοι κάνοντας διατριβές μέσω των μαθητών και των βοηθών τους, και πουλάνε τα δικά τους συγγράμματα, τα οποία ώς δια μαγείας είναι και κατάλληλα για κάθε σχολή, 
3. συντηρούν κομματικούς στρατούς φοιτητών που εκβιάζουν και εκμεταλλεύονται το φοιτητικό σθένος, για να έχουν πρόσβαση σε εύκολα πτυχία και εύκολα βολέματα (τα κάνουν πλακάκια με τους καθηγητάδες τους) και την αποκλειστική διαχείριση του ιερού θεσμού του Πανεπιστημιακού Ασύλου (δηλαδή το καταφύγιο της ελέυθερης διακίνησης των ιδεών, που διώκονται ενδεχομένως)
4. στελεχώνουν κάθε λογής άχρηστες επιτροπές σοφών με σκοπό το κέρδος και όχι την παρέμβαση στην Ελληνική κοινωνία
5. αναπαράγουν φοιτητές σκονάκηδες και παπαγάλους, με χαμηλό επίπεδο γνώσεων (διάτρητες εξετάσεις-ακατάλληλα συγγράματα-πολλές ομοειδείς σχολές με επικαλυπτόμενα θέματα-συνεχείς καταλήψεις και απεργίες που μειώνουν το χρόνο διδασκαλίας κλπ) και επί της ουσίας διαιωνίζουν το "κυνήγι του πτυχίου" χωρίς αυτό να αντιστοιχεί σε πραγματικές δεξιότητες

Κατά τα λοιπά ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ και οι μεγάλοι φταίχτες (επαναλαμβάνω εδώ για μία ακόμη φορά), οι μαυραγορίτες, οι ταπεινοί και αδαείς, είναι τα Κολέγια και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, που θέλουν και αυτοί να κονομήσουν, όπως τα φροντιστήρια κάνουν εδώ και πολλά χρόνια για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Τουλάχιστον αυτοί, πουλάνε προγράμματα franchise που έχουν και πιστοποιήσεις και απαιτούν και ένα επίπεδο από τους καθηγητές και τις υποδομές των σχολείων αυτών. Δεν είναι στην ευχέρεια του καθενός. Και τελικά υπάρχουν γιατί εξυπηρετούν τις ανάγκες μιας αγοράς, που κοιτάζει ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ του πράγματος, δηλαδή τις ικανότητες και τα προσόντα του αποφοίτου, και όχι την προέλευση του πτυχίου του. Πρέπει κοντολογίς να αξίζεις για να βγάλεις μεροκάματο στον ιδιωτικό τομέα. Εκεί κρίνεσαι, πάνω στη δουλειά σου.

Τελειώνοντας θέλω να τονίσω το εξής. Το ίδιο "ανήθικος" είναι αυτός  που τελειώνει δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια με σκοπό το βόλεμα του από τον κρατικό χρηματοδότη, με αυτόν που πληρώνει ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια (είτε εδώ είτε στο εξωτερικό) και ψάχνει δουλειά είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Και οι δύο επιλέγουν να καταρτιστούν και να εξοπλιστούν με προσόντα, με όποιο τρόπο επιλέξει ο κάθε ένας τους!

Αυτό κυρία Διαμαντοπούλου, σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΗ και ΑΝΟΙΧΤΗ πρόσβαση σε όλους. Σταματήστε επιτέλους τις διακρίσεις υπέρ των δημοσίων εκτρωματικών ιδρυμάτων κάθε βαθμίδας που ακριβοπληρώνουμε, χωρίς να παίρνουμε τίποτα πίσω σε Εθνικό και Ευρωπαικό επίπεδο (εκτός αν θεωρείτε επιτυχία ότι το Καποδιστριακό και το Αριστοτέλειο είναι στη λίστα με τα 500 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου...) και ανοίξτε την αγορά, με τις κατάλληλες ρυθμίσεις, ώστε να αναβαθμιστεί ποιοτικά το δημόσιο Πανεπιστήμιο σε μητροπολιτικό φορέα παραγωγής Γνώσης και Παιδείας και Ερευνας, και τα επαγγελματικά προσόντα να διαμορφώνται μέσω άλλων μηχανισμών (που φυσικά συμπεριλαμβάνουν την ανώτατη παιδεία, αλλά δεν την προυποθέτουν απαραίτητα) της επιλογής του κάθε πολίτη.

 Ναί στο αληθινά δωρεάν δημόσιο Πανεπιστήμιο-Ναι στο αληθινά δωρεάν δημόσιο σχολείο

Οχι στο σημερινό δημόσιο τσαμπατζιλίκι και την κρατική ξεφτίλα, που συντηρούν την κλίκα της παραπαιδείας και των συμφερόντων της μαύρης αγοράς!

Και βέβαια ένα βροντερό Όχι στον εκβιασμό των εκπαιδευτικών που θέλουν να διοριστούν και απειλούν, ότι δεν θα ανοίξουν τα σχολεία, εις βάρος των μαθητών! 

Αν θέλετε να κυρήξετε αντάρτικο, κύριοι, να κυρήξετε στα φροντιστήρια και στην παραπαιδεία, καθώς επίσης και σε όσους κρατάνε τον κλάδο σας όμηρο της δημοσιουπαλληλικής νοοτροπίας της......

Νισάφι

Έχω βαρεθεί να διαβάζω για το έλλειμμα και για τον πληθωρισμό
Έχω βαρεθεί να διαβάζω για το μνημόνιο και τα πρόσθετα μέτρα
Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε μερικά πράγματα, και να τα διαχωρίσουμε για τα καλά μέσα στο μυαλό μας
Όλα όσα γίνονται σήμερα στην Ελληνική οικονομία, είναι αποτελέσματα μιας μακριάς σειράς απο λάθη τα οποία όλοι οι έγκυροι οικονομικοί αναλυτές έχουν υπεραναλύσει και εξηγήσει
Η απλή κοινή λογική καταγράφει την καθημερινότητα, κάτι που είναι διαφορετικό από τους αριθμούς
Η παρούσα κατάσταση, μέσα στην οποία όλο και περισσότεροι Ελληνες (της μέσης τάξης, δηλαδή των μισθών των 1000 ευρώ), αντιμετωπίζουν -καταπρόσωπο πλέον- τα αδιέξοδα και τη φτώχεια, δεν οφείλεται στο μνημόνιο, ούτε στις επιταγές της Τρόϊκας
Οφείλεται ΞΕΚΑΘΑΡΑ στην κακή οργάνωση του κράτους, που δε μπορεί ή δε θέλει να ελέγξει τους παράγοντες της αγοράς, τράπεζες και επιχειρήσεις
Οι μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων είναι αναπόφευκτες για τη δημοσιονομική τακτοποίηση, το έλλειμμα του ΑΕΠ, και για τον έλεγχο των εξόδων του κράτους.
Αυτό είναι ένα κομμάτι του προβλήματος και μέχρι στιγμής έχει στραγγίξει τους μισούς Ελληνες.
Άλλωστε όλοι ξέρουμε, ότι προϋποθεση για να βρίσκεται ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, εντός της, αλλά και να εκμεταλλεύεται τα προνόμια που παρέχει αυτή, είναι να τηρεί κάποιες μακροοικονομικές συμβάσεις με ακρίβεια και ειλικρίνεια, και σε δεύτερο επίπεδο να κρατά τα δημόσια οικονομικά σε ένα αξιόπιστο χρηματοοικονομικά μέγεθος προκειμένου να αντλεί δάνεια εφόσον το θέλει, αλλά και να θέλγει τις επιχειρηματικές επενδύσεις τρίτων
Άρα όλα τα μέτρα ήταν μονόδρομος για την Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι σοβαρό κράτος, οργανωμένο, με νόμους σε πραγματική ισχύ, και κοινωνική εμπιστοσύνη
Ένα σοβαρό κράτος, με λίγα  λόγια, κατασκευάζει και αναθεωρεί όποτε χρειάζεται, το θεσμικό πλαίσιο κάθε κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής δραστηριότητας εντός των ορίων του και όλα αυτά τα ψηφίζει και τα ονοματίζει Σύνταγμα της χώρας, αγκαζέ με τις προκύπτουσες διατάξεις, νομοσχέδια, διατάγματα κλπ
Ένα σοβαρό κράτος, αναλαμβάνει να παρέχει στους πολίτες αλλά και στη διεθνή κοινότητα, τα εχέγγυα για μια ειρηνική και ομαλή διαβίωση, για σταθερότητα και ανάπτυξη, για διαφάνεια και θετική κινητροποίηση κάθε είδους, για αξιοπιστία και εμπιστοσύνη, για αποτελεσμάτικότητα και πρόοδο, για συνεργασία και ηθική στις δημόσιες υποθέσεις και ένα σωρό άλλα τέτοια πράγματα.
Τα σοβαρά κράτη, πάνω απ όλα ΕΓΓΥΩΝΤΑΙ τα παραπάνω και ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ για τα παραπάνω
Στη χώρα μας όμως, κανείς δεν έχει καταλάβει για ποιό λόγο, μπροστά στην τιτάνια -είναι αλήθεια- πρόσπάθεια της, να ξαναγίνει αξιόπιστη και εχέγγυα απέναντι στις συμβάσεις που έχει αναλάβει να τηρεί έναντι της Ε.Ε (και άρα να βρίσκεται στη ζώνη του Ευρώ, και άρα να τακτοποιήσει τις ρεμούλες μιας 30ετίας που δημιούργησαν ένα δημόσιο τομέα ασφυκτικά δυσκίνητο, αναποτελεσματικο και ζημιογόνο για κάθε υγιή δραστηριότητα μιας κοινωνίας), θα πρέπει να θυσιαστεί με τέτοιο βλακώδη τρόπο όλη η νεοελληνική οικονομική δραστηριότητα, το εμπόριο, η κατανάλωση, η διαβίωση του καθενός απο μάς βρε αδερφέ!!
Δηλαδή κανείς δε μπορεί ή δε θέλει να ελέγξει τις τιμές στην αγορά? Να βάλει ένα πλαφόν στις καθημερινές αυξήσεις των ειδών πρώτης ανάγκης? Η μήπως να πιστέψουμε ότι φταίει η φωτιά στη Ρωσία για τις αυξήσεις των τιμών στα άλευρα? Όλοι ξεκαθάρισαν ότι υπάρχουν αποθέματα και ότι δεν δικαιολογείται ΚΑΜΜΙΑ απολύτως αύξηση. Αντίθετα όλοι επίσης είπαν ότι για τις αυξήσεις ευθύνονται περισσότερο οι διεθνείς ζυμώσεις στα χρηματιστήρια της παράλληλης αγοράς (τροφίμων και προιόντων μέσω παραγώγων)
Κανείς δε μπορεί να καταλάβει ότι η φορολογία έχει όρια ανοχής και ότι απο ένα σημείο και μετά γυρνάει μπούμερανγκ και οδηγεί σε στρεβλώσεις παρόμοιες με αυτές που μας έφεραν ώς εδώ?
Δηλαδή την εκτόξευση της παρανομίας, του λαθρεμπορίου, της παραοικονομίας, της ανασφάλιστης και φτηνής εργασίας, της μετανάστευσης, του ρουσφετιού και της αναξιοπρέπειας, του διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος και των κοινωνικών αδιεξόδων που θα φέρουν εσωτερικό πόλεμο και ακραία φαινόμενα?
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αντί να αυξάνουν τον Φ.ΠΑ θα έπρεπε να τον μειώνουν, και να αφήσουν εντελώς ελεύθερη την αγορά να λειτουργήσει χωρίς καμμία παρέμβαση, με προνομιακά ανοίγματα σε ξένες επενδύσεις, δημιουργία θέσεων εργασίας, άρση κάθε γραφειοκρατίας και περιορισμού, πλήρη ελευθερία και φοροαπαλλαγές στις επαναπατρισθείσες Ελληνικές εταιρείες, κίνητρα για επιχειρηματικότητα, πλήρη και αυστηρό έλεγχο της αγοράς με λουκέτα σε όσους παρανομούν και δημόσια διαπόμπευση, λίστα καταναλωτή με δημοσίευση πλαφόν για όλα τα προϊόντα βασικής διατροφής και ένδυσης για τον απλό λαό, πάγωμα των τιμών στην αγορά για 3 χρόνια τουλάχιστον, πούλημα όλων των ζημιογόνων ΔΕΚΟ άμεσα, συγχωνεύσεις τραπεζών και ασφαλιστικών οργανισμών
Να βγούν δημόσια και να δεσμευτούν οι κυβερνώντες, απέναντι στον Ελληνικό λαό, ότι δεν θα αυξηθούν οι τιμές και οι φόροι απο δώ και πέρα, για να τελειώνει αυτό το παραμύθι ότι για όλα φταίει το έλλειμμα και το μνημόνιο
ΌΧΙ δεν φταίνε για όλα. Φταίνε για τα δημόσια οικονομικά και μόνο.
Για τα χάλια της αγοράς και το στραγγάλισμα του φτωχού λαού, φταίτε ΜΟΝΟ εσείς, που δε φροντίζετε να οχυρώσετε νομοθετικά και θεσμικά το λαϊκό εισόδημα, την εργασία και την απασχόληση και να εκτοξεύσετε την επιχειρηματικότητα
Να σταματήσετε ΑΜΕΣΑ να ασχολείστε με σαχλαμάρες τύπου Καλλικράτη, και μεταρυθμίσεις της κακιάς συμφοράς, και να δώσετε όλο σας το βάρος στη συγκράτηση του πληθωρισμού και την ανάπτυξη της χώρας, μέσα από την απελευθέρωση της αγοράς. Σύμμαχος στην προσπάθεια για δημιουργία χρήματος για τον πολίτη, πρέπει να είναι και η παραοικονομία, τουλάχιστον μέχρι να μπούν σε μια σειρά οι δημόσιες υποθέσεις. Το φοροκυνήγι θα πρέπει να αφορά τους μεγαλοοφειλέτες και όχι τα σπόρια των μικροαπατεώνων και των μεροκαματιάρηδων και θα πρέπει να δίνει το στίγμα της ανακατανομής του εισοδήματος και της δικαιοσύνης
Στα μάτια του λαού, ο ισχυρός πρέπει να πληρώσει περισσότερο, καθώς και όσοι ανεχόντουσταν τις κλεψιές του για τόσα χρόνια. Στα μάτια του λαού η μικροκλεψιά και η μαύρη εργασία ήταν λύση για κερδοσκοπία, αλλά σήμερα θα είναι λύση για την επιβίωση
Να σταματήσετε ΑΜΕΣΑ να προκρίνετε λύσεις και ηλίθια νομοσχέδια που δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα στην Ελληνική πραγματικότητα και να κοιτάξετε πρώτα και κύρια να συνειδητοποιήσετε ποιά ειναι η αληθινή κατάσταση και ποιές οι πραγματικές δυνατότητες της Ελληνικής οικονομίας προκειμένου να ενεργοποιηθεί και να μεγαλουργήσει. Τι νόημα έχει να αυξηθούν τα τιμολόγια της ΔΕΗ κατά 40% οδηγώντας μας όλους στην εξαθλίωση, προκειμένου να προλάβουμε τη διάταξη περιβαλλοντικής ενσωμάτωσης (ρύποι που εκπέμπουν οι ενεργοπαραγωγές μονάδες) του 2013? Είμαστε στην Ελβετία και δεν το ξέρω? Προεισπράττει η ΔΕΗ λεφτά για να επενδύσει σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, επειδή τα λιγνιτεργοστάσια της (τα μισά εργοστάσια δηλαδή, αυτά που λέγανε να πουλήσουν σε ιδιώτες αλλά τα μπλόκαρε ο αρχι-συνδικαλιστής) από το 2013 θα πληρώνουν τεράστια πρόστιμα λόγω εκπομπης ρύπων? Επαναλαμβάνω, είμαστε στην Ελβετία? Δεν ξέρουν ότι τα μισά εργοστάσια της ΔΕΗ έιναι με Λιγνίτη? ΣΕ 3 χρόνια δηλαδή θα αντικατασταθούν, ή μήπως θα φτιάξουν άλλα τόσα ΑΠΕ? Ποιόν κοροϊδεύουν δηλαδή? Τι παριστάνουν? Δε γίνεται να ζητήσουν παράταση? Και γι αυτό πάλι φταίει το Μνημόνιο?
Αυτοί ξέρουν 5-10 βασικά πράγματα που μπορούν να γίνουν και να φέρουν αποτέλεσμα, όταν μιλάμε για ΣΟΒΑΡΑ ΚΡΑΤΗ με οργάνωση και έλεγχο της αγοράς. Εμείς μιλάμε για Ελλάδα!! Δεν είναι το ίδιο!!
Για όνομα του Θεού επιτέλους, κυβερνήστε ώς Ελληνες πολιτικοί που γνωρίζουν σε ποιά χώρα ζούν, και όχι ώς εξωγήινοι που σήμερα προσγειώθηκαν στη χώρα, και προσπαθούν να βρούν λύσεις, τοποθετημένοι ΑΠΕΝΑΝΤΙ στα υγιή και δίκαια συμφέροντα του μέσου πολίτη
ΝΙΣΑΦΙ ΓΙΩΡΓΑΚΗ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Ζούν ανάμεσα μας

Όσο μεγαλώνω αρχίζω να βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου με διαφορετικές μορφές
Γιατί κάθε ένας απο εμάς δεν έχει μόνο τη σαρκική του υπόσταση, αυτή δηλαδή που φαίνεται και αποτελεί το μέσον δράσης του υποκειμένου στην υλική πραγματικότητα
Υπάρχει και η αθέατη πλευρά του καθενός, οι σκέψεις, ο ψυχισμός, τα συναισθήματα και τα όσα εμείς ανάγουμε σε 6η αίσθηση, προδιάθεση, συμπάθεια η αντιπάθεια, πρώτη εντύπωση και όπως αλλιώς έχουμε βαφτίσει αυτή την ασυνείδητη εντύπωση που αποκομίζουμε, από την επαφή με κάποιον άλλο άνθρωπο
Με αφορμή ένα χτεσινό περιστατικό, εξαιτίας του οποίου σοκαρίστηκα από μια συζήτηση, ανακάλεσα στο μυαλό μου παρόμοια περιστατικά, που μου απέδειξαν την παραπάνω παραδοχή, ότι κάτω από την καθωσπρέπει και τακτοποιημένη επιφάνεια, κρύβεται πολλές φορές ένα άγριο ζώο, ή λαϊκότερα ένα κτήνος ενστίκτων και παθών, μια ξεχωριστή οντότητα που κατευθύνει τις ενέργειες και τις σκέψεις πολλών εξ υμών, για να μην πώ όλων μας
Σε μερικούς ανθρώπους, το βάρος της πραγματικής τους συνείδησης, είναι αφόρητο. Όσο και να το μασκαρέψουν, βράζει και ανακατεύεται μέσα τους, δηλητηριάζοντας τη ζωή και τις συναναστροφές τους. Το μεγάλο τους προσόν είναι η παραπλάνηση, δηλαδή το θέατρο που εμείς μεταφράζουμε και καταγράφουμε ώς υποκριτική συμπεριφορά
Παρεπιπτόντως, παρότι δεν ασχολούμαι με τη θρησκεία, έχω ακούσει ότι η παραπλάνηση είναι το καλύτερο όπλο του Διαβόλου, για να κάνει τη δουλειά του. Αυτό απλά το καταγράφω, αλλά και το θεωρώ και σύμπτωση ότι είναι γνωστό απο τα παλιά χρόνια, και έχει ονοματιστεί έτσι
Κατέγραψα μερικές εμπειρίες μου, συνειδητοποιώντας ότι αυτό που βλέπω απέναντι μου, είναι απλά μια χάρτινη εικόνα, ενώ αυτό που κρύβεται απο πίσω, είναι μερικές φορές αποκρουστικό για μένα. Όχι βέβαια γιατί πιστεύω ότι μπήκε μέσα τους ο Διάβολος, αλλά γιατί έτσι, παρατηρώντας και αναλύοντας τις συμπεριφορές και τις λανθάνουσες εκφράσεις, γίνομαι πιό προσεκτικός και αποφεύγω να ανακατεύομαι με τα πίτουρα, διαφυλάττοντας την προσωπική μου ηρεμία και ειρήνη. Ιδού:

• Ο συνάδελφος. Ο κατά τεκμήριο αδιάφορος μέσος Έλληνας, με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, ο "δεν είδα και δεν άκουσα" παρότι μπροστά στα μάτια του γίνονται ένα σωρό πράγματα. Ο εγωίσταρος παρτάκιας ατομίσταρος άνθρωπος που ισοπεδώνει τα πάντα μπροστά στα θέλω του, με τον πιό αντιδραστικό τρόπο. Αυτός που ψηφίζει Σαμαρά ή Λάος ή Νέα Δημοκρατία στο πιό light του, ενώ κατα βάθος θαυμάζει τη Χούντα και τον Παπαδόπουλο, γιατί πάνω απ όλα "αγαπούσαν την Ελλάδα, το έθνος, και είχαμε Τάξη και ευημερία". Αυτός που όταν δολοφονήθηκε ο Αλέξης στα Εξάρχεια, μου είπε κατα πρόσωπο ότι, "καλά να πάθει το κωλόπαιδο, τι δουλειά είχε το χουλιγκανάκι να τριγυρνά νυχτιάτικα εκει κάτω, οι γονείς του το άφησαν λάσκα.." ενώ και ο ίδιος/ίδιοι έχουν μικρά παιδιά. Είναι αυτός που αποτελεί στο σκληρό πυρήνα της αδράνειας σε κοινωνικό επίπεδο, προτάσσοντας τη δήθεν παράδοση, τη δήθεν ιστορία, τη δήθεν συνήθεια, έναντι κάθε προοδευτικής σκέψης, δράσης, αλλαγής, γιατί και ο ίδιος δεν ξέρει κατα βάθος ποιός είναι και τι θέλει. Είναι λίγο Αθηναίος, λίγο επαρχιώτης, λίγο άσπρος και λίγο μαύρος, δηλαδή γκρίζος, και το καθωσπρέπει παρουσιαστικό/σπιτικο/οικογένεια/χόμπι/γυνάικα είναι όσα έχει ποτέ επιθυμήσει. Κάτω από αυτό το πρόσωπο, δε διαφέρει σε τίποτα απο αυτό που οι Αρχαίοι Ελληνες χαρακτήριζαν ώς Ιδιώτη και στα σημερινά Αγγλικά Idiot...σε χειρότερες εκδόσεις, το κτήνος μέσα του ζητά αίμα, βία, και εθνοτική κάθαρση με αρχηγό έναν ΕλληνοΧριστιανό Παπά, που με το Σταυρό του θα κάνει ντά όλους τους κακούς και ενοχλητικούς της ξεφτιλισμένης μας κοινωνίας....
• Ο ανώμαλος. Ο παραπάνω χαρακτήρας που επιβιώνει στους ίδιους χώρους και χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα για να καλύψει τα ίχνη του. Το βίτσιο και η διαστροφή του όμως κάπως πρέπει να εκδηλωθεί, εκεί που έχει την άνεση και την ανοχή να μην κριθεί. Μέσα και γύρω από την αγέλη, σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα, σε άλλες ώρες-που δεν κυκλοφορούν οι όμοιοι του και θα τον δούν η θα μάθουν τα μυστικά του-. Είναι αυτός που είδα στο γήπεδο, μια σειρά πιό πάνω απο μένα, να φωτογραφίζει κρυφά με το κινητό του το μωρό ενός άλλου φίλαθλου, την ώρα που ο πατέρας του μωρού κοίταζε αλλού. Και τον ξαναείδα σε άλλο μάτς, πάλι τον ίδιο να κάνει το ίδιο πράγμα. Όσες φορές ανακαλώ το πρόσωπο του στη μνήμη μου, μου έρχεται αναγούλα και εμετός, από την αρρώστια που κουβαλά και διαχέει γύρω του. Εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα παρεπιπτόντως, και πραγματικά εύχομαι -αν όντως είναι ένας τέτοιος- να πάθει όσα του αξίζουν. Αυτός και οι όμοιοι του. Οι άνδρες και οι γυναίκες της κοινωνίας που επί Παπανδρέου-Λιάνη είχαν γίνει ηθικολόγοι και ηθικοπλάστες, την ώρα που έβγαζαν τα μάτια τους αλληλοκερατωνόμενοι, κάνοντας πιάτσα διαδυκτιακά, φλερτάροντας και βωμολοχόντας στους περαστικούς/περαστικές, ασκώντας σεξιστικές διακρίσεις χειρίστου είδους στο περιβάλλον και την οικογένεια τους, όντας οι ίδιοι τα πρόσωπα υπεράνω υποψίας που βιάζουν τα ανηψάκια τους, και ένα σωρό άλλα σκατά, κάθε επαγγέλματος και προέλευσης που μαγαρίζουν τον αέρα που αναπνέουμε
• Ο μηχανόβιος/αυτοκινητόβιος. Ο δήθεν ελεύθερος καβαλάρης, ο ανεξάρτητος οδοιπόρος ταξιδιώτης, ο ατρόμητος ιππότης της ασφάλτου. Μια θλιβερή καρικατούρα κομπλεξικού ανθρωπάκου, που κρύβει την ανεπάρκεια του πίσω απο μοτοσυκλέτες και ριψοκίνδυνες ενέργειες με το αυτοκίνητο του. Ένας σαχλαμπούχλας ανύπαρκτος, που έναντι αντιτίμου αποκτά ένα όχημα προέκταση του ευνουχισμένου του εγώ και το περιφέρει επιδεικνύοντας το, πρός άγρα επιδοκιμασίας και αποδοχής από την κοινωνία. Και που πίσω από τα αστραφτερά του μέταλλα που γυαλίζει και πλένει όλη μέρα, και φορτώνει με αξεσουάρ, κρύβει έναν φασίστα των δρόμων, έναν τραμπούκο, που οχυρωμένος πίσω από τα σίδερα του "κάνει πόλεμο" και πουλάει νταηλίκια σε καθημερινούς εποχούμενους που απλώς μετακινούνται. Τρομοκρατεί και καταπιέζει τους άλλους με σαδισμό και αυταρέσκεια, γιατί αυτός είναι ο σπουδαίος και ο μάγκας και γιατί ταυτίζεται με όλα τα διάσημα ιδεώδη που αστράφτουν και ζέχνουν λάμψη και φώτα. Είναι αυτός, που όπως οι παραπάνω, φοράει τη μάσκα της φυλής του, όταν είναι με τους ομοίους του, αλλά μέσα του βράζει για την αδικία απέναντι του, γιατί ο άλλος είναι γρηγορότερος, γιατί αυτός είναι επαναστάτης περιθωριακός ενώ οι άλλοι εκπροσωπούν το κατεστημένο του δρόμου, γιατί ο τάδε γέρος δεν κάνει παρα πέρα να περάσουν, γιατί τα διόδια αυξήθηκαν, γιατί οι γυνάικες οδηγοί είναι χαζές, γιατί το πουλί του είναι μικρό, γιατί η μάνα του τον έδερνε...γιατί....Είναι αυτός που διαθέτει φαρμακείο στο κέντρο της Αθήνας, και στη λέσχη μοτοσυκλετιστών που ανήκα κάποτε, μου είχε επιτεθεί επί προσωπικού με χαρακτηρισμούς και προσβολές για να με διώξει, και να διοικήσει ο ίδιος. Είναι αυτός που σε φόρουμ με είχε βρίσει επί προσωπικού, το ίδιο και την κοπέλα μου, με χαρακτηρισμούς λιμενεργάτη. Είναι αυτός που παριστάνει τον αγαθό ιδεολόγο μοτοσυκλετιστή, αλλά είναι ο ίδιος στέλεχος καταστήματος-αντιπροσωπείας και κάνει "φίλους" για να πουλήσει μοτοσυκλέτες κάνοντας P.R για το μαγαζί του. Είναι αυτός που κυκλοφορεί χωρίς κράνος μονίμως, κάνοντας θόρυβο με τις ξετάπωτες εξατμίσεις, κουβαλώντας ανόητα κοριτσάκια με αποκαλυπτικά ρούχα στη σέλα του. Είναι αυτός που απέξω φαίνεται αστέρας του σινεμά και μεσα στο κεφάλι του κρύβεται η χειρότερη και βαθύτερη συντήρηση της πρώτης κατηγορίας...του συναδέλφου εννοώ
• Ο Αριστερός επαναστάτης. Εδώ το κόλλημα του εγκεφάλου δεν έχει προηγούμενο. Στρατευμένος σε μια παρωχημένη ρητορική που ανάγεται στον ψυχρό πόλεμο, για να μην πώ στη Λενινική επανάση του 1917-1918 στη Ρωσία, βλέπει παντού τριγύρω του καπιταλιστές που θέλουν να του κλέψουν τη δουλειά και το ψωμί του, φασίστες δεξιούς που θέλουν να τον στείλουν εξορία (πολύ θα τό θελε όμως για να ηρωοποιηθεί κι αυτός), διαπλεκόμενα ΜΜΕ με βιομηχάνους που υφαίνουν το δίχτυ της φυλάκισης του πνεύματος και του εκφυλισμού της γλώσσας και του πολιτισμού της χώρας, παπάδες-θεομπαίχτες που  πασάρουν το όπιο τους στον αδαή λαουτζίκο (ενώ το όπιο του ΚΚΕ-Σύριζα κλπ μυγοχαφτών ας πούμε είναι πιό εύπεπτο), συνομωσίες του διεθνούς κατεστημένου εναντίον των εξαθλιωμένων χωρών του τρίτου κόσμου και ένα σωρό άλλα, που τους τροφοδοτούν το ανήσυχο πνεύμα με προβληματισμό και παράπονα για τον φιλοχρήματο υλιστικό και εφήμερο κόσμο. Εδώ έχουμε πολλές υποκατηγορίες ανθρώπων. Υπάρχουν οι πραγματικά αδαείς και αγαθομούνηδες διοπτροφόροι και ακτιβιστές που προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει γύρω τους, με τις οικολογικές ανησυχίες, τις πορείες και τις καθιστικές διαμαρτυρίες, κυρίως φοιτητές η απολιθώματα του Πολυτεχνείου και οι πραγματικά σκληροπυρηνικοί κόκκινοι φασίστες που μέσα τους κρύβουν τον αναρχικό τρομοκράτη με τη μολότωφ, έχοντας ώς ιδανικό το αντάρτικο πόλεων της 17Ν. Είναι αυτοί που έκαψαν τους 3 αθώους στο κέντρο της Αθήνας, "απαντώντας" στη δολοφονία του Αλέξη, που είχε γίνει 2 χρόνια νωρίτερα. Είναι αυτοί που παίζουν ξύλο με τα ΜΑΤ, καίνε και σπάνε σε διαδηλώσεις προκαλώντας καταστροφές. Είναι οι ίδιοι που εμποδίζουν τον απόπλου των πλοίων από τον Πειραιά και σαμποτάρουν τον τουρισμό με όποιο τρόπο επιθυμούν καθοδηγούμενοι από τον Περισσό και την Αλέκα. Αυτοί που επικαλούνται το δικαίωμα στην απεργία για να κλείνουν τους δρόμους, να κρεμάνε πανώ στην Ακρόπολη και να εμποδιζουν την πρόσβαση σε αυτή, αυτοί που σταματάνε την τροφοδοσία με καύσιμα, αυτοί που παριστάνουν τους εργατοπατέρες και τους αγροτοπατέρες, ενώ οι ίδιοι κατέχουν τρομερά προνόμια και θέσεις (στο χώρο της Αριστεράς παρατηρούμε το περίεργο, να είναι ενθερμότατοι "κομμουνισταί" στα λόγια, οι πλέον πλουσιότεροι άνθρωποι-αλλά πάνω απ όλα ιδεολόγοι. Γιατί σ αυτή τη ρημάδα την Ελλάδα, είσαι ότι δηλώσεις και γενικά είναι πασέ να προτάσσεις πούρο και κοιλάρα έτσι σκέτα, χωρίς μια σάλτσα κόκκινη. Έτσι δεν είναι κ. Αλαβάνο?). Είναι αυτοί που χτές σε χώρο κοινωνικής δικτύωσης μου επιτέθηκαν με χαρακτηρισμούς "ρουφιάνε, μπατσόσκυλο, ασφαλίτη, πράκτορα" κλπ μπούρδες, επειδή άρθρωσα διαφορετική άποψη (τους κοροϊδεψα δηλαδή που παρουσίασαν τις διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ-Ελλάδας ώς προδοσία απέναντι στον λαό της Παλαιστίνης αναμεταδίδοντας το δελτίο τύπου του ΚΚΕ). Αυτοί και οι χειροκροτητές τους, που έτσι και τολμήσεις να πείς ότι δεν κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, μπορεί να σε λυντσάρουν, γιατί τους χαλάς την επαναστατική και αριστερή πιάτσα τους, που έχουν εργολαβικά αναλάβει να διαφημίζουν.

Αυτά τα ενδεικτικά και προσωπικά παραδείγματα τα παρέθεσα, γιατί πολύ απλά είναι άνθρωποι που ζούν ανάμεσα μας, παριστάνοντας κάτι άλλο απ ότι κατα βάθος είναι. Το πρόβλημα τους είναι ότι αυτό δεν το συνειδητοποιούν και δεν το αποδέχονται. Δε συναισθάνονται ούτε και αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα γύρω τους, η την απωθούν με την ίδια βία που πολεμούν όσους τους κρίνουν ή τους βάζουν τον καθρέπτη στη μούρη τους.
Και με θλίψη έχω διαπιστώσει, ότι η τεράστια εσωτερική βία πολλών εξ αυτών, είναι ένα κτήνος που όσο παιρνούν τα χρόνια μεγαλώνει, σκληραίνει, φανατίζεται και αναπαράγεται, διαιωνίζοντας μια στρεβλή και εσωστρεφή κοινωνία που θα πρεπε σήμερα να αναζητά διεξόδους και προοπτικές για το μέλλον της
Υποθέσεις δηλαδή που ακουμπούν ξανά, το βασικό θέμα της Παιδείας και της Νομιμότητας, ώς μέτρα και σταθμά ενός καλύτερου, ειρηνικότερου και πιό ανθρώπινου κόσμου

Παραμονή Δεκαπενταύγουστου

• Παραμονές -ή σχεδόν παραμονές- δεκαπενταύγουστου, άλλες χρονιές η Αθήνα ήταν άδεια. Μάλλον, για να είμαι περισσότερο ακριβής δεν περνούσε ούτε γάτα έξω από τα γραφεία μας, ενώ τα πουλάκια είχαν ήδη πετάξει για βορειότερες και πιό ψυχρές χώρες για να μην τα θερίσει η ζέστη και ο καύσωνας. Πουλάκια είπα ε? Παραμένω ρομαντικός, γιατί με τη λέξη, θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τα ερωτευμένα ζευγαράκια που περπατούν κάτω από το φώς της νυκτερινής Ακρόπολης, στους πεζόδρομους του Θησείου. Όμως φέτος πουλάκια έγιναν  όσοι δεν πήραν άδειες για θέρετρα και τόπους αναψυχής, αλλά παρέμειναν έγκλειστοι στη φριχτή -λόγω καύσωνα και απίστευτης υγρασίας- πρωτεύουσα, αναζητώντας απελπισμένα, διεξόδους για να μην πέσουν ξεροί από τα διάφορα περίεργα φαινόμενα του Αυγούστου. Όπου "περίεργα φαινόμενα" βάλτε ότι σας αρέσει. Πρώτα και κύρια, την εντύπωση όλων μάς ότι η Αθήνα τον Αύγουστο είναι μια έρημη πόλη. Κάποτε ίσχυε αυτό, απο φέτος μας τελείωσε η ευχάριστη αυτή παραδοχή. Η Αθήνα δεν άδειασε, ο κόσμος είναι εδώ και φέρεται σπασμωδικά, περιφέροντας το φόβο, τα αδιέξοδα και τις ανασφάλειες του. Δεύτερον βάλτε τους αφηρημένους οδηγούς που σουλατσάρουν στους μποτιλιαρισμένους δρόμους. Τρίτον βάλτε τη ζέστη και την υγρασία, που μαζί με τα συνοδευτικά κουνούπια, κατσαρίδες, ακρίδες και ότι άλλο τροπικό ζωάκι θέλετε (ε όχι και αλιγάτορες) κάνουν τη ζωή και τις μετακινήσεις μας δύσκολες. Τέταρτον τη ζωή σε ελεγχόμενες συνθήκες. Από το ένα κλιματιστικό, στο άλλο, και ξανά πίσω, χωρίς καθαρό αέρα και δροσιά. Λες και είμαστε κρέατα μέσα στο ψυγείο του χασάπη. Πέμπτον τις συνεχείς αυξήσεις τιμών, τα περίεργα νομοσχέδια, την πτώση της τουριστικής κίνησης και ένα σωρό άλλα δυσάρεστα που αφηγείται η τηλεόραση νυχθημερόν με σκοπό να μας αποτελειώσει. Φέτος, πρέπει να είναι ο χειρότερος Αύγουστος της ζωής μου. Και μετράω ήδη 35 απο δαύτους
• Πάμε και λίγο στην επικαιρότητα με δύο σημεία. Αρχικά μου προξένησε μεγάλη εντύπωση η απόφαση για πρόωρη συνταξιοδότηση 11.000 καθηγητών. Δηλαδή να είσαι δημόσιος υπάλληλος με τα χαλαρά σου ωράρια, μέσα σε παιδιά και εκπαιδευτικά προγράμματα, με άδειες και διακοπές κανα τρίμηνο το χρόνο, με τα σέα και τα μέα σου και τα εξτραδάκια σου αν το επιθυμείς -της παραπαιδείας εννοω- και "αγανακτισμένος" από τα μέτρα να τρέχεις να πάρεις σύνταξη για να κατοχυρωθείς. Αυτό συνιστά την υπέρτατη ξεφτίλα, τόσο για τον κλάδο των καθηγητών, που αποδεικνύονται τα χειρότερα τεμπελόσκυλα, που εκτός των άλλων είναι και αμόρφωτοι και ακατάρτιστοι και σε μεγάλο ποσοστό ανίκανοι να διδάσκουν παιδιά, όσο και για την κοινωνία γενικότερα, που αποτελείται από "ξύπνιους" συνταξιούχους με εργασιακές νοοτροπίες τούρκου μπέη, που ξέρουν μια χαρά να κλαίνε στα κανάλια για τις ακριβές ντομάτες και τα σπάνια μπαρμπούνια. Αυτοί είμαστε. Οι καθηγητάδες, σπεύδουν να προλάβουν τη λαίλαπα Λοβέρδου, δηλαδή να ξανα-καβαντζωθούν, όπως ακριβώς έκαναν όταν διορίστηκαν στη δημόσια εκπαίδευση. Αθάνατη Ελληνική Καβάντζα (Α.Ε.Κ), ή ομάδα και το πιστεύω, όλων των Ελλήνων
• Από την άλλη βέβαια, ευτυχώς. Ξέρεις τι θα πεί να εχεις Θρησκευτικά με 50άρη καθηγητή και να σε πρήζει με τις διάφορες μπούρδες του? Η να έχεις φιλόλογο με 3 παιδιά και αυθαίρετο και να προσπαθεί να σε μάθει Αρχαία? Όχι τίποτ' άλλο, αλλά να, με τη συνταξιοδότηση τους, είναι ευκαιρία να ξεσκαρτάρει και να ξεμπλοκάρει το σύστημα, και να διοριστούν νέα παιδιά, με όρεξη (μέχρι να καβαντζωθούν δηλαδή) και διάθεση να προσφέρουν κάτι περισσότερο ΠΟΙΟΤΙΚΑ. Αν γίνεται. Θα δωθεί εργασία σε νέους ανθρώπους. Αυτό δεν είναι θετικό? ΘΕΤΙΚΟΤΑΤΗ εξέλιξη λοιπόν αυτή η είδηση, για όσους θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα αισιόδοξα.
• Και μέσα στην τούρλα του Σαββάτου, και ενώ θέλουν να μας κάνουν να αυτοκτονήσουμε για να μη μας πληρώνουν μισθούς και επιδόματα, βγαίνουν όλες οι εφημερίδες χτές και φωνάζουν: "Υστέρηση εσόδων τον Ιούλιο-έπεσε έξω ο προϋπολογισμός". Σοβαρά ρε παιδιά? Τι μας λέτε? Εγώ λέω να σκεφτούμε νηφάλια και με στοιχειώδη λογική και να μην πέφτουμε στις παγίδες των Μ.Μ.Ε. που φέρνουν την καταστροφή του κόσμου (που συντελείται όμως στη Ρωσία και το Πακιστάν και ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει-οι κλιματικές αλλαγές που λέγαμε...). Το κράτος είχε έσοδα από την αύξηση της φορολογίας -άμεσης και έμμεσης- αλλά και από τις περικοπές στο δημόσιο τομέα, με παράλληλη την περιστολή ορισμένων δαπανών και υπηρεσιών που συνιστούσαν σπατάλες. Όμως, κάποια στιγμή, είναι αναμενόμενο, ότι εφόσον τα τεράστια έξοδα-μαύρες τρύπες- από τις ΔΕΚΟ και τη φοροδιαφυγή, τα έξοδα και τη λειτουργία της κρατικής μηχανής, παραμένουν σταθερά, το ισοζύγιο εσόδων-εξόδων θα ξαναγίνει αρνητικό. Γιατί πολύ απλά ο πληθωρισμός καλπάζει, η κατανάλωση έχει μειωθεί πάρα πολύ, ενώ η φορολογία έχει πλέον εξαντλήσει τα ανεκτά περιθώρια. Με λίγα λόγια, όσα ήταν να μας πάρουν, μας τα έχουν ήδη πάρει. Άλλα λεφτά,να λαβαίνουν δεν υπάρχουν από εμάς. Άρα, μετά την μεγάλη,αρχική εισροή εσόδων, λόγω των μέτρων, τώρα τα έσοδα σταθεροποιήθηκαν, όσα τουλάχιστον πρόερχονται από τα σταθερά εισοδήματα. Γι αυτό, και προσπαθούν να διευρύνουν τη φορολογική βάση (πχ να νομιμοποιήσουν τους μετανάστες) και να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή (πχ έλεγχοι ΣΔΟΕ). Όμως και πάλι είναι μπακάληδες και αρπακολατζήδες Ελληνάρες πολιτικάντηδες και επειδή γνωρίζουν καλά ότι δεν πρόκειται να πιάσουν ποτέ τα αρχιλαμόγια, βαράνε όπου βρούν, τον απλό κοσμάκη, οδηγώντας μας σε κοινωνική κρίση. Είναι τόσο, μα τόσο απλό.
• Τέλος, κάτι που θέλω από καιρό να γράψω, και το άφησα για το τέλος. Με θλίβει πραγματικά, βαθύτατα, η αισθητική αλλοτρίωση των πολεων της Ελλάδας. Δηλαδή η απαξίωση της εικόνας της "παλιάς πόλης", που σε αρκετά μέρη συναντάμε, μέσα στον πολεοδομικό ιστό κάθε περιοχής της χώρας μας. Στη γειτονιά που μένω τα τελευταία χρόνια, τον Αγιο Παντελεήμονα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Κυψέλης, υπάρχουν ακόμα όρθια -σε πείσμα των καιρών- πολλά πανέμορφα διατηρητέα κτίρια, με αρχιτεκτονική των αρχών του αιώνα, θυμίζοντας στους παρατηρητικούς, πόσο όμορφη πόλη ήταν κάποτε η Αθήνα, με ποιότητα και αισθητική ανάλογη αντίστοιχων ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Όποιος πιστεύει ότι η ομορφιά των πόλεων δε δημιουργεί ήθος και κάλος, είναι άσχετος και βλάκας. Η λέξη "πόλη" και η λέξη "πολιτισμός" έχουν κοινή ρίζα, ας το συνειδητοποιήσουν ορισμένοι. Βέβαια εμείς ώς ελληνάρες έχουμε εγκαταστήσει, πρωτοτυπώντας παγκόσμια, τον πολιτισμό των εργολάβων και των εργοληπτών. Ναι, αυτοί είμαστε, έχουμε εφεύρει μια νέα αντίληψη και ένα νέο καλλιτεχνικό ρεύμα. Το "θαύμα του Μπετού", την "αναγέννηση του κόκκινου κυβόλιθου", το προλεταριάτο των οικοδόμων. Τι να μας πούν εμάς οι μεγάλοι πολεοδόμοι, οι αρχιτέκτονες και οι οραματιστές μιας νέας "πράσινης" εποχής? Και με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα ότι, αυτά τα αίσχη, αυτές οι νοοτροπίες, είναι ο συνηθισμένος τρόπος άσκησης της τοπικής εξουσίας από Δημάρχους και τοπικούς παράγοντες, εν έτει 2010, και σε πόλεις με παραδοσιακή ομορφιά και πολιτιστική κληρονομιά, όπως η πόλη του Λαυριου.
• Όταν πρωτοξεκίνησα να ανακαλύπτω το Λαύριο, έμεινα με ανοιχτό το στόμα, με τη διαπίστωση ότι είναι πολλά τα πανέμορφα διατηρητέα κτίρια, από την εποχή της βιομηχανικής άνθησης της περιοχής, επί Σερπιέρι. Σχολείο, αποθήκες, κατοικίες και καταστήματα των αρχών του αιώνα, σταθμοί τρένου, προσφυγικές γειτονιές, πλατείες με ιστορία. Δυστυχώς, οι ανίκανοι και άσχετοι της τοπικής αυτοδιοίκησης, με τα πολιτιστικά φρονήματα του "θαύματος του Μπετού" και της "αναγέννησης του κόκκινου κυβόλιθου" κατάφεραν αυτά τα χρόνια, να ισοπεδώσουν (και να αποτελείωσουν μελλοντικά το Λαύριο) την αισθητική, την ιστορία και την ομορφιά, στο βωμό της δήθεν προόδου, των νέων αναγκών και των εξελίξεων και της πρακτικότητας, αλλά κυρίως των αναγκών των υποψήφιων νέων κατοίκων-παραθεριστών από την Αθήνα, που ψάχνουν μια καινούργια Λούτσα για τα Σαββατοκύριακα τους. Δηλαδή οι δήμαρχοι άλλων περιοχών, που φροντίζουν να προβάλλουν τις ιδιαιτερότητες και το τοπικό χρώμα, είναι μαλάκες κ. Λουκά? Όχι, δε μας αρκούν μερικοί φοίνικες και μερικά ξύλινα παγκάκια. Κάτω τα ξερά σας από τους αιωνόβιους ευκάλυπτους της κεντρικής πλατείας, και νισάφι επιτέλους με τη μετατροπή της, στη χαρά του εργολάβου. Οι ανοιχτοί χώροι, και τα διατηρητέα της πόλης, ανήκουν στους Λαυριώτες. Όχι στο ξεπούλημα -αισθητικό και πολιτιστικό- στη φάρα των παραθεριστών. Όχι στο μπετό και στην ισοπέδωση.

ΌΧΙ στον εκβιασμό του κοινωνικού συνόλου από τους συνδικαλιστές

ΕΔΩ ΤΟ GROUP : 

http://www.facebook.com/topic.php?topic=22&uid=115308881852723#!/group.php?gid=115308881852723

Γιατί να συμμετέχω?
Σου ζητώ να συμμετέχεις στο group γιατί πιστεύω ότι κι εσύ, όπως κι εγώ, όπως και οι περισσότεροι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι που διαμένουμε σ' αυτή τη χώρα, πιστεύουμε ότι πάνω απ΄όλα πρέπει να μπαίνει το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου και η ευημερία της πατρίδας
Οι αγώνες των κοινωνικών ομάδων, δίκαιοι και άδικοι, είναι πάντοτε σεβαστοί στα πλαίσια μιας σύγχρονης δημοκρατίας και πρέπει να δίνονται απο όλους όσους ενδιαφέρονται να προοδευσει ο τόπος
Ο εκφυλισμός του συνδικαλιστικού κινήματος ωστόσο, και η κατάληξη του σε εξυπηρετητή ενός σκληρού πυρήνα συμφερόντων κάθε είδους, δεν αντιπροσωπεύει με ειλικρίνεια τα δίκαια και διαχρονικά αιτήματα της αναδιανομής του πλούτου στο φτωχό λαό, αλλά αντίθετα διαιωνίζει μια νοσηρή συντεχνιακή προπαγάνδα που σκοπό έχει να συνδιαλέγεται με την εκάστοτε εξουσία, για να κερδίσει μερικά συγκεκριμένα οφέλη
Και στη μέση ΟΛΟΙ εμείς, να παριστάνουμε το σάκο του μπόξ, είτε πρός τα δεξιά, είτε προς τα αριστερά, είτε παραμένοντας στο κέντρο αμετακίνητοι
Ως που θα πάει αυτή ή κατάσταση πιά?
Πριν μερικούς μήνες 3 συνάνθρωποι μας δολοφονήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, στη συνέχεια η Ακρόπολη διαπομπεύτηκε διεθνώς τόσο για τα απαράδεκτα πανώ, όσο και από την απεργία των υπαλλήλων που εμπόδιζαν τον κόσμο να μπεί σε δημόσιο αρχαιολογικό χώρο, μετά οι ναυτεργάτες εμπόδιζαν τον κόσμο να ταξιδέψει με τα καράβια ακυρώνοντας τις μετακινήσεις, έπειτα οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας εκβίαζαν χρησιμοποιώντας μας ώς εξιλαστήριο θύμα, και τέλος οι περίφημοι φορτηγατζήδες γονάτισαν τη χώρα μας και τον τουρισμό μας με τρόπο που μόνο οι χουντικές εποχές και οι αισχρότεροι φασίστες μπορούσαν να κάνουν
Σήμερα διαβάζουμε στις εφημερίδες τις "απειλές" του προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ότι θα κατεβάσει το διακόπτη και θα μείνει η χώρα χωρίς ρεύμα, εαν πωληθούν τα λιγνιτεργοστάσια της επιχείρησης
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΦΤΑΙΜΕ?
Πληρώνουμε τους φόρους μας, είμαστε νομοταγείς, εργαζόμαστε, μας έκοψαν και μας κόβουν μισθούς και επιδόματα και παρόλα αυτά ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι χρειάζονται θυσίες απ' όλους για να αλλάξει πρόσωπο η χώρα
ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ?
Γιατί κατέχουν πόστα και εκβιάζουν, μέσω της διαπλοκής τους με την εξουσία, κάνοντας το μεγάλο ανώνυμο σύνολο να υποφέρει και να αγανακτά καθημερινα, την ώρα που οι δημοσιογράφοι τους δίνουν βήμα για να διατυπώσουν τις καινοφανείς "ιδεες τους"
ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΙΔΕΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ-Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
Και θεωρώ αυτονόητο ότι όπως όλοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι το καταλαβαίνουμε (ας μπορούσαμε να κάνουμε κι αλλιώς ε...) θα πρέπει όλοι να το καταλάβουν και να σταματήσουν να παίζουν με τις αντοχές και τη νοημοσύνη μας
Για το λόγο αυτό σας καλώ να συμμετέχετε δυναμικά σε αυτή την ιντερνετική διαμαρτυρία, ενάντια στους εκβιαστές που δήθεν θέλουν το καλό μας, ενώ ταυτόχρονα συνδιαλέγονται για την πάρτη τους με τους μεσάζοντες πολιτικάντηδες ρουσφετολόγους

Τι θέλω να πετύχω?
1.Θέλω να διαπιστώσω ότι δεν είμαι ο μόνος που με στεναχωρούν τα όσα γίνονται τριγύρω μου
2.Θελω να δηλώσω ότι είμαι αντίθετος στον εκβιασμό της δημοκρατίας, ότι πιστεύω στους νόμους και στο κράτος, αρκεί να επικρατεί η δικαιοσύνη και η ισονομία για όλους. ΌΧΙ στους προνομιούχους που με την πρώτη ευκαιρία βγάζουν την ουρά τους απέξω
3.Θέλω να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου και στην κοινωνία ότι το σύγχρονο συνδικαλιστικό κίνημα, που ελέγχεται από τα κομματόσκυλα, ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ με τα δίκαια και διαχρονικά αιτήματα των εργαζομένων που μοχθούν καθημερινά προσπαθώντας να είναι αξιοπρεπείς και νομοταγείς
4.Θέλω να δηλώσω πρός πάσα κατεύθυνση, ότι δεν ανέχομαι να βρίσκομαι έρμαιο στα παιχνίδια σκοπιμότητας κανενός
5.ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ,ΟΤΙ ΕΧΩ ΦΩΝΗ και ότι πάνω απ' όλα είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ και απαιτώ το ΣΕΒΑΣΜΟ
6.Θέλω να διαπιστώσω, ότι υπάρχουν εναλλακτικά δίκτυα και τρόποι, για να ξεκαθαρίσω στους παράγοντες της δημόσιας ζωής, τις επιθυμίες, τις αγωνίες και τις ελπίδες μου για το μέλλον
7.Θέλω να βρώ μια διέξοδο, για το αίσθημα δικαίου που με πνίγει, κάθε φορά που αναγκάζομαι να περπατώ ανάμεσα σε δακρυγόνα, να τρώω ξύλο επειδή μετακινούμαι στο κέντρο της Αθήνας, επειδή ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ το σύνολο και όχι μόνο την ΠΑΡΤΗ και το ΣΥΝΑΦΙ μου
8.Θέλω να μάθουν όλοι ότι υπάρχω, και ας μην έχω κανάλι να πώ τα όσα νοιώθω

Ναί στο συνδικαλισμό-Όχι στον εκβιασμό
Η δημοκρατία και η νομιμοτητα δεν έχουν αδιέξοδα,μας λένε οι πολιτικοί
Αυτό τι σημαίνει?
Σημαίνει ότι σε μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της, χρησιμοποιούμε ειρηνικά και πολιτισμένα μέσα, και την τεχνολογία που μας παρέχεται, για να συμμετέχουμε στη δημόσια ζωή
Προσπαθούμε να έχουμε ακλόνητα επιχειρήματα, ξεκάθαρες και τεκμηριωμένες απόψεις, να σεβόμαστε το συνομιλητή μας και να επιδιώκουμε την προάσπιση των συμφερόντων κάθε Ελληνα πολίτη
Το συνδικαλιστικό κίνημα, ώς μοχλός πίεσης έχει κερδίσει σε διεθνές επίπεδο, αιματηρές μάχες υπέρ των κοινωνικών δικαιωμάτων, και έχει τεράστια δυναμική σε κάθε επίπεδο, κυρίως όμως σε ΗΘΙΚΟ και ΔΙΚΑΙΟ
Γι' αυτό εκλέγουμε εκπροσώπους, τους γνώστες, τους δυναμικούς, τους ικανούς να διαπραγματεύονται τα δικά μας συμφέροντα με τους εργοδότες μας, είτε είναι ιδιώτες, είτε είναι το κράτος. Καμμία διαφορά δεν πρέπει να υπάρχει
Για τα προβλήματα του κάθε κλάδου, υπεύθυνοι είναι (η θα πρέπει να είναι) ΟΛΟΙ όσοι συμμετέχουν σε αυτόν, εργαζόμενοι, διοίκηση και εμπλεκόμενοι φορείς και τα προβλήματα αυτά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως ορίζει ο νόμος και μέσα στα πλαίσια μιας ανοιχτής ανθρωποκεντρικής κοινωνίας
ΔΕ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ
Φροντίζουμε να τους ενημερώσουμε όσο καλύτερα γίνεται για να τους έχουμε συμπαραστάτες, σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ αιτήματα, που πάντα έχουν σκοπό την πρόοδο του συνόλου και την παροχή και παραγωγή καλύτερων υπηρεσιών για τον πολίτη
Δεν πετάμε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον, και δε χρησιμοποιούμε το δημόσιο αίσθημα για να πιέσουμε τις κυβερνήσεις για τα αιτήματα μας
Είμαστε ειρηνικοί, νηφάλιοι, ευέλικτοι και σοβαροί, και προσπαθούμε να συσπειρώσουμε τους συναδέλφους μας μέσα από ΚΛΑΔΙΚΑ και όχι κομματικα αιτήματα η νταβατζιλίκια ή λυκοφιλίες ή ρουσφέτια
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ
Και όχι το πρώτο κοπρόσκυλο, ούτε το αρχι-λαμόγιο
Και για να έχεις την ευθύνη των συναδέλφων σου, οφείλεις εκτός από καταρτισμένος, να είσαι και υπεύθυνος άνθρωπος ο ίδιος, όχι μικρόψυχος ιδιοτελής και βολεμένος παρτάκιας με καβάντζες που φτάνουν μέχρι τη Σελήνη
Επειδή λοιπόν έχουν πολύ δρόμο οι εργατοπατέρες του κώλου, μέχρι να γίνουν αξιόπιστοι εκπρόσωποι υποσυνόλων και ευρύτερων θεσμικών ρόλων, τους ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ για ψύλου πήδημα:
-Να κάνουν πορείες στο κέντρο κάθε λίγο και λιγάκι. Ας πάνε μέσα σε γήπεδα να κάνουν ότι θέλουν. Ετσι κι αλλιώς η τηλεοπτική κάλυψη είναι εξασφαλισμένη
-Να κλείνουν με το έτσι θέλω δρόμους και υπηρεσίες. Ας πάνε να κλείσουν τα σπίτια των υπουργών και βουλευτών. Ας ξεσκεπάσουν τις πισίνες των διαπλεκόμενων της εξουσίας
-Να βγάζουν τις αξύριστες σκατόφατσες τους στα κανάλια. Ας πάνε για λίφτινγκ, εμείς τις φταίμε να βλέπουμε τον κάθε μπακάλη που ουρλιάζει και ωρύεται επειδή πιστεύει ότι έχει δίκιο. Να ουρλιάξεις στα μούτρα του υπουργού, όχι στα δικά μου
-Να εμποδίζουν τη διεξαγωγή των συναλλαγών και την ομαλότητα της καθημερινής μας ζωής. Με ποιό δικαίωμα ο καθένας θα μου κόψει τη βενζίνη, το ρεύμα, το φαγητό, τη μετακίνηση και όλα εκείνα τα αγαθά για τα οποία ΠΛΗΡΩΝΩ ήδη 20% για να μην φάνε σούτ οι κωλάρες των βολεμένων σε κάθε πόστο του κράτους?
-Να απειλούν και να εκβιάζουν ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ μέσω των ΜΜΕ. Καταρχήν είναι ΑΙΣΧΟΣ που έχουν δικαίωμα να μιλούν με αυτό τον παραβατικό και αναίσχυντο τρόπο και να απευθύνονται στους Ελληνες πολίτες σε τέτοιο ύφος και με τέτοιο ήθος! Ποιός τους έχρισε τιμητές των πάντων και διαχειριστές της δημοκρατικής νομιμότητας? Οι ψήφοι των τσάτσων τους?
ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΓΡΑΦΙΚΟΙ,για να μην πώ καμμιά άλλη κουβέντα πιό βαριά...

Γυρίζοντας πίσω

Μετά από πολλά χρόνια επέλεξα να είμαι στην έδρα μου τον Αύγουστο, κάνοντας ένα καινούργιο πείραμα αντοχής πάνω στον εαυτό μου
Τις προηγούμενες σαιζόν, έκανα υπομονή για να λείψω 20 μέρες μαζεμένες και να εκδράμω για να κάνω τα δικά μου μπάνια του λαού σε κάποιο εξοχικό μέρος, το οποίο -επίσης για πολλά χρόνια- ήταν η Κεφαλλονιά, για πρακτικούς κυρίως λόγους
Όμως και φέτος οι διακοπές ήταν διανθισμένες με διάφορες εντυπώσεις, που σιγά σιγά μετουσιώνονται σε αναμνήσεις και τακτοποιούνται στα ντουλαπάκια του μυαλού, προκειμένου να αξιολογηθούν και στη συνέχεια να απορριφθούν τάχιστα, εφόσον παραμένουν δηλητηριώδεις
Η κίνηση ήταν γενικότερα πεσμένη, πράγμα διόλου αρνητικό, μιάς και θέλω την ησυχία μου και αποστάσεις απο τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ η Χαλκιδική παραμένει ένα πανέμορφο τοπίο με πολύ ωραίες θάλασσες και ποιότητα τουρισμού
Σίγουρα οι υποδομές και οι υπηρεσίες, επιδέχονται βελτιώσεων, διακοπές όμως σημαίνει να ξεφεύγεις και από την κριτική διάθεση και τη μίρλα της καθημερινότητας, όπλα της επιβίωσης τελικά. Διακοπές σημαίνει με λίγα λόγια, παύση των εχθροπραξιών
Ζήσαμε με αγωνία την απεργία των φορτηγατζήδων, παρότι ομολογουμένως εφημερίδα δεν ανοίξαμε, ίντερνετ για ενημέρωση δεν ψάξαμε, και γενικά ήμασταν απορροφημένοι στην καλοπέραση μας. Τι να πεί και να σχολιάσει κανείς, τα έχουν γράψει όλα οι δημοσιογράφοι που περιχαρείς βρήκαν θέμα για να δικαιολογούν τους μισθούς τους.
Εντύπωση σε όλους έκανε ο περίφημος Τζωρτζάτος, ο "κάπταιν επανάσταση" των γκάνγκστερ των δρόμων, ο οποίος παρουσιαζόταν με ένα ύφος συνδυασμό δρακουμέλ και Αλογοσκούφη, γελώντας από μέσα του, που κατάφερε καλοκαιριάτικα, με το έτσι θέλω, να κάνει μια χώρα σκουπίδι, με τα γελοία τσαλίμια του. Απορώ ποιά δεοντολογία, ανέχεται τέτοιους ανθρώπους, που περιφρονούν το κοινωνικό σύνολο, και τους δίνει και βήμα -δημόσιο λόγο- για να προβάλλουν τις "απόψεις" τους.
Άντε και είς ανώτερα. Την επόμενη φορά, σε αποκλειστική μετάδοση, μπορεί να δούμε το φονιά του Γκόλια για παράδειγμα, να μας εξηγεί τις "απόψεις" της Σέχτας, η κάποιον παρόμοιο που έχει κι αυτός δικαίωμα να πεί τα δικά του
Η ανώνυμη πλειοψηφία φυσικά, παραμένει ανώνυμη και σιωπηλή. Εδώ μας πετσοκόψανε τους μισθούς, στη βενζίνη θα κολώσουν? Ενώ ο Δ.Σ.Α και οι περήφανοι δικαστές των προσφυγών για την ακύρωση των αντισυνταγματικών νόμων, παρέμειναν άφαντοι και απαθείς, μπροστά στο βιασμό και τον εκβιασμό των πολιτών, που μέχρι τελευταία ώρα κρέμονταν από τα χείλη του σαδιστή Τζωρτζάτου και το δήθεν διάλογο με την κυβέρνηση
Ευτυχώς, υπάρχει η Τρόϊκα, και οι δικαιολογίες έχουν τελειώσει και τυπικά και επικοινωνιακά. Και οι άχρηστοι κυβερνήτες είναι υποχρεωμένοι να δείξουν πυγμή και σθένος απέναντι σε κάθε κοινωνική ομάδα που θεωρεί ότι είναι πάνω από τους νόμους. Διαφορετικά μην ελπίζετε ότι θα γινόταν κάτι με το θέμα. Σεπτέμβριο θα πιάναμε μέχρι να τελεσφορήσει το "δημοκρατικό" συνδιαλέγεσθαι.
Η υποκρισία περισσεύει φυσικά, και αναρωτιέμαι ποιόν φοβούνται και για τα μάτια του κόσμου παρατείνουν το μαρτύριο με συζητήσεις και κουβέντες του καφενείου. Δεν υπάρχουν νόμοι? Δεν πρέπει να εφαρμόζονται? Το κράτος δεν είναι θεματοφύλακας της τάξης και της κοινωνίας? Άρα τι παριστάνουν? Ποιός διάλογος μπορεί να γίνει με το πιστόλι στον κρόταφο?
Ρηάλιτυ σόου με λίγα λόγια, το οποίο για καλή μας τύχη αντιμετωπίστηκε ορθολογικά.
Το μεγάλο θέμα σε αυτή τη χώρα, είναι η παιδεία. Είναι η παιδεία που παράγει και επιβάλλει στις συνειδήσεις των πολιτών θεσμούς και νόμους. Νόμους που κάνουν το άτομο και το σύνολο καλύτερες οντότητες. Παιδεία δε σημαίνει βιβλία και απουσίες, σημαίνει ένας παραγωγικός τρόπος ζωής, μια στάση απέναντι στον εαυτό μας και τους άλλους, που συνεχώς μας προωθεί στο καλύτερο, στο ποιοτικότερο, στην αρετή, στην προσπάθεια, στις αγαθές φιλοδοξίες.
Και επειδή όλοι μιλούν για ανάπτυξη με οικονομικούς όρους, έχω να τονίσω ότι η παιδεία που ανέφερα παραπάνω, η ανθρωπιστική αριστερή παιδεία, είναι η μόνη οδος για ανάπτυξη. Αυτό δε χρειαζεται πολύ μυαλό για να το καταλάβεις, είναι σχεδόν αυτονόητο. Για να εφαρμόσεις σχέδια και προγραμματισμό χρειάζεσαι το ανάλογο προσωπικό που θα μπορεί να τα αντιληφθεί και να τα εφαρμόσει με ευσυνειδησία. Το παράδειγμα των φορτηγατζήδων είναι χαρακτηριστικό, όπως και το παράδειγμα των ναυτεργατών νωρίτερα, των ελεγκτων εναέριας κυκλοφορίας, της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και άλλων συνδικαστιστο-τραμπούκων. Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει και ωριμάσει σε ένα περιβάλλον (την Ελλάδα) που η παιδεία απουσιαζει. Αρα ποιό διάλογο να κάνεις με αυτούς? Ποιό πρόγραμμα και ποιό μνημόνιο να εξαγγείλεις στους ζουλού της Ελλάδας (και δεν είναι μόνο αυτοί φυσικά)
Το πρώτο συστατικό ενός λειτουργικού κρατικού μηχανισμού, και άρα παραγωγικού και ευέλικτου, είναι η παραγωγή (και στην περίπτωση μας αίτιο των δεινών η απουσία της) παιδείας, δηλαδή ενός ρυθμιστικού πλαισίου για όλους τους ενδιαφερόμενους και δραστηριοποιούμενους για αυτό (και σε αυτό). Παιδεία στο πλαίσιο του κράτους σημαίνει από τη νομοθεσία για το πράσινο, μέχρι τις βουλευτικές αποζημιώσεις, και από την ενδυμασία του τροχονόμου, μέχρι την πολιτική δημόσιων επενδύσεων. Παιδεία στο πλαίσιο του κράτους σημαίνει ΚΑΝΟΝΕΣ και σεβασμό, που παράγεται μέσα από την αξιόπιστη και διαφανη λειτουργία κάθε θεσμού. Παιδεία σημαίνει και το δημόσιο σχολείο, αλλά δε σημαίνει ότι το δημόσιο σχολείο-πανεπιστήμιο την παράγει κατ' αποκλειστικότητα για τους μαθητές. Ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της σχολικής και πανεπιστημιακής παιδείας υφίσταται για λόγους συντάγματος και όχι για λόγους αρχής και αναγκαιότητας των καιρών, και όπως τόσοι τομείς λειτουργεί στρεβλά και παραβατικά, παράγοντας εκτρωματικές συμπεριφορές και όχι ΑΞΙΕΣ. Για τους γονείς, αλήθεια, ποιός παράγει παιδεία? Για τις οικογένειες, τις κοινωνικές ομάδες, τις επαγγελματικές οργανώσεις, τις μεταφορές και το εμπόριο, και ένα σωρό άλλα κομμάτια του δημόσιου βίου? Ποιός παράγει πολιτισμό σε αυτή τη χώρα, ο Μίκης Θεοδωράκης? Η μήπως η Τζούλια?
Άρα καταλήγοντας, προυπόθεση για την εφαρμογή του κάθε μνημονίου, είναι η ποιότητα της παιδείας που μια κοινωνία παρέχει στους πολίτες. Αν η παιδεία αυτή παρωθεί στην πρόοδο και την εξέλιξη (και μιλάω για παιδεία και πνεύμα, και όχι για οικονομία και επενδύσεις, για να τονίσω ότι η ΑΓΟΡΑ είναι ΜΕΣΟΝ και όχι αυτοσκοπός, άλλο αν οι καπιταλιστές του κώλου την επικαλούνται ώς πανάκεια για την εξισορρόπηση κάθε αδυναμίας) τότε θα έχουμε διαχρονικά αιτήματα για ανάπτυξη και πρόοδο, όσες κρίσεις και να παράγει το τραπεζικό σύστημα. Γιατί η παιδεία παράγει ΗΘΙΚΗ, δηλαδή τον πνευματικό μπούσουλα, την πυξίδα που μας κατευθύνει σε απάγγια λιμάνια, όταν πέφτουμε σε θαλασσοταραχές.
Στη φουρτούνα και την αναστάτωση που βρισκόμαστε, οι 1 εκατομμύριο μορφωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, που καταγράφτηκαν για πρώτη φορά στα χρονικά, αποτελούν έρμα ή σωσίβιο? Ας απαντήσει ο καθένας κατά την κρίση του. Στο δικό μου το μυαλό σημαίνει ότι για κάθε 10 πολίτες της χώρας, υπάρχει ένας δημόσιος για να εξυπηρετεί τους υπόλοιπους 9. Με βάση την απλή αυτή αναλογική, η Ελλάδα είναι ο παράδεισος του πολίτη. Είναι όμως έτσι?
Όχι δεν είναι, γιατί το 1 εκατομμύριο μορφωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι (και το λέω με ειρωνεία, γιατί μπορεί να είναι απόφοιτοι της 3βάθμιας δημόσιας παιδείας, αλλά δεν είναι μέτοχοι της ηθικής παιδείας που ανέφερα πιό πάνω, σε ουσιαστικά προσόντα τελικά, όχι σε τυπικά) είναι στο δημόσιο για εντελώς άλλους λόγους, από το να εξυπηρετούν τη χώρα και τις ανάγκες της.
Αποκαλύπτεται όμως και η μορφή του πολιτικού μας συστήματος. Εφόσον οι 700 χιλιάδες είναι συγκεντρωμένοι στην Αθήνα, και είναι και δημόσιοι, άρα οι προϊστάμενοι τους εκλέγονται μέσω της γνωστής διαδικασίας-φάρσας των εθνικών εκλογών και τοποθετούνται με κομματικά κριτήρια, καταλαβαίνει και ο πλέον αδαής ότι αυτοί ρυθμίζουν τα εκλογικά αποτελέσματα και πρακτικά ασκούν διοίκηση από το κέντρο. Ναι είναι αυτοί που την 1η Αυγούστου εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα για να κάνουν διακοπές στα χωριά τους.
Για σκεφτείτε εσείς, πώς θα ήταν η κατάσταση αν οι υπάλληλοι ήταν συμβασιούχοι αορίστου χρόνου έστω και οι προϊστάμενοι τους μόνιμοι, ασχέτως πολιτικής προέλευσης, αλλά καθαρά τεχνοκράτες μάνατζερ που πρέπει να πετυχαίνουν συγκεκριμένους στόχους κάθε χρόνο και να πληρώνονται μέσω αυτών.Ιδανικό ε? Και τόσο απλό...
Γυρίζοντας πίσω, και συζητώντας στο γραφείο για τις διακοπές διαπίστωσα ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει επί της ουσίας. Οπότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι διακοπές κατά βάθος είναι η προσπάθεια μας να απαλλάξουμε τους συναδέλφους από την ενοχλητική μας παρουσία για λίγο καιρό, προκειμένου να αποφύγουμε την πρόωρη εκτέλεση ή το βασανισμό μας από αυτούς...