Καπνίζοντας ένα πούρο

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η ειδησεογραφία παραμένει στάσιμη, παρότι σημαντικές εξελίξεις προδιαγράφονται μέχρι το τέλος του έτους, ώς προς τις ήδη ανακοινωμένες εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη λήψη μέτρων για την αντιστροφή του αρνητικού οικονομικού κλίματος στη χώρα μας
Αυτό που ακούσαμε για μία ακόμη φορά, είναι ότι το βάρος και οι προσπάθειες του Γιωργάκη θα επικεντρωθούν γύρω απο την περιβόητη ανάπτυξη, έτσι ώστε, να δημιουργηθεί μια ελπιδοφόρα προοπτική για τον δοκιμαζόμενο Ελληνα πολίτη, ώστε τέλοσπάντων να μην πάρει την απόφαση να δέσει στο λαιμό του την πέτρα του χρέους και να πηδήξει στα μελανά νερά της απόγνωσης
Τι συνέβη σήμερα?
Ο πρόεδρος του Ε.Β.Ε.Α κ. Μίχαλος εδέχθη επίθεση απο διαδηλωτές στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι τον προπηλάκισαν, ενώ ο ίδιος ο Ομπάμα της Ελλάδος, έφαγε ένα παπούτσι στο κεφάλι, απο έναν αγανακτισμένο ιατρό, ο οποίος με συνοπτικές διαδικασίες συνελήφθη στο πίτς φυτίλι.
Τι σημαίνουν αυτά?
Ουσιαστικά τίποτα, μιας και ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις του κόσμου (4500 αστυνομικοί στη Θεσσαλονίκοι δεν πήγαν απλά για το θεαθήναι), σημειολογικά όμως σημαίνουν ότι ανοιχτά πλέον ο κόσμος αποδοκιμάζει τον τρίτο δρόμο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να πορευτεί
Δε χρειάζεται να επεκταθούμε στα πώς και τα γιατί, μιας και εμείς οι ίδιοι διαπιστώνουμε καθημερινά ότι έχουμε μπεί στο τούνελ της ανέχειας, με φόντο το άγνωστο
Το να τρώνε γιαούρτια όμως παράγοντες της οικονομικής ζωής, όπως ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, είναι κάτι πρωτοφανές. Είναι κάτι που δείχνει ότι η ανοχή έχει προ πολλού ξεπεραστεί και ότι πλέον έχουμε μπεί στην εποχή των πειραμάτων

Ο Γιώργος Παπανδρέου, κάνει συνεχόμενα πολιτικά φάουλ :

1. Ανακοίνωσε ανασχηματισμό, μετά απο συζητήσεις που κράτησαν όλο το καλοκαίρι, θέλοντας να συγκεντροποιήσει τον κυβερνητικό σχηματισμό, μετατρέποντας τον πρακτικά σε εκτελεστική επιτροπή-κομάντο. Εφτιαξε μια πενταμελή ομάδα υπερυπουργών που θα τρέξουν προ-ειλημμένες δράσεις και προγραμματισμό, αποκλείοντας τις ζυμώσεις και το διάλογο με την κοινωνία. Εγκατέστησε δηλαδή, έναν ανελαστικό διεκπεραιωτικό μηχανισμό, μεγαλώνοντας περισσότερο την απόσταση μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας, σε μια χρονική περίοδο που πρέπει να περάσει το μήνυμα της συνεργασίας όλων, και της αλληλεγγύης, προκειμένου να επιτευχθούν οι προδιαγεγραμμένοι στόχοι. Πως θα πειστεί η κονωνία για τις ειλικρινείς προθέσεις σας κύριε Πρωθυπουργέ, όταν εσείς δίνετε την εικόνα μιας κυβέρνησης αποφασισμένης να εκτελέσει το πρόγραμμα της, χωρίς να δίνει σημασία στις επιπτώσεις που αυτό έχει για τη χώρα?
2. Επιλέγει να μετέλθει πλήρης σχηματισμού,(η κυβέρνηση μας), στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, κάτω απο δρακοντεια μέτρα (4500 αστυνομικοί για να φυλάνε το υπουργικό συμβούλιο? Απο ποιόν απειλούνται ή αισθάνονται ότι απειλούνται?) προκειμένου -δήθεν- να μεταφέρουν αισιόδοξες νότες και να χαρίσουν παροχές και υποσχέσεις στους ταλαιπωρημένους Ελληνες. Δηλαδή κάνει τεράστια έξοδα, για να φανεί ότι συνεδριάζει μέσα σε μια κυριλέ αποθήκη (είμαστε ρε παιδί μου η Δανία της Ευρώπης τελικά) με Ευρωπαϊκό προφίλ, έχοντας όμως επιλέξει για δεύτερη φορά την αποστασιοποίηση απο την κοινωνία, συμπεριφερόμενη ώς πολιορκημένη παρθένος, που χρειάζεται προστασία απο μακρά τείχη, για να βγεί αλώβητη και ατσαλάκωτη.
3. Και τέλος, για να αυτοκτονήσει 100% πολιτικά, όλα αυτά τα κάνει λίγο πρίν τις δημοτικές εκλογές, έχοντας πρώτα προετοιμάσει το έδαφος με τον Καλλικράτη και τον τσάρο Ραγκούση, έχοντας εγκρίνει πολιτικά τη σύζυγο του Πάγκαλου, για τη δημαρχία της Σαρωνίδας με τα ακίνητα φιλέτα (ενώ ο πατέρας της είναι γνωστός εργολάβος), έχοντας δώσει στη δημοσιότητα τις επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, και το πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά και ένα σωρό καινούργιες εντολές από την Τροϊκα και τους διαφόρους καλοθελητές και τελικά πετυχαίνοντας να μας προετοιμάσει για το χειμώνα της μεγάλης πείνας, το 2011

Αναρωτιέμαι αν ο άνθρωπος αυτός, έχει επαφή με την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζεί, η αν μοιάζει με την κότα που, ακόμα και αποκεφαλισμένη, προχωρά για αρκετή ώρα, χωρίς κατευθυνση, μέχρι να πέσει κάτω εξαντλημένη, και να αποθάνει.
Μας μιλάνε για ανάπτυξη και πράσινα άλογα, και απο τις αντιδράσεις Κατσέλη, Μπιρμπίλη και άλλων υπουργών, εγώ συμπεραίνω ότι, ο Γιωργάκης προχωρά ταχύτατα σε "απευθείας αναθέσεις" κατασκευαστικών έργων που θα αναλάβουν ξένοι και ντόπιοι μεγαλοπαράγοντες του τόπου
Με ποιόν άλλο τρόπο δηλαδή θα πετύχει να εμφανίσει αύξηση του ΑΕΠ? Των οικονομικών δεικτών?
Γιατί ξέρουμε ότι το εμπορικό ισοζύγιο είναι στα τάρταρα, ο πληθωρισμός και η ανεργία καλπάζουν, η υστέρηση των εσόδων αναμενόμενη, ενώ τα έξοδα τρέχουν (γιατί τα έξοδα δεν έιναι μόνο η μισθοδοσία), επενδύσεις δε γίνονται γιατί δεν υπάρχει εύφορο έδαφος να γίνουν εδώ και 30 χρόνια, και ένα σωρό γνωστά άλλα πράγματα.
Η μήπως ξαφνικά θα εμφανιστεί η μαγική  νεραϊδα και θα φέρει στην Ελλάδα της απατεωνιάς και της κλεψιάς, που είναι πρωτη σε κατανάλωση ιμιτασιόν ειδών πολυτελείας (ακόμα μεγαλύτερη κατανάλωση και απο την Τουρκία!), πακτωλό δισεκατομμυρίων που θα δημιουργήσουν εργοστάσια, εργοτάξια, θέσεις εργασίας, αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης μέσω αύξησης του κατα κεφαλή εισοδήματος, και άρα μείωση της ανεργίας και άνοδο του βιοτικού επιπέδου?
Αυτά λοιπόν δε γίνονται και δε θα γίνουν ποτέ
Εδώ θα καταθέσω τις απόψεις μου για το τί πραγματικά μπορεί να γίνει, στην Ελλάδα για να τελειώνουμε με τα παραμύθια και τις φαντασιώσεις
Αυτό που μπορεί να γίνει, είναι να εκμεταλλευτούμε τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της, που είναι το εξής ένα και μοναδικό στον κόσμο και γνωστό, η ιστορία και ο πολιτισμός της Ελλάδας. Τίποτα άλλο δεν έχουμε, τίποτα άλλο δε μας έχει απομείνει, εκτός απο αυτά και βέβαια την εκμετάλλευση του φυσικού κάλους της πατρίδας μας (τουρισμός). Νά τι οραματίζομαι εγώ:

1. Την ανάδειξη της Ελλάδος σε παγκόσμιο πολιτιστικό και αθλητικο κέντρο που διαφυλάττει και μεταφέρει στους αιώνες, τις αρχές που πρώτοι εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν οι πρόγονοι μας. Δηλαδή να γίνουμε πρότυπο τεχνολογικό-ερευνητικό κέντρο, πρότυπο πανεπιστημιακό κέντρο, πρότυπο αθλητικό κέντρο, πρότυπο κέντρο υγείας και ευεξίας, για όλο τον κόσμο. Να επενδύσουμε στην αριστεία και την ποιότητα σε αυτούς τους άξονες, μέσω των επενδύσεων μας σε αυτούς, και της καθιέρωσης της πατρότητας των μέσω των παγκοσμίων οργανισμών στους οποίους και ανήκουμε. Με λίγα λόγια η Ελλάδα πρέπει να μετατραπεί σε μουσείο παγκόσμιου πολιτισμού, αθλητισμού,παιδείας και υγείας. Σε Ακαδημία και Πρυτανείο και Ασκληπείο. Αυτομάτως καθιερώνουμε την εκεχειρία και γινόμαστε πολιτιστική Ελβετία, πετυχαίνοντας κάτι άλλο. Να μην είμαστε απειλή και να μη γινόμαστε απειλή, και άρα να μη χρειαζόμαστε εξοπλισμούς και επενδύσεις σε στρατεύματα
2. Ανάδειξη του τουρισμού στη χώρα μας, σε πρώτης κατηγορίας επένδυση για όλους. Χειμερινό και Καλοκαιρινό και Πολιτιστικό και Αθλητικό και Εκπαιδευτικό, και Υγείας, τουρισμό. Κάθε είδους. Με κατάρτιση εθνικού χάρτη και ζώνες υψηλής, μέσης και οικονομικής τουριστικής δραστηριότητας και τεράστια εκστρατεία προκειμένου να αναδειχτούμε σε σοβαρό παίκτη σε βαλκανικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο
3. Ανάδειξη της τοπικής κουλτούρας κάθε τόπου στη χώρα μας (επαρχία). Η Ελλάδα, δεν έιναι ένα κράτος μονοκόματο και ενιαίο, αποτελείται απο πολλές μικρές πόλεις-κράτη, με ιδιαιτερότητες σε οικονομία και πολιτισμό. Είναι χίλιες φορές καλύτερο, να επενδύσεις στην τοπική οικονομία (επαρχία), φτιάχνοντας εκατοντάδες μικρά αυτόνομα επιχειρηματικά κέντρα με ειδικό καθεστώς φορολογίας και εξαγωγών, ζώνες ελεύθερης οικονομικής δραστηριότητας, ζώνες που θα εκμεταλλεύονται την ιδιαιτερότητα για να παράγουν υπεραξία

Αυτά μπορούμε και πρέπει να κάνουμε, και τίποτα παραπάνω, έχοντας βέβαια τη σύνεση και τη σωφροσύνη, να μην κάψουμε άλλους παραδοσιακούς τομείς στους οποίους έχουμε επιτυχίες, όπως η Ναυτιλία. Αν επικεντρωθούμε σε αυτά, θα έχουμε πολλά οφέλη, αλλά το βασικότερο είναι το εξής απλο. Επιστροφή και ταύτιση με τις αληθινές μας ρίζες, κάτι που θα δώσει στους κατοίκους αυτής της μικρή γωνιάς του κόσμου, την ικανοποίηση και την αγάπη για τον τόπο τους, με αποτέλεσμα να μεγαλουργήσουν ξανά, όπως σε κάθε δύσκολη φάση της μακράς ιστορίας μας
Μην ασχολείστε με τα μακρινά και τα πολύπλοκα, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτά που πραγματικά γνωρίζουμε καλα. Να είμαστε ο εαυτός μας, όσο δύσκολο και να θέλουν να το κάνουν με τη λόγική της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλουν άκριτα και αδιάκριτα ισοπεδώνοντας τα πάντα με γνώμονα την χρηματοοικονομική επιτυχία
Αυτά τα παραπάνω φυσικά, απαιτούν πάνω απ όλα συναίσθηση της Ελληνικότητας που πρέπει να έχει κάθε κυβέρνηση που εκλέγεται απο δώ και στο εξής. Αυτό και μόνο θα πρέπει να είναι το κόμμα - η παράταξη- που θα κερδίζει, έξω και μακριά απο βλακώδεις εθνικιστικές λογικές