Thursday, September 30, 2010

Το πρόβλημα είναι ο συντονισμός


Έχω ξαναγράψει πολλές φορές, ότι υπάρχει ένα μεγάλο δίκιο, και πολλά μικρά άδικα, που τελικά διαμορφώνουν την εικόνα της κατάστασης της κοινωνίας, στο μυαλό του μέσου πολίτη
Το μεγάλο δίκιο του Γιώργου Παπανδρέου, είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε, και σε αυτό δεν υπάρχει ούτε ένας υπεύθυνος άνθρωπος ο οποίος θα διαφωνήσει
Μέσα στην ήδη διαμορφωμένη στραβή Ελληνική πραγματικότητα, απέναντι σε αυτό το μεγάλο δίκιο, ενυπάρχουν πολλές μικρές αδικίες, που τις αντιλαμβανόμαστε σιγά σιγά, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο
Αδικία η μείωση των μισθών, αδικία οι αυξήσεις των τιμών, αδικία η περαίωση, αδικία η απεργία των μεταφορέων, αδικία ο Καλλικράτης, αδικία...αδικία....
Κάθε κοινωνική ομάδα, έχει τα δίκια και τα άδικα της, και είναι φανερό
Κάθε κοινωνική ομάδα, που θίγεται, είτε γιατί πρέπει να θυσιαστούν τα παράλογα προνόμια που είχε κατοχυρώσει εδώ και χρόνια εις βάρος των άλλων, είτε γιατί τόσα χρόνια υπέμενε την "δημοκρατία" των άλλων χωρίς περιθώρια να αντιδράσει, έχει λόγους να προβάλλει τα επιχειρήματα της και να προκαλεί με τη δημόσια στάση της. Έχει όλα τα δίκια να δείχνει με το δάχτυλο, τη διπλανή κοινωνική ομάδα που βγαίνει λάδι στην κρίση, ενώ η ίδια πλήττεται. Έχει ταυτόχρονα όμως και μεγάλο άδικο, να βάζει το συμφέρον της πάνω από το συμφέρον του συνόλου. Άραγε ενδιαφέρει κανέναν το σύνολο? Θα έπρεπε (και είναι το πρώτο του καθήκον) να το κάνει ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση. Και είναι η αρχή των πάντων
Όλα αυτά θα μπορούσαν τελικά να εκλείψουν, εάν προ του μνημονίου για την οικονομία, είχε υπογραφεί το μνημόνιο για την κοινωνία, με την ευρεία σύμπραξη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, σε μία δέσμη μέτρων υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, που όλοι θα δεσμεύονταν ότι θα τηρήσουν στα βασικά (στις βασικές αρχές και αξίες), για μια 8ετία, ανεξάρτητα του ποιος καταλάμβανε την πλειοψηφία στη Βουλή
Στο κοινωνικό αυτό μνημόνιο, θα υπήρχε συμφωνία για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά και η κήρυξη ανένδοτου πολέμου ενάντια στην αδικία και την ανισότητα, μέσω ευρύτατων συναινέσεων σε κάθε επίπεδο οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας
Όταν έγραφα ότι απουσιάζει το όραμα, τη στιγμή που πρωτοεξελέγη το ΠΑΣΟΚ, αυτό ακριβώς εννοούσα, και να που τα γεγονότα επιβεβαιώνουν όσα φαίνονται με μια πρώτη ματιά, χωρίς να είναι κάποιος ειδήμονας ή επαγγελματίας
Το όραμα, δίνει το στίγμα για μία πορεία προς κάποια κατεύθυνση και δίνει ομοιογένεια και ρυθμό σε μία ομάδα εξουσίας
Δε γίνεται λοιπόν σήμερα, από τη μία να καταγράφεται ζημιά ύψους 1,5 δίς στην οικονομία, εξαιτίας του δίκιου (η του άδικου, όπως το βλέπει ο καθένας) των μεταφορέων και η κυβέρνηση που παρακολουθεί αμέτοχη εδώ και 15 μέρες (αλλά και από το καλοκαίρι ακόμα ήξεραν τι θα επακολουθήσει, μετά τις απεργίες για τα καύσιμα, και σφύριζαν αδιάφοροι), να "τιμωρεί" τους δημοσίους υπαλλήλους με ακόμα μεγαλύτερες περικοπές μισθών, επειδή οι δημόσιοι δε μπορούν να αντιδράσουν. Δε στέκει, πως να το κάνουμε τώρα. Το 1,5 δις ποιος θα το πληρώσει? Οι φορτηγατζήδες?
Το μήνυμα δηλαδή που περνάει προς την κοινωνία, είναι ότι οι φορτηγατζήδες τα έσπασαν και τα σπάνε ατιμώρητοι, επειδή απλά μπορούν, ενώ οι δημόσιοι θα χάσουν λεφτά, επειδή απλά δε μπορούν να αντιδράσουν. Αυτό δε συνιστά σκανδαλώδη κοινωνική ανισότητα? Σκανδαλώδη αδικία?
Η λοιπόν η κυβέρνηση θα συντονιστεί και θα πιέζει προς πάσα κατεύθυνση με τον ίδιο τρόπο, με τα ίδια μέτρα και σταθμά, ή θα πάρουμε απόφαση ότι απλά δε γίνεται να αλλάξουν κάποια πράγματα με αυτό τον τρόπο (δι' αυτής της μεθόδου), και όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ακόμα και ο Σαμαράς
Είναι κρίμα να μειώνονται οι μισθοί στο Δημόσιο, υπό αυτές τις συνθήκες. Αυτή η κοινωνική ομάδα, αισθάνεται βαθιά αδικημένη, ενώ βλέπει τη διπλανή της κοινωνική ομάδα, αυτή των φορτηγατζήδων να δρά ανεξέλεγκτα. Από την άλλη, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι αισθάνονται και αυτοί βαθιά αδικημένοι, που ο δημόσιος υπάλληλος απόφοιτος ΑΕΙ, πρωτοδιορίζεται με μισθό 1280 ευρώ μικτά, ενώ ο ιδιωτικός αρκείται στα 750 ευρώ (που έγιναν 570 ευρώ) για τον ανειδίκευτο. Και αναρωτιέται γιατί ο δημόσιος -που κάθεται συνήθως- να απολαμβάνει αυτά τα προνόμια, ενώ ο ίδιος να είναι μόνιμα σε καθεστώς ανασφάλειας, χωρίς επιδόματα, μέσα σε μία κατάσταση που επιδεινώνεται καθημερινά λόγω της διάθεσης των εταιρειών να μειώσουν τα κόστη. Όλοι οι παραπάνω, αισθάνονται αδικημένοι που μένουν στον Άγιο Παντελεήμονα, τα Εξάρχεια, τα Πατήσια και άλλες γειτονιές του κέντρου, και τους έχουν πνίξει οι μετανάστες και οι επαίτες που σουλατσάρουν ζητώντας λεφτά και ελεημοσύνη, και σε μερικές περιπτώσεις απειλούν τη ζωή και την περιουσία τους, μέσω της υποβάθμισης και της γκετοποίησης. Αισθάνονται τόσο αδικημένοι που φωνάζουν τη Χρυσή Αυγή, να υποκαταστήσει την αστυνομία.
Απέναντι σε αυτούς, αδικία νοιώθουν οι φιλάνθρωποι και δημοκράτες της Αριστεράς, που θέλει το κέντρο και την Ελλάδα γενικότερα, μια πολυπολιτισμική κοινωνία (που όμως δεν έχει καν τους νόμους που θα βάλουν όρια και προϋποθέσεις στην κοινή και αρμονική συμβίωση) και επιμένει να κοντράρει και να τσακώνεται με τη Χρυσή Αυγή, η οποία λέει ότι υπερασπίζεται τους Έλληνες του κέντρου της Αθήνας, οι οποίοι αισθάνονται (ο καθένας για τους λόγους του) αδικημένοι από πολλές μεριές και εκτός των άλλων βάλλονται από τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, η οποία μπροστά στην ανάγκη της δραματικής αλλαγής (του μεγάλου δίκιου που έλεγα στην αρχή) της σύγχρονης Ελλάδας, έχει αποφασίσει να περάσει πριονοκορδέλα δίκαιους και άδικους χωρίς κριτήρια και δικαιοσύνη, γιατί αισθάνεται με τη σειρά της αδικημένη από τη διεθνή κοινότητα και την Ε.Ε που δε μειώνουν το κόστος δανεισμού για να τη διευκολύνουν.
Αν κατάλαβε κάποιος τι εννοώ, τότε συνειδητοποιεί ότι οι μικρές αδικίες της καθημερινότητας, είναι που κοστίζουν περισσότερο στην πραγματικότητα του μέσου πολίτη, που αδυνατεί να παρατηρήσει (ίσως να μην τον ενδιαφέρει τελικά) τη μεγάλη εικόνα και να σκεφτεί βαθύτερα τι αληθινά συμβαίνει γύρω του.
Επιστρέφοντας λοιπόν στα βασικά, αυτό που χρειάζεται είναι να συντονιστούμε όλοι προς μία μεγάλη και βασική κατεύθυνση. Είτε με το καλό, είτε με το ζόρι, για όσους επιμένουν να κάνουν και να υπερασπίζονται τα δικά τους ατομικά δίκια σε τηλεοράσεις και δημόσια ζωή
Αυτό όμως οφείλει να το καταλάβει πρώτα και κύρια ο ίδιος ο Γιωργάκης, προτού υποστεί την αναμενόμενη καθίζηση στις δημοτικές εκλογές.

Saturday, September 25, 2010

Χρειαζόμαστε καθαρές λύσεις

Ακόμα δεν υπογράφτηκε καλά καλά το μνημόνιο συνεργασίας με τους άραβες και άρχισε η βαβούρα και οι αντιδράσεις από διαφόρους παράγοντες της πολιτικής και της αγοράς
Μέσα σε μια πολιορκημένη πόλη, με τους φορτηγατζήδες-εκβιαστές να έχουν αφήσει τα σούπερμάρκετ χωρίς προμήθειες και τον κόσμο απελπισμένο, κάποιοι έχουν όρεξη για υψηλή κριτική και "πολιτικές" παρεμβάσεις
Τόσο καιρό δε μας λέγατε ότι πρέπει να εστιάσουμε στην ανάπτυξη και να προσελκύσουμε επενδύσεις στην Ελλάδα? 
Να που οι επενδύσεις ήρθαν στη γειτονιά μας, αλλά εμείς για μία ακόμη φορά, αποδεικνύουμε ότι είμαστε ανάξιοι (αν υποθέσουμε ότι τελοσπάντων αυτή η μερίδα πασοκτσήδων και νεοδημοκρατών, εκφράζουν κάποιες ψήφους) για οτιδήποτε θετικό. Ακόμα και για θετικές σκέψεις μονάχα
Δεν κατάλαβα δηλαδή!
Δεν ξέρουν όλοι αυτοί, και όλοι εμείς τελικά, τι αντιπροσωπεύει η Ελλάδα στο διεθνές περιβάλλον? Στη μεσογειακή και βαλκανική οικονομία? Στο ευρωσύστημα? Έχουν μήπως την εντύπωση ότι η χώρα μας είναι Γερμανία με βαριά βιομηχανία ή Ελβετία με σταθερό κοινωνικό και πολιτικό και οικονομικό σύστημα τους τελευταίους αιώνες, ώστε να κάνουμε επιλογές και να κοιτάμε το γαϊδαρο στα δόντια?
Αλλά ακόμα κι έτσι να ήταν, από τη στιγμή που βρισκόμαστε σε καθεστώς διαχείρισης της οικονομίας μας, δηλαδή έχουμε παραχωρήσει στην τρόικα, τη χάραξη της κεντρικής μας πολιτικής, το μόνο που μας μένει να κάνουμε, είναι να λύσουμε τα χρόνια διαρθρωτικά μας προβλήματα αφενός, και να κάνουμε ελκυστική τη χώρα μας σε επενδυτές αφετέρου.
Δηλαδή τι ακριβώς παράγει η Ελλάδα, εκτός από χρέη και αφιλόξενο επιχειρηματικό κράτος? Εκτός από γραφειοκρατία και φορολογία? Εκτός από παράλογη και πολύπλοκη νομοθεσία και εργατικό κατεστημένο? Εκτός από κάθε λογής κομματικά και συνδικαλιστικά φέουδα που μετατρέπουν σε τσιφλίκι τους κάθε διάθεση για αλλαγή προς όφελος του μεγαλύτερου συνόλου των Ελλήνων?
Δηλαδή τι ακριβώς ενοχλεί τους Έλληνες, στο ότι οι Άραβες και οι Κινέζοι θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα βάζοντας στο χέρι ακίνητα-φιλέτα, με προνομιακές συμφωνίες, και ότι αυτά που σκοπεύουν να φτιάξουν είναι ενεργειακές και τουριστικές ή διαμετακομιστικές υποδομές?
Οι ίδιοι οι Έλληνες τόσα χρόνια τι έφτιαξαν για τη χώρα και την κοινωνία τους? Ένα τεράστιο δημόσιο για να "τρυπώσουν" όλοι οι άχρηστοι και αμόρφωτοι προνομιούχοι, και ένα κομματικό κράτος  που θα δίνει ασυλία στους κλέφτες και τα λαμόγια του συστήματος που διορίζει και "συνεργάζεται" με την πρώτη κατηγορία. Των ψηφοφόρων και των "δημοκρατών".
Τους ενοχλούν οι επενδύσεις στον Αστακό, λένε. Τι είναι ο Αστακός σήμερα, ξέρει κανείς? Ένα γραφικό χωριό στη Δυτική Ελλάδα, που παρακμάζει γενικά, εδώ και δεκαετίες, με εξαίρεση τα ιχθυοτροφεία στο Μεσολόγγι και τη γέφυρα Ρίο - Αντίρριο. Α, και να μην ξεχάσω, τις τουριστικές καλλονές του Ιονίου, Πάργα, Κέρκυρα και λοιπά νησιά. Αυτά. Τι άλλο υπάρχει? Τίποτα απολύτως!
Τι ακριβώς ενοχλεί? Αντί να σπεύσουν να δημιουργήσουν δικλείδες ασφαλείας ώστε να γίνει σωστά η επένδυση του εργοστασίου, κάθονται και αερολογούν για τρίχες. Αντί να εξηγήσουν στον κόσμο τα οφέλη και τις προοπτικές για την περιοχή τους, να τους προειδοποιήσουν και να τους ενημερώσουν, για το πώς θα προσαρμοστούν καλύτερα, πώς θα εκπαιδευτούν και πως θα μοιάζει η Δυτική Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, κινδυνολογούν δήθεν για το καλό της κοινωνίας! Ποιοι? Οι κληρονομικά "υπεύθυνοι" για τη διακυβέρνηση της χώρας! Ας γελάσω, με τη γελοιότητα τους!
Οι εφημερίδες αναφέρουν ότι : "Η αραβική  χώρα θα επενδύσει περί τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ (!) στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας και, συγκεκριμένα, στη ΝΑΒΙΠΕ, δημιουργώντας και 1.500 θέσεις εργασίας. Πρόκειται για την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), ο οποίος θα τροφοδοτεί και μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού αλλά και τον αγωγό ITGI (με διαδρομή Τουρκία – Ελλάδα – Ιταλία) ο οποίος θα διέρχεται κοντά από την συγκεκριμένη περιοχή".
Δε χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο επί αυτού. Τα 3 δισεκατομμύρια και οι 1500 θέσεις εργασίας, μιλάνε από μόνα τους.
Μα και για το Ελληνικό γίνεται μάχη! Δεν είναι καλό, που το Κατάρ αποφασίζει να ρίξει 5 δισεκατομμύρια στην περιοχή του παλιού αεροδρομίου για να φτιάξει επιχειρήσεις ψυχαγωγίας και αναψυχής! Βλέπετε τόσα χρόνια που το Ελληνικό είναι αναξιοποίητο και τσακώνονται οι ντόπιοι αλλά και εθνικής εμβέλειας καρχαρίες, για το ποιος θα πρωτοβάλει στο χέρι τα οικόπεδα για να τα χτίσει, μύτη δεν άνοιγε. Ήταν υπόθεση "εθνικής" σημασίας, να αξιοποιήσει την περιοχή ο Βωβός, ο Μπόμπολας και διάφοροι άλλοι εργολάβοι, που αποτελούν "εθνικούς" χορηγούς των κομμάτων.
Και φοβούνται μη τυχόν και γίνει η περιοχή Λάς Βέγκας! Οι ίδιοι που για να βάλουν φόρους, επανέφεραν τα φρουτάκια και τα τυχερά παιχνίδια στην καθημερινότητα μας! Οι ίδιοι που έχουν μετατρέψει τον ΟΠΑΠ σε πλυντήριο βρώμικου χρήματος, με όχημα το Πάμε Στοίχημα και τη Σούπερλίγκα του ποδοσφαίρου, και  έχουν επιτρέψει την παρακμή και τη σήψη του ΚΙΝΟ σε κάθε γειτονιά της Αθήνας και των επαρχιακών πόλεων! 
Εγώ λέω, μακάρι να γίνει το Ελληνικό, ένα καινούργιο Λάς Βέγκας! Με προδιαγραφές πολυτελείας, ένα Ευρωπαϊκό Ντουμπαϊ, που θα προσελκύσει καλούς πελάτες και θα δώσει προοπτική στα Νότια προάστια, να ανταγωνιστούν ποιοτικά και να δημιουργήσουν σοβαρές υποδομές!
Η Ελλάδα, όπως έχω γράψει σε παλιότερες αναρτήσεις, μόνο τουρισμό μπορεί να παρέχει. Χαμηλού και υψηλού επιπέδου! Τίποτα άλλο δε μπορεί να φτιάξει! Δεν επιτρέπεται να μας κοροϊδεύουν άλλο οι επιτήδειοι με τα κροκοδείλια δάκρυα τους και τις "οικολογικές" τους ανησυχίες!
Και εμείς οι ίδιοι όμως, σαν τα μούτρα μας έχουμε κάνει, το θησαυρό του τουρισμού, και των φυσικών τοπίων μας, με την κακογουστιά μας, την ασχετοσύνη μας, την κακή μας επιχειρηματική αντίληψη, τις οδηγίες του μεγαλύτερου εγκληματία κατά της Ελλάδας, του ΕΟΤ, που ακόμα λειτουργεί με καθεστώς χουντικής αισθητικής, με την αντιπαροχή και το μπετόν, με την καταπάτηση και την εκμετάλλευση του πελάτη, με την αισχροκέρδεια και τη φοροδιαφυγή, με τη ρύπανση και το συγκεντρωτισμό, με τη συντηρητική μας νοοτροπία τελικά!
Κάποτε που η Ελλάδα είχε πάλι ανάγκη από ανάπτυξη, ο Καραμανλής και οι επόμενοι κατέστρεψαν την Αθήνα τσιμεντοποιώντας κάθε γειτονιά, καταστρέφοντας κάθε παλιό νεοκλασσικό κτίσμα, και μετατρέποντας τους Έλληνες σε λαό οικοδόμων και εργολάβων! Σήμερα τι σας κάνει να πιστεύετε ότι κάτι έχει αλλάξει στη νοοτροπία του κράτους και των πολιτικών? Καραμανλής ο ένας, Παπανδρέου ο άλλος! Λές και ζούμε σε κατάσταση Deja Vu...Άρα προς τι η έκπληξη? Ανακαλύψαμε την Αμερική?
Αμ για το λιμάνι του Πειραιά? Τα έχουμε πεί και παλιότερα!Ήρθε η COSCO, να επενδύσει στο λιμάνι του Πειραιά, δηλαδή ένας Κινέζικος κολοσσός, παγκόσμιας εμβέλειας και οι τραμπουκοσυνδικαλιστές της Αλέκας, εμποδίζουν και καταστρέφουν ότι υπάρχει τριγύρω, με την ανοχή των Λιμενικών και Αστυνομικών, που υποκριτικά παρακολουθούν, μη τυχόν και "τραυματίσουν" κανέναν άτυχο "δημοκράτη" ναυτεργάτη. Δηλαδή ασύλληπτα πράγματα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα! Αντί οι πολιτικοί μας να δημιουργήσουν τα εχέγγυα ώστε οι επενδύσεις να αποβούν ωφέλιμες για τη χώρα μας, τσακώνονται ποιανού επιτυχία είναι! Η ποιανού οι συνδικαλιστές θίγονται! Καμμία θετική σκέψη. Καμμία οργάνωση. Καμμία πρόβλεψη. Κανένα πραγματικό ενδιαφέρον!
Ακούστε κάτι κύριοι
Η κατάσταση χρειάζεται ειλικρίνεια και καθαρές λύσεις. Χρειάζεται καθαρό και διάφανο σχέδιο. Έχουμε βαρεθεί τις αντιδράσεις, τι παλινωδίες και τις διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων.
Έχουμε πιάσει πάτο και καθόμαστε και ανεχόμαστε τον καθένα που επιμένει να βλέπει την κατάσταση μέσα από την προσωπική του ιδιοτέλεια και τα συμφέροντα του. Κάθε τσάτσο, κάθε εγκάθετο, κάθε τραμπούκο που με το "δικαίωμα" του, καταστρατηγεί τη δημοκρατία
Έχουμε χρεοκοπήσει, και ασχολούμαστε με το βαθύ και το ρηχό ΠΑΣΟΚ και τον Αντώνη Σαμαρά, και τις σοφιστείες του κάθε μαθητευόμενου πολιτικάντη, που για να βρεί σπόνσορα για να επιβιώσει στα ΜΜΕ, αμολά την αρλούμπα του, δήθεν προκαλώντας "τριγμούς" στο σύστημα μας.
Είπατε ότι η χώρα χρειάζεται επενδύσεις και ανάπτυξη! Ιδού! Άραβες και Κινέζοι! Ποιούς θέλατε?
Τους συνένοχους σας μέσα σε τράπεζες και επιμελητήρια? Αυτοί αρπάξανε τα λεφτά και τώρα μας αφήσανε με το λογαριασμό!
Κάνετε τη δουλειά σας και φτιάξτε ότι φτιάχνεται, προκειμένου να πάμε και λίγο μπροστά σα χώρα!
Ότι δε φτιάχνεται, ξηλώστε το άμεσα! Δε χρειάζονται, "πειθώ" και βαρίδια!Χρειάζεται πυγμή και αποφασιστικότητα! 
Εδώ και τώρα!

ΥΓ. Με ενοχλεί η προσπάθεια που γίνεται από ορισμένους να στοχοποιηθεί ο λαός, ως συνένοχος αυτής της ξεφτιλισμένης και κατεστραμένης, σύγχρονης Ελλάδας. Πρώτα ο χοντρο-Πάγκαλος, ότι τα φάγαμε μαζί, και στη συνέχεια ενορχηστρωμένα δημοσιεύματα κάθε είδους, που μας κατηγορούν ότι ψηφίζουμε τα μεγάλα κόμματα και στηρίζουμε τη σήψη. Ο λαός κάνει το δημοκρατικό του καθήκον και στηρίζει τους θεσμούς. Για ποιό λόγο τον κατηγορείτε? Επειδή στηρίζει ποιόν? Τους επαγγελματίες πολιτικούς των μεγάλων και μικρών κομμάτων, εις βάρος ποιών άλλων ας πούμε? Ποιών εναλλακτικών υποψηφίων και προτάσεων? Των λαϊκών επαναστατών του Κερατσινίου για παράδειγμα η των Ελλήνων Λένιν? Η μήπως των νοσταλγών της Χούντας και του Βασιλιά?
Το σύστημα πάσχει επειδή είναι διαπλεκόμενο, και προφασίζεται τη δημοκρατία για να κυβερνά ολιγαρχικά. Σιγά το νέο.Αν όλοι έριχναν λευκό πιστεύετε ότι κάτι θα άλλαζε? Απλά θα άλλαζε το περιτύλιγμα, και όχι το προϊόν.
Όμως οι επαγγελματίες λαοπλάνοι που "κλαίνε" για τις επενδύσεις που λέγαμε παραπάνω, θέλουν να μας λερώσουν, με τις εφευρέσεις τους, περί δήθεν συμμετοχής και συνευθύνης μας, στις αλητείες τους!
Δε θα τους περάσει!

Thursday, September 16, 2010

Όμηροι του μίσους

Τελικά καταλήξαμε στο σημείο που απευχόμασταν
Η βία και οι ένοπλες αντιπαραθέσεις ξεκίνησαν, στη γειτονιά μου τον Άγιο Παντελεήμονα
Μια κατάσταση που ολοένα και κλιμακωνόταν, για όποιον παρακολουθούσε τις εξελίξεις, η απλά κατοικούσε στην περιοχή
Γιατί όταν είσαι απλά περαστικός, ή απλά στρατευμένος σε κάποια κομματική γραμμή, είτε αριστερή, είτε δεξιά, δε μπορείς να νοιώσεις και να αντιληφθείς απλά πράγματα
Την ομηρία της καθημερινής ζωής, στο φόβο και το μίσος
Εμείς, εδώ και καιρό, φοβόμαστε να πάμε στο φούρνο να πάρουμε ψωμί και μετά τη δύση του ηλίου απλά κλειδωνόμαστε μέσα στο σπίτι. Δε γίνεται να κυκλοφορήσεις το απόγευμα στη γειτονιά
Τον τελευταίο καιρό, έχουμε εγκαταλείψει το σπίτι μας, παρότι δώσαμε αρκετά χρήματα για να το ανακαινίσουμε, προκειμένου να κατοικούμε μόνιμα και να πηγαίνουμε στις δουλειές και τα σχολεία μας
Και παρότι είχαμε επιφυλάξεις, και συναισθηματικά κωλύματα περί του ορθού της απόφασης μας, τα δημοσιεύματα επιβεβαιώνουν ότι πράξαμε σωστά, που μετακομίσαμε
Η περιοχή, αλλά και το κέντρο της Αθήνας ευρύτερα, έχουν μπεί σε πορεία σύγκρουσης, μή αναστρέψιμη. Σε πορεία κοινωνικής έκρηξης, με απτά καθημερινά φαινόμενα φραστικής, σωματικής και ένοπλης βίας.
 Έλληνες κάτοικοι- όσοι ακόμα διαμένουν μόνιμα, και Αλβανοί κάτοικοι -που έχουν αγοράσει φτηνά σπίτια, απέναντι στους Αφγανούς και τους Αφρικανούς που λυμαίνονται την πλατεία
Άνθρωποι που απλά θέλουν να ζούν ήρεμα και να κοιτάνε τη δουλειά τους, απέναντι σε ανθρώπους που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, με όπλο την απελπισία και την αποφασιστικότητα να επικρατήσουν μέσα στην τσιμεντένια ζούγκλα, που οι υπόλοιποι Έλληνες παριστάνουν ότι δεν υπάρχει, οτι δεν τη γνωρίζουν, ότι δε βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων απο το Κολωνάκι, τα "κοινωνικά ευαίσθητα" Εξάρχεια, το Περιστέρι των καφενείων και των κλάμπ, την άλλοτε πανέμορφη Κυψέλη, την πλατεία Συντάγματος και την πλατεία Ομονοίας...
Η αδιαφορία δεν είναι μόνο υπόθεση του κράτους. Το κράτος εκπροσωπείται απο το αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα, δυο στενά πιο κάτω απο το σπίτι μου στην οδό Μιχαήλ Βόδα, και θεωρείται απ' όλους τους αστυνομικούς δυσμενής μετάθεση. Και με τις περιορισμένες δυνατότητες τους, σε ανθρώπινο δυναμικό, μέσα, αλλά και πολιτική βούληση, καλούνται να ελέγξουν μια περιοχή ευθύνης με πάνω απο 140.000 κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι τώρα πια, αλλοδαποί. Και μιλάω για τους καταγεγραμένους, γιατί οι παράνομοι είναι ακόμα περισσότεροι...
Η αδιαφορία ειναι και υπόθεση όλων όσων κάνουν ότι δε βλέπουν, όσων δε μιλάνε, όσων γυρίζουν την πλάτη στα πραγματικά προβλήματα της πόλης, όσων υποκρίνονται τους ενεργούς πολίτες άλλοτε υποστηρίζοντας τη μία πλευρά και άλλοτε την άλλη, των όσων τσακώνονται για την ταυτότητα και την απόχρωση των γεγονότων στον Αγιο Παντελεήμονα.
Η αδιαφορία έχει μόνο ένα χρώμα, το γκρίζο, που είναι ξεθωριασμένο μαύρο..το χρώμα του μίσους και του σκοταδισμού.Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να περιγράψει τα συναισθήματα μας και τις ελπίδες μας, αλλά και τις προσδοκίες μας για το μέλλον, παρά μόνο αυτό το μαύρο χρώμα.
Αναρωτιέμαι πόσο αστεία και ανερμάτιστα πρόσωπα είναι οι πολιτικοί που εκπροσωπούν το 6ο δημοτικό διαμέρισμα Αθηνών, απ' όποια παράταξη και να προέρχονται
Οι μέν αριστεροί-και καλά- που για να υπάρξουν ιδεολογικά, στηρίζουν την ασυλία των -δήθεν- μεταναστών, του γκέτο του Αγίου Παντελεήμονα, στέλνοντας τις ερυθρές ταξιαρχίες για να υπερασπίσουν την κομματική γραμμή και να δικαιολογήσουν τα κονδύλια υπέρ μολότωφ, πλακάτ, στενών τζίν, φοιτητικών "στεκιών" στα πανεπιστήμια, και υποκόσμου και άλλων μέσων "κοινωνικής επανάστασης" και απελευθέρωσης, κάτοικοι επι το πλείστον των δημοκρατικών Βορείων Προαστίων
Οι δέ δεξιοί-και καλά- που για να υπάρξουν ιδεολογικά, επικαλούνται τη φυλετική καθαρότητα και την ανωτερότητα της φυλής μας (ναι αυτής που έχει καταχρεώσει το δημοσιο τομέα με κομπίνες και κλεψιές του χρηματιστηρίου, των φοροφυγάδων, των χλιδάνεργων, των καταναλωτών πολυτελών προϊόντων με Ευρωπαϊκή πρωτιά στο άθλημα, των δημοσίων υπαλλήλων που τα ξύνουν, των χουλιγκάνων της Εθνικής Ελλάδος και των παρελάσεων κλπ), στέλνοντας τα ρεμάλια της Χρυσής Αυγής, για να δείρουν τους μετανάστες και να πλακωθούν με τους αριστερούς, με σιδηρογροθιές, ρόπαλα και Ελληνικές σημαίες
Και στη μέση όλοι εμείς, που απλά θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά και δεν έχουμε πρόβλημα με κανένα άνθρωπο που θέλει τα ίδια για τη ζωή του. Εργασία, ειρήνη, δικαιοσύνη, ελπίδα, ελεύθερη μετακίνηση, ανθρώπινα δικαιώματα και σεβασμός της ατομικής ελευθερίας και των πεποιθήσεων, με λίγα λόγια τη δημοκρατία μέσα σε ένα ευνομούμενο σύστημα
Γιατί θα πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο άκρα, για να αντιμετωπίσουμε ένα πραγματικό και υπαρκτό ζήτημα, που η Γαλλική κυβέρνηση, με σθένος έδειξε, πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο προεδρίας της δημοκρατίας, δηλαδή συλλογικά και συνολικά, χωρίς κομματικές και ιδεολογικές αποχρώσεις, παρα μόνο με επίκληση και εφαρμογή των νόμων και του συντάγματος?
Ο Άγιος Παντελεήμονας, δεν έχει κανένα χρώμα, και κανένα διακριτικό χαρακτηριστικό. Είναι μια περιοχή της Ελλάδας, της Αθήνας, με θέα την Ακρόπολη, και η διατήρηση της τάξης και της κοινωνικής ευρυθμίας, είναι υποχρέωση όλων των πολιτών και αποστολή του Ελληνικού κράτους σε θεσμικό επίπεδο
Όπως ακριβώς η διάσωση της εθνικής οικονομίας, είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων, και όχι του ΠΑΣΟΚ μονάχα, έτσι και η αποκατάσταση της νομιμότητας στην περιοχή μας (αλλά και σε κάθε περιοχή με ανάλογα φαινόμενα, όπως οι ακριτικές περιοχές) είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων!
Εάν δεν το δούν έτσι το θέμα, και συνεχίζουν να συζητούν για προβλήματα που αφορούν τη δημοτική αρχή (δηλαδή τον άχρηστο Νικήτα Κακλαμάνη αλλά και τους προηγούμενους άχρηστους) το παιχνίδι ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ οριστικά!
Διότι η κατάντια που ζούμε, είναι αποτέλεσμα μιας λανθασμένης εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, που δεν έχει τρόπο, μέσα και κυρίως ΘΕΛΗΣΗ να επιβληθεί, με γνώμονα τη βούληση της πλειοψηφίας των Ελλήνων που θέλουμε να ζούμε και να αναπνεόυμε ελέυθερα, είτε στο κέντρο της Αθήνας, είτε στο Καστελόριζο
Διότι η ξεφτίλα που διαπιστώνουμε καθημερινά, είναι αποτέλεσμα μιας ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ κεντρικής εσωτερικής πολιτικής χρόνων, που επιτρέπει την παραοικονομία και τη μαύρη εργασία, που δεν εφαρμόζει τους νομους και το σύνταγμα, που αδιαφορεί για την εφαρμοσιμότητα και την προοπτική των κοινωνικών και προγραμματικών δηλώσεων των πολιτικών παραγόντων του τόπου (όσων εξ αυτών έχουν ιδέες και γνώση), που επιβιώνει χάρη στο διαπλεκόμενο κομματικό κράτος των αλλοτριωμένων Ελλήνων της κατανάλωσης και των ανύπαρκτων ηθικών φραγμών, μπροστά στον εγωισμό και την ιδιοτέλεια τους.
Ο Άγιος Παντελεήμονας, είναι το επίκεντρο, πρωτόγνωρων κοινωνικών ζυμώσεων, μιας νέας εποχής που προετοιμάστηκε μεθοδικά, εδώ και χρόνια. Με τον ίδιο τρόπο που καταλήξαμε στη χρεοκωπία της οικονομίας, χρεοκωπήσαμε και κοινωνικά, και σήμερα τρώμε τις σάρκες μας σαν τα λυσσασμένα σκυλιά, για να γίνουμε Μπρούκλυν και Χάρλεμ, περιοχές που σε λίγο καιρό δε θα τολμά ούτε περιπολικό να περάσει χωρίς να δέχεται επίθεση και σφαίρες απο τους εγκληματίες...
Τις προάλες σε ένα σουβλατζίδικο στην Αχαρνών, ο υπάλληλος μου υπέδειξε δύο Ρουμάνους με όπλα στο πορτ-μπαγκάζ, ενώ ήμουν παρών στον εκβιασμό ενός Πακιστανού υπαλλήλου καταστήματος ηλεκτρικών ειδών, απο ομοεθνή του, για προστασία
Όταν θα χυθεί το πρώτο αίμα, κανείς δε θα ενδιαφερθεί αν ήταν Έλληνα ή Πακιστανού ή Κινέζου, αλλά αν θα μπορέσει ποτέ ο λεκκές να ξεπλυθεί, απο τις συνειδήσεις μας

Wednesday, September 15, 2010

Το σοβαρό πρόβλημα της μετανάστευσης


Σήμερα στην επικαιρότητα υπάρχουν δύο διαφορετικές ειδήσεις, με κοινό θέμα
Από τη μία η καταδίκη Ελληνα επιχειρηματία 59 ετών που νοίκιαζε το στάβλο του (και παρόμοια καταλύματα)  για 40 ευρώ το μήνα, σε λαθρομετανάστες Πακιστανούς, που εργάζονταν στα χωράφια της περιοχής. Ο δημοσιογράφος σημειώνει ότι εκτός από την καταδίκη-ρεκόρ (60 χρόνια φυλακή!) και το πρόστιμο χιλιάδων ευρώ, και άλλοι κάτοικοι του χωριού φιλοξενούσαν Πακιστανούς με το ίδιο καθεστώς, και αμέσως μετά το νέο της καταδίκης, τους πέταξαν έξω στο δρόμο για να μην υποστούν και οι ίδιοι τις συνέπειες του νόμου. Άρα ήταν ένα κοινό μυστικό της τοπικής κοινωνίας, ότι εκμεταλλεύονται την εργασία των λαθρομεταναστών για τις αγροτικές εργασίες. Αποτέλεσμα της αντιδρασης των χωρικών, ήταν να μείνουν στο δρόμο όλοι οι λαθρομετανάστες και να μην έχουν που να πάνε, μετά την εργασία τους στους αγρούς, και να δημιουργηθεί ένα ακόμα πρόβλημα στην τοπική κοινωνία, που δεν έχει λύσεις για να τους φιλοξενήσει σε κάποιο δημόσιο χώρο. Επίσης οι εκπρόσωποι των μεταναστών άρχισαν τις δηλώσεις περι "ρατσιστικού καθεστώτος και πογκρόμ εναντίων των Πακιστανών" κλπ.
Από την άλλη, έχουμε μια ακόμα είδηση από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όπου η αρμόδια επίτροπος καταφέρθηκε ενάντι στην πρακτική της Γαλλίας να απελαύνει τους Ρομά, προς τη χώρα καταγωγής τους, διαλύοντας τους καταυλισμούς στους οποίους και διέμεναν οι τελευταίοι. Με οξύτατους χαρακτηρισμούς και την απειλη της προσφυγής στη δικαιοσύνη, η επίτροπος έβαλε τα όρια της ερμηνείας της ευρωπαϊκής νομοθεσίας επί του θέματος
Αυτές οι δύο ειδήσεις, συν τις υπόλοιπες που καθημερινά δημοσιεύονται, είτε με πηχαίους τίτλους, είτε σε μονόστηλα, περιγράφουν μια αδιέξοδη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ώς κοινωνίες τόσο σε τοπικό, όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Και άν στην Ελλάδα, έχουμε το άλλοθι της πανταχού επικρατούσας αποσύνθεσης του κράτους και της μέριμνας που όφειλε να δείξει στο σοβαρότατο αυτό κοινωνικό και πολιτικό θέμα, για τις αντιπαραθέσεις που εμφανίζονται σε κορυφαίο επίπεδο στην Ε.Ε τι μπορούμε να πούμε? Το λιγότερο ότι, ένα ακόμη καζάνι κοινωνικής ανωμαλίας σιγοβράζει. Ο λόγος βέβαια είναι ότι η Γαλλία συνεχίζει την πολιτική της, ανένδοτη, χωρίς να δίνει σημασία στις δηλώσεις της επιτρόπου και των αρμοδίων οργάνων, στέλνοντας το μήνυμα ότι, εφόσον έχει την ανοχή και τη στήριξη του 75% των Γάλλων πολιτών που συμφωνούν με τις απελάσεις, δεν πρόκειται να αλλάξει στάση, άρα η εγχώρια νομοθεσία θα υπερισχύσει της ευρωπαϊκής, εφόσον ή εγχώρια προασπίζει τα συμφέροντα και τις θελήσεις του Γαλλικού λαού
Εδώ θα παρατηρήσουμε, ότι εκτός απο το θέμα της μετανάστευσης και της συνύπαρξης διαφορετικών φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων, μέσα στις κοινωνίες δυτικού τύπου, παρουσιάζεται και η αποκαθήλωση στην πράξη πιά, της εγκυρότητας, της σημασίας και της επιρροής, που έχει η ευρωπαική κοινοτική νομοθεσία, έναντι των κρατών μελών, όταν τίθενται θέματα σύγκρουσης συμφερόντων. Αυτό το ζήτημα όμως δεν θα το εξετάσω εδώ. Το σημειώνω απλά, απαντώντας σε όσους Ελληνες συνεχίζουν να πιστεύουν στη σοβαρότητα του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, όσον αφορά τα καυτά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά θέματα που απασχολούν την Ευρωζώνη. Θα θυμόμαστε φυσικά όλοι, τη στάση της Μέρκελ, απέναντι στην Ελληνική κρίση, λίγους μήνες νωρίτερα
Το σοβαρότατο πρόβλημα της μετανάστευσης, γίνεται τραγικό στην Ελλάδα γιατί δεν υπάρχουν κατάλληλοι νόμοι, κατάλληλα όργανα, κατάλληλος προγραμματισμός και ρεαλιστική αντιμετώπιση ενός ζητήματος που απαιτεί εθνική και διαχρονική στρατηγική, χωρίς συναισθήματα και πολιτικές σκοπιμότητες. Και λέω το εξής απλο. Εφόσον οι τάδε Πακιστανοί (της πρώτης είδησης) εργάζονται στα χωράφια, και πραγματικά χρειάζονται ώς συντελεστές εργασίας, γιατί δεν τους νομιμοποιούν άμεσα, και δεν τους φιλοξενούν σε δημόσιο ή προστατευόμενο χώρο, παρά τους εκμεταλλεύονται κρατώντας τους στην παρανομία, ώστε να μπορούν ανα πάσα στιγμή να τους "εκκαθαρίσουν" χωρίς κοπο και κλάματα? Όλοι θα βγούν ωφελημένοι απο αυτή την κατάσταση, και σίγουρα οι τοπικές κοινωνίες που έχουν ανάγκη απο χειρονακτικές εργασίες και εποχικές ενισχύσεις ανθρώπινου δυναμικού. Δε διανοούμαι ότι το 2010, με τις αγροτικές επιδοτήσεις να παραμένουν αθρόες, κάποιοι σκέφτονται να γλυτώσουν το μεροκάματο του Πακιστανού! Έλεος!Ας μπεί ένα πλαίσιο και κάποιοι κανόνες σε ολα αυτά, σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, με καταγραφή και χορήγηση προσωρινής άδειας εργασίας μαζί με ασφάλιση και εισφορές, για όσους το επιθυμούν, προκειμένου να διαμένουν και να εργάζονται μόνιμα. Εφόσον μετά θέλουν να φύγουν απο την Ελλάδα, ας έχουν τα νόμιμα χαρτιά για να φύγουν. Γιατί να τους κρατάμε?
Και εδώ έρχομαι στο δεύτερο σκέλος του ζητήματος, που είναι η κοινωνική αποδοχή των ομάδων αυτών, είτε είναι μετανάστες, είτε Ρομά, είτε οτιδήποτε άλλο. Πραγματικά αναρωτιέμαι ποιά θα πρέπει να είναι η στάση μιας κοινωνίας απέναντι τους, εφόσον δε γίνονται αποδεκτοί απο αυτή, για διάφορους λόγους. Καλώς η κακώς στη Γαλλία δεν τους θέλουν οι περισσότεροι, για ποιό λόγο λοιπόν να είναι κατακριτέα ή απόφαση της Γαλλικής κυβέρνησης να τους απομακρύνει? Το ίδιο ρωτάω και για εμάς εδώ στην Ελλάδα. Εφόσον ο κόσμος έχει πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες, για ποιό λόγο πρέπει να πειστούμε ότι "χρειάζεται να ενταχθούν", "έχουν δικαιώματα", "δεν είμαστε ρατσιστές" και διάφορα άλλα ευτράπελα που διαβάζουμε? Με το ζόρι αποδοχή και συμβίωση δε γίνεται
Οπότε υπάρχουν τα εξής ενδεχόμενα. Είτε θα καταγραφούν όλοι και θα νομιμοποιηθούν, παρουσιάζοντας εργασία, διαμονή και ένταξη στον κοινωνικό ιστό όπως όλοι οι πολίτες της κάθε χώρας, είτε θα σηκωθούν και θα φύγουν απο μόνοι τους οικειοθελώς ή μέσω απέλασης.
Πολύ καλά κάνει η Γαλλική κυβέρνηση και είναι αδιάλακτη απέναντι στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, επί του θέματος. Και το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και η Ελλάδα, αντί να παριστάνει τη δήθεν δημοκρατική και ανεκτική χώρα, την ίδια στιγμή που προσφέρει βορά στις ορέξεις των επιτήδειων Ελλήνων, τους λαθρομετανάστες, ώς φτηνά εργατικά χέρια που δεν κοστίζουν τίποτα και εξυπηρετούν παντού.
Τα συμφέροντα αυτών των επιτήδειων, έχουν μετατρέψει το κέντρο της Αθήνας σε γκέτο, και την επαρχία σε αλλοτριωμένη Ελλάδα. Και είναι καιρός να μπεί ένα φρένο σε αυτό, χωρίς να κατηγορούνται οι λαθρομετανάστες που έρχονται εξαθλιωμένοι για ένα κομμάτι ψωμί, κάνοντας δουλειές του ποδαριού και παρανομίες. Αυτοί είναι θύματα, όπως είμαστε κι εμείς, που αναγκαζόμαστε να συμβιώνουμε χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Και τελικά στρεφόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον με συνεχώς αυξανόμενες συνέπειες για την καθημερινότητα μας
Τα ζητήματα αυτά, δεν είναι μόνο αρμοδιότητες της αστυνομίας, αλλά κυρίως θέματα πολιτικής βούλησης και πυγμής, για να επιβληθεί (αφού δεν είναι αυτονόητο) μια κοινωνία αρμονίας και νομιμότητας. Ορθότατη, προς αυτή την κατεύθυνση, η τιμωρία του "ξύπνιου" που νοίκιαζε το στάβλο παράνομα σε λαθρομετανάστες, για να στείλει το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση
Όσο για τους Ρομά, θα με συγχωρήσετε αλλά ειμαι αρνητικά προκατειλλημένος απο προσωπική εμπειρία. Οι Ρομά στην πλειοψηφία τους είναι εθισμένοι στις παράνομες δραστηριότητες, απο επιλογή, και όχι απο ανάγκη. Πουλάνε ναρκωτικά στο Ζεφύρι, κάνουν απαγωγές, ελέγχουν την επαιτεία και βγάζουν στην πιάτσα τα παιδιά και τις γυναίκες τους, δεν πληρώνουν φόρους και δεν ελέγχονται απο κανέναν και οι καταυλισμοί τους είναι εστίες ακαθαρσίας και μολύνσεων.
Μην τρελαθούμε δηλαδή με δαύτους, ούτε και με τους λαθρομετανάστες του Αγίου Παντελεήμονα που ελέγχουν ναρκωτικα, πορνεία, εκβιασμούς, και διάφορα άλλα. Αυτοί ΔΕΝ έχουν κανένα δικαίωμα και πρέπει άμεσα να εκδιωχθούν με αεροπλάνα και βαπόρια για να ξεβρωμίσει ο τόπος
Η μήπως θα το κάνετε μετά τις δημοτικές εκλογές κύριε Παπανδρέου?

Saturday, September 11, 2010

Καπνίζοντας ένα πούρο

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η ειδησεογραφία παραμένει στάσιμη, παρότι σημαντικές εξελίξεις προδιαγράφονται μέχρι το τέλος του έτους, ώς προς τις ήδη ανακοινωμένες εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη λήψη μέτρων για την αντιστροφή του αρνητικού οικονομικού κλίματος στη χώρα μας
Αυτό που ακούσαμε για μία ακόμη φορά, είναι ότι το βάρος και οι προσπάθειες του Γιωργάκη θα επικεντρωθούν γύρω απο την περιβόητη ανάπτυξη, έτσι ώστε, να δημιουργηθεί μια ελπιδοφόρα προοπτική για τον δοκιμαζόμενο Ελληνα πολίτη, ώστε τέλοσπάντων να μην πάρει την απόφαση να δέσει στο λαιμό του την πέτρα του χρέους και να πηδήξει στα μελανά νερά της απόγνωσης
Τι συνέβη σήμερα?
Ο πρόεδρος του Ε.Β.Ε.Α κ. Μίχαλος εδέχθη επίθεση απο διαδηλωτές στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι τον προπηλάκισαν, ενώ ο ίδιος ο Ομπάμα της Ελλάδος, έφαγε ένα παπούτσι στο κεφάλι, απο έναν αγανακτισμένο ιατρό, ο οποίος με συνοπτικές διαδικασίες συνελήφθη στο πίτς φυτίλι.
Τι σημαίνουν αυτά?
Ουσιαστικά τίποτα, μιας και ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις του κόσμου (4500 αστυνομικοί στη Θεσσαλονίκοι δεν πήγαν απλά για το θεαθήναι), σημειολογικά όμως σημαίνουν ότι ανοιχτά πλέον ο κόσμος αποδοκιμάζει τον τρίτο δρόμο που η κυβέρνηση έχει επιλέξει να πορευτεί
Δε χρειάζεται να επεκταθούμε στα πώς και τα γιατί, μιας και εμείς οι ίδιοι διαπιστώνουμε καθημερινά ότι έχουμε μπεί στο τούνελ της ανέχειας, με φόντο το άγνωστο
Το να τρώνε γιαούρτια όμως παράγοντες της οικονομικής ζωής, όπως ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, είναι κάτι πρωτοφανές. Είναι κάτι που δείχνει ότι η ανοχή έχει προ πολλού ξεπεραστεί και ότι πλέον έχουμε μπεί στην εποχή των πειραμάτων

Ο Γιώργος Παπανδρέου, κάνει συνεχόμενα πολιτικά φάουλ :
  1. Ανακοίνωσε ανασχηματισμό, μετά απο συζητήσεις που κράτησαν όλο το καλοκαίρι, θέλοντας να συγκεντροποιήσει τον κυβερνητικό σχηματισμό, μετατρέποντας τον πρακτικά σε εκτελεστική επιτροπή-κομάντο. Εφτιαξε μια πενταμελή ομάδα υπερυπουργών που θα τρέξουν προ-ειλημμένες δράσεις και προγραμματισμό, αποκλείοντας τις ζυμώσεις και το διάλογο με την κοινωνία. Εγκατέστησε δηλαδή, έναν ανελαστικό διεκπεραιωτικό μηχανισμό, μεγαλώνοντας περισσότερο την απόσταση μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας, σε μια χρονική περίοδο που πρέπει να περάσει το μήνυμα της συνεργασίας όλων, και της αλληλεγγύης, προκειμένου να επιτευχθούν οι προδιαγεγραμμένοι στόχοι. Πως θα πειστεί η κονωνία για τις ειλικρινείς προθέσεις σας κύριε Πρωθυπουργέ, όταν εσείς δίνετε την εικόνα μιας κυβέρνησης αποφασισμένης να εκτελέσει το πρόγραμμα της, χωρίς να δίνει σημασία στις επιπτώσεις που αυτό έχει για τη χώρα?
  2. Επιλέγει να μετέλθει πλήρης σχηματισμού,(η κυβέρνηση μας), στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, κάτω απο δρακοντεια μέτρα (4500 αστυνομικοί για να φυλάνε το υπουργικό συμβούλιο? Απο ποιόν απειλούνται ή αισθάνονται ότι απειλούνται?) προκειμένου -δήθεν- να μεταφέρουν αισιόδοξες νότες και να χαρίσουν παροχές και υποσχέσεις στους ταλαιπωρημένους Ελληνες. Δηλαδή κάνει τεράστια έξοδα, για να φανεί ότι συνεδριάζει μέσα σε μια κυριλέ αποθήκη (είμαστε ρε παιδί μου η Δανία της Ευρώπης τελικά) με Ευρωπαϊκό προφίλ, έχοντας όμως επιλέξει για δεύτερη φορά την αποστασιοποίηση απο την κοινωνία, συμπεριφερόμενη ώς πολιορκημένη παρθένος, που χρειάζεται προστασία απο μακρά τείχη, για να βγεί αλώβητη και ατσαλάκωτη.
  3. Και τέλος, για να αυτοκτονήσει 100% πολιτικά, όλα αυτά τα κάνει λίγο πρίν τις δημοτικές εκλογές, έχοντας πρώτα προετοιμάσει το έδαφος με τον Καλλικράτη και τον τσάρο Ραγκούση, έχοντας εγκρίνει πολιτικά τη σύζυγο του Πάγκαλου, για τη δημαρχία της Σαρωνίδας με τα ακίνητα φιλέτα (ενώ ο πατέρας της είναι γνωστός εργολάβος), έχοντας δώσει στη δημοσιότητα τις επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, και το πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά και ένα σωρό καινούργιες εντολές από την Τροϊκα και τους διαφόρους καλοθελητές και τελικά πετυχαίνοντας να μας προετοιμάσει για το χειμώνα της μεγάλης πείνας, το 2011
Αναρωτιέμαι αν ο άνθρωπος αυτός, έχει επαφή με την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζεί, η αν μοιάζει με την κότα που, ακόμα και αποκεφαλισμένη, προχωρά για αρκετή ώρα, χωρίς κατευθυνση, μέχρι να πέσει κάτω εξαντλημένη, και να αποθάνει.
Μας μιλάνε για ανάπτυξη και πράσινα άλογα, και απο τις αντιδράσεις Κατσέλη, Μπιρμπίλη και άλλων υπουργών, εγώ συμπεραίνω ότι, ο Γιωργάκης προχωρά ταχύτατα σε "απευθείας αναθέσεις" κατασκευαστικών έργων που θα αναλάβουν ξένοι και ντόπιοι μεγαλοπαράγοντες του τόπου
Με ποιόν άλλο τρόπο δηλαδή θα πετύχει να εμφανίσει αύξηση του ΑΕΠ? Των οικονομικών δεικτών?
Γιατί ξέρουμε ότι το εμπορικό ισοζύγιο είναι στα τάρταρα, ο πληθωρισμός και η ανεργία καλπάζουν, η υστέρηση των εσόδων αναμενόμενη, ενώ τα έξοδα τρέχουν (γιατί τα έξοδα δεν έιναι μόνο η μισθοδοσία), επενδύσεις δε γίνονται γιατί δεν υπάρχει εύφορο έδαφος να γίνουν εδώ και 30 χρόνια, και ένα σωρό γνωστά άλλα πράγματα.
Η μήπως ξαφνικά θα εμφανιστεί η μαγική  νεραϊδα και θα φέρει στην Ελλάδα της απατεωνιάς και της κλεψιάς, που είναι πρωτη σε κατανάλωση ιμιτασιόν ειδών πολυτελείας (ακόμα μεγαλύτερη κατανάλωση και απο την Τουρκία!), πακτωλό δισεκατομμυρίων που θα δημιουργήσουν εργοστάσια, εργοτάξια, θέσεις εργασίας, αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης μέσω αύξησης του κατα κεφαλή εισοδήματος, και άρα μείωση της ανεργίας και άνοδο του βιοτικού επιπέδου?
Αυτά λοιπόν δε γίνονται και δε θα γίνουν ποτέ
Εδώ θα καταθέσω τις απόψεις μου για το τί πραγματικά μπορεί να γίνει, στην Ελλάδα για να τελειώνουμε με τα παραμύθια και τις φαντασιώσεις
Αυτό που μπορεί να γίνει, είναι να εκμεταλλευτούμε τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της, που είναι το εξής ένα και μοναδικό στον κόσμο και γνωστό, η ιστορία και ο πολιτισμός της Ελλάδας. Τίποτα άλλο δεν έχουμε, τίποτα άλλο δε μας έχει απομείνει, εκτός απο αυτά και βέβαια την εκμετάλλευση του φυσικού κάλους της πατρίδας μας (τουρισμός). Νά τι οραματίζομαι εγώ:
  1. Την ανάδειξη της Ελλάδος σε παγκόσμιο πολιτιστικό και αθλητικο κέντρο που διαφυλάττει και μεταφέρει στους αιώνες, τις αρχές που πρώτοι εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν οι πρόγονοι μας. Δηλαδή να γίνουμε πρότυπο τεχνολογικό-ερευνητικό κέντρο, πρότυπο πανεπιστημιακό κέντρο, πρότυπο αθλητικό κέντρο, πρότυπο κέντρο υγείας και ευεξίας, για όλο τον κόσμο. Να επενδύσουμε στην αριστεία και την ποιότητα σε αυτούς τους άξονες, μέσω των επενδύσεων μας σε αυτούς, και της καθιέρωσης της πατρότητας των μέσω των παγκοσμίων οργανισμών στους οποίους και ανήκουμε. Με λίγα λόγια η Ελλάδα πρέπει να μετατραπεί σε μουσείο παγκόσμιου πολιτισμού, αθλητισμού,παιδείας και υγείας. Σε Ακαδημία και Πρυτανείο και Ασκληπείο. Αυτομάτως καθιερώνουμε την εκεχειρία και γινόμαστε πολιτιστική Ελβετία, πετυχαίνοντας κάτι άλλο. Να μην είμαστε απειλή και να μη γινόμαστε απειλή, και άρα να μη χρειαζόμαστε εξοπλισμούς και επενδύσεις σε στρατεύματα
  2. Ανάδειξη του τουρισμού στη χώρα μας, σε πρώτης κατηγορίας επένδυση για όλους. Χειμερινό και Καλοκαιρινό και Πολιτιστικό και Αθλητικό και Εκπαιδευτικό, και Υγείας, τουρισμό. Κάθε είδους. Με κατάρτιση εθνικού χάρτη και ζώνες υψηλής, μέσης και οικονομικής τουριστικής δραστηριότητας και τεράστια εκστρατεία προκειμένου να αναδειχτούμε σε σοβαρό παίκτη σε βαλκανικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο
  3. Ανάδειξη της τοπικής κουλτούρας κάθε τόπου στη χώρα μας (επαρχία). Η Ελλάδα, δεν έιναι ένα κράτος μονοκόματο και ενιαίο, αποτελείται απο πολλές μικρές πόλεις-κράτη, με ιδιαιτερότητες σε οικονομία και πολιτισμό. Είναι χίλιες φορές καλύτερο, να επενδύσεις στην τοπική οικονομία (επαρχία), φτιάχνοντας εκατοντάδες μικρά αυτόνομα επιχειρηματικά κέντρα με ειδικό καθεστώς φορολογίας και εξαγωγών, ζώνες ελεύθερης οικονομικής δραστηριότητας, ζώνες που θα εκμεταλλεύονται την ιδιαιτερότητα για να παράγουν υπεραξία
Αυτά μπορούμε και πρέπει να κάνουμε, και τίποτα παραπάνω, έχοντας βέβαια τη σύνεση και τη σωφροσύνη, να μην κάψουμε άλλους παραδοσιακούς τομείς στους οποίους έχουμε επιτυχίες, όπως η Ναυτιλία. Αν επικεντρωθούμε σε αυτά, θα έχουμε πολλά οφέλη, αλλά το βασικότερο είναι το εξής απλο. Επιστροφή και ταύτιση με τις αληθινές μας ρίζες, κάτι που θα δώσει στους κατοίκους αυτής της μικρή γωνιάς του κόσμου, την ικανοποίηση και την αγάπη για τον τόπο τους, με αποτέλεσμα να μεγαλουργήσουν ξανά, όπως σε κάθε δύσκολη φάση της μακράς ιστορίας μας
Μην ασχολείστε με τα μακρινά και τα πολύπλοκα, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτά που πραγματικά γνωρίζουμε καλα. Να είμαστε ο εαυτός μας, όσο δύσκολο και να θέλουν να το κάνουν με τη λόγική της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλουν άκριτα και αδιάκριτα ισοπεδώνοντας τα πάντα με γνώμονα την χρηματοοικονομική επιτυχία
Αυτά τα παραπάνω φυσικά, απαιτούν πάνω απ όλα συναίσθηση της Ελληνικότητας που πρέπει να έχει κάθε κυβέρνηση που εκλέγεται απο δώ και στο εξής. Αυτό και μόνο θα πρέπει να είναι το κόμμα - η παράταξη- που θα κερδίζει, έξω και μακριά απο βλακώδεις εθνικιστικές λογικές

Friday, September 10, 2010

Χενκ Τεν Κάτε για πάντα

Γιατί? Γιατί έτσι μου αρέσει.
Γιατί μίλούσε και μιλάει με ειλικρίνεια, που τσακίζει κόκκαλα 
Γιατί ασχέτως προσωπικών εκτιμήσεων, είναι ότι καλύτερο έχει έρθει στην ομάδα μας τα τελευταία χρόνια και η δουλειά του το απέδειξε περίτρανα
Σε όλους άρεσε να λένε για την ψυχολογία της ομάδας, που δήθεν ανέβασε ο Νιόπλιας (που δε θέλω να βλέπω ζωγραφιστό μπροστά μου) αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν μιλάμε για επαγγελματικό ποδόσφαιρο, η Αλήθεια είναι πάνω απ όλα. Από αυτή μαθαίνουμε, με αυτή πορευόμαστε
Πρίν λίγο καιρό ο Παναθηναικός ξαναγύρισε σελίδα, με την επάνοδο Πατέρα στην προεδρία
Μία δυστυχέστατη εξέλιξη κατά τη γνώμη μου, όμως αυτά θέλει ο λαός να βλέπει και να διαβάζει. Ενας ποδοσφαιρικός λαός γαλουχημένος στα ίδια κομπλεξικά σύνδρομα που κουβαλάει και η ίδια ομάδα, που επι 12 χρόνια έβλεπαν ανήμποροι τον Κόκκαλη να αλωνίζει ανενόχλητος στα δημόσια πράγματα, έχοντας ώς ασυλία και άλλοθι, το μεγάλο Ολυμπιακό του
Βάζω τη συνέντευξη του Χενκ, που δόθηκε όταν αποχώρησε από τον πάγκο μας, για να υπενθυμίσω κάποια πράγματα, που δυστυχώς δεν αλλάζουν με τίποτα
Και θα έπρεπε να αλλάξουν κάποτε, για να εκτοξευτεί ουσιαστικά ο σύλλογος, σε τοπικό και Βαλκανικό επίπεδο, καταγράφοντας σημαντικές διακρίσεις
Όλα τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση



Αναλυτικά η συνέντευξη του Τεν Κάτε στην "Καθημερινή της Κυριακής":
-Κάποιοι ένιωσαν προδομένοι όταν πήγατε στο Κατάρ..."Είναι πολύ εύκολο και πολύ φτηνό να κρίνεις. Δεν ντρέπομαι ούτε κρύβομαι. Τα χρήματα ήταν πολλά, το συμβόλαιο απίστευτο. Από πότε είναι κακό να δουλεύεις για τα χρήματα, να εξασφαλίζεις το μέλλον των παιδιών σου; Εσύ νομίζεις ότι στα 55 σου θα έλεγες εύκολα «όχι» στα «Νέα της Βουλιαγμένης» αντί για την «Καθημερινή», αν τα χρήματα ήταν πολλά; Προτάσεις είχα και καλές. Είπα όμως να χαλαρώσω, να ζήσω την οικογένειά μου".
-Μαθαίνατε για τον Παναθηναϊκό;"Φυσικά. Δούλεψα σ' αυτό το κλαμπ 17 μήνες και σε αντίθεση με όσα πιστεύουν μερικοί, πάντα θα έχω καλά αισθήματα γι' αυτόν. Είμαι θετικός άνθρωπος. Στο τέλος της μέρας, παίρνω μαζί μου τις καλές αναμνήσεις".
-Άρα χαρήκατε το νταμπλ."Αλίμονο. Ο, τι κι αν λένε μερικοί, ήταν και δικό μου πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν είναι 50-50, ξέρω ότι ο Παναθηναϊκός ήταν με πολύ κόπο καλά γυμνασμένος και δουλεμένος από εμένα για 17 μήνες. Οταν τον είδα 2-3 φορές στην TV, ήταν στα καλούπια που εγώ τον είχα στήσει".
-Πιστεύατε στον τίτλο;"Απολύτως. Ήμαστε πολύ καλύτεροι ενώ ο Ολυμπιακός είχε μεγάλα προβλήματα, άσχετα αν τα έκρυψε στην αρχή και δεν τα πλήρωσε. Ενα ματς τα άλλαξε όλα. Με την πρώτη ήττα ύστερα από δέκα μήνες, απόλυση. Η ήττα στο Καραϊσκάκη είχε να κάνει με την τεράστια πίεση και όχι με την ποιότητά μας. Δύσκολα πετυχαίνεις με πίεση, πιο εύκολα όταν είσαι χαλαρός. Και όλοι ήθελαν πάρα πολύ να νικήσουμε τον Ολυμπιακό".
-Όμως γι' αυτό σας κατηγορούν. Οτι στρεσάρατε υπερβολικά τους παίκτες."Δεν δημιούργησα εγώ τις καταστάσεις που συναντήσαμε εκεί. Ο πρόεδρος προκάλεσε δύο φορές τον Κόκκαλη. Ακόμα θυμάμαι το μεγάλο χαμόγελο του Κόκκαλη όταν βγήκε από το γραφείο του εισαγγελέα. Δεν κράτησα εγώ το πούλμαν δύο ώρες στον δρόμο, δεν δημιούργησα εγώ αυτήν την ατμόσφαιρα".
-Ήταν λάθος του κ. Πατέρα, δηλαδή;"Δεν δίνω αυτή τη συνέντευξη για να κατηγορήσω κάποιους. Αλλά οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Ναι, εδώ ο πρόεδρος έκανε μεγάλο λάθος. Κι εγώ κάνω λάθη. Σε 17 μήνες, φυσικά και έκανα λάθη".
-Τα σημαντικότερα;"Ίσως να πήρα κάποιες λάθος αποφάσεις, ίσως η αντίληψη των πραγμάτων, η προσαρμογή μου στη νοοτροπία σας, να έπρεπε να είναι πιο γρήγορη. Στην Ελλάδα θέλετε να έχετε εξουσία χωρίς να έχετε και την ευθύνη. Είναι πρόβλημα της κοινωνίας σας. Κι εμείς είχαμε πολλούς Έλληνες παίκτες, πολύ περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη «μεγάλη» ομάδα".
-Αυτό είναι καλό ή κακό;"Αγωνιστικά είναι καλό. Οι Έλληνες παίκτες όμως έχουν τη νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που δεν είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης".
- Είναι αλήθεια ότι ήσαστε πιο κοντά στους ξένους παίκτες απ' όσο στους Έλληνες;"Είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε στο υψηλότερο επίπεδο επαγγελματισμού. Οι Ελληνες παίκτες έχουν πρόβλημα να αποδεχθούν την κριτική, την ιεραρχία και τις ευθύνες. Δεν ακούν τους άλλους όταν προσπαθούν να τους πουν τα λάθη τους, για να γίνουν καλύτεροι. Είναι περήφανοι. Οι Ευρωπαίοι, αντίθετα, μαθαίνουν από τα λάθη τους. Παρ' όλα αυτά, δουλέψαμε σκληρά και παρουσιάσαμε μια καλοδουλεμένη ομάδα, με ελάχιστους τραυματισμούς. Δεν ήταν τυχαίο αυτό, αλλά καρπός σκληρής δουλειάς".
-Όταν σας φώναξε ο κ. Πατέρας, τι σας είπε;"Χω-ρί-ζου-με. Γέλασα. Ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Δεν μου εξήγησε το γιατί. Μόνο ότι ήταν απόφαση των άλλων μετόχων που τον πίεζαν. Μετά έμαθα ότι το αγνοούσαν".
-Δήλωσε ότι σας απέλυσε λόγω κακών σχέσεων με τους παίκτες."Είναι μεγάλο ψέμα. Στην Ελλάδα, όλοι μιλούν με τους δημοσιογράφους και θα είχαν μαθευτεί πράγματα. Διαβάσατε κάτι, με μόνο μία εξαίρεση;".
-Εννοείτε τον Γκούμα;"Όχι, δεν τσακώθηκα μ' αυτόν. Του είπα μόνο ότι δεν ήταν πια τόσο καλός για το επίπεδο του Παναθηναϊκού. Ο Γκούμας ήταν μεγάλος παίκτης. Παλαιότερα, όχι όταν τον είχα. Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό. Πρέπει να βλέπεις το αύριο και όχι μόνο το χθες".
-Δεν ήταν όμως καλό το τέλος του. Μετά από 15 χρόνια, άξιζε κάτι καλύτερο."Βεβαίως το άξιζε και θα το είχε αν είχε αποδεχθεί το ρόλο του. Ποτέ δεν του είπα να φύγει, του είπα μόνο να αποδεχθεί έναν ρόλο λιγότερο σημαντικό απ' αυτόν που είχε συνηθίσει να έχει. Του είπα ότι θα παίζει πολύ λιγότερο και δεν το δεχόταν".
-Αλήθεια, πιστεύατε πως αυτός μίλαγε στους δημοσιογράφους;"Όχι, αυτό είναι ιστορία πια. Έχει περάσει ένας χρόνος. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι σέβομαι τον ποδοσφαιριστή Γκούμα, τον παίκτη που υπήρξε. Ως προπονητής έπρεπε να κοιτάξω μπροστά. Ανήκε σε μια γενιά που σε 13 χρόνια είχε πάρει ένα πρωτάθλημα και ο Ολυμπιακός τα άλλα 12. Τα γεγονότα δεν ψεύδονται. Τα γεγονότα είναι γεγονότα. Δεν μου άρεσε αυτή η εξέλιξη. Τον σεβόμουν ως αρχηγό, τον σεβόμουν ως παίκτη. Μα οι μέρες του ως ποδοσφαιριστής τελείωναν και κάποιος έπρεπε να του το πει. Οι άλλοι δεν είχαν τα κότσια, οπότε το έκανα εγώ. Δεν με πειράζει, είναι κομμάτι της δουλειάς μου".
-Μερικοί σας κατηγορούν ότι κάνατε πολιτική."Μισώ την πολιτική. Αν κάτι φταίει για την κατάσταση της χώρας σας, είναι η πολιτική. Αν έκανα πολιτική, θα έπαιζαν ο Χριστοδουλόπουλος, ο Πετρόπουλος και όχι ο Βύντρα. Όλοι μέσα στο κλαμπ μου έλεγαν να τον πετάξω έξω γιατί δεν τον ήθελε ο κόσμος".

-Ο κ. Αντωνίου είπε ότι μαζί σας η ομάδα είχε πιάσει ταβάνι.
Τι παραπάνω έκαναν χωρίς εμένα; Είχα μία ήττα σχεδόν σε ένα χρόνο και ο Νιόπλιας τρεις σε τρεις μήνες. Πόσους βαθμούς πήραν με εμένα και πόσους μετά; Μαζί μου ο Κατσουράνης έβαλε 8 γκολ. Πόσα μετά; Σε 1,5 χρόνο, έχασα δύο ντέρμπι. Νίκησα την ΑΕΚ τρεις φορές, ενώ είδατε πώς φέραμε τις δύο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό. Τον ΠΑΟΚ, τον Αρη τους κερδίσαμε παντού. Πόσες νίκες είχε στα ντέρμπι ο κ. Νιόπλιας; Μη μου λέτε τέτοια, να μου λέτε γεγονότα. Ο Πατέρας ξέρει από καράβια, δεν ξέρει από ποδόσφαιρο. Αυτοί που είναι δίπλα του και του μιλάνε «ελληνικά» για ποδόσφαιρο, αυτοί είναι το πρόβλημα.

-Εννοείτε τον Αντωνίου;Δέκα μέρες πριν απολυθώ, ο Αντωνίου είχε μίτινγκ με μερικούς Ελληνες παίκτες. Μου είπε πιο μετά ότι μίλησαν για τα μπόνους. Μα ελάτε τώρα... Δεν θέλω ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου να ανταλλάξω ούτε μία κουβέντα με τον Αντωνίου. Τη μέρα που απολύθηκα μου είπε ότι δεν ήξερε τίποτα και ότι θα με πάρει τηλέφωνο. Το τηλέφωνό μου δεν κτύπησε ποτέ. Συνεργάτες για 17 μήνες και ούτε ένα τηλεφώνημα. Σε άλλους ήξερε να τηλεφωνεί.

-Σε ποιους εννοείτε;Ελληνικά δεν ξέρω αλλά κόβει το μάτι μου, καταλαβαίνω. Ο Αντωνίου έλεγε τα πάντα σε δύο εφημερίδες, τη Sportday και την Εξέδρα, για να εξασφαλίσει την εύνοιά τους. Εκεί ήξερε να τηλεφωνεί...

-Πολλοί παίκτες είπαν ότι αν μένατε, ίσως να χανόταν ο τίτλος.Μην ξαναλέω τα ίδια. Ακούστε, δεν είμαι εδώ για να κατηγορήσω τον Νιόπλια. Είναι καλός άνθρωπος, ίσως και σπουδαίος προπονητής, δεν ξέρω. Εκανε καλή δουλειά γιατί πήρε το νταμπλ αλλά οι 33 πόντοι που βρήκε από εμένα, τον βοήθησαν πολύ και όφειλε να δείξει μεγαλύτερο σεβασμό για τη δουλειά μου.

-Το μόνο παράπονο που έκανε δημόσια είναι ότι δεν βρήκε αρχεία της προπόνησης.Γιατί να τα βρει; Ολα ήταν γραμμένα και προετοιμασμένα αλλά ήταν η δικιά μου προπόνηση και τα πήρα μαζί μου. Ούτε εγώ βρήκα τα αρχεία του Πεσέιρο αλλά και να τα έβρισκα, θα τα έσκιζα γιατί ήταν το πρόγραμμα του Πεσέιρο. Εγώ δουλεύω με το πρόγραμμα του Τεν Κάτε. Ο Νιόπλιας να δουλέψει με το πρόγραμμα του Νιόπλια.

-Είστε θυμωμένος ή θλιμμένος;Απογοητευμένος είναι η σωστή λέξη. Μου στέρησαν δύο τίτλους που τους δούλεψα και τους άξιζα. Έπρεπε να γράφουν το όνομά μου και γράφουν άλλο. Αυτό μόνο, τίποτε άλλο.

-Έφτασε, νομίζετε, η ώρα του Παναθηναϊκού να κυριαρχήσει;Με το που ήλθα, είδα στην πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας φωτογραφίες του Βαρδινογιάννη, του Πατέρα, του Γιαννακόπουλου και του γιού του. Χαζός δεν είμαι. Κατάλαβα αμέσως πως πάλι έχουμε πόλεμο. Πώς να κυριαρχήσεις έτσι; Χωρίς σταθερότητα πώς; Πόσους προπονητές έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Μπορούν να τους μετρήσουν; Το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ότι πρέπει να κοιτάει το δικό του δρόμο και όχι τι κάνει ο Ολυμπιακός".
-Πιστεύετε ότι έχει κόμπλεξ;"Βεβαίως και είναι φυσιολογικό αυτό όταν έχεις ένα πρωτάθλημα και ο άλλος δώδεκα. Αλλά οφείλεις να το ξεπεράσεις γιατί κάθε χρονιά θα μεγαλώνει η πίεση. Πρέπει να συγκεντρώνεσαι στους στόχους σου. Ποιοι είναι οι στόχοι σου; Το πρωτάθλημα, να βελτιώνεις το παιχνίδι σου, να είσαι στο Τσάμπιονς Λιγκ το Φλεβάρη και όχι να λες ότι θα το κερδίσεις. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν θα κερδίσει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο".
-Το «ποτέ» ακούγεται βαρύ για μια ομάδα που έχει παίξει έναν τελικό και δύο ημιτελικούς."Το ποτέ σημαίνει ποτέ. Πριν πόσα χρόνια τα έκανε αυτά; Είναι πια θέμα χρημάτων. Τα μεγαλύτερα μπάτζετ εγγυώνται καλύτερους παίκτες και προπονητές, μεγαλύτερες δυνατότητες. Μία καλύτερη ομάδα γίνεται να την κερδίσεις, όπως εμείς κερδίσαμε την Ίντερ. Αλλά μετά έπρεπε να κερδίσουμε και τη Βιγιαρεάλ, και μετά την Αρσεναλ, την Τσέλσι και τη Μπαρτσελόνα. Είναι αδύνατον. Τι είναι ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη; 27ος; Άντε να πάει 20ος. Ποιος είναι ο 20ος στην Ελλάδα; Ο Πανσερραϊκός ίσως; Μπορεί να νικήσει μια φορά τον Παναθηναϊκό όπως τον νίκησε πέρυσι, αλλά πρωτάθλημα δεν θα πάρει. Ποτέ...".
-Έτσι λέγαμε και στο Euro αλλά το πήρε η Ελλάδα..."Όλοι οι Έλληνες Θεοί ήταν μαζί σας στην Πορτογαλία. Αυτά συμβαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια".
-Αν πηγαίνατε σε μια «τοπ» ευρωπαϊκή ομάδα, θα παίρνατε παίκτες του Παναθηναϊκού;"Μόνον έναν: τον Βύντρα. Το μόνο του πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα πόσο καλός παίκτης είναι. Ακατανόητο να είναι το μαύρο πρόβατο. Μπορεί να παίξει δεξί και αριστερό μπακ, δεξί και  αριστερό στόπερ, είναι γρήγορος, καλός στο ψηλό παιχνίδι, πολύ καλός τεχνικά για αμυντικό, καλός στην τακτική. Τι άλλο να ζητήσεις; Για να παίζει συνέχεια καλά με τόσο άδικη κριτική, είναι πολύ δυνατός και στο μυαλό".
-Δεν θα παίρνατε τον Νίνη;"Το πρόβλημά του Νίνη είναι η νοοτροπία του και φταίει ο περίγυρός του. Όποτε κάνει ένα καλό παιχνίδι «είσαι ο καλύτερος, ο πρώτος, σε θέλει η Μάντσεστερ». Να είσαι ο καλύτερος σε ένα ματς είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να είσαι ο καλύτερος σε πολλά. Είναι προικισμένος παίκτης αλλά θέλει διάρκεια. Πολλή δουλειά ακόμα. Μόνο αν είναι για τρία χρόνια ο καλύτερος του Παναθηναϊκού θα παίξει σε μεγάλη ξένη ομάδα. Τώρα δεν είναι έτοιμος ούτε για την ενδεκάδα. Ο Νίνης χρωστάει πολλά στο ολλανδικό τιμ. Δουλέψαμε πολύ για να τον βελτιώσουμε, κάναμε ό,τι καλύτερο. Οι άνθρωποι όμως ξεχνούν εύκολα...".
-Ο Σιμάο δεν είναι έτοιμος;"Όχι ακόμα. Έχει τρομερά αθλητικά προσόντα, είναι σούπερ στο να κερδίζει τη μπάλα αλλά θέλει δουλειά για να μάθει τι να την κάνει μόλις την πάρει. Έχει τη νοοτροπία νικητή και όλες οι ομάδες θέλουν έναν παίκτη σαν κι αυτόν, αλλά πρέπει να βελτιωθεί πολύ στην τεχνική για να παίξει σε τοπ επίπεδο".
-Η γνώμη σας για τον Σισέ;"Ο Τζιμπρίλ δεν είναι ο καλύτερος στην τεχνική αλλά έχει φανταστικά τελειώματα. Είναι εκπληκτικός άνθρωπος, ένα ξεχωριστό πλάσμα. Είναι ακραίος στη ζωή του, ακραίος με τα τατουάζ του, ακραίος με τα αυτοκίνητα του. Το καθένα τους είναι κάτι ξεχωριστό, όπως ξεχωριστός είναι και ο ίδιος. Μου πήρε χρόνο να τον καταλάβω. Ακόμα κι αν κάποιες φορές χρειάστηκε να του φωνάξω, το αποδέχθηκε. Είναι φανταστικός επαγγελματίας".
-Ο Λέτο;"Είναι προικισμένος, μπορεί όμως να βρεθεί σε σύγχυση εξαιτίας του περίγυρού του γιατί είναι ευάλωτος χαρακτήρας. Είναι ιδιαίτερος, όπως σχεδόν όλοι οι αριστεροί ακραίοι. Ξεκίνησε φανταστικά αλλά έκανε κοιλιά επειδή είχε πάρει πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και είχε μείνει από νωρίς χωρίς σοβαρή προπόνηση. Είναι ακόμα νέος. Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες από νεαρούς παίκτες, δώστε τους χρόνο. Με τον Λέτο έκανα λάθος που ρίσκαρα τη συμμετοχή του στο Καραϊσκάκη. Ήθελε πάρα πολύ να παίξει αλλά ήταν με σπασμένο δάκτυλο, ανέτοιμος. Λάθος έκανα και με τη χρησιμοποίηση του Σεϊταρίδη σ’ αυτό το ματς. Αυτός ήταν γενικώς ανέτοιμος".
-Σας κατηγορούν ότι ο Γιούρκας έπαιζε αν και ανέτοιμος, για να δικαιολογηθεί μια ακριβή μεταγραφή."Μα δεν ήταν ακριβή. Μόλις 250 χιλ. στοίχισε".
-Όχι, μετά από μόλις πέντε ματς έπαιρνε μπόνους άλλα 400 χιλ. ευρώ."Δεν το ξέρω αυτό. Αν το ήξερα, θα έλεγα όχι. Καλός παίκτης, τον θυμόμουν από την Ισπανία, όμως είναι πολλά τόσα λεφτά για κάποιον που είχε να παίξει σοβαρό ποδόσφαιρο δύο χρόνια. Αργότερα έμαθα πως τον είχε κόψει η Κολωνία στις ιατρικές εξετάσεις. Τον πήραμε την τελευταία μέρα. Όπως μου είχε πει ο κ. Πατέρας τον πήραμε σχεδόν τζάμπα γιατί είχε μεσολαβήσει ο κ. Πιλάβιος για να βρει ομάδα ενόψει Μουντιάλ. Με 250 χιλ. άξιζε, με 650 χιλ. όχι".
-Ζιλμπέρτο Σίλβα;"Είναι μοναχικός τύπος. Αδιαμφισβήτητα παίκτης ποιότητας, ίσως όμως ο Παναθηναϊκός να ήθελε κάτι άλλο. Κατά ένα τρόπο στέρησε χρόνο από τον Σιμάο που είναι νέος και πρέπει να παίζει περισσότερο. Στην επικοινωνία με τους συμπαίκτες του θα περίμενα κάτι περισσότερο, αλλά είναι δύσκολο να είσαι ηγέτης σε μια ξένη χώρα, μιλώντας μια ξένη γλώσσα".
-Σαλπιγγίδης;"Δεν είναι εξαιρετικά προικισμένος, βάζει όμως 10-15 γκολ και είναι σημαντικός στην ομάδα. Θα ήθελα έναν πιο ταλαντούχο παίκτη στη θέση του. Παρότι δεν είναι η θέση του δεξιά, προσαρμόστηκε γρήγορα. Είναι ο απόλυτα ομαδικός παίκτης. Το στιλ του ΠΑΟΚ, του ταιριάζει καλύτερα".
-Γκαλίνοβιτς;(Μεγάλη παύση). "Είναι ένα ιδιωτικό θέμα και δεν θα ήθελα να μιλήσω. Τον σέβομαι πολύ".
-Ξέρουμε για το παιδί του..."Το πρόβλημα αυτό τον επηρέασε αφάνταστα. Ο κόσμος δεν τον βοήθησε καθόλου. Ήταν θλιβερές αυτές οι αποδοκιμασίες. Κρίμα. Τον προηγούμενο χρόνο έκανε πολύ καλή χρονιά. Είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας".
-Τζόρβας;"Πολύ καλός στη γραμμή με εκπληκτικά ρεφλέξ, αλλά όχι τόσο καλός μακριά από τα δοκάρια του. Γι' αυτό δεν είναι γκολκίπερ υψηλού επιπέδου. Δουλεύει σκληρά αλλά είναι μεγάλος πια  για να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Ήταν δεύτερος μέχρι τα 27-28 του και έμεινε πίσω".
-Καραγκούνης;"Κάνει τα πάντα για να κερδίσει κι αυτό ενίοτε είναι... πρόβλημα. Χίλιες φορές του είπα να μη βουτάει γιατί εκνευρίζει τους διαιτητές και δεν μας δίνουν ούτε αυτά που είναι. Είναι πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας και καλός παίκτης. Θα τον ήθελα πέντε χρόνια νεώτερο".
-Κατσουράνης;"Μαζί με τον Καραγκούνη είναι οι τυπικοί Έλληνες παίκτες. Θέλουν να τα ελέγχουν όλα. Ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει, τα πάντα. Πρέπει να αποδεχτούν ότι καμιά φορά έρχονται στην ομάδα μεγαλύτεροι παίκτες απ' αυτούς. Δε γίνεται μια ζωή να απαιτούν, πρέπει και να δίνουν. Αγωνιστικά, δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η θέση του Κατσουράνη . Ίσως πίσω από τον επιθετικό να του ταιριάζει καλύτερα".
-Σας έμεινε κάποιος φίλος από την Ελλάδα;"Στην Ελλάδα έκανα μόνο έναν φίλο, τον Στράτο (σ.σ Στράτος Σωπήλης, επιχειρηματίας και παλιός παίκτης του Παναθηναϊκού). Στην Ελλάδα ο κόσμος λέει πολύ γρήγορα «φίλε μου». Όταν τα φώτα πέφτουν πάνω σου, όλοι θέλουν να είναι δίπλα σου. Οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα και εδώ μου στάθηκε μόνο ο Στράτος".
-Περί δυσκολιών: "Μου έλειψαν στην αρχή τα γκολ του Σισέ μέχρι να προσαρμοστεί, ενώ έπρεπε να φτιάξω ενδεκάδα με πέντε νέους παίκτες. Απλό το νομίζετε;
Περί στόχων: "Οι οδηγίες από το κλαμπ ήταν ξεκάθαρες: πάρε το πρωτάθλημα, τίποτε άλλο. Οι στόχοι πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και ρεαλιστικοί. Τίτλοι στην Ελλάδα και ένα καλό πλασάρισμα στην Ευρώπη".
Περί δυναστείας: "Είναι εύκολο να πεις ότι θα παίρνω το πρωτάθλημα για τα επόμενα Χ χρόνια, αλλά δεν είναι σωστό. Πρέπει να πηγαίνεις βήμα - βήμα. Τα μεγάλα λόγια μόνο έξτρα πίεση προσθέτουν. Κι  αυτό δεν είναι δίκαιο".
Περί οικονομικής κρίσης: "Θα κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Μόνο αν φτιάξει ο Παναθηναϊκός το δικό του γήπεδο μπορεί να εκτοξευθεί αλλά και πάλι οι διαφορές θα είναι μεγάλες με τα κυρίαρχα ευρωπαϊκά κλαμπ".
Περί μπάτζετ:  "Του Παναθηναϊκού είναι 60 εκατ. ευρώ, δηλαδή 40 εκατ. πραγματικό γιατί φουσκώνουν κάποια πράγματα στην Ελλάδα. Πώς να ανταγωνιστεί ομάδες των 250 και 300 εκατ. ευρώ; Το ίδιο ισχύει και για τις ολλανδικές ομάδες. Ούτε αυτές μπορούν πλέον".
Περί διαδοχής του Ρεχάγκελ: "Δεν το έχω σκεφτεί αλλά τώρα που το σκέφτομαι, θα πω όχι. Ποιος μπορεί να πετύχει κάτι περισσότερο από τον Ρεχάγκελ; Και πως είναι δυνατόν να έχει πετύχει ο Ρεχάγκελ τόσα πράγματα και εσείς να τον αμφισβητείτε; Όχι, σίγουρα θα έλεγα όχι".