Τα θετικά μιάς κρίσης

Ομολογώ ότι πλέον δε μπορώ να διαβάζω εφημερίδες
Δεν αντέχω τις κακές ειδήσεις, και τις "αποκαλύψεις" που καθημερινά μας πετάνε στα μούτρα
Είναι μια ανυπόφορη κατάσταση, που με μπουκώνει και με αγχώνει χωρίς λόγο
Εντάξει, είμαστε μπορντέλο, το εμπεδώσαμε εδώ και χρόνια. Δε μπορούμε όμως να αγοράζουμε και τα κηδειόχαρτα της κάθε νοσηρής κατάστασης σε αυτή τη χώρα. Νισάφι!
Ωστόσο, με μία πολύ επιφανειακή ανάγνωση των τίτλων, και των τηλεοπτικών πάνελ, που έκανα χτές Κυριακή,έχω διαπιστώσει μερικά πολύ απλά πραγματάκια:

• Πρώτον άρχισαν να φεύγουν από την Ελλάδα οι μετανάστες που προέρχονται από Βαλκανικές χώρες. Θα έφευγαν και πολλοί από την Ασία, αν δεν υπήρχε τόση γραφειοκρατία (αλλά και τόση έλλειψη στοιχειώδους λογικής στον κρατικό μηχανισμό) να τους εγκλωβίζει στα λιμάνια και τα αεροδρόμια
• Δεύτερον οι τιμές των ενοικίων άρχισαν να μειώνονται (το ίδιο και οι τιμές για πωλήσεις κατοικιών). Αυτές οι σκανδαλώδεις χρεώσεις που επικρατούσαν, που ο καθένας ζητούσε ότι ήθελε για την οποιαδήποτε τρύπα σε "καλές περιοχές", επιτέλουν έπιασαν πάτο.
• Τρίτον άρχισε η συζήτηση για την παροχή υπηρεσιών στον τουρισμό, δηλαδή για την πάταξη της αισχροκέρδειας, αλλά και την αντιμετώπιση της από τους πολίτες με κριτική διάθεση και γνώση.
• Τέταρτον άρχισε το κράξιμο ανοιχτά και χωρίς καμμία ενοχή, σε όποιον προκαλέι με τις δηλώσεις και τις πράξεις του. Η μνημειώδης φράση του Γ.Παπανδρέου "θα μας πάρουν με τις πέτρες" έχει αρχίσε να παίρνει σάρκα και οστά, βλέπε υπόθεση "Αβέρωφ"
• Πέμπτον το κυκλοφοριακό κομφούζιο έχει ελαφρύνει σε μεγάλο βαθμό γιατί οι άνθρωποι στρέφονται στα μέσα μαζικής μεταφοράς αντί να παίρνουν το αυτοκίνητο τους (βλέπε τιμές βενζίνης)
• Έκτον οι Έλληνες ξαναγυρνάνε σε παλιές "ξεχασμένες" αξίες, βλέπε διασκέδαση στο σπίτι, γάμος, οικογενειακές συναναστροφές, παρέες και φιλίες κι ένα σωρό άλλα τέτοια μικροπράγματα

Αυτά τα παραπάνω, είναι μικρές αλλαγές, που προέκυψαν για γνωστούς λόγους.
Η κρίση, φέρνει ανεργία και ένδεια χρηματοοικονομικών πόρων, φόβο και ανασφάλεια, ενώ η παρατεταμένη πολιτική σήψη, σε συνδυασμό με την εξοντωτική νομοθεσία, αφαιρεί και από τον πλέον αισιόδοξο πολλές ελπίδες για το μέλλον
Είναι λοιπόν να χαίρεσαι ή να στεναχωριέσαι?
Προσωπικά χαίρομαι γιατί αποδεικνύεται ότι ο Ελληνας είναι γαϊδούρι, που θέλει βούρδουλα (δυστυχώς) για να συμπεριφερθεί ανθρώπινα
Και δε λυπάμαι καθόλου, ούτε συμπαραστέκομαι, στην "αγανάκτηση και την οργή", όσων λαμογιών και βολεμένων κομματικά και διαπλεκόμενα, φωνάζουν για τα "κεκτημένα" τους
Λυπάμαι όσους δε φταίνε σε τίποτα να πληρώνουν τα σπασμένα των αλητών και των διεφθαρμένων συμπολιτών τους, ακόμα και για όσους δεν παραβατούν οι ίδιοι, αλλά απλά ακολουθούν το ποτάμι της βρωμιάς γιατί δεν έχουν άλλες επιλογές επιβίωσης
Δεν είμαι εκτός κοινωνίας, ζώ και αναπνέω τον ίδιο αέρα με όλους τους Ελληνες που ανησυχούν για την πατρίδα μας
Όμως ζητώ, όπως πολλοί δίκαιοι άνθρωποι ακόμα, να μπεί ένα τέλος στα παλιά και να γίνει μια καινούργια αρχή, ασχέτως του άν τελικά τιμωρηθούν η όχι οι υπεύθυνοι
Είναι δεδομένο, ότι θα πεταχτούν στην πυρά πολλοί "αχυράνθρωποι" της δημόσιας ζωής, είτε επειδή δε μπορείς να κρύψεις ένα βουνό πίσω από ένα δέντρο (τις ανομίες τους δηλαδή, επιτέλους), είτε επειδή ο λαός χρειάζεται αίμα για να χορτάσει την απελπισία του (και άρα μαζί με τα ξερά θα καούν και πολλά παράπλευρα χλωρά)
Ομως το σοβαρότερο πρόβλημα δεν είναι τα -όποια- πρόσωπα, γιατί το θέμα δεν είναι κομματικό
Θα χαιρόμουν δηλαδή εξίσου, αν όλα αυτά τα δυσάρεστα και άδικα μέτρα, τα έπαιρνε η Νέα Δημοκρατία η το ΚΚΕ
Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι ότι ο κρατικός μηχανισμός ΝΟΣΕΙ γιατί είναι ένα άθροισμα από κακοφτιαγμένες λειτουργίες που δεν έχουν λογική, συνοχή και έννοια. Ένα επίσημο patchwork, με λίγα λόγια, όπου patchwork βάλτε όλα τα ρετάλια που ράβονται μαζί για να δημιουργήσουν έναν καμβά που πρέπει να υπηρετήσει μια οικιακή ανάγκη
Άρα ο πόνος και η αγανάκτηση μας, θα πρέπει να έχουν τη σωστή κατεύθυνση, και να είναι πρός το αυθαίρετο που έχουμε για κράτος, και όχι μόνο για τους αυθαίρετους που το τρέχουν καθημερινά, χωρίς απαραίτητα να μας απασχολεί, το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα
Ναί η εξουσία δημιουργεί τη διαφθορά, αλλά πείτε μου εσείς, ποιός επέβαλε στον Έλληνα να προτιμήσει τα μέσα μαζικής μεταφοράς, επειδή αυξήθηκε η τιμή της βενζίνης
Είναι μηχανισμός εξουσίας η χρήση αυτοκινήτου "επειδή συμφέρει", η θέμα παιδείας και σεβασμού στο περιβάλλον και την κοινωνία?
Να λοιπόν η ειδοποιός διαφορά, που θα έπρεπε όλοι να επικαλούνται, αντί να κλαίνε στα κανάλια, που η "αδικη τροϊκα" μας έβαλε τα δύο πόδια, σ ένα παπούτσι
Αλλά είπαμε, ο σβέρκος του Έλληνα, θέλει ζόρι για να εξανθρωπιστεί
Ευτυχώς που δεν είναι όλοι έτσι. Όμως ευθύνη και όσων δεν είναι, το ότι τόσα χρόνια έκαναν στην άκρη, για να επικρατήσει η γενικευμένη μαλακία που γουστάρουν οι πολλοί και αδαείς και που σήμερα πληρώνουμε όλοι μας.