Θωρηκτό Αβέρωφ

Ναι σιγά μη μας έπιασε το πατριωτικό φρόνημα!
Όταν ξεκίνησε ο πανικός που προκάλεσε το "πάρτι της ντροπής" το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό, ήταν  η γνωστή ρήση του σοφού λαού : "Το μουνί σέρνει καράβι"
Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων που γίνομαι τόσο λαϊκός στις εκφράσεις μου, αλλά τί να κάνω ο άνθρωπος, αυτό σκέφτηκα, αυτό καταθέτω
Την ίδια στιγμή που οι δημοσιογράφοι, και οι κάθε λογής επαγγελματίες θεματοφύλακες της Ελληνοκεντρικής ηθικής μας, διαρηγνύουν τα ιμάτια, και ότι έχουν πρόχειρο ο καθένας τους, στηλιτεύοντας τα "αίσχη" που το πανελλήνιο αντίκρυσε να διαδραματίζονται στα γηρασμένα ντέκ του πλοίου-θρύλου του στόλου μας, συνέβαιναν τα εξής αναλόγου κάλους γεγονότα:
Οι προμηθευτές των δημόσιων νοσοκομείων αποφάσισαν να μη χορηγούν υλικά επί πιστώσει, η Moody's υποβάθμισε τα Ελληνικά ομόλογα στην κατηγορία "σκουπίδια" και κατ' επέκταση το κόστος δανεισμού των Ελληνικών τραπεζών ανέβηκε κι άλλο (άρα και εμείς θα δανειζόμαστε πιό ακριβά πλέον), οι συνδικαλιστές κρατάνε σε ομηρία 2 εμπορικά πλοία στο λιμάνι της Κορίνθου έχοντας προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο και απέραντη ξεφτίλα για ακόμα μια φορά, οι έταιροι συνδικαλιστές του Ο.Σ.Ε έχουν κατεβάσει ρολά αντιδρώντας στην εξυγίανση του οργανισμού, παρότι κάθε μέρα υφίσταται ζημιές 3 εκατομμυρίων ευρώ επιπλέον, τα μέσα μεταφοράς απεργούν, το δημόσιο υπολειτουργεί και ο καύσωνας εδώ και τρία μερόνυχτα δε μας αφήνει να κοιμηθούμε.
Και ξαφνικά στο προσκήνιο ο Ναύαρχος Αβέρωφ, με τη ναυαρχίδα και τη χαρωπή οικογένεια Πατίτσα αγκαζέ με την πρώην τηλεπαρουσιάστρια Μαριέττα Χρουσαλά, αυτή που είχε φάει στη μάπα την τούρτα του Αρναούτογλου δηλαδή, αν θυμάμαι καλά.
Είναι φανερό, οριζοντίως και καθέτως, ότι το όλο θέμα αποτελεί μια φριχτή παρεξήγηση.
Η κυρία Μαριγώ μας διαβεβαίωσε ότι η εταιρεία τους, κάθε χρόνο κάνει γιορτές πάνω στο θωρηκτό, στα πλαίσια των Ποσειδωνίων (η και έξω από αυτά καμμιά φορά θα συμπληρώσω) και ότι δεν έκαναν κάτι κακό, αντιθέτως ότι είναι φιλάνθρωποι και προσφέρουν χρήματα στο μουσείο Αβέρωφ καθώς και σε άλλα ευαγή ιδρύματα
Και έχει απόλυτο δίκιο
Με την εξής διαφορά. Ότι μιλάμε για οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, εκτός από την Ελλάδα.
Η εικόνα του πλοίαρχου που υποδεχόταν το χαρούμενο πανηγύρι και τους εκλεκτούς καλεσμένους, αμφιτρύωνες, και λοιπούς συμμετέχοντες, είναι η χαρακτηριστικότερη και περιγραφικότερη όλων
Κοτζάμ άντρας δύο μέτρα, αξιωματικός του Πολεμικού Ναύτικού, με τις μουστάκες και τα μούσια του, και ένα κιλό χρυσάφι σε κάθε επωμίδα, έκανε κωλοτούμπες και τεμενάδες, στολίζοντας με λόγια ζάχαρη (για να μην πώ μέλι), εκφράσεις ευγνωμοσύνης και εγκαρδιότητας, και απέραντου σεβασμού, τον Πατίτσα (ούτε κάν Πατίστα ρε αδερφέ, να σου φέρει στο μυαλό καμμιά κολώνια μήπως και την παλέψεις λίγο τη βρώμα τους) και το σόι του, που καταδέχτηκαν να δώσουν 5 χιλιάρικα για την εκδήλωση χλιδής.
Το κράτος, η επίσημη Ελλάδα, ξεβρακωμένη, με τιμές και δόξες, αποκαλύπτει τα οπίσθια της (αλλά και τα εμπρόσθια της αμα λάχει να ούμε) με το που αντιλαμβάνεται το τάληρο, τη λίρα, το δολλάριο, τον πλούτο εννοώ, και λέει κι ευχαριστώ στον ευγενή που θα εκμεταλλευτεί το κλέος και το άνθος της. Την αγνότητα και την παρθενιά της.
Σα να βλέπεις πουτάνα ετών 70, να βάζει περούκα και στρινγκάκι και να κάνει πιάτσα στη Βουκουρεστίου ας πούμε, επειδή είναι καλή περιοχή
Οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι πλούσιοι!Οι συνδικαλιστές!Οι κάθε λογής υπάλληλοι και "αθώοι που δεν ήξεραν" και εκβιάζουν όπως μπορούν το κοινωνικό σύνολο!Οι αρμόδιοι και αναρμόδιοι!
Δε φταίνε κύριοι!
Και δε φταίνε γιατί τόσα χρόνια, αυτή είναι η Ελλάδα μας. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία ζούμε καθημερινα. Αυτές οι συνθήκες μέσα στις οποίες θέλουμε να λεγόμαστε πολίτες, δημοκράτες, κοινωνοί, και ότι θέλει ο καθένας. Αυτές οι περιστάσεις και τα γεγονότα, που σήμερα λόγω της κρίσης, ανοίγουμε, σαν παλιά αραχνιασμένα σεντούκια, και φρικάρουμε ομαδικά, μπροστά και πίσω από τις τηλεοράσεις!
"Δικαίωμα μας είναι..." ζητωκραυγάζουν όλοι αυτοί. Έτσι έχουν μάθει, έτσι τους έχουμε μάθει, βολεμένοι μέσα στην παραζάλη και το ξεροκόμματο που μας είχαν συνηθίσει να τρώμε, "παίρνοντας μάτι" τις ασχήμιες τους, ζηλεύοντας κατά βάθος την ευμάρεια, την τύχη και τις πράξεις τους, γινόμενοι το ίδιο ακριβώς όταν έχουμε την ευκαιρία. Σε μικρότερη κλίμακα ας πούμε
Στο τιμόνι, πετώντας βλέμματα απέχθειας και αντιπάθειας στο παπάκι δίπλα, στη γειτονιά μας, πετώντας τα σκουπίδια στον κάδο του γείτονα η βάζοντας στο τέρμα τη μουσική, στην εργασία μας, ροκανίζοντας το συνάδελφο παντοιοτρόπως πρακτικά και ηθικά εποφθαλμιώντας τα προνόμια του, στις προσωπικές μας σχέσεις επιδεικνύωντας έναν αμετροεπή εγωισμό και μια εμπάθεια που σκεπάζει τα πάντα, σε κάθε έκφανση της ζωής μας τελικά, σε κάθε τρόπο και με κάθε μέσον...
Αντιδρά ο Έλληνας, που μαγαρίσανε το Θωρηκτό Αβέρωφ.
Όπως εδώ και χρόνια μαγαρίζουν τον τόπο και το δημόσιο βίο όλα τα παλιόσκυλα που λέγονται πολιτικοί και ασυδοτούν συστηματικά πάνω στη δημόσια περιουσία παράγοντας σκάνδαλα και δυστυχία για την χώρα μας
Αντιδρά ανήμπορος να κάνει και να αλλάξει κάτι, γιατί έτσι έχει μάθει κι αυτός. Να τον πηδάνε, να φωνάζει, αλλά τελικά να κάθεται "γιατί εγώ δε μπορώ να αλλάξω την κατάσταση"!
Μπορείς ρε μαλάκα, να την αλλάξεις!
Πρώτα να ρίξεις δυό φάσκελα στη μούρη σου που ανέχεται τον καθένα να σπάει πλάκα με τη ζωή σου, και μετά να πάρεις με τις πέτρες κάθε τομάρι που με αντάλλαγμα την ψυχή σου, δανείζεται και δανείζει lifestyle, εμπορεύεται και διακινεί αξίες, ιδέες, πρότυπα και ανάγκες, και σε κοροϊδεύει με καθρεφτάκια, τη στιγμή που του παραχωρείς τις Θερμοπύλες σου
Ναι σιγά μη μας έπιασε το πατριωτικό φρόνημα!
Όλα θα μείνουν ίδια, μέχρι την επόμενη φορά.
Στην τελική το ΚΚΕ, έκανε πάρτι στην Ακρόπολη, κύριε Γεωργιάδη, την ώρα που η καλή σου χόρευε για την τέρψη των εκστασιασμένων ψηφοφόρων σου, με φόντο "την εξέγερση των λαών" στον ιερό βράχο
Κι εμείς αναρωτιόμαστε ακόμα, αν οι βαρκούλες κουνιούνται στο Φάληρο, η αν τα κανόνια του πλωτού συμβόλου, είναι στραμμένα προς τη σωστή κατεύθυνση...