Πράσινα Άλογα

Είχα την τύχη να επισκεφτώ τα γραφεία του Παναθηναϊκού, αρκετό καιρό πρωτού ξεσπάσουν οι αναμενομενες έριδες που διαβάζουμε στον αθλητικό τύπο της χώρας
Η επίσκεψη μου είχε σχέση με κάποια προσωπική μου εργασία, βάση της οποίας μπόρεσα να μιλήσω με δύο στελέχη της ΠΑΕ
Τα συμπεράσματα χρήσιμα και αποκαλυπτικά
Όχι τόσο, γιατί βγήκε κάποιο ειδησεογραφικό λαβράκι, που με έκανε να γνωρίζω τα εκ των έσω της ομάδας, αλλά περισσότερο γιατί είχα την ευκαιρία να δώ με τα μάτια μου, πως εργάζονται και τι κάνουν εκεί μέσα
Και πραγματικά τους έβγαλα το καπέλο
Γιατί πρόκειται για μιά πραγματικά οργανωμένη Α.Ε που καταστρώνει σχέδια και προγράμματα με όρους και προσωπικό Α.Ε
Εννοώ ότι, εκεί θα δείς τα κλασσικά στελέχη με τις γραβάτες και το προφίλ του τεχνοκράτη, χωρίς να λείπουν και οι γνωστοί "παράγοντες", που δε χρειάζεται να συστηθούν, μιας και από χιλιόμετρα καταλαβαίνεις τι θέλουν να σου πούν: "Εδώ παπάς, εκεί παπάς"
Αυτό που εμπέδωσα όμως, ασχολούμενος με την εργασία μου και συγκεντρώνοντας τις απαραίτητες πρωτογενείς και δευτερογενείς πληροφορίες, είναι ότι το ποδόσφαιρο, είναι μια πολύ σοβαρή δουλειά, όταν έτσι θέλουμε να την αντιμετωπίσουμε, η οποία έχει την τύχη και την ατυχία, να προβάλλεται μέσω ακατάλληλων ή άσχετων προσώπων και μέσων, διαμέσω ενός πρίσματος θολού και παραπλανητικού, ώς προς το αληθινό του περιεχόμενο
Μία επιχειρηματική δραστηριότητα, που υποστηρίζει ένα "παραμύθι"
Έχω γράψει γι' αυτό το παραμύθι, σε αυτό εδώ το χώρο, και έχω καταθέσει πολλές φορές τα συναισθήματα μου σχετικά με ότι αντιπροσωπεύει το ποδόσφαιρο για μένα
Έχω μιλήσει για αγνότητα, για συμμετοχή σε μια διαδικασία που κάνει τα παιδιά άντρες στο γήπεδο, για ωραίες ιστορίες εντός και εκτός των γηπέδων, για παρέες και φιλίες, για τσακωμούς στα καφέ με επίκεντρο την ομάδα και τους παίκτες. Με λίγα λόγια, για όλα όσα ενδιαφέρουν και αφορούν τον "καταναλωτή" του προϊόντος. Πολύ σωστά το παρατηρείτε, καταναλωτής
Αυτό διαχειρίζεται το οικοδόμημα που κάθε Π.Α.Ε αποτελεί. Την παροχή ποδοσφαιρικού συναισθήματος.
Δηλαδή τη διαχείριση της ανάγκης του ανθρώπου, να ανήκει, να συμμετέχει, να κριτικάρει και να κρίνει, να αισθάνεται και να διαδηλώνει, να διαμορφώνει και να αποκαθηλώνει, να πρωταγωνιστεί σε μια τεράστια θεατρική παράσταση κοντολογίς, με αντίτιμο ένα εισιτήριο διαρκείας, μια συνδρομή στη Νοβα, ένα αντίτυπο αθλητικης εφημερίδας ή με μια υπογεγραμμένη φανέλα του αστέρα της ομάδας του.
Και η ιστορία αυτή απαιτεί γνώση και έλεγχο. Και πάνω απ όλα απαιτεί κατάρτιση και εμπειρία
Δεν είναι εύκολο να εξαργυρώνεις το θυμικό χιλιάδων ανθρώπων, σε εξουσιαστικά μονοπάτια. Πρέπει να είσαι ταλαντούχος πολιτικός, εκτός από καλός επαγγελματίας.
Όσα γίνονται στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό, αρχής γενομένης της κατάκτησης του ντάμπλ, ήταν λίγο πολύ αναμενόμενα και προδιαγεγραμμένα
Ουδείς ενημερωμένος, έστω επιφανειακά, δεν περίμενε ότι όλη αυτή η "ευχάριστη ατμόσφαιρα" θα συνεχίσει να υφίσταται για πολύ καιρό ακόμα. Άλλωστε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, είχαν προετοιμάσει το έδαφος για την αποχώρηση τους αργά ή γρήγορα.
Κλειδί και καταλύτης των εξελίξεων η οικονομική κρίση. Η αλλιώς, η πορείας μιας συνεχώς απαιτητικής σε κεφάλαια και επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό εταιρείας, μέσα σ' ένα αρνητικό οικονομικό περιβάλλον
Όσα γίνονται και όσα λέγονται, με πείθουν ότι προέρχονται από επιχειρηματική ικανότητα, ένστικτο και εμπειρία. Γνωρίζουν όλοι, ότι το περιβάλλον  είναι καταλυτικό για τη δραστηριότητα μιας εταιρείας, και δημιουργεί κινδύνους αλλά και ευκαιρίες.
Προφανώς ευκαιρία δεν είναι η παραίτηση Κόκκαλη από το παιχνίδι της κυριαρχίας στο ποδόσφαιρο. Η μάλλον, ευκαιρία είναι, για όσους βλέπουν και αναπαράγουν, συναισθηματικά το άθλημα. Για τους επιχειρηματίες όμως, και τους ανθρώπους που εργάζονται σε μια Α.Ε, μεγαλύτερη ουσία έχουν έννοιες όπως, μετοχικό κεφάλαιο, επενδύσεις, κόστος, κέρδος και ρίσκο, στρατηγικός προγραμματισμός και αποτελέσματα χρήσης.
Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα λοιπόν και μέσα από το πνεύμα του οικονομικού παιχνιδιού, εγώ βλέπω ότι ο μόνος σοβαρός παράγοντας στον Παναθηναϊκό, ήταν, είναι και θα είναι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Ένας άνθρωπος του οποίου το μεγαλύτερο ελλάτωμα είναι ότι δεν ενδιαφέρεται να εμπνεύσει.
Παραφράζοντας την περίφημη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου για τον Κώστα Σημίτη, όταν τον είχαν ρωτήσει ποιά ήταν η γνώμη του, για τον τότε υπουργό της κυβέρνησης του, και είχε πεί "Ο Σημίτης έχει χίλια καλά, είναι άξιος, είναι ικανός, είναι οργανωμένος, είναι τέλειος για τη δουλειά του, αλλά δεν είναι ΠΑ.ΣΟ.Κ". Και ο Τζίγκερ έχει όλα τα καλά, όμως δεν είναι Παναθηναϊκός.
Είναι κάποιος που ασχολείται σοβαρά με το ποδόσφαιρο, όπως θα έπρεπε να ασχολούμαστε όλοι μας, αντί να ερίζουμε, με όρους σαπουνόπερας και κλασσικού ελληνικού υπερφίαλου εγωϊσμου και επίδειξης μαγκιάς, κλανιάς και κώλου φινιστρίνι.
Βλέπε Πατέρα και Βγενόπουλο, τους αντίστοιχους golden boys που διαχειρίζονται χαρτοφυλάκια, αποδίδοντας μερίσματα και επιστροφές, στους μετόχους τους (μεταφορικά πάντοτε) και την ώρα που αποκαλύπτεται η κακοδιαχείριση από το νοικοκύρη (που ευτυχώς γι'αυτόν αλλά και για μάς, δεν είναι βραδυκίνητος και κοντόφθαλμος όπως οι δημόσιες υπηρεσίες στη χώρα μας) την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, μετά από το όργιο δημοσιότητας και εγωκεντρισμού, διαμέσω των οποίων κατέκτησαν αβασάνιστα την επιθυμητή αναγνωρισιμότητα στο χωριό.
Διότι ο επενδυτής, αγοράζει περιουσία της εταιρείας, αποβλέποντας σε κέρδη και αποδόσεις. Χαράσοντας δρόμους και αναλαμβάνοντας το κόστος και το ρίσκο για την υλοποίηση των σχεδίων του. Σε ποιά επιχείρηση, σε ποιό μαγαζί, άλλος είναι ο ιδιοκτήτης και άλλοι του αγοράζουν τις προμήθειες που θα εμπορευτεί? Να έχω το Βερόπουλο της γειτονιάς, και τα γάλατα που θα πουλάω στον κόσμο να μην τα έχω αγοράσει εγώ, αλλά να μου κάνει δώρο (λέμε τώρα) ο μπάρμπας μου ο Γεράσιμος. Γίνονται αυτά? Εκτός αν το Γεράσιμο, τον λένε Αγιο Γεράσιμο και γιορτάζει κάθε όποτε, στην Κεφαλλονια. Μην τρελαθούμε λοιπόν με ότι ακούμε.
Ο Βαρδινογιάννης λοιπόν, ασχολείται σοβαρά με το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό, δηλαδή τρέχει με λογική, μια εταιρεία.
Το πρόβλημα είναι ότι, σε αυτή τη χώρα, ο λαϊκισμός και η νοοτροπία που μας έχει καταντήσει σε κάθε επίπεδο ουραγούς και μη ανταγωνιστικούς, βασιλεύει και επικρατεί. Και σίγουρα, ώς προς το ποδόσφαιρο, το μοντέλο Κόκκαλη (δηλαδή το μοντέλο του χρεοκοπημένου σε ύφος και σε ήθος δημοσίου που κατασπαταλά και διορίζει με όρους αδιαφάνειας, ρεμούλας και ανόσιων συμμαχιών) είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Στα λεφτά λοιπόν χαλάσανε οι καρδιές, και όχι στα φυστίκια. Πόσο μάλλον στις μαϊμούδες, που εξ αρχής ήταν γνωστές.
Τελειώνοντας θέλω να προσθέσω ένα πινακάκι και ορισμένα στοιχεία, που δείχνουν κάποια πράγματα για το μετοχικό κεφάλαιο της Π.Α.Ε Παναθηναϊκός, έτσι επειδή είμαι μερακλής

Ημερομηνία Γ.Σ	Ποσό αύξησης Μ.Κ σε ευρώ	Αριθμός μετοχών	Συνολικό Μ.Κ σε ευρώ	Συνολικός αριθμός μετοχών
22.12.2006	5.100.000	1.700.000	28.807.758	9.602.586
21.12.2007	11.419.908	3.806.636	40.227.666	13.409.222
6.6.2008	31.783.344	10.594.448	31.783.344	10.594.448
Σύνολο			72.011.010	24.003.670

Το καταβεβλημένο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας στις 30.6.2008 ανερχόταν σε 40.227.666 ευρώ διαιρεμένο σε 13.409.222 ονομαστικές μετοχές, αξίας 3 ευρώ κάθε μία. Σε αυτό συμμετείχαν οι μέτοχοι GREEN DREAM A.E (αποτελείται από μέλη της οικογένειας Βαρδινογιάννη) σε ποσοστό 58%, Ιωάννης Βαρδινογιάννης (ατομικά) και RETHEL HOLDINGS LTD (ιδιοκτησίας Ιωάννη Βαρδινογιάννη, με έδρα την Κύπρο) με ποσοστό συνολικά 31,5%, Π.Α.Ο (ερασιτέχνης Παναθηναϊκός) με ποσοστό 10% και λοιποί μικρομέτοχοι με ποσοστό 0,5%.

Με την από 6.6.2008 έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων ωστόσο, είχε αποφασιστεί, να αυξηθεί το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας κατά 31.783.344 ευρώ με την έκδοση 10.594.448 νέων ονομαστικών μετοχών, αξίας 3 ευρώ έκαστη. Η τελική τιμή διάθεσης των νέων μετοχών διαμορφώθηκε στα 8,40 ευρώ έκαστη, δεδομένου ότι ποσοστό 10% διατίθεται βάση του νόμου 2725/99 στον Π.Α.Ο (ερασιτέχνης Παναθηναϊκός) και οι νέοι μέτοχοι θα καταβάλλουν αναλογικά την αξία των μετοχών του. Με βάση τις προβλέψεις του 2008, εκτιμήθηκε ότι από τη διάθεση των νέων μετοχών, η εταιρεία θα αντλούσε 80 εκατομμύρια ευρώ. Τελικά, το Μ.Κ καλύφθηκε έως του ύψους των 65.806.644 ευρώ. Τα 59.236.010 ευρώ καλύφθηκαν από τους: Ανδρέα Βγενόπουλο με ποσοστό 8,8% επί του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου, Νίκο Πατέρα με 4,4%, Παύλο Γιαννακόπουλο με 4,4%, Μιχ. Ζολώτα με 4,4%, Γιάννης Ξυλά με 4,4%, Αδαμάντιο Πολέμη με 4,4% και Παναγιώτη Δάβαρη με 2,5%. Λοιποί μικρομέτοχοι κάλυψαν 4.362.338 ευρώ.