Wednesday, June 12, 2013

Δε θα κλάψω για την ΕΡΤ


Έκλεισε η ΕΡΤ και βλέπετε τι γίνεται. Χαμός. Σιγά τ' αυγά λέω εγώ

Και ο χαμός αυτός δε γίνεται που θα μείνουν άνεργοι οι χαμηλόμισθοι υπάλληλοι των 700 ευρώ. Εδώ δηλαδή που βρίσκεται το πραγματικό δράμα

Θα μου πείτε, οι περισσότεροι μπήκαν με μέσον. Ας είναι. Υπάλληλοι ήταν όχι στελεχάρες βουτηγμένες στη διαπλοκή. Συγχωρούνται. Η εργασία δεν είναι αδίκημα, κάθε άλλο. Κι όποιος έχει την ευκαιρία να εργαστεί και δεν το κάνει είναι απλά κουτός. Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα.

Ο χαμός αυτός δε γίνεται ούτε εξαιτίας του γνωστού δεδομένου πως η ΕΡΤ ήταν η μάνα του ρουσφετιού και του κομματικού βολέματος κυρίως εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ και των κληρονόμων του. Που κοστίζει άρα στο λαό ένα σωρό λεφτά κάθε χρόνο, και προσφέρει τρίχες κατσαρές για πρόγραμμα. Θέμα το οποίο θα μπορούσε να είναι ο κύριος και πραγματικά σοβαρός λόγος για το κλείσιμο της

Έλα όμως (για να τα λέμεν όλα) που είναι θεσμός η δημόσια τηλεόραση, έχει ιστορικά αρχεία, έχει περιουσία. Δεν είναι να την πετάς στα σκουπίδια μονοκοντυλιά. Χρειάζεται τρόπος και κυρίως σχέδιο. Δεν αρκεί να καταστρέφεις, αλλά πρέπει και να χτίζεις κάτι στη θέση του γκρεμισμένου. Έτσι λέει η λογική. Και στο κάτω κάτω, η δημόσια τηλεόραση υποτίθεται στηρίζει τη δημοκρατία και ενισχύει την πολυφωνία. Στα χαρτιά τουλάχιστον

Ο χαμός αυτός τελικά για ποιό λόγο γίνεται?

Μα γιατί βρήκαν την ευκαιρία οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδας, τα αριστερο-δέξια ξεπουλητάρια, να "κονταροχτυπηθούν" τάχα μου γιατί ετέθη ζήτημα....Δημοκρατίας.

Σιγά τα αίματα παιδιά, μας βλέπουν

Αυτή την εποχή άλλωστε, δε μιλάμε και για τίποτα άλλο. Παρά για τη δημοκρατία και για το Σύνταγμα. Και στη σπόντα για το success story του Αντωνάκη. Δηλαδή μας πηδάνε δίχως σάλιο και ρωτάμε τι χρώμα έχει το προφυλακτικό. Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε

Για μνημόνια, κρίση και τις μεταρρυθμίσεις (που δε γίνονται αλλά συνεχώς αναβάλλονται) ούτε κουβέντα. Είναι δεδομένο πως -άσχετα αν το ΔΝΤ τα ξέρασε όλα- τους Έλληνες μας έχουν σφαγμένους και μοιρασμένους. Το έχουμε όλοι αποδεχτεί.

Αλλά εμείς εκεί. Αγανακτισμένοι. Η μαγκιά μας είναι να καταγγέλουμε τη...χούντα που έκλεισε την ΕΡΤ

Ε όχι ρε παιδιά. Στακάτε λιγάκι. Λίγο κράτει.

Είμαστε βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στην Γερμανική επιτροπεία, ούτε το ΦΠΑ στα σουβλάκια δε μπορούμε να βάλουμε μόνοι μας και μας ενοχλεί το κλείσιμο της ΕΡΤ?

Έχουμε εκχωρήσει την εθνική μας ανεξαρτησία με κάθε τρόπο στα υπαλληλάκια της Τροϊκα και μας σκανδαλίζει ότι έπεσε το σήμα του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα?

Καταρχήν η ΕΡΤ είχε πάψει από χρόνια να ζει και να συμπεριφέρεται ως θεσμικός παράγοντας, δηλαδή ως πραγματική δημόσια τηλεόραση με κοινωνικό ρόλο ανάλογο με αντίστοιχα ξένα κανάλια τύπου BBC

Ήταν ένα ξεφτιλισμένο περιβόλι καμμένο από το βιτριόλι. Την ξεκοίλιασαν και την τελείωσαν οι πολιτικοί διαχειριστές της. Άρα το να την κλείσεις ήταν τυπική διαδικασία. Τη γλυτώνεις από το κατάντημα της στην τελική. Σωστό σαν κίνηση και οι περισσότεροι Έλληνες επικροτούν

Τώρα τα υπόλοιπα, τα φιλολογικά, οι συγκεντρώσεις και οι διαμαρτυρίες, είναι σκόνη που σηκώνουν οι δημοσιογράφοι επειδή έχουν την πρόσβαση και τον τρόπο. Και ανάγουν σε εθνικό ζήτημα το κλείσιμο μιας διεφθαρμένης ΔΕΚΟ. Τη στιγμή που χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά και χιλιάδες εργαζόμενοι μένουν στο δρόμο, δίχως πολιτικούς πάτρωνες να "πουλήσουν τραμπουκά" για πάρτη τους. Και γι αυτούς κουβέντα. Τσιμουδιά. Είναι βλέπετε...παράπλευρες απώλειες της κρίσης.

Κρίση που οι πολιτικάντηδες που παριστάνουν τους μεγάλους αρχηγούς, θέλουν να...αμβλύνουν όταν έρθουν στην εξουσία. Αυτοί και μόνο αυτοί. Γνωστό το παραμύθι του λαϊκισμού άλλωστε τόσα χρόνια, το έχουμε δοκιμάσει και έχουμε επίσης καεί στο χυλό του

Μόνο που ο Σαμαράς ακολουθεί πλέον τη συνταγή της Χρυσής Αυγής. Ποιά είναι η συνταγή αυτή? Ανοιχτή κόντρα σε κάθε πεδίο, χαστούκια στο πρόσωπο και γροθιές στα ιερά και όσια των....αριστερών αγελάδων. Δίχως αναισθητικό. Με κάθε τρόπο.

Σε υψηλούς τόνους, με στόχο την πόλωση. Και άρα τα εκβιαστικά διλήμματα. Άσπρο και μαύρο

Μπορεί λοιπόν πολλοί να κλαίνε γιατί θα χάσουν την Ελληνική Ντοιτσε Βέλε και άρα την πρόσβαση στον δωρεάν τηλεοπτικό χρόνο (δίχως να τα έχουν κάνει πλακάκια απαραιτήτως με τους ιδιώτες νταβατζήδες) όμως υπάρχουν και πάρα πολλοί από την αντίθετη πλευρά που χαίρονται και επικροτούν την "αποφασιστικότητα" της Δεξιάς, για να...ξεβρωμίσει ο τόπος.

Μην το αντιπαρέρχεστε αυτό, γιατί είναι το κλειδί για την κατανόηση του παιχνιδιού.

Γι' αυτό άλλωστε και το μόνο κόμμα που ανοιχτά στηρίζει τη ΝΔ, επί του θέματος είναι η δράκα του Μιχαλολιάκου...

Καταληκτικά θα πω ότι δε θα κλάψω για την ΕΡΤ

Θα κλάψω όμως για τα παιδιά που μένουν στο δρόμο, δίχως μεροκάματο...