Θα ήθελα σήμερα να καταθέσω μια γνώμη πάνω σε ορισμένα πράγματα που διαπιστώνω
Δηλαδή το εξής ένα:
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, όπως είναι από καιρό γνωστό βιώνουμε τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μια χρεοκοπία από μόνη της. Όσο το τι κάνεις αφενός για να την αποτρέψεις και αφετέρου, εφόσον δε μπορείς να την αποτρέψεις, να την κάνεις όσο το δυνατόν πιο "εύκολη" για το σύνολο του πληθυσμού
Σε αυτές τις δραματικές περιστάσεις για μία ακόμη φορά, γίνεται φανερό ότι η πολιτική, η κοινωνία και οι αγορές, είναι τρεις παράγοντες, που ο καθένας έχει τραβήξει το δικό του ξεχωριστό και ανεξάρτητο δρόμο
Θα έλεγε κάποιος, θα υπέθετε, ότι αυτοί θα έπρεπε να συνεργάζονται, να συνυπάρχουν, να συντονίζονται. Υπό την εποπτεία και τη διεύθυνση ενός κυβερνητικού σχήματος που θέτει θεσμικά και κανονιστικά πλαίσια για να λειτουργεί το σύστημα προς όφελος της χώρας. Είναι αυτονόητο, δεν είναι?
Σας ρωτώ εγώ τώρα. Έτσι όπως σας τα ανέλυσα παραπάνω, βλέπετε να ισχύει κάτι τέτοιο?
Το μόνο που σίγουρα ισχύει είναι η χρεοκοπία και το "κούρεμα" 50% των μισθών πολλών ανθρώπων, με κάθε τρόπο και μέσον. Δια της έμμεσης και άμεσης φορολόγησης. Δια της ραγδαίας ανόδου των τιμών διαβίωσης. Δια της κερδοσκοπικής επίθεσης στην Ελληνική οικονομία που θα απαξιώσει περαιτέρω το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα κλπ κλπ
Είναι πραγματικά φρικτό, να διαπιστώνεις καθημερινά, ότι η πολιτική σκηνή, έχει δικό της χώρο και δικό της χρόνο. Αντιλαμβάνεται με εντελώς ιδιαίτερο τρόπο το τι συμβαίνει στην Αθήνα, την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον Κόσμο. Έχει συγκεκριμένη γλώσσα, συγκεκριμένη νοημοσύνη και επεξεργαστική ικανότητα, συγκεκριμένη εμφάνιση, αλλά καθόλου συγκεκριμένες και σοβαρές -διαχρονικά μιλάω- θέσεις. Κοντολογίς, "ότι να' ναι" η ιστορία της
Αμ οι αγορές? Δηλαδή το Ελληνικό Χρηματιστήριο (η κεφαλαιαγορά), οι Τράπεζες, οι επιχειρήσεις και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του τόπου? Το δικό τους δρόμο επίσης. Κοιτάνε πως θα διασώσουν ότι σώζεται, πως θα ποντάρουν στον αρνητισμό ενδεχομένως, πως θα μεταφερθούν, πως θα ελιχθούν εις βάρος των άλλων. Τη μία μέρα με θετικές ειδήσεις αναθαρρούν και την επόμενη με τις σπέκουλες, καταβαραθρώνονται χωρίς σταματημό! Στο έρμαιο θαρρείς, ενός αόρατου συνωμοτικού σχεδίου για να διαλυθούν ολοσχερώς! Αφήστε τις δηλώσεις των εκπροσώπων τους (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ,ΕΕΤ, θεσμικοί παράγοντες κλπ). Μέσα στη μαυρίλα και την απόγνωση. Για τους λόγους τους
Τέλος, αλλά όχι στον πάτο του βαρελιού, η κοινωνία. Η Ελληνική κοινωνία που βρίσκεται παραζαλισμένη, ανίκανη να αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει, ενημερωμένη με λαϊκίστικο και προφανώς αποπροσανατολιστικό τρόπο, από τον κάθε τρομολάγνο που εντέχνως ρίχνει δηλητήριο προς πάσα κατεύθυνση. Μια κοινωνία ανώριμη, κομπλεξική και εσωστρεφής, που κουβαλάει μια ιδιότυπη ερμηνεία της ύπαρξης της, σε ένα συνοθύλευμα αντικρουόμενων και παράλογων φαντασιώσεων. Μια κοινωνία που άγεται και φέρεται, ανίκανη να συγκεντρωθεί σε στόχους, προοπτικές, σταθερές και αξίες
Ο καθένας από τους τρεις αυτούς παράγοντες για πάρτη του. Για τη δική του επιβίωση. Για την επικράτηση έναντι των άλλων. Με μια σημείωση. Ότι θα έπρεπε σε μια λογική ιστορία, να είναι άρρηκτη η σύνδεση και η τροφοδότηση του ενός με τον άλλον. Να συνιστούν μια αδιαίρετη οντότητα, με διακριτά στοιχεία φυσικά, που όμως θα εξέπεμπε μία κοινή θέση, στα μάτια και στις συνειδήσεις της διεθνούς κοινότητας
Κλείνοντας λοιπόν τη σύντομη αυτή δημόσια κατάθεση της γνώμης και της απορίας μου, δεν έχω παρά να προσθέσω:
Η ιστορία μας έχει δείξει, ότι σε παρόμοιες καταστάσεις πλήρους διάσπασης μιας "εθνικής" οντότητας, σύντομα θα επέλθει η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό των εσωτερικών και εξωτερικών της σχέσεων. Δηλαδή, θα γίνουν αλλαγές που θα καθορίσουν ξανά τις αυτές σχέσεις. Που σήμερα είτε δεν υπάρχουν πια, είτε έχουν παραχαλαρώσει.
Αναφέρομαι στις σχέσεις πολιτείας, κοινωνίας και αγορών. Αναφέρομαι στην Ελλάδα μας
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, πολλά έχουν να δουν τα μάτια μας, το επόμενο κρίσιμο χρονικό διάστημα μέχρι τα Χριστούγεννα.
Ας ελπίσουμε φέτος να έχουμε να στρώσουμε -έστω φτωχικά- το γιορτινό τραπέζι
No comments:
Post a Comment