Μας λένε ψέματα, ξανά

Βενιζέλος και Σαμαράς μας λένε ψέματα συνεχώς
Ο ένας υποτίθεται εκπροσωπεί την κυβέρνηση και ο άλλος την αντιπολίτευση, δηλαδή -υποθετικά- το 70-80% του εκλογικού σώματος, των Ελλήνων ψηφοφόρων
Και οι δύο συναισθάνονται ότι διανύουμε προεκλογική περίοδο. Αυτό μας δείχνουν οι χτεσινές τους κατάπτυστες τοποθετήσεις
Ο Σαμαράς νομίζει πως απευθύνεται σε ηλίθιους, τάζοντας επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, και ότι δε θα χάσει κάποια δόση του δανείου. Ξεχνάει φαίνεται ότι για να υπάρξει επαναδιαπραγματευση θα πρέπει να βρισκόμαστε εντός στόχων. Το ίδιο αφορά και η εκταμίευση της κάθε επόμενης δόσης
Εσείς κύριε Σαμαρά με τις αμφίβολες πολιτικές σας ικανότητες, θα μπορέσετε να αλλάξετε το χάλι της Ελληνικής οικονομίας? Αυτό το οποίο σε μεγάλο βαθμό δημιούργησε η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή? Σε τι διαφέρετε εσείς από τον προκάτοχο σας? Μάλλον στο ύψος και τα κιλά. Γιατί τον Αβραμόπουλο και την άλλη παρέα, την είδα, μαυρισμένη και ετοιμοπόλεμη, όπως άλλοτε. Σα δε ντρέπεστε να λαϊκίζετε με την απόγνωση των Ελλήνων
Ό άλλος, ο Βενιζέλος, νομίζει ότι απευθύνεται σε μαλάκες. Τάζοντας μας μέτρα και ξανά μέτρα, ενώ όλος ο λαός τον μουτζώνει, που σήμερα τα λέει κρέας και αύριο τα βαφτίζει ψάρι. Κάνει κριτική στο Σαμαρά, λες και το πρόβλημα της Ελλάδας, είναι το ποιός θα κυβερνήσει. Ποιό κόμμα. Ψέματα και υποτίμηση της νοημοσύνης μας, και τίποτα περισσότερο. Στο βωμό της εξεύρεσης χρηματοοικονομικής μόχλευσης, έχουν θυσιαστεί τα πάντα. Η λογική και η αξιοπρέπεια. Όποια τέλοσπάντων μας έχει απομείνει
Το ότι διασυρόμαστε διεθνώς, που αναμένουμε δανεικά, για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, λες και είμαστε ένα νεκροταφείο που περιμένει τον καντηλανάφτη να ρίξει λάδι και να φέρει κερί, δεν ενδιαφέρει το Βενιζέλο. Ούτε και το Σαμαρά.
Τελικά ενδιαφέρει μονάχα την Τροϊκα, που κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έπρεπε να κατέβει στις εκλογές ως αυτόνομος πολιτικός σχηματισμός. Έτσι για το άλλοθι. Για την αλλαγή
Το πρόβλημα μας, είναι ότι βλέπουμε τον κόσμο, μέσα από κομματικές παρωπίδες. Έχουμε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα και ο ένας κατηγορεί τον άλλον. Λες και τα προβλήματα ενός έθνους, είναι υποθέσεις "ανάλυσης εργασίας" ή καταστάσεις "ερμηνείας των αρχών της οικονομικής".
Εδώ ο κόσμος καίγεται, αναζητώντας νέα πολιτική ανάγνωση, νέους κοινωνικούς θεσμούς, που θα επουλώσουν τις πληγές που άνοιξε η ελευθεριότητα των χρηματαγορών και η ανάδειξη του τραπεζικού συστήματος σε ταγό του υλισμού στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη συζητούν πως θα χαράξουμε μια νέα πορεία, που θα καταστήσει τον ενιαίο μας χώρο, σε κυρίαρχο, με νέο ρόλο, σε σχέση με τις αναπτυσσόμενες οικονομίες (Ινδία, Ρωσσία, Κίνα, Λατινική Αμερική κλπ) που μέσω του ελάχιστου κόστους παραγωγής που μπορούν να εξασφαλίσουν σε επιχειρήσεις, καλπάζουν προς την καπιταλιστική άνοιξη.
Εμείς όμως, ασχολούμαστε, με το Βενιζέλο και το Σαμαρά. Δεν ασχολούμαστε πως θα θεμελιώσουμε κοινούς πυλώνες επιβίωσης, σταθεροποίησης και ανάπτυξης για την πατρίδα μας. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Αγνοούμε την πραγματικότητα. Είμαστε αδαείς και επιπόλαιοι. Καιροσκόποι και παπατζήδες. Και το χειρότερο, όλα αυτά συμβαίνουν στο ανώτατο επίπεδο εξουσίας της χώρας. Όχι σε επίπεδο λαϊκής αγοράς του Πειραιά ή των Άνω Πατησίων. Διασυρόμαστε και ρεζιλευόμαστε, επειδή είμαστε ανίκανοι σε πολιτικό επίπεδο. Επειδή η πολιτική στη χώρα μας, δεν αφορά την υλοποίηση των Συνταγματικών επιταγών, αλλά τη χειραγώγηση αυτών, πρός όφελος του κάθε κομματικού σχηματισμού και των διαπλεκόμενων συμφερόντων του, με την εκάστοτε ελίτ που "έχει ρεύμα" στην Ελλάδα!
Ποιές εκλογές και κουραφέξαλα. Θα πατώσετε. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα πάει να ψηφίσει τους δράκουλες των ονείρων του. Τους καραγκιόζηδες που με περισπούδαστο ύφος προσπαθούν να παρουσιάσουν το μηδέν, για κάτι. Έλεος!
Το ξαναλέω. Η χώρα χρειάζεται ένα μοντέλο οικουμενικής κυβέρνησης υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, δηλαδή του πρώτου πολίτη της Δημοκρατίας, που θα λειτουργήσει καθαρά τεχνοκρατικά, προκρίνοντας τις διαρθρωτικές λύσεις που θα δρομολογήσουν τις εξελίξεις. Όπως έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους μας
Αυτοί οι πολιτικάντηδες ψεύτες της κακιάς ώρας που ψηφίζαμε τόσα χρόνια, ερμηνεύουν όπως θέλουν τις συμφωνίες με την Τροϊκα, αφανίζοντας κάθε ίχνος αξιοπιστίας της κοινωνίας μας. Υποθηκεύοντας την ελάχιστη εμπιστοσύνη που θα πρέπει να διέπει τη σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτευομένων. Ως εδώ και μη παρέκει. Αρκετά
Η τροϊκα ζήτησε μείωση δαπανών του δημοσίου. Το δημόσιο εξακολουθεί -μετά από δύο χρόνια απραξίας- να ζητά λεφτά από τους Γερμανούς, για να πληρώσει συντάξεις! Οι δαπάνες δεν έχουν μειωθεί καθόλου. Οι υπάλληλοι της Ολυμπιακής πληρώνονται ακόμα. Στον ΟΣΕ τα ίδια! Εκατοντάδες "περίεργοι" οργανισμοί υφίστανται, για να βολεύουν ακόμα τα ρουσφέτια τους. Οργανισμοί που οι μισοί έχουν "φιλανθρωπικό" η θρησκευτικό ή αθλητικό χαρακτήρα. Αν είναι δυνατόν! Το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια σε εκμοντερνισμένη εκδοχή, αγκαζέ με τους "άγιους λωποδύτες" που δεν έχουν την ευθιξία να πληρώσουν οικειοθελώς τις εισφορές για την απέραντη περιουσία τους και ζητούν εξαιρεση! Η βρωμιά του ποδοσφαίρου και η αφάνεια του Ελληνικού στίβου στις πόλεις, τις γειτονιές, την καθημερινότητα των παιδιών μας!
Και έχει το θράσσος ο Βενιζέλος να μας μιλά για πατριωτικό καθήκον, την ώρα που ο Σαμαράς μας υπόσχεται ότι "αυτός ξέρει τον τρόπο" για να αντλήσει ψήφους από την απελπισία
Μαζί τα φάγατε, βρείτε τη λύση εσείς, τώρα
Ο λαός, δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ περισσότερο να κάνει. Καλώς ή κακώς σας εξέλεξε εκπροσώπους του και οφείλεται να κόψετε το λαιμό σας, να βρείτε λύσεις και να δώσετε όραμα στον Έλληνα
Επειδή φυσικά ,αυτό δεν πρόκειται να γίνει, το πολιτικό σύστημα προκειμένου να κερδίσει χρόνο θα μας πάει σε εκλογές, για να αλλάξει η βιτρίνα του καταστήματος, ασχέτως του αν όπισθεν της, η σιδερένια μπάλα του καταστροφέα οικοδομών, θα ρίχνει τα τελευταία ντουβάρια του νεοελληνικού αστικού κρατισμού, που αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να πεθάνει
Ζήτω η Ελλάδα λοιπόν! Η Ελλάδα που πλέον δεν ενδιαφέρεται να υψώνει τη γαλανόλευκη στο κοντάρι, αλλά τον ήλιο τον πράσινο ή τη δεξιά φλόγα της πατρίδος
Η γαλανόλευκη βλέπετε, συμβόλιζε αγώνες και προσπάθειες....και που να τρέχουμε τώρα, να ιδρώνουμε για αυτές τις λεπτομέρειες...