Είναι αλήθεια ότι τελευταία έχουν συμβεί πολλά πράγματα
Απο την αλλαγή του εργασιακού μου περιβάλλοντος, απο τις διάφορες δουλειές που προέκυψαν,απο διάφορες υποθέσεις που ξεκαθάρισαν..
Είναι μία περίσταση, η τωρινή, που τα μάτια και το μυαλό μου, αρχίζουν να διακρίνουν με σαφήνεια -μεγαλύτερη απο παλιά- την πορεία των πραγμάτων.
Και είναι μία περίσταση που εγώ ο ίδιος έχω δημιουργήσει.
Αισθάνομαι καλά, αισθάνομαι αισιόδοξος, αισθάνομαι ότι ο δρόμος είναι ανοικτός και φωτεινός μπροστά μου.
Ομως ψυχανεμίζομαι ότι όσο πιέζω και διεκδικώ περισσότερα, και όσο ανεβαίνει ο πήχης, απο τη χλιαρή και άχρωμη καθημερινότητα, σε πιό περιπετειώδεις και ζουμερές σφαίρες, οι δυσκολίες και τα εμπόδια θα γίνουν πιό μεγάλα.
Αυτό ίσως είναι και το κριτήριο, η το μέτρο, της αξίας η της απαξίας των θεμάτων που αντιμετωπίζω.
Η αλλιώς ,σημασία δεν έχει μόνο το παιχνίδι,αλλά και το ποιόν αντιμετωπίζεις.
Αισθάνομαι ότι κάποια φωνή με καλεί να αποφύγω τη βολική και παιδική μερικές φορές εσωστρέφεια μου, που με κάνει απόμακρο και δυσκίνητο κάποιες ώρες.
Και να κάνω κάποια σωστά ανοίγματα.
Εχω την πίστη και το προαίσθημα ότι θα έρθει και η ώρα που θα εμφανιστούν μπροστά μου οι ευκαιρίες και οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Ξεκινώντας λοιπόν άλλο ένα καλοκαίρι,το τριακοστό τρίτο, ξέρω πώς οι βάσεις είναι στέρεες, και ότι η καλύβα αντέχει τον αέρα.
Το ζήτημα είναι η πίστη να γίνει έργο.
Και το έργο να γίνει έτσι όπως επιθυμώ.
Με ειρήνη,αγάπη και αξιοπρέπεια.
Το βατραχάκι με μενα και εκείνη για πλήρωμα,αναχωρεί για ξεκούραση και ανασυγκρότηση,απο εβδομάδα.
Και όλα θα πάνε καλά.
Είναι αλήθεια.
Απο την αλλαγή του εργασιακού μου περιβάλλοντος, απο τις διάφορες δουλειές που προέκυψαν,απο διάφορες υποθέσεις που ξεκαθάρισαν..
Είναι μία περίσταση, η τωρινή, που τα μάτια και το μυαλό μου, αρχίζουν να διακρίνουν με σαφήνεια -μεγαλύτερη απο παλιά- την πορεία των πραγμάτων.
Και είναι μία περίσταση που εγώ ο ίδιος έχω δημιουργήσει.
Αισθάνομαι καλά, αισθάνομαι αισιόδοξος, αισθάνομαι ότι ο δρόμος είναι ανοικτός και φωτεινός μπροστά μου.
Ομως ψυχανεμίζομαι ότι όσο πιέζω και διεκδικώ περισσότερα, και όσο ανεβαίνει ο πήχης, απο τη χλιαρή και άχρωμη καθημερινότητα, σε πιό περιπετειώδεις και ζουμερές σφαίρες, οι δυσκολίες και τα εμπόδια θα γίνουν πιό μεγάλα.
Αυτό ίσως είναι και το κριτήριο, η το μέτρο, της αξίας η της απαξίας των θεμάτων που αντιμετωπίζω.
Η αλλιώς ,σημασία δεν έχει μόνο το παιχνίδι,αλλά και το ποιόν αντιμετωπίζεις.
Αισθάνομαι ότι κάποια φωνή με καλεί να αποφύγω τη βολική και παιδική μερικές φορές εσωστρέφεια μου, που με κάνει απόμακρο και δυσκίνητο κάποιες ώρες.
Και να κάνω κάποια σωστά ανοίγματα.
Εχω την πίστη και το προαίσθημα ότι θα έρθει και η ώρα που θα εμφανιστούν μπροστά μου οι ευκαιρίες και οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Ξεκινώντας λοιπόν άλλο ένα καλοκαίρι,το τριακοστό τρίτο, ξέρω πώς οι βάσεις είναι στέρεες, και ότι η καλύβα αντέχει τον αέρα.
Το ζήτημα είναι η πίστη να γίνει έργο.
Και το έργο να γίνει έτσι όπως επιθυμώ.
Με ειρήνη,αγάπη και αξιοπρέπεια.
Το βατραχάκι με μενα και εκείνη για πλήρωμα,αναχωρεί για ξεκούραση και ανασυγκρότηση,απο εβδομάδα.
Και όλα θα πάνε καλά.
Είναι αλήθεια.
1 comment:
Να περνάς καλά, θα τα πούμε από Σεπτέμβριο! ΧΧΧ
Post a Comment