Στο βάθος,στον ορίζοντα
δέκα λεπτά πρίν ανατείλει για τα καλά ο ήλιος
που τόσο φοβάσαι
κοιμάται το μυστικό σου
Δύο τα στίγματα,οι συντεταγμένες
Δύο οι ευκαιρίες μου
Δεξιά κι αριστερά
Κι εγώ είμαι ξανά στη μέση
Άσπρο χαρτί μου άπλωσες
και ζωγραφίζω
σα μικρό παιδί,στα πόδια σου
με χρώματα,καστανά και πράσινα
Ένα δρόμο και μιά επιστροφή
όσο βαστάει η καρδιά μου
και η δική σου
και τα καμώματα μας
Όσο απλώνεται η ζωγραφιά μου
και η μπογιά μου
στο βάθος,στον ορίζοντα
μέχρι το μυστικό σου
Sunday, July 22, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment