Φθορά

Θυμάμαι ένα σώμα να εκτινάσσεται βίαια από τοίχο σε τοίχο
Χωρίς λόγο,χωρίς αιτία
Ένα άψυχο κουφάρι που κινείται αέναα χωρίς προορισμό

Πατώντας κάθε φορα σ ένα από τα δύο άκρα που καταλήγει
Και παίρνει φόρα για να ξαναχιμήξει στο άλλο απέναντι
Να σκοτωθεί,να παραμορφωθεί,να πληγωθεί όσο μπορεί

Να γίνει μια ανώνυμη μάζα που όλοι λυπούνται και οικτίρουν
Που όλοι χαϊδεύουν,που όλοι αγαπούν
Που όλος ο κόσμος νοιάζεται να δώσει το υστέρημα του

Όπως μας έλεγε ο Χριστούλης

Και ζείς μέσα στο δηλητήριο?
Πως ζείς?

Έχεις μια σάρκα πάνω από τη σάρκα σου
Και μία ψυχή που κουκουλώνει την ψυχή σου
Ένα κεφάλι πάνω απ το κεφάλι σου
Ένα κορμί που περπατάει μαζί σου
Και σε βαραίνει
Και σε κρατάει στη γή

Έδυσε ο ήλιος της δεύτερης ευκαιρίας,τώρα,πρίν λίγο
Δεν το κατάλαβες?

Σπάσανε τα άκρα που ορίζουν τη ζωή σου
Και είσαι πια ένας αστέρας,ένας πλανήτης

Που τριγυρνάει σφυρίζοντας αδιάφορα στο δηλητηριασμένο του σκοτάδι
Και δεν αντέχει πια να ζεί τα πρωϊνά

Χωρίς αγάπη
Χωρίς οίκτο

Χωρίς να γίνεται σκουπίδι για όσους περνούν από μπροστά του

Θυμάμαι μια κλεψύδρα
Και τις καρδιές μας σαν την άμμο να κυλουν

Η μία μέσα στην άλλη

Απ άκρη σ άκρη μέσα στο γυάλινο μας κόσμο
Χιλιάδες κόκκοι άμμου

Χιλιάδες δευτερόλεπτα να μπαίνω μέσα σου, κι εσύ σε μένα

Να ζούμε σ ένα κόσμο που συνεχώς κινείται

Μες το γυαλί

Πως ζώ μεσα σ ένα γυάλινο θρυμματισμένο σύμπαν?
Πως ζώ?

Με τη δική σου σάρκα πάνω απ τη δική μου?
Και την δικιά σου την ψυχή να κουκουλώνει τη δική μου?
Και το κεφάλι σου κορώνα στο δικό μου
Και το δικό σου το κορμί, ναό και καταφύγιο μου?

Χωρίς λόγο,χωρίς αιτία

Γίνομαι η λέξη που μισώ,που με τρελαίνει
Γίνομαι τ' όνομα σου,κληρονομιά σου
Γίνομαι σκλάβος σου,καταραμένος
Γίνομαι ο ίδιος δηλητήριο να σε σκοτώσω
Γίνομαι μια σκιά,βαριά ,να σε τυλίξω

Δεν έχει μείνει άλλο τίποτα να πούμε

Να σου χαρίσω
Λίγη φθορά
Ένα μικρό κομμάτι απ το υστέρημα μου

Να δείς την άλλη μου πλευρά
Που παίρνει φόρα πατώντας σταθερά
Στο γνώριμο της άκρο

Να σκοτωθεί,να παραμορφωθεί,να πληγωθεί, όσο μπορεί

Στην αγκαλιά σου(?)

Πως ζείς χωρίς εμένα?
Πως ζείς?

Χωρίς φθορά?