Διακοπές 2009

Φέτος λοιπόν διαλέξαμε Αιγαίο μεριά, σε τόπο παραδοσιακά ζευγαρονησιώτικο, την κοσμοξάκουστη Μήλο.

Αφού κουνηθήκαμε στο πλοίο-επίσης παραδοσιακά είχαν κάνει και τις θέσεις μας σαλάτα χωριάτικη-και αφού αεριστήκαμε επίσης για τα καλά-ας όψονται τα μελτέμια του Αυγούστου-, πήραμε την απόφαση, ή μάλλον καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το νησί δε μας έκανε κλίκ.

Δηλαδή τελικά, πολλά ακούσαμε, λίγα είδαμε και ακόμα λιγότερα καταλάβαμε, όταν επιστρέφοντας συζητήσαμε με τους "άλλους", αυτούς δηλαδή που έσκιζαν τα ρούχα τους για το φανταστικό νησί με τις απίστευτες παραλίες και τα κρυστάλλινα νερά, την ησυχία και την ηρεμία, τις βόλτες χέρι-χέρι με το ταίρι και το σπέσιαλ καλοκαίρι, το γύρο του νησιού με καραβάκι-την υπέρτατη αποτυχία- και ένα κάρο άλλα επιχειρήματα-προτάσεις-συμπάθεια και άπειρη κατανόηση με το χαμόγελο του "γνώστη" στο στόμα, για να καλοπεράσουμε κι εμείς.

Και αυτό για το οποίο απορώ τελικά, δεν είναι το γούστο και η άποψη του καθενός, αυτά στο κάτω κάτω δεν τα πολυδιαπραγματεύεσαι, όμως η επιμονή τους να υποστηρίζουν ότι, εγώ-εμείς είμαστε οι "παράξενοι, διαφορετικοί και ιδιοτροποι" που δέ γυρίσαμε με το στόμα γεμάτο σάλια και καλά λόγια για τον τόπο που επιλέξαμε να ξεκουραστούμε.

Και γιατί άλλωστε?

Έχοντας επισκεφτεί τα τελευταία χρόνια Σέριφο, Σίφνο, Πάρο και Μύκονο από τη μιά και Χαλκιδική, Κεφαλλονιά, Λευκάδα και σχεδόν όλα τα παράλια της Δυτικής Ελλάδας και ολίγη Πελλοπόνησο, τι το τρομερό και φοβερό, τι το σπουδαίο και ανεπανάληπτο περίμενα να δω?

Τίποτα.

Η ανάγκη του ανθρώπου, να ισχυροποιήσει την εντύπωση του, μέσα από τις ανάλογες σύμφωνες εντυπώσεις και περιγραφές των υπόλοιπων συνταξιδιωτών ή επισκεπτών, είναι ο μόνος λόγος που η επιμονή γίνεται επίμονη και αδιαπραγμάτευτο επιχείρημα.

Σου λέει ο άλλος, δε μπορεί ΕΓΩ να πέρασα φανταστικά και να έκρινα ότι η Μήλος είναι τέλεια, και να έρχεται ο τάδε και ο δείξε-μπηξε με την ξινισμένη του μούρη, και να μου μουτζουρώσει τ' όνειρο, που το καλοδιαφήμισα με σέξυ πόζες στην Φιριπλάκα, και την επόμενη ήταν πρώτο σε σχόλια στο facebook! Δε γίνονται αυτά!

Έτσι έχει λοιπόν το θέμα και τίποτα περισσότερο, διότι όσοι κάνουν συνειδητές επιλογές και όχι του "κοπαδιού", που χρειάζονται αυτοεπιβεβαίωση για τα γούστα τους, δε λένε πολλά, ούτε ενθουσιάζονται πολύ, παρά μένουν μετριόφρονες και λογικοί, προτείνοντας και τις ανάλογες εικόνες που μπορούν να μοιραστούν μαζί μου και μαζί μας, όντας σε παρόμοιο μήκος κύμματος.

Και για να πώ ολόκληρη την αλήθεια, δεν περάσαμε και άσχημα, απλά τα ζητούμενα μας ήταν και παραμένουν διαφορετικά, μάλλον προς την κατεύθυνση ενός περισσότερο πλούσιου σε βλαστηση-σκιά και ηρεμία τόπου, για καλό φαγητο, ξεκούραση και κυρίως αποστάσεις από τον όχλο που καθημερινά κουράζει με τις συνήθειες και το εκτόπισμα του.

Του χρόνου με βλέπω πάντως για εξωτερικό, και άλλες παραστάσεις.

Με βάση τα μέρη που έχω επισκευτεί στην πατρίδα μας, λίγες είναι πιά οι εκπλήξεις που μπορεί να μου επιφυλλάσει το τοπίο της (οι άνθρωποι ποτέ δε σταματούν να με εκπλήττουν!!) και σκέφτομαι ότι με τα χρήματα που σπατάλησα, για να πέφτει πάνω μου-γύρω μου-δώθε μου το μισό μπουρνάζι με την ανταύγεια, την αλυσίδα και το πεντικιούρ στο πόδι και τον γκόμενο με τα τριών ημερών και το νταλκά της αθλητικής εφημερίδας στη μασχάλη, όλα υπό τους ήχους μοντέρνου λαϊκοπόπ και αρώματος φρανσαίζ πατσουλί, μπορώ να απολαύσω κάτι πραγματικά διαφορετικό και ποιοτικό.

Καλή επιστροφή μας λοιπόν!