Διαβάζοντας για την κρίση

Δε χρειάζεται να μιλήσω καθόλου, γιατί έχω μερικά κειμενάκια να παραθέσω σχετικά


Ξεκινώ από το γενικό πλαίσιο σε παγκόσμιο επίπεδο, κ. Μαυρίδης του Capital

Η κρίση είναι παράγωγο της δράσης των κερδοσκοπικών funds. 

Funds πανίσχυρα που αξιοποίησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα τα όπλα που τους πρόσφερε η μόχλευση. Απέκτησαν με τον καιρό πλούτο και δύναμη. 

Απίστευτη δύναμη, ικανή να προσλαμβάνουν συνταξιούχους (μόνο;) πρωθυπουργούς και υπουργούς στις υπηρεσίες τους. 

Η μόχλευση δημιούργησε μία φούσκα τεραστίων διαστάσεων και δημιούργησε μία επίπλαστη ευμάρεια. 

Ο σύγχρονος καπιταλισμός είχε γίνει ιδιαίτερα επιθετικός και μπορούσε να συγκριθεί μόνο με μία αίθουσα καζίνο... 

Όσοι τολμούσαν να πουν αυτή την εξόφθαλμη αλήθεια, ότι στο καζίνο είχε κάποιος περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει από το να παίζει στις αγορές με την σημαδεμένη τράπουλα των μεγάλων οίκων, κινδύνευε να χαρακτηριστεί γραφικός.

Ας μη ξεχνάμε ότι υπήρχαν ολόκληρες στρατιές στελεχών που αμειβόντουσαν γενναία, εξαιτίας της ληστρικής αντίληψης περί bonus....

Η ελληνική πραγματικότητα στις μέρες μας, από τον κ. Στούπα του Capital

Χρεοκοπήσαμε σαν χώρα γιατί εκμαυλιστήκαμε ή απλώς  ανεχτήκαμε μια πολυάριθμη «μαφία» πολιτικών, συνδικαλιστών και συνεργαζόμενων μαζί τους επιχειρηματιών,  που διέλυσαν το κράτος και την οικονομία αλλά κυρίως την κοινωνία.

Ο συνδικαλιστής του δημοσίου συνδιαλέγεται για τα κεκτημένα και υπό κατάκτηση με κάποιον πρώην συνδικαλιστή που εκπροσωπεί την κυβέρνηση και την κοινωνία ή κάποιον που εξαρτάται από το  «κοπάδι» των σταυρών που εξουσιάζει ο ίδιος.

 Αμφότεροι, συνδιαχειρίζονται τα οικονομικά  μιας επιχείρησης της οποίας το ταμείο είναι ο κρατικός προϋπολογισμός και όταν δεν επαρκούσε ο προϋπολογισμός, δηλ. πάντα υπήρχαν τα δανεικά.

 Στο δημόσιο και τις κρατικές επιχειρήσεις, λεφτά υπήρχαν. Η παραδοχή αυτή εξέθρεψε την πεποίθηση πως το μισθός κάθε τέλος του μήνα το φέρνει ο πελαργός και όχι ο φορολογούμενος, τα δανεικά ή ο πελάτης της κρατικής επιχείρησης. Συνήθως επειδή είναι και μονοπωλιακές οι κρατικές επιχειρήσεις, οι συνδικαλιστές και οι ακόλουθοι έβλεπαν τους πελάτες σαν αναγκαίο κακό ή σαν θύματα που δεν είχαν άλλη επιλογή.

 Χαρακτηριστικά του συνδικαλισμού στο δημόσιο είναι η χωρίς όριο διεκδίκηση σε συνδυασμό με την χωρίς έλεγχο και αξιολόγηση εργασία. Οι απεργίες αντί για τελευταίο μέσο διαπραγμάτευσης, λαμβάνουν χώρα για ψύλλου πήδημα..

 Πριν μερικούς μήνες τα συνεχόμενα δημοσιεύματα ανάγκασαν το Νο2 της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ σε απομάκρυνση. Αυτά που βγήκαν στη δημοσιότητα αφορούσαν κατηγορίες τοκογλυφίας, παράνομης επιχειρηματικής δραστηριότητας που απέρρεε από την εκμετάλλευση της συνδικαλιστικής θέσης, εκβιασμούς, πλειστηριασμούς ακινήτων όσων δεν να επιστρέψουν τα τοκογλυφικά δάνεια κλπ.

Οι πληροφορίες  θέλουν το στέλεχος αυτό της αριστεράς να συνέχιζε για πολλά χρόνια αυτές τις δραστηριότητες, χωρίς να ενοχλείται ούτε το συνδικάτο, ούτε το κόμμα του το οποίο είχε δεχτεί πολλές καταγγελίες περί τούτου αλλά κώφευε, μέχρι που το θέμα βγήκε στα κανάλια...

Η έκθεση του ΟΟΣΑ για τον κυβερνητικό μηχανισμό στην Ελλάδα, Καθημερινή

Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα και η λειτουργία του ‘κυβερνητικού μηχανισμού’ έχει φθάσει στο ναδίρ της αδράνειας.
Οι ειδικοί εξέτασαν και τα 14 υπουργεία και διαπίστωσαν σε όλα ελλείμματα στην καταγραφή στοιχείων, σε γνώσεις για την επεξεργασία τους, σε οργάνωση για την πρακτική τους αξιολόγηση, αλλά και στην απαραίτητη συνεργασία (τμημάτων και υπουργείων) μεταξύ τους.
‘Ο κεντρικός κυβερνητικός μηχανισμός δεν έχει μέχρι τώρα ούτε τις δομές, ούτε τις ικανότητες για μεγάλες μεταρρυθμίσεις’, δήλωσε η Καρολάιν Βάρλεϊ, διευθύντρια του τμήματος αξιολόγησης των κυβερνήσεων στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, και συμπλήρωσε ότι ‘πρόκειται για μια σκληρή διαπίστωση που για πρώτη φορά καταδεικνύει τι δεν λειτουργεί στη διοίκηση και τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ελλάδα να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις’

• Μόνον δύο φορές το χρόνο για μερικές ώρες ελέγχονται από την κυβέρνηση τα υψηλόβαθμα στελέχη των υπουργείων.
• Οι Έλληνες κρατικοί υπάλληλοι έχουν ελάχιστη επαφή με τους συναδέλφους τους σε άλλα υπουργεία ή ακόμη και με εκείνους του ίδιου υπουργείου. 
• Σε όλα τα υπουργεία υπάρχει έλλειψη συστημάτων καταγραφής και επεξεργασίας δεδομένων και συστημάτων αρχειοθέτησης.
• Η εξουσία των υπουργείων είναι κατακερματισμένη όχι μόνον επειδή και τα 14 είναι διασπαρμένα σε εκατοντάδες κτήρια στην ελληνική πρωτεύουσα, αλλά και γιατί απουσιάζει σχεδόν παντελώς οποιαδήποτε επαφή.
• Οι ειδικοί επιστήμονες του ΟΟΣΑ διαπίστωσαν ότι τα τελευταία 15 χρόνια εκδόθηκαν σχεδόν 17.000 νόμοι, προεδρικά και υπουργικά διατάγματα αλλαγής αρμοδιοτήτων. 
• Ένας υπουργός με μεγάλη εμπειρία σε διαφορετικά υπουργεία δήλωσε μάλιστα ότι χρειαζόταν κάθε φορά πάνω από ένα χρόνο για να βρει άκρη στα νέα του καθήκοντα. Καθόλου απίθανο, εφ' όσον κάθε υπουργείο διαθέτει κατά μέσον όρο 439 διαφορετικά τμήματα. 
• Πρόκειται για συνέπεια της πελατειακής πολιτικής. Δηλαδή τόσο οι σοσιαλιστές, όσο και οι συντηρητικοί αντάμειβαν με υψηλά πόστα τους οπαδούς τους και γι’ αυτό δημιουργούσαν νέα τμήματα, νέα ινστιτούτα ή και νέες σχολές.
• Στα υπουργεία υπάρχουν πολλοί διευθυντές και υψηλόβαθμα στελέχη. 
• Υπάρχει όμως έλλειψη απλών υπαλλήλων. Τα περισσότερα τμήματα διαθέτουν το πολύ τρεις απλούς υπαλλήλους. Το 1/5 των υπουργείων αποτελείται μόνον από διευθυντές τμημάτων.
• Επιπλέον ο κρατικός μηχανισμός πάσχει από γήρανση και από απροθυμία για απόδοση

Συνολικά η ελληνική δημόσια διοίκηση δεν διαθέτει τα πρακτικά εργαλεία, την κουλτούρα και την ικανότητα να σχεδιάσει, να εκτελέσει και να ελέγξει την εφαρμογή μιας παραγωγικής πολιτικής, έτσι οι μεμονωμένες μεταρρυθμίσεις δεν επαρκούν για να ανατρέψουν τη δυσλειτουργία δεκαετιών του ελληνικού κρατικού μηχανισμού

Τέλος, από τη χτεσινή και σημερινή ειδησεογραφία συνοπτικά οι εξελίξεις στην Ευρώπη

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν για αυστηρότερους δημοσιονομικούς κανόνες στην Ευρωζώνη, αλλά δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για αλλαγές στη Συνθήκη.

Μετά από όσα διαβάσατε, είστε σε θέση πιστεύω να βγάλετε όλοι τα συμπεράσματα σας

Οι μεν Ευρωπαίοι, το βιολί τους, αναφορικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία με μαλακισμένες και ανεδαφικές νοοτροπίες τύπου "τόσο" το ΑΕΠ, "τόσο" το χρέος, κρατικός προϋπολογισμός θα υποβάλλεται στην Ε.Ε για έγκριση, άμεσες κυρώσεις στα κράτη απευθείας από την Ευρωπαϊκή διοίκηση. Με συνταγματικές ρυθμίσεις όλα αυτά, που κάθε κράτος εντός της συμφωνίας των 17 είναι υποχρεωμένο να περάσει μέσα στο 2012. ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΝ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ γιατί έτσι εξυπηρετεί κάποιους

Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΙΔΙΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ που έχουμε και στην Ελλάδα, όπου επειδή δε μπορούμε να πιάσουμε ή να τιμωρήσουμε κανέναν, από φοροφυγά μέχρι κουκουλοφόρο, αυξάνουμε την αστυνόμευση, ψηφίζουμε συνέχεια φορομπηχτικούς νόμους, κάνουμε επίθεση στα εισοδήματα των συνεπών.......κοντολογίς, αντί να σκεφτούμε ότι μια κατάσταση που δημιουργεί προβλήματα, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΡΙΖΙΚΑ ώστε να οδηγούμαστε σε λύσεις..........αυτοί πάνε με την ποινή, την τιμωρία, που επιβάλλει ο δάσκαλος στους μαθητές, για να γίνουν καλά παιδιά

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ και αποδεικνύουν πολύ απλά τους λόγους που η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παραμείνει στη σφαίρα της αποτυχημένης προσπάθειας για περαιτέρω ενοποίηση, όπως έλεγα στο προηγούμενο κείμενο μου Το δίλημμα. Οι λόγοι είναι φανεροί. 27 κράτη, 27 διαφορετικές ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ, νοοτροπίες και προβλήματα. Που δεν αντιμετωπίζονται με μία τέτοια φιλοσοφία "οικονομικού ηγεμόνα" που παραπέμπει σε 4ο Ραϊχ. Αντιθέτως, η φιλοσοφία της "χαλαρής ένωσης" όπως μέχρι σήμερα εφαρμοζόταν ήταν η ενδεδειγμένη λύση που οι ίδιες οι συνθήκες επέβαλαν.

Είναι φανερό, ότι το σχέδιο αυτό δεν πρόκειται να έχει καμία επιτυχία, και θα οδηγήσει σε Ευρώπη πολλών ταχυτήτων. Ενώ η Ελλάδα, με τα τεράστια εσωτερικά προβλήματα της, θα καταστεί παντελώς ανίσχυρη, όχι μόνο σε επίπεδο Ευρωζώνης (ως ο κακός μαθητής που τιμωρείται παραδειγματικά) αλλά και σε Βαλκανικό επίπεδο που παραδοσιακά είχε μεγάλη παρουσία.

Τι πρέπει να γίνει?

Πρέπει πολύ απλά να γίνει κατανοητό, ότι το μέλλον της Ευρώπης, δεν περνάει μέσα από την "γερμανική" πειθαρχία, αλλά από μια ΣΑΦΩΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ λειτουργία των αγορών και των κρατών, έτσι ώστε να επιτευχθεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ σύγκλιση προς μια νέα συνθήκη που θα εγγυάται την ΙΕΡΟΤΗΤΑ των Δημοκρατικών θεσμών, και της ανοιχτής κοινωνίας, προς όφελος ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.........

Διότι σήμερα, το ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι ότι οι θεσμοί ΚΑΤΑΛΥΘΗΚΑΝ εξαιτίας μιας χρηματοοικονομικής φούσκας..............Και όταν οι θεσμοί που εκφράζουν ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, καταλύονται από μια φούσκα που εκφράζει ΛΙΓΟΥΣ οικονομικούς παράγοντες.........τότε αντιλαμβάνεστε ότι μιλάμε για δικτατορία των αγορών, του χρήματος, της διαπλοκής και των συμφερόντων των λίγων, στις ζωές ΟΛΩΝ ΜΑΣ