Κάποτε κοροϊδεύαμε τους Άγγλους που οδηγούν ανάποδα, σε διαφορετική πλευρά του δρόμου δηλαδή, αντίθετα με τους υπολοίπους Ευρωπαίους. Σήμερα, τώρα, οι μόνοι που αξίζουν τον περίγελο της κοινωνίας των εθνών της Ευρώπης, είμαστε εμείς οι Έλληνες. Που όλα τα κάνουμε και τα βλέπουμε ανάποδα. Που μας λένε πάνω και απαντάμε κάτω. Που μας δείχνουν δεξιά και πάμε αριστερά. Και έχουμε και άποψη, και έχουμε και αντίρρηση. Και ξέρουμε τα πάντα.
Σήμερα, για παράδειγμα εγκαινιάστηκε μια πρωτοβουλία για τον έλεγχο της λαθρεπιβίβασης στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Παντού, το πρόβλημα αυτό έχει λυθεί με απλές μεθόδους. Με απλές λύσεις.Με την τοποθέτηση μπάρας που ανοίγει όταν βάλεις το εισιτήριο μέσα. Και εποπτεία ότι κανείς δεν θα πηδήξει πάνω από τη μπάρα (η κάτω από τη μπάρα).
Στην Ελλάδα πάμε να λύσουμε το πρόβλημα δημιουργώντας άλλα προβλήματα, που τελικά συγκρούονται με το πρώτο και χαμένος βγαίνει πάντα ο "πελάτης". Πως προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα της λαθρεπιβίβασης? Με την αύξηση των ελέγχων. Δηλαδή με το να βάλουμε προσωπικό να κυνηγά τους επιβάτες. Και με την αύξηση των ελέγχων από το ήδη απασχολούμενο προσωπικό στα ΜΜΜ, χωρίς να πληρωθούν τις υπερωρίες που -υποτίθεται- θα κάνουν. Είμαστε εντελώς αστείοι. Είμαστε της πλάκας λαός, για γέλια.
Μας λένε αλλάξτε τη λάμπα και μαζευόμαστε 10 νοματαίοι να πληρωθούμε 10 μεροκάματα για τη δουλειά που χρειάζεται μονάχα ένας. Όλα όμως ξεκινάνε από ψηλά, από την κεφαλή. Στο πετσί της διοίκησης που υπάρχει ακόμα ο ρόλος του μπάτσου, του δασκάλου, του πατέρα-φόβητρο, λες και ζούμε 100 χρόνια πίσω. Κι ακόμα περισσότερο, στην Τουρκοκρατία για παράδειγμα ή στο Βυζάντιο.
"Ελέω Θεού", κυβέρνηση και κυβερνώντες. "Ελέω Θεού" και τα θέσφατα, οι νόμοι και η διακυβέρνηση της χώρας. Χωρίς επαφή με την πραγματικότητα, που σα μαχαίρι χώνεται καθημερινά βαθύτερα στο σάπιο κορμί των βολεμένων. Και σκορπίζει τριγύρω βρωμιά και λάσπη.
Ποιά είναι η προτεραιότητα του Ελληνικού κράτους? Όχι μόνο να μη χάνονται θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα, αλλά να "ανακαλύπτονται" ακόμα περισσότερες ώστε κανείς να μη διαφεύγει της "αγάπης" του μονάρχη "Ελληνικό Δημόσιο". Ενός μονάρχη που καταπατά κατάφωρα, με σκανδαλώδη τρόπο, κάθε ισονομία στο πεδίο της απασχόλησης, με τον προστατευτισμό υπέρ των κρατικών υπαλλήλων ψηφοφόρων του. Που κανείς δε μπορεί να τους ακουμπήσει. Να τους ακουμπήσει βέβαια δεν ξέρω αν έχει και νόημα. Καθώς έτσι όπως πάει η κατάσταση στο τέλος μισθός και σύνταξη θα έχουν πιάσει πάτο. Αλλά η μονιμότητα, μονιμότητα. Το μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει νόμος. Η συνδικαλιστική εκπροσώπηση καθεστώς αντί του καθεστώτος.
Ποιά είναι η προτεραιότητα του Ελληνικού κράτους? Να πιάσει τον πιτσιρικά που δήθεν διακωμώδησε τον Γέροντα Παϊσιο, την ίδια στιγμή που τα ΜΑΤ διέλυαν τη διαμαρτυρία των Μουσουλμάνων στην Ομόνοια. Διαμαρτυρία εναντίον της ταινίας που δήθεν διακωμωδεί τον Προφήτη Μωάμεθ. Αν όχι αστείοι, είμαστε τουλάχιστον τραγικοί, έχουμε πιάσει πάτο. Παραζαλισμένος ο μονάρχης "Ελληνικό Δημόσιο", ο Λεβιάθαν της Ανατολικής Ευρώπης, δεν ξέρει που να πρωτογυρίσει το κεφάλι. Πως να συμπεριφερθεί.
Λες και στο μυαλό του μέσα, υπάρχουν πενήντα αγριεμένες σφήκες που κάθε μία στρέφει το πηδάλιο του σώματος του, προς άλλη εντελώς κατεύθυνση. Παραλογισμός και κουταμάρα σε μια συσκευασία δώρου. Αυτό ψηφίσατε, αυτό λάβατε κύριοι Έλληνες πολίτες. Ένα τεράστιο μωρό σε κρίση, που επιπλέον πεινάει, διψάει και είναι υποχρεωμένο να ασφυκτά σε ένα χώρο λίγων τετραγωνικών που η Τροϊκα του έχει επιτρέψει.
Ποιά είναι η προτεραιότητα του Ελληνικού κράτους σήμερα? Να βάλει κι άλλους φόρους σε μισθωτούς και συνταξιούχους, γιατί "η φοροδιαφυγή δεν πιάνεται και δεν συλλαμβάνεται". Και να εξοργίσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, κάνοντας πάλι διακρίσεις με σκανδαλώδη τρόπο, στα φορολογικά (δεν είμαι ελεύθερο επαγγελματίας). Ανάποδα ξανά. Όλα ανάποδα και λάθος. Σάμπως και μέσα σε αυτό το χαμό, καταλαβαίνει κάποιος τι είναι το σωστό?
Προσωπικά πιστεύω, πως όλοι γνωρίζουμε τι είναι το σωστό, αλλά κανείς δεν αναλαμβάνει το κόστος για να το εφαρμόσει. Κάνουμε όλοι τα κοροϊδα, τους ξύπνιους και τελικά, εμείς είμαστε λαθρεπιβάτες, στο ίδιο το τρένο που λέγεται Ελλάδα, χωρίς εισιτήριο και χωρίς προορισμό....
No comments:
Post a Comment