Δε σας κρύβω το βαθύ μου προβληματισμό, ο οποίος μου έχει δημιουργήσει ένα σωρό ερωτήματα.
Ο προβληματισμός μου αυτός, με βάζει στον πειρασμό να αθετήσω για πρώτη φορά τις φορολογικές μου υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος. Και δεν ξέρω τι να κάνω
Μου ζητάτε να πληρώσω κι άλλους φόρους. Και δεν ξέρω το γιατί.
Από το Μαϊο του 2010, όταν η Ελλάδα χρεοκόπησε, εσείς η Ελληνική κυβέρνηση, έχετε υπογράψει ένα σωρό συμβάσεις και συμφωνίες, για να σωθούμε.
Και λέτε καθημερινά πως παίρνετε μέτρα και πως ο λαός θα πρέπει να βάλει πλάτη γιατί είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι απέναντι στη σωτηρία της πατρίδας. Και συμφωνώ.
Όμως διαβάζω στις εφημερίδες, και ακούω στην τηλεόραση, πως τα μέτρα που συμφωνήσατε με την Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν εφαρμόζονται.
Άλλοτε γιατί υπάρχουν αντιδράσεις, άλλοτε γιατί υπάρχουν προβλήματα. Εντάξει, λογικό είναι πως τα δύσκολα εγχειρήματα, απαιτούν και δύσκολες διαπραγματεύσεις.
Όμως ο χρόνος περνά και οι συνθήκες δυσκολεύουν όλο και περισσότερο. Έτσι τουλάχιστον μας λένε τα μέσα και οι πολιτικοί απ όλες τις παρατάξεις. Δυσκολεύουν και βυθίζουν τη χώρα σε ακόμα χειρότερες περιπέτειες και σε απαξίωση, στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Και εσείς συνεχίζετε να επιβάλλετε δια νόμου, περισσότερα βάρη στις πλάτες των μισθωτών και των συνταξιούχων. Και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Που αποβλέπει αυτό το μέτρο.
Η απλή μου λογική μου λέει, πως οι φόροι (οι επιπλέον, οι έκτακτοι, οι εισφορές και τα χαράτσια και όπως αλλιώς ονομάζονται) πάνε πακέτο με το πρόγραμμα των διαρθρωτικών αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Είναι στην ίδια συμφωνία που έχετε υπογράψει με την Τροϊκα και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Εφόσον λοιπόν, οι διαρθωτικές αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις έχουν κολλήσει, και οι αλλαγές δεν έχουν μπει σε μια πορεία, γιατί οι φόροι συνεχίζουν να αυξάνονται, μήνα με το μήνα? Χρόνο με το χρόνο?
Εφόσον εισπράττετε τους φόρους αυτούς, και μάλιστα αυξημένους αρκετά, πως τους χρησιμοποιείτε? Πιάνουν τόπο ή δεν πιάνουν? Εννοώ, όλοι μας λένε όλοι ότι η κατάσταση χειροτερεύει και δε βελτιώνεται. Αληθεύει αυτό? Αληθεύει πως το κόστος λειτουργίας του κράτους αντί να βαίνει μειούμενο, αυξάνεται?
Πως γίνεται να πληρώνω περισσότερα, να είμαι και πάλι συνεπής απέναντι στο κράτος, αλλά τα προβλήματα του κράτους να γίνονται μεγαλύτερα? Δε στέκει αυτό στο μυαλό μου
Και απευθύνομαι σ' εσάς, τον επικεφαλή για να μου λύσετε τις απορίες μου
Διότι με τόσους φόρους, εγώ και η οικογένεια ζούμε πραγματικά οριακά και δεν αντέχουμε άλλο. Και το χειρότερο είναι, πως αισθανόμαστε ότι δεν υπάρχει ανταποδοτικό όφελος στις θυσίες που κάνουμε για την πατρίδα.
Δεν εννοώ ότι πρέπει να περιμένεις κάτι, μπροστά στη σωτηρία της Ελλάδος. Είναι εθνικό μας καθήκον αυτό. Καθήκον όλων των Ελλήνων. Από τον αρχηγό του κράτους, μέχρι τον τελευταίο πολίτη.
Ωστόσο, ενώ εγώ πληρώνω, ζώντας σε ένα περιβάλλον ακρίβειας και ανέχειας, με γκρίζες ελπίδες για το μέλλον, ενώ συντηρώ ζωντανό το μισό κομμάτι της συμφωνίας μας.
Εσείς από μεριάς σας καθυστερείτε, αδρανείτε και δυσκολεύεστε στην εφαρμογή του δικού σας μισού της συμφωνίας. Η οποία αθροιστικά θα φέρει -όπως μας λένε- καλύτερες μέρες, για εμάς και τα παιδιά μας.
Και σας ρωτώ με πάσα ειλικρίνεια
Γιατί μου ζητάτε να πληρώσω περισσότερους φόρους?
Με ποιά εμπιστοσύνη και ποιά ελπίδα να στηριχτώ στις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις σας, τη στιγμή που όλοι λένε ότι δεν κάνετε όσα πρέπει για να βγεί η Ελλάδα από το αδιέξοδο?
Ακόμα δεν έχω χάσει την πίστη μου, πως η χώρα μπορεί να σωθεί
Όμως, από τη μεριά μου, ώς ένας απλός πολίτης που μοχθεί δίπλα στους χιλιάδες όμοιους του, εργαζόμενος για τον επιούσιο και τίποτα περισσότερο, επιφυλάσσομαι για κάθε νόμιμη μελλοντική ενέργεια μου αναφορικά με τα ζητήματα που έθιξα παραπάνω
Ευχόμενος, αισιοδοξώντας λόγω χαρακτήρα, πως θα αναλάβετε τις ευθύνες που σας αναλογούν, απέναντι μου
Με τιμή
No comments:
Post a Comment